1 Korinthiërs 2: 12

Doch wij hebben niet ontvangen de geest der wereld, maar de Geest, die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen, die ons van God geschonken zijn.

Kenmerk van onze tijd is het relativisme. Wanneer je zegt, dat je iets zeker weet, word je meewarig aangekeken. Dat geldt overigens niet van alles. Gelukkig niet. Twee maal twee is nog steeds vier. Verder geldt voor velen als absoluut zeker wat door de wetenschap is aangetoond. Maar wanneer het gaat om godsdienstige overtuigingen of ethische beslissingen, dan mag je alleen maar zeggen, dat jij je hierbij goed voelt. Je mag niet zeggen, dat je zeker weet, dat dit het goede en het ware is. Je mag deze overtuigingen zeker niet voorhouden aan anderen met de claim dat hij ze ook zou moeten delen. Catechisanten zeggen: ‘Dominee, als ik in Marokko geboren was, dan was ik moslim. Nu ben ik in Nederland geboren en ben ik christen. Maar u denkt toch niet, dat alle mensen in Marokko het fout hebben? Ieder denkt, dat zijn geloof het ware is, maar uiteindelijk kan niemand dat zeker weten.’

Paulus is zo zeker

In dit klimaat lezen we de Bijbel en bijvoorbeeld ook de brieven van Paulus. Keer op keer valt dan op hoe zeker deze man lijkt te zijn. Telkens klinkt in zijn brieven de uitspraak: ‘Wij weten’. Zo ook in de tekst, die hierboven staat afgedrukt. Wat moeten wij vandaag met deze stellige uitspraken? Moeten we zeggen: Paulus dacht, dat hij het zeker wist, maar wij komen niet verder dan te zeggen: volgens Paulus was het zo?

In 1 Corinthe 2 vanaf vers 6 gaat Paulus in op de vraag hoe hij  en met hem de christenen van Corinthe zo zeker kunnen zijn. Die vraag was urgent, omdat na het vertrek van Paulus velen weer aan zijn boodschap waren gaan twijfelen. Bovendien stelt Paulus vast, dat de boodschap zelf zeer omstreden is. Voor de Joden is de boodschap aangaande Jezus en het kruis een ergernis. Voor de Grieken is deze boodschap dwaasheid. Ben jij dan niet een vreemde fanaticus, wanneer jij zegt: deze boodschap is absoluut waar, de enige waarheid, die er op godsdienstig gebied werkelijk toe doet?

Het getuigenis van de Geest

Paulus gaat serieus op deze vraag in. Even hiervoor heeft hij gezegd, dat zijn enige boodschap was en is: Jezus Christus en die gekruisigd. Maar van die boodschap zegt hij vervolgens niet: je moet het maar eenvoudigweg aannemen hoe dwaas of ergerniswekkend je het ook vindt. Nee, hij gaat uitleggen, dat je ook kunt ervaren, dat die boodschap waar. Je hoeft het niet alleen te geloven, je kunt het ook ervaren. En dan verwijst hij naar de Geest, die de gelovigen in Corinthe hadden ontvangen en waarvan ze de krachten ervoeren door middel van de vele gaven en vruchten, van tongentaal tot en met de hoogste gave, de liefde, waaraan hij zijn prachtige dertiende hoofdstuk wijdt.

De werkelijkheid van de Geest van God is als de wind om jullie heen, is als de zuurstof in de lucht, de adem in je longen, wil hij zeggen. En de Corinthiërs moesten erkennen, dat dat zo was. Welnu zegt hij: deze Geest, die zo concreet en tastbaar aanwezig is, komt dicht bij het hart van God vandaan, Hij weet dus ook precies wat in het hart van God is. Zoals de geest van de mens weet wat in de mens leeft, zo weet de Geest van God precies wat in God leeft. Deze Geest heeft mij overtuigd, zegt hij dan vervolgens, dat in de diepte van Gods hart de liefde leeft, die Hij in Jezus heeft laten zien. Het kruis van Jezus laat ons zien hoe lief God ons had en heeft. De Geest overtuigt ons ervan. Zo weten wij het zeker.

Ervaren waarheid

Is nu het probleem opgelost, dat alles betrekkelijk is? Misschien nog niet helemaal, maar we zijn wel een paar stapjes verder gekomen. Stap 1: de boodschap aangaande de gekruisigde Jezus is niet in een mensenhart opgekomen, maar is ons door de Geest geopenbaard.

Jawel, maar zoiets kan iedereen beweren, Paulus. Iedereen kan zich voor zijn boodschap beroepen op openbaring. Mohammed deed dat ook en dat valt niet te controleren. Maar dan volgt stap 2: wanneer Paulus het over de Geest heeft, die dit geopenbaard heeft, dan spreekt hij wel over de Geest, die concreet ervaren wordt in vruchten en gaven.

Derhalve zullen mensen niet gaan geloven wanneer we ons steeds beroepen op openbaring. Ze zullen zeggen: dat is jouw mening. Maar ze zullen tot geloof kunnen komen, wanneer er een klimaat is, waarin de Geest van God zichtbaar en tastbaar aanwezig is in een rijkdom van vruchten en gaven. En de hoogste gave is de liefde. Gave en vrucht beide. De liefde, die zichzelf niet zoekt, die altijd de ander tot bloei wil brengen. Waar deze gave ook vandaag gevonden wordt, is een klimaat waarin de boodschap van het evangelie kan gedijen. In dit klimaat groeit de zekerheid, dat de boodschap aangaande Jezus Christus, de onvoorstelbare liefde in zijn kruis geopenbaard, de enige boodschap is, waar de wereld echt van opknapt. Het leven, dat de Geest bewerkt en dat tastbaar aanwezig is, is  een afspiegeling van wat precies de kern van het evangelie is: de liefde van God, die zichzelf niet zocht, maar ons in onze verlorenheid opzocht.De Geest zegt: de boodschap aangaande het kruis is waar. En wij zeggen: ik weet  zeker dat het zo is, want wij proeven het krachtenveld van deze liefde.

Heer, wees mijn Gids 

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO