Melchizedek ontmoet en zegent Abram

Genesis 14 : 18-22 - Melchizedek ontmoet en zegent Abram

18 En Melchizédek, koning van Salem, bracht voort brood en wijn; en hij was een priester des allerhoogsten Gods.
 
19 En hij zegende hem, en zeide: Gezegend zij Abram Gode, den Allerhoogste, Die hemel en aarde bezit!
 
20 En gezegend zij de allerhoogste God, Die uw vijanden in uw hand geleverd heeft! En hij gaf hem de tiende van alles.
 
21 En de koning van Sódom zeide tot Abram: Geef mij de zielen; maar neem de have voor u.
 
22 Doch Abram zeide tot den koning van Sódom: Ik heb mijn hand opgeheven tot den HEERE, den allerhoogsten God, Die hemel en aarde bezit ...

Abram heeft het niet gemakkelijk gehad

Hij was geroepen zo hoorden we pas uit Ur der Chaldeeën, weggetrokken van huis en haard op weg naar de onzekere toekomst. En daarna  kwam de eerste beproeving al want het beloofde land bleek geen paradijselijk oord te zijn maar er was hongersnood en Abram vluchtte naar Egypte. Daar aangekomen was de volgende moeilijkheid, want farao lied zijn oog vallen op Sara die schoon van aangezicht was, Abram verdraaid de waarheid en nadat God die nacht in grijpt kunnen ze weer terug naar Kanaän. We zien daarin dat Abram, aartsvader en vader aller gelovigen, toch ook een gewoon mens was, met zijn fouten en gebreken, met zijn zonde en schuld.

Ruzie uit met de herders van Lot

Daar aangekomen breekt er ruzie uit met de herders van Lot, en scheiden hun wegen, Lot naar het oosten naar het overjordaanse en Abram aan deze zijde van de rivier. Al gauw merkt Lot dat hij de verkeerde keus heeft gemaakt. Er ontbrandt een oorlog tussen de machtige Kedarlaomer en de koningen van Sodom en Gomorra, het gebied waar Lot verblijft en Lot wordt gevangen en meegenomen.

Dan komt Abram hem te hulp en bevrijdt Lot, hem en al zijn bezit en mensen. Opnieuw een mooie trek bij Abram, hij was de minste toen lot en hij hun land uitkozen, en hier opnieuw: hij zegt niet nou lot je hebt er zelf voor gekozen, zoek het maar uit, eigen schuld dikke bult, boontje komt om zijn loontje, nee hij helpt hem.

De strijd is gestreden en dat zal heus niet zachtzinnig of zonder slag of stoot zijn gegaan. De overwinning is behaald en vermoeid keren ze weer terug.

Dan komen we bij onze tekst, er ontstaat een vreemde ontmoeting. Zomaar doemt hier een persoon op die we eigenlijk nauwelijks kennen. En Melchisedek, de koning van Salem, bracht brood en wijn; hij nu was een priester van God, de Allerhoogste.

Melchisedek: koning van gerechtigheid of mijn koning is rechtvaardigheid

Hij is een koning-priester. Koning van Salem (komt van Shalom, vrede. Zou het latere Jeruzalem zijn), priester van de Allerhoogste God. We duiken met het verhaal van Melchisedek een bijzondere tijd binnen. Over deze Melchisedek wordt slechts één keer iets verteld. Het is het verhaal wat we net hebben gelezen. Abram komt deze bijzondere koningpriester tegen na een strijd tegen Kedorlaomer, een vijandige koning van een van de streken in de Jordaanvlakte. Abram was in staat om met zijn knechtenlegertje vijf koningen te verslaan en zijn neef Lot te bevrijden, samen met de inwoners van Sodom. Na deze overwinning keert Abram terug. Hij wordt tegemoet gekomen door twee koningen. De ene is de koning van Sodom (symbool voor het kwaad), de ander is de koning van Salem (vrede). Een grotere tegenstelling kan je niet hebben zou ik zeggen.

Abram en zijn mannen zullen ongetwijfeld na deze strijd hongerig en dorstig geweest zijn. Vermoeid zullen ze zijn. En daar komt zomaar iemand hen tegemoet. Deze verdwijnt weer net zo snel als hij gekomen is, maar zijn naam blijft hangen Melchizedek, we lazen er van in Hebr. en zongen ervan in ps. 110. Een koning, de koning van Salem, vrede betekent het, sjaloom, dezelfde
klank als in Jeruzalem. Koning van de vrede met een mooie naam: Melchizedek, koning van de gerechtigheid. Dat wil zeggen dat in het rijk van Melchizedek vrede en gerechtigheid heersen.

Tegen de achtergrond van het gebeurde, de oorlog en de strijd, het donkere toneel licht deze mens op als een zon, een stralend licht. De vredevorst die gerechtigheid brengt

De strijd is gestreden en Melchizedek komt Abram tegemoet met vrede en gerechtigheid. Met heelheid om de gebrokenheid te genezen. Met brood en wijn om Abram en zijn mensen te voeden en drinken te geven.

Duidelijk wordt dat het om meer gaat dan alleen de bevoorrading bijvullen, dat het om meer gaat dan de dagelijkse behoefte van eten en drinken.
Brood en wijn zijn tekenen, symbolen, letterlijk geven ze nieuwe kracht, herstellen ze lichaam en geest, maar geestelijk gezien verwijzen ze naar de zegen die God wil geven. Het avondmaal is gegeven niet ter versterking van ons lichaam maar van ons geloof. Van ons vertrouwen. En zoals we brood en wijn eten en drinken zozeer mogen we zeker weten dat God onze vader wil zijn en
Jezus Christus onze verlosser.

Dat klinkt in dit gedeelte voluit door: Melchizedek komt Abram tegemoet en hij zegent hem, hij spreekt goede woorden over hem uit woorden waar kracht van uit gaat, woorden van God zelf.

Abram die dacht alleen te zijn in het beloofde land als volgeling an God, ontmoet zomaar ter versterking een ander, die hem zegent die op de een of andere wijze ook kennis heeft van de God van Abram. Die de Allerhoogste , de Schepper  van hemel en aarde dient.

Melchizedek behoorde niet bij Israël

Hij was waarschijnlijk een Kanaaniet. Een vreemdeling, een heiden. Maar toch kende hij op een voor ons onverklaarbare manier, de God die deze wereld heft gemaakt, die God die Abram had geroepen, die God die Abram zegent. En Abram wordt uitgenodigd aan tafel te komen bij Melchizedek en samen maaltijd te houden bij deze priester en koning.

Niet alleen Abram wordt gezegend maar ook God, hetzelfde woord is dat in het Hebreeuws, we vertalen het alleen anders, god zij geloofd, geprezen., geprezen zij God, de Allerhoogste.

Net als Abram staan ook wij voor een ontmoeting

Een bijzondere ontmoeting, want de hogepriester van het vrederijk, de hogepriester die ons heel wil maken komt ons tegemoet, met brood en wijn, met de zegen van de allerhoogste. Jezus Christus. Die lijn trekt ook de schrijver van de Hebr.  In Melchizedek wordt iets gezien van Jezus Christus, de grote
hogepriester, het verschil is dat Melchizedek iedere keer moest offeren voor eigen onvolkomenheden, maar deze hogepriester Jezus heft dat niet nodig, zijn offer is er voor ons en onze zonden.

Hoe vaak hebben we het niet moeilijk met ons geloof, slaat twijfel toe, verkeren we in een crisis. Daarom is juist het avondmaal: om ons te versterken, om ons nieuwe moed en kracht te geven.

Abram neemt de gaven met blijdschap en in geloof aan

Maar na Melchizedek komt er nog een koning, de koning van Sodom, die zegt: Abram geef mij die mensen die je bevrijdt hebt in de strijd, maar alles wat je aan bezit hebt buitgemaakt houdt dat maar. Wast een geweldige koning, deze geeft veel meer dan wat brood en wijn, rijk zal Abram worden. Maar merkwaardig, Abram weigert, hij slaat het aanbod af: Zelfs geen draad of schoenriem, ja niets van het uwe zal ik nemen, opdat gij niet kunt zeggen: Ik heb Abram rijk gemaakt.

Abram wil niets met hem te maken hebben, de koning van Sodom, Bera, in het kwaad betekent zijn naam. Want als hij iets zou aannemen zou hij zich afhankelijk van hem maken, zou hij zichzelf verkopen aan hem. Abram weet je nog toen ik je alles schonk, Abram het goud en zilver van Sodom hebben jou rijk gemaakt. Het was een verleiding, maar Abram weerstaat deze. Abram onderscheidt wat werkelijk waardevol is, het brood en de wijn van de hogepriester, en niet het goud en zilver van Sodom. Nee Abram ontvangt niet hij geeft, hij schenkt de tienden aan Melchizedek, de tienden zijn in Israël de gaven die je geeft voor de dienst van God en de dienst aan de naaste. Uit dankbaarheid geeft Abram opdat anderen mogen delen in de zegen van God de allerhoogste en zo mogen wij leven uit de zegen van Jezus Christus de hogepriester die zijn leven gaf voor u en mij.

Lees ook eens: Melchizedek ontmoet en zegent Abram