Here, leer ons vertrouwen

Het vertrouwen in de goddelijke wereld is niet in een dag opgebouwdVele levens zijn we onderweg en in elke leven groeit het vertrouwen in de goddelijke wereld. Het is niet iets wat je denkmatig aan kan sturen het is in je of het is niet in je. Het is een gevoel wat je bij je draagt.

Dat gevoel is in feite in ieder mens op dit moment. Maar door onze zinnen te zetten op aardse activiteiten en ons af te sluiten voor het geestelijke drukken we het godsvertrouwen zelf weg. Nimmer is de vonk van het godsvertrouwen zo groot in de mensen als in onze huidige tijd. Vele oude zielen bevolken de aarde om de aarde een duw te geven in de goede richting.

Juist nu we leven in een overgangstijd is het nodig dat het godsvertrouwen wordt gewekt bij vele mensen. Bij veel mensen is de spanning van het godsvertrouwen zeer hoog. Onze maatschappelijke conditionering onderdrukt deze spanning en het Gods vertrouwen komt vervormd naar boven. Men sluit zich aan bij kerken en sektes om gehoor te geven aan het gevoel van godsvertrouwen.

Ware Godsbeleving kan enkel in volledige vrijheid tot uiting komen. Het is een persoonlijke beleving van godsvertrouwen. Eeuwen hebben we als een schaap achter de Godsbeleving van kerken gelopen maar gelukkig zien we dat dat afbrokkelt.
 
Het godsbeeld wat bij de meeste mensen leeft is het beeld wat de kerken ervan geschapen hebben. De HEER, GOD, ALLAH enz op een machtige troon, die oordeelt en verbant en straft, nee gelukkig is dat een door mensen gecreëerde God. GOD is liefde en liefde is GOD, we denken niet in personen maar in een energie die alles omvat.
 
Als je aan iemand vraagt: hoe zie je God? dan zal hij je een beschrijving geven, maar als je vraagt: heb je hem dan gezien omdat je het weet, dan komt er geen antwoord. Als ons godsbeeld is vertroebeld dan is het moeilijk om werkelijk godsvertrouwen te hebben. Kerken hebben zeker niet meegeholpen om ons een zuiver Godsbeeld te geven.
 
Godsvertrouwen betekent veel meer dan men denkt, vertrouwen we erop dat liefde ons geestelijk verder kan brengen, vertrouwen we erop dat ons innerlijk gevoel juist is en handelen we dienovereenkomstig. Vertrouwen we erop dat het leven ons zal brengen wat goed voor ons is. Vertrouwen we erop dat het leven ons verder zal brengen op onze geestelijke ladder.
 
Het Godsvertrouwen kan heel groot zijn, een overdreven godsvertrouwen kan onze vleugels verlammen. Het is zeker niet zo dat de geestelijke wereld alles voor ons regelt, wij zijn het die steeds dingen zullen ondernemen om verder te komen. Klakkeloos afwachten in een groot Godsvertrouwen doet de mens ontvluchten aan zijn verantwoordelijkheid.

 
Geen zelfvertrouwen, maar Godsvertrouwen [Lees eens 2 Korinte 1:1-11]
 
2 Korintiërs 1:9
Paulus kende naast het lijden ook de troost. Paulus heeft zelfs in levensgevaar verkeerd. God heeft hem echter verlost, evenals Timoteüs. Het is wel opvallend dat Paulus ondanks dit gevaar en de angst God looft. Veel mensen zullen daar in momenten van gevaar, angst, wanhoop en verdriet niet toe komen. Wat was Paulus’ geheim? Hij bracht zijn angsten en twijfels tot zwijgen door God te loven en te prijzen. Hij wist dat God altijd groter is dan het gevaar waarin hij verkeerde. Hij legde zijn leven in Gods hand en zag Gods hand in de dingen die er in zijn leven gebeurden. Toen het gevaar was geweken, zag hij daarin de verlossing van God (vs. 10). Waarom laat God dergelijk gevaar toe in een mensenleven? Paulus zegt: ‘opdat wij niet op onszelf vertrouwen zouden stellen, maar op God, die de doden opwekt.’ Wat dood is in u en mij, kan God weer levend maken. Gelooft u dat?

Godsvertrouwen is het allerbelangrijkste wat er is om te leren. Het is de enige remedie tegen wanhoop en uitzichtloosheid. Het wordt door God zelf ons geschonken en is het zekerste teken, met geloof, hoop en Liefde, dat de Geest in ons woont. Daarom kun je het ook niet zelf maken of kopen bij een winkel, het kan alleen verkregen worden door met God te willen leven.

Zet jezelf eens voor de spiegel: Heb ik geloof en vertrouwen in God en liefde tot Hem?

 - Geloof ik in God, ben ik bereid moedig voor mijn geloof uit te komen en er zelfs spot en minachting voor te doorstaan?
 - Of ben ik eerder beschaamd voor mijn geloof en zwijg ik er maar liefst over?
 - Ben ik bereid te geloven in de door God geopenbaarde waarheden, die de Kerk me voor houdt te geloven?
 - Heb ik vertrouwen in Gods voorzienigheid of laat ik bij de minste tegenslag de moed zakken en maak ik Hem verwijten?
 - Heb ik me overgegeven aan wanhoop door niet meer te geloven in Gods liefde en barmhartigheid.
 - Ben ik bereid naar God toe te groeien en Hem te beminnen of leef ik onverschillig en oppervlakkig alsof God er niet was?
 - Zijn er perioden in mijn leven geweest dat ik zonder geloof in God leefde?
 - Wanneer lijden me treft, ben ik dan opstandig? Ben ik bereid mijn lijden te dragen, te offeren, in vereniging met het lijden van Christus?
 Neem ik met Jezus het kruis op om Hem te volgen?
 - Heb ik ooit God gehaat?
 - Ben ik dankbaar jegens God voor verkregen gunsten en heb ik oog voor Gods dagelijkse weldaden in mijn leven, voor de kleine dingen van elke dag die Hij mij geeft?
 Of ben ik ondankbaar en zie ik enkel dat wat niet goed gaat?

.

.