HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS
Jezus: zijn lijden
De Bijbel is niet een boek dat je zomaar even van kaft tot
kaft
leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je
niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om
de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord
van God:
Bijbelstudie 211 - Jezus: zijn lijden
Here, leer ons bidden
De geboorte van
Jezus als mens, was een daad
van Jezus als Zoon van God. Hij heeft zelf op die manier op de aarde
willen komen. Het was door de Zoon van God van te voren bepaald, dat
Jozef , die uit het geslacht van David stamde, zijn pleegvader en dus
voor de wet zijn vader zou zijn. Op die manier zou de zoon van Maria
recht hebben op de troon van David. De Zoon van God is de grote zoon
van David geworden, die door God beloofd was.
Voorspellingen van Jezus' lijden en
sterven
Het leven, lijden, sterven en de opstanding van Jezus Christus is honderden jaren tevoren door verschillende profeten en met verschillende details voorspeld. Zonder volledig te zijn hieronder twintig verschillende elementen van het lijden en sterven van Jezus Christus die zijn voorspeld:
Het verraad door Judas Iskariot
Psalm 41:10
Het verradersloon van 30 zilverstukken
Zacharia 11:12
Land van de pottenbakker wordt van het
verradersloon gekocht
Zacharia 11:13
Jezus wordt in de steek gelaten
Zacharia 13:7
Valse getuigen
Psalm 35:11
Het zwijgen van Jezus
Jesaja 53:7
De geseling
Jesaja 50:6
Jezus is niet meer om aan te zien door
marteling
Jesaja 52:14 en Jesaja 53:2
Als misdadiger gestraft
Jesaja 53:12
Handen en voeten worden doorboord
Psalm 22:17 en Jesaja 53:5
Bespot door omstanders
Psalm 22:8
Uitgedaagd om Gods hulp in te roepen
Psalm 22:9
Zijn kleding wordt verloot
Psalm 22:19
Hij krijgt zure wijn te drinken
Psalm 69:22
De duisternis
Amos 8:9
Door God verlaten
Psalm 22:2
Jezus' hart begeeft het
Psalm 22:15
Zijn zij wordt doorstoken
Zacharia 12:10
Zijn botten werden niet gebroken
Psalm 34:21
Begraven in het graf van een rijke
Jesaja 53:9
Op vrijdag 7 april in het jaar 30 na Christus rond 15:00 uur sterft Jezus als offer voor de mensheid.
Het vrijwillig lijden
Jezus kwam op aarde om alles te doen wat God in het Oude Testament over de Messias beloofd had. Jezus wist, dat alleen op die manier redding voor mensen mogelijk was. Hij wist ook dat zijn leven op aarde voor Hem een lijdensweg zou zijn. Tot zijn dood toe. Daarvan had eeuwen geleden Jesaja al geprofeteerd (Jes 53).
Jezus kende ook het gebod (Joh.10: 18) van Zijn Vader, dat Hij Zijn leven moest afleggen voor de Zijnen. Zijn lijdensweg is een zware last voor (Luc.12: 50) Hem geweest. Jezus heeft vooraf geweten hoe zwaar het lijden zou zijn, dat Hem (Matth. 20:28) wachtte. 'De Zoon des mensen is niet gekomen om zich te laten dienen, maar om te dienen, en Zijn leven te geven als losprijs voor velen.
In plaats van de doodstraf kon iemand die zijn leven verspeeld had, een geldboete krijgen: 'de losprijs (Ex. 21:29, 30) voor zijn leven'. De Zoon van God moet Zijn leven aanbieden in de plaats van de levens van hen die Hij redden zal. Zijn leven zal de losprijs zijn voor velen, die hun leven verspeeld hebben. (Jes. 53)
Jezus moest de opdracht volbrengen die de mens vóór de zondeval ontvangen had. De opdracht die de mens na de zondeval niet meer volbrengen kon. Jezus moest bovendien bij God goedmaken wat de mens bedorven had. Op onze, om de zonde vervloekte aarde, moest Hij in volkomen gehoorzaamheid aan en in volkomen liefde tot God leven. Hij moest ook de rechtvaardige straf van God op de zonde van de mens dragen: De dood-straf, de eeuwige (Gen. 2: 17) dood.
Het zware lijden dat nodig was voor onze redding, heeft Jezus bewust en vrijwillig gezocht. De Goede Herder (Joh. 10: 11) offert Zichzelf op voor Zijn schapen;
Jezus heeft Zich opgeofferd voor (Joh. 10:17, 18) zondige mensen. Jezus heeft van te voren geweten wat er met Hem zou gebeuren. Tóch is Hij gekomen. Terwijl zelfs Zijn (Joh. 1 ; 11) eigen volk niet op Hem zat te wachten. Zijn volk, dat niet gered wilde worden en Hem zou verwerpen. Hoe groot moet Zijn liefde zijn, om dan toch mens te worden, toch op aarde te komen. Datg is de zwaarte van Zijn lijden. I
Hij, die zonder zonde was, is gekomen in een wereld vol zonde. Hij (Rom.8 ; 3) moest de toorn van God tegen de zonde van de hele mensheid verdragen. God heeft Hem de straf opgelegd die wij mensen verdiend hadden. Zijn hele aardse leven betekende lijden. Van Zijn geboorte tot Zijn (Filipp. 2;7,8) dood.
Toen Jezus acht dagen oud was, (Luc.2; 21) moest Hij besneden worden. Daarin lag de erkenning van onreinheid, zonde en schuld. Als kind was Hij (Matth. 2;13), een vluchteling, een ontheemde in Egypte. En toen Hij opgroeide, werd Hij geconfronteerd met het ongeloof (Luc.2; 49,50) en het onbegrip van Maria en Jozef. Toen Hij volwassen geworden was, nam Hij bij Zijn optreden, bewust het lijden op Zich. Hij moest een zware verzoeking doorstaan van de kant van de satan en veertig dagen (Mat th. 4;1-11) lang honger lijden. De gevolgen van de zonde nam Hij voor Zijn rekening, toen Hij zieken van hun ziekten Matth. 8;16, genas. De leiders van Israël noemden Hem een dienaar van de duivel; een miskenning die opnieuw (Matth. 12;22-34) lijden voor Hem betekende. Hij was de Redder, vol wijsheid en kracht, maar de mensen voor wie Hij een Redder wilde zijn, geloofden Hem (Matth. 13:53-58) niet. Zijn eigen volgelingen moet Hij berispen als een ongelovig en (Matth. 17:17) verkeerd geslacht.
En Petrus, een van de meest vooraanstaande discipelen, (Math. 16:21) brengt Hem in verzoeking, zoals de Satan Hem verzocht had.
Het lijden heeft een grote druk op (Luc. 12: 50) Hem gelegd, Zijn leven lang. Vooral , tegen het einde. De angst voor de (Joh. 12) :y dood en het van God verlaten zijn, (Matth. 26:37-39) heeft Hem in Gethsemané zo benauwd, dat Hij God onder tranen (Hebr. 5 : 7) gebeden heeft en zijn zweet als bloeddruppels ter aarde viel. (Luc. 22 : 44)
Jezus was zonder zonde; toch heeft Pilatus Hem veroordeeld. Pilatus was een lafaard. God heeft van hem (Rom. 13: 1) gebruik gemaakt om via hem hetvonnis uit te spreken over Jezus. Tot (Joh. 19: 11) drie keer toe heeft Pilatus de onschuld van Jezus moeten betuigen; toen is hij gezwicht voor de druk van de Joden.
Overwinning door Zijn lijden
Aan het kruis op Golgotha, werd Jezus door God verlaten. Als God de mens loslaat, als de God van alle leven de mens van Zich stoot, als Hij niet meer met de mens te maken wil hebben, is dat de 'eeuwige dood'.
Christus heeft die eeuwige dood op Zich genomen. Hij moest die ondergaan bij Zijn volle bewustzijn. Dat was voor Hem erger dan het sterven, dat direct daarna volgde. Toen die volkomen verstoting door God over Hem kwam, riep Hij uit: 'Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten (Matth. 27:46) laten?'
Als een levend mens heeft Hij drie uren lang de volledige duisternis van het verlaten zijn van God -bewust naar lichaam en ziel- doorgemaakt. Levend hangend aan het kruis, heeft Hij de eeuwige dood doorstaan; Zijn goddelijke kracht heeft Zijn menselijke natuur ondersteund. Totdat hij kon zeggen: 'Het is volbracht' .
Alle lijden moest Hij verdragen, om voor ons de doodstraf ten volle te (Gen. 3 : 19) dragen, om de vloek van God van (Gal. 3 : 13) ons weg te nemen. Alles wat wij verdiend hebben, is op Hem afgekomen: zonde, ziekte, honger, leed. God heeft dat alles op Hem laten afkomen. Daarvoor was Jezus op aarde. Die tijd was voor Hem één lijdensweg, die Hij van te voren kende. Maar om ons is Hij die weg toch gegaan.
De dood van JezusEr zijn in de vier evangeliën vier geheel verschillende berichten over Jezus' dood. De vier berichten over de dood van Jezus vormen een goede illustratie van de werkwijze van Jezus' schrijvers. De parallelle (synoptische) verslagen die men maakte tijdens Jezus' werk waren: onderwijsverslag, publiciteitsverslag en restverslag. Deze verslagen kwamen later respectievelijk in het evangelie van Mattheüs, van Lucas en van Marcus. Messiaanse verslagen kwamen in het Johannesevangelie.
Vanaf Jezus' arrestatie begint de berichtgeving van het Johannesevangelie parallel te lopen met die van de andere drie evangeliën. Na Jezus opstanding zijn weer parallelle verslagen gemaakt; over zijn lijden, dood en opstanding. En er kwamen nieuwe parallelle verslagen bij: Messiaanse verslagen.
We bekijken en bespreken de berichten over Jezus' sterven. Het valt op dat elk bericht opgebouwd is rond één uitspraak van Jezus als kernzin. De bedoeling van elke uitspraak vertelt ons telkens iets over de bedoeling van het verslag.
Het Evangelie naar Mattheüs 27:46-50
46 Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat is: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?
47 En sommige van de omstanders, dit horende, zeiden: Hij roept Elia.
48 En terstond liep een van hen toe en nam een spons, drenkte die met zure wijn, stak ze op een riet en gaf Hem te drinken.
49 Maar de anderen zeiden: Stil, laat ons zien, of Elia komt om Hem te redden.
50 Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest.
51 En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën, ...
Het onderwijsverslag van Mattheüs heeft de kernzin: 'Eli, Eli, lama sabachtani?' Dat is: 'Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?' Met de dubbele inleiding in vers 46 (twee werkwoorden van spreken; riep ... zeggende:) geeft Mattheüs aan dat er meer gezegd is. Het Marcusbericht lijkt hiermee overeen te stemmen, want daar heet het: 'Eloï, Eloï, lama sabachtani?' Hier is God anders aangesproken en dat geeft aan dat de roep nog eens geklonken heeft. De roep van Marcus is de tweede geweest: op het negende uur, terwijl die van Mattheüs er net voor was: tegen het negende uur of omstreeks het negende uur. (Zie verder voor de dubbele en enkele inleidingen De Vastheid van het Gesproken Woord, p. 119-124.)
Mattheüs stelt vaak in zijn onderwijsverslag het handelen van God centraal. Dat is ook hier het geval. De mensen vragen zich af of God zal ingrijpen op het laatste moment. Ook de leerlingen zullen deze hoop gehad hebben en dat zal voor de schrijvers ook aanleiding geweest zijn om tot het laatste door te gaan met hun schrijfwerk. Een reddend ingrijpen van God blijft uit, maar toch laat God zich niet onbetuigd. Als de dood zijn intrede doet, scheurt het voorhangsel. Dat is een werk van God. Hierna vermeldt Mattheüs trouwens ook nog dat de aarde beefde, de rotsen scheurden en de graven opengingen... Opvallend is daarom dat voor dit onderwijsverslag gekozen is voor Jezus' uitspraak dat hij van God verlaten was. Datzelfde onbeschrijflijke gevoel van verlatenheid moeten ook de leerlingen hebben gehad, ondanks die tekenen van God. Pas later, na de opstanding, kon Mattheüs door deze tekenen toegeven: De Vader was ook op Golgotha.Het Evangelie naar Marcus 15:34-38
34 En op het negende uur riep Jezus met luider stem: Eloï, Eloï, lama sabachtani, hetgeen betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?
35 En sommige van de omstanders, dit horende, zeiden: Zie, Hij roept Elia.
36 En iemand liep toe, drenkte een spons met zure wijn, stak ze op een riet en gaf Hem te drinken, zeggende: Stil, laat ons zien, of Elia komt om Hem eraf te nemen.
37 En Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest.
38 En het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën van boven tot beneden.
In het restverslag van Marcus is de stipte tijdsaanduiding uniek: 'En op het negende uur riep Jezus met luider stem ...' Er moet een duidelijk tijdsignaal in Jeruzalem zijn geweest op de hele uren of op vaste offertijden. Marcus biedt het restverslag en omdat het de uitroep van Jezus als kernzin heeft die overeenkomt met die van Mattheüs, verloopt zijn verslag ook overeenkomstig het onderwijsverslag. Dezelfde schrijvers werkten aan de verslagen. Beide verslagen eindigen met het scheuren van het voorhangsel van de tempel. Meestal neemt men aan dat het om het voorhangsel gaat dat achterin de tempel het heiligste gedeelte afschermde. Toch is dit tot op heden geen uitgemaakte zaak. Evengoed kan het voorhangsel bedoeld zijn dat hing aan de voorkant van het tempelhuis wanneer overdag de grote deuren van het tempelhuis openstonden. (Strack-Billerbeck I, p. 1045 'Dus kunnen bij de vraag of in Matth. 27:51 het voorste voorhangsel of het achterste is bedoeld, slechts theologische gronden de door slag geven ...') Zoals Billerbeck neemt men meestal aan dat het achterste voorhangsel scheurde vanwege de hoge godsdienstige waarde ervan. In de documentatie-exegese is het scheuren van het voorste voorhangsel waarschijnlijker, zoals we zullen zien.Het Evangelie naar Lucas 23:45b-46
En het voorhangsel van de tempel scheurde middendoor.
46 En Jezus riep met luider stem: Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest. En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest.
In het publiciteitsverslag van Lucas staat ook een woord van de Heer centraal: 'Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest.' Dat was Jezus' laatste woord, want daarmee overleed hij, gaf hij de geest. Bij Lucas staan niet de werken van God centraal, maar Jezus als mens. Lucas is uiterst summier: het werd donker, het voorhangsel scheurde en Jezus geeft met luide stem zijn geest in Gods handen. Het aansprekende van dit korte verslag is dat Jezus in harmonie met God stierf. Bij Lucas wordt het scheuren van het voorhangsel vermeld vóór Jezus' sterven. Mattheüs, Marcus vermelden het na het sterven; dit wijst op de ervaring van gelijktijdigheid: het moment van Jezus' dood en het scheuren van het voorhangsel heeft men als een gelijktijdige gebeurtenis meegemaakt. Het was een observatie door de schrijvers van een publieke gebeurtenis en geen informatie die zij later uit tweede hand vernamen en verwerkten in hun verslagen. De schrijvers waren door Jezus aangesteld om getuigenis af te leggen van wat zij hoorden en zagen. Dat zou ervoor pleiten dat het voorhangsel aan de voorkant van de tempel scheurde, wat ongetwijfeld ontzetting en luid geroep gaf op het tempelplein in de verte. De roep van Jezus' laatste gebed werd dan daardoorheen gelijktijdig vernomen.
De theologische betekenis van het scheuren van het voorste voorhangsel wordt miskend. In de eerste plaats was het voor het Joodse geloof dat zocht naar wonderen en tekenen een dreun die decennia zijn nagalm moet hebben gehad. Wanneer de dood van Jezus ter sprake kwam, kon dat niet zonder de vermelding van het publiekelijk gelijktijdig scheuren van de tempelvoorhang. Dat was geen toeval geweest. In de tweede plaats mag niet onopgemerkt blijven dat de priesters na het scheuren van de voorhang noodgedwongen waren om de twee metershoge tempeldeuren overdag te sluiten. Gaat het te ver om hierin een symbolisch einde van tempel- en offerdienst te zien, toen Jezus stierf?Het Evangelie naar Johannes 19:28-30
28 Hierna zeide Jezus, daar Hij wist, dat alles reeds volbracht was, opdat de Schrift vervuld zou worden: Mij dorst!
29 Er stond een kruik vol zure wijn; zij staken dan een spons, gedrenkt met zure wijn, op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond.
30 Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zeide Hij: Het is volbracht! En Hij boog het hoofd en gaf de geest.
Het Messiaans verslag van Johannes laat iets zien van het Messiasschap van Jezus. Dat blijkt uit het kernwoord: 'Het is volbracht!' Zijn Messiaanse roeping had hij voltooid. Na de sabbathen, toen Jezus was opgestaan, werden de leerlingen de ogen geopend en zagen zij Jezus in zijn heerlijkheid. Toen begonnen zij te zien dat Jezus als de lijdende knecht zijn Messiaanse roeping had vervuld. Van dit grote wonder is het Johannesevangelie doordrenkt. Tenslotte is hier nog een schriftverwijzing naar die Messiaanse roeping in het woord: 'Mij dorst!' Hierop kreeg Jezus zure wijn te drinken. In Psalm 69 roept David (en dus overkwam dit ook de Zoon van David): 'Zij lieten mij in mijn dorst azijn drinken.' (vs. 22) Die zure wijn staat in deze psalm voor de dodelijke vernedering van de knecht van God. Maar deze psalm spreekt ook over verlossing: 'Ik zal de naam van God prijzen met een lied, Hem verheerlijken met een lofzang ...' (vs. 31)
Vier verslagen over Jezus' dood laten dezelfde gebeurtenis zien vanuit verschillend perspectief. Mattheüs en Marcus verraden het gevoel van ontluistering bij de mensen doordat emotioneel God afwezig leek te zijn in het gebeuren. Ongetwijfeld had Jezus het inzicht dat God aanwezig was, maar des te pijnlijker moet zijn beleving geweest om van God gescheiden te zijn door de zondenlast. Lucas laat zien hoe Jezus verzoend met God in vrede stierf, wat voor ieder mens de belofte inhoudt ook zo te mogen sterven. Johannes laat zien hoe de Heer door lijden heen zijn Messiaanse taak koninklijk volbracht. Deze drie belevingen werden compleet na de opstanding. Ook voor ons zijn ze belangrijk en onmisbaar. Hoe vaak herkennen ook wij God niet, terwijl hij nabij is. Wij weten maar al te goed dat wij pas mens worden wanneer wij zijn aanwezigheid beleven. Tenslotte zal ook geen gelovige een mate van Messiaans lijden kunnen ontlopen in de vervulling van zijn opdracht.
In onze plaats
Het lijden dat mensen ondergaan is niet te vergelijken met het lijden van Jezus. In de kerkgeschiedenis zijn er veel martelaren gefolterd; van de apostel Petrus wordt verteld, dat hij met het hoofd naar beneden gekruisigd is. Maar al dat gruwelijke lijden van mensen, hoe erg ook, is niet als het lijden dat Jezus moest ondergaan. Christus was zonder zonde. Zijn lijden was een dragen van de toorn van God. Niet om eigen zon- de, maar om die van de hele mensheid. Jezus heeft de toorn van God gedragen, verdragen, tot het bittere einde toe. In volkomen liefde tot God. De zwaarte van Zijn lijden was niet, dat mensen Hem pijn deden. Zijn lijden was het voelen van de toorn van God over de zonde van de mensheid. De toorn die Hij moest verdragen om de schuld in onze plaats te kunnen betalen. Hij is in onze plaats 'tot zonde gemaakt', opdat wij door God zouden worden vrijgesproken.
Er is geen mens, die de eeuwige dood kan doorstaan. Laat staan kan overwinnen. Maar de Zoon van God (2 Cor. 5 : 21) is op aarde gekomen en heeft ons ervan verlost!
Wie was voor zijn dood verantwoordelijk?
Veel mensen hebben geen enkel probleem met deze vragen en hebben hun antwoorden klaar. Voor hen spreken de feiten voor zichzelf. Jezus'stierf' niet, zo zeggen ze; Hij werd als een misdadiger in het openbaar ter dood gebracht. Zijn leer werd als gevaarlijk, zelfs als subversief beschouwd. De Joodse leiders werden woedend omdat Hij geen respect voor de wet zou hebben en door de provocerende uitspraken die Hij deed, terwijl de Romeinen hoorden dat Hij zichzelf tot koning der Joden uitriep, waardoor Hij de autoriteit van de keizer aantastte. Voor beide groeperingen was Jezus dus een revolutionaire denker en prediker en sommigen beschouwden Hem ook als een revolutionaire activist. Hij verstoorde de openbare orde zo zeer dat ze van Hem af wilden. En daarom maakten ze gemene zaak met elkaar om dat voor elkaar te krijgen. Voor de Joodse Raad werd Hij van godslastering beschuldigd. Voor de Romeinse rechtbank werd Hij beschuldigd van politieke opruiing. Maar of Hij nu van opstand tegen God of van opstand tegen de keizer beschuldigd werd, de uitkomst was in beide gevallen hetzelfde. Hij werd als een bedreiging voor de openbare orde beschouwd en dat kon niet getolereerd worden. En daarom werd Hij geliquideerd. Waarom stierf Hij? Ogenschijnlijk stierf Hij omdat Hij de wet overtrad, maar in werkelijkheid werd Hij het slachtoffer van bekrompen geesten en werd Hij de martelaar van zijn eigen grootheid.
Een van de fascinerende kenmerken van de verslaggeving van de evangelieschrijvers over het verhoor van Jezus1 is dat ze de juridische en morele factoren dooreen mengen. Zij wijzen er allen op dat zowel voor de Joodse als voor de Romeinse rechtbank een zekere wettelijke procedure werd gevolgd. De gevangene werd gearresteerd, in staat van beschuldiging gesteld, verhoord en er werden getuigen opgeroepen. Daarop deed de rechter uitspraak en sprak het vonnis uit. Maar de evangelisten maken ook duidelijk dat de gevangene onschuldig was aan de tenlastelegging, dat de getuigen vals waren en dat het doodvonnis een enorme gerechtelijke dwaling was. De reden hiertoe was dat er sprake was van persoonlijke, morele factoren, die de loop van het recht beïnvloedden. Kajafas, de Joodse hogepriester en Pilatus, de Romeinse stadhouder, waren slechts beambten van kerk en staat, die hun officiële taak naar behoren vervulden; ze waren gevallen en feilbare mensen, die, zoals wij allemaal, door duistere hartstochten gedreven werden. Want we hebben altijd gemengde gevoelens. Soms slagen we erin om bij wat we in het openbaar doen een zekere rechtschapenheid op te brengen, maar achter die façade gaan gewelddadige en zondige emoties schuil, die plotseling tevoorschijn kunnen komen. Als ze hun verhaal vertellen over de gevangenneming, het verhoor, het vonnis en de executie van Jezus, stellen de evangelisten deze verborgen zonden aan de kaak. Dat was een van de doelstellingen van hun verslag, want de Evangeliën werden gebruikt voor het morele onderwijs van bekeerlingen.
READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE
INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM
Remember all victims of violence worldwide
DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO
HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS
Waard om te weten :
Een hartelijk welkom op de siteDeze pagina printen
Sitemap
Wie zoekt zal vinden
FAQ - HELP
Kerk
Zondag
Advent
Kerstfeest
Driekoningen
Vastentijd
Goede Vrijdag
Aswoensdag
Palmzondag
Palmpasen
De stille week
Witte donderdag
Stille zaterdag
Paaswake
Pasen - Paasfeest
Hemelvaartsdag
Pinksteren
Biddag
Dankdag
Avondmaal
Doop
Belijdenis
Oudjaarsdag
Nieuwjaarsdag
Sint Maarten
Sint Nicolaas
Halloween
Hervormingsdag
Dodenherdenking
Bevrijdingsdag
Koningsdag / Koninginnedag
Gebedsweek
Huwelijk
Begrafenis
Vakantie
Recreatie
Feest- en Gedenkdagen
Symbolen van herkenning
Leerzame antwoorden op levens- en geloofsvragen
Hebreeën 4:12 zegt: "Want levend en krachtig is het woord van God, en scherper dan een tweesnijdend zwaard: het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden". Lees eens: Het zwijgen van God
God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Lees eens: God's Liefde
Schat onder handbereik
Bemoediging en troost
Bible-people - stories of famous men and women in the Bible
Bible-archaeology - archaeological evidence and the Bible
Bible-art - paintings and artworks of Bible events
Bible-top ten - ways to hell, films, heroes, villains, murders....
Bible-architecture - houses, palaces, fortresses
Women in the Bible - great women of the Bible
The Life of Jesus Christ - story, paintings, maps
Read more for Study Apocrypha, Historic Works
GELOOF
EN LEVEN een KLEINE HULP VOOR ONDERWEG
Wie zoekt zal vinden
Boeiende Series :
BijbelvertalingenBijbel en Kunst
Bijbels Prentenboek
Biblische Bildern
Encyclopedie
E-books en Pdf
Prachtige Bijbelse Schoolplaten
De Heilige Schrift
Het levende Woord van God
Aan de voeten van Jezus
Onder de Terebint
In de Wijngaard
De Bergrede
Gelijkenissen van Jezus
Oude Schoolplaten
De Zaligsprekingen van Jezus
Goede Vruchten
Geestesgaven
Tijd met Jezus
Film over Jezus
Barmhartigheid
Catechese lessen
Het Onze Vader
De Tien Geboden
Hoop en Verwachting
Bijzondere gebeurtenissen
De Bijbel is boeiend
Bijbelverhalen in beeld
Presentaties en Powerpoints
Bijbelse Onderwerpen
Vrede van God voor jou
Oude bijbel tegels
Informatie over alle kerken in Nederland: Kerkzoeker
Bible Study: The Bible alone!
L'étude biblique: Rien que la Bible!
Bibelstudium: Allein die Bibel!
Materiaal voor het Digibord
Werkbladen Bijbelverhalen Bijbellessen
OT Hebreeuws-Engels
NT Grieks-Engels
Naslagwerken
Belijdenissen
Een rijke bron
Missale Romanum + Afbeeldingen
Stripboek over Jezus
Christelijke Symbolen
Plaatjes Afbeeldingen Clipart
Evangelie op Postzegels
Harmonium Huisorgel
Godsdiensten en Religies
Herinnering aan Kerken
Christian Country Music
Muzikale ontspanning
Software voor Bijbelstudie
Hartverwarmende Klanken
Read and Hear the Holy Bible
Luisterbijbel
Bijbel voor Slechtzienden Begrippenlijst -1- -2-
Meer weten over de Psalmen, gezangen, liturgieën, belijdenisgeschriften: Catechismus, Dordtse Leerregels en veel andere informatie? . Kijk op: Online-bijbel.nl
(What's good, use it)