Rol die de mensen spelen in de geschiedenis is somtijds bedroevend

De rol die de mensen spelen in de geschiedenis van de vervulling van de beloften van God, is : vaak bedroevend. Als de redding die God belooft, afhankelijk zou zijn van mensen, zou het niet best zijn. Ook al zijn die mensen kinderen van God. Jacob weet op een slinkse manier het eerstgeboorterecht van Esau in te palmen. En later bedriegt hij zijn vader om Esau het eerstgeboorterecht afhandig te maken. Esau, die geen waarde hecht aan de beloften van God, koestert een blijvende wrok tegen Jacob. Zelfs het enige gezin waaraan God in die tijd Zijn rechtstreekse openbaring gaf, gaat met ruzie uit elkaar. Juist dat éne gezin, waaruit Jezus Christus later geboren zal worden.

Zowel Jacob als Esau denken alleen maar aan zichzelf, aan hun eigen belang, aan hun eigen toekomst. De Bijbel laat zien dat die vijandschap de hele geschiedenis door blijft bestaan. Tussen Jacob en Esau; tussen (Obadja 11-14) Israël en Edom. De Edomieten zijn altijd de vijanden van Israël gebleven. Als andere volken (Klaagl.4 ; 21) het volk van God bestrijden en uitplunderen, staan de Edomieten spottend terzijde. De profeten spreken ervan; psalmen klagen erover tot God. Waarom is Esau zo vijandig tegen Jacob? Waarom is de wereld zo vijandig tegen de kinderen van God ?

Een verbond met de vijand

De liefde en de trouw van God zijn oneindig groot. God maakt alles wat Hij beloofd heeft waar. Maar mensen, ook mensen die zelf zoveel van God krijgen, botsen tegen elkaar . Jacob geeft Esau immers alle reden tot zijn vijandig gedrag. Of je nu Kaïn heet, of Abel; of je nu Esau heet of Jacob, alle mensen, ook u en wij hebben iets heel ergs gedaan. Wij hebben een verbond gesloten met de vijand van God, met de satan. Wij hebben onszelf en onze wereld aan die vijand overgegeven. Een verbond met de tegenstander van God. Adam heeft, toen hij in zonde viel, dat verbond gesloten. En wij met hem. De schepselen van God sloten vrede met de vijand van God. De schepselen van God werden Zijn vijanden. Eén front tegen God.

God redt overlopers

Gelukkig is dat niet zo gebleven. God heeft overlopers willen terughalen. Er is gelukkig oorlog op aarde gekomen. Waarom die oorlog? Omdat God God is; omdat God trouw is; omdat God vol van genade is. God heeft Adam geroepen. Teruggeroepen. Hij heeft het verbond, dat de mens gesloten had met de satan, verbroken. Hij heeft mensen aan Zijn kant gesteld. Die mensen waren even vijandig als de mensen die in hun vijandschap tegen God (Rom.3: 9-20) volhardden. Abel was niet beter dan Kaïn; Jacob niet minder vijandig dan Esau. Uit alles wat Jacob doet, blijkt duidelijk dat hij geen haar beter is dan Esau. Hij blijkt een gewillig en geschikt slachtoffer voor de satan. Zelfs meer een gewillig instrument dan een slachtoffer. Maar God is genadig. Hij trekt mensen weg van de satan. Hij schept een nieuwe een (Gen. 3; 15) andere vijandschap op aarde. Want Hij belooft de Messias, de Christus. Jezus zal de grote Verlosser zijn, die de vijand van God zaloverwinnen. !

(1Joh. 3: 8). Jezus is gekomen om het werk van de satan te verbreken. De Verlosser wordt in de Bijbel wel genoemd 'het zaad van de vrouw' .De mensen die God bij de satan heeft weggehaald en aan Zijn zijde geplaatst heeft, (Openb.12:17) worden in de Bijbel de 'overigen van haar nageslacht' genoemd.

De Verlosser is niet alleen; er zijn mensen die aan Zijn kant gesteld zijn. Op die manier brengt God Zijn verlossing. Een zondig mens als Jacob, wordt door Hem overwonnen. En als overwonnene overwint Jacob op zijn beurt de satan.

De goede strijd

God overwint Jacob. Waarom Jacob wel en Esau niet? God heeft daar Zijn voor ons onbegrijpelijke redenen voor. God kiest Jacob, hoewel hij dat op geen enkele manier 'verdiend' had. Hij kiest voor Jacob, niet omdat Jacob het 'daarnaar gemaakt had', maar omdat Hij dat 'nu eenmaal wilde' .In de Bijbel wordt dat 'verkiezing' (d.i. uitkiezen) (Rom. 9: 11) genoemd. Net als in het paradijs, blijft God mensen die Hem verlaten hadden -Hem vijandig geworden waren - naar Zich toetrekken en aan Zijn zijde plaatsen.

Maar ondertussen gaat de strijd van de satan tegen God door. Vóór de komst van Jezus was die strijd ge- richt tegen het volk Israël. Want uit dat volk zou immers de Christus geboren worden. Na de hemelvaart van Jezus voert de satan een oorlog tegen alle mensen die God aan Zijn zijde geplaatst heeft. De' overste der (Joh. 14 : 30) wereld', zoals de satan in de Bijbel ook wel genoemd wordt, vecht tegen het komende Koninkrijk van God. Hij gunt de Schepper de geschapen wereld niet; hij wil met alle middelen voorkomen dat dat Koninkrijk er komt. Voor de satan is het een oorlog, waarin alles is toegestaan. Geen middel zal hij ongebruikt laten om zijn doel te bereiken. Hij probeert zelfs Jezus, de Zoon van God, ongehoorzaam te doen zijn aan Zijn (Matth. 4:1-11) Vader. Maar Jezus heeft hem overwonnen.

Dat betekent niet, dat de satan ook erkent dat hij overwonnen is. Hij is (Openb. 12:12) blijven doorvechten. Zolang Jezus op de aarde was, heeft de satan Hem uit alle macht bestreden. Hij vecht (Openb. 12:17) nog. Nu vervolgt hij de kerk en de leden van de kerk afzonderlijk.

Onderschat de vijand van de kerk en van alle gelovige mensen niet! De Bijbel zegt van hem dat hij 'rondgaat (I Petr. 5: 8) als een brullende leeuw die zoekt naar prooi' .En mensen zijn vaak een gemakkelijke prooi voor de satan. Mensen zijn maar al te zeer bereid naar hem te luisteren in plaats van naar God.

Daarom zullen gelovige mensen moeten strijden. Strijden in een bittere en harde oorlog tegen de satan, tegen alle goddeloosheid in de wereld en tegen het kwaad in hun eigen hart. Gelovigen móeten strijden. De (1 Tim. 6: 12) goede strijd van het geloof' .

Overwinning is zeker

Het is zeker niet gemakkelijk die strijd te voeren. Maar er is hulp. Mensen mogen God vragen hen te helpen die oorlog te blijven voeren. jezus zelf heeft ons geleerd God daarom te vragen: 'Leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze' .En Paulus roept de gemeente van Efeze op, zich voor deze strijd te wapenen: 'Doet aan de wapenrusting (2 Thess.2:1-12) Gods, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels; want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheerders dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten' .

De strijd zal zwaar zijn, een harde oorlog. Maar het is nu al zeker wie (Rom.8:31-39) de overwinnaar zal zijn.

 De geschiedenis van het volk van Israël in de tijd voordat Christus kwam is er een van strijd. Het Oude Testament staat er vol van. De satan heeft alles in het geweer geroepen, al zijn macht, al zijn listen, om te proberen de komst van de Verlosser te verhinderen. Hij gebruikt andere volken in een poging het volk Israël te vernietigen door onmenselijke oorlogen en deportaties. Hij probeert het volk van God telkens weer over te halen om tegen God in opstand te komen en over te lopen naar de af goden. Maar de overwinning van God staat vast. God blijft trouw aan Zijn belofte. Ook al is Zijn volk Hem nog zo ontrouw.

Het leek erop alsof de satan zijn grote overwinning behaald had, toen Jezus aan het kruis stierf. Maar wat op een overwinning leek, was de nederlaag. Door Zijn sterven overwon Jezus de vijand. Door Zijn sterven bracht Hij ons verlossing. Is de strijd gestreden. De oorlog eigenlijk al voorbij .