De Bijbel is niet moeilijk

Met deze studie zijn we aan het einde gekomen van deze zevende serie. Vond je deze studie moeilijk? Je antwoord is wellicht: ja. En ik zal dat niet tegenspreken. In zeker opzicht is deze studie-verzameling inderdaad moeilijk.

Waarom? Omdat ik de zeven series zo moeilijk hebben gemaakt? Nee, toch niet. Deze studies zijn werkelijk hier en daar moeilijk om een heel andere reden. En wel omdat het een bijbel-studie is en omdat de inhoud van de bijbel zo allesomvattend is.

Is de bijbel dan moeilijk? Mijn antwoord is: nee én ja

Nee: de bijbel is niet moeilijk

Waarom niet? Omdat daarin de Vader spreekt tot zijn kinderen. God heeft de bijbel niet laten schrijven voor theologen en wetenschappers. De bijbel is geschreven voor gewone mensen, voor mannen en vrouwen, voor jongens en meisjes. Je zou kunnen zeggen: voor academici en voor "ongeletterden".

Voor elke Israëliet, man of vrouw, waren de boeken van Mozes of de (Deut. 1 : 1,3; 6: 1-4) profetieën van Jesaja en Jeremia verstaanbaar. Ze waren ook tot elke (Jes. 1 : 4, 5, 9, 10) Israëliet, jong of oud gericht. En de ouders konden daarover vertellen (Jes. 6 : 9, 10) aan hun kinderen. De bijbel richt zich niet op een "doelgroep", een (Jer.2 : 4-6) elite, een kaste. Het éne evangelie is bestemd voor alle volken.

Ook de boeken van het Nieuwe Testament zijn niet geschreven voor filosofen of theologen. Denk maar aan de brieven van Paulus of aan die van Johannes. Die brieven zijn wel geadresseerd aan de gemeenten, dus aan de gelovigen, maar ze zijn bestemd voor allerlei soorten mensen.

Paulus schrijft zijn brief aan de Romeinen: aan alle geliefden Gods, geroepen heiligen, die te Rome zijn. Zo schrijft hij: "aan de gemeente (Rom, I: 7) te Gods, die te Corinthe is, met al de heiligen in geheel Achaje"; (2 Cor. 1: 1) "aan de gemeenten van Galatië"; (Gal. 1: 2) "aan de heiligen en gelovigen in Christus Jezus, die te Efeze zijn"; (Efeze 1:1) aan al de heiligen in Christus Jezus, die te Filippi zijn". (Filp, 1: 1)(I Joh.2.12-14), dus tot grote en kleine mensen van allerlei leeftijd, maar ook van allerlei rang, stand en ontwikkeling.

Zó gezien is de bijbel niet moeilijk. God maakt Zich bekend aan mensen. Daarvoor heeft Hij allerlei soorten mensen gebruikt: geleerden als Mozes, Daniël, Paulus, vissers als Petrus en Johannes, een boer als Amos, koningen als David en Salomo...

Daarvoor heeft Hij de schrijvers ook allerlei literatuursoorten laten gebruiken: geschiedkundige verhalen, gedichten, wijsheidsliteratuur. Zo raakt de Here mensen in hun hart. Zo, door Zichzelf te openbaren, wil Hij mensen redden. In de bijbel spreekt Hij tot zondaren om ze te verlossen, in taal en woorden die de eenvoudigste kan begrijpen. Is de bijbel moeilijk? Nee.

Ja, de bijbel is moeilijk

Waarom is de bijbel toch ook moeilijk? (Jes. 40 : 12-31) Omdat God in de bijbel spreekt. En wie is God? Hij is de Almachtige (Job 38), verheven boven alles en ieder. Die hemelse Majesteit spreekt tot (Openb. 1: 8, 4 : 11) ménsen. En Hij spreekt van redding en verlossing, van levendmaken uit de dood! (I Cor. 1: 18-25) Dat betekent dat God spreekt tot mensen over dingen die bij mensen onmogelijk zijn. Het evangelie van de verlossing gaat ver boven ons verstand uit.

De brieven van Paulus zijn geschreven voor oud en jong, voor Jood en Griek, voor slaaf en vrije. Voor "Griek" (voor de academicus) en voor de "barbaar" (voor de totaal ongeschoolde). Maar we moeten ook van deze brieven zeggen, wat de bijbel er zelf van zegt: "daarin (2 Petr, 3: 16) is een en ander moeilijk te verstaan". En de apostel Petrus laat daarop volgen: "wat de onkundige en onverstandige lieden tot hun eigen verderf verdraaien, evenals trouwens de overige schriften".

Om de bijbel te begrijpen moet je je dus zeker óók inspannen. Kennis is eis. Deze serie studies heeft dan ook inspanning gevraagd. Inspanning om te schrijven en inspanning om te bestuderen. Als dat niet het geval was geweest was het geen bijbelstudie, hoogstens een studie waarin wat stond over of naar aanleiding van de bijbel.

Het ging immers om het kennen van God. Hem echt kennen met je hart, in liefde. Maar je moet Hem ook kennen met je verstand. Want je mag je niet vergissen. Je mag je ook niet laten verleiden of met schijnkennis tevreden zijn en daarmee verder leven. Je moet God kennen zoals Hij Zich in de bijbelopenbaart. Je mag geen "beeld" van Hem maken, ook geen "denk-beeld" buiten de bijbel om. Dat is een zaak die beslist over je eigen heil. Het is een zaak van leven of dood.

De Here Jezus Christus heeft gezegd dat het gaat om het eeuwige leven. En wát is het eeuwige leven? "Dit nu is het eeuwige leven dat zij (Joh. 17: 3) U kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt".

We moeten immers de Here liefhebben? Heel de inhoud van zijn wet is: liefde. De wet van de tien geboden legt ons uit, aan ons die het niet meer weten, wat liefde precies is. (Ex. 20 : 1-17) Hoe moeten wij Hem dan liefhebben? (Deut. 5 : 6-21). Antwoord: "Gij zult de Here, Uw God, liefhebben met geheel uw (Deut. 6: 5) hart en .met geheel uw ziel en met geheel uw verstand... gij zult uw naaste hefhebben als uzelf".

Wie werkelijk liefheeft wil weten en steeds meer weten van het voorwerp van zijn liefde. Wie God werkelijk liefheeft en zijn Zoon Jezus Christus wil en zal ook komen tot aanbidding.

Aanbidding

Dat moet het doel zijn van ons leven: De aanbidding van de Drie- ënige God. Daarvan is ook de bijbel vol. Lees bijvoorbeeld het hele hoofdstuk 4 van Deuteronomium eens door. Daar vraagt de HERE aanbidding, omdat, lees je, "de HERE (Deut. 4: 39) de enige God is in de hemel daarboven en op de aarde hier beneden, er is geen ander".

Of lees de woorden waarmee koning Salomo de HERE prijst en tot (1 Kon. 8) Hem bidt en Hem aanbidt, wanneer de bouw van de tempel klaar is en de tempel in gebruik wordt genomen. Salomo, door God tot dichter en woordkunstenaar gemaakt, kan de woorden haast niet vinden: "zie de hemel, ja de hemel der hemelen kan U niet bevatten..." (vs. 27).

Hoe indringend en vol aanbidding verkondigt de apostel Paulus de majesteit van God aan de mensen van Athene, die geleerde Grieken. De apostel spreekt over God zelf, over zijn scheppingswerk, dat Hij deze wereld in stand houdt en over zijn de eeuwen-omspannende weereldregering. "De God, die de wereld gemaakt heeft en al wat daarin is, die een (Hand. 17: 21-27) Heer is van hemel en aarde, woont niet in tempels met handen ge- maakt, en laat Zich ook niet door mensenhanden dienen, alsof Hij nog iets nodig had, daar Hijzelf aan allen leven en adem en alles geeft, Hij heeft uit één enkele het gehele menselijke geslacht gemaakt om op de ganse oppervlakte der aarde te wonen en Hij heeft de hun toegemeten tijden en de grenzen van hun woonplaatsen bepaald, opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van ieder van ons..."

Hoe vol aanbidding eindigt Paulus het gedeelte van zijn brief waarin hij de gelovigen in Rome de grote verlossingswerken van God heeft verkondigd. Hij had geschreven over Gods onvergankelijke trouw, over het onbegrijpelijke van zijn uitverkiezing, het gaat boven elk menselijk begrip uit. En dan schrijft hij: "0 diepte van rijkdom, van (Rom. 11 : 33-36) wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn zijn beschikkingen en hoe onnaspeurlijk zijn wegen. Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen..." Van die lof en aanbidding is Paulus vol en hij spoort de gelovigen aan daar ook vol van te worden. Daarom eindigt hij zijn brief met: "Hem, de alleen wijze God, zij door Jezus Christus, de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen".

Het geheim bekend gemaakt

De bijbel is uniek, want het evangelie is uniek. Het heil dat God geeft heeft geen mens kunnen bedenken. "Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen (1 Cor. 2: 9) mensenhart is opgekomen al wat God heeft bereid voor degenen, die Hem liefhebben".

Voor ons dénken is het allemaal vreemd. God heeft het bedacht: God (1 Cor. 2: 7) de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. (Efeze 1 : 7-9) Voor ons was het een geheim, maar in de bijbel is dat geheim ons bekend (1 Cor. 4 : 1) gemaakt. Rom. (11 : 25, 26) Dát is het evangelie: het bekend gemaakte geheim van God. Wie de Here liefheeft mag het nu ook weten. Je kunt geleerd zijn of maar heel simpel en eenvoudig: als je Hem maar liefhebt. Dan ga je de Schriften onderzoeken. (Deut. 6 : 4-9).

Je wilt je verwonderen over dat geheim, dat je nu mag weten. Maar (2 Tim. 3 : 14-17) dat kun je alleen maar door de Heilige Geest. De Heilige Geest, die de Auteur is van de bijbel, moet je verstand (Hebr. 5: 11-14) verlichten zodat je de Heilige Schrift kunt verstaan. (1 Petr. 1 : 23,2 : 2) Je hárt moet worden geopend.

Wie met een verkeerd hart leest, houdt er straks mee op: veel te moeilijk! ~ Te moeilijk om te begrijpen, maar ook te moeilijk om te doen! Dan kun je met de bijbel niet overweg. Je gaat dan hoogstens iets uit de Bijbel halen wat je voor jezelf wel gebruiken kunt.

Toen de apostel Paulus in Filippi preekte was er een vrouw, Lydia, (Hand. 16: 14) die er uit zichzelf net zo min als andere vrouwen naar luisteren wilde, of, als ze luisterde, er wat "aan had". Maar de Here opende haar hart, zodat zij aandacht schonk aan hetgeen door Paulus gezegd werd". Het is alles Gods werk en Gods werk alleen.

Alleen

 Dat woord "alleen" is hier erg belangrijk. Je kunt dat vier keer achter elkaar zeggen. Het is nogal bekend, zelfs , in het latijn. alleen de Schrift - sola scriptura, alleen genade - sola gratia, alleen door het geloof - sola fide, alleen God de eer - soli Deo gloria.

Sola scriptura

Alleen de Heilige Schrift. Dat gaat dwars in tegen wat mensen willen. De strijd van de kerk in deze wereld heeft zich altijd toegespitst op dit punt: zal de bijbel het alléén te zeggen hebben, of is er naast de bijbel nog een andere autoriteit? De bijbel kan op verschillende manieren van zijn enige plaats worden beroofd.

De Rooms-Katholieke kerk stelde de overlevering, de traditie gelijk aan het geopenbaarde Woord: Schrift én overlevering. Zo kwam de traditie naast en later zelfs boven de Heilige Schrift te staan. Kerkelijke bepalingen en beslissingen heersen dan over de bijbel. (2 Cor. 3 : 6)

Ook de wederdopers tastten de alleenheerschappij van de bijbel aan. Zij stelden het "inwendig licht" boven de bijbel. Met een beroep nog wel óp de bijbel. Daar staat ergens: "de letter doodt, maar de Geest maakt levend". Met de letter bedoelt de apostel volgens het verband: de wet. Die wet is levend, maar voor wie meent door werken van de wet te kunnen leven, heeft ze een verschrikkelijke uitwerking. Het gebod (Rom. 7 : 10) "dat ten leven moest leiden, blijkt ten dode te zijn". Het Woord van God kan "een levensgeur ten leven" zijn, maar ook een "doodslucht ten dode". (2 Cor. 2: 15, 16)

De wederdopers en anderen maakten ervan: de letter is dood, maar , beweerden ze: het inwendige licht in de mens, dat zou dan de Geest zijn, is levend. Niet wat de bijbel zegt beslist dan, maar wat de vro- me mens "ervaart" in zijn hart. Zo komt de vrome mens te staan boven de Schrift. Die aanval op de Schrift is er vandaag nog: het gaat dan om de zg. vrome mens, de evangelisch geïnspireerde, bewogen mens, maar om de mens, die eigen ingeving stelt boven de Schrift.

Maar wat zegt de Heiland? Alleen het Woord van God behoudt. Al (Luk. 16: 29-31) zou er een wonder gebeuren, een opstanding uit de doden, het brengt niemand tot geloof. "Zij hebben Mozes en de profeten, naar hen moeten zij luisteren". "Mozes en de profeten", dat was toen één van de benamingen van wat wij nu noemen het Oude Testament. De Heiland (Joh. 20 : 29) zegt ook: "Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gij geloofd? Zalig zij, die niet gezien hebben en toch geloven".

Als aanstaande apostel moest Thomas zien. De apostelen waren immers oor- en ooggetuigen van de woorden en de werken van de Hei- land en van wat met Hem gebeurde: de feiten. En zij moesten daar- om die feiten bekend maken, prediken. Maar vanaf die tijd geldt: ge- loven, alleen door het Woord. En dat Woord is de bijbel. Daarop wees de Heiland op Pasen: de profeten, Mozes, de Schriften, (Luk. 24 : 25, 26, 27) , die moeten ze geloven. Alles wat de Schriften zeggen.

Sola gratia

Door genade worden we behouden: "Want door genade zijt gij (Ef.2 : 4, 5, 8, 9) behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf: het is een gave van God, niet uit werken, opdat niemand roeme". Wie roemt, moet in de Here roemen. Want, wat mensen betreft: alle roem is uitgesloten. Wij kunnen niets, (1 Cor. 1 : 27-31) want we willen niets.

Zelfs wat het "vlees", dat is de mens zoals hij zonder de Heilige (Rom. 8 : 7) Geest is, bedenkt, is "vijandschap tegen God". Van onszelf zijn wij (Rom .3 : 9-20) er op uit God en onze naaste te haten. (Heid. Cat. vr./antw. 5) Maar God heeft ons met Zich verzoend door de dood van zijn Zoon. (Titus 3 : 3)(Ef. 2 : 3) Wanneer? (Rom. 5 : 6-10/7 : 23)(Rom.5 : 11) Toen WIJ nog vijanden van Hem waren. (Rom 4 .5) Goddelozen, dus mensen die uit zichzelf goddeloos zijn, geen ontzag of eerbied voor God kunnen opbrengen, worden vrijgesproken: ze worden gerechtvaardigd. Daar is niets van mensen bij. Het is alles gratis: genade, geen enkele verdienste van onze kant. Ook al krijgen we loon van onze God. (Matth. 5 : 12) Dat loon is ook genade: genade-loon. (Openb. 22 : 12) Door genade "kroont God zijn eigen gaven". Dat gaat in tegen alles (Luk. 17: 10) bij wat mensen denken. Een mens wil geen genade-brood. Het gaat ook boven ons denken uit. (N.G.B. art. 24).

Als de bijbelons dit geheim van God bekend maakt, ja, dan gaat het over iets waar geen mens bij kan, waar niemand ooit mee klaar (Ef. 3 : 14-19) komt, waar alle gelovigen van alle eeuwen samen mee bezig moeten zijn: hoe kunnen we vatten, hoe groot de breedte, en lengte en hoogte en diepte is de liefde van Christus die de kennis te boven gaat? Denkend over het woord "genade" kom je er nooit mee klaar .

Sola fide

Wij worden behouden alleen door het geloof. Niet door eigen werken. De goede werken die we moeten doen, en die gelovigen ook gaan doen, zijn zelf ook gaven van God. De dankbaarheid voor Gods genade is zelf ook weer genade. God geeft ons die dankbaarheid.

Zo zegt de apostel het ook: "Want zijn maaksel zijn wij, wij namelijk (Ef. 2 : 10) als verloste, gelovige, dankbare mensen, in Christus Jezus", geschapen om goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen'. Abraham is niet uit de werken gerechtvaardigd, maar uit het geloof. (Rom. 4 : 1-12) Wie niet gelooft kan God niet welgevallig zijn. (Gal. 3 : 1-14) Alleen wie gelooft wordt behouden. (Hebr. 11 : 6) Alleen maar geloof! Zo gemakkelijk maakt God het voor ons. (Joh. 3 : 16) En juist dat is voor ons zo moeilijk, dat het zo gemákkelijk lijkt. Want ook het geloof is een gave van God. Niets uit onszelf, alles uit (Ef. 2 : 8) God. En daarom:

Soli Deo gloria -Alleen God de eer

Ook dat gaat in tegen wat wij mensen willen. Wij willen zelf geëerd worden, wij willen ook alles zelf doen. Zo is het immers vandaag? De mens zal een nieuwe wereld scheppen: de stad van de mens. Zo was het bij de torenbouw van Babel, zó is het nog. De mens moet en zal de vrede op de aarde brengen, zal ieder het geluk bezorgen.

Het rasechte humanisme viert vandaag hoogtij: de mens in het middelpunt. Dat is de zonde van het begin, de oer-zonde in het paradijs. Daarmee verleidde de satan de mens: "Gij zult als God zijn, kennend het goed (Gen, 3) en het kwaad." De mens wil als God zijn, zelf beslissen wat goed is en wat kwaad, en zo in de plaats van God staan. Maar de bijbel zegt: "Uit God en door God en tot God zijn alle dingen, Hem zij de (Rom. 11 : 36) heerlijkheid tot in alle eeuwigheid". Dat is het einddoel van Gods geheim. De Here Jezus Christus heeft Zich gegeven tot in de dood om ons te verlossen. Toen heeft God Hem de meeste macht gegeven. Waarom? Opdat alle tong zou belijden: Jezus is Heer, tot eer van God de Vader.

Ja, dat woord "alleen"

Alleen de Schrift, daar ging het om. Alleen genade, dat zegt de Schrift. Daarom kan het maar alleen uit het geloof zijn, dat iemand behouden wordt. En dan: Aan God alleen de eer. Hallelujah.

Dat was ook het doel van deze zeven series bijbelstudies. Dat wil hij zijn, hoe gebrekkig misschien ook. Alles wat erin gezegd wordt kan met dit vier keer "alleen" worden samengevat en, loopt uit op dit "alleen". Dan vallen mensen weg. Ook ik als maker van deze site.En ook zij die deze studies hebben gevolgd of er nog mee bezig zijn. Maar wel moeten we allen samen verder komen in onze verwondering over God en in onze bewondering van Hem, de Drieënige.

Al in de psalmen en de profeten klinkt het "Hallelujah" op. Dat "hallelujah" klinkt ook nu in de nieuwtestamentische gemeenten tel- kens op, zij het soms aarzelend, in de psalmen die we samen zingen, in onze persoonlijke dank en in ons persoonlijk en gezamenlijk doen en laten. Eens zal dát Hallelujah aarde en hemel vervullen. (Openb, 19: 1,5,6) De "kronen" van de vier en twintig ouderlingen, dat zijn de (Openb. 4 : 4, 10) vertegenwoordigers van de kerk van alle eeuwen, dus ónze kronen, wat doen zij en dus wij ermee? Die kronen zijn de overwinningskransen, de kransen van de rechtvaardigheid voor ieder die tot het einde volhardt. Wat doen we ermee? We werpen ze van onze hoofden voor de troon van onze God. Want alle eer en dank voor onze verlossing is aait God alleen. Niets van mensen, alles van God. Soli Deo Gloria.

Hoe nu verder?

Als u deze studies hebt gevolgd en verwerkt, komt vanzelf de vraag: Hoe nu verder? Ook in deze studies heb ik slechts onvolledig kunnen bespreken wat de Here ons in zijn Woord openbaart. Daarom is verdere studie van de Bijbel noodzakelijk. De Heilige Geest gaf ons de Bijbel om ons God te doen kennen. Deze Geest wil in u wonen en werken: Hij wil je verstand verlichten bij de verdere bijbelstudie.

Het is niet juist dat te doen zonder kennis te nemen van wat de kerk en de gelovigen in een eeuwenlange geschiedenis over het Woord van God hebben gezegd. Al die eeuwen hebben immers de gelovigen de bijbel bestudeerd en heeft de kerk in haar worsteling om vast te houden wat God in zijn Woord tot ons zegt, de samenvatting daarvan, telkens vastlegd in haar belijdenissen.

Daarom is het niet juist net te doen of je de studie van de bijbel zelf als eerste zou moeten beginnen. Daarom is het ook niet juist alleen te blijven staan. De bijbel leert duidelijk dat de Heilige Geest woont in de kerk, en dat (Rom. 10 : 14, 15) Hij het geloof werkt in je hart door de verkondiging van het evangelie: De kerk is ook de gemeenschap van de heiligen en die kerk is eeuwenoud. Als daar het woord zuiver gepreekt wordt is daar een gemeenschappelijk geloof en dus ook een gemeenschappelijk heil. (Judas: 3)

Dat gemeenschappelijk geloof heeft de kerk uitgedrukt in haar zes belijdenisgeschriften, waarover in de studies is gesproken. Die gemeenschap moet je zoeken. Samen met anderen de Here dienen en je geloof belijden. In de kerk vindt u de ambtsdragers: dominees en ouderlingen, die door de Heilige Geest aangesteld zijn tot herders van zijn schapen. De Here heeft hun in het bijzonder opgedragen aan allen voortgaand (Hand. 20 : 28) onderricht te geven. Dat blijkt heel duidelijk uit wat de Heiland zei tot zijn discipelen. Eerst schonk Hij hun de Heilige Geest. 

En toen zond Hij ze uit met (Joh. 20 : 21, 22) het bevel: "maakt al de volken tot mijn discipelen (leerlingen). (Matth, 28 : 19)De predikers, eerst dus de apostelen en later de dominees moeten de gelovigen onderwijzen. En alle gelovigen moeten zich laten onderwijzen, én ook doen wat de Heiland erbij voegde: "leert hen onderhouden alles wat Ik U geboden heb", Die blijvende prediking van het Woord, dat blijvend onderwijs, die voortdurende studie van Gods Woord heeft elke gelovige nodig.

Zoals je lichaam zou sterven als het niet blijvend wordt gevoed, kwijnt of sterft je geloofsleven als het niet voortdurend gevoed wordt door het Woord van God, door de verkondiging van het evangelie. Het Evangelie dat ons uitzicht geeft op:

De Nieuwe Hemel en De Nieuwe Aarde

Lezen: Openbaring 21:1-8 (Oude Vertaling)

Dit is dan nu écht het slot van de zevende- en tevens laatste serie. Ik heb er diepe bewondering voor als je alle series hebt bestudeerd. Voorwaar een constatering om dankbaar voor te zijn. Daarom dan als laatste deze studie over de Nieuwe Hemel en de Nieuwe Aarde.

En ik zag eenen nieuwen hemel en eene nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jerûzalem, nederdalende van God uit den hemel, toebereid als eene bruid, die voor haren man versierd is. En ik hoorde eene groote stem uit den hemel, zeggende: Ziet, de tabernakel Gods is bij de menschen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volk zijn, en God zelf zal bij hen en hun God zijn. En God zal alle tranen van hunne oogen afwisschen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch gekrijt, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan. 

En die op den troon zat zeide: Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zeide tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en getrouw. En Hij sprak tot mij: Het is geschied. Ik ben de Alpha en de Omega, het begin en het einde. Ik zal den dorstigen geven uit de fontein van het water des levens voor niet. Die overwint, zal alles beërven; en Ik zal hem een God zijn, en hij zal Mij een zoon zijn. Maar den vreesachtigen, en ongeloovigen en gruwelijken, en doodslagers, en hoereerders, en toovenaars, en afgodendienaars, en al den leugenaars, is hun deel in den poel, die daar brandt van vuur en sulfer; hetwelk is de tweede dood.

Na het laatste oordeel zag Johannes een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Dit kan ook bedoeld zijn als een vernieuwde hemel en vernieuwde aarde

De zee was niet meer. Sommige uitleggers denken, dat de zee door het vuur zal zijn opgedroogd. De vernieuwde aarde zal dan de woonplaats zijn en blijven van de heilige engelen en zalige mensen.

En Johannes ziet dan een nieuw Jeruzalem uit de hemel neerdalen. Een stad gemaakt van goud en edelgesteente. Als een bruid, versierd voor haar bruidegom.

God zelf zal dan bij de mensen wonen, zijn tent zal op aarde zijn, in de oude vertaling staat: De tabernakel Gods is bij de menschen. De tabernakel is de woning van God. Dit is een figuurlijke wijze van spreken. Zoals wij ook in Leviticus 26:11 lezen:

En Ik zal mijn tabernakel in uw midden zetten, en Ik zal geen afkeer van u hebben.
·  Waarmee God wil zeggen: Ik wil maken dat mijn genade en woord en godsdienst u steeds zullen bijblijven, opdat Ik uw God blijve en gij mijn volk.

Ook het volgende vers van Leviticus 26 is in dit verband van belang:

Ik zal in uw midden wandelen en u tot een God zijn en gij zult mij tot een volk zijn.
·  God (Christus) zal in ons midden zijn om ons in het geestelijke te onderwijzen, te heiligen en te geleiden ter eeuwige zaligheid. En in het lichamelijke met overvloed van gezondheid, rijkdom en vrede te zegenen.

'Ik zal u tot een God zijn,' zegt de Heer, zoals Hij dat ook al in Genesis 17:7 zei:

Ik zal mijn verbond oprichten tussen Mij en u en uw nageslacht in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u en uw nageslacht tot een God te zijn.
·  En gij zult mij tot een volk zijn, staat verder in Leviticus, dat Ik uit genade, door de beloofde Messias verlichten, rechtvaardigen en heiligen zal ter eeuwige zaligheid. Zie ook 1 Corinthe 1:30.

Op een dag zal Christus terug komen en een nieuwe hemel en aarde scheppen:

een nieuw paradijs voor hen die in Hem geloofden en wiens zonden vergeven waren.
Uiteindelijk zal God het paradijs herstellen.
Opnieuw zal er geen dood of lijden of kwaad zijn. Ons zwoegen en werken in deze wereld duurt slechts kort in het kader van de eeuwigheid.

We zullen de eeuwigheid doorbrengen met God's nieuwe schepping...
Wat prachtig zal dat zijn. Stel je voor dat je een eeuwigheid hebt om de oneindige schepping van alwetende, almachtige God te ontdekken.

We zullen God loven in de hemel voor Zijn werk als Schepper en Verlosser, "U bent waardig, onze Heer en God, de heerlijkheid en de eer en de kracht te ontvangen, want Gij hebt alle dingen geschapen, en door Uw wil zijn zij, en zijn zij geschapen" (Openb. 4:11)

God zal alle tranen afwissen, zoals een moeder de tranen van haar kind afwist. Maar wel met dit verschil, dat een moeder dat vaker zal moeten doen, maar de Heer doet het slechts één keer, want daarna zullen er nooit meer tranen vloeien.

En ook de dood zal niet meer zijn, behalve in de poel des vuurs, waar hij voor eeuwig zal blijven. Maar Gods kinderen in het hemels Jeruzalem zullen de dood niet meer kennen. En er zal ook geen geklaag of verdriet zijn.

De eerste dingen zijn voorbijgegaan, waaronder te verstaan het kruis, het lijden der gelovigen en alle verdere kommer en kwel van het tegenwoordige leven.

God op de troon zegt dan: „Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Schrijf, want deze woorden zijn getrouw en waarachtig. Zij zijn geschied." Waarmee gezegd wordt: alles is volbracht, wat voorzegd is door de profeten in het Oude Testament en de apostelen in het Nieuwe Testament.

En de dorstige mag drinken uit de bron van het water des levens, het wordt hem geschonken, uit genade, zonder verdienste. Lees hierover ook in Johannes 7:37:

En op den laatsten, den groten dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke!
Maar de in het kwaad volhardende booswichten, zij die niet berouwvol om vergeving smeken, wacht een gruwelijk lot: zij komen in de poel, die brandt van vuur en zwavel. De tweede dood.