Wie van u zonder zonde is ... 

De voorganger van een kleine gemeente is gescheiden.. Deze voorganger had altijd gewaarschuwd voor echtscheidingen.. Maar ondertussen liep zijn eigen huwelijk uit op een echtscheiding. Wat hij in zijn preken altijd veroordeelde, werd een deel van zijn eigen leven, zo bleek. Het leidde tot z'n zelfgekozen aftreden als predikant voor een periode van drie jaren. En dat noemt zich christelijk leider?!

Graag vertel ik hoe Jezus Christus omging met zulke "christelijke leiders".

De kerkleiders uit Jezus' tijd brengen een prostituée bij Hem, een op heterdaad betrapte "zondares". En ze dwingen Hem een oordeel uit te spreken: "Volgens de wet van Mozes moet ze ter dood veroordeeld worden, wat vindt U?"

Van Jezus was bekend dat Hij opkwam voor prostituées en fraudeurs, mensen die de leiders veroordeelden. Maar tegelijk was Gods wet de hoogste norm, ook voor Jezus. Wat doet hij? Jezus bukt en schrijft in het zand. Maar ze blijven aandringen.

Dan staat Jezus op en zegt: "Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eer­ste een steen naar haar werpen." En één voor één druipen de leiders af. Ze werpen niet de eerste steen, maar doen de eerste stap van een geslagen geweten.

Dit vind ik nu zo geweldig aan Jezus Christus!

Jezus doet voor de volle honderd procent recht aan de Gods waarheid. Hij ontkent niet dat die vrouw zondig is. Zonde is overtreding van Gods wet, voor Jezus. Maar de leiders dachten zèlf buiten schot te blij­ven en dat kan niet bij Jezus. Hij laat zien dat elke scheiding tussen de zogenaamde
"goede" en "slechte" mensen niet deugt. Niemand is zon­der zonde, niemand staat onschuldig voor God. De leiders van toen niet, de gescheiden dominee niet, maar dan dus ook u en ik niet!

En tegelijk doet Jezus ook voor de volle honderd procent recht aan Gods liefde.
Terwijl de christelijke leiders de vrouw met haar zonde in de hoek zet­ten, accepteert Jezus haar zoals ze is. Deze vrouw kan alleen nog maar haar hoop vestigen op deze bijzondere leraar Jezus Christus, die haar vergeeft, vrijspreekt: "Ook Ik veroordeel je niet! Ga heen, zondig van­af nu niet meer." Dat is genade. Recht doen aan Gods waarheid en aan Gods vergevende en richtinggevende liefde.

Wij veroordelen gescheiden christelijke leiders. Wij allemaal, of we nu christelijk zijn of niet. Maar wat als zo'n voorganger nu niet meer de rol van aanklagende, leider speelt? Maar zich terecht aangeklaagd weet, zijn schuld belijdt voor God en de mensen en van vergeving en genade wil leven?
Ik denk dat wij hem nog steeds zouden veroordelen. Zou Je­zus dan niet tegen hem zeggen: "Ook Ik veroordeel je niet, ga heen, zondig vanaf nu niet meer!?"

Kunnen we het als samenleving aan om recht te doen aan de waarheid en aan de liefde? Christus houdt je Gods waarheid voor en Gods lief­de. Kun jij dat hebben? Van aanklager word je dan aangeklaagde. Kun je dat hebben? Zo ja, dan word je van aangeklaagde, vrijgesprokene en geliefde!     '
Een samenleving zonder besef van "zonde" wordt decàdent. Een sa­menleving zonder "genade" meedogenloos. Voor "eerlijk besef van zonde" en voor "genade" moet je bij Christus zijn! 

Zonde -  Over onze fouten en gebreken

Even op een rijtje
Ons woord ‘zonde’ is waarschijnlijk afkomstig van het Latijnse woord voor ‘schuldig’ (SONS) In het Hebreeuws worden tamelijk veel verschillende woorden gebruikt om ‘zonde’ te benoemen:

* CHATA (het meest gebruikt), met als letterlijke betekenis ‘het doel missen’. De zonde is op die manier een misslag. Op deze manier zie je het hopeloze, het uitzichtloze van de zonde. Het helpt je nooit, integendeel, je komt hierdoor verder van de weg, de waarheid en het leven vandaan!

* AWA wijst op een bewuste en gewilde foute daad, een afwijken van de regel, een overtreden van de wet, het verdraaien van de waarheid.

* PASJA is ‘in opstand komen’, dus tegen Gods regering en Zijn inzettingen ingaan, tegen Hem opstaan.

* SJAGAG wijst op ‘dwalen’, vaak niet eens opzettelijk, maar toch...

* ASJAM is eigenlijk letterlijk ‘schuld’.

* Daarnaast worden ook gebruikt: RA-A, het boze en boosheid, of RESJA, goddeloosheid, MA-AL, trouwbreuk, afval, NEBALA, dwaasheid of MARA, weerspannig zijn, etc.

In het Grieks (Het Nieuwe Testament) wordt vooral HAMARTANOO gebruikt, dat eigenlijk ‘(het doel) missen’ betekent, maar vaak gebruikt wordt om ‘zonde in het algemeen’ te benoemen. Hiervan afgeleid zijn allerlei woorden die allemaal dezelfde hierboven genoemde aspecten belichten. 

Zo wijst HAMARTEMA op onze zondige ‘geaardheid’, zodat we van nature zelfs plezier hebben in het zondigen. Ook komen er specifieke woorden voor om bepaalde concrete zaken te benoemen: ADIKIA, onrecht, PARAKOE, ongehoorzaamheid, ANOMIA, wetteloosheid of PARABASIS, overtreding, etc.

Soms wordt het woord ‘zonde’ bedoeld voor het algemeen:je kunt bijv. een misstap maken. (Richt.20:6;Spr.19:2), maar ook voor iets heel specifieks. De zonde in het algemeen, maar ook een bepaalde foute daad, kan een smet op het volk leggen. (Joz.7:1 en 10-13) Hoe vriendelijk iets er ook uit kan zien, het kan uiterst gevaarlijk zijn. Eigenlijk is ‘zonde’ (in het algemeen) of ‘zonden’ (de concrete fouten en gebreken) gewoon ‘vergif’! Het ergste van de zonde is dat het laat zien hoe fout de bron van de zonde is: ons eigen hart. (Gen.6:5;8:21;Job 4:17-19;14:4;15:14;25:4; Ps.14:3;143:2;Spr.20:9;Pred.7:20;1Kon.8:46)Ons eigen hart maakt het contact met God en met onze naaste onmogelijk.(Gen.13:13;Ex.20:5;Mark.7:14-23)

Hoe zit dat in de Bijbel
In de geschiedenis van Gen.3 wordt verteld hoe de zonde is ontstaan. De duivel wekt twijfel, zaait ongeloof en verleidt door een wellust (‘als God zijn’) en doet een beroep op onze begeerte om ‘verstandig’ te zijn. Hierdoor komt het zover dat de mens zelf wil uitmaken wat goed en wat kwaad is. De mens wil autonoom zijn en komt daarmee los van God. Dit blijkt door de hele geschiedenis van Israël heen: iedereen is schuldig en het is zelfs zo dat het individuele kwaad een hele gemeenschap raakt.(Deut.21:1-9;Joz.7:24;2Sam.21:1) 

Ezechiël maakt duidelijk dat een generatie niet alleen lijdt vanwege het kwaad van een vorige generatie, maar dat iedereen, individueel en elke generatie opnieuw, eigen schuld op zich laadt.(Ezech.18:1-4)

In de Psalmen dichten Israëls vromen over de zonde van zichzelf, van anderen en van het hele volk. Soms wordt leed gezien als een straf op zonde (Ps.39:12), die een schuldbesef bij hen wakker roept.(Ps.6;38;40;41) Het is van zeer groot belang dat de zonde niet worden doodgezwegen of weggestopt, maar worden beleden en aan het licht gebracht.(Ps.32:3,4) Zonden belijden betekent ze benoemen en ze voor Gods aangezicht uit te spreiden. Men is zich bewust tegen God en de naaste te hebben gezondigd, maar er klinkt ook de jubel van de schuldvergeving.(Ps.32:1,2)

De Here Jezus leert dat zonde voortkomt uit het hart (Mark.7:14-23) en vooral schuld tegenover God is. (Mat.6:12;18:22-33;Luk.13:4) Maar ook wordt duidelijk dat Hijzelf de Redder is. Hij heeft macht om zonden te vergeven(Mark.2:10)en Hij doet dit ook! 

(Mat.9:9;Luk.4:18-21;7:36-;19:1-10)Johannes benadrukt dat zonde ‘wetteloosheid‘ is(1Joh.3:4), slavendienst aan de duivel (Joh.8:34;1Joh.3:8), maar ook dat de Here Jezus het Lam van God is, Dat de zonden der wereld wegneemt.(Joh.1:29;36;1Joh.3:5) Hij is een Verzoening voor onze zonden en voor die der gehele wereld!(1Joh.2:2)

De apostel Paulus vertelt veel en ook zeer diep over de zonde. Door één mens is de zonde als een verontreinigend gif de wereld binnen gekomen (Rom.5:12) en door de zonde de dood. (Rom.5:17) Gods wet ontmaskert de zonde als schuld, maar activeert haar ook. (Rom.7:7,8;8:7) Daarom zat de mens in een vreselijk dilemma (Rom.7:14,24),maar er is ook verlossing, in de Here Jezus Christus.(Rom.7:25) Hij heeft (eeuwig) Leven in de schepping gebracht voor ieder die gelooft. De gelovige mens mag delen in Christus’ veroordeling, maar dan ook in Zijn overwinning. (Rom.6:10,11) Nu moeten wij strijden tegen de zonde (Rom.6:12) en uitzien naar de uiteindelijke overwinning. (Rom.8:23)

Over de zeven hoofdzonden
Aan het eind van de zesde eeuw werden alle zonden in zeven hoofdcategorieën onderverdeeld: trots,woede, afgunst, immoraliteit, gulzigheid, luiheid en hebzucht.

Trots of hoogmoed  Iedere hooghartige is de Here een gruwel.(Spr.16:5) God haat trots.(Ps.101:5)Door trots ga je op in jezelf en heb je de moed om neer te zien op anderen en zelfs hoogmoedig tegenover God te zijn. Het kwam door de trots dat ‘Lichtdrager’ een duivel is geworden.(Jes.14:12-15)

Er bestaat geestelijke trots, zoals bij de Farizeeërs, waardoor mensen niet willen buigen voor hun Here. Er is intellectuele trots (1Kor.8:1 en 2), maar die vergeet dat ons vermogen om te denken van God gekregen is. Steun niet op eigen inzicht, maar blijf vertrouwen op Hem.(Spr.3:5,6) Trots ontstaat ook door het materiële vlak, omdat mensen denken dat ze meer zijn door wat ze hebben. 

Maar alle stoffelijk bezit is een gave van God, zelfs de tijd om ervan te genieten krijg je van God.(Jak.1:17) Er is ook maatschappelijke hoogmoed, maar al mag een zebra opvallender zijn dan een werkpaard, juist dat laatste dier, met zijn eenvoudige komaf en verschijnen, is het meest gezien omdat het ons heel wat meer dienst bewijst. Neem afstand van je trots en kijk maar vaak naar het kruis van Christus.(Filip.2:5) Geef maar toe dat je afhankelijk bent van Hem en ontvang van Hem de verlossing.

Woede laat iemand achter met een hart vol spijt, woede brengt onenigheid in huis, verbittert de onderlinge verhoudingen en vertroebelt politieke situaties. Woede maakt zoveel kapot wat je lief is. Daarom heeft God weerzin tegen woede.(Ps.37:8;Jak.1:19) Woede laat niet alleen zien wat er in ons binnenste zit, maar maakt het ons ook onmogelijk om een goed getuige van Christus te zijn.(Mat.26:52) Velen denken dat ze nu eenmaal zo zijn, maar het is zo fout! De eerste stap om van woede af te komen is dan ook: toegeven dat het fout is en er dus ook echt van afwillen. Het gaat er niet om dat we zachte mensen worden (zonder ruggengraat), maar zachtmoedig, oftewel geleid door de Geest.

Er is ook geoorloofde boosheid: we moeten ons kwaad maken over alle zonde om ons heen. (Ps.139:21;Rom.1:18) God Zelf toont ook woede, want Hij is heilig en Hij staat diametraal tegenover alle kwaad.(Kol.3:6)

Afgunst of jaloezie Een jaloers iemand valt af als hij een ander dik ziet worden. Eigenlijk is jaloersheid vooral slecht voor diegene die zelf jaloers is. Een oud Grieks verhaal vertelt over iemand die het een ander niet gunde dat er voor hem een standbeeld werd gebouwd. In een nacht sloeg hij dit standbeeld omver, maar het viel op de jaloerse sloper. Wie jaloers is kan niet gelukkig zijn. Satan was ooit jaloers op Gods positie en daardoor verviel hij tot een vreselijk kwaad. Jaloersheid vreet je van binnen op en verwoest iemands plezier, zijn tevredenheid en gezondheid. 

Uiteraard is er ook goede jaloersheid, omdat het de andere kant van de medaille van de liefdevolle relatie is, maar deze komt alleen maar op als de relatie in gevaar is. De andere jaloersheid wordt gewekt door de erfzonde en kan zomaar de kop opsteken. Stop ermee om anderen de schuld van dingen te geven, waar je zelf verantwoordelijkheid voor hebt, erken je zonde en breek ermee, zet je hart wijd open voor de vernieuwende genade van Christus en bidt of de Heilige Geest in je hart wil komen om te totaal te reinigen en te vervullen. We kunnen een complete overwinning behalen, door .. te capituleren voor Christus.

Immoraliteit of losbandigheid Deze zonde maakt niet alleen jezelf kapot,maar ook de ander en de relaties van beide personen. Het levert zoveel spijt, een leeg gevoel, eenzaamheid op, maar ook de obsessie om opnieuw seks te hebben en erge ziektes die dreigen, Het is gewoon afschuwelijk hoe dit gif onze jongeren bedreigt via vriendelijk ogende tv-series of films. Er zijn niet alleen foute handelingen, maar ook foute gedachten en woorden.(Mat.5:28)

Juist deze zonde werkt verslavend en verstikkend. Deze zonde laat vreselijke sporen na. Immoralitiet is pervers en wie zich ermee inlaat, komt er onnatuurlijk uit te zien. Immoraliteit heeft uiteindelijk altijd schuldgevoelens als nasleep. Het vreemde is dat God ze wel wil vergeven, maar vergeven het zichzelf niet! Christus vergoelijkt de zonde niet, Hij vergeeft ze.(Joh.3:17)

Gulzigheid Gulzige mensen eten te veel, proppen zich vol met vergankelijkheid, want ze zijn aardsgezind, materialistisch. Ze zoeken zichzelf, zelfs als dat anderen veel kost. Ze voeden hun lichaam, maar hun geest vegeteert.(1Tim.5:6)

Luiheid Luiheid is een zonde tegenover God, want we maken onszelf volstrekt onbekwaam als Zijn discipel. Maar ook is het een zonde tegenover anderen, die aan onze luiheid merken hoe waardeloos ze zijn in onze ogen. Het is ook een zonde tegenover onszelf, want wij komen zoveel te kort.(Mat.25:26-30) Duizenden mensen zijn luie kerkgangers, wij zijn vaak luie bidders: we hebben vaak een afspraak met God, maar we laten er zo makkelijk iets tussen komen. De negatiefste kant van luiheid is dat ze ons eindstation weg sloopt. Geestelijke lamlendigheid zorgt ervoor dat we niet meer in staat zijn om nog voor Christus te kiezen.

Hebzucht Deze wereld heeft genoeg hulpbronnen, maar een hebzuchtige alleen kan al niet genoeg hebben. Het paradijs was prachtig, maar de hebzucht heeft het tot een spookachtig moeras gemaakt, bewaakt door een zwaardengel. (Gen.3:24) Hebzucht wil altijd meer dan datgene dat iemand heeft en verleidt mensen om grote offers te brengen, maar uiteindelijk sloopt het alle levenskracht. Wat baat het een mens om de hele wereld te winnen, maar schade lijdt aan zijn ziel*(Mark.8:36)

Lees eens verder

SCHULDBESEF, SCHULDBELIJDENIS, EN SCHULDVERGEVING
BIJ GOD EN DE NAASTE