HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

HET EVANGELIE OP POSTZEGELS

is de vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

BIJBEL: bron van vrede

    De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God, ook op postzegels. 

Ruim 50.000 postzegels metreligieuze inslag zijn er wereldwijd. 

'God’ is de meest voorkomer zegeltekst.

Er zijn veel christenen die postzegels verzamelen - dat is uiteraard nietzo bijzonder. Het bijzondere zit 'm erin dat ze verzamelen op bijbelsethema"s. En daar ben je wel even mee bezig,want er zijn wereldwijd meer dan 50.000 postzegels met een religieuzeinslag uitgegeven.

Kortom: een ware uitdaging voor verzamelaars van postzegels, poststempels en poststukken, waarvan de thema's direct of indirect verband houden met Bijbel en Christendom.

Postzegels vertellen een verhaal, bijvoorbeeld over het Kerstfeest

         

               

               

Postzegels vertellen een verhaal, bijvoorbeeld over Driekoningen

Postzegels vertellen een verhaal, bijvoorbeeld over het Pinksterfeest

"Toen de dag  van het Pinksterfeest aanbrak, waren ze allen bij elkaar.Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevigewindvlaag, dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. Erverschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongenverspreidden en zich op ieder van hen neerzetten en allen werdenvervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken invreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven

In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit iedervolk op aarde. Toen het geluid weerklonk dromden ze samen en zegeraakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andereleerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Ze waren buiten zichzelfvan verbazing en zeiden:
Hetzijn toch allemaal  Galileeërs die daar spreken? Hoe kan hetdan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen? Wij allenhoren hen in onze eigen taal spreken. over Gods grote daden."(Hand2.-1-8, 11b)

Sinds het eerste Pinksterfeest is het evangelie verspreid over de helewereld. In de eerste plaats door de verkondiging en de bijbel.Oorspronkelijk werd de bijbel in het Hebreeuws (Oude Testament) enGrieks (Nieuwe Testament) geschreven. Dat waren in die tijdwereldtalen, zoals het Engels dat nu is. God gaf zijn Woord in een taaldie mensen konden begrijpen.
HetNieuwe Testament werd geschreven in het alledaagse Grieks en niet inhet klassieke Grieks van de geleerden. De Bijbel moest immers leesbaarzijn voor alle mensen, zodat zij de boodschap kunnen verstaan inwoorden die hen aanspreken.

In de vierde eeuw waren er verschillende "oud-Latijnse" vertalingenbekend, maar die waren weinig bevredigend en liepen nogal uiteen.Daarom gaf bisschop Damasus in 382 na Chr. aan de christengeleerdeHiëronymus de opdracht een herziening te maken van de Latijnsebijbel. Na twintig jaar arbeid was de vertaling klaar en kreeg deze denaam Vulgaat, wat betekent "gewoon populair". De bijbel was dusgeschreven in het Latijn dat door het gewone volk gesproken werd. Hoebelangrijk deze bijbelvertaling wel is, blijkt ook uit het feit datveel oude Europese bijbelvertalingen niet op de grondtekst steunden,maar op de Vulgaat.

In dezelfde eeuw dat de Vulgaat gereed kwam, begon het Romeinse Rijklangzaam af te brokkelen. Germaanse stammen uit het noorden, zoals deVandalen en de Gothen, drongen het keizerrijk binnen en richtten groteverwoestingen aan, een waar "vandalisme". Ook de christelijke kerk hadveel van deze plundertochten te lijden. Veel Bijbels werden vernietigd,maar in eenzame kloosters gingen dappere monniken moedig door met hetkopiëren van het Heilige Boek

Na verloop van tijd echter werd het Latijn van de Vulgaat alleen nog maardoor wetenschappers en priesters gesproken en konden de mensen debijbel niet meer lezen. Overigens wilden de kerkelijke leiders dat ookniet. De bestudering van de Bijbel werd voorbehouden aan degeestelijken. De kerk beperkte zich er toe de boodschap van de Bijbelaan het volk bekend te maken in, voornameli jke Latijnse!, preken en inbeeldvorm door middel van schilderijen op kerkmuren, houtsnijwerk, enmysteriespelen die werden uitgevoerd in kerken en op kerk- enmarktpleinen. 

               

Het volk wilde de boodschap van de Bijbel echter in zijn eigen taal horen.
Pogingen om delen van de Bijbel in de landstaal onder de bevolking teverspreiden, stuitten in de Middeleeuwen op groot verzet van debisschoppen en kardinalen, die bang waren dat de mensen de Bijbel nietop de officiële wijze zouden opvatten en uitleggen. Degenen diedat toch deden werden vervolgd en belandden onder meer op debrandstapel. De in beslag genomen bijbels of bijbelgedeelten werdenvernietigd.

Maar in het midden van de 15e eeuw gebeurde er iets dat door geen enkelevervolging kon worden tegengehouden. Dat was, dat zowel in Nederlanddoor Laurens Jansz Koster als en in Duitsland door Johann Gutenberg deboekdrukkunst werd uitgevonden. En zie daar: het eerst boek dat van dedrukpersen rolde, was de Bijbel. In 1452-1455 drukte Gutenberg namelijkde Vulgaat, deels op perkament (ca, dertig stuks), deels op papier 120stuks. De geweldige uitvinding van de boekdrukkunst verbreidde zichsnel, en binnen vijftig jaar waren er al delen van de Bijbel gedrukt inzes talen.

In 1517 begon de reformatie, die in gang gezet werd door Maarten Luther.Deze gebeurtenis betekende een omwenteling in de geschiedenis van dekerk en had tot gevolg dat men in veel Europese landen behoefte kreegaan een vertaling in de landstaal. In 3 maanden (van december1521-maart 1522) vertaalde Luther het Nieuwe Testament, waarbij hijzich baseerde op de vertaling van Erasmus uit 1516. De eerste oplagevan 5000 ex. was in één jaar uitverkocht en in 1534verscheen de hele bijbel in het Duits.

De eerste Bijbel, die in ons land werd gedrukt was de Delftse Bijbel. Dezebevatte alleen het Oude Testament en de apocriefe boeken, maar niet dePsalmen. De drukkers kozen hiervoor om tijd en geld uit te sparen. Zegingen er van uit dat de meeste kopers de psalmen al hadden in hungetijdenboek. Even zo goed bestond de Delftse Bijbel uit tweeomvangrijke delen met bijna 1300 bladzijden.

De Delftse Bijbel draagt nog diverse kenmerken van het handgeschrevenboek. De pagina's bestaan uit twee kolommen, waarin aan het begin vanelk nieuw hoofdstuk door een rubricator met rode inkt opschriften enhoofdletters zijn aangebracht.
In 1562 kwam de Deux Aes Bijbel uit, maar die voldeed niet, omdat hetslechts een vertaling was van de Luther Bijbel. Weer een halve eeuwlater besloot men de hele Bijbel uit de grondtekst te vertalen. Marnixvan St. Aldegonde werkte hieraan tot zijn dood in 1598. De Dordtsesynode gaf in 1619 andere vertalers de opdracht de vertaling af temaken. In 1637 was het werk voltooid en rolde de NederlandseStatenvertaling (zo genoemd omdat hij op last van de Staten-Generaalwas gemaakt) van de drukpers. Eeuwenlang bleef dit de Bijbel, die dooralle protestantse groeperingen werd gebruikt. Deze vertaling kreeg eenenorme invloed op het volksleven.

Vanaf de 19e eeuw ontstonden er wereldwijd verschillendeBijbelgenootschappen, die de Bijbel vertaalden in hun eigen taal zoalsop de onderstaande zegels te zien is.

        

Volgens de laatste gegevens zijn er 414 talen, waarin de complete Bijbel isvertaald, en 1,068 vertalingen van het Nieuwe Testament. En toch, omdater nog steeds 300 miljoen mensen zijn die een taal spreken, waarin noggeen bijbelboek beschikbaar is, blijft bijbelvertaalwerk  eendringende opdracht voor de christenen van vandaag.

Postzegels van Vaticaanstad zeer geliefd

Vaticaanstad is een klein onafhankelik gebied bij Rome, dat sinds 1929 zelfstandig is onder de pausen. De paus, de leider van de rooms-katholieke kerk, is het hoofd van Vaticaanstad. Voor het dagelijks bestuur van het miniatuurlandje benoemt hij een gouverneur.
Het legertje van Vaticaanstad bestaat uit leden van de Zwitserse Garde. De leden van deze bewakingsdienst zijn vrijgezelle katholieke mannen uit Zwitserland.
Het kleine staatje heeft onder meer een eigen postbedrijf.

Kruis als teken van Pasen

                         

Symbool van de overwinning op zonde en dood. Toch werd het kruistekenin de eerste eeuwen niet gebruikt, omdat de christenen in die tijd ergte lijden hadden van vervolgingen. Het gebruik van het kruisteken wasveel te gevaarlijk. Daarom zochten ze naar vervangende tekens zoals hetanker, waar een verborgen kruisvorm in zit.

Ook het beeld van de vis was zo’n geheim herkenningsteken. HetGriekse woord voor vis is ICHTHUS. Men zag in deze letters debeginletters van de woorden: Iesous Christos Theous Soter, JezusChristus Gods Zoon, Redder. De
christenen tekenden dit teken op muren of met hun voeten in het zand.In de catacomben waar de vervolgde christenen hun schuilplaats hadden,is dit teken ook meerdere malen aangetroffen.

Een andere reden waarom de kruisiging in de eerste eeuwen niet werdafgebeeld is, dat schaamte de eerste christenen daarvan weerhield. Dedood door kruisiging was een oneervolle terechtstelling die door deRomeinen werd toegepast voor de zwaarste misdrijven en alleen aan degrootste misdadigers en  slaven werd opgelegd. Deze vorm vanexcecutie werd bovendien
als buitengewoon vernederend ervaren. Mensen die het Romeinsgeboorterecht bezaten en die ter dood veroordeeld waren, werden zoalsde apostel Paulus, eervoller gedood, namelijk door onthoofding.

De christenvervolgingen duurden tot 312. In dat jaar leverde Constantijnde Grote, slag met Maxentius die de stad Rome onrechtmatig in bezit hadgenomen.  In de nacht voor het beslissende gevecht kreeg de keizereen visioen. Er verscheen een engel in z’n slaapkamer, die hemwakker maakte en opdracht gaf zich op te richten. De engel toonde dekeizer een kruis. Boven het kruis was in gouden letters geschreven“In hoc signo vinces”: “In dit teken zult gijoverwinnen”.

De volgende dag werd er strijd geleverd op de Pontus Milvius, een brug over de Tiber, noordelijk van Rome. De afloop zag er voor hetleger van Constantijn bedenkelijk uit. Toen verscheen weer hetzelfdeteken in de lucht met dezelfde woorden: “In dit teken zult gijoverwinnen”.
Toen keerden de kansen en het leger van de tegenstander werdvernietigend verslagen en Maxentius verdronk in de rivier. Constantijnzag in dat hij zijn zege te danken had aan de God van de christenen enstond hen vrijheid van godsdienst toe. Het Edict van Milaan (313)verklaarde het christendom tot toegelaten godsdienst en bepaalde datverbeurd verklaarde goederen moesten worden teruggegeven en dat hetgeenvernietigd was, vergoed moest worden. 

Nadat de christenen onder keizer Constantijn hun godsdienst vrij en openlijkmochten beleven, stond niets de uitbeelding van Christus’kruisiging meer in de weg. Vanaf die tijd zien we op sarcofagen hetkruis veelvuldig afgebeeld. Hier zien we het kruis met hetChristusmonogram dat Constantijn in zijn droom zag.

Het monogram bestaat uit twee Griekse letters de chi en de rho, de tweeeerste letters van het woord Christus. In dit embleem zag men al gauwhet teken van het kruis en dat maakte het tot een duidelijkherkenningsteken voor de volgelingen van Christus. Opmerkelijk is datkeizer Constantijn de kruisiging van misdadigers afschafte om denagedachtenis aan de kruisdood van Christus niet te bezoedelen.
Dankzij de eerste christelijke keizer is het kruis het symbool bijuitstek geworden van het christendom. In de vierde en vijfde eeuw zagje het overal: op de muren van catacomben, op wandschilderingen,mozaieken en lampen.

Keizerin Helena, de moeder van keizer Constantijn, had een bijzondere vereringvoor het kruis waaraan Christus was gestorven, en waaraan haar zoon diebelangrijke overwinning te danken had. In 320 besloot ze naar Jeruzalemte gaan om dat zegen brengende kruis te gaan zoeken. Zij verzamelde eenaantal Joodse geleerden. En één van hen, een zekereJudas, kon zich herinneren dat zijn overgrootvader, een neef was vanStefanus. Deze Stefanus die de eerste christelijke martelaar was, hadde overgrootvader van Judas de plaats  gewezen waar het kruisverborgen lag.

Judas bracht Helena naar die plaats en begon daar te graven. Na verloop vantijd vonden ze de drie kruisen: dat van Christus en die van de tweemoordenaars. De drie kruisen van Golgotha, waren niet van elkaar teonderscheiden. Wat was nu het kruis waar Christus aan wasgestorven?  Judas hield een passerende begrafenisstoet aan. Hijlegde de eerste twee kruisen op het lichaam van de gestorvene, maardeze reageeerde niet. Toen het laatste kruis met de dode in aanrakingwerd gebracht, kwam deze terstond tot leven. Dat laatste kruis moestdus wel het kruis van Christus zijn. 
Het kruis werd in twee stukken verdeeld. Eén deel gaf Helena aanhaar zoon, die het in Constantinopel bewaarde. Het andere stuk liet zijachter op de plaats waar het gevonden was.
Deze verdeling is het begin van de uiteindelijke versplintering van hetkruis. Er werden namelijk steeds kleine fragmenten van afgenomen, zodatin de middeleeuwen bijna iedere, enigszins belangrijke plaats, beweerdeeen of meerdere kruisrelikwieën binnen de stadsmuren te hebben.

Ook in Breda werden stukjes van het hout van het kruis vereerd. Jan vanScorel (1495-1562) kreeg de opdracht om een aantal episoden uit hetverhaal te schilderen op een groot altaarstuk bestemd voor deOnze-Lieve-Vrouwekerk (Grote Kerk) in Breda.
Op het linkerluik van “De geschiedenis van het vinden van hetware kruis” gaan de legers van Constantijn en Maxentius elkaarflink te lijf. Het middenpaneel toont het moment dat de drie kruisenuit de grond worden gehaald. Links achteraan herkennen we tussen dehofdames keizerin Helena aan haar kroontje.
Op het rechterluik is het kruis van Christus in aanraking gebracht met een dode die uit zijn graf opstaat.

Pas in de zesde eeuw wordt Jezus afgebeeld op het kruis. In deze tijd wordtHij niet afgebeeld als de lijdende Christus, maar als een triomfator,die met zijn dood al het aardse heeft overwonnen.
Dat zien we ook op deze afbeelding. Links zien we de soldaat, die om tecontroleren of Jezus werkelijk dood was, met een lanspunt in derechterzij van Jezus steekt. Uit de opening vloeit onmiddelijk water enbloed. Ondanks het feit dat Jezus gestorven is, zien we Hem hier metopgeheven hoofd en open ogen. De doornenkroon, die we op veel andereschilderijen zien, ontbreekt. In plaats daarvan draagt Jezus enkoningskroon, als symbool van de overwinning.
Hier zien we één van de vroegste afbeeldingen van dekruisiging namelijk uit de 6e/7e eeuw. Jezus is hier gekleed in eencolobium. Dat is een  lang, meestal mouwloos gewaad vandonkerviolet of purper en het werd onder andere gedragen doorByzantijnse keizers, wanneer ze na een overwinning, zegevierend werdenbinnengehaald. Het colobium van Christus verwijst naar Zijnheerschappij en overwinning op zonde en dood.

Vanaf de 12e eeuw ligt de nadruk in de kruisigingsafbeeldingen op hetmenselijk lijden. De gestorven Christus wordt dan zo realistischmogelijk afgebeeld: met gebroken ogen, een uitgemergeld lichaam,bloedsporen, en van smart doorstrokken gelaatstrekken, met de mond halfopen. Deze laatste wijze van afbeelden is vooral in het Westen, metname tijdens de Gotiek, populair geweest.

                                               

                         

                        

Niet alleen op schilderijen werd het kruis en de kruisiging afgebeeld. In delate middeleeuwen werden er steeds meer kunstvoorwerpen gemaakt die degelovigen moesten inspireren tot meditatie en gebed.
Maar ook buiten de musea en de kerken getuigt het kruis van Christus’ overwinning zoals hier:
Hetkruis als teken van pasen.

 Bekijk en lees ook eens: De waarde van een gelovig gebed

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS