Daniël in de leeuwenkuil 

Daniël VI 20-23 - Daniel in den kuil der leeuwen

1 Darius, de Meder, ontving het koningschap, toen hij tweeënzestig jaar oud was. 2 Het behaagde Darius over het koninkrijk honderd en twintig stadhouders aan te stellen, die over het gehele koninkrijk verdeeld zouden zijn; 3 en over hen drie rijksbestuurders, van welke Daniël er een was; aan hen moesten die stadhouders rekenschap geven, opdat de koning geen schade zou lijden. 4 Toen overtrof deze Daniël de rijksbestuurders en de stadhouders, doordat een uitnemende geest in hem was; en de koning was van zins hem over het gehele koninkrijk te stellen.
 
5 Daarop trachtten de rijksbestuurders en de stadhouders een grond voor een aanklacht tegen Daniël te vinden inzake het rijksbewind, maar zij konden geen enkele grond voor een aanklacht of iets verkeerds vinden, omdat hij getrouw was en er geen verzuim of iets verkeerds bij hem gevonden werd. 6 Toen zeiden die mannen: Wij zullen tegen deze Daniël geen enkele grond voor een aanklacht vinden, tenzij wij iets tegen hem vinden in de dienst van zijn God.
 
7 Daarop drongen die rijksbestuurders en stadhouders onstuimig bij de koning aan en zeiden tot hem: O koning Darius, leef in eeuwigheid! 8 Alle rijksbestuurders van het koninkrijk, oversten, stadhouders, raadsheren en landvoogden hebben zich beraden, dat een koninklijk besluit behoort te worden uitgevaardigd en een verbod vastgesteld, dat ieder die binnen dertig dagen een verzoek richt tot enige god of mens behalve tot u, o koning, in de leeuwenkuil zal worden geworpen. 9 Vaardig dan nu, o koning, dat verbod uit en schrijf een bevelschrift, dat onveranderlijk is, naar de wet der Meden en Perzen, die niet kan worden herroepen. 10 Dus schreef koning Darius dat bevelschrift met dat verbod.
 
11 Zodra Daniël vernomen had, dat het bevelschrift geschreven was, ging hij naar zijn huis; nu had hij in zijn bovenvertrek open vensters aan de kant van Jeruzalem; en driemaal daags boog hij zich neder op zijn knieën en bad en loofde zijn God, juist zoals hij dat tevoren placht te doen. 12 Toen snelden die mannen toe en vonden Daniël biddende en smekende tot zijn God.
 
13 Daarop naderden zij tot de koning en spraken tot hem over het koninklijk verbod: Hebt gij niet een verbod uitgevaardigd, dat ieder mens, die binnen dertig dagen een verzoek richt tot enige god of mens behalve tot u, o koning, in de leeuwenkuil zal worden geworpen? De koning antwoordde: De zaak staat vast naar de wet der Meden en Perzen, die niet kan worden herroepen. 14 Toen zeiden zij tot de koning: Daniël, een van de ballingen uit Juda, heeft geen acht geslagen op u, o koning, noch op het verbod dat gij hebt uitgevaardigd, maar driemaal daags verricht hij zijn gebed. 

15 Zodra de koning de zaak gehoord had, mishaagde zij hem ten zeerste, en hij zon op middelen om Daniël te bevrijden, ja, tot zonsondergang gaf hij zich moeite om hem te redden. 16 Toen drongen die mannen onstuimig bij de koning aan en zeiden tot hem: Weet, o koning, dat het een wet van Meden en Perzen is, dat geen enkel verbod of besluit, dat de koning heeft uitgevaardigd, veranderd kan worden. 17 Daarop gaf de koning bevel en men haalde Daniël en wierp hem in de leeuwenkuil. De koning nam het woord en zeide tot Daniël: Uw God, die gij zo volhardend dient, die bevrijde u! 18 En er werd een steen gebracht en op de opening van de kuil gelegd, en de koning verzegelde die met zijn zegelring en met de zegelring van zijn machthebbers, opdat er niets zou worden veranderd met betrekking tot Daniël.
 
19 Toen ging de koning naar zijn paleis en bracht de nacht vastend door; en hij liet niets tot afleiding voor zich brengen, en zijn slaap vlood van hem.
 
20 Bij het ochtendkrieken, toen het licht werd, stond de koning op en ging inderhaast naar de leeuwenkuil, 21 en toen hij nabij de kuil kwam, riep hij Daniël toe met droeve stem; de koning nam het woord en zeide tot Daniël: Daniël, gij dienaar van de levende God, heeft uw God, die gij zo volhardend dient, u van de leeuwen kunnen bevrijden? 22 Toen sprak Daniël tot de koning: O, koning, leef in eeuwigheid! 23 Mijn God heeft zijn engel gezonden en de muil der leeuwen toegesloten, en zij hebben mij geen kwaad gedaan, omdat ik voor Hem onschuldig ben bevonden; maar ook tegen u, o koning, heb ik geen misdaad begaan. 24 Toen werd de koning ten zeerste verheugd en hij gaf bevel, dat men Daniël uit de kuil zou optrekken; Daniël werd uit de kuil opgetrokken, en generlei letsel werd aan hem gevonden, omdat hij op zijn God had vertrouwd. 25 En de koning gaf bevel, en men haalde die mannen die de aanklacht tegen Daniël ingebracht hadden en wierp hen in de leeuwenkuil, hen, hun kinderen en hun vrouwen, en zij hadden de bodem van de kuil nog niet bereikt, of de leeuwen maakten zich van hen meester; zelfs al hun beenderen vermorzelden zij.
 
26 Daarna schreef koning Darius aan alle volken, natiën en talen, die de ganse aarde bewonen: Uw vrede zij groot! 27 Door mij wordt bevel gegeven, dat men in het gehele machtsgebied van mijn koninkrijk voor de God van Daniël zal vrezen en beven; want Hij is de levende God, die blijft in eeuwigheid; zijn koningschap is onverderfelijk en zijn heerschappij duurt tot het einde; 28 Hij bevrijdt en redt, en doet tekenen en wonderen in hemel en op aarde, Hij, die Daniël uit de macht der leeuwen heeft bevrijd. 29 En deze Daniël stond in hoog aanzien onder het koningschap van Darius en onder het koningschap van Kores, de Pers.

De bekende geschiedenis van Daniel in de leeuwenkuilx

Daniel was één van de 3 rijksbestuurders, die samen met 120 stadhouders het land bestuurden. Daniel overtrof deze allemaal, omdat er een uitnemende geest in hem was. Daarom wilde koning Darius Daniel als regent aanstellen over het hele rijk. Toen werden de andere 2 rijksbestuurders en de stadhouders jaloers. Ze zochten naar iets in het leven en werk van Daniel op grond waarvan ze hem zouden kunnen aanklagen. Tot hun spijt konden ze niets vinden.

Besluit om Daniël veroordeeld te krijgen

Er werd een nieuwe wet van Meden en Perzen uitgevaardigd waarin stond dat niemand binnen 30 dagen een verzoek tot enige god of mens, behalve koning Darius, mocht richten. Toen Daniel hoorde van deze wet ging hij, zoals hij gewend was, naar zijn huis om tot God te bidden. Hierop hadden zij, die deze list hadden bedacht gewacht. Ze stormden bij Daniel naar binnen en vervolgens berichtten zij deze wetsovertreding onmiddellijk aan de koning. Darius was tot zijn grote spijt in de val gelopen. Hij kon toen niets anders doen dan Daniel in de leeuwenkuil laten werpen, want een wet van Meden en Perzen kon immers niet veranderd worden. De ingang tot de leeuwenkuil werd versperd met een grote steen die werd verzegeld met de ring van de koning en de ring van de machthebbers.

Daniël uit de kuil gehaald

De volgende morgen vroeg ging koning Darius naar de leeuwenkuil en vroeg naar Daniel of de God die hij zo volhardend diende hem had beschermd tegen de leeuwen. We kennen het antwoord: Daniel leefde, God had Zijn engel gezonden en deze sloot de muilen van de leeuwen. Daniel werd vervolgens uit de kuil gehaald en de mannen die de aanklacht hadden ingediend werden met hun gezinnen in de kuil geworpen en door de leeuwen verscheurd en opgegeten, zelfs hun botten werden verbrijzeld. Tot zover in het kort de geschiedenis uit Daniel 6.

De Schriften getuigen van Christus

Dat blijkt ook uit deze geschiedenis. In de eerste plaats spreekt Daniels naam hiervan. Daniel betekent nl: God is mijn rechter. Psalm 7:11 "God is een rechtvaardig Rechter". We kunnen hierbij denken aan de Here Jezus die geoordeeld werd op het kruis van Golgotha. De volle zwaarte van het oordeel, dat wij verdiend hadden legde God, de rechtvaardige Rechter, op Hem. Jesaja 53:5 "de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem". Hij werd van God verlaten en droeg de straf die wij hadden verdiend. De volledige toorn van God onderging Hij, het behaagde God Hem te verbrijzelen.

Daniël type van Christus

Maar er zijn meer verwijzingen die Daniel in dit hoofdstuk tot een type van Christus maken. Er was volgens Dan. 6:4 "een uitnemende geest in hem". Van Christus wordt in Lukas 2:47 gezegd: "allen nu, die Hem hoorden, waren verbaasd over Zijn verstand en Zijn antwoorden". Of Johannes 7:15 "De Joden dan verbaasden zich en zeiden: Hoe is deze zo geleerd zonder onderricht te hebben ontvangen?" en Lukas 4:22 "En allen betuigden hun instemming met Hem en verwonderden zich over de woorden van genade, die van zijn lippen kwamen".

De rijksbestuurders konden geen grond voor een aanklacht tegen Daniël vinden

Opnieuw spreekt de geschiedenis van Daniel van de Here Jezus, die zonder zonde was. In Hem was absoluut geen enkele grond voor een aanklacht, toch werd Hij geoordeeld, omdat dit paste in Gods plan. Lucas 23:14 "Gij hebt deze mens bij mij gebracht als iemand, die het volk afvallig maakt en zie, ik heb Hem in uw tegenwoordigheid verhoord en in deze mens geen enkele grond gevonden voor datgene, waarvan gij Hem beschuldigt". In Hem was geen enkele zonde, zoals we weten uit Hebr. 4:15 " Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan meevoelen met onze zwakheden, maar een, die in alle dingen op gelijke wijze als wij is verzocht geweest, doch zonder te zondigen".

Daniël was een man van gebed

Elke dag bad hij minimaal drie keer tot God. De Here Jezus was eveneens een getrouwe Bidder. We lezen telkens van Hem dat Hij tijd nam om te bidden. Van Daniel ging een goed getuigenis uit, we lezen dat hij God volhardend diende. Christus wordt in Openb.1:5 de getrouwe getuige genoemd, niemand was zo'n getuige in woord en daad als Hij.

Daniel werd veroordeeld

En dat terwijl hij niets misdaan had. Hierin herkennen we weer de Here Jezus. Volkomen onschuldig werd hij toch veroordeeld en aan het vloekhout van Golgotha geslagen. Hij had Zijn hele leven geleefd, zonder ""n keer te zondigen, toch moest Hij deze diepe vernedering ondergaan.

De leeuwenkuil is een beeld van het graf

Menselijkerwijs gesproken zou de kuil ook Daniels graf zijn geworden. Daniel werd geworpen in de leeuwenkuil, vervolgens werd de kuil afgesloten met een steen, vgl. Matth. 27:60 "en hij legde Hem in zijn nieuwe graf, dat hij in de rots had laten uithouwen, en na een grote steen voor de ingang van het graf te hebben gewenteld, ging hij heen.". Vervolgens werd de steen van de leeuwenkuil verzegeld, vgl. Matth. 27:66 "Zij gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te
hebben".

Daniel werd levend uit de leeuwenkuil gehaald

Dit gebeurde omdat hij zoals hij in Dan. 6:23 zegt "ik voor Hem onschuldig ben bevonden". Christus stond op uit het graf, Hij overwon de dood, dat mogen we elk jaar met Pasen in het bijzonder gedenken. Hij stond op, omdat Hij gedurende Zijn leven God op een volmaakte wijze had ge"erd, Het offer van Zichzelf werd door God aangenomen. Zijn opstanding uit de doden is hiervan het bewijs. Fil. 2:5 "Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was, die, in de gestalte Gods zijnde, het Gode gelijk zijn niet als een roof heeft geacht, maar Zichzelf ontledigd heeft, en de gestalte van een dienstknecht heeft aangenomen, en aan de mensen gelijk geworden is. En in zijn uiterlijk als een mens bevonden, heeft Hij Zich vernederd en is gehoorzaam geworden tot de dood, ja, tot de dood des kruises. Daarom heeft God Hem ook uitermate verhoogd en Hem de naam boven alle naam geschonken, opdat in de naam van Jezus zich alle knie zou buigen van hen, die in de hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn, en alle tong zou belijden: Jezus Christus is Here, tot eer van God, de Vader!"

Er is ook een groot verschil tussen de geschiedenissen van Daniel en Christus. Daniel was weliswaar in de leeuwenkuil, maar hij heeft niet de intense lichamelijke en geestelijke pijn hoeven te doorstaan die de Here Jezus later, hangend aan het kruis, zou doormaken. De diepe verlatenheid van God, toen het 3 uren duister werd, heeft Daniel niet gekend. Christus heeft een lijden doorgemaakt, dat zijn weerga niet kent in de geschiedenis. Een lijden dat wij nooit ten volle zullen kunnen beseffen, omdat wij een dergelijke eenzaamheid nooit mee hoeven te maken, omdat Hij voor ons de straf heeft willen ondergaan! Halleluja aan het Lam van God!