Het laatste avondmaal

Mattheüs XXVI 20-25 - Des Heeren laatste avondtmaal

20 Toen het avond geworden was, lag Hij aan met de twaalf [discipelen]. 21 En terwijl zij aten, zeide Hij: Voorwaar, Ik zeg u, dat een van u Mij verraden zal. 22 En zeer bedroefd, begonnen zij, een voor een, tot Hem te zeggen: Ik ben het toch niet, Here? 23 Hij antwoordde hun en zeide: Die zijn hand met Mij in de schotel heeft gedoopt, die zal Mij verraden. 24 De Zoon des mensen gaat wel heen gelijk van Hem geschreven staat, doch wee die mens, door wie de Zoon des mensen verraden wordt. 25 Het ware voor die mens goed geweest, als hij niet geboren was. Judas, zijn verrader, antwoordde en zeide: Ik ben het toch niet, Rabbi? Hij zeide tot hem: Gij hebt het gezegd.

26 En terwijl zij aten, nam Jezus een brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het aan zijn discipelen en zeide: Neemt, eet, dit is mijn lichaam. 27 En Hij nam een beker, sprak de dankzegging uit en gaf hun die en zeide: Drinkt allen daaruit. 28 Want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden. 29 Doch Ik zeg u, Ik zal van nu aan voorzeker niet meer van deze vrucht van de wijnstok drinken, tot op die dag, dat Ik haar met u nieuw zal drinken in het Koninkrijk mijns Vaders.

30 En na de lofzang gezongen te hebben vertrokken zij naar de Olijfberg.

Tweeduizend jaar geleden gaf Jezus de opdracht aan zijn discipelen: 'Doe dit tot mijn gedachtenis'

Vooraf even dit

Het allereerste Pascha werd door de Israëlieten gevierd vlak vóór de uittocht uit Egypte, we kunnen dit zeer uitgebreid lezen in Exodus 12, waar God ook de opdracht geeft om dit feest jaarlijks te vieren. Het volk moest gedenken dat ze slaven geweest waren en hoe de Here hen daar op een overweldigende wijze bevrijdde, hoe Zijn volk een lam moest slachten, het bloed aan de deurposten strijken ter bescherming tegen de verderfengel en de maaltijd moest gebruiken terwijl ze klaar stonden om onmiddellijk te vertrekken om te gaan naar het land dat God aan hun voorvaderen beloofd had.

Jeramia 31:31-34: De dag zal komen – spreekt de HEER- dat ik met het volk van Israël en het volk van Juda een nieuw verbond sluit, een ander verbond dan ik met hun voorouders sloot toen ik hen bij de hand nam om hen uit Egypte weg te leiden. Zij hebben dat verbond verbroken, hoewel ze mij toebehoorden – spreekt de HEER. Maar dit is het verbond dat ik in de toekomst met Israël zal sluiten spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal ik hun God zijn en zij mijn volk.

Welke dag dat is geweest weten we allemaal, in het evangelie lezen we wat er onder andere op die dag gebeurde om deze belofte waar te maken.

 Dit is de instelling van het Avondmaal.
“Doe dit telkens opnieuw, om mij te gedenken”

Tijdens dit avondmaal gaf Jezus aan dat het nieuwe verbond er aankwam en dat dit werd gesloten door zijn bloed. Het avondmaal wordt nu nog steeds gevierd om te herdenken dat Christus stierf aan het kruis voor onze zonden. En dat het vooruit wijst naar de komst van Zijn Koninkrijk. Als we daaraan deelnemen laten we dus zien dat we Zijn werk aanvaarden en versterkt het ons geloof. Het is ook een daad waaruit de eenheid en de saamhorigheid tussen gelovigen blijkt.

In onze tijd gaat het om 'Gedenken'

Door het avondmaal geregeld te vieren, blijven we ons steeds herinneren aan het offer van Jezus. We denken dan aan wat Hij deed en waarom Hij dat deed.

Jezus is het levende brood

(Johannes 6 vers 35), wie in Hem gelooft maakt deel uit van dat brood. (1 kor 10 vers 17).
Wat heb je dus nodig om aan het Avondmaal te mogen? Geloof je dat je deel bent van Christus. Kun je door je zonden nog je afscheiden van het waardige lichaam van Jezus? Nee. (bv. Hebr 10 vers 10)
Daarom is er als je in Jezus gelooft geen zonde die jou er kan van weerhouden onwaardig aan het Avondmaal te gaan. Wie in Christus is, is waardig aan het Avondmaal te gaan.

Herinnering om te vieren

Je mag dus zien op wat Jezus gedaan heeft voor jou. En wat gebeurt er als je ziet wat Jezus heeft gedaan voor jou? Als je kijkt naar Hem (genade) in plaats van naar jezelf (zonden) dan wordt je waanzinnig blij. Je wordt bemoedigd, gesterkt, je kan er weer helemaal tegenaan omdat je je focust op Jezus. Dit is ook de reden waarom Jezus zei: 'Doe dit tot mijn gedachtenis'. Hij bedoelde niet: ga stil en sip zitten kijken en nadenken wat voor pijn ik leed aan het kruis. Daar zou je je namelijk helemaal niet door gesterkt gaan voelen, maar ontzettend schuldig.

Het Avondmaal mag een feest zijn, een heilig feest waarop we ons focussen op Jezus volbrachte werk. Een feest is zorgeloos, en de volmaakte liefde kent geen angst.

Dus wie NIET beseft dat het Avondmaal draait om het volbrachte werk van Jezus Christus, beseft niet de diepste waarde van het Avondmaal. Maar je kunt het dus ook omdraaien: Wie waardig deelneemt aan het Avondmaal, kijkt naar het volbrachte werk van Jezus, hoeft niet bang te zijn voor ziekte of zwakte. Sterker nog: het Avondmaal is gezond voor een christen. Dit past ook bij wat Jesaja al zei in zijn boek hoofdstuk 53 vers 5: Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons GENEZING

In de tijd van Jezus bestond de Paasmaaltijd uit zeven onderdelen
 
1 - De BEKER DER HEILIGING ging rond.

2 - Daarna werd het BROOD DER VERDRUKKING gegeten en zong men aansluitend
Psalm 113 en 114.

3 - Vervolgens werd de BEKER DER VERKONDIGING uitgereikt, nadat de leider
Gods omgang met Zijn volk had verkondigd.

4 - Daaropvolgend nam men brood, doopte dat in bittere kruiden en een pasta dat men CHAROSETH noemde, en herinnerde aan het leem waarmee de Israëlieten stenen moesten bakken in Egypte. Dit is zeer waarschijnlijk het moment waarover we lezen in Joh. 13:26, waar Jezus het brood doopte en aan Judas gaf, die daarna vertrok.

5 - Nu volgde de eigenlijke MAALTIJD (bij de vorige handelingen werden er slechts kleine stukjes brood genuttigd).

6 - Na de uitgebreide maaltijd werd de derde beker uitgereikt, de BEKER DER
DANKZEGGING en werden de Psalmen 115, 116, 117, 118 en 136 gezongen ;
Het is bij het rondgaan van deze beker dat Jezus opstond en aan het hele
gebeuren een nieuwe betekenis zou geven.

7 - Het geheel werd afgesloten met de vierde beker, waarbij gebeden en lofprijzingen werden uitgesproken.

Lees ook eens het document: Gedachten over het avondmaal

Bekijk ook eens het document: Wat gebeurt er in de kerkdienst