Gods onontkoombare aantrekkingskracht !

God heeft beloofd dat uit het volk Israël de Verlosser geboren zal worden. Daarom blijft Hij Zijn volk leiden. Uit zichzelf heeft het volk niets waardoor het de liefde van God waard is. Maar omdat (Deut 30) God (Deut.4:25-40) genadig is, barmhartig en trouw, zoekt Hij Zijn volk steeds weer op en bewaart het. Er lijkt een einde gekomen te zijn aan het volk Israël als ook het tweestammenrijk wordt weggevoerd naar Babel. De hele zondige geschiedenis van het volk wordt samengevat in 2 Koningen 17 : 7 -23. Zal aan het einde van een lange weg van zonde tegen God dit volk opgaan in de volkeren van het Oosten? Nee, God straft Zijn volk, zoals een vader zijn ongehoorzaam kind. Overwonnen door vijandige volken moet het in ballingschap tot inkeer komen. Maar God blijft lokken. Zijn onontkoombare aantrekkingskracht !

Ballingschap

God houdt vast aan Zijn verbond met Zijn volk; Hij vergeet Zijn beloften niet. Hij neemt ook in het land van de ballingschap profeten in Zijn dienst die het volk moeten waarschuwen en het moeten oproepen tot bekering. Die voor het volk moeten bidden. Een van de ballingen in Babel, Ezechiël, krijgt in een machtig visioen van God de opdracht (Ez. I -V) het volk op te roepen weer God te gaan dienen.

Ezechiël was samen met koning Jojachin en de kern van het volk door koning Nebukadnezar van Babel uit Jeruzalem weggevoerd. De (2 Kon. 24:8-17) nieuwe koning over het achtergebleven volk kwam na een paar jaar in opstand tegen de Babylonische koning. De stad Jeruzalem werd toen belegerd, maar de ballingen in Babel konden niet geloven dat die stad ooit zou kunnen worden ingenomen. Jeruzalem is immers de stad van God, Hij zal Zijn tempel toch niet prijs geven aan de koning van Babel?

In het eerste deel van het profetische (Ez.4, 7,9,15) boek Ezechiël wordt echter voorspeld dat de stad wel zal worden ver- overd en verwoest. Jeruzalem valt en de overgebleven inwoners worden nu Ez.33 : 21 ook weggevoerd. Dan mag Ezechiël aankondigen, dat er een eind zal komen aan de ballingschap. Dat zal (Ex.37) zijn als een opstanding uit de dood.

Die boodschap mag ook de profeet Daniël brengen aan het volk Israël. Het leven van deze profeet aan het hof van de koningen van Babel en Perzië wordt in de eerste hoofdstukken van het boek Daniël beschreven. Daniël vertrouwt op de beloften van God. In een ontroerend gebed bidt (Dan. 9) hij om het einde van de ballingschap. Het volk Israël was te verge- lijken met een bruid die andere mannen is nagelopen. Toch verstoot God Zijn volk niet. En Hij vergeet Zijn beloften niet. Dat is onbegrijpelijke goddelijke genade. God lokt de weggeslopen bruid weer naar Zich toe.

Dat God Zijn volk niet zou vergeten, daarvan hadden al vóór de ballingschap profeten gesproken. (Hosea) 'Ik zal u Mij tot bruid verwerven voor eeuwig; Ik zal u Mij tot bruid verwerven door gerechtigheid en recht, door goedertierenheid en ontferming; Ik zal u Mij tot bruid verwerven door trouw; en gij zult de :Here kennen.' (Micha 5 ) 'En gij Bethlehem Efratha, al zijt gij klein onder de geslachten van J uda, uit u zal Mij voortkomen die een heerser zal zijn over Israël en wiens oorsprong is van ouds, van de dagen der eeuwigheid. , (Jes. 40: 1) 'Troost, troost mijn volk, zegt uw God. Spreekt tot het hart , van Jeruzalem, roept het toe, dat zijn lijdenstijd volbracht is, dat zijn ,.ongerechtigheid geboet is.

En Jeremia: 'Zie, Ik zal haar genezing (Jer. 33: 6) schenken en herstel, Ik zal hen genezen en hun een schat van bestendige vrede ontsluiten; ja, Ik zal een keer brengen in het lot van Juda en Israël en hen opbouwen als weleer.

De terugkeer

De ballIngschap betekent met het einde van het volk Israël. Na zeventig jaar in Babel komt de bevrijding. Daarvoor neemt God de koning van (2 Kron. 36:22) Perzië Kores in Zijn dienst (Ezra 1: 1,2). Kores geeft het volk, als hij ze naar Jeruzalem laat teruggaan, zelfs nog van alles mee van wat bij de verovering van Jeruzalem uit de tempel Ezra 1: 7-11 geroofd waso Er breekt een nieuwe tijd aan voor Israël. Heeft het volk geleerd van de straf van God? Ook na de ballingschap moet God Zijn profeten blijven sturen, om het volk op hun zonden te wijzen. Weer denken (Zach. 1: 1-6) ze eerst aan zichzelf. Hun eigen huizen bouwen ze gauw weer op, maar de tempel blijft verwoest liggen. Haggaï bestraft het volk en moet hen (alweer) opwekken tot bekering (Hag.1). Dan pas worpt de tempel op- nieuw gebouwd, ondanks de tegenwerking van vijanden.

De tempel. (Ezra 3: 6) Het symbool van de verzoening van de zonde, het bewijs dat de Verlosser zál komen. Er is toekomst voor het volk als het vertrouwt op de beloften van God. Het volk ziet toekomst als het weer gehoorzaam is aan Zijn Woord.

De herbouw

Ezra en Nehemia waren de leiders bij de herbouw van de stad en de tempel. In de Bijbelboeken die hun namen dragen kun je de geschiedenis van de bouw van Jeruzalem en van de tempellezen. Dan lees je ook over de tegenstand van de duivel tijdens de wederopbouw. Er is altijd (Gen.3 : 15) weer de strijd waarvan God heeft ge- zegd dat die er zijn zou. De strijd tussen de vrouwen de slang.

Er zijn mensen die op allerlei manieren proberen de bouw van de muren (Neh. 2: 11-20) te verhinderen. Met spot, met verleiding (Neh. 4) ding, met gewapend verzet, met verdachtmakingen. Spotters vragen: wat doen die machteloze Joden? Al zou er maar een vos tegen die muren (Neh.4 : 2, 3) opspringen, dan zouden ze afbrokkelen. Maar het scherpe wapen van de spot ketst af tegen het rotsvaste vertrouwen van Nehemia: 'De God des hemels, Hij zal het ons doen gelukken, en wij, Zijn knechten, zullen (Neh.2 : 20) ons gereed maken en bouwen' .

Uitzien naar Christus

Ondanks de spot en de tegenwerking wordt Jeruzalem, wordt de tempel herbouwd. Die nieuwe tempel was wel niet zo mooi als de oorspronkelijke tempel van Salomo, maar God woonde weer temidden van Zijn volk. God bereikt altijd Zijn doel. En uit heel de geschiedenis blijkt, dat dat niet aan mensen te danken is. God heeft Zijn volk bewaard; dat het er na zoveel eeuwen nog steeds is, is Zijn werk. Hij heeft er ook voor gezorgd, dat de kerk van Jezus Christus er vandaag nog is. Dat is te danken aan Zijn trouw. De duivel verzet zich daar uit al zijn macht tegen. Hij zet mensen er toe aan, om met groot machtsvertoon te probe- -ren, het werk van God ongedaan te (Ps.2 : 4) maken. Maar 'Die in de hemel zetelt, lacht; de Here spot met hen.

Als de herbouw van Jeruzalem af is, komt het hele volk bijeen op het plein voor de Waterpoort. Het wetboek van Mozes wordt gehaald en Ezra, (Neh. 8) de schriftgeleerde, leest het voor. De wet van God; er is alleen uitzicht en toekomst als de mens zich houdt aan het Woord van God en gehoorzaam doet, wat Hij in Zijn wet vraagt. Het Woord van God wijst de weg naar redding en wie zich aan die reisgids houdt, gaat veilig. Voor de mensen op het plein voor de Waterpoort is (Hag.2 : 2-1)er uitzicht en toekomst. Het wachten (Mal.4 : 5,6) is op de komst van Jezus.

Wij weten nu van Zijn komst. Voor de mens van nu is er het wachten op de terugkeer van diezelfde Jezus. Zijn terugkeer naar de aarde om te oordelen de levenden en de doden. Voor die toekomst hoef je niet bang te zijn, als je Gods Woord leest en gelooft; als je je leven van Jezus ver- wacht. Hij zelf heeft gezegd: 'Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn van God blijft op hem. Geloven is een zaak van leven of dood. Geloven is een zaak van léven.

OVER BIJBELSTUDIE NAGEDACHT

Inleiding

Er zijn, zoals inmiddels duidelijk mag zijn, verschillende manieren waarop we de Bijbel kunnen bestuderen. Een van deze methoden is "inductieve bijbelstudie" of OIAmethode (Observatie, Interpretatie, Applicatie).

De inductieve methode

Over het algemeen wordt gesteld dat de 'inductieve methode' bedoeld is om de persoon die een gedeelte behandelt, bestudeerd of uitlegt helpt om te ontdekken wat de Bijbel zegt. Dit wordt, bijvoorbeeld in bijbelstudie-boekjes, vaak gedaan door --naar aanleiding van een gedeelte uit de Bijbel-- vragen te gebruiken die de student dient te beantwoorden. De vragen die de kring- of studieleider stelt moet de deelnemers aan de studie laten nadenken over het gelezene of bestudeerde bijbelgedeelte.

De vragen zijn onder te verdelen in:

1. Observatievragen. Deze vragen zijn erop gericht om de inhoud van een bijbelgedeelte te begrijpen. Dit zijn de vragen: wie, wat, waar, wanneer en hoe. Deze methode is (overigens) ook bekend vanuit de management- en ict-boekjes (analyse van processen) en helpt mensen de tekst op een eenvoudige en consistente manier te analyseren.

2. Interpretatievragen. Deze vragen zijn bedoeld om de betekenis van een gedeelte uit te diepen.

3. Toepassingsvragen (Applicatie). Deze helpen de lezer te ontdekken wat het gedeelte betekent. De inductieve methode is zowel voor zelfstudie als voor het geven van studie aan een groep geschikt maar niet altijd toepasbaar.

De inductieve methode wil namelijk, zoals het woord "inductief" ook aangeeft, door éérst detailonderzoek te doen komen tot een algemeen besluit (de toepassing). Het is dan ook voornamelijk een methode bedoeld voor het maken en geven van Bijbelstudie of onderwijs aan anderen en niet zozeer voor zelfstudie.

Vraagstelling, toepasbaarheid

Na de eerste twee vragengroepen (Observatie, Interpretatie) volgt de toepassing.

De juiste vraagstelling is, wanneer wij 'inductieve studies' maken (voor een groep, artikel, ed.) of lezen zeer belangrijk. Wie de verkeerde vragen stelt, krijgt onherroepelijk onjuiste antwoorden. De "observatievragen" kun je altijd op een (willekeurige) tekst loslaten. Met wisselend resultaat, overigens. En soms zelfs géén resultaat.

De interpretatievragen zijn vragen die antwoorden kunnen opleveren die 'alle richtingen opgaan'. Interpretatie is namelijk vaak ook persoons- of cultuurgoedbonden. Zowel in de tekst die bestudeerd wordt als bij de persoon die deze bestudeerd! Zonder een goede kennis van bijvoorbeeld de historische achtergrond, gewoonten en gebruiken kan men teksten totaal onjuist interpreteren. De methode geeft met de observatievragen wel een zeker handvat hiervoor, maar de diepgang er van wordt niet gegarandeerd evenals de juiste uitkomst (interpretatie). De toepassing is dan, op basis van de interpretatie, bij een 'onoordeelkundig gebruik' of onjuiste sturing (van een groep) helemaal verworden tot drijfzand. Dit zijn zaken waar rekening mee gehouden dient te worden!

Hoewel de "inductieve methode" dus objectief lijkt, dient degene die deze methode toepast er voor te waken niet met een vooropgezette mening een gedeelte te bestuderen en vanuit die vooropgezette mening de vragen te formuleren. Van degene die de methode dus gebruikt om studies te maken of onderwijs te geven wordt een bepaald nivo van inzicht en
 integriteit vereist!

De zwaktes van deze methode zijn daarom:

 · verkeerde vragen kunnen (zullen) leiden tot onjuiste antwoorden,
 · onjuiste antwoorden leiden tot een volstrekt onjuiste interpretatie,
 · niet algemeen toepasbaar.
 Dit vraagt om voldoende inzicht van de studieleider, omdat deze dient te begrijpen of zien dat de methode op bepaalde gedeelten niet toepasbaar is (en wanneer wel toegepast, tot onjuiste conclusies zal leiden).

De kracht van de methode is:

 · eenvoudig. In principe zou iedereen deze kunnen toepassen op grote delen van de Bijbel mits de bereidheid aanwezig is naast deze methode ook een zekere, minimale, basiskennis te verkrijgen van historische en cultuurgebonden gebruiken en
 achtergronden.
 · voor jongeren zeer geschikt (dwz. de methode gebruiken voor onderwijs aan jongeren).

Inductieve studie, stapsgewijs

 Voordat u met een studie, via welke methode ook, begint: "Zoek de Here". Oftewel: vraag de Here om u te leiden met Zijn Geest!

De volgende stappen worden gevolgd om een inductieve bijbelstudie of een studie volgens de OIA-mtehode te maken.

 1. Tekst doorlezen, overdenken, stel de "obeservatievragen" (wie, wat, waarom...)
 · Staan er woorden of uitdrukkingen in de tekst die extra toelichting moeten krijgen?
 · Samenhang met andere teksten (verwijsteksten nakijken, zie bijv. de NBG- of
 Statenvertaling, deze bevat voetnoten!)
 · analyseer de tekst: opbouw, structuur, tekstsoort (gelijkenis, profetie, historisch);

 2. Probeer een interpretatie (= verwerking, betekenis van de tekst) uit te schrijven en maak
 vragen die hierop aansluiten. De vragen worden gesteld aan de groep. Bestudeer hierbij
 bij voorkeur ook de historische setting, commentaren van andere bijbelonderzoekers e.d.
 3. leg de tekst uit (interpretatie, vragen beantwoorden/bespreken) en geef een eventuele
 toepassing.

De observatievragen iets verder uitgewerkt:

 1. WIE - dit is:

 1. áán wie;
 2. vóór wie;
 3. dóór wie

 2. WAT

 1. gebeurtenis,
 2. handeling,
 3. profetie, etc.
 3. WAAR
 1. fysieke locatie;
 2. heden, verleden, toekomst?

 4. WAAROM

 1. oordeelsaanzegging;
 2. troost;
 3. ...

 5. HOE

 1. door een voorval;
 2. een gelijkenis;
 3. ..

Niet alle observatievragen zijn altijd toepasbaar of zijn altijd nodig.

Slotopmerkingen

Wees voorbereid op het feit dat mensen, tijdens of naar aanleiding van de studie, gerelateerde vragen kunnen stellen! Bereid dus daarom grondig en "breed" voor (raakvlakken bestuderen!), maar voel u niet bezwaard om bij vragen welke u niet direct kunt beantwoorden deze een volgende keer te beantwoorden! Vragen 'een volgende keer beantwoorden' is vele malen beter dan vragen, uit angst om 'af te gaan' totaal onjuist te beantwoorden!

Net als bij de Typologie en de "bedelingenleer", welke ook vaak als uitgangspunt voor studie wordt gebruikt, heeft ook deze methode van studie (en uitleg) zijn voor- en nadelen. Weest u hier terdege van bewust.

Boven alles geldt dat een methode nooit als 'zaligmakend' kan worden beschouwd maar slechts als hulpmiddel dient voor het beter begrijpen van de tekst of bedoeling. Wie 'methodisch studeert' op de Schrift, doet er daarom goed aan -voorzover mogelijk of noodzakelijk- de verschillende methoden te gebruiken.