Here, leer ons te verwonderen

In de psalmen wordt vaak uitbundig de schoonheid van de stad Jeruzalem bezongen, van haar poorten en muren. En in 't bijzonder de schoonheid van de tempel, die gebouwd was op de berg Sion. Daar was het hart van Israëls eredienst. Jeruzalem wordt dan ook wel kortweg "Sion" genoemd. Die lof op Sion vind je bijvoorbeeld in de psalmen 46 en 76. En psalm 48 is ook zo'n psalm. Is die lof niet wat overdreven in deze psalm?

In vers 13 en 14 word je opgeroepen om rondom Sion te gaan, al de v torens te tellen en te letten op de verdedigingswerken en de prachtige paleizen. Moet je je eigen stad zo uitbundig prijzen als onneembare vesting? En trouwens, andere volken hebben toch ook hun sterke steden en bolwerken? Denk aan de Filistijnse steden en vooral een stad als Babel, die nog wel sterkere muren had met meer torens en mooie- re paleizen.

Wat maakt Jeruzalem dan tot zo'n bijzondere stad?

De psalm geeft daarop zelf duidelijk antwoord. Er is hier geen spoor van enig natio- nalisme, van menselijke trots of militairistische hoogmoed. Want de psalm bezingt niet de lof van de stad, met haar torens en paleizen: dat is slechts schijn. In werkelijkheid wordt de lof van God bezon- gen, die woont in zijn tempel. Dáár gaat het om (vs. 10). De tempel is de plaats van de verzoening en de bediening van de verzoening: God is goedertieren. Met lof aan God begint de psalm (vs. 2) en eindigt hij (vs. 15).

Is deze psalm gedicht nadat de stad bij een bepaalde vijandelijke aanval op wonderlijke wijze door God was gered? We weten het niet. In de bijbel wordt ons wel meer dan eens verteld, dat vijandige legers Jeruzalem aanvielen om de stad in te nemen. Je zou kunnen denken aan de aanval op de stad door het leger van Assyrië onder aanvoering van Sanherib. Hizkia was toen koning van Juda. Mogelijk zou ook (Jes. 36 en 37) zijn de bedreiging van de stad door Moabieten, Ammonieten en Edomieten (2 Kon. 20: 1-30) tijdens de regering van koning Josafat. Het kan ook zijn dat de dichter aan allerlei gebeurtenissen in het verleden denkt, die een bedreiging voor de stad hebben gevormd.

De HERE woont in Sion

Je kunt in psalm 48 enkele delen onderscheiden

In vers 2-4 wordt de HERE geprezen én de "stad van onze God", de berg Sion. Waarom is Sion zo "verheven", zelfs "een vreugde voor de ganse aarde"? Niet omdat die. stad op zichzelf zo mooi en sterk is, maar omdat God er woont. Het IS "de stad van de grote Koning". ' , Niet de stad zelf is een "burcht", maar God is haar "burcht". God als de God van zijn volk, de God van het verbond heeft de berg Sion uitgekozen tot zijn woonplaats. Alleen daarom is de berg Sion "schoon door zijn verhevenheid".

De HERE beschermt de stad

In vers 5-8 worden dan de aanvallen van de vijanden op de stad beschreven. Koningen, die een bondgenootschap gesloten hebben, ruk- ken tezamen op, maar alleen al bij het zien van de stad grijpt paniek ze aan en vluchten ze in verbijstering weg. Hoe komt dat? Dat lees je in vers 9-12.

Nee, de nederlaag van de vijand en de bevrijding van Jeruzalem wordt niet toegeschreven aan de inspanning van mensen, aan de , knappe verdediging of de perfecte strategie van de koningen van Israël. Daarover geen woord, ook al zullen de Israëlieten onder aanvoering van de koning zich wel verdedigd hebben.

De overwinning wordt uitsluitend toegeschreven aan God. De dichter heeft het gehoord van vroeger en nu zelf gezien: de machtige God, de HERE der heerscharen, woont daar. Hij zal die stad voor eeuwig bevestigen. Niet omdat het volk zo vroom is, omdat het de HERE zo trouw heeft gediend. De dichter ziet het in: het is enkel en alleen Gods goedertierenheid, zijn liefde en trouw, waaraan de stad haar redding te danken heeft. Daarvan spreekt de tempel.

Loof de HERE om zijn trouw

De HERE heeft gedacht aan het verbond dat Hij met zijn volk heeft gesloten. Ook aan het verbond dat Hij gemaakt heeft met koning David en diens huis. Het kan wel eens de schijn hebben dat de HERE een tijdlang zijn volk vergeet. Dat Hij niet meer denkt aan zijn verbond en aan wat Hij beloofd heeft. Het volk kan dan teleurgesteld en moedeloos zijn. Maar deze dichter weet: Gods beloften zijn waar, de HERE is trouwen goedertieren. Hij is genadig en vergeeft de schuld. Daaraan wil de dichter heel bewust denken in Gods tempel.

Die lof van God blijft niet beperkt tot de tempel, de stad of tot het volk Israël. De naam van God zal geloofd worden "tot aan de einden der aarde", overal waar mensen wonen. Want de macht van God, zijn rechterhand, vol van gerechtigheid, gaat over de hele aarde. God handhaaft het recht, Hij houdt gericht over de volken. Daarom mag Sion blij zijn, daarover moeten "de dochters van Juda" jubelen. Want God heeft de stad bevrijd! En dan komt die oproep (vs. 13 en 14) om die stad van Godgoed te bekijken, om onder de indruk te komen van haar schoonheid en sterkte.

Vertel het aan de kinderen

Waarom? Om het te kunnen doorvertellen aan de kinderen, het volgende geslacht. Nee, niet hoe sterk die stad is een onneembare

vesting maar dat "God daar woont". Zó machtig en heerlijk is Hij! En Hij is onze God. Hij blijft dat ook voor altijd, heelons leven lang. Dat moeten de kinderen weten. Dat moeten de ouders hen ver- tellen. Het is een van de vele krachtige aansporingen, die in de bijbel staan, aan het adres van ouders en opvoeders: zeg aan uw kinderen, wie God is, en zeg erbij, dat Hij ónze God is.

Maar heeft deze psalm, hoe mooi en indrukwekkend die ook is, ons vandaag nog wel wat te zeggen? Jeruzalem, een en andermaal verwoest, is wel weer opgebouwd, maar de tempel, de torens en paleizen van vroeger zijn verdwenen. Het is toch niet meer "de stad van de grote Koning", de stad waar de tempel stond, met het heilige der heiligen en de ark van het verbond. Dat waren de tekenen dat God zelf in genade tegenwoordig was bij zijn volk. Die tijd is lang voorbij.

De schoonheid van Gods kerk

Toch is deze psalm maar niet een lied van vroeger. Hij is nog steeds actueel. Want in het Nieuwe Testament wordt de kerk van Jezus Christus, "tempel" genoemd. In die kerk is Jezus Christus aanwezig, Niet lichamelijk zichtbaar, maar heel wezenlijk met zijn majesteit, met zijn genade en Geest.

Als we een loflief zingen op de kerk van Christus, het Sion van nu, hier op aarde en in de hemel, loven we vooral het Hoofd van de kerk: Jezus Christus. Hoe heerlijk en schitterend is dat Hoofd: " Alle macht in hemel en op aarde heeft Hij ontvangen". De kerk kan het Mat th. 28: 18 mocilijk hebben in ecn wcreld die erg vijandig is. Maar Christus heeft beloofd dat Hij haar zal beschermen: "Ik ben met u, al de dagen, tot aan de voleinding der wereld", zei Hij voor zijn hemelvaart. "Hij zal ons geleiden, tot de dood toe" zegt de psalm. Deze psalm prijst dus (Matth.28 : 20) in een verre toekomst de kerk van Jezus Christus, niet om die kerk zelf, maar omdat de Here in haar midden woont. En de oproep van de psalm: een rondgang om Sion te maken om te zien wie de Here is voor zijn volk, geldt dus ook nu. Prijs en bewonder de kerk van Jezus Christus, je bent er veilig, want haar Hoofd is met zijn Geest in haar midden! 

Lees hier nog eens verder: HET BELANG EN DE BETEKENIS VAN JERUZALEM

Lees hier over Jeruzalem en haar Poorten