Eerst even wat info over Zacharia . . .

Zacharia heeft net als Haggaï na de Babylonische ballingschap onder de teruggekeerde Joden in het land Israël geprofeteerd.
Zij riepen het volk op om de herbouw van de tempel weer ter hand te nemen. Zacharia wijst zijn tijdgenoten op morele misstanden onder hen wat hun onderlinge verhouding en hun verhouding tot God betreft.
Zover de Schrift meedeelt, begonnen ze met hun profetische arbeid in het jaar 520 v.Chr. Zacharia's profetie ziet verder dan die tijd, en opent een perspectief dat ook nu nog toekomstig is: de Wederkomst van Christus.

In het boek Ezra wordt verteld, dat de Perzische koning Kores (Cyrus)(1 (Ezra 1: 1-4) de Joden die in ballingschap in zijn rijk leefden, toestemming gaf naar het land Kanaan terug te keren. Hun eerste werk daar zou zijn een nieuwe tempel te bouwen. Onder leiding van de landvoogd Zerubbabel en de hogepriester Jozua keerde slechts een klein deel van het volk terug. Die teruggekeerden begonnen eerst voor eigen huisvesting te zorgen. Aan opnieuw bouwen van een tempel dachten ze niet. Eerst eigen huisvoor tempelbouw was het nog geen tijd!

En zo (Haggaï 1 : 2 -1) bleef de tempelliggen als een ruïne. Maar ook de huizenbouw gmg niet voorspoedig. De HERE zegende hen niet. Ze werkten wel, maar werden er niet beter van. Want dat ze de tempel niet herbouwden was een bewijs dat de dienst van de HERE voor hen niet het hoogste was. En daarom zond de HERE droogte en misoogst. (Haggaï 1 : 3-11) Het was om moedeloos van te worden! Het was ook een moeilijke opdracht. Niet alleen waren de economische omstandigheden tegen. Ze ondervonden ook nog veel tegenwerking van de kant van de Sa- Ezra 4 maritanen (de half-joods, half-heidense inwoners van de landstreek Samaria). En de teruggekeerde ballingen waren maar met weinigen.

In die situatie zond de HERE twee profeten: Haggaï en Zacharia om (Haggaï 1 : 12-4) het volk aan te sporen zich te bekeren van dat zoeken naar eigen voordeel en de HERE werkelijk te gaan dienen. En dat dan te bewijzen door werk te maken van de herbouw van de tempel. De profeet Zacharia krijgt daartoe een aantal visioenen, "nacht-gezichten".

Het vijfde nachtgezicht

We gaan nu letten op het vijfde "gezicht" van de profeet. Hij ziet in dat visioen een prachtige, gouden kandelaar met zeven lampen. Er bovenop zit een oliereservoir: door zeven buisjes worden de lampen vanuit deze oliehouder van olie voorzien. Maar het vreemde is: naast de kandelaar staan aan weerskanten twee olijfbomen. Uit een tak van elk van die bomen vloeit "het goud" (de goudkleurige olie) door gouden buisjes in het oliereservoir (vs. 13). " Het beeld is duidelijk. De olijfbomen produceren onafgebroken deolijfolie en door de gouden buisjes gaat die olie via het reservoir naar de lampen. Het gaat om schijnbaar kleine dingen: een paar druppels olie. Maar alleen daardoor kunnen de lampen zonder onderbreking hun licht geven.

Nu was dat prachtige stukje cultuur, die gouden kandelaar met toebehoren, Zacharia niet onbekend. In de tabernakel, het centrum van de (Ex. 25 : 31-40) eredienst van Israël, stond zo'n kandelaar met zeven lampen. Later (Ex. 37 : 17-24) stonden er in de tempel die Salomo bouwde zelfs tien -alles van I Kon. 7 : 49 goud. Elke avond werden die lampen aangestoken om dan de hele nacht te blijven branden.

De profeet Zacharia, zelf een priester, heeft direct begrepen, dat de kandelaar die hij in zijn visioen zag, in verband stond met de tempelbouw. Zerubbabel was daar nog maar net mee begonnen, daar brand- de nog geen kandelaar. Er zullen onder het volk velen getwijfeld hebben of er ooit nog weer een kandelaar met zeven armen zou staan. Maar Zacharia begrijpt: dit visioen houdt een belofte in. De tempelbouw is begonnen, de bouw zalook voltooid worden: de kandelaar zal zijn licht weer geven.

Niet door kracht of geweld

Toch begrijpt Zacharia niet alles van wat hij ziet. Waartoe dienen eigenlijk die twee olijfbomen? Aan de engel die als uitlegger optreedt vraagt hij dan ook: "Wat betekent dit mijn heer?" En dan klinkt een merkwaardig antwoord; kort en krachtig! Zerubbabel, de landvoogd moet weten: "Niet door kracht, noch door geweld, maar door mijn Geest". Zerubbabel heeft de tempel gegrondvest, hij zal hem ook voltooien (vs. 9). De berg van moeiten waartegen hij opziet, zal tot een vlakte worden. Maar hij moet niet denken dat het moeilijke werk van de tempelbouwafhankelijk is van "kracht of geweld". Dat zijn de instrumenten van de mensen die geen andere mogelijkheden hebben dan de macht van het grote getal, de sterke vuist, de samenbundeling van menselijke capaciteiten. Dat is de armoede van het ongeloof. Dat ongeloof had de tempelbouwers in Jeruzalem ook in zijn greep. Maar de HERE spreekt een verlossend woord "door mijn Geest"!

De HERE bouwt het huis, en als Hij dat niet doet, dan zwoegen de (Psalm 127 : 1) bouwlieden tevergeefs. Dat schakelt menselijke activiteit en verantwoordelijkheid niet uit. In Gods koninkrijk geldt: bidden en werken. Kracht en geweld, als er niet meer is, is de mens arm. Menselijke arbeid als vrucht van het geloof in de macht van de Heilige Geest, dat schijnt klein: maar wie veracht de dag der kleine dingen? (vs. 10)

Zerubbabel zal de tempel voltooien. Hij zal de gevelsteen plaatsen (vs. 7) die aan de hogepriester Jozua was toevertrouwd (hfdst. 3 : 9). Dan staat de tempelonder de hoede van de HERE die immers ziet en beheerst alles wat op de ganse aarde gebeurt (vs. lOb).

De twee gezalfden

Als Zacharia nog verder vraagt over de betekenis van de olijfbomen (vs. 11) zegt de engel: "Het zijn de twee gezalfden die vóór de HERE der ganse aarde staan". "Gezalfden", daarbij moeten we denken aan profeten die door God zijn geroepen en die met de heilige zalfolie zijn gezalfd als teken ervan dat ze de Heilige Geest hebben ontvangen. Het visioen wordt nu duidelijk: De steeds doorvloeiende olie is een beeld van het door de Heilige Geest ingegeven woord, het profetisch woord dat van God uitgaat. Dat Woord verspreidt vanuit de tempel zijn licht. En God zal er voor zorgen dat dat licht blijft branden. De twee olijfbomen, de twee "gezalfden" staan vóór Hem.

Het beeld van de kandelaar en de olijfbomen keert in de bijbel terug in Openbaring 11. Daar is sprake van' 'twee getuigen die moeten (Openb. 11: 3, 4) profeteren twaalfhonderd zestig dagen", (dat is de hele periode tussen de hemelvaart en de wederkomst van Christus). De apostel Johannes citeert hier bijna Ietterlijk de profetie van Zacharia (vs. 14).

De kandelaar: beeld van de kerk

Het wordt nu nog duidelijker, dat de kandelaar het beeld is van de kerk van Christus. Die moet het licht van het Woord van God laten schijnen in deze duistere wereld. De kerk van Christus leeft in de tijd van de Heilige Geest: mensen mogen hun geweld ontplooien en hun krachten bundelen in hun strijd tegen het Woord van God en tegen de kerk van Christus -de HERE bouwt en onderhoudt zijn gemeente, zowel die van het Oude, als die van het Nieuwe Testament, door de onoverwinbare kracht van zijn Geest.

Zo heeft de HERE door de profetie van Zacharia zijn volk bemoedigd toen het opzag tegen de herbouw van de tempel, en met datzelfde woord bemoedigt Christus zijn kerk, die zoveel vijandschap ondervindt in de wereld.

Die kerk in Oud en Nieuw Verbond weet zich getroost door die geweldige boodschap: "niet door kracht, noch door geweld, maar door mijn Geest!

Hieronder als extra info : Overzicht van de ‘nachtgezichten’

Eerste gezicht 1:7-17.

De Man op het rode paard, is de Engel des Heren, vs. 11, d. i. Christus voor Zijn geboorte. De rode kleur wijst op eigen bloed of op bloed van de vijanden, dus genade of gericht. Wellicht hier beide. De vallei van mirten in de diepte is symbool van Israël. De Schrift spreekt viermaal van mirten. Ze hebben betrekking op Israëls herstel en toekomstige vreugde, afgebeeld of geprofeteerd. Neh. 8:16, Jes. 41:19 en 55:13 en hier. De diepte wijst op Israëls ingezonkenheid. De andere rode en bruine en witte paarden zijn hemelse heerlegers, zie 2 Thess. 1:7. Jud.:14 en Op. 19:14.

Het stil zijn van het "land" — beter hier de aarde (zelfde woord in het Hebr.) — wijst er op, dat de wereldrijken in rust waren en daarmee Israëls herstel toefde, want eerst als de golving komt, gaat de stroom van de profetie verder. Men zie verder voor de verklaring vs. 14:16. De verklaring is letterlijk. Van de verklaring mag niet nog een andere verklaring gegeven worden. Een nadere studie over dit gezicht

Tweede gezicht, 1:18-21.

De vier hoornen stellen de machten voor die Juda, Israël en Jeruzalem verstrooid hebben, vs. 19. Men kan hier voor houden: het Assyrische, het Babylonische, het Medo-Perzische en het Romeinse rijk. De vier smeden zijn daartegenoverstaande machten, wellicht personen, die er tegen in werken. Wie het zijn is niet gemakkelijk te zeggen. Een nadere studie over dit gezicht

Derde gezicht 2:1-13.

De Man met het meetsnoer wil Jeruzalem meten naar lengte en breedte. De Man is zeer zeker de Engel des Heren. De belofte is: Jeruzalem zal dorpsgewijze bewoond worden vanwege de veelheid van mensen en beesten, die in haar wezen zal. Vaak vergeestelijkt men dit en meent, dat hier van de pluriformiteit van de "Kerk" sprake is, die verdeeld is in vele gemeenschappen. Mogen we vragen, wat de beesten in de "Kerk(en)" voorstellen?! Zijn er gééstelijke beesten? Wie alles als over Israël handelend leert, krijgt klaarheid. Een nadere studie over dit gezicht

Vierde gezicht 3:1-10.
 
Dit gezicht is bekend. Veelal wordt het vergeestelijkt en op de zondaar toegepast. We moeten echter eerst in de hogepriester afschaduwing van het onreine Israël zien, in bezoedeld priestergewaad. De Engel des Heren zal de onreinheid wegnemen en Israël Hem in nieuwigheid des geestes doen dienen. De steen met graveerselen ziet op Christus' lijden en sterven. Daardoor kan de ongerechtigheid van het land op één dag weggenomen worden. Dit is toekomstig. Vanzelf ook: "Te dien dage... zult gijlieden een iegelijk zijn naaste nodigen tot onder den wijnstok en tot onder den vijgeboom." Een nadere studie over dit gezicht

Vijfde gezicht 4:1-14.

De gouden kandelaar typeert Israël, als lichtdrager voor de wereld. De twee olijfbomen vinden in Jozua en Zerubbabel hun protype en vinden hun antitype in de twee getuigen van De Openb. (mogelijk Mozes en Elia?., Op. 11:4). De grote berg is de tegenstand van de wereldmacht van die in later dagen. Een nadere studie over dit gezicht

Zesde gezicht 5:1-4.

De vliegende rol beschreven met de vloek. Dit is een bedreiging voor de goddelozen. De zeer grote rol wijst op de grootheid van het kwaad van Israël, bijzonder als het de Antichristus aanneemt. De vloek zal neer dalen. De vliegende rol typeert de oordelen in de dag des Heren. Een nadere studie over dit gezicht

Zevende gezicht 5:5-11

De efa was de grootste maat in Israël voor droge waren ± 10 H.L., groot genoeg om een vrouw in gebogen gestalte te bevatten. De efa is het beeld van de handel en typeert de positie die Israël na de Ballingschap allengs gekregen heeft: 't is een handelsvolk geworden. In de handel geschiedt veel goddeloosheid: getypeerd door de vrouw. Deze efa wordt verplaatst naar het land Sinear, d.i. naar het Babel van de toekomst (zie Jes. en Jer.). De twee vrouwen, die het doen, zijn twee niet nader bekende machten (volken?). Alles zal zich snel afspelen. ("vleugelen eens ooievaars".) Een nadere studie over dit gezicht

Achtste gezicht 6:1-8

De vier wagens tussen twee bergen van koper met verschillende paarden zijn de vier winden des hemels. Die worden ook in de Op. genoemd, n.l. 7:1-3 en 9:14 en 15. We worden hiermee verwezen naar de tijd van het einde. Goed beschouwd wijzen daar a1 de nachtgezichten op. In Zacharia's dagen werd van enkele een lichte voorvervulling waargenomen. Een nadere studie over dit gezicht

  Lees ook eens: De Nachtgezichten van Zacharia

1.De ruiters (1:7 - 1:17)
2.De horens en de smeden (1:18 - 1:21)[1]
3.De man met het meetlint (2:1 - 2:5)[2] en een oproep aan de achtergebleven ballingen (2:6 - 2:13)
4.Jozua[3] wordt vrijgesproken (3:1 - 3:10)
5.De kandelaar en de olijfbomen (4:1 - 4:14)
6.De vliegende boekrol (5:1 - 5:4)
7.De vrouw in het vat (5:5 - 5:11)