HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

De Tien Geboden - HET ZESDE GEBOD

De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God: 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Volgens het boek Exodus, ontving Mozes op de top van de berg Horeb in de woestijn Sinaï van de HERE ofwel JHWH op twee stenen tafels


Gij zult niet doodslaan

Sleutelwoorden: respect, gehoorzaamheid

Uitwerking
 
 - Breng uzelf noch medeburgers in levensgevaar door
roekeloos (rij)gedrag.

 - Respecteer het leven. Geen abortus, euthanasie en
(kinder) mishandeling.
 
 - Mijd gewelddadige beelden en taal.
 
 - Goede gezondheidszorg en een deugdelijk milieubeleid
behoren tot het basispakket van de christelijke politiek. 

Redenen om met het bovenstaande rekening te houden

Dit gebod weerspiegelt de overtuiging van Israël dat het leven waardevol en heilig is. Het betekent in de bijbel trouwens meer dan gewoon ‘bestaan’. Leven is een menswaardig bestaan leiden. Elke daad die een medemens degradeert tot een ding waarover men kan beschikken, wordt door de profeten op één lijn gezet met moord. Dit wordt ook op verschillende plaatsen in het Tweede Testament geleerd.

Op het eerste gezicht komt het verbod om te doden over als een ‘grensgebod’. Het geeft de grens aan die in het gedrag tegenover de medemens niet overschreden mag worden. De positieve betekenis van het gebod is het ja van de mens tegen zijn medemens, dat gebaseerd is op het ja van de mens tegen God en het ja van God tegen de mens.

Het ja tegen God en het ja tegen de mens vormen het fundament van wat de bijbel liefde noemt. Deze positieve betekenis van het gebod treedt tot op vandaag alsmaar sterker op de voorgrond. In onze veranderde wereld is deze positieve gerichtheid met betrekking tot de mens een dringende noodzaak geworden, op een manier die men zich vroeger niet kon voorstellen. Wetenschappelijke, technische, economische en politieke mogelijkheden hebben de grootheid maar ook de grenzen van en de gevaren voor het menselijk leven meer dan ooit in het licht gesteld. Het zesde gebod richt zich dan ook niet enkel tot individuen, maar tot de hele gemeenschap.

 Over macht en geweld

Hoe kan de mens dit gebod nu waarmaken en het leven ontplooien en vormen?

Door aandacht te hebben, zonder erin te overdrijven, voor het eigen lichamelijk en geestelijk welzijn; door een gezonde levensstijl na te streven…
In de huidige maatschappij is de prestatiedruk, ook op het vlak van gezondheid, erg groot. Sport kan bijvoorbeeld een (top)prestatiesport worden waarin het niet zozeer om gezondheid gaat dan wel om geld en aanzien. De gezondheid wordt daarbij soms verwoest, vooral wanneer doping gebruikt wordt.

Bedreiging van gezondheid en leven: elke vorm van verslaving, bijvoorbeeld aan medicamenten, alcohol of drugs. Emotionele stoornissen, druk van de omgeving, de neiging om het prestatie- en ervaringsvermogen te vergroten, het verlangen naar ongebondenheid en zelfbeschikking, maar ook gewenning en verleiding dragen ertoe bij dat mensen verslaafd worden aan roesmiddelen. Ze proberen op die manier de druk van hun leed te verminderen, het gebrek aan zin te vervangen door de roes en te vluchten in een droomwereld. De gevolgen zijn rampzalig: de mens wordt verslaafd aan die middelen, zijn sociale contacten worden alsmaar beperkter, hij raakt vereenzaamd en geïsoleerd, zijn persoonlijkheid verzwakt en niet zelden ontstaat een dwang tot criminele daden omdat hij het geld nodig heeft voor zijn verslaving. Het laatste stadium van de ‘zelfmoord op termijn’ is de zelfvernietiging door een overdosis of zelfdoding.

Zelfmoord, ook in andere situaties, strookt eigenlijk niet met het geloof dat God ons in elke levenssituatie weer kan oprichten en ons verzoenen met onszelf, de medemensen en God, ook al is deze situatie door eigen schuld of door het mislukken van relaties met de omgeving ontstaan. Mensen die zelf geen uitkomst meer zien, hebben hulp en begrip van medemensen nodig om uit hun wanhoop te geraken en een nieuwe oriëntatie aan hun leven te kunnen geven.

Een nieuwe bedreiging van de gezondheid is aids. Voor alle mensen geldt ten aanzien van het aids-gevaar de gulden regel: wat je niet wilt dat men jou aandoet, doe dat ook anderen niet aan. Ook geldt het gebod van de naastenliefde dat ons oproept om in de eerste plaats de lijdende medemens te helpen.

Geweldpleging door anderen is eveneens een aanval op het  leven. Tegen onrechtvaardige aanvallen bestaat het recht op wettige zelfverdediging, maar deze mag geenszins ingegeven zijn door wraak.
In veel landen bestaat de doodstraf. Men heeft er altijd al zwaar over geredetwist in welke zin deze gerechtvaardigd kan zijn. De christelijke traditie sluit niet uit dat de staat het recht heeft als laatste middel de doodstraf uit te spreken. Dit recht is wel aan strenge voorwaarden onderworpen. Vanuit het geloof worden christenen er evenwel aan herinnerd dat, boven de rechtsorde van de staat, ook de ergste misdadiger zich met God kan laten verzoenen door de genade van het inzicht en de bekering te aanvaarden. Vanuit deze gedachte is de overtuiging gegroeid dat christenen geen voorvechters van de doodstraf zouden mogen zijn.
Een ander terrein waar de bekommernis voor de bescherming van het leven sterk naar voren komt is het verkeer.

Er kunnen echter situaties zijn waarin mensen het morele recht hebben hun gezondheid en zelfs hun leven te riskeren en op te offeren ter wille van andere goederen en waarden. Navorsers, dokters, politici, brandweerlui, ontwikkelingshelpers, maar ook elke moeder en elke vader kiezen voor waarden waarvan ze de realisatie belangrijker of dringender vinden dan die van andere waarden. Ze zetten soms hun gezondheid en leven op het spel voor andere mensen.

In het bijzonder zal de bekommernis moeten uitgaan naar de bescherming van het zwakke en hulpeloze menselijk leven: ongeboren kinderen, kinderen, bejaarden, gehandicapten, zieken… (Hier situeert zich de problematiek van abortus, euthanasie, genetische manipulatie).

We worden opgeroepen elkaars leven mogelijk te maken. Daartoe hebben wij zovele mogelijkheden: iemand een hart onder de riem steken, aanmoedigen of bevestigen, belangstelling tonen, tijd vrij maken voor een ander en naar zijn levensverhaal luisteren. Aan de andere kant zijn er dingen die naar de dood ruiken: zovele dodelijke en dodende krachten die iemand aantasten, zoals onverschilligheid en afgunst, elkaar doodzwijgen of doodpraten, de ander links laten liggen of voor hem geen goed woord meer over hebben, een vernietigend commentaar, een hatelijke opmerking of een harde veroordeling. Het zijn zovele aanslagen op het leven. Ze kunnen iemand stuk maken...

Hoever reikt onze verantwoordelijkheid? De andere, die aan onze zorgen wordt toevertrouwd, is niet alleen de meest 'nabije naaste'. We zullen verder moeten kijken dan onze neus lang is. We zullen ook zorg en aandacht moeten hebben voor de 'verre naaste', de ongekende en onbekende. Dat zijn de mensen aan het andere eind van de wereld en die van de generaties nà ons! Ook met hen moeten we rekening houden in onze manier van produce­ren en consumeren, in de organisatie van onze samenleving en in onze omgang met de goederen van deze aarde. Er is ook het structurele geweld: rijken worden steeds rijker en armen worden steeds armer. Is het niet overdui­delijk dat ook dit iets te maken heeft met eerbied voor het leven? Er is het ecologisch geweld: de aantasting van ons natuurlijke leefmilieu door vervuiling, vernietiging en uitbuiting. We kunnen vandaag zo'n roofbouw plegen op de schepping dat het leven voor de komende generaties onmogelijk wordt.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR HET BESTE RESULTAAT

Wij leven in een tijdperk van haat en geweld, een tijdperk van moordende concurrentie, machtsstrijd en persoonlijke spanningen.

De naties van deze aarde – en de mensen die daartoe behoren – stellen hun denken en bewustzijn langzamerhand in op de waarschijnlijkheid van moord op grote schaal wellicht uitlopend op de zelfmoord van de wereld in haar geheel. Uiteraard heeft deze situatie een vernietigende uitwerking op de geestelijke beginselen en idealen van alle volken. Deze uitwerking is nu reeds voelbaar – op het moment dat u deze publicatie leest.

Wij zagen de zegeningen die komen door ontzag en respect voor de enige ware God, door eerbied voor Zijn naam en ambt, door het heiligen van Zijn sabbatdag en deze te houden in de ware kennis van Hem, en door het eren van onze vader en moeder in hun hoge ambt, dat een directe afspiegeling is van Gods Vaderschap en liefde voor de gehele schepping. In al deze geboden zagen wij liefde en wijsheid en zegeningen. En dat geldt eveneens voor het zesde gebod.

Te midden van donder en bliksem, en terwijl de berg Sinaï sidderde, sprak God met donderende stem het zesde gebod:
 Exodus 20:13  Gij zult niet doodslaan.

Gezaghebbende bijbelgeleerden zijn het erover eens dat 'doodslaan' een correctere weergave van
het oorspronkelijke, geïnspireerde Hebreeuws is dan 'doden'. Want het is mogelijk te doden zonder schuldig te zijn aan moord. En het is belangrijk te begrijpen dat het oude Israël slechts de letter van Gods wet werd gegeven, terwijl christenen verplicht zijn te leven naar de geest en de diepste bedoeling van die wet zoals deze door Christus zelf werd verheerlijkt.

Volgens de oorspronkelijke letter van de wet was het verboden met opzet te doden of te moorden. Bedenk dat in ditzelfde 'boek van het verbond', dat Israël werd gegeven, God Zijn volk gebood hen die zich aan halsmisdrijven hadden schuldig gemaakt, te doden of te executeren.

Exodus 21:12  Wie iemand zo treft, dat hij sterft, zal zeker ter dood gebracht worden. 13  Maar voor het geval, dat hij het er niet op toelegde, doch dat God het zijn hand deed overkomen, zal Ik u een plaats aanwijzen, waarheen hij kan vluchten. 14  Doch wanneer iemand misdadig handelt tegen zijn naaste en hem met list doodt, dan zult gij hem van mijn altaar weghalen, opdat hij sterve.

 Vers 12 en de instructies in Numeri 35:9-34 tonen dat het niet als doodslag werd beschouwd als iemand per ongeluk werd gedood.
 Numeri 35:9  En de Here sprak tot Mozes:
10  Spreek tot de Israëlieten en zeg tot hen: Wanneer gij over de Jordaan trekt naar het land Kanaän,
11  dan zult gij u enige steden uitkiezen, die u tot vrijsteden zullen zijn, opdat daarheen de doodslager vluchte, die onopzettelijk iemand gedood heeft.
12  En die steden zullen u tot een wijkplaats zijn tegen de bloedwreker, opdat de doodslager niet sterve, voordat hij voor de vergadering heeft terechtgestaan.
13  En de steden die gij aanwijzen zult, zullen voor u zes vrijsteden zijn.
14   Drie steden zult gij aanwijzen aan de overzijde van de Jordaan en drie steden zult gij aanwijzen in het land Kanaän; vrijsteden zullen het zijn.
15  
Die zes steden zullen voor de Israëlieten en voor de vreemdeling en voor de bijwoner onder u tot een wijkplaats zijn, opdat daarheen ieder vluchte, die onopzettelijk iemand gedood heeft.
16  Maar indien hij hem met een ijzeren voorwerp zo geslagen heeft, dat hij stierf, dan is hij een doodslager; de doodslager zal zeker gedood worden.
17   En indien hij hem met een steen in de hand, waardoor iemand zou kunnen sterven, zo heeft geslagen, dat hij stierf, dan is hij een doodslager; de doodslager zal zeker gedood worden.
18  Of indien hij hem met een houten voorwerp in de hand, waardoor iemand zou kunnen sterven, zo heeft geslagen, dat hij stierf, dan is hij een doodslager; de doodslager zal zeker gedood worden.
19  De bloedwreker zelf zal de doodslager doden; wanneer hij hem aantreft, zal hij hem doden.
20  En indien hij hem in haat gestoten of met opzet naar hem geworpen heeft, zodat hij stierf,
21  of indien hij hem in vijandschap met zijn hand zo geslagen heeft, dat hij stierf, zal degene die gedood heeft, zeker gedood worden; hij is een doodslager; de bloedwreker zal de doodslager doden, als hij hem aantreft.
22  Maar indien hij hem onvoorziens, zonder vijandschap, gestoten of zonder opzet enig voorwerp naar hem geworpen heeft,
23  of achteloos een steen, waardoor iemand zou kunnen sterven, op hem heeft laten vallen, zodat hij stierf, terwijl hij hem niet vijandig gezind was noch zijn kwaad zocht,
 24  dan zal de vergadering krachtens deze bepalingen recht spreken tussen degene die gedood heeft, en de bloedwreker;
25  en de vergadering zal de doodslager uit de hand van de bloedwreker bevrijden, en de vergadering zal hem naar de vrijstad doen terugkeren, waarheen hij gevlucht was, waar hij wonen zal tot de dood van de hogepriester, die men met de heilige olie gezalfd heeft.
26   Indien echter de doodslager de grens van de vrijstad, waarheen hij gevlucht was, ook maar even overschrijdt,
27  en de bloedwreker vindt hem buiten het gebied van zijn vrijstad, en de bloedwreker slaat de doodslager dood, dan zal het hem niet tot bloedschuld zijn.
28  Want in de vrijstad zal hij moeten wonen tot de dood van de hogepriester, en na de dood van de hogepriester zal de doodslager naar het land zijner bezitting mogen terugkeren.
29  Dit zal voor u als een rechtsinzetting gelden voor uw nageslacht in al uw woonplaatsen.
30  Men zal ieder, die iemand gedood heeft, volgens de verklaring van getuigen als een doodslager doden, maar een enkele getuige zal niet tegen iemand kunnen optreden in een halszaak.
31  En gij zult voor het leven van een doodslager, die des doods schuldig is, geen losgeld aannemen, maar hij zal zeker gedood worden.
32  Gij zult evenmin losgeld aannemen voor iemand die naar zijn vrijstad gevlucht is, opdat hij zou mogen terugkeren om in zijn land te wonen voor de dood van de priester.
33  Zo zult gij het land waarin gij woont, niet ontwijden, want bloed, dat ontwijdt het land, en voor het land kan ten aanzien van het bloed dat daarin vergoten is, geen verzoening worden gedaan dan door het bloed van degene, die het vergoten heeft.
34  Verontreinigt dan het land niet, waarin gij woont, in welks midden Ik mijn woonstede heb, want Ik, de Here, heb mijn woonstede in het midden der Israëlieten.

Maar ook in dit geval was doodslag duidelijk een verschrikkelijke overtreding en de onachtzame of onbewuste doodslager moest soms vele jaren in een vrijstad of toevluchtsoord blijven tot de hogepriester was gestorven.

Zoals God volgens de letter van de wet voor zware misdrijven de doodstraf gebood, zo moeten de oorlogen van Israël die in opdracht van God werden gevoerd, worden beschouwd, niet als massamoorden, maar als de tenuitvoerlegging van de goddelijke wil door menselijke instrumenten.

In Deuteronomium 7:1-2 lezen wij dat God Israël rechtstreeks bevel gaf de heidense stammen in het land Kanaän uit te roeien.

Deuteronomium 7:1  Wanneer de Here, uw God, u in het land gebracht zal hebben, dat gij in bezit gaat nemen, en Hij voor u uit vele volken verdreven zal hebben, de Hethieten, de Girgasieten, de Amorieten, de Kanaänieten, de Perizzieten, de Chiwwieten, en de Jebusieten, zeven volken, talrijker en machtiger dan gij, 2  en de Here, uw God, hen aan u overgeleverd zal hebben, zodat gij hen verslaat, dan zult gij hen volkomen met de ban slaan; gij zult met hen geen verbond sluiten en hun geen genade verlenen.

Dit was geen door mensen bedachte oorlog en evenmin persoonlijke wraakneming of boosaardigheid. Het was de uitdrukkelijke wil van de Almachtige God, die leven geeft en die als enige het recht heeft te zeggen wanneer het leven moet worden genomen.

Overigens moet hier worden opgemerkt dat de geschiedenis van die tijd laat zien dat de volken die in Kanaän woonden, uiterst verdorven waren – zij verbrandden hun kinderen levend als menselijke offers aan hun heidense goden. Dit was een van de overwegingen waarom de Schepper destijds hun vernietiging beval. In al deze gevallen waarin God de mens toestond het leven van anderen te nemen, deed de mens dit uitsluitend als Gods werktuig – volgens Gods uitdrukkelijke wil.
 Het was Gods oorspronkelijke bedoeling dat de mens zou leren niet te doden. En ofschoon dit in bepaalde gevallen aan het vleselijke, onbekeerde volk Israël werd toegestaan, zullen wij zien dat God nu in Zijn door de Geest verwekte kinderen het karakter ontwikkelt om lief te hebben, te dienen en leven te behouden, in plaats van het te vernietigen.

De oorsprong van het leven

Genesis 1:26  En God zeide: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen…
De mens ontvangt het leven van zijn Schepper. De mens gaf het niet aan zichzelf. Ook mag hij het zichzelf noch anderen ontnemen. Het leven is heilig omdat het door God is gegeven. De mens is gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God. Van alles wat tot de fysieke schepping behoort, bezit alleen de mens het soort verstand dat God bezit. God is de Heerser over alles wat er is. Maar uit menselijk vlees vormt Hij letterlijke zonen die op zekere dag in deze heerschappij zullen delen. Daarom zei God: "Opdat zij heersen...

De mens heeft ervaring nodig teneinde het karakter dat God hem ten doel stelt te kunnen ontwikkelen. Ervaring vereist tijd. En het leven van de mens bestaat uit slechts een beperkte hoeveelheid tijd. God schonk dat leven met het verheven doel een zoon voor te bereiden om voor eeuwig in Zijn koninkrijk en gezin te zijn.

Het schenken van leven, adem en talenten omvat alles. Het is de prachtigste gave die de fysieke mens kent. Het ontnemen van leven maakt aan alles een einde. Het vernietigt op wrede en onverwachte wijze alle hoop, dromen en plannen van een mens die werd gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van de Schepper zelf.

Job 1:21  …   Naakt ben ik uit de schoot mijner moeder gekomen, naakt zal ik daarheen wederkeren. De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen, de naam des Heren zij geloofd.

Het is een goddeloze aanmatiging door de mens van een recht dat alleen toebehoort aan God die alle leven geeft en die als enige het recht heeft dat leven weg te nemen. Daarom behoort elke vorm van moord tot de tien hoofdzonden. Het vernietigt de hoogste schepping van de Almachtige God! Het is in werkelijkheid een poging het doel van de grote soevereine Heerser van het universum te verijdelen! God is de Schenker van alle leven. En de nietige, sterfelijke mens heeft volstrekt niet het recht Gods grootste gave aan te tasten!

De toepassing van het gebod

Jesaja 42:21  De Here had er behagen in ter wille van zijn gerechtigheid een grote, heerlijke onderwijzing te geven.

Jezus Christus kwam hier op aarde om de beschermende en uitgaande liefde van Gods wet te onderwijzen. Jezus richtte als het ware een schijnwerper op de Tien Geboden, en toonde de ware geestelijke bedoeling en betekenis ervan in het ware christelijke leven. Jezus zei:

Mattheus 5:21  Gij hebt gehoord, dat tot de ouden gezegd is: Gij zult niet doodslaan; en: Wie doodslag pleegt, zal vervallen aan het gerecht. 22  Maar Ik zeg u: Een ieder, die in toorn leeft tegen zijn broeder, zal vervallen aan het gerecht. Wie tot zijn broeder zegt: Leeghoofd, zal vervallen aan de Hoge Raad, en wie zegt: Dwaas, zal vervallen aan het hellevuur.

Hier wordt doodslag teruggevoerd naar de bron ervan: haat en boosheid. Christus zei dat indien het hart van een van Zijn onderdanen van persoonlijke boosheid is vervuld, zo iemand ernstig gevaar loopt te worden berecht. Leidt iemands boosheid hem tot diepe afkeer en minachting van zijn medemens, dan loopt hij gevaar te "vervallen aan de Hoge Raad" – door God te worden gestraft. Wie in verbittering en hoon "dwaas" tegen iemand zegt, loopt gevaar te "vervallen aan het hellevuur".

 Dit is hoe Jezus Christus het zesde gebod toepast jegens u en mij. Indien wij haat en boosheid in ons hart koesteren, dan koesteren wij de geest van moord. De daad volgt op de gedachte. Eerst denken wij, dan doen wij! De Geest van Christus leidt ons niet alleen tot beheersing van onze daden, maar ook tot beheersing van onze gedachten en onze houding. Het Nieuwe Verbond is voor een deel het proces dat God Zijn wet in ons hart en verstand schrijft.

Hebreen 8:10  Want dit is het verbond, waarmede Ik Mij verbinden zal aan het huis Israëls na die dagen, spreekt de Here: Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven, en Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.
 God zei door Paulus:

Romeinen 12:19  Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here.

De mens is niet in staat wraak te nemen met de juiste wijsheid en rechtvaardigheid jegens alle betrokkenen. Alleen God heeft de wijsheid, de macht en het recht op menselijke wezens wraak te nemen, zonodig met toepassing van de doodstraf. De ware christen moet leren dat God werkelijkheid is – en dat Gods bescherming en wraak even werkelijk zijn!

Hoe moet u dan uw vijanden behandelen?

Vers 20  Maar, indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen. 21  Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.

Het vereist een sterk karakter uw medemens te helpen en te dienen, wanneer hij een rechtstreekse poging heeft gedaan u kwaad te doen! Het vereist de geestelijke wijsheid te beseffen dat hij een medemens is, geschapen naar het beeld van God, tijdelijk misleid in zijn denken en handelen.

De grootste misdaad der mensheid

Wellicht de grootste internationale misdaad van de mensheid is de gesel van oorlog. Miljoenen naar Gods beeld geschapen mensen zijn in de loop der eeuwen meedogenloos vermoord in onnodige, zinloze, krankzinnige oorlogen, die in de meeste gevallen volslagen mislukten in het bereiken van het doel waarvoor ze werden gevoerd!

De geest van Gods wet, zoals die door Jezus Christus is verheerlijkt, is geheel gekant tegen iedere vorm van oorlog! Bijna alle waarlijk grote godsdienstige en politieke leiders van de wereld erkennen de volslagen nutteloosheid van oorlog. Voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verklaarde paus Pius XII: "Alles wordt bereikt door vrede; door oorlog wordt niets bereikt." Een der meest gerespecteerde staatslieden en militaire leiders van de vorige eeuw, generaal Douglas MacArthur, verklaarde: "Vanaf de vroegste tijden heeft de mens naar vrede gezocht … Militaire allianties, machtsevenwicht, verbonden tussen volken, alle hebben op hun beurt gefaald, waardoor alleen de weg van de vuurproef van oorlog openbleef. De totale vernietiging door oorlog heeft dit alternatief nu uitgeschakeld. Wij hebben onze laatste kans gehad. Als wij niet een machtiger en meer onpartijdig systeem ontwerpen, staat Armageddon voor de deur. Het probleem is in wezen theologisch en vereist een geestelijke opleving en verbetering van het karakter van de mens om gelijke tred te houden met onze haast onvergelijkelijke vooruitgang in wetenschap, kunst, literatuur en alle materiële en culturele ontwikkelingen van de afgelopen 2.000 jaar. Het moet uit de geest komen willen wij het vlees redden."

De "laatste kans" van de mensheid is zich te bekeren van de zonde van oorlog voordat menselijke vernietiging ieder spoor van leven van deze planeet wegvaagt! Generaal MacArthur erkende dat het probleem waarvoor wij staan theologisch is: het is een christelijk probleem, dat verband houdt met het werkelijk kennen van de ware God! Hij zei voorts dat er "verbetering van het karakter van de mens" is vereist.

De grootste staatsman aller tijden was Jezus Christus. Hij was de Woordvoerder van de regering of het Koninkrijk van God. Christus zei:

Mattheus 5:43 (Statenvert.)  Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult uw naaste liefhebben, en uw vijand zult gij haten. 44  Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen.

In de wereld van vandaag bestaat er heel wat zeer gerespecteerd, beschaafd en ontwikkeld heidendom met de benaming 'christendom'. Maar is dit hoog ontwikkelde heidendom ook in staat deze duidelijke woorden van Jezus Christus aan te horen zonder te erkennen dat Zijn leven, Zijn leer en Zijn geest het diepste wezen van oorlog veroordelen? Er zijn meer mensenlevens vroegtijdig afgesneden, er is meer lijden geweest, er zijn meer gezinnen verwoest en kapotgemaakt, meer tijd en bezittingen totaal verspild door de gesel van oorlog dan door enig ander middel in de geschiedenis der mensheid! En oorlog heeft de problemen van de mens nooit opgelost, of blijvende vrede gebracht. Integendeel, oorlog veroorzaakt steeds meer oorlog!

Mattheus 26:52  Toen zeide Jezus tot hem: Breng uw zwaard weder op zijn plaats, want allen, die naar het zwaard grijpen, zullen door het zwaard omkomen.

De bijbelse leer

Jezus Christus kwam in deze wereld als boodschapper van de regering of het koninkrijk van God. Hij mengde zich niet in de politiek of de oorlogen van deze wereld. Toen Hij voor Pontius Pilatus terechtstond, verklaarde Hij:

Johannes 18:36  Jezus antwoordde: Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld; indien mijn Koninkrijk van deze wereld geweest was, zouden mijn dienaars gestreden hebben, opdat Ik niet aan de Joden zou worden overgeleverd; nu echter is mijn Koninkrijk niet van hier.

Zoals gezegd heeft alleen God die het leven gaf, het recht dat leven te nemen. Bijgevolg heeft alleen God het recht oorlog te voeren! En, zoals Jezus onderwees, God wenst niet dat Zijn kinderen in dit tijdperk voor Hem oorlogvoeren.

Jezus zei dat Zijn dienaren voor Hem zouden strijden indien Zijn Koninkrijk van deze wereld was. Maar dat is het niet.

Door de apostel Jakobus laat God zien dat oorlog voortkomt uit een geestesgesteldheid die precies het tegendeel is van die welke Hij van Zijn dienstknechten verlangt:

Jakobus 4:1  Waaruit komt bij u strijden en vechten voort? Is het niet hieruit uit uw hartstochten, die in uw leden zich ten strijde toerusten? 2  Gij begeert, doch gij hebt niet; gij zijt moorddadig en naijverig en gij kunt er niets mede verkrijgen; gij vecht en gij strijdt. Gij hebt niets, omdat gij niet bidt.

Gods regering zal aan oorlog een eind maken

Jezus Christus kwam om het goede nieuws van Gods regering of heerschappij te prediken. Die heerschappij is gebaseerd op de Tien Geboden – Gods geestelijke wet. Jezus verheerlijkte deze wet en toonde de geestelijke intentie en het doel ervan.

Hij leerde dat ook als wij onze broeder alleen maar haten, wij geestelijk schuldig zijn aan moord! Jezus leerde dat de mensen Gods wetten moeten gehoorzamen en zich op Zijn komende Koninkrijk moeten voorbereiden door zich zo open te stellen dat Gods wetten – Gods karakter – in hen kunnen worden geplaatst.

Micha 4:1  En het zal geschieden in het laatste der dagen: dan zal de berg van het huis des Heren vaststaan als de hoogste der bergen, en hij zal verheven zijn boven de heuvelen. En volkeren zullen derwaarts heenstromen, 2  en vele natiën zullen optrekken en zeggen: Komt, laten wij opgaan naar de berg des Heren, naar het huis van de God Jakobs, opdat Hij ons lere aangaande zijn wegen en opdat wij zijn paden bewandelen. Want uit Sion zal de wet uitgaan en des Heren woord uit Jeruzalem.

Wanneer weldra Gods regering hier op aarde zal zijn gekomen, zal Zijn wet uitgaan als de gedragsnorm voor alle volken. In die tijd zal alleen God oorlogvoeren teneinde rebellerende naties in volmaakte wijsheid en rechtvaardigheid te straffen. En wat de volken van de wereld zelf betreft?

Vers 3 En Hij zal richten tussen vele volkeren en rechtspreken over machtige natiën tot in verre landen. Dan zullen zij hun zwaarden tot ploegscharen omsmeden en hun speren tot snoeimessen; geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen, en zij zullen de oorlog niet meer leren.

Oorlog impliceert het leren haten en doden. Niet langer zullen jonge mannen worden gedwongen een houding te leren aannemen die in lijnrechte tegenstelling staat tot de heerschappij van Gods wet van liefde.

Dwight D. Eisenhower zei eens: "De hoop van de mens op wereldvrede schuilt niet in elkaar vijandige legerkampen, maar in een idee. Deze idee is een op wetten gebaseerde regel als het middel om geschillen tussen soevereine staten bij te leggen." Of deze voormalige president het zich realiseerde of niet, hij deed duidelijk uitkomen dat slechts de regering van God, gebaseerd op Gods wetten, de problemen van mensen en naties zal oplossen!

Maar ondertussen moeten ware christenen werken en bidden voor Gods Koninkrijk van vrede, en wij moeten beseffen dat de geest van oorlog de geest van moord is, en wij dienen deze geest met al onze kracht te vermijden.

In een rede voor de Volkenbond bracht dr. Harry Emerson Fosdick deze gedachte op zeer indringende wijze onder woorden: "Wij kunnen Jezus Christus en oorlog niet met elkaar verzoenen – dat is de kern van de zaak. Dit is de uitdaging, die vandaag het geweten van alle christenen zou moeten wakkerschudden. Oorlog is de reusachtigste en meest vernietigende maatschappelijke zonde die de mensheid teistert; oorlog is volkomen en onveranderlijk onchristelijk; in middelen en uitwerking betekent oorlog alles wat Jezus niet bedoelde en betekent niets van wat Hij wel bedoelde; het is een openlijker ontkenning van iedere christelijke doctrine betreffende God en de mens dan wat alle theoretische atheïsten op aarde ooit konden bedenken. Het zou de moeite waard zijn, nietwaar, te zien dat de christelijke kerk deze grootste morele kwestie van onze tijd tot de hare zou maken, te zien dat zij weer eens, als in de dagen van onze vaderen, een duidelijke maatstaf zou geven tegen het heidendom van deze huidige wereld en, in een weigering haar geweten ter beschikking te stellen aan oorlogszuchtige staten, het koninkrijk van God boven nationalisme zou plaatsen en de wereld tot vrede zou oproepen. Dat zou niet de ontkenning van vaderlandsliefde zijn, maar de apotheose ervan."

De kern van de zaak is dat Jezus Christus tegen de geest van moord in iedere vorm is. Hij is tegen oorlog – en eens zal Hij er voor altijd een eind aan maken! Hij is tegen alle boosaardigheid en afgunst en haat. Jezus Christus onderwees de waardigheid van de mens en de heiligheid van het menselijk leven, dat is "geschapen naar Gods beeld".

En de grote Vader van Jezus Christus, de Almachtige God, die vanaf Zijn troon in de hemel het universum bestuurt, die God zegt met donderende stem in een tijd van geweld en rebellie: "Gij zult niet doodslaan."

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR INNOVATIE VAN JE HANDELEN

De profeet David was een man naar Gods hart (Hand. 13:22). David schreef:

Psalmen 119:97  Hoe lief heb ik uw wet! Zij is mijn overdenking de ganse dag.
David bestudeerde en overpeinsde Gods wet dagelijks! Hij leerde de wet op elke situatie in het leven toe te passen.
Dit schonk hem wijsheid.
Vers 98  Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden, want het is altoos bij mij.
Gods wet wees David de weg die hij diende te gaan – schonk hem een levenswijze.
Vers 105  Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

In deze 119e Psalm verklaarde David voortdurend hoe lief hij Gods wet had en hoe hij deze wet als richtsnoer voor zijn leven gebruikte. Doet u dat ook?
De meeste mensen is geleerd dat Gods wet is afgeschaft. Of anders heeft u zich eenvoudig niet gerealiseerd dat het de enige levenswijze is die de mens geluk en vreugde zal brengen. U wist niet dat Gods wet de natuur en het karakter van God openbaart. En God gebiedt ons:
1 Petrus 1:16 … Weest heilig, want Ik ben heilig.
Bedenk dat christenen, de 'kleine kudde' van Jezus, worden aangeduid als degenen, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
Openbaring 12:17  En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
God geeft ons de volgende beschrijving van het karakter van Zijn heiligen:
Openbaring 14:12  Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.
Indien u wilt worden gerekend tot Gods kinderen, dan dient u dit levende geloof – dit gehoorzame geloof – in de Almachtige God te hebben door Jezus Christus Zijn leven in u te laten leven! Dan dient u Gods geestelijke wet, zoals die wordt geopenbaard in de Tien Geboden, te begrijpen en te onderhouden, al is het ook met vallen en opstaan.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.  Met diezelfde vastberadenheid zouden we ook de geest van het eerste gebod dienen te implanteren in onze levenstijl.

TOT BESLUIT DIT GEBOD

Vergeet niet de wet van Christus
"de wet van Christus" (1 Kor. 9:21)

Voor christenen is niet de wet van Mozes de leefregel. Hoe God wil dat wij zullen leven vinden we in het Nieuwe Testament, in het onderwijs van Jezus en in het onderwijs van de aposte­len. Deze gedeelten van de bijbel zijn immers rechtstreeks tot ons, christenen, gericht. Het onderwijs van de apostelen vinden we in de brieven van het Nieuwe Testament. Daar, en in het onderwijs van Jezus, staat hoe wij moeten leven.

Wij moeten leren om de geboden van Jezus te onderhouden (Mat­theus 28:19). Ook op andere plaatsen spreekt de Here Jezus over zijn geboden (Johannes 14:15,21; 15:10)
Jezus heeft ons een nieuw gebod gegeven (Johannes 13:34). Voor ons geldt de eis der liefde, daar moeten we naar wandelen (Romei­nen 14:15). We zijn schuldig om lief te hebben (Rom. 13:8).

Wij moeten doen wat de apostelen ons in het Nieuwe Testament hebben voorgeschreven. We moeten ons houden aan het onderwijs der apostelen.

- "Wie God kent hoort naar ons (de apostelen); wie uit God niet is hoort naar ons niet"
  (1 Johannes 4:6)

Jezus verwacht gehoorzaamheid van ons. "Wat noemt gij mij Here Here en doet niet hetgeen Ik zeg" (Lucas 6:46). Als we Jezus Heer noemen dan verwacht de Here Jezus ook dat we Hem als Heer gehoor­zamen.
We moeten daders van het woord zijn (Jak. 1:22). We moeten doen wat in de bijbel staat. Geloof en gehoorzaamheid horen bij elkaar.

In het onderwijs van de apostelen worden 9 van de 10 geboden van de wet van Mozes herhaald en bekrachtigd. Alleen het sabbatsgebod ontbreekt. Dat komt omdat het sabbatsgebod speciaal het teken was van het verbond van Mozes. Wij staan als christenen niet onder dit verbond en daarom vinden we in het Nieuw Testament geen enkele opdracht om de sabbat te houden. Integendeel er wordt juist gewaarschuwd tegen het verplicht houden van de sabbat (Kol. 2:16,17; zie ook Romeinen 14:5).

De leefregel voor de Christen wordt gevormd door de geboden van Jezus, door het onderwijs van de apostelen, en de leiding van de Heilige Geest.

Ik ben de Heer uw God, gij zult geen afgoden vereren,
maar Mij alleen aanbidden.

“God is er”, aldus een eigentijdse vertaling. Zo goed als dit een belofte is aan het volk Israël, zo goed is het in de traditie van de Kerk een belofte aan het volk Gods geworden, aan ieder die christen wil zijn. Het is de vraag om het hart naar God toe open te houden, God recht te doen en de weg naar God toe niet te blokkeren met voorstellingen en praktijken die ten koste van God gaan. De Kerk heeft hier het recht op godsdienstvrijheid mee verbonden: ieder mens moet vrij tot God kunnen gaan en zijn godsdienst in vrijheid kunnen beleven.
De eis God niet gevangen te houden in eigen beelden en voorstellingen blijft ook hier en nu onverminderd van kracht. Je kunt daarbij bijvoorbeeld denken aan de vraag: in hoeverre vereren we de economie als afgod?

Naar een volgend gebod : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS