HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

GOD belijden - Belijdenis  - Belijdenis doen

GOD belijden - Belijdenis  - Belijdenis doen

“Want Drie zijn er, Die getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de Heilige Geest. En deze Drie zijn één.”    1 Johannes 5 : 7

Niet alleen kleine kinderen kunnen bij tijden lastig vragen voorleggen. Ook jongeren én zelfs ouderen lopen met vragen rond, waar je niet zomaar een antwoord op kunt geven. Soms zijn het vragen, waarop je nog geen antwoord wilt geven (ze zijn te jong). Soms zijn het vragen waarop je geen antwoord kunt geven. Omdat je weet het niet precies. Een enkele keer is het een vraag, waarop je geen antwoord mag geven. “Je vraagt teveel. Je gaat te ver. Je vraagt naar dingen, die voor ons te groot, te hoog, te heilig zijn.”

De verlegenheid

Wellicht raken we hier wel aan de moeilijkste vraag van ons hele bestaan: “Wie is God?”

Deze vraag wordt ons opgedrongen. Nee, niet door de Nederlandse Geloofsbelijdenis, zoals ik aanvankelijk dacht. Omdat dit onderwerp nu eenmaal hier aan de orde is.

Ook de Bijbel dringt mij deze vraag niet op. Nee, deze vraag wordt gesteld door… mensen, die er niet uit komen. Meestal zijn het ongelovigen. Meestal zijn het mensen met een sterk wetenschappelijke geest. Denkers. Zoekers naar waarheid in het verstand. Mensen die weinig ophebben met het geestelijke, het bovennatuurlijke, het wonder, dat juist door ons menselijke verstand niet te verklaren is. Of ze er ook uitkomen? Ik weet het niet.

Maar ook bij gelovigen – liever spreken we van mensen, die ván God gehoord hebben – leeft deze vraag. Het is een vraag, die voortkomt uit de gedachte, dat God niet ís zoals Hij is. Zoals Hij Zich bekend maakt. Zij kunnen Zich God niet zó voorstellen.

Ook ikzelf worstel bij tijden met deze vraag. Niet zozeer voor mijzelf. Maar omdat ik aan u of jou niet kan uitleggen wie en hoe God in Zijn Persoon ten diepste is. Ook wij laten ons zo gemakkelijk leiden of misleiden door logisch denken, door verstand; door wat wij ervaren en voelen.

En misschien is het diep in ons binnenste wel een drang om God vast te grijpen. Om onze hand op God te leggen. Om Hem ergens te kunnen bevatten. Misschien hebben we nog niet eens zo’n moeite met Gods grootheid en vermogen. Als wel met onze kleinheid, ons onvermogen.

Wat zou er bijzonder veel gewonnen zijn, als wij er eens zouden ophouden om van God maar te denken, zoals wíj willen denken. Om God zó voor te stellen, dat Hij uit te leggen valt. God maakt het ons echt niet zo moeilijk, als wij denken. God geeft ons gelegenheid van Hem te spreken, zoals Hij wíl dat wij van Hem spreken. Zoals God in Zijn Woord over Zichzelf spreekt. Zoals God in Christus over Zichzelf spreekt.

Neemt niet weg dat we vanmiddag geen bepaald eenvoudig thema overdenken. Want de vraag – Wie God is? – kan op twee manieren uitgelegd worden. De eenvoudigste, meest aanvaardbare, meest gebruikte manier is, om over God te spreken vanuit wat Hij doet. Wanneer ik zeg: “God is liefde”, zeg ik niet Wie God is, maar: wat Hij is en wat Hij doet. Dat Hij als grootste liefdeblijk Zijn eniggeboren Zoon aan ons heeft gegeven tot zaligheid van mensen. Maar het zegt nog niets over God Zelf. Over Zijn Wezen en Zijn Persoon.

Dat komt later aan de orde, in het vervolg van de Geloofsbelijdenis. En daarbij staat Gods Persoon nooit los van Zijn Werken. Maar artikel 8 blijft bewust stilstaan bij het eerste: Wie is God Zelf? In Zijn Wezen en Persoon. In Zijn Drieënigheid. Daarbij raken we meteen aan de kern van het probleem, waarom de vraag naar wie is God niet beantwoord kán worden.

Ik zei zojuist, dat God Zichzelf in de Bijbel verklaart. Maar dan hebben we meteen al een probleem, omdat begrippen als “Wezen, Persoon, Drieënigheid, onmededeelbare eigenschappen” niet in de Bijbel staan. Dat is dan ook één van de sterkste argumenten, die tegenstanders van Gods Drieënigheid naar voren brengen. En ik zeg erbij: Terecht. Want de Geloofsbelijdenis heeft deze namen, deze begrippen ontleend aan de dogmatiek.

Ook Calvijn heeft veel kritiek gekregen op deze manier van spreken over God. Calvijn zou God weer in een schools systeem hebben gedwongen

Maar Calvijn begint met duidelijk te maken, dat ook hij – net als Augustinus, net als de Oude Kerk, net als de Reformatoren, en net als alle Bijbel gelovigen – gedwongen is, om zich zó uit te spreken over de Onuitsprekelijke.

Want het geloof in de Drieënigheid zelf wordt betwijfeld. Calvijn zegt (en ik kan me daar helemaal in vinden) dat wat de Bijbel van God zegt op zichzelf meer dan voldoende is om over de Heere God te spreken als Vader, Zoon en Heilige Geest. Daarbij is het beter om de Heere God te aanbidden in plaats van Hem te omschrijven.

Wanneer Athanasius, en Augustinus, en Calvijn, en Guido de Bres, en vele anderen in heilige eerbied over de Persoon van God spreken, in deze woorden, dan doen zij dat niet om een statement te geven. Zo van: “Wij zullen nu eens officieel in een dogmatiek en in een belijdenis gaan vastleggen, Wie God is.”

Men heeft dus nooit gezocht naar een dogmatische triniteitsleer. Niemand van hen spreekt over Gods Wezen, omdat het zo nodig gezegd moet worden. Temeer heeft de Oude Kerk en ook de Reformatie gezocht naar een grond van de Drieënigheid in de Bijbel. En die is gevonden. Een aantal Schriftplaatsen hebben we in art. 8 teruggevonden.

Toch gebeurde het toen, en vandaag gebeurt het nog steeds, dat Gods kerk, de gelovigen, de christenen steeds weer uitgedaagd worden om over God te spreken. Omdat er altijd weer mensen zullen zijn die niet alleen het geloof in Gods Drieënigheid betwijfelen, maar God Zelf willen betwijfelen.

Of het nu een Jehova’s getuige is of een moslima. Of het nu een Joodse rabbijn is of een vrijzinnig hervormde jongen. Ze spreken allemaal tegen, dat Jezus de Zoon van God is. Of zij verwerpen de God van het Oude Testament en zien in Jezus alleen de ware God (Marcion). Of zij ontkennen dat de Heilige Geest God is (Praxeas). Of de Vader, Zoon en Geest zijn slechts verschijningsvormen van de ene Godheid (Sabellius). Of zij zien Jezus als geschapen mens, die nooit God is geweest, zoals Arius leert. Dit soort geluiden hoor je vandaag nog steeds.

Natuurlijk maakt een vraag naar Wie God is ook ons verlegen. Ook mij. Hoeveel ik ook van de Heere God weet en hoe hartelijk ik Hem ook liefheb als Vader, Zoon en Heilige Geest. Dat neemt niet weg, dat ieder mens bepaalde vragen overhoudt.

Maar waarom zou ik over God zwijgen, ook wanneer ik niet op alle vragen een antwoord weet? Want hoe meer ik Gods grootheid ontdek in Zijn Wezen en in Zijn werken, des te meer ontdek ik, dat ik alleen maar wat kan stamelen. Wanneer een kind alleen maar kan stamelen om zijn Vader, is Hij daarom zijn Vader dan niet meer?

 Liever heilig stamelen, dan bang te zwijgen. Want wie zwijgt, stemt toe. Daarom willen wij eerbiedig luisterend naar de Schrift en naar wat de Heere Zelf in ons leven openbaart vanavond dieper nadenken over dit mysterie, Wie de Heere God Zelf is, in Zijn éénvoudige Wezen en in Zijn drie Personen.

Met Gods Woord in onze hand hebben we geen betere bron, om een antwoord te geven op de vraag, Wie God in Zijn wezen is.  

De Heilige Schrift

Ik zei al, dat veel mensen vallen over woorden als Wezen, Personen en Drieënigheid. Maar al noemt de Bijbel ze niet direct, toch geven deze woorden de Bijbelse zaken wel op een voortreffelijke manier weer. Want de leer van de Drieënigheid is niet alleen fundamenteel voor de strijd tegen ketterijen. Ze is vooral het fundament van ons geloofsleven en van de Kerk zelf. Meer nog, zij is fundamenteel voor onze zaligheid.

Het is de drieënige God Zelf, die de zaligheid bewerkt en schenkt.

God de Vader vanuit Zijn verkiezende liefde.

God de Zoon vanuit Zijn verlossende werk.

En God de Heilige Geest vanuit Zijn heiligmakende en toepassende werk

Hoe moeten we dit nu zien? Kun je dat een kind eigenlijk wel uitleggen? Kun je dat een volwassen mens wel uitleggen? Kun je dat aan iemand buiten het geloof uitleggen? Is het enkel een gelovig aanvaarden, ook als wij God niet begrijpen? Of kán ik pas echt geloven, wanneer ik je God begrijp? Laat ik dit zeggen, gemeente, in alle eenvoud en oprechtheid: Het is voor niemand onmogelijk om in God te geloven. Maar het is onmogelijk, het is uitgesloten, om God te begrijpen.  

Daarom willen we vanmiddag proberen gelovig over God te spreken met woorden, die Hij ons Zelf geeft. En wat wij niet begrijpen, ach, er komt een keer – als het zover is – dat we het volkomen zullen begrijpen. Alleen al om die reden hoef ik mij vanmiddag niet te schamen voor een gebrekkige preek. Alleen al om die reden hoeft u en hoef jij je niet te schamen voor een gebrekkige voorstelling.

Als we maar voor één ding bewaard worden. En dat is ongeloof. Dat komt dichterbij dan je denkt. Want ongeloof wordt nog het meest gevoed, wanneer wij onze vingers achter heilsgeheimen willen krijgen. Wat heeft de Heere Jezus dat goed gezien toen Hij zei, dat deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen zijn, maar aan de kinderen geopenbaard. Ja, zalig is hij, die niet gezien heeft en nochtans gelooft.

Ook de Kerk hoeft zich er niet voor te schamen, dat zij er lang mee geworsteld heeft, voordat zij uiteindelijk woorden vond, om over de Drieëenheid te spreken. We mogen dankbaar zijn, dat iemand als bisschop Athanasius (ondanks fel verzet van zijn tegenstanders) zich niet heeft laten weerhouden om in de belijdenis de Drieënigheid van God zo treffend te verwoorden.

U moet hem eens opzoeken. Na de twaalf artikelen en de belijdenis van Nicéa staat die van hem afgedrukt in je Bijbeltje. Toen ik in mijn studententijd deze belijdenis voor het eerst wat met meer aandacht ging doorlezen, leek het mij meer een repeterende breuk dan een belijdenis.

Alleen al vanwege de lengte kun je deze nauwelijks gebruiken in de eredienst. Hij komt eenzijdig over, bepaald eentonig; wellicht al te simpel. Alsof Athaniasius iemand is, die niet goed uit zijn woorden komt en tien insteken nodig heeft om te zeggen wat hij te zeggen heeft.

Toch doen we deze kerkvader daarmee tekort. Het gaf eerder aan, dat ik toen nog niet besefte, hoe onuitsprekelijk de Heere God wel niet is in Zijn Wezen. Heilige verlegenheid is op zijn plaats, als stamelend mens voor Gods aangezicht.

Ik mag God belijden met woorden die Hij mij Zelf aanreikt. Met woorden die de Kerk van alle tijden mij aanreikt. Een belijdenis, waarvan ik de uitwerking ga ervaren in mijn eigen leven:

Wij geloven in één God. 

De almachtige, Schepper van hemel en aarde.

En wij geloven in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon.

En wij geloven in de Heilige Geest.                     

Sommigen menen, dat elk van de drie Personen éénderde deel van God uitmaakt.

Athanasius zet daar een duidelijk nee tegenover. De Vader, de Zoon, en de Heilige Geest zijn elk voor Zich volkomen God. Er is geen scheiding. Maar er is wel onderscheid. Ze zijn niet onderling vermengd, maar ze zijn ook niet gedeeld. God is wel één, maar Hij laat Zich kennen in het meervoud.

Vele catecheten en docenten (ik hoor daar ook bij) hebben met voorbeelden geprobeerd de catechisanten duidelijk te maken hoe je nu over de Drieënigheid kunt spreken, zonder verweten te worden dat je in drie goden gelooft. 

Augustinus probeerde de Drieënigheid uit te leggen met het voorbeeld van een mens die geleid wordt door zijn herinnering, verstand en wil. Een ander voorbeeld is de mens, die bestaat uit lichaam, ziel en geest.

Weer anderen gebruiken het voorbeeld van de Nederlandse vlag: één doek met drie kleuren. Een vierde voorbeeld is ontleend aan de natuur: water. Onder het vriespunt is water vast, boven het vriespunt vloeibaar en boven het kookpunt vluchtig. Eén materie, maar in de drie gestalten van ijs, water en damp. Een vijfde voorbeeld: de zon – ze geeft warmte, licht, leven.

Maar hoe aardig ook gevonden, al deze voorbeelden blijven gebrekkig. Op één of ander manier kunnen ze ons niet overtuigen van het mysterie van Gods Wezen in Zijn Drieënigheid. Eén wezen, drie personen.

Willen wij tóch dat onderscheid in God zoeken, dan kunnen we ons het beste laten leiden door te letten op het onderscheid in bepaalde eigenschappen van God. Eigenschappen, kenmerken, de eigen aard in God, die niet onderling uitwisselbaar zijn. 
 
De Bijbel spreekt bijzonder spaarzaam over Gods Wezen. Maar veel spreekt de Schrift van Gods werk. En in dat werk maakt God Zich op drie verschillende manieren aan ons bekend. We vinden dit onderscheid heel fraai terug in het Doopformulier, waar we datzelfde onderscheid terugvinden. Onze laatste gedachte bepaald ons tenslotte bij:

De bijzondere werkingen 

1. God de Vader wordt als eerste genoemd. Hij is (zegt de Nederlandse Geloofsbelijdenis) de oorzaak, de oorsprong en het begin van alle dingen. Het eigene, het eigen aardige van de Vader is, dat Hij ongeboren is. Zonder begin, zonder einde. Onbegrijpelijk voor mensen zoals wij, wiens leven door de tijd afgebakend wordt. God de Vader, zo schrijft Paulus aan de gemeente van Efeze, is “één God en Vader van allen, Die daar is boven allen, en door allen, en in allen.” (Efeze 4:6).

De Vader is het, Die “betuigt en verzegelt, dat Hij met ons een eeuwig genadeverbond opricht. Die ons tot Zijn minderen en erfgenamen aanneemt.” De Vader is het, uit Wie alle dingen zijn. Uit Wie alle geslacht in hemel en op aarde genoemd wordt. Die alles werkt naar de Raad van Zijn wil.

Samengevat, is het bijzondere werk van God de Vader, dat Hij Zich een volk ten eeuwigen leven heeft verkozen. 

2. God de Zoon is het Woord, de kracht Gods, de wijsheid Gods, het uitgedrukte beeld van de Vader. “En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond, en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene van de Vader, vol van genade en waarheid.”

Hij verzegelt ons, dat Hij ons wast in Zijn bloed van al onze zonden. Hij neemt ons op in de gemeenschap van Sein dood, waardoor de oude Adam kan afsterven. En Hij lijft ons in, in de wederopstanding, zodat wij van al onze zonden bevrijd worden. En Zodat wij voor God de vader rechtvaardig gerekend worden.

De Zoon is de Verlosser, de Middelaar der Zaligheid, Die vlees is geworden en onder ons Zijn tabernakel heeft opgeslagen. Die Zichzelf vernietigd heeft en als Borg van een beter Verbond heeft Hij de wereld met God verzoend. Samengevat, is het bijzondere werk van de Zoon, dat Hij een gemeente gekocht heeft met Zijn eigen bloed.

3. God de Heilige Geest is de eeuwige kracht en mogenheid, die van de Vader en de Zoon uitgaat. Hij is “de Geest der waarheid, Die de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet hem niet, en kent Hem niet; maar wij kennen hem; want Hij blijft bij ons, en zal in ons zijn.”

Hij is “de Geest der Waarheid, die van de Vader uitgaat, en die van de Zoon zal getuigen, en de Zoon zal verheerlijken”. Het is de Heilige Geest Die ons in het bijzonder ervan verzekert, dat Hij in ons wil wonen, en Die ons de gaven, die wij in Christus hebben, leert toeëigenen, namelijk de afwassing van onze zonden en de dagelijkse vernieuwing van ons leven.

De Heilige Geest is het, Die ons wederbaart. Die het geloof schenkt, ons vernieuwt, de liefde van God in ons hart uitstort en ons heiligt.

Samengevat, is het bijzondere werk van de Geest, dat Hij de verkorenen van de Vader en de gekochten van de Zoon vergadert tot een gemeente uit het gehele menselijke geslacht.

Vader, Zoon en Heilige Geest zijn alle Drie op Hun eigen manier werkzaam met ons. 

De Vader boven ons.

De Zoon vóór ons.

En de Geest ín ons.

Maar daarbij is de Vader nier méér God dan de Zoon, en de Zoon niet méér God dan de Heilige Geest, noch ook zijn de Zoon en de Heilige Geest minder God dan de Vader. De Vader doet niets zonder de Zoon en de Geest. En zo ook niet de Zoon, zonder de Vader en de Geest. En ook doet de Geest niets buiten de Vader en de Zoon om. Ieder Persoon bezit het hele Wezen met alle deugden de volmaaktheden.

De onveranderlijke Godheid van deze Heilige Drieënigheid is één van Wezen, ongedeeld in de werken, eensgezind van wil, gelijk van macht en gelijk in heerlijkheid. Daarbij krijgt iedere Persoon van God ook een eigen Naam. De Vader is geen vlees geworden. En de Geest wordt niet gekruisigd. De één is niet de ander.

Tezamen werken zij aan de schepping, aan de verlossing en aan de heiligmaking. Dat, gemeente, is in drie woorden de samenvatting van heel de Bijbel. Dat wonderlijke boek, dat spreekt van die wondere God, en op een bijzondere manier is opgetekend door de eeuwen heen, spreekt van niets anders dan dit bijzondere werk van de Vader, de Zoon en de Geest. 

Wie gelooft in de schepping, de verlossing en de heiligmaking, gelooft evenzeer in de Schepper, de Verlosser en de Heiligmaker. In Vader, Zoon en Geest. In Begin, Wijsheid en Kracht.

Gemeente, de Drieënigheid is en blijft een mysterie, een geheimenis. En dit geheimenis blíjft een mysterie. Mag ik het u en jou nog één keer op het hart binden: Laat het een geheimenis blijven, zolang al je leeft. Maar tegelijk zeg ik: zonder dit mysterie kan ik niet leven en niet sterven.

Ik aanbid de éne God, in Zijn drievoudige werk van Schepping, Verlossing en Vernieuwing.

De Bijbel vermeldt het.

De geschiedenis vertelt het.

En ons hart gelooft het, met ondervinding.
Daarom belijden wij, zekerder dan zeker en vaster dan vast, dat deze drieënige God voor ons is een God van volkomen zaligheid. Van deze Drieënige God belijdt de Kerk, dat zij gelijke eer waardig zijn. En dan zal het ons niet moeilijk vallen, om ze gelijke eer te geven. Zowel de Vader, als de Zoon, als de Heilige Geest.

 We hebben het vaak over God

Maar Wie Hij is kunnen we eigenlijk niet bevatten, we kunnen Hem niet doorrekenen of afbeelden. Hij is de Schepper en wij zijn slechts schepsel. Als het om God gaat moeten we naar adem happen en ademloos de heilsgeschiedenis overzien. Hij is de Adem waardoor wij leven en de Zon, Die ons warmte en geluk geeft. Hij vraagt om vertrouwen en in Zijn Zoon leren we Hem kennen.(Joh.1:18)
De kracht van ons geloof is eigenlijk helemaal afhankelijk van de aard en het wezen van God Zelf. Hij geeft ons kracht om te blijven geloven.

Is God er eigenlijk wel?

Er is een kosmologisch bewijs: Het woord ‘kosmologisch’  komt van de Griekse woorden ‘KOSMOS’ (wereld) en ‘LOGOS’ (verstandelijk te begrijpen) Het gaat hierbij om de vraag : waarom bestaan de dingen?

Er is ook een teleologisch bewijs, oftewel  een antwoord op de vraag: waarom is alles zo geordend samengesteld?
(de kans dat er één eiwitmolecuul uit het niets ontstaat is een kans van 1 op de 10 met 243 nullen erachter!)

Er is ook nog een moreel argument, want overal op de wereld hebben mensen een aantal duidelijke normen en waarden.

Ook is er een godsdienstig argument, want overal op aarde weten mensen van een ‘bovenaardse macht’, met wie ze in contact willen komen.

God heeft Zichzelf bekend gemaakt in de geschiedenis met Abraham, met Israël en vooral in de Persoon van Jezus, die alle twijfel heeft overwonnen toen Hij uit de dood is opgestaan.(Joh.20:24-29)

De God, Die bestaat is te kennen, niet op een of andere geheime en ingewikkelde manier (zoals bij vele “oosterse’  mysteriegodsdiensten), maar door de Bijbel te lezen en te bidden!
Zeg maar tegen Hem: ‘ik weet dat U bestaat. Diep van binnen heb ik dat altijd al geweten. Alstublieft, vergeef mij dat ik U altijd maar weer genegeerd heb. God, U moet uzelf aan mij bekend maken. Help mij te begrijpen Wie u bent. Help me beter te begrijpen Wie Jezus is en wat Hij voor mij aan het kruis heeft gedaan. Ik begrijp het allemaal nog niet zo goed, maar help mij alles op een rijtje te zetten, zodat ik het zal gaan begrijpen en ernaar zal handelen.”

Gods Persoonlijke kenmerken
God weet alles!(Ps.139) Er is geen enkele vraag die Hem in de war kan brengen. Er is geen probleem waar Hij geen raad mee weet. Hij kan niet verrast worden door een gebeurtenis. Hij kent de inzettingen des hemels (Job.38:33), de zon en de maan (Ps.14:19) God weet niet alleen het wat, het waarom en het hoe der dingen, maar Hij kent ook de kleinste details van ons leven.(Mat.10:29,30) Hij kent ook de dingen die wij liever geheim houden, Hij kent onze littekens en deuken, Hij ziet jouw inzet. Hij is werkelijk waar te vertrouwen!

God is er altijd (dus ook als je Hem nodig hebt)! God is niet alleen Iemand Die je zonden vergeeft, maar Hij wil je Vriend zijn.(Joh.15:15) Veel mensen zien God als een president directeur generaal, oftewel iemand, die weliswaar alles beheerst, maar je ziet Hem nooit. Maar God wil , in Christus, zeer dichtbij komen. Wat er ook gebeurt, we kunnen altijd omhoog kijken en weet dat God ons ziet.(Ps.139:7-12)

God heeft alles in Zijn macht. Wat voor macht is er nodig om een groots heelal te bouwen? Wat voor kracht moet Iemand bezitten om de sterren in de oneindige ruimte te verspreiden. Wat voor explosieve kracht is er nodig om de zon te ontsteken en haar vuurgloed te onderhouden? Wat voor een Genie kan deze wereld bedenken en maken, met ook voor ons plaats om te groeien en Hem te ontdekken?  Er is maar één soort kracht, die dit kan presteren: de macht en de kracht van God! (Ex.9:16;14:31;Ps.115:3) Zijn kracht geeft ons vertrouwen, Zijn kracht helpt ons om goed te doen. Hij gebruikt Zijn kracht om in ons steeds duidelijker kenmerken van de Here Jezus te laten zien.

God is een Persoon, met vreugde(Zef.3:17), met verdriet (Mat.26:38), met woede (Heb.10:27), maar zó onuitsprekelijk en onvoorstelbaar vriendelijk! “Het geknakte riet zal Hij niet breken en de rokende (kwijnende) vlaswiek (het pitje van de olielamp) zal Hij niet uitdoven”(Jes.42:3) Kijk maar hoe de Here Jezus de kleine kinderen omhelsde, hun de handen oplegde en hen zegende.(Mark.10:16) De Here heeft plezier in de gehoorzaamheid van Zijn Zoon.(Mat.3:17) Zo kan Hij ook plezier of verdriet hebben van ons leven. Wij kunnen Gods vriendelijkheid ook opwekken, door Hem onze afhankelijkheid, ons vertrouwen en onze toewijding te laten blijken. God heeft deze wereld niet zwart-wit geschapen, maar met ontelbare kleurennuances, zo kan Hij bij elk detail van ons even betrokken worden.

God is een Schuilplaats.(Ps.62:8;91:4) Eigenlijk is Gods alarmnummer: Ps.50:15: 
De Here gaf in Israël ‘veilige gebieden’, die als een schuilplaats tegen bloedwrekers werkten.(Joz.20:2-3) Zo kon iedereen bescherming vinden bij God. Ruth mocht dat ontdekken, want Boaz laat veel van de Here God zien.(Ruth 2:12;3:9) Wij mogen altijd onze toevlucht nemen bij God. God is voor iedereen een veilige haven.(Ps.32:7) Je mag Hem aanroepen (Ps.91:15), je hart uitstorten voor Hem (Ps.62:8) en erop vertrouwen dat je bij Hem welkom bent, in de ‘grote vrijstaat, die eenmaal zal aanbreken.(Openb.21:1-7)

God is rechtvaardig (Ps.11:7;111:3;119:137) Zijn rechtvaardigheid gaat ons begrip te boven, want wij hebben veel verleerd van wat werkelijk gerechtigheid is. Wij beseffen ook veel te weinig hoeveel we zijn weggeraakt van Zijn gerechtigheid. Misschien is dat wel de meest wezenlijke zonde. (we kunnen het ons eigenlijk niet eens voorstellen hoe een detective zonder moord of een andere grove overtreding eruit zou zien!) In ons binnenste leeft echter wel het verlangen om de dingen zo goed mogelijk te doen. We kunnen ook intens genieten van een muziekstuk zonder fouten of een foutloze turnprestatie. We voelen ook een diepe verontwaardiging bij een verschrikkelijk onrecht.

In de geschiedenis heeft de mens echter geleerd om alles verstandelijk te beredeneren (I.Kant), of juist met het gevoel te beoordelen (J.J. Rousseau), of zelfs vooral te doen wat je zelf wílt doen (F.Nietzsche)
Zo zijn we het verleerd om onze waarden en normen van de Here God aan te nemen. We hebben Hem echter nodig om te weten wat volmaakt goed is. De Here oordeelt volkomen rechtvaardig, Hij maakt absoluut geen fouten!(1Joh.1:5) Uit zichzelf veranderen mensen niet, ze blijven vastzitten aan de zonde en de ongerechtigheid, maar God kan levens veranderen! We mogen ons buigen voor de Heen Hem Zijn werk laten doen in onze levens.(Oefen je in de godsvrucht.(1Tim.4:7)

God is altijd genadig. (Mat.20:1-16) Wij hebben misschien wel ‘blaren gekregen in de tredmolen van goede werken’, maar we zijn hierin niets opgeschoten. God is volmaakt en neemt alleen met volmaaktheid genoegen en daar kunnen we (bij lange na) niet aan tippen. Maar onze God is genadig.(Ps.103:8) Hij leert ons zelfs te vertrouwen op Zijn genade.(Ef.2:8)
Rechtvaardigheid geeft iemand wat hem toekomt, ontferming geeft iemand waar hij iets mee kan en genade maakt iemand anders en zet iemand in het juiste contact met God. God geeft genade!! Wij hebben dit niet verdiend maar gekregen!! Het Evangelie wijst ons dan ook niet een weg waarop wij veel moeten doen (verdienen), maar de Weg waarop Hij alles voor ons heeft gedaan!!(Ps.103:10) Genade is een zegen (van bevrijding en verzoening), maar ook een ergernis, omdat onze eigen afhankelijkheid erdoor wordt ontmaskerd.(Mat.20:1-16) De Here wil ons leren om ook zelf genadig te zijn naar anderen toe.(Joh.10:10)

God is altijd trouw. Kijk maar hoe Hij in de meest onmogelijke situaties heeft geholpen en gedaan wat Hij had beloofd.(Gen.12:2-3 en ook 15:7-18) Hem kunnen we vertrouwen in alle omstandigheden, zelfs in de dood.(Ps.68:21;Dan.3:16-18;6:11en 17;Jona 2:1-10) Wij mogen vertrouwen en hoeven ons niet bezorgd te maken.(Mat.6:34) God verwacht daarom ook van ons trouw en toewijding..(Mat.5:13) God heeft verdriet over onze niet nagekomen verplichtingen, kijk maar hoe Hij reageert op Israëls ontrouw.(Hos.) God verheugt Zich over onze trouw.(Heb.11)

God is de Herder, Die de weg weet en ons de weg wijst. Hij brengt ons thuis.(Ps.23) De Here zal je voortdurend leiden (Jes.58:11) en je onderwijzen welke weg je gaan moet.(Ps.25:12) We hoeven niet zelf een inzicht te creëren, maar vertrouwen op Zijn wijsheid.(Spr.3:5,6) De Here wijst ons de weg door de Bijbel, door het getuigenis van de Heilige Geest, door het advies van wijze mensen en door een goed beeld van onszelf te geven. Vertrouw op Hem, Die alles laat meewerken ten goede, voor degenen die Hem liefhebben.(Rom.8:28)

God blijft geven. Hij is geen ‘nemer’, maar een ‘Gever’. Gods scheppende, reddende, bewarende, leidende en zegenende handen zeggen iets over Zijn hart. Gods hart is bewogen met mensen, vandaar de komst van zijn Zoon.(Joh.3:16) Kijk eens hoe de Here Jezus de handen van ‘graaier’ Zacheüs heeft geopend. Hij opende eerst zijn hart, toen zijn verstand (inzicht) en toen opende Hij Zijn handen.(Luk.19:1-10) Als we onze handen openen (afhankelijker worden) kunnen we meer ontvangen van Hem.

God is altijd Dezelfde. Koningin Beatrix heeft gelijk: in haar 33 jarige regeerperiode is het eigenlijk alleen de verandering die stabiel is gebleven. Door verandering moeten we steeds iets (of zelfs veel) missen en ons instellen op een nieuwe situatie. God is er echter altijd bij, op Hem kun je aan. (Mal.3:6) De resultaten behaald in het verleden geven een vaste garantie voor de toekomst, want Hij is Dezelfde gebleven. Door naar het verleden te kijken weten we dat we Hem mogen en kunnen vertrouwen.(Rom.8:31-39)

Belijdeniscatechese - Belijdeniscatechisatie                                    serie van 15 leerzame lessen:

 

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS