De gast zonder bruiloftskleed

Mattheüs XXII 11-13 - De gast zonder bruiloftskleedt gestraft

1 En Jezus antwoordde en sprak wederom in gelijkenissen tot hen en zeide: 2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een koning, die voor zijn zoon een bruiloft aanrichtte. 3 En hij zond zijn slaven uit om de ter bruiloft genodigden te roepen, doch zij wilden niet komen. 4 Wederom zond hij andere slaven uit, met de boodschap: Zegt de genodigden: Zie, ik heb mijn maaltijd bereid, mijn ossen en gemeste beesten zijn geslacht en alles is gereed; komt tot de bruiloft. 5 Maar zij sloegen er geen acht op en gingen heen, de een naar zijn akker, de ander naar zijn zaken. 6 De overigen grepen zijn slaven, en zij mishandelden en doodden hen. 

7 En de koning werd toornig, en hij zond zijn legers uit en verdelgde die moordenaars en stak hun stad in brand. 8 Toen zeide hij tot zijn slaven: De bruiloft is wel gereed, maar de genodigden waren het niet waard. 9 Gaat daarom naar de kruispunten der wegen en nodigt allen, die gij aantreft, tot de bruiloft. 10 En die slaven gingen naar de wegen en verzamelden allen, die zij aantroffen, zowel slechten als goeden. En de bruiloftszaal werd vol met hen, die aanlagen. 11 Toen de koning binnentrad om hen, die aanlagen, te overzien, zag hij daar iemand, die geen bruiloftskleed aanhad. 12 En hij zeide tot hem: Vriend, hoe zijt gij hier gekomen zonder bruiloftskleed? En hij verstomde. 13 Toen zeide de koning tot de bedienden: Bindt hem aan handen en voeten en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal het geween zijn en het tandengeknars.
 
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

Te druk om te feesten ?

De gelijkenis van het Koninklijk bruiloftsmaal gaat weer een stap verder in de openbaring van Gods heilsplan. In deze gelijkenis zien we hoe het verder gaat na de weigering van het Joodse volk om de aangekondigde Koning te accepteren.
We vinden de aankondiging van deze bruiloft ook terug in Openbaring:

En ik hoorde als een stem van een grote schare en als een stem van vele wateren en als een stem van zware
donderslagen, zeggende: Halleluja! Want de Here, onze God, de Almachtige, heeft het koningschap aanvaard.
Laten wij blijde zijn en vreugde bedrijven en Hem de eer geven, want de bruiloft des Lams is gekomen en zijn vrouw
heeft zich gereedgemaakt. (Openb. 19:6-7)

Deze gelijkenis over de uitnodiging voor een bruilof gaat over de uitnodiging voor het Koninkrijk van God

We zien in deze gelijkenis hoe geduldig God is met zijn uitverkoren volk. Tot driemaal stuurde de koning zijn slaven er op uit om de genodigden te roepen. Deze mensen waren dus al uitgenodigd en worden nogmaals geroepen of eraan herinnerd dat de bruilof begint. Echter de eerste keer willen ze niet komen, de tweede keer slaan ze geen acht op de uitnodiging en gaan verder met hun eigen zaken. Anderen grepen zijn slaven en doodden hen. Dit heeft grote gevolgen omdat de koning zijn legers stuurt en hun stad in brand steekt. De derde maal worden de slaven niet meer naar de genodigden gestuurd maar naar de kruispunten en nodigen iedereen uit die ze tegenkomen zowel goeden als slechten. 

Uiteindelijk is de bruiloftszaal toch vol gekomen maar niet met degenen die als eerste uitgenodigd werden. Zij wilden niet komen. Wanneer de koning voor de tweede maal zijn slaven er op uit zendt met de boodschap “alles is gereed”, slaan de genodigden geen acht op de uitnodiging of vinden hun akker of hun zaken belangrijker. Sommigen gaan zover dat ze de slaven van de koning mishandelen en doden. Ook in het gedeelte in Lukas waar we een gelijksoortige gelijkenis vinden (Lk. 14:15-24), gaat het over mensen die uitgenodigd worden en die zich verontschuldigen. Ook nu nog gaan mensen niet op Gods uitnodiging in en verontschuldigen zich. Ze missen de heerlijke belofte van God de Vader dat straks de rechtvaardigen zullen stralen in het Koninkrijk van hun Vader (Mat. 13:43).

Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een koning, die voor zijn zoon een bruiloft aanrichtte

Dus een koning, God zelf, organiseert voor zijn Zoon, Jezus Christus een bruiloft. En dan staat er dit: 'En hij zond zijn slaven uit, om de ter bruiloft genodigden te roepen, doch ze wilden niet komen.' En dan stuurt hij nog een keer slaven eropuit met de boodschap: 'Denk erom, alles is gereed, kom tot de bruiloft' , maar 'ze sloegen er geen acht op, en gingen heen, de een naar zijn akker, en de ander naar zijn zaken.' 

Het erkennen van God heeft gevolgen

Eigenlijk is zoiets onvoorstelbaar maar toch is de wereld vol van mensen die de uitnodiging best kennen en allerlei andere dingen voor laten gaan. De genodigden mishandelen zelfs de boodschappers van de koning en ze doden hen. Hoe is het mogelijk dat mensen boos worden als je ze het Evangelie vertelt. Ik denk dat de mensen zich onbewust toch realiseren dat het waar is, dat er straks een bruiloft zal zijn. Mensen zeggen zo gemakkelijk: 'Er is geen God.' Maar ik denk dat er geen mens rondloopt die daarvan overtuigd is. Ieder mens weet diep in zijn hart, dat er wel een God is. 

Maar erkennen dat er een God is, heeft gevolgen. Dan moet je Hem ook als God aanvaarden. Daarom is het veel gemakkelijker om het bestaan van God te ontkennen en andere dingen voor te laten gaan. In Lucas' versie van dit verhaal staat: de een had een akker gekocht en de ander vijf span ossen, die hij moest gaan bekijken en een derde was pas getrouwd. (Lu 14:18,19) Kortom, allemaal dingen die ze belangrijker vinden dan de uitnodiging van het Koninkrijk Gods.

Alles belangrijker vinden dan God

Nu is het natuurlijk gemakkelijk, denk ik, om je als gelovige een beetje te verkneuteren over het feit dat jij wel op die uitnodiging ingegaan bent. En ik denk dat dat op zich niet eens zo verkeerd is. En toch: is jouw leven nou echt zo op God gericht, dat Gods bruiloft, het feest dat God voor zijn Zoon aanricht, gaat boven zaken, akkers, vrouw, of kinderen? Heeft in jouw leven God de eerste plek? Of moeten wij, als we eerlijk zijn, ook vaak bekennen: 'Het was weer niks vandaag. Alles ging voor. Alles was belangrijker dan God. Ik had het me wel voorgenomen, maar er kwam weer niets van terecht. Ik had het zo druk met...' 

We hebben het druk

En eigenlijk beschouwen we God als een soort sluitpost. Wij laten met ons leven zien dat we nog maar erg weinig begrepen hebben van die wonderlijke uitnodiging. Dat God, de Schepper van hemel en aarde, u uitnodigt op de bruiloft van zijn Zoon. Bewijzen we niet met ons leven, wanneer we allerlei andere dingen voor laten gaan, dat het ons nog maar amper te pakken heeft? Als we gaan zien, om welke grote dingen het gaat, is het niet alleen een kwestie van één keer binnengaan in die bruiloftszaal, één keer je leven aan de Here Jezus geven. Maar als het ook je hele verdere leven beweegt, wordt elke dag een dag, waarin je ernaar streeft om God de eerste plek te geven in je leven.

Uiteindelijk komt er niemand

En dan zendt de heer zijn knechten opnieuw uit. Hij zegt: 'Ga maar naar de pleinen en naar de hoeken van de straten, overal waar je mensen vindt. En nodig iedereen die je daar tegenkomt uit voor de bruiloft.' En dan staat er: 'En zij verzamelden allen die zij daar aantroffen, zowel slechten als goeden.' Dat is toch geweldig: zowel slechten als goeden. Mensen denken vaak dat je eerst goed moet worden om binnen te mogen komen. Maar dat is niet zo. Het maakt voor God geen enkel verschil hoe je binnenkomt. Dus als u zich goed voelt: hartelijk welkom in de bruiloftszaal. En als u zich slecht voelt: hartelijk welkom in de bruiloftszaal. Is dat niet heerlijk? 

Prachtig evangelie

Er wordt niks gevraagd. Die mensen worden zo van de straat opgepakt, goede en slechte. 'De koning nodigt je uit om op de bruiloft van zijn zoon te komen!' Kun je je voorstellen hoe verbaasd ze waren, toen ze daar binnen kwamen? Vooral de slechten natuurlijk. De goeden hadden misschien nog een beetje het gevoel dat ze er wel pasten, maar de slechten zijn Gods bruiloftszaal binnengekomen terwijl ze wisten wie ze waren. Ze zullen ontzettend blij geweest zijn, voor hen moet het een ongelooflijk feest zijn.

Toen kwam de koning binnen

Hij keek de zaal rond en zag daar iemand die geen bruiloftskleed aan had. En de koning zei tegen die man: 'Vriend, hoe ben je hier gekomen zonder bruiloftskleed?' In die tijd was het waarschijnlijk zo dat ze een kleed kregen als ze de zaal binnenkwamen, die mensen kwamen immers zo van de straat. Ik denk dat dat bruiloftskleed ook iets te maken heeft met wat de Bijbel noemt: 'met Jezus Christus bekleed worden.' (Ga 3:27) Er staat letterlijk in de Bijbel: 'doe de Here Jezus Christus aan.' (Ro 13:14) Je komt binnen door de Here Jezus, alleen door Hem. 

Je bekleden met de Here Jezus

Die ene man had voor zijn gevoel dat kleed niet zo nodig. Hij kon wel in zijn eigen kloffie. En ik denk dat veel mensen er zo over denken. Er wordt tegenwoordig vaak gezegd dat er vele wegen zijn die naar God leiden. Maar Jezus zegt: 'Niemand komt tot de Vader dan door Mij.' (Joh 14:6) Ik vermoed dat die ene man denkt: 'Dat die slechten van de straat zo'n kleed nodig hebben, dat kan ik me voorstellen, maar ik zie er toch prima uit?' Maar de koning ziet hem en stuurt hem de zaal uit. Want in de bruiloftszaal, in het Koninkrijk Gods, gaat het alleen om Jezus. Hij is de hoofdfiguur.

Hartelijk welkom, ook de slechten

Daarom is ons leven bedoeld om Hem in te drinken, tot ons te nemen. Om iedere dag meer veranderd te worden naar het beeld van de Here Jezus. Als je Hem als eerste gaat zoeken, kan Hij pas een grote plek in je leven krijgen. Dan mag je je verblijden over het feit dat je als een slechte binnenkwam. En van tijd tot tijd word je daaraan herinnerd, vanwege je soms slechte manier van leven. Maar verblijd je erover, dat God dan toch zegt: 'Hartelijk welkom, ook de slechten.' God gaat je in die feestzaal bekleden met het kleed van de Here Jezus, zodat je leven in de loop van de jaren verandert en die feestzaal eigenlijk steeds feestelijker wordt. Dan besef je steeds meer welk een genade God aan je leven bewezen heeft. Uitgenodigd op de bruiloft van Gods Zoon

Een gelijkenis laat vaak maar een deel zien van de hele werkelijkheid. Het is waar dat wij gasten zijn op de bruiloft van Gods Zoon, maar het Evangelie omvat meer. Wij zijn uitgenodigd om de bruid van de bruidegom te zijn. Wij zijn als christenvolk bedoeld om de vrouw te zijn van de Here Jezus. En als Jezus Christus naar deze aarde komt, betekent dat de hereniging van bruidegom en bruid. Wij zijn geroepen tot een liefdesverhouding met Hem. Wij zijn dus niet alleen gast, maar ook een deel van de bruid van Christus. Dat is Gods hele plan en dat begint al bij de schepping van de mens. God maakte eerst één mens en zei toen: 'Ik zal voor hem een hulp maken die bij hem past.' 

Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een koning die voor zijn zoon een bruiloft aanricht

Toen God dat zei ging het niet alleen om Adam en Eva, maar speelde er in Gods gedachten veel meer mee. God wil voor zijn Zoon een hulp maken die bij Hem past. Daarom staat er: 'Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een koning die voor zijn zoon een bruiloft aanricht.' God is bezig om voor zijn Zoon een vrouw te zoeken. Om voor Hem een hulp te maken die bij Hem past. Paulus is daar in Ef 5 duidelijk over als hij de teksten uit Genesis 2 (Ge 2) aanhaalt en zegt: 'Dit geheimenis is groot, doch ik spreek met het oog op Christus en de gemeente.' (Ef 5:32) Ons leven is bedoeld om elke dag wat meer bij Hem te passen. Om klaargemaakt te worden als bruid voor de bruidegom. Om elke dag meer van de Here Jezus te houden. Elke dag mag ons een beetje dichter bij Hem brengen. Dat is Gods grote verlangen.

Moeilijk om die uitnodiging boven alles voor te laten gaan

Misschien ben ik er bang voor dat God mij dingen laat doen die ik niet wil. Kun je een paar dingen noemen waar je bang voor bent als je ja zegt tegen Hem? Nou, een andere baan gaan zoeken of in een andere plaats gaan wonen. Dat je dan je familie en vrienden achter moet laten. Maar is God dan iemand die denkt: zij vindt haar baan zo leuk en houdt veel van haar vrienden, laat ik haar dan maar ergens anders heen sturen? Dan wil ik toch in grote bescheidenheid zeggen: God is niet zo. 

En als ik het oneerbiedig mag zeggen: Hij valt ontzettend mee. Hij is niet degene die jou dingen laat doen, die niet bij je passen. Hij is in eerste instantie iemand die jou dingen laat doen waar je hart naar uitgaat. Natuurlijk moet je altijd de bereidwilligheid hebben om ja te zeggen tegen God. Maar over het algemeen laat Hij je geen dingen doen die je niet wilt. Soms moet je bepaalde lessen leren in het leven, als je jezelf ergens op vastgepind hebt.

God  geeft en laat dingen ldoen die je fijn vindt

Dingen waar je enthousiast over kan worden, ondanks de moeite die het met zich mee kan brengen. En dan bedoel ik goede dingen. Kijk, God is de almachtige en de alwijze God en God is Liefde. Laten we met het laatste beginnen. God houdt van je. Dat betekent toch niet dat God jou dingen laat doen, waar jij bij voorbaat een hekel aan hebt? Dat doen je ouders toch ook niet. God houdt van je, Hij gaat voor jou juist iets opzoeken waar je goed in bent. Zo is Hij echt! 

God is de Almachtige, Hij kan in je uitwerken dat je ook echt bekwaam wordt. Ook is God de wijze God, die heel erg goed weet wat goed voor je is. Naarmate je dat beter gaat verstaan, word je ook een beetje rustiger in je overgave aan Hem. God wil met jou een hele mooie weg gaan. De hoogste weg die er met jou gegaan kan worden. God is zo volmaakt in dat soort dingen, dat Hij ons vertrouwen meer dan waard is.

Mannen en vrouwen uit de Bijbel hebben dat ook ontdekt

Mozes verblijft notabene zes weken lang op een berg, alleen maar om bij God te zijn. En eigenlijk had hij het ontzettend druk, hij had de leiding over een heel volk. Toen hij weer beneden kwam zag hij dat het volk er een puinhoop van had gemaakt. Toch ging hij meteen de volgende dag weer veertig dagen naar God toe. Mozes, en anderen in de Bijbel, hadden iets geproefd van de bekoring van het omgaan met God. Waardoor ze er de eerste plek aan gingen geven. Dat duurde lang, dat was een worsteling. Dat kennen we allemaal, maar als iemand een hobby heeft, waar hij graag mee bezig is, vindt hij er toch ook altijd tijd voor? Maar is het niet ook een zekere mate van discipline? Jawel, zeker in het begin, maar ik wil het zo graag uit de wetmatige sfeer halen. In een goed huwelijk is het ook niet zo dat je jezelf dwingt om met je man of vrouw om te gaan. En God wil dat verlangen in ons hart leggen, zodat het toch op den duur een bijna vanzelfsprekende grote plek krijgt in ons leven.

Waarom zou Hij niet blij met je zijn? 

Nou, als ik denk aan de manier waarop ik leef, wie ik ben diep in mijn hart, dat ziet er allemaal niet zo mooi uit. Ja, maar er staat in het verhaal: 'slechten en goeden' ; dan kunt u toch onder de 'slechten' vallen? Ja, dat zou kunnen, maar ik denk dat ik mezelf toch als te slecht ervaar. En dat ik daarom niet kan geloven in die uitnodiging. Vind je enige grond in de Bijbel dat mensen die te slecht zijn buitenboord vallen? Ik denk dat ik daarvoor de Bijbel niet voldoende ken, maar die twijfel zit in mij. Ja, maar uit de Bijbel kun je leren, dat het met name de slechteriken zijn die door God eruit gehaald worden. Mozes was een moordenaar. Paulus had de gemeente van Jezus Christus vervolgd. David was een moordenaar en een echtbreker. En het merkwaardige van God is dat Hij daar een heel speciale liefde voor heeft. 

Gekomen voor zondaars

Zo is Hij! Hij is niet gekomen voor rechtvaardigen, zegt de Bijbel, maar voor zondaars en slechteriken (Lu 5:32). Kun je je voorstellen dat het moeilijk is om dat te geloven? Jawel, u zou eens aan een vertrouwd iemand moeten vertellen, voorzover dat lukt en voorzover u dingen kwijt wilt, waar dat slechte uit bestaat. Misschien helpt dat. Als de Here Jezus aan het kruis hangt en sterft voor zondaren, hangt naast Hem een moordenaar, die slechts zegt: 'Heer, wilt U aan mij denken als U uw Koninkrijk binnengaat' (Lu 23:42). En de Heer zegt niet: 'Daar ben je wel een beetje laat mee' , of: 'Nou, jij hebt een moord gepleegd, dus met jou wil ik niets te maken hebben.'

Nee, Hij zegt: 'Heden, gaan we samen!' Hij kon zijn hand bijna vasthouden en zei: 'Heden zul jij met mij in het Paradijs zijn!' Is dat liefde of niet?! Dat is zo grandioos, en ik denk dat Gods liefde des te beter uit komt bij slechteriken. Toen Jezus zei: 'Het is volbracht' , hoorde daar ook uw portie bij. Voor de volle honderd procent. Dus het ligt allang achter u, in Gods ogen, wat het ook geweest is. 'Het is volbracht' , riep Hij uit met zijn laatste adem; dus het is weg! Daarom is de ingang vrij, daarom kun je gaan op zijn uitnodiging, en Hij zegt: 'Kom.' Dus: gaan!

Steeds dichter bij Hem komen

Het is dus Gods bedoeling dat wij, door tijd te nemen met Hem, steeds dichter bij Hem komen en gevormd worden, zodat we steeds meer op de Here Jezus gaan lijken. Is het mogelijk dat God wel eens periodes van lijden in ons leven toelaat, waarin het lijkt alsof we niets van God horen, waardoor Hij ons wil vormen? Heb jij die periodes gehad? Ja, er ligt wel een moeilijke tijd achter me. En toen dacht ik vaak dat God niets van zich liet horen. Achteraf zag ik wel dat Hij er was, vooral in familie en vrienden. En proef je een beetje dat dit lijden je inderdaad gevormd heeft? Ja, en ik heb ook meer begrip gekregen voor anderen die lijden. 

We hebben allemaal van die periodes net zoals mensen in de Bijbel die hadden. En je hoort ook zo vaak de klacht dat God dan wel erg stil is. Tegelijkertijd vind ik dat ook zijn stoerheid, dat Hij het aandurft om naar jou toe zo stil te zijn. Maar dat moet je dan wel aankunnen... Ja, maar ik denk dat Hij niet verder gaat dan wat een mens aankan. Er zijn periodes waarin mensen denken: 'U geeft me meer te dragen dan ik aankan.' Dat is waar. Toch, is het ook weer waar dat zoveel mensen achteraf kunnen zeggen: 'En toch is dat een tijd geweest, waarin God dingen in mijn leven gedaan heeft die Hij waarschijnlijk niet had kunnen doen als ik het niet zo moeilijk had.' 

God kan inderdaad zulke periodes toelaten. Veel mannen en vrouwen in de Bijbel moesten door die moeizame periode heen. Mozes moest veertig jaar in de woestijn zijn voordat God hem ging roepen. Je zou haast zeggen dat lijden een voorrecht is... Dat zou ik niet zo durven zeggen. Maar er zit wel een kern van waarheid in: God laat degenen van wie Hij veel houdt, vaak een moeilijke weg gaan. God zegt bijvoorbeeld over een man als Job schitterende dingen. Hij zegt: 'Niemand op aarde is als hij, zo vroom en oprecht, godvrezend en wijkende van het kwaad' (Job 1:8). En juist met die man gaat God die moeizame weg. 

Er zijn genoeg mensen die zeggen: 'Zo'n God hoef ik niet' , maar wie God een beetje kent zegt: 'Dit is de stoerheid van God waarin Hij doet alsof Hij er niet is.' En waarin Hij toch onzichtbaar iets uitwerkt, waar we Hem straks voor zullen danken. Maar wij kunnen vaak hier niet begrijpen waarom God dingen toelaat. Dat is een kwestie van vertrouwen. Vertrouwen dat Hij een goede God is en een stoere God die veel met ons aandurft. Hij durfde met jou veel aan, want Hij houdt van je.