De mens heeft krachten opgeroepen die hij niet meer kan beheersen.

Soms kun je je wanhopig afvragen: in wat voor een wereld leven we toch? Je ziet en hoort immers elke dag de verschrikkelijkste dingen. Aardbevingen, overstromingen, vulkanische uitbarstingen, orkanen, hongersnoden en zeebevingen, ze volgen elkaar op. De ene ramp is nog niet voorbij of de andere slaat al weer vernietigend toe, rampen waar geen mens de hand in heeft.

En wat de ene mens de ander aandoet! Er gaat geen dag voorbij of je hoort, hoe mensen elkaar martelen, vermoorden, uithongeren en in vermeend recht elkaar elke levensmogelijkheid ontnemen. En boven dat alles hangt dan nog steeds de dreiging van een alles vernietigende atoomoorlog. De mens heeft krachten opgeroepen die hij niet meer kan beheersen.

Ja, wat voor een wereld is dit? Waar gaat ze naar toe, wat zal het einde daarvan zijn? Een andere vraag is: waar komt deze wereld eigenlijk vandaan? En hoe is ze geworden, zoals ze vandaag is?

Mythen en wetenschap

Er is geen mens die deze vragen van zichzelf uit werkelijk kan beantwoorden. Toen de wereld ontstond was geen mens daarbij aanwezig. Maar Eén was er wel bij: God! Daarom kan Hij alleen zeggen, hoe de wereld ontstond. Hij alleen kan ook zeggen, wat haar toekomst is. En God vertelt het ons. Hij maakt bekend wat niemand kan weten. Ja, er zijn mensen die wel doen, alsof ze het weten.

De vraag naar het ontstaan van de wereld heeft ook vroeger allerlei mensen en volken beziggehouden. Er werden heel wat mythen bedacht. Die oude verhalen geloof je niet meer. Vandaag zal de wetenschap het je vertellen. Maar wat wetenschap heet, blijken bij nader inzien vaak niet anders te zijn dan theorieën, bedacht door filosofen en uitgewerkt door anderen. Het zijn in feite niet meer dan produkten van de menselijke fantasie. Dat geldt zeker voor allerlei evolutie-theorieën, die -met alle onderlinge verschillen -alle ervan uitgaan, dat het meest samengestelde zich in een eeuwenlang tijdsverloop heeft ontwikkeld uit het minder samengestelde.

Exacte bewijzen daarvoor zijn er niet. Veel wetenschappers geven dat vandaag toe. Toch houdt men eraan vast, omdat er geen alternatief schijnt te zijn. Tenminste als je niet wilt aanvaarden, dat God staat aan het begin van de geschiedenis van hemel en aarde. En dát nu heeft God ons bekend gemaakt. Je hoeft niet te fantaseren, je mag het zeker weten. God heeft alles geschapen en Hij vertelt ons dat in de eerste hoofdstukken van de bijbel, in een taal, zo eenvoudig, dat iedereen het kan volgen.

God schept door zijn spreken

Hemel en aarde zijn geschapen. Dat wil zeggen: ze waren er niet; ze zijn er gekomen, omdat God het wilde.

Hoe deed Hij dat? Alleen door te spreken. Hij sprak zijn woord en Gen. (1 : 3,6, 9). toen "was" alles. Dat kun je niet begrijpen of verklaren. Je kunt dat (Ps. 33 : 6, 9) alleen maar geloven, omdat Hij zelf het ons vertelt. Hij spreekt en (Ps. 148 : 5) het is er! Wij kunnen alleen iets maken, kunnen alleen creatief bezig zijn, als we materiaal tot onze beschikking hebben. Maar God roept (Hebr. 11 : 3) wat er niet is "tot aanzijn". Hij roept de dingen alsof "ze er waren" (Rom. 4: 17) en dan zijn ze er! Het eerste vers van de bijbel zegt dan ook heel eenvoudig: "In het begin schiep God hemel en aarde". Dat is geen (Gen. 1 : 1) verklaring; dat is wel een mededeling van God zelf. En omdat God zelf het zegt, moet je het geloven.

De schepping was goed

God maakt nog iets bekend. Toen Hij de wereld geschapen had, was die niet zo verschrikkelijk, beangstigend en benauwend als ze nu is. Hij maakte alles goed, d. w .z. alles was doelmatig, zoals de Schepper het had gewild. Er waren geen rampen, geen onheilen, er was geen strijd, want alles was in harmonie. Het was alles zelfs zeer goed. (Gen. 1 : 31) Hoe is de wereld dan geworden, zoals ze nu is? Ook dat vertelt de bijbel ons.

Genesis 1 en 2

In de eerste twee hoofdstukken van Genesis wordt verteld wat we van Gods scheppingswerk moeten weten. Hoe die openbaring van God tot ons gekomen is weten we niet. God heeft er voor gezorgd dat het verhaal, zoals het in de bijbel staat, eeuwen later door Mozes op schrift is gesteld. Dat gebeurde in een ! tijd toen de meeste volken in plaats van de Schepper, de door Hem geschapen dingen vereerden: de zon, de maan, de sterren, de storm, de regen of ook allerei dieren.

Genesis 1 zegt nu allereerst: hoe majestueus en machtig die geschapen dingen ook zijn, het zijn slechts schepselen. Bega dus niet de dwaasheid die schepselen als goden te aanbidden en daarvan heil te verwachten. Aanbid alleen God, de Almachtige, Schepper van alles wat bestaat.

Wat verhaalt Genesis 1 nu over de schepping? De bijbel begint met het absolute begin: in den beginne, in het begin. Verder dan dat tijdstip kun je niet teruggaan. Daar ligt het begin van alles wat bestaat. Daarvoor bestond er niets en niemand, behalve God Zelf. (Ps. 90 : 2) Toen werden "de hemel en de aarde" geschapen: het heelal, de substantie waaruit de wereld is gevormd. "De hemel" is dan alles wat er is buiten de aarde. Van die aarde wordt gezegd, dat ze' 'woest was en ledig". Dat betekent nog niet: het was een chaos, -God schept "-" geen chaos maar wel, dat de aarde nog onbewoonbaar was. God gaat de aarde bewoonbaar maken.

De scheppingsdagen: woning-inichting voor de mens

Daarom volgen op het eerste begin de zes scheppingsdagen. Die dagen volgen elkaar ordelijk op: elke dag wordt een levensvoorwaarde geschapen voor wat op de volgende dag komt. Bovendien corresponderen de eerste drie dagen met de volgende drie. De eerste dag het licht; de vierde dag: de dragers van het licht.

De tweede dag: scheiding van water en lucht; de vijfde dag: de vissen en de vogels, die water en lucht bevolken.

De derde dag: het droge en de zee; de zesde dag alles wat het droge bevolkt.

En telkens aan het einde van een scheppingsdag staat er: "En God zag, dat het goed was". Je kunt ook vertalen: En God zag, hóe goed alles was. Als alles klaar is, maakt God tenslotte de mens. Die krijgt een heel aparte positie. De aarde is gemaakt als een "huis", een vorstelijke woning voor de mens.

De mens beeld van God

Ook de mens is een schepsel. Maar als God de mens maakt, gebeurt dat wel op een bijzondere manier. Bij de beschrijving van het scheppen van al het voorafgaande staat er telkens: "En God zeide...", en (Gen. 1 : 26) dan: "het was alzo", of: "en God schiep..." En dan was het er.

Bij de schepping van de mens is het radicaal anders. Er staat ook: "En God zeide...", maar dan volgt een overlegging, een plan. God overlegt met Zichzelf: Vader, Zoon en Geest maken een plan: Laten Wij mensen maken. De Drieënige God overlegt, hoe de mens moet worden, om het gelijkend beeld te zijn van zijn Schepper. En dan wordt hij op een bijzondere manier geschapen, heel anders dan al de andere schepselen.

De (Gen. 2 : 7) HERE heeft het belangrijk gevonden ons mee te delen: nu komt er een bijzonder schepsel, het beeld van zijn Schepper. Dat is genoeg. Meer behoeven we niet te weten. God schiep de mens naar zijn beeldgelijkend op God, wat betekent dat? God is een Geest, hoe kan de mens dan zijn beeld zijn? (Joh. 4 : 24) In zijn geestelijk bestaan gelijkt de mens op God, is hij Gods nauwkeurig beeld. Zoals een jongen in karakter op zijn vader kan lijken, geest is met hem; zoals een onderkoning kan lijken op de koning, hij regeert zó, zoals de koning hetzelf ook doen zou, zo lijkt de mens in zijn doen en laten op God.

God regeert heel het heelal, zó regeert de mens over de aarde, volkomen zoals God het wil. Die geschapen mens was volkomen rechtvaardig (zonder zonde) en heilig en bezat de ware kennis van God. Als de mens geschapen is, is de schepping af. En nogmaals volgt dan de constatering: "En God zag alles, wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed". (Gen. 1 : 31)

De mens verantwoordelijk

God maakte de schepping goed. Dat de wereld geworden is, zoals ze nu is, is dus niet de schuld van de Schepper. Wiens schuld dan wel? De mens was een schepsel, zoals de andere schepselen. Ook hij was volkomen afhankelijk van God. Maar tegelijk was hij, omdat hij "beeld van God" was, van alle andere schepselen onderscheiden: God maakte hem als een "onderkoning" over heel de aarde. Hij (Gen. 1: 28, 29) mocht in liefde en wijsheid deze aarde regeren en alles wat ze opleverde gebruiken. Zo werd de mens verantwoordelijk gesteld. Verantwoordelijk tegenover zijn Schepper en Opdrachtgever .

Als hij in trouw zijn taak zou vervullen, zou men aan hem kunnen zien Wie zijn Opdrachtgever was: hij was immers geschapen naar Gods beeld. En als hij zou luisteren naar een andere opdrachtgever? Als hij ontrouw zou worden tegenover zijn Schepper en zou luisteren naar Gods Vijand? Dan zou hij niet langer het beeld van God zijn, maar het beeld van die andere opdrachtgever, de duivel. (Joh. 8 : 42-47)

De mens moest de aarde aan zich onderwerpen en heersen over al de schepselen. De taak van de eerste mens was aanvankelijk natuurlijk beperkter. Hij moest allereerst de door God geplante hof ontginnen (bewerken) en beschermen (bewaren). Er kon een vijand binnendrinen . En hoewel de mens in zo'n hoge positie was geplaatst: hij moest (Gen. 2 : 1-15) in zijn confrontatie met de vijand onderworpen blijven aan zijn Schepper .

De engelen

En er kwam een vijand! Waar kwam die vandaan? God heeft behalve (Job 38: 4-7) mensen, ook engelen geschapen. Wanneer dat gebeurd is, vertelt de (Gen. 18 : 2; 19:1 bijbel ons niet. De engelen (de bijbel noemt onder anderen cherubs en serafijnen) worden het eerst genoemd in Genesis 3 : 24. In de bijbel (Ps. 91 : 11) wordt wel veel over de engelen gezegd. Ze zijn niet geschapen naar Gods beeld, de mens is kind, zoon van God, de engelen zijn Gods knechten, dienende geesten, Gods gezanten, zijn boodschappers en troondienaren. Het zijn geesten, maar soms verschijnen ze in een (Hand. 12 : 7) zichtbare gedaante. Ze zijn volkomen gehoorzame dienaren van God, (Hebr. 1: 4, 5, 13, 14) ook ten behoeve van de mens. De Bijbel verhaalt daarover.

De duivel: een gevallen engel

In sobere woorden vertelt de bijbel ons, dat één van die engelen (Judas 6) ontrouw is geworden en in zijn opstand vele anderen heeft meegesleurd. (2 Petr. 2: 4) Hoe, wanneer, waarom? De Here vertelt ons het niet. Hij deelt ons (Joh. 8 : 44) alleen mee, wat wij weten moeten: dat er een duivel is. (Het woord -2 Cor. 11 : 14- "duivel" betekent "leugenaar", "lasteraar".) In de bijbel wordt hij (Ef. 6: 11, 12) ook de Satan, de oude slang genoemd, die met veel duivelen (gevallen engelen) als zijn volgelingen, het gemunt hebben op de ondergang en (1 Joh .3 :.8) het verderf van Gods goede schepping. Het woord "satan" betekent: (Openb. 12: 7-18) tegenstande.

De zonde van de mens

Met schoonschijnende woorden heeft hij, gebruik makend van de slang, eerst de vrouw (Eva) en toen de man (Adam) overgehaald God ongehoorzaam te zijn. De onderkoning kwam in opstand. Hij wilde niet meer staan onder zijn Opdrachtgever, maar wilde Hem gelijk worden. Hij geloofde de duivel, die beweerde: " Als gij daarvan eet, (Gen. 3 : 1-6) zult gij als God zijn".

Toen was de mens niet langer het beeld van God. Hij is nu het beeld (Rom. 1 : 18-32) van de duivel. Hij verloor door zijn verduisterd verstand hoe langer hoe meer de kennis van God, werd onheilig en onrechtvaardig in denken (Ef. 4: 17-19) en doen. In zijn "val", zijn afval van God, heeft de "onderkoning (Col.3 : 5-7 )" al zijn onderdanen, de hele schepping meegesleept. Adam was het hoofd van het menselijk geslacht. In hem zondigden allen.

Alle ellende die je om je heen ziet is de schuld van de mens. Hoe het mogelijk was, dat engelen in opstand kwamen en daarna ook de mens we begrijpen het niet. Maar de bijbel zegt duidelijk: God heeft deze wereld goed geschapen, de mens heeft ze bedorven en bederft ze nog elke dag. En dan zijn er vandaag toch nog velen die God durven verwijten, dat Hij de wereld gemaakt zou hebben zoals ze nu is.

Is dit alles een volksverhaal?

Veel mensen geloven niet wat in de eerste hoofdstukken van de bijbel staat. Wat Genesis vertelt zou een mythe zijn, een sage, een "verhaal". Eigenlijk niets anders dan een omvorming van wat oude volken over het ontstaan van de wereld hebben bedacht. Of men zegt: God heeft wel geschapen, maar dichters en volksvertellers hebben er hun eigen verhaal van gemaakt. Genesis 1 is dan een dichterlijke weergave van wat er in werkelijkheid is gebeurd. Je zou dat scheppingsverhaal vooral niet letterlijk moeten nemen. Maar Genesis 1 vertelt wat er feitelijk is gebeurd. Veel plaatsen in de bijbel gaan (Ex. 20: 11) daarvan uit. Wel mogen we zeggen, dat de HERE zijn prachtige (Ps. 33 : 6) scheppingswerk ons heeft laten bekend maken in een mooie stijl. (Gen. 1-2 : 3) heeft echt wel iets van een gedicht. Het vertelt in prachtige proza, wat wij moeten en mogen weten over de schepping, om de Schepper te kunnen eren.

De sabbat

Heel het scheppingswerk liep uit op een feest: de sabbat. Je zou kunnen (Gen. 2 : 1-3) zeggen: God vierde feest en de mens mocht mee feestvieren. Als een feest gaf God de sabbat, de rustdag, aan de mens. Alles was immers (Openb. 4 : 11) geschapen, opdat heel de schepping God zou dienen. (Ex. 20 : 8-11)

De Almachtige Schepper

Heel het scheppingswerk doet God kennen als de Almachtige. Daarom zegt de belijdenis: Ik geloof in God de Vader, de Almachtige. Zo noemt de HERE Zichzelf als het gaat om de werken, die Hij alleen maar kan doen , werken waarvan het uitgesloten is, dat ze door mensen zouden kunnen worden gedaan. En toch wordt vandaag, zelfs tot in sommige kerken toe, ontkend dat God Almachtig is; Hij zou wel geen schuld hebben aan het lijden van deze wereld, maar Hij zou er weerloos tegenover staan. Kom ik nog wel op terug in een volgende studie.

We zeggen nu alleen: God zegt van Zichzelf: Ik ben de alpha en de (Openb. 1 : 8; 22 : 13) oméga, de eerste en de laatste, die is, die was, en die komt, de Almachtige. (De alpha is de eerste, de oméga de laatste letter van het griekse alfabet) Daarom moeten wij met eerbied en ontzag en toch ook vol vertrouwen tot Hem opzien. Alle schepselen zijn van Hem afhankelijk. God, (Hand. 17 : 25) de Schepper is van niemand afhankelijk. Wie is als Hij?

En toch, deze God is onze Vader , omdat Hij de Vader is van onze (Matth. 19 : 26) Here Jezus Christus.

Boeiende overdenkingen over de schepping