De zonen van Skevas - Geestenbezweerders

Handelingen XIX 13-16 - De booze Geest mishandelt de 7 Zoonen van Sceva

13 En ook enige van de rondreizende Joodse geestenbezweerders waagden het over hen, die zulke boze geesten hadden, de naam van de Here Jezus te noemen met de woorden: Ik bezweer u bij de Jezus, die Paulus predikt. 14 Het waren nu zeven zonen van een zekere Skevas, een Joodse overpriester, die dit deden. 15 Maar de boze geest antwoordde en zeide tot hen: Jezus ken ik en van Paulus weet ik, maar wie zijt gij? 16 En de mens, in wie de boze geest was, sprong op hen af, overweldigde hen tezamen en bleek zoveel sterker dan zij, dat zij zonder kleren en gewond uit dat huis moesten vluchten. 17 En dit werd bekend aan allen, Joden en Grieken, die te Efeze woonden, en vrees overviel hen allen, en de naam van de Here Jezus werd grootgemaakt; 18 en velen van hen, die gelovig geworden waren, kwamen hun schuld belijden en uitspreken wat zij bedreven hadden. 19 En enigen van degenen, die toverkunsten hadden uitgeoefend, brachten hun boeken bijeen en verbrandden ze ten aanschouwen van allen. En men berekende de waarde ervan en stelde die vast op vijftigduizend zilverstukken. 20 Zo wies het woord des Heren krachtig en het werd sterker. 

Geestuitdrijving - Exorcisme

Als we Flavius Josephus mogen geloven, is het tafereel dat Lucas ons in Hand 19 schetst, voor die tijd niet ongewoon geweest. We ontmoeten er Joodse mannen die aan exorcisme doen. Ze drijven duivelen uit door middel van allerlei magische spreuken en rituelen. Het zijn niet de minsten, die ons hier getekend worden, de zeven zonen van Sceva, en Joodse overpriester. Ze zullen door hun duiveluitdrijvingen wel een heel aantal spreuken in voorraad hebben gehad. Maar de laatste tijd hebben ze er weer een nieuwe bij gekregen. Ze hebben blijkbaar kennis genomen van het werk van Paulus, die in Efeze en omstreken het Evangelie predikt. 

Buitengewone dingen begeleiden zijn verkondiging. Het begin van dit hoofdstuk maakt melding van bekeerlingen die in vreemde talen spreken en profeteren als vrucht van het ontvangen van de Heilige Geest.
Bovendien doet God ongewone krachten door de hand van Paulus: door hem gedragen kleding-stukken worden middelen om mensen van ziekte of boze geesten te verlossen. De zonen van Sceva hebben begrepen dat zit ‘em niet in de zweetdoeken of gordeldoeken. Het komt door die Naam. Die deze Paulus verkondigt. De Naam van de Heere Jezus heeft kracht en doet kracht in het leven van mensen die zuchten onder de zonde en de gevolgen van de zonde.

Ontmaskering

Vandaar dat Sceva’s zonen die nieuwe Naam opnemen in de ‘liturgie’ die ze hanteren bij het uitdrijven van demonen. In onze tekst doen ze een eerste poging om iemand met behulp van Jezus’ naam te verlossen van een boze geest. “Wij bezweren u bij Jezus, Dien Paulus predikt!” De reactie is even schokkend als ontdekkend. Het blijkt namelijk niet te ‘werken’. De boze geest komt niet onder de indruk van hun optreden, integendeel, hij drijft de spot met hen. Of liever gezegd, hij ontdekt hen vragenderwijs aan hun dubbelhartigheid. Want ze gebruiken de Naam van Jezus. En zij spreken van de prediking van Paulus. Maar het is slechts lippentaal. Ze hebben blijkbaar wel van de prediking van Paulus gehoord, maar niet naar die prediking geluisterd. En daarom kennen ze wel de Naam van Jezus, maar hebben ze geen hartelijke kennis aan de Persoon en aan het werk van de Zaligmaker. Wie zo de confrontatie met de boze aangaat, komt van een koude kermis thuis. De Naam van Jezus is geen toverspreuk die zonder meer in staat stelt om het boze te overwinnen. Er moet door genade een band zijn aan Jezus Zelf. Paulus’ optreden laat in Hand. 19 zien wat genade dan vermag. Dan komt de kracht Gods openbaar in Paulus’ woorden en daden.
“Maar gijlieden, wie zijt gij?” 

Die vraag van de boze geest aan de zonen van Sceva is ten diepste naar de identiteit van deze zeven broers. Het gaat om de verbondenheid aan Christus. Voor het ontbreken van die noodzakelijk band des geloofs blijkt de vijand een scherp oog te hebben. En dat is nog zo. We moeten deze vraag eerlijk onder ogen zien. Als kerkmensen die wekelijks de gang naar Gods huis maken. Wie zijt gij? Als belijders van de Naam van Christus in een postmoderne en multiculturele samenleving. Wie zijt gij? Is ons getuigenis van de Naam een hartelijk getuigenis? Hoe noemen we Jezus’ Naam in de kerk, in het gezin, op het werk of op school, in de vergaderzaal? Naambelijders vallen vroeg of laat door de mand. Die worden ontmaskerd door een spottende vijand die best weet wie (of Wie) hij voor zich heeft.

De kleren van het lijf

De gerenommeerde exorcisten uit het priesterlijke geslacht van Sceva hebben het geweten. Ze hebben nauwelijks het vege lijf kunnen redden toen de bezetene op hen aanviel en hen de kleren van het lichaam scheurden. De deftige heren renden naakt over de straat. Zo gaat het als mensen zichzelf overschreeuwen. Als de Naam genoemd wordt zonder dat het hart er in mee komt. ‘Een dubbelhartig man is ongestadig in al zijn wegen’ (Jacobus 1:8). Laat het ons toch mogen wakker schudden als we nog zonen van Sceva zijn! De opvoeding die we onze kinderen geven, de principes die we uitdragen, het getuigenis dat we in de samenleving laten klinken…..dat alles kan alleen effect hebben als de Heere Zelf er in mee komt. Als Hij onze Toevlucht en Sterkte is geworden, Zijn genade het geheim van onze persoonlijke en publieke leven. 

Daartoe moet er eerst heel wat van mij afgeschreven en weggenomen worden. Dan moet een andere Geest mij de kleren van het lijf rukken. De wegwerpelijke lompen van mijn eigen gerechtigheid, hoogmoed en zelfoverschatting. Eerst dacht ik dat de Heere ook wel iets aan mij zou kunnen hebben zonder dat ik Hem persoonlijk kende. Dan ga ik inzien dat ik zonder genade echt niets goeds kan voortbrengen. Dan krijgt door die Geest het werk van Christus waarde voor mij. En voor dat ik dan zijn Naam ga uitroepen in een wereld vol demonische machten, leer ik het eerst persoonlijk: “Want er is onder de hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welke wij moeten zalig worden!” (Hand. 4:12)

Lees eens het document  Bevrijdingspastoraat

In de eerste plaats geldt dat, als we over genezing spreken, we niet alleen oog moeten hebben voor lichamelijke genezing, maar ook genezing van ziel en geest. In de tweede plaats kunnen sommige mensen, bij het zoeken naar lichamelijke genezing, in contact zijn gekomen met (occulte) alternatieve geneeswijzen.
Als het gaat om de macht en invloed van satan, kunnen we twee fouten maken. De eerste is dat we deze invloed niet serieus nemen. Dat we denken dat het allemaal wel meevalt. Het andere gevaar is er ook: dat we iedere (psychische) aandoening als ‘demonisch’ willen verklaren.

Lees ook eens het document  Paulus in Efese