Satan is Gods imitator

Het woord satan komt van het Hebreeuwse sãtãn en betekent tegenstander. Hij is de vorst van de gevallen engelen (demonen). Satan is de bron van alle kwaad. Hij heeft slechts één doel: afbreuk doen aan de glorie van Gods schepping. Daarin staat de mens hoog op zijn lijst van prioriteiten. Hij strijdt om onze ziel, simpel omdat God van ons houdt. Omdat satan wil voorkomen dat wij ons eens, na ons sterven, bij God voegen en de heerlijkheid beërven. Menselijk geluk is satans ellende en elke afbreuk daarvan ziet hij als een persoonlijke overwinning.

Aanduidingen van de satan in de Bijbel

Satan (tegenstander) (zie Job. 1 : 6 enz.).

Duivel (lasteraar of verzoeker) (zie Matth. 4 : 1 enz.).

Verzoeker (zie Matth. 4 : 3; 1 Thess. 3 : 5).

Beëlzebul (zie Matth. 12 : 24; Mark. 3 : 22; Luk. 11 : 15 enz.).

Draak en grote draak (zie Openb. 12 : 9).

Oude slang (zie Openb. 20 : 2).

Overste van deze wereld (zie Joh. 12 : 31; 14 : 30; 16 : 11).

God van deze eeuw (zie 2 Kor. 4 : 4).

Overste van de macht der lucht (Efeze 2 : 2).

Belial (de nietswaardige) (zie 2 Kor. 6 : 15).

Brullende leeuw (zie 1 Petr. 5 : 8).

Engel des lichts (zie 2 Kor. 11 : 14).

Aanklager van de broeders (zie Openb. 12 : 10).

Mensenmoorder (zie Joh. 8 : 44).

Vader der leugen (zie Joh. 8 : 44).

De boze (zie Matth. 6 : 1 3 enz.).

Satan, die de Allerhoogste, gelijk wilde zijn (Jes. 14 : 14), heeft óók de mens tot dit begeren opgewekt, hem verleidende met de woorden: "gij zult als God zijn" (Gen. 3 : 5).

Maar ook in zijn openbaringsvorm wil Satan aan God gelijk zijn.

God heeft Zich geopenbaard als Vader, Zoon en Heilige Geest (Matth. 28 : 19).

Zo óók Satan. Hij zal zich in een drievoudige macht openbaren, als de draak, het beest en de valse profeet. Hij zal als de anti-vader aan de antichrist bovennatuurlijke macht verlenen.

De antichrist wordt in 2 Thess. 2 : 3-10 genoemd "de mens der zonde, de zoon des verderfs" de geestelijke zoon van Satan - de incarnatie van alles wat in het woord "zonde" begrepen is. Hij zal in de grote verdrukking optreden als de "schijnverlosser" voor de wederspannige joden en het "naamchristendom",

Zoals de Heer Jezus Christus wonderen en tekenen gedaan heeft tijdens zijn omwandeling op aarde, zó zal door de macht van Satan de antichrist wonderen en tekenen doen (Openb. 13 : 11-15). De antichrist wordt in vers 11 beschreven als "hebbende twee hoornen aan een lam gelijk"; hij zal er dus uitzien als een lam, maar spreken als een draak. Zoals de Heilige Geest de wereld overtuigt van zonde en van gerechtigheid en van oordeel (Joh. 16 : 8) en de uit de Geest geboren mens tot aanbidding leidt, zo zal de anti-geest de mensen tot Satans aanbidding brengen. In het midden van dit hoofdstuk, vól van satanische verschrikkingen, zegt Gods Geest plotseling: "indien iemand oren heeft, die hore" (Openb. 13 : 9). Hoe ernstig toch is in dit verband het woord van de Heer Jezus in Joh. 5 : 43: "Ik ben gekomen in de naam mijns Vaders, en gij neemt mij niet aan; zo een ander komt in zijn eigen naam, die zult gij aannemen"

Satans macht
 
Vooralsnog is Satan zeer machtig, ja, zó machtig, dat "Michaël, de aartsengel, toen hij met de duivel twistte en in woordenstrijd was over het lichaam van Mozes, geen oordeel van lastering tegen hem durfde uitbrengen" (Judas : 9).

De geweldige macht van Satan wordt ons ook duidelijk uit 1 Thess. 2 : 18, waar Paulus schrijft dat hij een en andermaal verhinderd werd het evangelie te brengen, omdat Satan het hem belette.
 
Uit Daniël 10 : 12, 13 weten wij, dat Satan voldoende macht bezit om tijdelijk de verhoring van de gebeden tegen te houden.

Satan werkt God altijd tegen. Hij verblindt de zinnen van de ongelovigen (2 Kor. 4 : 3, 4). Deze verblinding komt tot uitdrukking in de afgodendienst. De stad Pérgamus b.v. was een centrum van afgodendienst, d.i. satansdienst.

De ongewijde geschiedenis leert ons, dat Asklépios (zoon van Apollo) de god die de zieken genas, daar werd vereerd als sotêr, d.i. redder, heiland, verlosser. Het symbool was de slang (het ons zo goed bekende aesculaapteken voor artsen). Pérgamus wordt dan ook in Openb. 2 : 13 "de troon van Satan" genoemd.

Satan heeft zijn eigen werkmethoden. Hij ontplooit zijn energie in allerlei krachten, tekenen en bedriegelijke wonderen en in vele soorten ongerechtigheid (2 Thess. 2 : 9, 10). Hierbij behoren allerlei dingen die de mensen met groot verlangen vervullen. Denken we b.v. maar eens aan helderziendheid, hypnose, telepathie enz.

De overste dezer wereld
 
De Heer Jezus heeft Satan drie malen "de overste (of vorst) dezer wereld" genoemd (Joh. 12 :31; 14 :30; 16 : 11). Zie ook aangaande zijn heerschappij tegen God: Daniël 10 : 13, 20.

En als "vorst", als "overste", als "beheerser" dezer wereld, bood hij de Heer Jezus "al de koninkrijken der wereld" aan (Matth. 4 : 8, 9) en voegde er aan toe: "ik zal u al deze macht en hun heerlijkheid geven, want zij is mij overgegeven, en ik geef ze aan wie ik wil; indien gij dan mij zult aanbidden, zo zal zij geheel de uwe zijn" (Lukas 4 : 5, 7). De Heer Jezus ontkende de macht en eigendomsrechten van Satan aangaande de wereldse heerlijkheid geenszins. De Heer heeft Satan zijn aanspraak op de beschikking hierover niet betwist.

De gehele wereld ligt inderdaad in de greep van Satan, zoals wij ook in 1 Joh. 5 : 19 bevestigd vinden. Wij lezen daar, dat "de gehele wereld in de boze ligt". Niet "staat" of "wandelt", maar "ligt"; machteloos gebonden door de banden van Satan, aan zonde en dood. Zo zal Satan ook aan het eerste beest (Openb. 13 : 1-8) macht geven, en die macht strekt zich uit over alle geslacht en volk en taal en natie (aan het eerste beest wordt door Satan de uitvoerende staatkundige macht toevertrouwd (Openb. 13 : 1-8), terwijl het tweede beest zich op het religieuze terrein zal bewegen (vers 11-15)).

Aanklager en tegenstander
 
Satan verzoekt Gods kinderen en klaagt hen aan (Zach. 3 : 1-5; Openb. 12 : 10), maar: wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige" (1 Joh. 2 : l).

Wanneer Satan "tarwe" tot "kaf" wil maken, zegt de Heer Jezus tot Petrus - aangaande hem en de andere discipelen -: de Satan heeft ulieden zeer begeerd, om te ziften als de tarwe, maar ik heb voor u gebeden" (Lukas 22 : 31, 32).

Zie ook 2 Kor. 4 : 4 over de verblinding van de zinnen door Satan; 2 Kor. 11 : 3 over de verleiding door Satan; 2 Tim. 4 : 1-5 over het zich afwenden van de waarheid door de verleidingen van Satan.

Zo nam Satan Job alles af (Job 1 en 2) en stookte David op om het volk te tellen (1 Kron. 21 : 1 ) en de apostel Paulus werd door een engel van Satan met vuisten geslagen ( 2 Kor. 12 : 7).

Laten wij echter nooit vergeten, dat dit alles slechts kan gebeuren onder de toelating van God: "en God is getrouw, die niet zal toelaten, dat gij boven vermogen verzocht wordt: maar met de verzoeking zal Hij óók de uitkomst geven, zodat gij ze kunt verdragen" (1 Kor. 10 : 13; zie ook Jak. 1 : 13-15).

1 Kor. 10 : 13 heeft betrekking op onze geestelijke draagkracht en 2 Kor. 1 : 8 op onze lichamelijke draagkracht. Het eerste betreft dus de geest, die zijn kracht zal behouden, ook al sterft het lichaam. Het tweede betreft de tegenwerking van Satan, die bij Paulus dusdanig was, dat zijn lichaam hieronder bijna bezweek.

Uitvoerder van Gods raadsbesluiten
 
Satans macht is geen almacht. Wij moeten niet vergeten, dat Satan in zijn macht te allen tijde onderworpen blijft aan Gods almacht. Zonder Gods toelating is Satan niet in staat om ook maar iets te doen. Toen Christus stierf aan het vloekhout op de heuvel Golgotha, werd de macht van Satan verbroken, want Christus heeft "de overheden en de gezaghebbers ontwapend en over hen getriomfeerd'' (Kol. 2 : 15), en heeft door zijn sterven te niet gedaan hem (d.i. Satan) die de macht des doods had (Hebr. 2 : 14).

Satan is dan ook, zijns ondanks, dikwijls de uitvoerder van de raadsbesluiten van God.

Zo wordt het in de geschiedenis van Job duidelijk, dat Satan zich vóór God stelde - gelijk met de engelen Gods - om Gods bevelen in ontvangst te nemen (Job 1 : 6: 2 : l) .

Zo ook, toen koning Achab bedrogen moest worden, nam Satan op zich om een leugengeest te zijn in de mond van zijn profeten – en Satan deed het ook (1 Kon. 22 : 21, 22).

Zo wordt ook de geest die koning Saul kwelde. een boze geest des Heren genoemd. De Heer liet dus een boze geest als een gesel op Saul los om de zonden van de goddeloze koning te bestraffen (1 Sam. 16 : 14). In 2 Thess. 2 : 11 zegt Paulus. dat God een werking der dwaling zenden zal, een werkzaamheid die hij in vers 9 aan de Satan toeschreef. Ook hier vinden wij weer bevestigd, dat Satan slechts kan werken onder toelating van God.
 
Zo lezen wij in Richt. 9 : 23, 24 dat God een boze geest zond om wraak te doen, tussen Abimelech en de burgers van Sichem.

In al deze geschiedenissen zien wij dat Satan, ondanks zichzelf, dikwijls door God gebruikt wordt als de uitvoerder van de straffende hand van God.

Onze houding tegenover Satan
 
Het is natuurlijk wáár, dat de strijd tegen Satan door Christus Zèlf beslissend is gestreden, want de Heer heeft op het kruis volkomen overwonnen (Joh. 12 :31; Kol. 2 : 15).

Het is echter een dwaling wanneer wij zouden zeggen, dat wij niet meer behoeven te strijden. Integendeel, wij hebben de opdracht ontvangen om te strijden in de kracht van de Heer.
 
In Efeze 6 : 12 zegt Paulus: "wij hebben de strijd … tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de geestelijke machten der boosheid in de hemelse gewesten" en in Efeze 4 : 27 zegt hij: "geeft de duivel geen plaats".

In Jak. 4 : 7: "wederstaat de duivel, en hij zal van u vlieden"; en Petrus haastte zich hieraan toe te voegen: "wederstaat hem, standvastig in het geloof" ( 1 Petr. 5 : 8, 9).

Omdat de belofte uit Gen. 3 : 15 op álle gelovigen betrekking heeft, kunnen wij zeggen dat geen enkele gelovige door Satan overwonnen of ten onder gebracht wordt. De Heer Jezus zegt: "Mijn schapen horen mijn stem, en ik ken ze, en zij volgen mij. En ik geef hun het eeuwige leven; en zij zullen niet verloren gaan in eeuwigheid, en niemand zal ze uit mijn hand rukken" (Joh. 10 :27, 28).

Daarom is er ook hoop op bekering en vergeving voor hen die in de strikken van Satan gevangen zijn (2 Tim. 2 : 26).

"De God nu des vredes zal de Satan weldra onder uw voeten verpletteren" (Rom. 16 :20).

In Matth. 16 : 18 zegt de Heer Jezus, dat de poorten van het dodenrijk zijn gemeente niet zullen overweldigen, ook al poogt de Satan de gelovigen door vervolging en verdrukking uit te roeien. (Zie Joh 16 : 33; Hand. 14 : 22; 1 Petr. 5 :8, 9; Openb. 2 : 10).

Allen, voor wie het woord des kruises de kracht Gods tot behoudenis is (1 Kor. 1 : 18), zij, wier namen geschreven zijn in het boek des levens des Lams (Openb. 21 : 27) hebben de belofte ontvangen, dat de Heer hen redt van de toekomende toorn (1 Thess. 1 : 10), en hen bewaren zal vóór de ure der verzoeking die over het gehele aardrijk komen zal (Openb. 3 : 10).

Voor hèn allen zal het aanstonds zijn: GOD ALLES IN ALLEN (1 Kor. 15 : 28)

De satan gebruikt ook list

De satan gebruikt twee middelen om de kerk van de Here Jezus Christus te bestrijden: geweld en list. Geweld van de kant van satan , de bijbel is er vol van.

Denk maar weer aan Kaïn die Abel vermoordde. Denk maar aan de (Ex. 1 : 8-22) Farao van Egypte, die het volk Israël (de kerk!) probeerde uit te roeien (Matth. 2 : 16-18); aan Herodes, die de jongetjes in Bethlehem liet doden, om zo de geboren koning uit de weg te ruimen; denk aan Saulus van Tarsen die (Hand. 8 : 1-3 /9: 1) behagen had in de moord op Stefanus, en de jonge kerk vervolgde.

Maar de satan gebruikt ook list. Dat bliikt al bij die eerste confrontatie tussen de ssatan en de mens. (Gen. 3 : 1-5) Hij verleidde de vrouwen en ook de man door listig Gods woorden te verdraaien en de mens voor te spiegelen dat hij "als God" zou kunnen worden.

-Hij gebruikte de valse profeten in Israël met hun bewering: "zo (Jer. 28: 1-17) zegt de HERE" om Israël te verleiden tot afvalligheid van de HERE.

-Met uit het verband gerukte bijbelteksten probeerde hij in de Luk. 4 : 1-13 woestijn de Heiland te verleiden tot zonde.

-Door dwaalleraars probeerde hij de gelovigen van de nieuwtestamentische (Judas: 4) kerk ontrouw te maken aan het geloof. (Gal. 1 : 6-9) Je kunt de gang van de kerkgeschiedenis pas begrijpen als je van deze strijd weet en dit werk van de duivel kent. En de werken (Efeze 6 : 10-20) ken van de duivel zijn bekend.

De kerkstrijd in hoofdlijnen

De geschiedenis van de kerk in het Oude Testament:

-Eerst de strijd in het gezin van Adam en Eva: Kaïn tegen Abel.

Kaïn verlaat de kerk, weg van het aangezicht van de HERE, en gaat zijn eigen wegen. De kinderen van Kaïn volgen hem daarin. (Gen.4 : 16)

-Het ongeloof in het geslacht van Kaïn groeit. Ze komen daar, in (Gen. 4 : 17-24) een worsteling vol haat tegen.de door God gesproken vloek, tot zelfbedachte, eigenwillige verlossIngswegen. Die wegen trekken ook de (Gen. 6: 1,2) jongens van de kerk. Die zien de meisjes van Kaïns geslacht (de zonen van God ,"het vrouwenzaad", zien de dochters van de mensen uit het slangenzaad).

-Wat gebeurt er dan verder?  "De boosheid van de mensen was (Gen.6 : 5) groot op de aarde". Want de, "zonen van God" gaan meedoen met die "progressieve" wereld van Lamech. In die tijd geldt het recht van de sterkste, zwakken sterven, sterken (Gen. 4 : 19-24) blijven over: de "geweldigen, de mannen van naam". (Gen. 6: 4)

Deze gemengde huwelijken, vermenging van vrouwenzaad en slangenzaad, hebben tot gevolg dat de kinderen niet meer godvrezend worden opgevoed. Het "vrouwenzaad" schrompelt ineen tot een gezin (Gen. 6: 9/7 : 13) van acht mensen. De satan had het bijna gewonnen. De kerk was bijna verdwenen. Listig, ongemerkt ging de satan zijn gang. Niet met geweld, maar door gelijkschakeling van kerk en wereld. Zó brengen de gelovigen zichzelf nog altijd in gevaar .

Hoe genadig de HERE ook had gered: na de zondvloed gaat het (Gen. 11 : 4) toch weer mis. De mensen zoeken zichzelf, weigeren God te dienen en zijn scheppingsopdracht te vervullen. Ze gaan zichzelf een naam maken. De HERE verhindert dat door de spraakverwarring. (Gen. 11 : 6-9)

-Maar het ongeloof neemt toe. Het lijkt of er niet één gezin zal (Jozua 24 : 2) overblijven dat de HERE dient. Ook hier blijkt dat de duivel vaak niet werkt door geweld, maar door list, door gelijkschakeling.

-Als God Abraham afzondert, en later het volk Israël dat uit hem geboren wordt, gaan satans praktijken door . Ismaël strijdt met Izak, Esau strijdt met Jakob: slangenzaad tegen (Gen. 21 : 8-13) vrouwenzaad. (27 : 41-46)

-Na het mislukken van het geweld van de Farao, Israël wordt uit (Ex. 1) Egypte verlost, volgen weer de verleidingen tot afgodendienst.

-Zelfs dichtbij Kanaan, nog in de woestijn alweer gelijkschakeling: (Num. 25 : 1) "het volk pleegt ontucht met de dochters van Moab. Dezen nodigden het volk tot de slachtoffers van haar goden en het volk at daarvan en boog zich neer voor haar goden".

In Kanaan

Als ze in Kanaan zijn gebeurt weer hetzelfde: Baal en de godin Astarte (Richt. 2 : 13 / 10 : 6) te worden gediend. Steeds weer weet de satan Gods volk te verleiden (1 Sam. 7 : 3 / 12 : 10) tot afgodendienst. (1 Kon. 11: 5).

-Hij gebruikt als zijn bondgenoten leugenprofeten en afvallige (1 Kon. 16: 31-33) priesters en koningen. De priesters Hofni en Pinehas, zonen van de hogepriester Eli, (Sam. 2 : 12-17) besmeurden de verzoeningsdienst en bedreigden allen die nog de HERE wilden dienen. Zo stonden ze Gods genade en vergeving in de weg. (1 Kon. 18:20-46)

-De Baalspriesters stonden tegenover die éne trouwe profeet Elia; de (Kon 8:1-28) valse profeet Zedekia t:genover Micha; de !eugenprofeet Hananja tegenover Jeremia; Semaja tegenover Nehemia. (Neh 6 .10-13)

-Ontrouwe koningen heeft de satan ook gebruikt om te trachten (1 Kon. 1: 1-13) Gods volk ten onder te brengen: zelfs koning Salomo aan het eind van (2 Kon. 16 : 1-20) zijn leven en om maar enkelen te noemen: Achaz en Manasse. (21 : 1-18)

Na de ballingschap

In de tijd dat Jezus op aarde was, werd het joodse godsdienstig leven (Matth. 22 : 23-33) beheerst door de Sadduceeën en de Farizeeën. De Heiland noemt ze (Matth. 23 : 1-39) "blinde leidslieden van blinden". Ze moesten schriftgeleerden zijn maar konden zelf de Schriften niet lezen. Ze waren verblind, misleid en werden zo misleiders. Ze zijn "slangenzaad", "adderengebroed uit (Luk. 3 : 7) de vader de duivel". Christus kwam de werken van de duivel verbreken (Joh. 8: 44). Door het verzet van de Schriftgeleerden en Farizeeën tegen Hem (1 Joh. 3 : 8) kwam toen de vijandschap en de strijd tot een hoogtepunt. Het werd (Luk. 22 : 53) "het uur en de macht van de duisternis".

Tussen Pinksteren en Wederkomst

Na Pinksteren werkt de satan intenser dan hij ooit gedaan heeft. Je (Openb. 12: 1-6) kunt dat lezen in Openbaring 12. Daar wordt de kerkstrijd die alle eeuwen omspant getekend. Eerst de strijd van de satan tegen de kerk van het Oude Verbond (vers 1-6): "de vrouw" is de oudtestamentische kerk die het k.ind "de Messias" voortbrengt. Dan de strijd tegen (Openb. 12: 7-12) de Here Jezus ChrIstus Zelf, "het nageslacht van de vrouw" (vs. 7-12).

De satan heeft dan de strijd in feite al verloren. Hij wordt uit de hemel gebannen. De Verlosser is buiten zijn bereik. Toen is hij alles gaan inzetten tegen de kerk van het Nieuwe Testament ("de vrouwen (Openb. 12 : 13-18) de overigen van haar nageslacht"). Hij wordt de grote verleider, die de hele wereld verleidt. Hij doet dat (Openb. 12 : 9) vaak door zich te vertonen als een engel van het licht, alsof hij een (2 Cor. 11 : 13, 14) goede, hemelse boodschapper is als Gabriël. Paulus zegt dat hij dat (Luk. 1: 19) kan doen door "schijnapostelen, bedriegelijke arbeiders, die zich voordoen als apostelen van Christus".

Dat gebeurt ook vandaag. De satan komt en werkt door ambtsdragers, dominees, die erg rechtzinnig schijnen, maar het evangelie van (I Cor. 1: 23) de gekruisigde Christus verdraaien.

En wie moeten het speciaalontgelden? "De overigen van het nageslacht van de vrouw, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben." Juist waar de kerk trouw is en waar de leden van de kerk trouw zijn, daar komt de satan met zijn verleidingen en zet hij zijn legers in, en hij heeft veel volgelingen.

De kerk moet blijven strijden

De kerk kon zich niet beperken tot de apostolische geloofsbelijdenis alleen. Tegen de dwaalleer werden de geloofsbelijdenissen van Nicea en van Athanasius opgesteld. Want er kwamen in de kerk dwaalleraars, leugenprofeten. Die ontkenden dat Jezus echt Gods Zoon was; of ze leerden dat Hij wel Gods Zoon was, maar niet echt mens (Hij zou een schijnlichaam hebben gehad); of ze leerden dat Hij maar tijdelijk God en mens was geweest, en dat de godheid Hem vóór zijn lijden weer had verlaten; de éne dwaalleer volgde op de andere -telkens in strijd met het zuivere evangelie. Later moesten weer andere beslissingen genomen worden en moest de kerk weer andere dwaalleraars veroordelen. Zo werd ontkend door een zekere Pelagius dat de mens bij zijn geboorte zondig was.. Er zou geen erfzonde zijn,de mens werd alleen zondig door (Art. 15 NGB navolging.

Leugenleraars schijnen telkens te komen met iets nieuws; vaak is het een oude ketterij in een nieuw jasje. De duivel gaat steeds voort met zijn misleiding. Maar de kerk blijft zich teweer stellen. Zo moesten er nog uitvoeriger belijdenisgeschriften komen zoals de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Heidelbergse Catechismus (en in andere landen dergelijke belijdenisgeschriften).

De satan neemt vaak mensen in dienst, machtige mensen, bewogen mensen, hartstochtelijke predikers. Maar ze brengen een vals evangelie (H.C. Zondag 11).

Zo werd ontkend dat Jezus een volkomen Heiland was. De mens (Art. 22 NGB) werd naast Hem gesteld, de mens met zijn eigen goede werken, een gedeeltelijke zelfverlossing. Ja zelfs werd en wordt een mens, Maria, aangewezen als mede-middelares van de genade.

Anderen leerden dat de genade van de schuldvergeving zo groot is dat je vrij kon zondigen: God vergeeft wel! En ook dat de Geest regel- recht spreekt in je hart, buiten de bijbel om.

Zo waren ook de Dordtse Leerregels noodzakelijk. Weer een nieuwe dwaalleer was er toen: de remonstranten van die tijd maakten van de trouwe God een veranderlijke God: God regeerde niet, wel zag Hij alles van te voren. Hij liep als het ware achter de feiten aan: daarom geen uitverkiezing en verwerping, geen radicale verdorvenheid van de mens, geen volkomen Jezus.

De strijd om het zuivere evangelie gaat altijd door. De Heiland heeft (Luk. 21 : 8) er steeds weer op gewezen dat de leugenprofeten, in onze tijd vaak in (Mat th. 24 : 24) het bijzonder dominees en professoren die de waarheid verdraaien, (Hand. 20 : 29, 30) zouden komen. Ook de apostelen hebben in hun spreken en hun brieven steeds weer gewaarschuwd. De meeste brieven zijn telkens vol bestrijding van en waarschuwing tegen dwaalleer. Judas schrijft zelfs een aparte brief tegen twee dwalingen die vernietigend werken: de bandeloosheid en de gezagsloosheid, die principieel worden verde- digd.

Het enige wapen

Paulus wijst de gelovigen op het enige verweer dat de kerk heeft: de (Efeze 6 : 10-20) wapenrusting van God (het uniform van God). En als wapen: het zwaard van de Geest, het Woord van God (vs. 17). Je moet om de dwaalleer te bestrijden de bijbel kennen door en door. Daarom Gods Woord onderzoeken, om de leiding van de Heilige Geest bidden en de Heilige Geest laten werken. En zuivere bediening van het woord van God is een eerste vereiste.

Want velen worden verleid. Het gebeurt vaak zo fijn, zo listig en ook zo bewogen, oecumenisch. Daarom is de strategie van de satan wereldomvattend. Hij komt zelfs met wonderen en tekenen. Maar je (2 Thess. 2 : 9, 10) hoeft niet verleid te worden; als je maar liefde tot de waarheid hebt, liefde tot het ene evangelie, liefde tot Jezus Christus zelf. Wie de liefde tot de waarheid niet heeft, wordt een prooi van de dwalingen en gaat de leugen geloven. Je kunt het goed bedoelen, maar je gelooft het en je komt voor eeuwig om.

Ons wapen: 

Allereerst zullen we kijken naar vers 10 tot 13 van Efeze 6. Paulus begint namelijk niet gelijk met het benoemen van de wapenuitrusting, hij schrijft eerst enkele toelichtingen op over de noodzaak van de wapenuitrusting.

In vers 10 benoemd Paulus dat je deze strijd niet alleen aan kunt gaan maar dat je gesterkt wordt in de Heere en in de sterkte van Zijn macht. Iedere gelovige staat na zijn bekering in deze geestelijke strijd. Het is niet zo dat je na je bekering achterover kunt leunen omdat het toch goed is tussen jou en God. Nee!! Integendeel je wordt opgeroepen tot de strijd. Als het goed is dan voel je na je bekering ook die strijd in meer of mindere mate in je leven omdat je niet overal meer aan mee kunt en wil doen.

In vers 11 klinkt de oproep om de gehele wapenuitrusting van God aan te trekken opdat we de listige omleidingen van de duivel kunnen weerstaan. De duivel is een listige tegenstander, elk moment van onoplettendheid gebruikt hij om je onderuit te halen. Daarom klinkt door de gehele Bijbel de oproep: waakt en bid!! Ook klinkt in dit vers de oproep om de gehele wapenuitrusting aan te doen want laat je een deel achterwege dan is dat een zwakke plek en wordt je een gemakkelijke prooi voor de vijand.

In vers 12 wordt met de verschillende benamingen aangegeven hoe machtig deze vijand is. De vijand zelf is de duivel of om het anders te zeggen de mensen moordenaar vanaf het begin of een ronddolende briesende leeuw, dat is dus geen gemakkelijke tegenstander! Om aan te geven dat het een serieuze zaak is: in Judas vers 9 wordt genoemd dat zelfs aartsengel Michael het niet zelf durft op te nemen tegen deze vijand. Maar we hoeven deze strijd gelukkig niet alleen aan te gaan. Want we moeten met Paulus belijden dat we zwak zijn maar machtig in de Heere. God kan deze vijand wel aan en dat heeft hij ons ook al laten zien in Zijn Woord, de uitkomst van de strijd staat al vast en hangt dus niet van ons kunnen af.

In vers 13 wordt nog eens genoemd dat je de gehele wapenuitrusting dient aan te trekken, een dubbele oproep die nogmaals benadrukt hoe belangrijk dit is. Ook wordt hierbij nog een andere reden genoemd waarom dit zo belangrijk is. Namelijk opdat je de vijand kunt weerstaan in de boze dag en dit kan alleen als je geoefend bent in het gebruik van de geestelijke wapens. Alleen dan zullen we staande blijven in het uur van de verzoeking. Met de boze dag wordt hier de dag bedoelt waarop de verleiding van de duivel haast onweerstaanbaar is.

In de verzen 14 tot 17 wordt de wapenuitrusting genoemd. Paulus beschrijft deze aan de hand van de uitrusting van een Romeinse soldaat. Op het vragenblad zie je hiervan straks een plaatje zodat je er een beeld bij hebt. In het aandoen van de geestelijke wapenuitrusting zit een logische volgorde net als bij het aankleden. Dit zul je zo wel merken.

Als eerste wordt de gordel van de waarheid genoemd. Met een gordel hield een soldaat van die tijd zijn lange kleren omhoog want anders kon hij daarover struikelen en het belemmerde hem enorm tijdens het strijden. Bij de gordel van de waarheid wordt Gods geopenbaarde waarheid bedoeld. Dus om het met een doordenkertje te zeggen: hier wordt het geloof dat jij gelooft bedoeld. Als je deze waarheid verstaat stelt dat je in staat om te handelen. Als je deze gordel niet omdoet dan wordt je door de satan gemakkelijk verleid al voordat je in de strijd bent aangekomen. Hij trekt je dan naar een oppervlakkige godsdienst of een wettische dienstbaarheid waardoor je het oog verliest op Gods genade. Dit kan de satan heel sluw brengen door kleine verdraaiingen van Gods Woord. De oplossing hiertegen is deze gordel welke je verkrijgt door het goed kennen van de leer van de Bijbel. Lees je Bijbel dus elke dag!!

Hierna wordt het borstwapen van de gerechtigheid benoemd. Het borstwapen bied bescherming voor de vitale organen. In het oosten en dus ook in de Bijbel zijn de organen de plaatsen waar de emoties en genegenheden zich bevinden. Met het borstwapen van de gerechtigheid wordt Gods gerechtigheid bedoeld. Dit is de gerechtigheid die door God uit genade om Christus wil aan ons wordt toegerekend. Deze gerechtigheid wordt langs de volmaakte liniaal van de wet gemeten en daarom kunnen wij die niet zelf volbrengen en is het offer van Christus noodzakelijk. Als we bekeert zijn dan mogen we het onszelf voortdurend voorhouden dat we door het geloof vergeving van onze zonden hebben ontvangen. Deze gerechtigheid ligt in Christus vast en als we ons hieraan vasthouden dan vormt dit een bescherming voor ons gevoel. Tegelijk moeten we zeggen dat het om een borstwapen gaat en ons beschermt in de strijd. Het biedt dus geen bescherming als we wegvluchten. Er is geen bescherming als we van Gods weg afgaan en daar zijn vanuit de Bijbel tal van voorbeelden van. Denk maar aan bijvoorbeeld: Abraham, David of Simson. Als we dit borstwapen links laten liggen dan bespeelt de duivel onze gevoelens zo dat we niet meer in Gods toegerekende gerechtigheid geloven. Je komt terecht in twijfel en duisternis. Vooral als een kind van God in zonden valt dan zijn de aanvallen van de duivel gericht op je gevoelens. Maar met het borstwapen van de gerechtigheid aan, kun je tegen de duivel zeggen: ja, ik heb gezondigd en ja, God is rechtvaardig als Hij mij verloren laat gaan maar ik ben Zijn kind en daarom zijn mijn zonden in Christus vergeven. God heeft in Zijn Woord tegen ons gezegd dat hij ons niet zal verlaten en God kan zichzelf niet verloochen. Daarom trekt aan het borstwapen van de gerechtigheid Gods!

Als 3de worden de schoenen van de bereidheid van het Evangelie van de vrede aangereikt. Een Romeinse soldaat had sandalen nodig om zich sneller te kunnen verplaatsen, beter grip te hebben op de grond en om zijn voeten te beschermen tegen de punten die de vijand in de grond stak om zo de tegenstanders uit te schakelen. De schoenen van de bereidheid van het Evangelie van de vrede staan voor: het weten waar je voor staat. Het is de hartelijke keuze en de bereidheid om niet alleen de voorrechten van het Evangelie te begeren maar ook de verantwoordelijkheden en de moeiten ervan te aanvaarden. Jij moet de onberouwelijke keuze maken om je alleen aan Gods Evangelie te houden. Dit houdt in dat je geen compromissen sluit over de inhoud van het Evangelie want dan loop je op blote voeten en glijd je gemakkelijk uit. Met deze schoenen kun je sneller inspelen op de veranderde tactieken van de duivel. De duivel voert geen loopgraven oorlog meer, hij is voordurende in de aanval en komt via de tv, het internet, etc. je kamer binnen. Paulus noemt het de schoenen van het evangelie van de vrede. Het Evangelie van God waarin je geen compromissen sluit zorgt voor een vrede die alle verstand te boven gaat. Als je weet dat voor degenen die God hartelijk liefhebben alle dingen meewerken ten goeden dan hoef jij je niet meer bezorgt te maken. Trekt dus aan de schoenen van het Evangelie van de vrede.

Als 4de wordt het schild van het geloof genoemd. Achter een Romeins schild kon je helemaal wegschuilen. Bovendien was het schild tijdens de oorlog bekleedt met natte huiden en zo kon je de vurige pijlen van de tegenstander uitblussen voordat deze schade aan konden richten. De duivel heeft geen moraal en is de enige die vurige pijlen afschiet. Christenen mogen en willen dit niet doen. De vurige pijlen beelden een hatelijke opmerking of gemene behandeling van bijvoorbeeld een collega uit. Ook hitst de duivel soms door een paar mensen een hele menigte op. Kijk maar naar de Heere Jezus aan het kruis, hoeveel vurige pijlen worden er niet op Hem afgeschoten!! Deze aanvallen zijn alleen door het geloof te doorstaan. Je doorziet door het geloof waar de duivel mee bezig is en je omhelst wat van de Heere is en wat Hij belooft. Het schild van het geloof houdt in dat je Gods Woord praktisch toepast in de situatie waarin de boze je probeert je te verwonden. Je geloof neemt toe in sterkte naarmate je God meer en meer leert kennen in Zijn zijn, Zijn kunnen en Zijn beloven. Kortom met dit schild schuil je achter het Woord van God die niet liegen kan in eeuwigheid. Achter dit schild verliezen de brandende woorden van de leugenaar van de beginne hun kracht. Dit zorgt er voor dat je in de gemeenste aanvallen blijft geloven en in die weg ook gaat ervaren dat Gods genade echt genoeg is en dat Zijn kracht in jouw zwakheid tot heerlijke openbaring komt. Je mag Gods beloften als schild gebruiken en als je dit niet doet dan ga je twijfelen aan Gods kunnen en zit je ineens verstrikt in de netten van de boze. Daarom zoek de Bijbel door naar Gods beloften!!

Vervolgens wordt de helm van de zaligheid genoemd. De helm van een Romeinse soldaat zat helemaal rondom het hoofd en zo is het hoofd aan alle kanten beschermd. In de ontwikkeling van de helm diende deze ook steeds meer als een versiering van de uitrusting van de soldaat. De helm van de zaligheid biedt dus bescherming aan je hoofd, hierin bevinden zich je gedachten. In de Bijbel staat de helm van de zaligheid, vanuit het Grieks kun je dit ook vertalen met helm van de verlossende God. God gebruikt deze helm om Zijn kind tot de verlossing te brengen. De verlossing is het ontvangen van de volkomen zaligheid bij de heerlijkmaking aan het einde van ons leven of bij de wederkomst. Dit houdt 2 dingen in. Enerzijds kan gezegd worden dat wie in Christus Jezus is, nu al verlost is en anderzijds ben je nog niet aangekomen in de hemel. Van dit gegeven maakt de duivel gebruik. Hij probeert je gedachten zo te sturen dat je de moedeloos, opstandig of twijfelmoedig wordt in de strijd. De duivel probeert je in te geven dat alle strijd tevergeefs is. Daarom is deze helm belangrijk, hij beschermt je tegen deze gedachten. De helm is de hoop op de zaligheid en deze hoop is een vrucht van het geloof. De hoop is het blijde verwachten van wat wij geloven. Hopen houdt in dat je tot je door laat dringen wat het betekent dat jij in Christus deel hebt gekregen aan de vergeving van de zonden en het eeuwige leven. Deze hoop maakt in de beproevingen blij en biedt steun. Bovendien is deze hoop ook een versiering voor de gelovige. Je schittert ermee tot eer van de Hemelse Vader. Zelfs in diepe nood kan je dan uitroepen dat voor jou de kroon van de rechtvaardigheid is weggelegd. Door de hoop mag je alles in de juiste verhoudingen zien. Dit is namelijk geen blijvende ellende, nee, je bent onderweg naar het eeuwige leven bij God. De Heere heeft je de helm van de zaligheid gegeven opdat jij er nu al iets van genieten zult en door dit vooruitzicht vertroost, verblijd en gesterkt zult worden.

Als laatste onderdeel wordt het zwaard van de Geest, dat is Gods Woord genoemd. Een zwaard bied je de mogelijkheid om je te verdedigen maar ook om de vijand te verwonden. Paulus geeft in het Grieks aan dat het hier om een kort zwaard gaat, dat gebruikt wordt bij een gevecht van man tot man. Het is dus een persoonlijk gevecht. Het zwaard van de Geest is het Woord van God omdat de Heilige Geest de Bijbel geïnspireerd heeft. Maar ook bewerkt de Heilige Geest in het hart van de gelovigen de zekerheid dat de Bijbel het Woord van God is en dus ook de waarheid. Bovendien zorgt de Heilige Geest er ook voor dat je verstand verlicht wordt zodat je het Woord van God ook werkelijk gaat verstaan. De Griekse vertaling van Gods Woord duidt vooral op het gesproken woord. Het gaat dus om het naspreken en het persoonlijk gebruiken van het Woord van God. Met het zwaard van de Geest kan je de duivel van je jagen en hem verwonden. Het is wel van belang dat je dit zwaard niet in eigen kracht gebruikt maar dat je dit wapen in Christus ter hand neemt. Jouw zwaard kan ook bot worden en om het zwaard scherp te houden is het van belang dat je zeker weet dat de hele Bijbel van Genesis 1 tot Openbaringen 22 de waarheid is. Ook is voor een scherp zwaard een goede Bijbelvertaling van groot belang omdat de satan elke kleine verdraaiing aangrijpt om je ten val te brengen. Om dit zwaard van de Geest te kunnen hanteren is een gedetailleerde kennis van de Bijbel noodzakelijk zodat je deze kennis in de juiste situatie kunt toepassen. De Heere wil dat wij Zijn Woord naspreken omdat dat een vlijmscherp zwaard is. De duivel weet bij het gebruik van dit zwaard ook dat je gelijk hebt, want hij begint direct over wat anders. Tegelijk wordt je eigen ziel door het afslaan van de aanvallen bevestigd en versterkt. Dan weet je namelijk weer dat je niet anders kunt omdat dit het Woord van God is. Neem Gods Woord dan aan en neem het ter hand om alleen daarvan je zekerheid en veiligheid te verwachten!!

Als laatste kijken we nog kort naar vers 18-20. Hierin komt naar voren dat we deze strijd biddend moeten aangaan. Het gebed is geen onderdeel van de wapenuitrusting maar het is wel heel belangrijk. De wapenuitrusting kan namelijk alleen tot zegen zijn in de gemeenschap met de Heere en deze gemeenschap wordt onderhouden door het gebed. Het gebed is een geheim dat al het eerder genoemde draagt en doortrekt. Bovendien belijden we in het gebed onze zwakheden en dan gaan we zoeken naar de schuilplaats van Gods kracht. Het gebed bepaald dus de waarde van de wapenuitrusting en hierdoor ben je in zwakheid machtig in de Heere. Paulus geeft ook aan dat het in het gebed niet alleen om jouw noden en zwakheden gaat. Hij roept ook op om voorbede te doen voor alle heiligen. Door de voorbede leer je inzien dat anderen op veel moeilijkere plaatsen gesteld zijn en je krijgt er zicht op dat dit niet je eigen strijd is maar Gods strijd waarvan de uitkomst al vast staat. Samen met alle heiligen sta je in de strijd door voor elkaar te bidden wordt de onderlinge band sterker waardoor je sterker in de strijd komt te staan. Als laatste geeft Paulus ook nog aan dat je aan anderen mag vragen om voor jou te bidden, hij doet dit zelf ook. Maar Paulus bidt wel vanuit zijn roeping om een getrouw soldaat te zijn en om het Evangelie door te mogen geven. Je mag je ervan bewust zijn dat je met een oprecht gebed ook arbeid in het Koninkrijk van God.

Als je op Christus ziet en de wapenuitrusting van God aanneemt en aantrekt dan mag je meer dan overwinnaar zijn door Hem die ons heeft liefgehad.

Daarom de wapenrusting van God aandoen

De satan zal het wel verliezen. Tot de oordeelsdag wordt hij door God met eeuwige banden bewaard, en dan komt zijn totale veroordeling: de kop zal hem worden vermorzeld, d.w.z. hij lijdt een (Gen.3 : 15) volkomen nederlaag

-hij wordt bewaard gehouden om geoordeeld te worden op de grote dag. (Judas: 6)

-hij zal geworpen worden "in de poel van vuur en zwavel", de tweede dood (Openb. 20: 10), de volkomen dood. Zo komt de volkomen overwinning van Jezus Christus:

-dan verschijnt het heil en de kracht en het koningschap van onze God en de macht van zijn Gezalfde;

-dan verschijnt de Christus in majesteit op de grote, witte troon; (Openb. 12 : 10)

-dan overwint het Woord van God: de Christus. Hij verschijnt in (Openb. 20 : 11) een met bloed gedrenkt kleed: er was veellijden en altijd strijd. Maar Jezus Christus is overwinnaar: "Koning der koningen en Here der (Openb.19: 11-16) Heren".

Overwonnen overwinnaars

De bijbel spreekt vaak over de gelovigen als overwinnaars. En Jezus (I Joh. 2 : 13 /4 : 4) Christus Zelf belooft grote heerlijkheid aan ieder die overwint. Maar wie wil overwinnen moet eerst overwonnen worden. (Openb. 2 : 7, 11, 17, 26). Overwonnen door de genade van Jezus Christus. (Openb. 3 : 5, 12, 21) Je moet je in de strijd erg zwak weten, want: "als ik zwak ben, dan (2 Cor. 12: 9, 10) ben ik machtig" en de Here zegt tegen Paulus: "Mijn genade is u genoeg, want de kracht (d.i. de kracht van Christus) openbaart zich eerst ten volle in zwakheid". Wie op eigen kracht vertrouwt, verliest! Wie weet van eigen zwakheid zal overwinnen door de kracht van Christus. Om die kracht moet gebeden worden: "Leid ons niet in verzoeking maar verlos ons van de boze". De Heid.Cat. zegt daarvan: "Wij zijn van onszelf zó zwak dat wij zelfs geen ogenblik kunnen (H.C. vr./antw. 127) standhouden. Daarom bidden wij U: wil ons toch staande houden en sterken door de kracht van Uw Heilige Geest, opdat wij uiteindelijk de overwinning volkomen behalen".

Dit evangelie van strijd is het evangelie van het koninkrijk. Het zal alles uitlopen op de glorie van God, op de overwinning en de heerlijkheid van Jezus Christus met allen die Hem hebben liefgehad.

Door strijd en lijden tot heerlijkheid!

"Amen, de lof en de heerlijkheid, en de wijsheid en de dankzegging en de eer en de macht en de sterkte zij onze God tot in alle eeuwigheden! Amen. (Openb. 7 : 12)