Woorden van troost tot het volk

Om dit bijbelgedeelte goed te kunnen begrijpen moeten we ook de voorafgaande verzen van dit hoofdstuk lezen. Door de mond van de profeet Jesaja spreekt God zelf zijn volk toe. Het zijn woorden van troost tot het volk dat in ballingschap is, ver van Kanaan.

Jaren geleden had God met machtige hand de goddeloze heidenvolken dit land ontnomen en het aan Israël gegeven, zoals Hij aan Abraham, Isaak en Jacob had beloofd. Maar Israël is ontrouw geweest. Het heeft God niet gediend, maar de afgoden van de volken die uit het land verdreven waren. Toen is de straf gekomen. De HERE is (2 Kon. 17 : 7-23) goddelijk verdraagzaam -we noemen dat Gods lankmoedigheid - maar Hij kon dit volk niet meer verdragen: Hij gaf het in de macht van de vijanden. Die hebben het volk toen gedeporteerd. Tot dat volk in ballingschap spreekt nu de profeet. Want al is het volk ontrouw, God is trouw: Hij houdt zijn belofte aan Abraham. Dat betekent: er komt verlossing. Verlossing door de Messias, de grote Verlosser, die beloofd is. Het zal kerstfeest worden.

Daarover wordt in de eerste verzen van dit hoofdstuk gesproken. De weg voor de komende Christus wordt bereid (vs. 3). De stem van de vreugdebode die vooraf zal gaan aan de verlossing die de HERE zal (Matth. 3 : 3) geven, wordt als het ware al gehoord. In profetische woorden mag Jesaja allang van te voren daarop wijzen. Maar die verlossing is toch niet mogelijk? De vijanden zijn immers machtig; De macht die hen wegvoerde naar Babel is een wereldmacht. En al zouden ze uit Babel weg kunnen trekken dan wordt het toch één grote mislukking! Hoe kunnen ze ooit met vrouwen kinderen door die onmetelijke woestijn, die hen scheidt van Kanaan, komen? En dat land is nu bewoond door andere volken. Nee, ze hebben geen uitzicht meer. Ze geloven niet meer in de verlossing. Ze denken dat God hen heeft vergeten. Onderdrukkers genoeg. Maar wat merken ze van God? Hij doet niets voor hen (vs. 27).

En dan God! Jesaja beschrijft Hem in zijn Scheppersmajesteit. Heeft ooit de mens de wateren kunnen meten in de holte van zijn hand? Heeft ooit iemand met een span (een Israëlitische lengtemaat) de omtrekt van de hemel bepaald? Heeft soms een mens het stof van de aarde kunnen vatten? Wie kan de bergen en de heuvels wegen?

God maakte het immers alles. Hoe groot is zijn macht (vs. 12). En hoe groot is zijn wijsheid! Heeft iemand de Geest van de HERE soms raad gegeven? Heeft iemand Hem de weg gewezen, Hem wijsheid geleerd? (vs. 13. 14) Bij Gods grootheid vallen alle machten in het niet. Wat telt een druppel aan een emmer, wat betekent één stofje aan de weegschaal? Zo waardeloos en machteloos zijn de volken die met God geen rekening houden, die menen alles te kunnen beheersen.

En dan de afgoden! Om er mee te spotten! (vs. 19,20). Kennen de Israëlieten de macht van de HERE dan niet, zoals Hij vanuit de hemel neerziet op de nietige aardbewoners? (vs. 21, 22) Hij speelt met volken en wereldbeheersers. Hoe ver is Hij boven hen verheven! Ze schijnen geweldig, ze zijn overmoedig, maar als God even op hen blaast zijn ze weg (vs. 23, 24). Met wie is de HERE te vergelijken? Kijk naar het machtige sterrenleger. Hij die de ontelbare sterren bij name kent, schiep toch heel die kosmos! (vs. 25, 26)

Als deze God vóór hen is, wie zal dan tegen hen kunnen zijn? Aan (Rom. 8 : 31) zijn krachten is geen einde. Wie op eigen kracht vertrouwt zal vallen. Maar wie op Hem vertrouwt, wie Hem verwacht, zal kracht ontvangen die het onmogelijke mogelijk maakt. De macht van de HERE staat er borg voor, dat de verlossing komt.

Lees eens Psalm 34 - God beschermt de gelovigen

1 Een psalm van David, als hij zijn gelaat veranderd had voor het aangezicht van Abimélech, die hem wegjoeg, dat hij doorging.
 
2 Aleph. Ik zal den HEERE loven te aller tijd; Zijn lof zal geduriglijk in mijn mond zijn.
 
3 Beth. Mijn ziel zal zich beroemen in den HEERE; de zachtmoedigen zullen het horen en verblijd zijn.
 
4 Gimel. Maakt den HEERE met mij groot, en laat ons Zijn Naam samen verhogen.

5 Daleth. Ik heb den HEERE gezocht, en Hij heeft mij geantwoord, en mij uit al mijn vrezen gered.
 
6 He. Vau. Zij hebben op Hem gezien, ja, Hem als een waterstroom aangelopen; en hun aangezichten zijn niet schaamrood geworden.
 
7 Zain. Deze ellendige riep, en de HEERE hoorde; en Hij verloste hem uit al zijn benauwdheden.
 
8 Cheth. De Engel des HEEREN legert Zich rondom degenen, die Hem vrezen, en rukt hen uit.
 
9 Teth. Smaakt en ziet, dat de HEERE goed is; welgelukzalig is de man, die op Hem betrouwt.
 
10 Jod. Vreest den HEERE, gij Zijn heiligen! want die Hem vrezen, hebben geen gebrek.
 
11 Caph. De jonge leeuwen lijden armoede, en hongeren; maar die den HEERE zoeken, hebben geen gebrek aan enig goed.
 
12 Lamed. Komt, gij, kinderen! hoort naar mij! ik zal u des HEEREN vreze leren.

13 Mem. Wie is de man, die lust heeft ten leven, die dagen liefheeft, om het goede te zien?
 
14 Nun. Bewaar uw tong van het kwaad, en uw lippen van bedrog te spreken.

15 Samech. Wijk af van het kwaad, en doe het goede; zoek den vrede, en jaag dien na.
 
16 Ain. De ogen des HEEREN zijn op de rechtvaardigen, en Zijn oren tot hun geroep.
 
17 Pe. Het aangezicht des HEEREN is tegen degenen, die kwaad doen, om hun gedachtenis van de aarde uit te roeien.
 
18 Tsade. Zij roepen, en de HEERE hoort, en Hij redt hen uit al hun benauwdheden.
 
19 Koph. De HEERE is nabij de gebrokenen van harte, en Hij behoudt de verslagenen van geest.
 
20 Resch. Vele zijn de tegenspoeden des rechtvaardigen; maar uit alle die redt hem de HEERE.
 
21 Schin. Hij bewaart al zijn beenderen; niet één van die wordt gebroken.

22 Thau. De boosheid zal den goddeloze doden; en die den rechtvaardige haten, zullen schuldig verklaard worden.
 
23 De HEERE verlost de ziel Zijner knechten; en allen, die op Hem betrouwen, zullen niet schuldig verklaard worden.

Ter overdenking: Verlossing van een ellendige
 
"Deze ellendige riep, en de HEERE hoorde; en Hij verloste hem uit al zijn benauwdheden."
Psalm 34:7
 
Nooit zal een mens naar God gaan roepen, als hij niet eerst zijn ellende en nood gezien heeft. Dat wordt op de school van de Heilige Geest geleerd. De Heere gebruikt daarvoor soms diepe wegen. Wegen van druk, moeite of ziekte. Dat leert ons Psalm 34. Een Psalm geschreven door David, de man naar Gods hart. Het spreekwoord zegt: nood leert bidden, maar dat geldt in het geestelijke leven alleen wanneer die nood geheiligd wordt en de Heilige Geest die nood gebruikt om ons uit te drijven tot God. Psalm 34 leert ons de drie stukken: ellende, verlossing en dankbaarheid. Deze ellendige riep en de HEERE hoorde, en Hij verloste hem uit al zijn benauwdheden!

Psalm 34 moeten we lezen tegen de achtergrond van de geschiedenis van 1 Samuël 21. Het is de tijd, dat David vervolgd werd door Saul en zijn mannen. Maar David is de Gezalfde des Heeren. Gezalfd tot koning over Israël. Echter de vervulling van deze belofte gaat door strijd en lijden heen. Door de onmogelijkheid heen. Door de dood heen. Tenslotte was David gevlucht naar Achis, koning van Gath, in het Filistijnse land. Hij neemt zijn toevlucht tot een mensenkind, om het zwaard van een ander mensenkind Saul te ontvluchten. Wat kunnen Gods kinderen ver van hun plaats zijn. Maar dan loopt het vast. David wordt herkend door dienaren van Achis. Nu zit hij in de val. Schijnbaar reddeloos verloren. Dan zijn laatste redmiddel: een list. Hij stelt zich aan als een razende, als een dwaas om onder de handen van zijn vijanden te ontkomen. Achis spreekt dan de bekende woorden: heb ik razenden gebrek om voor mij te razen? Wonderlijk genoeg reageert hij daarop met de vrijlating van David.

Psalm 34 leert ons echter, dat David niet alleen maar een list verzonnen had om te ontkomen uit de handen van de vijand, maar dat hij ook tot God geroepen heeft. Hij heeft hem als een waterstroom aangelopen (vers 6). En die God maakt niet beschaamd. Die God betoont Zijn welbehagen aan hen, die nederig naar Hem vragen. De Heere komt op tijd: bijna gedood, bijna een prooi van de vijand, bijna loopt het vast. Maar dan komt de Heere. Als het dan bijna helemaal vastloopt, dan is de verlossing nabij. De Heere komt altijd op tijd, op Zijn tijd. Dan komt de Heere, de engel des Heeren legert zich rondom degenen die Hem vrezen en rukt hen uit.

Deze ellendige riep. Letterlijk betekent het Hebreeuwse woord: mensen die geen grondbezit hebben. Zo was het met David in zekere zin ook. Als balling en vluchteling had hij geen stukje grond, waar hij veilig was. Het woord wordt ook in geestelijke zin gebruikt en dan betekent het: ootmoedig, deemoedig. Zefanja 3:12 spreekt van een ellendig en arm volk, die zullen op de Heere betrouwen. Dat zijn mensen, die hun geestelijke ellende gaan verstaan. Dat is de ellende, waaruit wij onszelf nooit kunnen bevrijden. Ais God een mens bekeert gaat hij ook roepen. In de wedergeboorte wordt een roepen geboren in de nood. Als onze ogen geopend worden voor onze nameloze ellende. Dan komen we in het klaaghuis terecht, waar we onze zonden gaan belijden en bewenen. Het wordt het grootste wonder in hun leven, als God dan een weg der verlossing opent in Christus, Davids grote Zoon, waarvan Psalm 34 ook een profetie is. Er loopt een lijn van vers 21 naar het kruis van de Heere Jezus, waar geen been gebroken werd. Daarom kan God zulke ellendigen te hulp komen en hen verlossen uit al hun benauwdheden.