De rijke man en de arme Lazarus 

Lukas XVI 19-31 - De historie van Lazarus en den Rykenman

19 En er was een rijk man, die gekleed ging in purper en fijn linnen en elke dag schitterend feest hield. 20 En er was een bedelaar, Lazarus genaamd, vol zweren, 21 nedergelegd bij zijn voorportaal, die verlangde zijn honger te stillen met wat van de tafel van de rijke afviel; zelfs kwamen de honden zijn zweren likken. 22 Het geschiedde, dat de arme stierf en door de engelen gedragen werd in Abrahams schoot. 

23 Ook de rijke stierf en hij werd begraven. En toen hij in het dodenrijk zijn ogen opsloeg onder de pijnigingen, zag hij Abraham van verre en Lazarus in zijn schoot. 24 En hij riep en zeide: Vader Abraham, heb medelijden met mij en zend Lazarus, opdat hij de top van zijn vinger in water dope en mijn tong verkoele, want ik lijd pijn in deze vlam. 

25 Maar Abraham zeide: Kind, herinner u, hoe gij het goede tijdens uw leven hebt ontvangen en insgelijks Lazarus het kwade; nu wordt hij hier vertroost en gij lijdt pijn. 26 En bij dit alles, er is tussen ons en u een onoverkomelijke kloof, opdat zij, die vanhier tot u zouden willen gaan, dit niet zouden kunnen, en zij vandaar niet aan onze kant zouden kunnen komen. 

27 Doch hij zeide: Dan vraag ik u, vader, dat gij hem naar het huis van mijn vader zendt, want ik heb vijf broeders. 28 Laat hij hen dan ernstig waarschuwen, dat ook zij niet in deze plaats der pijniging komen. 

29 Maar Abraham zeide: Zij hebben Mozes en de profeten, naar hen moeten zij luisteren. 30 Doch hij zeide: Neen, vader Abraham, maar indien iemand van de doden tot hen komt, zullen zij zich bekeren. 31 Doch hij zeide tot hem: Indien zij naar Mozes en de profeten niet luisteren, zullen zij ook, indien iemand uit de doden opstaat, zich niet laten gezeggen.

Over de rijke man en arme Lazarus

We zien een rijke man, die tevreden is met alles wat hij heeft. Hij leeft er op los, en denkt niet na over wat er volgen zal. Samen met hem zien we Lazarus. Lazarus betekent letterlijk: Mijn God helpt”. Hij is bedelaar aan de poort van de rijke man. Hij heeft niets, en is totaal afhankelijk. Of hij echt arm is valt nog te betwijfelen. Hij was wel afhankelijk van wat de rijke man hem gaf.

Ineens komt er dat moment. “Het geschiedde, dat de bedelaar stierf, en van de
engelen weggedragen werd in de schoot van Abraham.” Hij kreeg het goed in de
hemel. Echt arm was hij dus niet. Hij was rijk gezegend met Gods genade. Hier wordt de betekenis van zijn naam voor hem werkelijkheid.

Ook de rijke man sterft. Het verhaal gaat verder in de eeuwigheid. De rijke man sloeg zijn ogen op in de hel. Hij ziet Lazarus zitten, in de schoot van Abraham. Pas daar zág hij Lazarus. Op aarde was hij hem nooit opgevallen. 

We lezen niet van enig contact tussen Lazarus en de rijke man. In de hemel ook niet. De rijke man spreekt met Abraham, niet me Lazarus. Hij roept om hulp. Eerst voor zichzelf, voor verkoeling en verlichting van de pijn. Abraham legt hem uit, dat hij door eigen schuld in de hel moest zijn. Op aarde had hij alle goed ontvangen, en Lazarus het kwade. 

Nu wordt Lazarus vertroost en de rijke man “lijdt smarten”. Daarboven is er een grote kloof aanwezig, die onmogelijk overbrugt kan worden. Abraham weigert dus. De rijke man gooit het over een andere boeg. Hij denkt aan al zijn broers die nog op aarde zijn. Hij wil dat er iemand naar de levenden gaat, om te vertellen, hoe het af zal lopen, als mensen zich niet willen laten bekeren. 

Hij ziet nu zelf wel in, dat het een gevolg is van je leven op aarde. Opnieuw spreekt Abraham. “Zij hebben Mozes en de profeten, dat zij die horen.” Hoevaak lezen we niet in de Bijbel van profeten en richters die met gevaar voor eigen leven aan iedereen vertellen dat men zich moet bekeren, omdat je dan pas echt gelukkig zult zijn. 

De rijke man antwoord: nee, maar als er iemand uit de doden opstaat, dan zal iedereen die het ziet geloven. Zij zouden zich bekeren. Voor de laatste keer weerlegt Abraham wat de rijke man vraagt. Als zij niet naar Mozes luisteren zullen ze ook niet onder de indruk zijn, als er iemand uit de doden opstaat. 

Hier eindigt de gelijkenis van Jezus, maar voor ons heeft dit nog heel veel te
zeggen. Is dit niet een geweldige waarschuwing voor ons? Hoevaak wordt het er bij ons niet ingeprent? Je weet het, en misschien denk je wel honderd keer: vanaf nu ga ik beter leven, beter mijn best doen. Mag ik vragen, is het je al eens gelukt, om een hele dag alleen maar goed te doen? Heb je naar je eigen idee een hele dag geen zonden begaan? Juich niet te vroeg. Jezus vertelt het ons zelf. 

We kunnen niet uit eigen kracht onszelf bekeren. Daar voor hebben we God Zelf nodig. Juist daardoor leer je in afhankelijkheid te leven. De kloof die we bij de gelijkenis zien, kan op aarde nog overbrugt worden. De kloof, die Jezus overbrugde door het kruis. We hoeven alleen maar te volgen. Eenmaal in de eeuwigheid kun je die kloof onmogelijk nog overbruggen. Dan ben je voor eeuwig te laat! 

Had Abraham niet gelijk? Er zijn genoeg mensen, die weten dat Jezus is opgestaan, dat Hij leeft en nu regeert over alles wat er leeft. Toch geloven ze niet dat Hij de Zaligmaker is. Wij zijn al niets beter als de rijke man en al zijn broers. Hebben wij ook eerst een wereld wonder nodig, voordat we echt zeker weten, dat Jezus redt? Bedenk wel, dat Lazarus zichzelf heel arm moet hebben gevoeld. Hij bleek rijk te zijn in God. 

Misschien denk je wel, ik maak er niets van, ik kan nooit voldoen aan Gods wetten. Maar door Jezus kun je het wel. Geef het over aan Hem en belijd je zwakte. Hij zal je sterk maken, om Hem te volgen. 

Dit bijbelgedeelte heeft veel stof doen opwaaien

Lees maar eens het document: De rijke man en de arme Lazarus