Heilige geest... een vreemd begrip?


Het begrip 'heilige geest' is niet bepaald het makkelijkste begrip in de bijbel. Sommige christenen zijn er dan ook niet zo intens mee bezig, anderen dan weer wel. Trouwens, door de eeuwen heen zijn ideeën over de heilige geest vaak een bron geweest van spanningen, twist en verdeeldheid.

Het woord 'geest' is een vertaling van het hebreeuwse woord 'RUACH' dat wind, adem, lucht kan betekenen maar ook 'begeestering, charisma'.

Vaak gaan christenen vooral met elkaar in de clinch over de vraag of 'de geest van God' een persoon is, een kracht of een invloed... De vraag is of dit echt relevant is. Kun je dingen die met God te maken hebben nauwkeurig vatten in symbolen of begrippen?
 Veel belangrijker lijkt me dat telkens er sprake is van 'geest' dit gekoppeld wordt aan vernieuwing (van situaties en van denken), aan dynamiek, actie...

Misschien is de belangrijkste bijbeltekst over de geest wel Galaten 5.22,23 : "Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing..."
De Heilige Geest.

Tien dagen na de hemelvaart van Jezus, is op het (Hand.2) Pinksterfeest de Heilige Geest 'uitgestort' op de gelovigen. In de Bijbel wordt ook al eerder over de Heilige Geest geschreven. In het begin van de (Gen.l : 2) Bijbel staat: ' ...en de Geest van God zweefde over de wateren'. Op verschillende plaatsen, zowel in het Oude- als in het Nieuwe Testament, wordt eveneens over de Heilige Geest geschreven. De namen die voor de Heilige Geest gebruikt worden op die plaatsen zijn verschillend: de Geest Gods, de Geest des Heren, de Geest van Christus of ook wel kortweg : De Geest.

De Heilige Geest is de derde persoon in de Goddelijke drie-eenheid. Hij was er al in Gen. 1:2: “...maar Gods geest zweefde over het water”.

De Heilige Geest is ook een persoon: “...want als ik niet ga zal de pleitbezorger niet bij jullie komen, maar als ik weg ben, zal ik hem jullie zenden...” Joh. 16:5-15

Wie Hij is

In de studie over de Drieëenheid is ook al gezegd wie de Geest is. De Heilige Geest is écht God, samen met de Vader en de Zoon. Daarom ontvangt de heilige Geest ook goddelijke eer: de Heilige Geest moet worden aangebeden en de gelovigen (Matth. 28:19) moeten in zijn naam gedoopt worden. De Heilige Geest is niet een soort 'Goddelijke kracht' .De Heilige Geest is niet een 'iets' , de Geest is een persoon. De Heilige Geest is evenals de Vader en de Zoon, een  'iemand'.

We kunnen de Geest bedroeven, Hem bedriegen. Of Hem (Ef. 4: 30) bijvoorbeeld smaad aandoen. (Hand. 5: 3, 4) ( Hebr. 10: 29).

Het woord geest wekt in ons taalgebruik de indruk, dat we dan te maken hebben met een, ongrijpbaar, een eigenlijk onwerkelijk iets. Maar de Heilige Geest is niet iets ongrijpbaars, iets onwerkelijks. De Heilige Geest is een persoon. Wat de Heilige Geest doet heeft een zeer tastbaar resultaat. Hij is de auteur van het Woord van God, de Bijbel. Hij is het ook, die het geloof in God en Zijn Woord bewerkt in de harten .van de mensen.

De Heilige Geest heeft emoties en is gevoelig en ontvankelijk voor bejegeningen, net als wij:

Men kan hem bedroeven: “Maak Gods heilige Geest niet bedroefd, want hij is het stempel waarmee u gemerkt bent voor de dag van de verlossing”. Ef. 4:30
Men kan hem weerstaan: “Halsstarrige ongelovigen, u wilt niet luisteren en verzet u steeds weer tegen de heilige Geest, zoals uw voorouders ook al deden”. Hand. 7:51
Men kan hem uitdoven: “Doof de Geest niet uit...” 1 Thess. 5:19
Men kan hem bedriegen: “... waarom heb je je door Satan laten misleiden en heb je de heilige Geest bedrogen...” Hand. 5:3
Men kan hem lasteren: “...maar wie de Geest lastert, kan niet worden vergeven”. Matt. 12:31

De Geest gaf ons de Bijbel

De Heilige Geest is de eigenlijke auteur van de Bijbel. God heeft mensen 'gebruikt' als Zijn 'instrumenten' om Zijn Woord op te schrijven. Die mensen zijn slechts auteurs op het tweede plan. De eigenlijke auteur is God Zélf, door de Heilige Geest.

De goddelijke ingeving van wat mensen moesten schrijven als Zijn Woord, wordt wel 'inspiratie' genoemd. De schrijvers van de Bijbel, zijn dus door God, met name door de Heilige Geest, geïnspireerd. 'Dit (2 Petr. 1:20,21) moet gij vooral weten, dat geen profetie der Schrift een eigenmachtige uitlegging toelaat; want nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar, door de Heilige Geest gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken. ,

De Heilige Geest geeft je houvast in je leven. Ook vandaag. Niet alleen, omdat Hij de eigenlijke auteur van de Bijbel is, maar ook, omdat de Heilige Geest het gelóóf in het Woord van God in de harten van de mensen bewerkstelligt. Geloven doe je niet uit jezelf. De Heilige Geest zorgt ervoor dat mensen gaan geloven. (Ef. 2: 8)

De Geest geeft ons geloof

Het geloof bestaat uit twee dingen, die nooit van elkaar los te maken zijn. Geloven is, dat je God kent en Zijn woord kent en tegelijk dat je vertrouwt dat wat God belooft, ook voor jou persoonlijk geldt. Wie de beloften van God gelooft, moet ook aannemen, dat die beloften voor hem of haar persoonlijk gelden. En ) wie daarop niet vertrouwt, kent het Woord van God niet. Wie dat Woord wel kent, weet ook van zijn éigen behoud. De Bijbel zegt immers, dat ieder die in de Zoon van (Joh.3:36) God gelooft eeuwig leven heeft.

Om te kunnen geloven moet je het Woord van God goed kennen en trachten daar steeds meer van te begrijpen. Niet dat God van je vraagt, dat je allerlei feitjes uit de Bijbel uit je hoofd kent. Geloven is vertrouwen. Geloven is volkomen betrouwbaar achten wat God in Zijn Woord beloofd heeft. God geeft de basis voor dat vertrouwen in Zijn Woord, de Bijbel.

God doet alle moeite om ~ Zich duidelijk en liefdevol aan ons V bekend te maken in Zijn Woord; daarom mag niemand daar lichtvaardig aan voorbijgaan. God vraagt van ons Hem uit Zijn Woord te leren kennen en Hem op basis daarvan te vertrouwen.

Als je het bovenstaande zo doorleest, lijkt het alsof geloven dus afhankelijk is van je eigen menselijke beslissing, van studie, van kennis. Maar zo is het niet. Het geloof komt niet in je hart door verstandelijk of gevoelsmatig instemmen met wat er in de Bijbel staat. Integendeel. Mensen zullen nimmer uit zichzelf het Woord van God aanvaarden. Het menselijk verstand kan helemaal niet accepteren, dat de Bijbel de waarheid bevat. En het menselijk gevoel zal in opstand komen tegen wat in (I Cor. 2 : 14)  het Woord van God staat.

De weg van het evangelie van de Bijbel naar het hart van een mens moet gebaand worden door de Heilige Geest. Geloven is niet een prestatie van een  mens. Geloven is een gave van God. Uit genade. 'Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en (Ef. 2 : 8) dat niet uit uzelf: het is een gave van God'.

Het geloof is een gave van GOD

Betekent dat, dat je je mag afvragen of God jou het geloof wel wil geven?  Mag je God de schuld geven van je ongeloof? Gelukkig niet. ledereen, iedereen, mag God vragen om de gave van de Heilige Geest, om geloof. en wie God daarom vraagt, ontvangt! Wees maar blij dat geloof een gave van God is. Een geschenk dat voor iedereen die Hem daarom vraagt, klaar ligt. Want als geloven een menselijke prestatie zou zijn, dan zou zelfs het grootste geloof als een nachtkaars uitgaan. Het gefoof, als gave van God geeft je de zekerheid, dat ook het kleinste sprankeltje geloof uiteindelijk volgroeien zal. Tot een grote zekerheid, tot een vast vertrouwen. Wat God begint, voltoóit Hij. De Heilige Geest geeft houvast en zekerheid.

Wat doet de Heilige Geest ?

De vraag kan gesteld worden: "Hoe werkt de Heilige Geest in deze tijd? Hoe weten wij, dat iets echt van de Heilige Geest is?" Het antwoord staat duidelijk in de Bijbel. De Here Jezus Zelf heeft gezegd wat de Heilige Geest zou komen doen. Zodra wij over het werk van de Heilige Geest nadenken, zien wij, dat het werk van Gods Geest in het leven van een mens in drie situaties te verdelen valt:
 1. Het werk van de Geest bij de ongelovige mens.
 2. Het werk van de Geest als een mens tot geloof in de Here komt.
 3. Het werk van de Geest daarna in het leven van de gelovige mens.

De vervulling met de Heilige Geest

Joh.14:12:  Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie in Mij gelooft, de werken die Ik doe, zal hij ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, omdat Ik heenga naar de Vader. En alles wat u zult bidden in Mijn Naam, dat zal Ik doen.

Je kunt vervuld worden met de Geest, want:
De Geest is de levensadem (Gen.2:7;Job 34:14-15), dus Hij kan je ‘op adem laten komen’.
De Geest is als vuur (Hand.2:3), Die je ‘in vuur en vlam kan zetten’.
De Geest is als het levende water (Ezech.47:1-12), waarin je kunt zwemmen en baden.
De Geest is als een duif (Luk.2:2), Die je teer en rein een nieuwe tijd kan binnenbrengen (Gen.8:8) het gebied van het Nieuwe Verbond(Gen.15:9)
Hij is als de olie (1Sam.10:1), Die ons tot gezalfden maakt.(2Kor.1:21)

Vervulling met de Heilige Geest is:
•    Een ervaring van Gods liefde. Dit is breed genoeg om ieder mens op de hele wereld te bereiken, diep genoeg om elk individu te bereiken, hoog genoeg om ons een hemelse ervaring te geven)
•    God heeft ons omarmd, Hij betoont ons Zijn liefde. Hij giet Zijn Liefde over ons uit.
•    Bedoeld tot eer en verheerlijking van God. Met heel je wezen mag je God groot maken, Hem zeggen en laten merken Wie Hij voor jou is. Dit is een activiteit van ons verstand, van ons gevoel en van onze wil.
•    Bedoeld tot overtuiging van jezelf. Door de Heilige Geest krijg je door wie je zelf bent en je ontvangt wat God je wil geven: genade voor recht. Genade met liefde, vertroosting en bemoediging.  Dit kan op vele manieren, ook met tongentaal.
•    Bedoeld om anderen iets te laten zien van Gods werk in jouw leven. De genade is nooit eenrichtingverkeer.  Je mag ook anderen iets doorgeven. Je mag over Hem vertellen of een ander helpen of op een andere manier je geloof in Hem uiten.  Ook hiervan is tongentaal een voorbeeld. Niet dat dit duidelijk is voor anderen, maar het is hierdoor onmiskenbaar dat God in je werkt.

 Tongentaal is een (van de) gave(n) van de Heilige Geest.
•    Het gaat om een onbekende taal (volgens sommigen wel een bestaande taal met een eigen structuur), een taal van engelen. (1Kor.13:1) Deze gave is bedoeld om God te verheerlijken en de gelovige op te bouwen. (1Kor.14:2,4)

•    Het is niet verkeerd. (1Kor.14:39). Paulus gunt het iedereen (1Kor.14:5) en hijzelf heeft er ook veel ervaring mee. (1Kor.14:18)

•    Het is alleen niet vruchtbaar voor je verstand (want je weet niet wat je zelf zegt)  en het is niet begrijpelijk voor een ‘buitenstaander’, want die begrijpt er niets van. Daarom waarschuwt de apostel voor (te veel) gebruik van tongentaal in een eredienst. Het is meer iets voor de binnenkamer: God prijzen in Zijn eigen taal.1Kor.13:1)

We kunnen de Heilige Geest ook:
•    bedriegen. (Hand.5:3-4)
•    bedroeven (Ef.4:30)
•    uitdoven (1Thes.5:19)
 
Om over na te denken:
1. Kijk ook uit voor:
twijfel (alsof je denkt dat God jou niet hoort als je bidt, Luk.11:1-13)
angst  (alsof je veel zult verliezen als de Heilige Geest over je komt)
en minderwaardigheidsgevoel (alsof de Heilige Geest jou  ook wel in de steek zal laten)

2.De Here Jezus heeft gezegd: blijf in Mij, dan draag je veel vrucht. (Joh.15:5)

3.De vraag is niet zo zeer ‘Hoe kan ik meer krijgen van die kracht?” (Hand.8:18-20), maar veelmeer: hoe kan ik mezelf zó onder Zijn aanwezigheid en Almacht stellen dat ik word ingeschakeld voor Zijn kracht en invloed?

BIJBELTEKSTEN OVER DE HEILIGE GEEST:

Joh.6:63: De Geest maakt levend (zie ook 2Kor.3:6), het (natuurlijke) lichaam dient tot niets. Wat Ik gezegd heb is Geest en leven.

Joh.7:38,39: “Rivieren van schuimend water zullen stromen uit het hart van wie in Mij  gelooft” zo zegt de Schrift.(Spr.10:11;18:4;Jes.44:3;58:11) Hiermee doelde Hij op de Geest, Die zij, die in Hem geloofden, zouden ontvangen; de Geest was er namelijk nog niet, want Jezus was nog niet tot Gods majesteit verheven.

Joh.14:16,17: Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere ‘´Pleitbezorger’ te geven, Die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid. De wereld kan Hem niet ontvangen… Jullie kennen Hem wel, want Hij woont in jullie en zal in jullie blijven.

Joh.15:26: De Geest van de waarheid, Die van de Vader komt, zal over Mij getuigen.

Joh.16:7: Werkelijk, het is goed voor jullie dat Ik ga, want als Ik niet ga zal de Pleitbezorger niet bij jullie komen, maar als Ik weg ben, zal Ik Hem jullie zenden.

Joh.16:8:  Hij zal de wereld duidelijk maken (Nieuwe Vert.: overtuigen) van zonde, gerechtigheid en oordeel.

Joh.16:13: De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer Hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens Zichzelf spreken, maar Hij zal zeggen wat Hij hoort en Hij zal jullie bekendmaken wat komen gaat.
Joh.16:14: Door jullie bekend te maken wat Hij van Mij heeft, zal Hij Mij eren.
Hand.5:32: De Heilige Geest, Die God hun gegeven heeft, aan hen, die Hem gehoorzaam zijn.
1Kor.3:16: Weet u dan niet dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in jullie midden woont?
 
Wat doet de Heilige Geest bij ongelovigen ?

Hij overtuigt hen van hun zonden en van hun verloren staat. Hij overtuigt hen niet van een gebrek aan Vaderliefde en dat ze Gods liefde kunnen ervaren, enz., zoals tegenwoordig vaak gepredikt wordt. “Wanneer hij komt zal hij de wereld duidelijk maken wat zonde, gerechtigheid en oordeel is: zonde–dat ze niet in mij geloven, gerechtigheid–dat ik naar de Vader ga en jullie me niet meer zien, oordeel–dat de heerser over deze wereld is veroordeeld.” (Johannes 16:8 11). Het gaat bij de ongelovigen erom, dat ze moeten weten dat ze in hun zonden verloren zijn als ze niet in de Here Jezus al hun Redder geloven. De Heilige Geest is dus de wegbereider voor ongelovigen om tot geloof in de Here Jezus te komen.

Wat doet de Heilige Geest als mensen tot geloof in de Here Jezus komen ?

a. Als mensen besluiten hun geloof (dat is ook hun vertrouwen) in de Here Jezus te stellen en dus tot inkeer komen, tot bekering komen en hun leven aan de Heer toevertrouwen, dan zorgt de Heilige Geest voor hun wedergeboorte, zodat zij door God geadopteerd worden als Zijn kinderen. "Jezus antwoordde: ‘Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest. Wat geboren is uit een mens is menselijk, en wat geboren is uit de Geest is geestelijk." (Johannes 3:5,6)
    
b. Op dat moment worden mensen gedoopt in de Heilige Geest, waardoor zij aan het Lichaam van Christus, de Gemeente, worden toegevoegd. Ook al zijn zij nog niet meteen lid van een plaatselijke gemeente, zij zijn direct lid van de grote universele Gemeente van de Heer. "Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun veelheid vormen al die delen samen één lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus. Wij zijn allen gedoopt in één Geest en zijn daardoor één lichaam geworden, wij zijn allen van één Geest doordrenkt, of we nu uit het Joodse volk of uit een ander volk afkomstig zijn, of we nu slaven of vrije mensen zijn." (1 Corinthe 12:12,13)

De Heilige Geest vormt alle echte gelovigen direct tot een eenheid met elkaar. Samen zijn zij het Lichaam van Christus, de Gemeente. Hierbij geeft de Heilige Geest ieder een eigen taak en maakt Hij ons door Zijn gaven geschikt om die taak uit te voeren (1 Corinthe 12:4-11).

Johannes de Doper getuigde van Hem: “Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen, en hij bleef op hem rusten. Nog wist ik niet wie hij was, maar hij die mij gezonden heeft om met water te dopen, zei tegen mij: "Wanneer je ziet dat de Geest op iemand neerdaalt en blijft rusten, dan is dat degene die doopt met de heilige Geest." En dat heb ik gezien, en ik getuig dat hij de Zoon van God is.” (Johannes 1:32-34)

De doop met de Heilige Geest wordt niet door de Heilige Geest aan je voltrokken, maar door de Here Jezus, zo zegt Johannes. De Here Jezus kondigde kort voor de Pinksterdag aan, dat zij na enkele dagen allen met de Heilige Geest gedoopt zouden worden. Daarna vertelt het boek der Handelingen, dat die doop met de Heilige Geest er inmiddels was. Alle ware gelovigen waren nu een eenheid in de Here Jezus. Het gebed van de Here Jezus om eenheid voor alle ware gelovigen (Johannes 17) was verhoord. Wij zijn ook één met alle ware gelovigen uit heden en verleden, in allerlei kerken en groeperingen, in allerlei landen en talen.
    
c. Gelijktijdig wordt al Gods bijzondere liefde door de Heilige Geest in hun hart uitgestort. Ja, ze worden overweldigd door de enorme liefde van God. Let wel: ze bekeerden zich niet om die liefde te ontvangen. Ze kwamen tot geloof om verlost te worden uit de verlorenheid. Nu kregen ze extra: de volheid van Gods liefde. "Deze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart is uitgegoten door de heilige Geest, die ons gegeven is." (Romeinen 5:5) Zoals een emmer leeggegoten wordt, zo is door de Heilige Geest Gods liefde in hun hart uitgegoten.
    
d. Vanaf dat moment is niet alleen de Here Jezus in hen maar is ook de Heilige Geest in hen en zijn zij door de aanwezige Heilige Geest verzegeld als kinderen van God. "In Hem (de Heer Jezus) hebt ook u de boodschap van de waarheid gehoord, het evangelie van uw redding, in hem bent u, door uw geloof, gemerkt met het stempel van de heilige Geest die ons beloofd is als voorschot op onze erfenis, opdat allen die hij zich heeft verworven verlost zullen worden, tot eer van Gods grootheid." (Ephese 1:13,14 zie ook 2 Corinthe 1:22)
 Zoals een eigendomsstempel het waarmerk is dat iemand de eigenaar is, zo is de Heilige Geest ons stempel, ons waarmerk, dat wij echt een kind van God zijn.
    
e. De inwonende Heilige Geest overtuigt hen nu ook, dat zij echt een kind van God zijn. De Heilige Geest is namelijk namens de Here Jezus bij de gelovigen. Zo vertegenwoordigt Hij de Here Jezus bij ons. "Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn." (Romeinen 8:16)
 "Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven." (Johannes 14:16,17)

Wat doet de Heilige Geest tijdens het leven van de gelovigen ?

a. De Heilige Geest helpt ons om te blijven "in de Here Jezus" en om de Heer Jezus beter te leren kennen en om te begrijpen wat Hij gezegd en onderwezen heeft. Hij zal niet over Zichzelf spreken en dus Zelf niet centraal staan. Hij zal de Here Jezus centraal laten staan. Hij zal de Here Jezus verheerlijken. Hij zal ons helpen om te begrijpen wat de Here Jezus geleerd heeft anders gezegd: Hij helpt ons de Bijbel te begrijpen. "Wanneer de pleitbezorger komt die ik van de Vader naar jullie zal zenden, de Geest van de waarheid die van de Vader komt, zal die over mij getuigen. Ook jullie moeten mijn getuigen zijn, want jullie zijn vanaf het begin bij mij geweest." (Johannes 15:26,27).

"Ik heb jullie nog veel meer te zeggen, maar jullie kunnen het nog niet verdragen. De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat. Door jullie bekend te maken wat hij van mij heeft, zal hij mij eren. Alles wat van de Vader is, is van mij–daarom heb ik gezegd dat hij alles wat hij jullie bekend zal maken, van mij heeft." (Johannes 16:12 15).

"Later zal de pleitbezorger, de heilige Geest die de Vader jullie namens mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik tegen jullie gezegd heb." (Johannes 14:26). Zie ook 1 Corinthe 2:14 "Een mens die de Geest niet bezit, aanvaardt niet wat van de Geest van God komt, want voor hem is het dwaasheid. Hij kan het ook niet begrijpen, omdat het geestelijk moet worden beoordeeld."

Hij zal inzicht geven in wat in de toekomst zal gebeuren. Nu de toekomst al in de Bijbel geopenbaard is, betekent dit, dat Hij zal helpen de Bijbelse profetieën te begrijpen. (Johannes 16:12 15). Het betekent ook, dat wat in de Bijbel opgenomen is, door de Heilige Geest aan ons gegeven is.
    
b. Aan de hand van de Bijbel zal de Heilige Geest ons leiding geven en ons helpen bij ons bidden. "Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods." (Romeinen 8:14)
 "En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp; want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen." (Romeinen 8:26)
    
c. Hij zal ons helpen om over de Here Jezus te spreken. "Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde." (Handelingen 1:8).
    
d. De Heilige Geest zal de gelovigen een bijzonder geschenk van God geven voor hun dagelijks leven. Hij helpt hen om een heel bijzonder leven te leiden en om bijzondere mensen te zijn, mensen die gerechtigheid, vrede en vreugde hoog in het vaandel hebben staan. "Het koninkrijk van God is geen zaak van eten en drinken, maar van gerechtigheid, vrede en vreugde door de heilige Geest." (Romeinen 14:17)

Let op: Er zijn dingen die ons verhinderen om in de volheid van de Geest te leven, zoals:

•ongehoorzaamheid (Hand. 5:32) “Daarvan getuigen wij, en daarvan getuigt ook de heilige Geest, die God geschonken heeft aan wie hem gehoorzamen”

•verkeerde motivaties (Hand. 8:18-24) (Simon wilde de vervulling met de heilige Geest voor geld kopen)

•hoogmoed (1 Petr. 5:5) “... in de omgang met elkaar moet ieder van u altijd de minste willen zijn, want God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan de nederigen schenkt hij zijn genade”. 1 Petr. 5:5

•gebrek aan geloof (Hebr. 11:6) “Zonder geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen moet immers geloven dat hij bestaat, en wie hem zoekt zal door hem worden beloond”. Hebr. 11:6

We mogen onszelf afvragen wat met name in ons eigen leven nog andere hindernissen kunnen zijn. Hebben we verlangen naar meer van God, naar een volkomen toegewijd leven, of houden we nog dingen voor onszelf?

De rijke gaven van de Heilige Geest

Een ingewikkeld onderwerp?

Valt wel mee. De bijbel zegt vrij veel over de gaven maar wat indirect. De gaven komen veelvuldig voor in praktijksituaties. We maken het zelf vaak moeilijk door precieze onderscheidingen te willen maken of door de Geest te beperken. De gaven zijn vloeiend. Waar profetie eindigt en waar het woord van wijsheid of van kennis begint is onduidelijk. Allemaal berust het op openbaring. Soms hoor of lees je dat het aantal gaven beperkt tot de negen die in 1 Cor.12 voorkomen. Die lijst is echter niet limitatief. In principe is er een oneindige lijst met gaven. Ik stel voor de gaven te definiëren als: Iets waartoe de Geest je in staat stelt. Dan „mag‟ Hij meer dan de negen gaven van 1 Cor.12 en we beperken Hem niet!

Waartoe dienen deze gaven?

Paulus schrijft in 1 Cor.12:7 dat de werkingen van de Geest is “…ten bate van de gemeente”. Dat is de voortdurende maatstaf die hij hanteert. De gaven zijn om te dienen. Wie niet wil dienen maar zichzelf wil verhogen, wil uitblinken, zichzelf wil showen, misbruikt de gaven van de Geest. Paulus schrijft: “Als u zo graag geestelijke gaven bezit, moet u er naar streven uit te blinken in de opbouw van de gemeente”( 1 Cor.14:12). Laat alles tot opbouw van de gemeente zijn (14:26). Dat is ook de maatstaf in de relatieve vergelijking tussen klanktaal en profetie in 14:1-5. Omdat je met profetie de gemeente sticht terwijl je met klanktaal/tongen jezelf sticht, slaat Paulus profetie hoger aan, tenzij je klanktaal ook uitlegt, dan staat het gelijk aan profetie. De reden is duidelijk: de liefde is de basis van de gaven. 

Zonder liefde is het allemaal helemaal niets, leeg en zonder inhoud. Dat is de reden dat het hooglied van de liefde, 1 Cor.13 het middelpunt is van een betoog over de geestelijke gaven. Alle gaven zijn niets, ijdel, zinloos als de gesteldheid van de Geest, liefde, er niet is. Laat dit niet leiden tot veronachtzaming van de gaven! Paulus gaat na 1 Cor.13 ver der met 14:1 “Jaagt de liefde na EN streef naar de gaven van de Geest”. En dus, niet: maar niet. waarom onbekwaam blijven? Waarom in menselijke mogelijkheden blijven? Dienstbetoon, iets willen zijn voor God en voor zijn kinderen, bekwaam gemaakt door God, dat is het doel van de gaven!

Hoeveel gaven kan een mens hebben?

Verder is belangrijk te weten dat het zeker niet zo is dat iedereen maar één gave heeft. Paulus sprak in tongen, genas zieken, onderwees, profeteerde, kreeg openbaringen, kon „single‟ blijven en nog meer! Omdat de Geest in ons woont, kan Hij in ons doen wat Hij kan doen. Dat is de beperking. Gelijk Hij wil zegt 1 Cor.12:11. Uitspraken als: “Ik hoef niet in tongen te spreken want ik onderwijs al” zijn een beetje dubbel. Je hoeft zeker niet in tongen te spreken want een gave is vrij om te aanvaarden of niet. Maar als je dit ziet als een beperking omdat je niet meer dan één gave mag verwachten, dan is dat wel heel jammer en onnodig. Paulus roept de Korinthiërs juist op te streven naar de gaven terwijl die al overvloedig in de gemeente aanwezig waren! Dorst naar méér is basis. Je kunt bidden om gaven ( 1 Cor.14:13), streven naar gaven ( 1 Cor.14:1) en met je laten bidden, eventueel onder handoplegging om gaven (1 Tim.4:11).

Gaven en dienende taken

Bijzonder bij de gaven is dat God je daarmee ook een plaats geeft in het Lichaam, zie bijvoorbeeld 1 Cor.12: 18. Je kunt dan door Gods kracht een ander dienen. Zorgen voor elkaar is een teken van volwassenheid. Verder is kostbaar om te weten dat God mensen bekwaamt en hen zo tot gave aan de Gemeente maakt, zie Ef.4:10 en verder en 1 Cor.12:28. Een gave wordt dan een dienende taak, een bediening. Iets waartoe je bedoelt bent. Dit betekent dat je

mag groeien in je taak en dat je niet in één keer bekwaam hoeft te zijn. Voor jou betekent dit dat je moed moet vatten en je gaven aanwakkeren, de vlam brandend houden (1 Tim.4:14-16 en 2 Tim.1:6-8).

Gaven en ‘gewone’ bekwaamheden

Hoe verhoudt zich dit nu tot natuurlijke bekwaamheden? Natuurlijke bekwaamheden moet je niet zonder meer inzetten in de gemeente. De mensen die bekwaam zijn moeten allereerst geestelijke mensen worden. Niet wat zij in het dagelijkse leven doen is maatstaf, niet hun aanleg maar of zij leven uit de Geest. In Hand.6 moeten werkers in de gemeente worden gezocht. De apostelen vragen aan de gemeente “kies daarom, broeders en zusters, uit uw midden zeven wijze mannen die goed bekend staan en vervuld zijn van de heilige Geest” We moeten zorgen geen vleselijke talenten in te zetten! Zijn natuurlijke talenten dan onbruikbaar? Nee, de mensen die talenten hebben zijn inzetbaar op deze bekwaamheden als zij die onder de leiding van de Geest stellen en hebben geleerd te leven uit Gods Geest. In Exodus 31:1-10 stelt God mensen aan die al kunstvaardig zijn en rust hun toe met extra inzicht en vaardigheid door de heilige Geest. Hij vult dus hun natuurlijke bekwaamheid aan.

Hoe werken deze gaven?

De gaven waar we het meest van weten uit de Bijbel zijn klanktaal/tongen en profeteren. Dat komt omdat Paulus deze twee naast elkaar plaatst in 1 Cor.14 en profetie door de hele Bijbel een grote plaats inneemt. Je kunt hier van leren. Wat geldt voor de ene gave geldt vaak ook voor een andere gave.
We gaan de twee gaven na.

1. Klanktaal/tongen

Deze gave is een wijze van (aan)bidden waarmee je kunt spreken tegen God zonder dat je er zelf iets van snapt. Paulus schrijft: “Iemand die in klanktaal spreekt, spreekt niet tot mensen maar alleen tot God. Niemand kan hem verstaan, want door toedoen van de Geest spreekt hij onbegrijpelijke taal”. Het doel is verheerlijken van God (zie Hand.10:46; 1 Cor.14:16), gebeden opzenden die direct naar God gaan, geïnspireerd door de Geest (Rom.8:26 en 27) en stichting, opbouw van jezelf (1 Cor.14:4). (De ervaring leert overigens dat bij demonenuitdrijving demonen een hekel hebben aan bidden in tongen). 

De taal kan een mensentaal of een engelentaal zijn, zie 1 Cor.13:1. Tongentaal is niet extatisch (kan wel) maar een bewuste handeling. Het hele betoog in 1 Cor.14 gaat erom dat je dit juist in de hand hebt. Je doet het zelf, met je eigen geest, geïnspireerd door de heilige Geest. In 1 Cor.14:15 staat: “Ik moet bidden met mijn geest, maar ook met mijn verstand; ik moet zingen met mijn geest, maar ook met mijn verstand”. Als jij je tong niet in beweging zet, komt en gebeurt er niets. Hier ligt de grootste barrière. Het is moeilijk iets te doen dat je niet begrijpt.

Paulus ontmoedigt het spreken in klanktaal niet maar moedigt dit juist aan! Hij concludeert in 14:39 “Kortom broeders en zusters, streef ernaar te profeteren en verhinder niet dat er in klanktaal gesproken wordt”. Het gaat hem erom dat alles op gepaste wijze en in goede orde gebeurt. In de gemeente moet niet hardop in klanktaal gesproken worden tenzij met uitleg. “Is er niemand die dit kan uitleggen, dan moeten ze zwijgen en alleen voor zichzelf tot God spreken” zegt Paulus in vers 28. Vaak hoor je alleen het eerste deel en niet het tweede deel van het vers! Terwijl Paulus juist de gave wil stimuleren. Je moet niet stoppen met klanktaal maar spreken in jezelf tot God.
Dit geldt voor alle gaven. Als je niet doet, gebeurt er ook niets. Jouw geest werkt samen met Gods Geest.

2. Profetie

Het Hebreeuwse woord voor profeteren "nava" betekent oorspronkelijk zoiets als "roepen, spreken" of passief "geroepen zijn". De betekenis werd al snel verdrongen, ondergesneeuwd door de betekenis van "Spreekbuis van Jahweh".
Het Griekse woord "profeteuoo" is een afleiding van een stam die "spreken voor" betekent. De profeet is dan iemand die namens God spreekt. Je vindt een mooie illustratie hiervan in Ex. 4:12-17: “Nu dan, ga heen. Ik zal met uw mond zijn en u leren, wat gij spreken moet. Maar hij zeide: Och Here, zend toch iemand anders. Toen ontbrandde de toorn des Heren tegen Mozes en Hij zeide: Is niet de Leviet Aaron uw broeder? Ik weet, dat hij goed spreekt; en zie, hij is op weg gegaan, u tegemoet, en als hij u ziet, zal hij zich van harte verheugen. Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet. Hij zal voor u tot het volk spreken en zo zal hij u tot een mond zijn en gij zult hem tot God zijn. En deze staf, waarmede gij de tekenen moet doen, moet gij in uw hand nemen.

In relatie met Ex. 7:1,2 : De Here echter zeide tot Mozes: Zie, Ik stel u als God voor Farao; en uw broeder Aaron zal uw profeet zijn. Gij zult alles zeggen wat Ik u gebied, en uw broeder Aaron zal bij Farao het woord voeren, opdat deze de Israelieten uit zijn land laat gaan.
De profeet spreekt dat wat God hem in de mond legt. God zegt in vers 12: "Ik zal met uw mond zijn en u leren, wat gij spreken moet." De profeet wordt de mond van God genoemd.

Een kernachtige definitie van profeteren vinden wij in 2 Petr.1:22 : "..want nooit is profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar door de Heilige Geest gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken." M.a.w. degene die profeteert moeten kunnen zeggen "Zo spreekt de Heer.".

Door de Geest gedreven

Profetie is altijd nauw verbonden met de Heilige Geest. Zonder de Geest kan er geen door de Geest gedreven spreken zijn. Profetie doet dan ook weer van zich horen daar waar de Geest wordt uit gestort.
We lezen Num.11:16,17 : Toen zeide de Here tot Mozes: Vergader Mij uit de oudsten van Israel zeventig mannen, van wie gij weet, dat zij oudsten en opzieners van het volk zijn, en breng hen naar de tent der samenkomst, opdat zij zich daar bij u opstellen. Dan zal Ik nederdalen en daar met u spreken en een deel van de Geest die op u is, nemen en op hen leggen, opdat zij met u de last van het volk dragen, en gij die niet alleen behoeft te dragen.

En Num. 11:24-30 : Toen Mozes naar buiten was gekomen, sprak hij de woorden des Heren tot het volk; daarop vergaderde hij zeventig mannen uit de oudsten van het volk en stelde hen rondom de tent. Toen daalde de Here in de wolk neder en sprak tot hem, en Hij nam een deel van de Geest die op hem was, en legde dat op de zeventig mannen, op de oudsten; toen de Geest op hen rustte, profeteerden zij, doch daarna niet meer. Twee mannen nu waren in de legerplaats achtergebleven; de een heette Eldad, en de ander Medad. Toen de Geest op hen rustte (zij behoorden tot de opgeschrevenen, maar waren niet naar de tent gegaan) profeteerden zij in de legerplaats. Een jongeman snelde daarop heen en bracht Mozes bericht en zeide: Eldad en Medad zijn aan het profeteren in de legerplaats. 

Jozua nu, de zoon van Nun, die van jongs af Mozes' dienaar was geweest, antwoordde daarop en zeide: Mijn heer Mozes, belet het hun. Doch Mozes zeide tot hem: Wilt gij voor mij ijveren? och, ware het gehele volk des Heren profeten, doordat de Here zijn Geest op hen gave! Daarop trok Mozes zich in de legerplaats terug, vergezeld van de oudsten van Israel.

Heel goed zie je hier het verband tussen de uitstorting van de Geest en het profeteren. Let op de verzuchting c.q. wens van Mozes in vers 29. Deze wens wordt van Godswege een belofte in Joël 2:28, 29. "Ik zal mijn Geest uitstorten op al wat leeft, en uw zonen en dochters zullen profeteren; uw ouden zullen dromen dromen; uw jongelingen zullen gezichten zien".

Petrus ziet deze profetie vervuld op de Pinksterdag wanneer de Geest is uitgestort. Vergelijk Hand. 2:17,18 : En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren.

Let op de toevoeging in vers 18 in vergelijking met Joël.
In Hand. 19:6 zie je een haast gelijke gang van zaken als in Numeri: De Geest wordt uitgestort en er wordt (dus) geprofeteerd. Let in dit hele verband op de wijdheid die God belooft voor de gave van profetie. Als je dit vergelijkt met 1 Cor. 14:24, 31 : Maar als allen profeteren en er komt een ongelovige of toehoorder binnen, dan wordt hij door allen weerlegd, wordt hij door allen doorgrond, Want gij kunt alleen een voor een profeteren, opdat allen lering en allen opwekking erdoor ontvangen.

Dan zie je haast onderstreept "allen". Toch zit er de beperking in van 1 Cor.12:11 : Doch dit alles werkt een en dezelfde Geest, die een ieder in het bijzonder toedeelt, gelijk Hij wil en Rom.12:6, 7 Wij hebben nu gaven, onderscheiden naar de genade, die ons gegeven is: profetie, naar gelang van ons geloof; wie dient, in het dienen; wie onderwijst, in het onderwijzen; Ik durf te stellen dat profetie een veel bredere gave is dan wij vaak aannemen. Hoe zou Paulus ons anders durven oproepen om vooral te streven naar het profeteren?

Van Godswege gesproken

De bedoeling van deze toevoeging is te zeggen dat er woorden rechtstreeks van God komen, regelrecht van de troon van God. De profeet moet kunnen zeggen "Zo spreekt de HERE" of zoals Agabus in Hand. 21:11 "Dit zegt de Heilige Geest".

Wat is profetie niet?

Aan de hand van 1 Cor. 14:3 "Wie profeteert spreekt voor de mensen stichtend vermanend en bemoedigend" is nogal eens geleerd dat stichtend vermanend en bemoedigend spreken dus profetie is. Dit is niet zo. Het betreft hier geen definitie van profetie maar een uitleg van de uitwerking van profetie. Dus profetie is stichtend etc. spreken maar niet alle stichtend etc. spreken is profetie. Je vindt hier in de Bijbel dan ook geen voorbeelden van. Wel kan een prediking berusten op een openbaring, inspiratie en kan dan een profetisch gehalte hebben. Om een totale tegenstelling tussen profetie en prediking te willen zien is een val waar we niet in moeten lopen. Immers moeten al onze woorden "..woorden als van God " (1 Petr. 4:11) zijn. Maar het verschil blijft dat een profetie rechtstreeks van God is, terwijl de prediking een omzetting door een mens is.

Inspiratie

Petrus gebruikte in zijn korte definitie de term "door de Heilige Geest gedreven hebben mensen van Godswege gesproken".
De Geest dreef de mensen tot daden voor God. Als in Richt. 6:34 staat dat de Geest Gideon vervulde staat er letterlijk dat de Geest Gideon aandeed als een kleed. Van binnen uit werkte de Geest in Gideon. Simson werd volgens Richt. 13:25 aangedreven door de Geest. Ook de profeten ervoeren dit gedreven worden door de Geest. Het is leerzaam om na te gaan hoe mensen dit ervoeren, wat er gebeurde.

Jeremia ervoer de drang van de Geest als een brandend vuur dat voor hem niet binnen te houden was (20:9). Amos schrijft: "De leeuw heeft gebruld, wie zou niet vrezen? De HERE heeft gesproken, wie zou niet profeteren?" (3:8).
Sleutelwoord voor profetie is OPENBARING. Openbaring is breder dan profetie omdat het element van doorgeven er niet bij hoeft te horen (vgl. 2 Kon. 6:15-17). Niet alle openbaring

behoort tot de profetie maar alle profetie berust op openbaring. God openbaart iets aan mensen door mensen. Een profeet krijgt iets van God door. Deze openbaring kan hij op zeer verschillende wijze ontvangen. We zagen in Joël al dat dromen, gezichten en spreken onder profeteren valt.
We gaan ze één voor één langs.

[a] Dromen

God kan mensen dromen geven om zich te openbaren. Dit hoeft niet altijd aan Geestvervulde mensen te zijn. Denk maar aan Farao en aan Nebukadnezar. Dromen zijn echter wel een open-baringsmiddel van God. We lezen Deut. 13:1-5 :Wanneer onder u een profeet optreedt of iemand, die dromen heeft, en hij u een teken of een wonder aankondigt, en het teken of het wonder komt, waarover hij u gesproken heeft met de woorden: laten wij andere goden achterna lopen, die gij niet gekend hebt, en laten wij hen dienen; dan zult gij naar de woorden van die profeet of van die dromer niet luisteren; want de Here, uw God, stelt u op de proef om te weten, of gij de Here, uw God, liefhebt met uw ganse hart en met uw ganse ziel. De Here, uw God, zult gij volgen, Hem vrezen, zijn geboden houden en naar zijn stem luisteren: Hem zult gij dienen en aanhangen. Die profeet of dromer zal ter dood gebracht worden, omdat hij afval gepredikt heeft van de Here, uw God, die u uit het land Egypte geleid en uit het diensthuis verlost heeft; om u af te trekken van de weg, die de Here, uw God, u geboden heeft te gaan. Zo zult gij het kwaad uit uw midden wegdoen.
en Num.12:6 : Toen zeide Hij: Hoort nu mijn woorden. Indien onder u een profeet is, dan maak Ik, de Here, Mij in een gezicht aan hem bekend, in een droom spreek Ik met hem.

Frappant in Deut. 13 is de afwisseling tussen profeet en dromer. In Num. 12 wordt de openbaring van God duidelijk met dromen in verband gebracht.
Echter je slaat door als je probeert alle dromen in het kader van openbaring te zien. Vgl. Pred. 5:2 : “Drukte leidt tot dromen en dwaas gepraat tot gebazel”. De meeste dromen zijn verwerking van drukte overdag! Als je aan “traumdeutung” gaat doen dan kom je al snel in de sfeer van waarzeggerij en uitleggen van voortekenen. Iets waar God juist van gruwt. Uit de verhalen van Farao en Nebukadnezar, maar ook die van andere mensen als Jozef en Zacharia blijkt dat een droom van God je bij blijft. Hij wordt als het ware ingeprent. Gewone dromen zijn vaak niet helder. Wel kan een droom raadselachtig en vreemd zijn. Denk maar eens aan de zeven aren die de dikke aren verslonden in de droom van Farao.

[b] Gezichten

Profetie en zien hangen veel samen. In Sam.9:9 lees je "..want de profeet van tegenwoordig werd vroeger ziener genoemd". Het verschil tussen dromen en gezichten is glijdend. We lazen dat al in Num.12:6 "..dan maak Ik de HERE, Mij in een gezicht aan hem bekend, in een droom spreek Ik met hem". Zacharia had nachtgezichten. Ook Paulus had iets dergelijks in Hand. 16:9. “Zien” in deze betekenis komt heel vaak voor. Als ik goed geteld heb alleen in Openbaring alleen 46 keer.
Bileam noemt zichzelf "de man met het geopende oog.. die het gezicht van de Almachtige schouwt, nederliggende met ontsloten ogen" (Num. 24:3, 4,15 ,16). De voorbeelden zijn tal-loos. Jes. 1:1 zegt: “Het gezicht van Jesaja, de zoon van Amoz, dat hij heeft gezien over Juda.." In 2:1 kun je zelfs lezen: “Het woord dat Jesaja, de zoon van Amoz, aanschouwd heeft". Wel een heel typische zinswending. Het benadrukt het zien bij het profeteren. Ezechiël zegt in Ez. 8:3b "Toen hief de Geest mij op tussen aarde en hemel en bracht mij in gezichten Gods naar Jeruzalem.." waarmee hij het werkelijke (Hief de Geest mij op) en het geestelijke (in gezichten Gods) aan te duiden. Hetzelfde vind je in Ez. 8:7, 8, 14, 16 en 11:1, 24 :

Dit konden voor de profeten zeer indrukwekkende ervaringen zijn. In Ez. 3:12-15 wordt Ezechiël tot twee keer toe door de Geest opgeheven met als gevolg "..en ik ging heen, ontdaan door de beroering van mijn geest, met de hand des Heren zwaar op mij.....bleef ik zeven dagen onder hen, verbijsterd". Vergelijk bijv. ook Dan. 7:28; 8:27; 10:7-9, 15, 16 :
Dit was geen regel. Normaal waren de gezichten minder beroerend.

Het Nieuwe Testament kent dezelfde ervaringen en nadruk op gezichten. Paulus heeft het in 2 Cor. 12:1 over "..gezichten en openbaringen des Heren" waarin hij "onuitsprekelijke dingen gehoord heeft". Van deze ervaringen zegt hij "..of het in het lichaam was, weet ik niet, of dat het buiten het lichaam was, weet ik niet, God weet het- dat die persoon weggevoerd werd tot in de derde hemel". Ook Johannes maakte iets dergelijks mee. Vergelijk Openb. 4:1, 2 en Openb. 21:10. Dit zijn echter ook hier volgens 2 Cor.12:7 "buitengewone ervaringen". Normaal waren "gewone" gezichten. In Hand. 9 staat een mooi voorbeeld. In vers 10 lezen we "en de Here zeide tot hem in een gezicht.." zien en horen bij elkaar. Ook voor de profeet van tegenwoordig is zien niet onbekend!

[c] Spreken

De meest voorkomende vorm is, uiteraard, spreken. God zelf zegt: "Ik zal mijn woorden in zijn mond leggen, en hij zal alles tot hen zeggen wat Ik hem gebied". Dit "woorden in de mond leggen" of gelijksoortige uitspraken komt heel vaak voor. 

Zie bijv. Ex. 4:12, 15 :
12 Nu dan, ga heen. Ik zal met uw mond zijn en u leren, wat gij spreken moet.
15 Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet.
en Num. 23:5, 12, 16 :
5 En de Here legde een woord in de mond van Bileam en zeide: Keer tot Balak terug en spreek aldus.
12 Maar hij antwoordde en zeide: Zal ik niet nauwgezet spreken, wat de Here in mijn mond legt?
16 De Here nu ontmoette Bileam en legde een woord in zijn mond en Hij zeide: Keer tot Balak terug en spreek aldus.

Paulus kent dit ook. Vergelijk 1 Cor. 2:13 Hiervan spreken wij dan ook met woorden, die niet door menselijke wijsheid, maar door de Geest geleerd zijn, zodat wij het geestelijke met het geestelijke vergelijken. In 2 Sam. 23:2 staat "De Geest des Heren spreekt door mij, Zijn woord is op mijn tong". Zo ervaart een profeet dat God zelf hem als Zijn mond gebruikt en kan hij zeggen "Zo spreekt de Heer!"

Het moment van inspiratie kan ver voor het doorgeven liggen, bijvoorbeeld 2 Sam. 7: 4, 5 Maar in die nacht kwam het woord des Heren tot Natan Ga, spreek tot mijn knecht, tot David: Zo zegt de Here: zoudt gij voor Mij een huis bouwen om in te wonen? of op hetzelfde moment, 2 Kron. 20:14 : Toen kwam in het midden der gemeente de Geest des Heren op de Leviet Jachaziel, de zoon van Zekarja,

In de gemeente heeft de directe inspiratie de voorrang boven de eerder ontvangen inspiratie, zie 1 Cor. 14:30 : Maar indien aan een ander, die daar gezeten is, een openbaring ten deel valt, moet de eerste zwijgen. Wellicht omdat de drang van de Geest bij het direct ontvangen en spreken minder beïnvloed is door degene die moet doorgeven dan het overdachte en dus meer aan ruis onderhevige woord dat een tijd later door gegeven wordt.

Streven naar profeteren

Als laatste dan de vraag hoe naar profetie te streven. Als Paulus ons opdraagt te streven naar profetie, hoe maak je dat dan praktisch?
Ik kan de volgende aanwijzingen geven:

[1] Zorg dat je de juiste houding in je hart hebt. Zie jezelf niet woorden rondstrooiend rondgaan tussen mensen die je bewonderen. Besef dat God de hoogmoedigen weerstaat.

Zuiver je hart om ten dienst van de gemeente te staan en de Mond van God te zijn. Besef dat niet altijd gemakkelijk is, omdat bijvoorbeeld de boodschap niet leuk is. Je beweegt zo in de lijn van wat de Geest wil: De gemeente bouwen en Jezus verheerlijken. Als je hetzelfde nastreeft als de Heilige Geest zal Hij je gemakkelijker kunnen gebruiken

[2] Maak het denken en het willen van God tot jouw denken en willen, zodat je afgestemd bent op God. Hij zal je des te makkelijker kunnen gebruiken om Zijn denken door te geven aan de gemeente.

[3] Je mag bidden om de gave, zoals Paulus in 1 Cor. 14:13 Derhalve moet hij, die in een tong spreekt, bidden, dat hij het moge uitleggen ook oproept om te bidden om een gave van uitlegging. Verder mag je met je laten bidden om de gave te ontvangen.

[4] Weet wat je kunt verwachten en zie uit naar de inspiratie. Lees de Bijbel om de ervaringen van de profeten in je op te nemen.

[5] Besef wat staat in 1 Cor. 2:10-13 : Want ons heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods.Wie toch onder de mensen weet, wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem is? Zo weet ook niemand, wat in God is, dan de Geest Gods. Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen, maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten, wat ons door God in genade geschonken is. 

Hiervan spreken wij dan ook met woorden, die niet door menselijke wijsheid, maar door de Geest geleerd zijn, zodat wij het geestelijke met het geestelijke vergelijken.
Paulus spreekt daar over ons allemaal. Hij vertelt dat de Geest ons openbaart, vs.10; over weten van de dingen van God, vs.12; over spreken met woorden door de Geest geleerd, vs.13; zelfs over de zin van Christus hebben, vs.16. Dit is voor ons allemaal! Dit is het begin van doorgeven wat de Geest ons geeft, dat kan uitgroeien naar profeteren.

In Marc.13:11 En wanneer zij u wegvoeren om u over te leveren, weest dan niet van tevoren bezorgd wat gij zeggen moet, maar zegt wat u in die ure gegeven wordt; want gij zijt het niet, die spreekt, maar de Heilige Geest. leert Jezus ons dat als wij voor Hem moeten getuigen dat wij zeker mogen zijn van inspiratie van de Geest. Paulus vraagt te bidden opdat hem bij het openen van zijn mond het woord geschonken wordt (Ef. 6:19 :ook voor mij, dat mij bij het openen van mijn mond het woord geschonken worde, om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie bekend te maken,
Dit is nog geen profetie maar is wel op de lijn naar profetie. Leer hierdoor en wordt gevoelig voor het spreken van de Geest door je heen.

[6] Praat eens met ervaren mensen die regelmatig woorden doorgeven. Hun ervaringen kunnen je wellicht helpen.

[7] Als je meent te ontvangen vraag gerust om beoordeling. Maak liever een fout dan achterwege te laten. Formuleer dan wel anders en zeg niet "Zo zeg de Heer" maar liever iets als "Ik meen dat de Heer wil zeggen". De gemeente heeft dan de kans je bij te sturen en je te helpen verder te groeien in de gave.

Pas op voor misleiding. Lees eens verder . . .