Zalig de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der Hemelen,

Zalig zij die treuren, want zij zullen vertroost worden,

Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven,

Zalig zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.

Zalig de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden,

Zalig de reinen van hart, want zij zullen god zien.

Zalig de vredesstichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden,

Zalig de vervolgden om der gerechtigheid wil, want hunner is het Koninkrijk der hemelen

Zalig zijt gij, wanneer men u smaadt en vervolgt en liegende allerlei kwaad van u spreekt, om mijnentwil.

Mattheüs 5 vers 1-12
 

De Bergrede is te vinden in de hoofdstukken 5, 6 en 7 van Mattheus en in Lukas 6.

De Historische achtergrond.

Matthëus vertelt hoe Jezus rondtrok door heel Galilea en in de synagogen leerde.

Hij verkondigde het goede nieuws van het Koninkrijk der hemelen en genas zieken onder het volk.

Al snel stroomden van alle kanten de mensen toe om de wonderen te zien.

Lukas 6:12-19 vertelt overigens dat Jezus deze nacht tussen de aankomst bij de berg en de grote rede, wakend heeft doorgebracht. Het is de enige keer dat wij lezen over een hele nacht vol gebed. Jezus begon niet te spreken voordat hij urenlang voor het volk geknield had liggen smeken bij de Vader.

Om te begrijpen wat Jezus de menigte leerde, is het goed om te kijken naar de omstandigheden waarin Jezus sprak.
Politieke, godsdienstige omstandigheden werden nogal eens gebruikt om Zijn boodschap duidelijk te maken.

Een prachtige richtlijn voor het leven

Velen worden ervolgd om hun geloof in onze tijd

Iedereen heeft recht op vrijheid van gedachten, geweten en godsdienst, zo luidt artikel 18 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Dit recht, door bijna alle landen op de wereld aanvaard, wordt veelvuldig geschonden. Dagelijks worden mensen vervolgd vanwege hun geloof of geloofsovertuiging.

Vervolging!

Het woord op zich kan al levendige beelden met zich meebrengen van een zich verstoppen uit angst voor achtervolgende, onverzoenlijke vijanden; van gevonden worden en op resolute wijze het hoofd bieden aan de onverdraaglijke pijn van marteling die gericht is op een herroepen van gekoesterde geloofsopvattingen; en tenslotte — hopelijk — na een gelovig weerstaan van alle hartverscheurende dwang om het geloof af te zweren, de dood. Anderen stellen zich een situatie in een rechtbank voor waar men door kerkelijke of burgerlijke autoriteiten aan een scherp verhoor wordt onderworpen. Sommigen denken aan het Romeinse Colosseum vol met mensen die zich schor juichen als hongerige leeuwen weerloze christenen opjagen; van mensen vastgenageld aan een kruis terwijl een stapel hout onder hen in brand wordt gestoken; of van iemand die geketend is in een donkere, vochtige kerker waar ratten om zijn voeten lopen. Elk van deze beelden kan een dreigend, ongewild resultaat zijn van ons geloof in God en toch noemt Jezus hen die omwille der gerechtigheid vervolgd worden "zalig". Zulke mensen zullen een grote beloning ontvangen!

Dit schijnt ver af te staan van Gods talrijke beloften van vrede, voorspoed en bevrijding. Sommigen vinden het een raadsel of een tegenspraak, dat een God die oneindig liefheeft en onbeperkt in macht is, zelfs zulke dingen kan zeggen, laat staan dat Hij niets schijnt te doen terwijl Zijn onschuldige en gelovige kinderen onverdiend, wreed en pijnlijk worden lastig gevallen, gemarteld en bespot. Hoe onrechtvaardig dit op het eerste gezicht ook schijnen mag, het maakt deel uit van Gods woord en Zijn manier van leven. Dit maakt op geen enkele manier Zijn liefde ongeldig, of doet op geen enkele manier Zijn doel of Zijn zorg voor Zijn kinderen teniet. De bijbel laat zoveel vervolging van Zijn dienaren zien dat we — als we het binnen de juiste context begrijpen — kunnen inzien dat het een belangrijke rol speelt in de verwerkelijking van Zijn doel.

Strongs Concordance laat zien dat "vervolgen" (het Griekse dioko) "najagen, achtervolgen of druk uitoefenen" betekent. Vine's Expository Dictionary voegt daaraan toe "op de vlucht jagen of wegdrijven". Alleen binnen bepaalde contexten krijgt het de betekenis van verdrukking, slechte behandeling, misbruik, tirannie, en zelfs martelaarschap en moord. Vervolging is agressief en schadelijk gedrag dat op een vijandige, antagonistische manier tot uiting komt, gewoonlijk door een groep, maar soms ook door de ene persoon tegen de andere. Het komt vaak met een vurige ijver tot uiting, zoals Paulus opmerkt over zijn vervolging van de kerk (Filippenzen 3:6), maar de vervolgde moet altijd bedenken dat de vurige ijver die tegen hem is gericht volgens Romeinen 10:2 (Vertaling Prof. Brouwer) "zonder de rechte kennis" is. Daarom vraagt Jezus, terwijl Hij stervende is aan het kruis, Zijn Vader om Zijn vervolgers te vergeven "want zij weten niet wat zij doen" (Lucas 23:34).

Moderne martelaren

Wie voor zijn geloof sterft, wordt in de christelijke traditie een martelaar genoemd. En martelaren kent de 20e eeuw bijna net zoveel als de eerste paar eeuwen van het christendom. Waar christenen vroeger werden gekruisigd, gemarteld en verbrand in de tuinen en theaters van het Romeinse Rijk, sterven ze nu in concentratiekampen, in sloppenwijken of in gevangenissen, al dan niet door de handen van milities of doodseskaders.

Bron en doel

In de bijbel, in het bijzonder in het Nieuwe Testament, komt vervolging zo vaak aan de orde dat het wordt voorgesteld als een min of meer te verwachten verschrikking. Jezus, het toonbeeld van gerechtigheid, is ook het brandpunt van vervolging. Als zodanig laat Hij duidelijk de bron van vervolging zien. In Johannes 8 betwisten de Farizeeёn Jezus' uitspraak wie Hij was, en de discussie die daaruit voortvloeit leidt tot de Openbaring van de bron van vervolging.

De joden beweren Abrahams nakomelingen te zijn en nooit iemands slaven te zijn geweest (al waren ze in die tijd aan de Romeinen onderworpen). Hun uitspraak is gedeeltelijk waar. Jezus geeft grif toe dat ze fysiek Abrahams nakomelingen zijn, maar Hij voegt er in vers 40 aan toe:

Johannes 8:40 Maar nu tracht gij Mij te doden, een mens, die u de waarheid gezegd heeft, welke Ik van God gehoord heb; dit deed Abraham niet.

Hij impliceert daarmee, dat als ze werkelijk Abrahams kinderen waren, hun gedrag zijn karaktereigenschappen zou laten zien en dan zouden ze Hem niet vervolgen. Hij gaat verder:

Johannes 8:41, 44 Gij doet de werken van uw vader. ... 44 Gij hebt de duivel tot vader en wilt de begeerten van uw vader doen. Die was een mensenmoorder van den beginne en staat niet in de waarheid, want er is in hem geen waarheid. Wanneer hij de leugen spreekt, spreekt hij naar zijn aard, want hij is een leugenaar en de vader der leugen.

Satan, de duivel, is de bron van vervolging van hen die de waarheid van God uitdragen en daarnaar leven. Bij tijden werkt hij ongetwijfeld door mensen die hij heeft bedrogen en tot een meedogenloze boosheid tegen Gods volk heeft aangezet, zodat de vervolging geheel uit de mens schijnt voort te komen. Maar de bijbel laat zien dat Satan de werkelijke bron is.

Openbaring 12:3-5 en 13-17 bevestigen dit:

Openbaring 12:3-5, 13-17 En er werd een ander teken in de hemel gezien, en zie, een grote rossige draak met zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven kronen. 4 En zijn staart sleepte een derde van de sterren des hemels mede en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, om, zodra zij haar kind gebaard had, dit te verslinden. 5 En zij baarde een zoon, een mannelijk wezen, dat alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf; en haar kind werd plotseling weggevoerd naar God en zijn troon. ... 13 En toen de draak zag, dat hij op de aarde was geworpen, vervolgde hij de vrouw, die het mannelijke kind gebaard had. 14 En aan de vrouw werden de twee vleugels van de grote arend gegeven om naar de woestijn te vliegen, naar haar plaats, waar zij onderhouden wordt buiten het gezicht van de slang, een tijd en tijden en een halve tijd. 15 En de slang wierp uit haar bek water achter de vrouw als een stroom, om haar door de stroom te laten medesleuren. 16 En de aarde kwam de vrouw te hulp en de aarde opende haar mond en verzwolg de stroom, die de draak uit zijn bek had geworpen. 17 En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.

Hier krijgt de kerk Satans vervolging het zwaarst te verduren. De kerk is echter ook het lichaam van Jezus Christus (Efeziërs 1:22-23), die groep mensen die naar het beeld van Christus worden gevormd (Galaten 4:19). Jezus waarschuwt ons dat dit zal gebeuren:

De evangelist Johannes

Johannes 15:18-21 Indien de wereld u haat, weet dan, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft. 19 Indien gij van de wereld waart, zou de wereld het hare liefhebben, doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld uitgekozen heb, daarom haat u de wereld. 20 Gedenkt het woord, dat Ik tot u gesproken heb: Een slaaf staat niet boven zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren. 21 Maar dit alles zullen zij u aandoen om mijn naam, want zij kennen Hem niet, die Mij gezonden heeft.

 Dus vanwege onze relatie met Jezus Christus wordt vervolging een deel van ons leven. Lucas beschrijft op aangrijpende wijze dit gevoel van solidariteit en eenheid met Christus tijdens Paulus' ervaringen op de weg naar Damascus. Christus roept: "Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij?" (Handelingen 9:4). Precies drie verzen eerder schrijft hij:

Handelingen 9:1 En Saulus, nog dreiging en moord blazende tegen de discipelen des Heren, ging naar de hogepriester.

De apostel Paulus

Paulus had de leden van de kerk fysiek en psychologisch geweld aangedaan, maar Christus beschouwt iedere aanval op Zijn kerk als een aanval op Hem persoonlijk.

Zijn volgelingen kunnen op vervolging rekenen. In feite fungeert vervolging als een teken van echtheid van de relatie met Jezus Christus, zoals Filippenzen 1:27-30 verklaart:

Filippenzen 1:27-30 Alleen, gedraagt u waardig het evangelie van Christus, opdat, hetzij ik kom en u zie, hetzij ik afwezig blijf, ik van u moge horen, dat gij vaststaat in één geest, één van ziel medestrijdende voor het geloof aan het evangelie, 28 zonder dat gij u in enig opzicht door de tegenstanders laat beangstigen. Hierin is voor hen een aanwijzing van hún verderf, doch van úw behoud, en dat van Godswege. 29 Want aan u is de genade verleend, voor Christus, niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden, 30 in dezelfde strijd, die gij eens van mij hebt gezien en nu van mij hoort.

De bijbel laat ook zien dat de reactie van een discipel op vervolging een echte lakmoestest is om die echtheid vast te stellen. Let op de volgende twee aanhalingen uit Mattheüs:

Mattheüs 13:20-21 De op steenachtige plaatsen gezaaide is hij, die het woord hoort en het terstond met blijdschap aanneemt; 21 maar hij heeft geen wortel in zich, doch is iemand van het ogenblik; wanneer echter verdrukking of vervolging komt om der wille van het woord, komt hij terstond ten val.

Mattheüs 24:9-13 Dan zullen zij u overleveren aan verdrukking en zij zullen u doden, en gij zult door alle volken gehaat worden om mijns naams wil. 10 En dan zullen velen ten val komen en zij zullen elkander overleveren en elkander haten. 11 En vele valse profeten zullen opstaan en velen zullen zij verleiden. 12 En omdat de wetsverachting toeneemt, zal de liefde van de meesten verkillen. 13 Maar wie volhardt tot het einde, die zal behouden worden.

Het is duidelijk dat God hen die in geloof op vervolging reageren als rechtvaardig beschouwt.

Vormen van vervolging

Bijbels is vervolging voornamelijk van religieuze aard. In het boek Ester komt echter vervolging op basis van ras om de hoek kijken. In geestelijke contexten komt vervolging echter in een aantal vormen voor:

 Slaan: Mijn rug heb ik gegeven aan wie sloegen, en mijn wangen aan wie mij de baard uittrokken; mijn gelaat heb ik niet verborgen voor smadelijk speeksel. (Jesaja 50:6)

Stenigen: Maar er kwamen Joden van Antiochiё en Ikonium en zij praatten de scharen om en stenigden Paulus en sleepten hem de stad uit, menende, dat hij dood was. (Handelingen 14:19)

Bespotting: En Herodes met zijn krijgsmacht smaadde en bespotte Hem, en hij deed Hem een schitterend kleed om en zond Hem zó naar Pilatus terug. (Lucas 23:11)

Beledigingen: Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, en de smaadwoorden van wie U smaden, kwamen op mij neder. (Psalm 69:10)

Laster: Ik weet uw verdrukking en armoede, hoewel gij rijk zijt, en de laster van hen, die zeggen, dat zij Joden zijn, doch het niet zijn, maar een synagoge des satans. (Openbaring 2:9)

Uitbanning: Dit zeiden zijn ouders, omdat zij bang waren voor de Joden, want de Joden waren reeds overeengekomen, dat, indien iemand mocht belijden, dat Hij de Christus was, hij uit de synagoge zou worden gebannen. (Johannes 9:22)

Intimidatie en bedreiging: Maar zij dreigden nog meer, doch lieten hen vrij, daar zij geen vorm konden vinden om hen te straffen — en wel om het volk; want allen verheerlijkten God om hetgeen er geschied was; ... En nu, Here, let op hun dreigingen en geef uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken. (Handelingen 4:21, 29)

Gevangenneming: Want hij, Herodes, had Johannes laten grijpen en geboeid gevangen gezet, ter wille van Herodias, de vrouw van zijn broeder Filippus, omdat hij haar tot vrouw genomen had. (Marcus 6:17)

Verbanning: Ik, Johannes, uw broeder en deelgenoot in de verdrukking en in het Koninkrijk en de volharding in Jezus, was op het eiland, genaamd Patmos, om het woord Gods en het getuigenis van Jezus. (Openbaring 1:9)

En tenslotte nog de dood. Gods woord bevat hiervan zoveel verslagen dat het geen zin heeft ze op te sommen. Te beginnen met Abel in Genesis tot aan het profetisch verslag in Openbaring heeft Satan de rechtvaardigen zelfs tot de dood toe vervolgd in zijn dwaze, krankzinnige pogingen Gods doel en plan te vernietigen en Jezus Christus te overwinnen.

Verkeerde reacties

2 Timotheüs 3:12 zegt duidelijk:

2 Timotheüs 3:12 Trouwens, allen, die in Christus Jezus godvruchtig willen leven, zullen vervolgd worden.

Het is onvermijdelijk dat de werkelijke rechtvaardigen hier het hoofd aan zullen moeten bieden, en God spoort ons aan op positieve wijze te reageren. Hij veroordeelt negatieve reacties:

Angst: Al moest gij lijden om de gerechtigheid, toch zijt gij zalig. Doch vreest niet voor hun dreiging, en laat u niet verschrikken. (1 Petrus 3:14)

Een compromis sluiten: Allen, die zich uiterlijk goed willen voordoen, trachten u te dwingen tot de besnijdenis, alleen om niet vervolgd te worden ter wille van het kruis van Christus [Jezus]. (Galaten 6:12)

Vervloeken: Zegent wie u vervolgen, zegent en vervloekt niet. (Romeinen 12:14)

Desertie: Doch dit alles [het verraad en de arrestatie van Christus] is geschied, opdat de schriften der profeten in vervulling zouden gaan. Toen lieten al de discipelen Hem alleen en vluchtten. (Mattheüs 26:56)

Vergelding: Vergeldt niemand kwaad met kwaad; hebt het goede voor met alle mensen. 18 Houdt zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen. 19 Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden, spreekt de Here. 20 Maar, indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen. 21 Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede. (Romeinen 12:17-21)

Afval: Herinnert u de dagen van weleer, toen gij, na verlicht te zijn, zo menigmaal lijden doorworsteld hebt, 33 hetzij zelf een schouwspel van smaad en verdrukking, hetzij deelnemende aan het lot van hen, die in zulk een toestand verkeerden. 34 Want gij hebt met de gevangenen mede geleden en de roof van uw bezit blijmoedig aanvaard, want gij wist, dat gijzelf een beter en blijvend bezit hebt. 35 Geeft dan uw vrijmoedigheid niet prijs, die een ruime vergelding heeft te wachten. ... 39 Doch wij hebben niets van doen met nalatigheid, die ten verderve leidt, doch met geloof, dat de ziel behoudt. (Hebreeën 10:32-35, 39)

Elk van deze verkeerde reacties vernietigt ons getuigenis van God, ons karakter en onze loyaliteit. Daar vervolging iedereen treft die in Christus Jezus godvruchtig leven, is het niet verwonderlijk dat God er zoveel nadruk op legt. Vervolging speelt een levensbelangrijke rol binnen Gods doel.

Gerechtigheid en vervolging

Ook deze zaligspreking confronteert ons met een paradox. De andere zaligsprekingen laten zien dat een christen vervuld kan zijn met een vreugde die hij niet ten volle tot uitdrukking kan brengen, en toch kan hij klagen over dingen die wereldse mensen als onbelangrijk beschouwen. Hij heeft een diep en blijvend gevoel van tevredenheid en toch zucht hij dagelijks en oprecht. De ervaringen van zijn leven zijn vaak pijnlijk, toch wil hij die niet kwijt voor de grote rijkdom, de toejuichingen en het gemak die de wereld biedt. Al verheerlijkt de wereld hen die vervuld zijn met trots, zelfrespect en zelfverzekerdheid, God verheerlijkt de nederigen en zachtmoedigen. De wereld geeft bijval aan hen die oorlog voeren door hun schitterende parades te geven, hoge functies aan te bieden en hun prestaties in herinnering te houden door straten, steden, parken en scholen naar hen te vernoemen — God daarentegen zegent de vredestichters. Als we de eerdere paradoxen in de zaligsprekingen begrijpen, dan zien we dat het enige dat we zullen ontvangen voor ons goed doen, de antipathie van onze medemens zal zijn.

We moeten het verband begrijpen tussen gerechtigheid en vervolging, omdat niet ieder die lijdt of zelfs niet ieder die religieuze vervolging ondergaat, lijdt om der gerechtigheid wil. Velen lijden vervolging omdat ze vurig vasthouden aan wat duidelijk een valse religie is. Vaak bestaan de vervolgers uit een rivaliserende religieuze groep of de burgerlijke autoriteiten, die beide even onwetend zijn omtrent Gods waarheid. Op ieder moment vinden er wel in de een of andere vorm vervolgingen plaats. In het recente verleden vervolgden de Japanners de Koreanen en de Chinezen de Nepalezen. In Afrika vervolgen de Soedanese moslims "christenen", terwijl in Europa de Slavische Oosters-Orthodoxe "christenen" de moslims in Kosovo vervolgen. In de geschiedenis van de mens gaat deze vertrouwde opeenvolging van vervolgingen zonder enige relatie met gerechtigheid al maar door.

Sommige mensen worden slachtoffer van hun eigen karakterfouten en persoonlijkheidsstoornissen. Zij scheppen op een dwaze manier behagen in Mattheüs 5:10-12 bewerende dat ze worden vervolgd als anderen alleen maar hun vertoon van kwaadspreken, arrogantie of zelfgerichtheid vergelden. Zulke mensen oogsten slechts wat ze hebben gezaaid.

Psalm 119:172 zegt:

Psalm 119:172 Mijn tong zal uw woord bezingen, want al uw geboden zijn gerechtigheid.

Dit is een eenvoudige, rechttoe-rechtaan definitie van gerechtigheid. Het is oprechtheid, recht doen. Gods geboden beschrijven dus hoe we op de juiste manier moeten leven. Ze onderwijzen ons hoe we ons in relaties met Hem en de medemens moeten gedragen. Deze zaligspreking is geschreven met betrekking tot hen die dit werkelijk doen. Zij zullen worden vervolgd, en dat zal zijn omdat ze op de juiste manier leven — niet omdat ze anderen hebben geїrriteerd of boos gemaakt door hun zonden, of omdat ze tot een andere politieke partij, religie of etnische groep behoren.

Komt de perversiteit van de menselijke natuur door iets anders duidelijker tot uiting dan hier? We kunnen denken dat men nauwelijks tevredener kan zijn dan buren te hebben die absoluut te vertrouwen zijn, die niet zullen doden, geen overspel of ontucht zullen begaan, niet zullen stelen, liegen of iemand anders bezittingen begeren; die hun kinderen respect bijbrengen; die een aanwinst zijn voor de omgeving; die God zo hoog houden dat ze zelfs Zijn naam niet ijdel gebruiken; die zich onderwerpen aan de burgerlijke wetten en zich zelfs aan de gewoonten en gebruiken van de buurt houden.

Deze beschrijving vermeldt echter niet de relatie met God die echt vervolging voortbrengt. Dit zijn dingen die morele mensen uit de wereld zouden kunen doen, toch ontbreekt de ware God in hun leven en zijn ze niet door Zijn Geest verwekt. Het element van gerechtigheid ontbreekt nog steeds. Paulus schrijft in Romeinen 8:14-17:

Romeinen 8:14-17 Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods. 15 Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. 16 Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn. 17 Zijn wij nu kinderen, dan zijn wij ook erfgenamen: erfgenamen van God, en medeёrfgenamen van Christus; immers, indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking.

Bron van echte vervolging

De bron van echte vervolging is Satan en het doel ervan is God. Satan haat niet alleen God, hij haat ook allen die middels Zijn Geest Zijn beeld in zich dragen. Satan werkt evenals God in en door mensen, en hij spoort hen aan alles wat in hun macht ligt te doen om Gods kinderen te belasteren, hun reputatie te vernietigen, hen bang te maken of te ontmoedigen; dit allemaal om te zorgen dat ze niet kwalificeren. Hij zal alles doen om ons te laten reageren, te vergelden, net zoals wereldse mensen doen, omdat we dan Satans beeld vertonen in plaats van dat van Jezus Christus. Satan kent hen die Gods Geest hebben, en evenals hij Jezus Christus verzocht, zal hij ook Zijn broers en zusters eruit pikken om te vervolgen.

De gerechtigheid die nodig is om deze druk te weerstaan en op een goddelijke manier te reageren, gaat die van iemand die slechts moreel goed is, ver te boven. Deze gerechtigheid vereist dat iemand van minuut tot minuut, van dag tot dag, van week tot week, van maand tot maand en van jaar tot jaar in geloof leeft. Dit zit helemaal in iemands karakter als hij God kent. Hij is dan diepgaand met Hem en Zijn doel vertrouwd in plaats van alleen maar theoretisch te geloven dat Hij bestaat.

Pal na deze zaligspreking staat een andere uitspraak van Jezus over gerechtigheid:

Mattheüs 5:20 Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeёn, zult gij het Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan.

Hij richt Zich op een gerechtigheid die niet slechts juridisch is en erin resulteerde dat we in Gods barmhartigheid door Christus' bloed werden gerechtvaardigd, maar op een gerechtigheid die in het hart en denken is ingeprent door voortdurend op Gods manier te leven. De gerechtigheid van zo iemand komt voort uit heiliging. Hij streeft ernaar al Gods geboden te onderhouden, niet alleen die die met publieke moraal van doen hebben. Zo iemand heeft gebed en bijbelstudie tot een belangrijk deel van iedere dag gemaakt en vast ook van tijd tot tijd als hulpmiddel om nederig te blijven. Hij is al aardig op weg naar het Koninkrijk van God. Dit zijn normaal geen dingen die in het openbaar worden gedaan; het kan zijn dat zijn buren nooit veel van het leven van zo iemand te weten zullen komen. Satan weet dit echter wel en het levende geloof van zo iemand zal Satans vervolging losmaken, de pogingen van de duivel om hem te doen ontsporen zodat hij zijn doel niet bereikt.

Om der gerechtigheid wil

Jezus' woorden "om der gerechtigheid wil" in deze zaligspreking doen een beroep op ons om ons eerlijk voor God te onderzoeken, zowel voor als nadat we tegenstand hebben ondervonden. Let op wat er in 1 Petrus 4:12-16 staat:

1 Petrus 4:12-16 Geliefden, laat de vuurgloed, die tot beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwame. 13 Integendeel, verblijdt u naarmate gij deel hebt aan het lijden van Christus, opdat gij u ook met vreugde zult mogen verblijden bij de Openbaring zijner heerlijkheid. 14 Indien gij door de naam van Christus smaad lijdt, zijt gij zalig, daar de Geest der heerlijkheid en de Geest Gods op u rust. 15 Laat dus niemand uwer moeten lijden als moordenaar, of dief, of boosdoener, of als een bemoeial. 16 Indien hij echter als Christen lijdt, dan schame hij zich niet, maar verheerlijke God onder die naam.

Petrus ziet, evenals Jezus, vervolging als onvermijdelijk en daarom moet een christen het verwachten. Daar een discipel niet boven zijn Meester staat, kan een volgeling nauwelijks verwachten te ontkomen aan iets in de geest van wat de Meester moest ondergaan.

Wantrouwen

De menselijke natuur heeft een hekel aan en is wantrouwend tegenover iemand die anders is. Werkelijk christen-zijn brengt zijn eigen vorm van onpopulair zijn met zich mee. Het is nooit gemakkelijk geweest, deels omdat — ongeacht waar ze leven — christenen anders zijn. Een christen vertegenwoordigt de standaard van Jezus Christus tegenover de wereld. Wereldse getuigen hiervan begrijpen niet precies waarom, maar minstens worden ze er door geїrriteerd, het knaagt aan hun geweten en brengt een scheiding teweeg tussen hen en de christen. Bij sommigen leidt dit tot een openlijke boosheid, zelfs tot woede. Bijvoorbeeld, al noemen ze het een deugd, wereldse mensen vinden goedheid een handicap, omdat ze bang zijn dat het hen ervan zal weerhouden hun doel te bereiken. Tezelfdertijd zal een werkelijk goed persoon hen irriteren. Het duurt niet lang voordat hun geweten hun gemoedsrust verstoort en ze reageren door de goede persoon te vervolgen. Het menselijke hart is zo bedrieglijk dat Jezus in Johannes 16:2 opmerkt:

Johannes 16:2 Men zal u uit de synagoge bannen; ja, de ure komt, dat een ieder, die u doodt, zal menen Gode een heilige dienst te bewijzen.

Petrus ziet vervolging ook als een beproeving die overwonnen moet worden. Iemands toewijding aan een principe kan worden afgemeten aan zijn bereidheid ervoor te lijden. Daarom — aangezien hij over ware christenen schrijft en niet over hen die het slechts in naam zijn — zal vervolging een test zijn. Een compromis sluiten ten aanzien van Gods standaard zal geen vervolging oproepen omdat dat leidt tot een overeenstemming met de wereld. Jezus zegt:

Johannes 15:19 Indien gij van de wereld waart, zou de wereld het hare liefhebben, doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld uitgekozen heb, daarom haat u de wereld.

Een compromis sluiten zal zeker de druk van de ketel nemen, maar Gods bedoeling met vervolging is het vertrouwen, de loyaliteit, de oprechtheid, de moed en het geduld van de christen te testen.

Lijden om der gerechtigheid wil is een eer die tot heerlijkheid leidt. In feite zegt Petrus dat als iemand vervolging ondergaat, hij met de heerlijkheid van God is bekleed. Toen Stefanus terechtstond, zagen zijn aanklagers "zijn gelaat als het gelaat van een engel" (Handelingen 6:15). In zo'n geval valt een vervolgde christen in dezelfde categorie als Jezus Christus, omdat alles waarvoor Hij leed om der gerechtigheid wil was. Wij delen daarom daarin en behoeven ons daarvoor niet te schamen.

We moeten echter buitengewoon voorzichtig zijn dat we niet wegens ons eigen wangedrag lijden. Het leven van een christen behoort zijn beste argument te zijn dat hij niet verdient wat hem overkomt. Jezus zegt in Mattheüs 5:11:

Mattheüs 5:11 Zalig zijt gij, wanneer men u smaadt en vervolgt en liegende allerlei kwaad van u spreekt om Mijnentwil.

We hopen dat we slechts zelden voor onze zonden lijden, maar als we dat doen, krijgen we wat we verdienen. Daarin zit geen heerlijkheid. Maar zelfs daarin is niet alles verloren, omdat het tot berouw, bekering, verandering en groei kan leiden.

De menselijke bron van vervolging

Vervolging kan vanuit een groot aantal hoeken komen. Eén van de meest waarschijnlijke is vanuit ons eigen gezin of vanuit de familie. Christus merkt in Mattheüs 10:34-36 het volgende op:

Mattheüs 10:34-36 Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. 35 Want Ik ben gekomen om tweedracht te brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; 36 en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden zijn.

Het komt minder vaak voor dat onze werkgever ons vervolgt. Velen hebben op hun werk vervolging ervaren vanwege het houden van de sabbat. Een ernstige vorm hiervan wordt geprofeteerd hun te overkomen die het teken van het beest niet hebben (Openbaring 13:16-18).

Bij tijden kunnen we sociale vervolging hebben te verduren binnen een gemeenschap. We worden vaak voor vriendschappen buitengesloten die zich normaal ook tot ons zouden uitstrekken, evenals ze dat doen voor hen die niet van de waarheid zijn. Soms hebben onze kinderen dit rechtstreekser het hoofd te bieden op school dan wij dat hebben te doen in de buurt of op het werk.

Het staat buiten kijf dat de meest intense vorm van vervolging ontspringt bij hen die een religieuze overtuiging hebben en daarna door de burgerlijke autoriteiten zijn ergste vorm krijgt. Christus ontving Zijn meest veelvuldige aanvallen van de religieuze leiders, zij die de grootste geestelijke aanmatiging hadden. De schriftgeleerden, Farizeeёn en Sadduceeёn probeerden Hem allemaal te boycotten of de geldigheid van Zijn onderwijs onderuit te halen. Op het laatst deden de kerkelijke autoriteiten een beroep op de burgerlijke autoriteiten om een wrede geseling uit te voeren en Hem ter dood te brengen. Als het beest opkomt, kunnen we verwachten dat de vervolging door hem hetzelfde patroon zal volgen.

Uw beloning is groot

Het kan vreemd overkomen dat Jezus zo snel overgaat van vrede stichten in de vorige zaligspreking naar vervolging — van het werk van verzoening naar het ervaren van vijandigheid. Maar we leren vanuit de ervaringen van het leven volgend op onze bekering dat hoe hard we ook proberen in vrede te leven of door verzoening vrede te stichten, sommigen weigeren in vrede met ons te leven. Sommigen nemen — zoals deze zaligspreking laat zien — inderdaad het initiatief om tegen ons in te gaan, kwaad van ons te spreken en ons te belasteren. We moeten leven met het feit en ons eraan aanpassen dat vervolging gewoon de botsing is tussen twee onverzoenlijke waardensystemen. God heeft ons geroepen, ons uitverkoren, om Hem te vertegenwoordigen in het geduldig verdragen en zelfs overwinnen van vervolging als deel van ons getuigenis en onze voorbereiding op Zijn Koninkrijk.

God staat niet onsympathiek tegenover de moeilijkheden die deze uitdagingen met zich meebrengen, maar Hij noemt ons zalig en adviseert ons — teneinde de vervolging met succes te overwinnen: "Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen." We moeten ons bewust zijn dat we de beloning niet verdienen omdat we alleen maar doen wat er van ons verwacht wordt (Lucas 17:7-10). Maar God geeft de beloning uit vrije wil; Hij belooft die als Zijn gave.

We moeten vervolging het hoofd bieden met in gedachten "dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden" (Romeinen 8:18). Als het ons overkomt moeten we niet zoals de wereld doet, terugslaan, mokken zoals een kind, onze wonden likken als een hond die zelfmedelijden heeft, of gewoon grijnzen en het als een masochistische stoїcijn verdragen. Onze Zaligmaker zegt ons ons erin te verheugen, omdat het de echtheid van ons geloof bewijst, ons plaatst in de edele rijen van verheven geloofshelden die ons zijn voorgegaan, en ons een grote beloning in het Koninkrijk verzekert. Het kan ons ook in het gezelschap plaatsen van vele martelaren die in Gods woord worden verheven.

Bovenal doet vervolging omwille van Hem ons deelnemen aan het lijden van onze Zaligmaker. Onze liefde voor Christus zou zo groot moeten zijn dat we ons verheugen dat het over ons komt terwille van Hem. Als Hij zoveel leed om ons die ontzagwekkende toekomst te bieden, waarom zouden wij dan niet een klein beetje voor Hem lijden?

Vervolging is een verkapte zegen om het beste in het karakter van een christen naar voren te brengen. Vaak worden we ons daardoor bewust van de zwakheden in ons karakter. De druk van vervolgingen hebben een nederig makende invloed. Ze doen ons begrijpen dat onze geestelijke gebreken zo groot zijn dat we nog niet eens één uur staande kunnen blijven tenzij Christus ons ondersteunt. Hoe waar zijn Zijn woorden:

Johannes 15:5b ... zonder Mij kunt gij niets doen.

Vervolging kan ons ook van bepaalde zonden weerhouden, omdat het ons levendiger bewust maakt van de onmogelijkheid van vriendschap met de wereld. Inzien dat we niet zowel de wereld als het Koninkrijk kunnen hebben, kan ons helpen ons er vastbesloten toe te zetten rechtvaardig te leven. De apostel Paulus schrijft:

Romeinen 5:3-4 En niet alleen (hierin), maar wij roemen ook in de verdrukkingen, daar wij weten, dat de verdrukking volharding uitwerkt, 4 en de volharding beproefdheid, en de beproefdheid hoop.

Op het eerste gezicht schijnt vervolging in tegenspraak met de weg en het doel van God. Al wensen we dat het niet iedereen overkomt en al hopen we oprecht dat wij het niet het hoofd behoeven te bieden, kunnen we in algemene zin wel begrijpen dat het wegens de vijandschap van Satan onvermijdelijk is. En in werkelijkheid is het een verkapte zegen die erop gericht is onze voorbereiding op Gods Koninkrijk te voltooien.

Waarom is er alle eeuwen door tot nu toe vervolging?

De diepste oorzaak van geloofsvervolging is de kosmische strijd tussen God en satan. Gods tegenstander gaat tekeer als een brullende leeuw en probeert met geweld Gods Koninkrijk af te breken en Gods kinderen te verslaan (1Petr.5:8). Hoe dichter je bij God leeft, hoe meer tegenstand je van satan kunt verwachten.

In alle gevallen is geloofsvervolging een wapen van satan in de strijd tegen het Koninkrijk van God. Jammer voor satan, maar hoe meer hij christenen vervolgt, hoe sterker de Gemeente wordt. Natuurlijk weet hij dat ook en gebruikt hij in andere landen het dodelijke wapen van de verleiding. In het "vrije" westen worden massa's kerkmensen door hebzucht en compromis-denken "buiten gevecht gesteld".

Tegelijk kan de verzwakking van het christendom in westerse landen ook een reden zijn waarom daar GEEN vervolging plaatsvindt van gelovigen. Als er geen appèl uitgaat van hun levenswandel, omdat er nauwelijks verschil te zien is tussen christenen en niet-christenen (Ef.4:20), dan worden ongelovigen immers niet geprikkeld door hun positieve anderszijn.

Haat van de wereld-zonder-God

Christenvervolging is tegelijk een natuurlijke reactie van de "kinderen van de duisternis" op het Licht. Het is dezelfde haat van de wereld die zich ontlaadde in het kruisigen van Jezus:

"Indien de wereld u haat, weet dan, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft. Indien gij van de wereld waart, zou de wereld het hare liefhebben, doch omdat gij van de wereld niet zijt ... daarom haat u de wereld ... Een slaaf staat niet boven zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen ... Maar dit alles zullen zij u aandoen om mijn naam, want zij kennen Hem niet, die Mij gezonden heeft." (Johannes 15:18-21)

"Maar het woord moet vervuld worden, dat in hun wet is geschreven: Zij hebben Mij zonder reden gehaat." (Johannes 15:25)

Het is dezelfde reden waarom Abel door Kaïn werd vermoord: Kaïn voelde heel goed aan dat Abel in verbinding stond met het Licht en hijzelf niet. Daarom irriteerde zijn broer hem mateloos en kon hij hem niet langer naast zich verdragen.

"En waarom vermoordde hij hem? Omdat zijn werken boos waren en die van zijn broeder rechtvaardig." (1 Johannes 3:12)

Toen Pilatus met Jezus had gesproken, constateerde hij dat Jezus inderdaad de persoon was voor wie Hij zich uitgaf: de Koning van de Joden. Toen hij de Joden toeriep "Moet ik uw koning kruisigen?" kreeg hij een heel irrationeel antwoord: "We hebben geen koning, alleen de keizer." (Joh.19:15). De Joden stonden bepaald niet bekend om hun keizersgezindheid, vanwaar deze ommezwaai? Ze waren zo gebonden door de leugengedachten van satan en blindmakende haat (2Kor.4:4), dat ze de grootste onzin uitkraamden.

Actief of passief lijden

Paulus heeft veel lijden meegemaakt (2Kor.11:23-28). Toen hij na een van zijn reizen op weg was naar Jeruzalem, wist hij heel goed dat hem daar ook weer lijden te wachten stond. De Heilige Geest had hem erop voorbereid. Iedereen raadde hem aan om er niet heen te gaan en het lijden te ontlopen, maar hij zei:

 "... Ik voor mij ben bereid, niet alleen gebonden te worden, maar ook te sterven te Jeruzalem voor de naam van de Here Jezus." (Handelingen 21:13; zie ook het voorgaande gedeelte)

Paulus koos niet voor de weg van de minste weerstand, maar volgde de stille stem van God, die in zijn hart gesproken had. Hij had geen martelarencomplex, en hij zocht het lijden niet uit eigen beweging op. Wel accepteerde hij het lijden en ging gewoon naar Jeruzalem om zichzelf als een offer aan God te geven, zoals Jezus destijds gedaan had. Waarschijnlijk met een bevend hart, maar vastbesloten om zijn Heiland te volgen wat het ook zou kosten. Paulus schreef niet alleen mooie brieven over de weg van het kruis, hij ging zelf die weg. Wat een voorbeeld! Later schreef hij het volgende over het lijden:

"Want de lichte last der verdrukking van een ogenblik bewerkt voor ons een alles verre te boven gaand eeuwig gewicht van heerlijkheid, daar wij niet zien op het zichtbare, maar op het onzichtbare..." (2 Korintiërs 4:17-18)

Paulus wist dat het lijden bij het rijpingsproces van de gelovige hoorde. Daarom schreef hij ook dat hij "Christus wilde leren kennen en de kracht van zijn opstanding" maar ook "de gemeenschap aan zijn lijden" wilde accepteren (Fil.3:10).

Petrus schreef het volgende over het lijden van gelovigen:

"Wederstaat hem (de duivel), wetende dat aan uw broederschap in de wereld hetzelfde lijden wordt toegemeten." (1 Petrus 5:9)

Het woord "toegemeten" geeft aan dat God lijden soms bewust toelaat voor een bepaald doel binnen het volmaakte plan van God. Het lijkt er bijna altijd op dat vervolging ons overkomt, maar laten we ons niet vergissen: ook daarin heeft God het voor het zeggen, niet de vijand.

Lijden voor Jezus is nooit voor niets

Lijden om Christus wil heeft altijd vrucht voortgebracht. Als mensen om de naam van Jezus lijden, is dit een groot onrecht dat hen vanuit de wereld wordt aangedaan. Omdat God rechtvaardig is, zal Hij elk lijden om Christus’ wil compenseren met nieuw leven. Uit lijden en sterven komt nu eenmaal nieuw leven voort, dat is het principe van de graankorrel, dat Jezus ook heeft toegepast aan het kruis. Een van de vele voorbeelden uit de geschiedenis: zonder lijden en vervolging onder het communisme zou vandaag de dag de kerk in Rusland en China lang niet zo sterk zijn als nu. Een oud en overbekend gezegde luidt: het bloed der martelaren is het zaad der kerk. De vrucht van het lijden om de naam van Jezus zien we al in Handelingen 4:1-22: de gelovigen werden er alleen maar moediger en vrijmoediger van!

Behalve de uitwerking op andere mensen, heeft lijden ook een buitengewoon heilrijk effect op de gelovige zelf. Daarbij kunnen we denken aan de louterende werking van het lijden en de verdieping van de persoonlijke band met Jezus. Lijden voor de naam van Jezus is het toppunt van discipelschap. Het is de ultieme toewijding aan Hem. Daarom belooft God een meer dan royale beloning in het hiernamaals:

"Zalig de vervolgden om der gerechtigheid wil, want hunner is het Koninkrijk der hemelen ... Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen." (Matteüs 5:10-12)

"En ik zag de zielen van hen, die onthoofd waren om het getuigenis van Jezus ... en zij heersten als koningen met Christus..." (Openbaring 20:4)

Door het lijden komen we niet ver van God af te staan, doordat God zijn hand terugtrekt, zoals Jezus dat heeft ervaren aan het kruis, toen Hij uitschreeuwde "Mijn God, waarom hebt U mij verlaten?" Heel nadrukkelijk zegt de Bijbel ons dat Jezus in ons lijden dichterbij is dan ooit. Duizenden gelovigen hebben dat aan den lijve ervaren en duizenden vervolgde gelovigen overal ter wereld ervaren het op dit moment:.

"Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking of benauwdheid, of vervolging of honger, of naaktheid, of gevaar, of het zwaard? ... Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here." (Romeinen 8:35-39)

Lees meer over de diepere bedoelingen van de 

Bergrede en over de Zaligsprekingen

De bergrede
 
Zalig de Armen van geest
 
Zalig de Treurenden
 
Zalig die Hongeren en dorsten naar gerechtigheid
 
Zalig de barmhartigen
 
Zalig de reinen van hart
 
Zalig de vredestichters
 
Zalig de vervolgden