“Zo blijven dan: Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.“
1 Corinthiërs 13:13

God verbant sex voor het huwelijk niet om ons van genot te beroven, maar om ons te behoeden voor ongewenste zwangerschappen of voor baby’s die geboren worden met ouders die hen niet willen of er nog niet klaar voor zijn. Stel je eens voor hoe veel beter onze wereld er uit zou zien als God’s patroon voor het hebben van sex zou worden gevolgd: minder sexueel overdraagbare aandoeningen, minder ongehuwde moeders, minder ongewenste zwangerschappen, minder abortussen, etcetera. Onthouding is God’s beleid wanneer het aankomt op sex voor het huwelijk. Onthouding redt levens, beschermt baby’s, geeft sexuele relaties hun juiste waarde, en het meest belangrijk: dit eert God.

Inleiding 

Eerst gaat het over hoop, dan over geloof en tenslotte over de liefde. Bij de liefde - en ook seks - sta ik langer stil.

Hoop

‘Hoop’ en het werkwoord ‘hopen,’ zijn begrippen die in de volksmond sterk afgezwakt zijn en soms ver verwijderd staan van de correcte betekenissen.

Hoop - in de Bijbelse betekenis - is het hebben van een sterke verwachting, die gegrond is op het karakter en de reputatie van God. Men heeft een goede reden om van Hem hulp, bijstand, uitredding of uitzicht op een goede ontwikkeling verwachten.

Het vasthouden aan- en het koesteren van een positieve hoop, bijvoorbeeld als patiënt op genezing, maakt in de mens psychische krachten vrij, die genezing bevorderen. Dit is door veel artsen geconstateerd. Iemand, die hoopvol blijft, heeft een grotere kans gezond te worden dan iemand, die geen hoop meer heeft. De ultieme hoop, die de Bijbel biedt is dat zelfs na het sterven er een eeuwig, zalig leven is en daarom geeft deze hoop geestelijke kracht bij het sterven.

Geloof

Geloof - in de Bijbelse betekenis - is het bezitten van een zekerheid omtrent iets, dat door Goddelijk openbaring is gegeven, een geestelijke- en/of toekomstige werkelijkheid, maar die in het heden nog onzichtbaar is; Hebreeën 13:1, “Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet.” Of, zoals de Willibrordvertaling het weergeeft uit het Grieks: “En wat is het geloof? Het geloof is een vaste grond van wat wij hopen, het overtuigt ons van de werkelijkheid van onzichtbare dingen.”

Geloof wordt door spotters wel eens gewoon de kracht van suggestie genoemd. Maar het geloof, dat gefundeerd is op de Bijbel heeft een concrete grond en dat is het Woord van God zelf. Het Woord van God is openbaring, waarin de werkelijkheid van onzichtbare dingen is vastgelegd.

Liefde

   De oude Grieken onderscheidden drie niveaus van liefde: Eros, philea en agapè.

Eros - de erosliefde

Eros was - zo zegt het oude Griekse verhaal - de god van de liefde, de knaap - zoon van Aphrodite en Area - met pijl en boog, die harten raakte met zijn liefdespijl. Deze ‘erosliefde’ functioneert op het zintuiglijk-psychisch niveau. Daarom is erosliefde de zinnelijke liefde - wij vinden dit woord terug in de moderne begrippen ‘erotiek’ en ‘erotisch.’ Erotiek is een spontane, hoogst geïdealiseerde, aantrekkingskracht tussen mensen, waarbij men verlangt naar een wederzijdse intimiteit met de ander. Die zinnelijke aantrekkingskracht is een scheppingsgegeven. Het is die niet goed begrepen kracht, die een man en een vrouw tot lichamelijke eenheid brengt. Die kracht heeft haar plaats in het leven, maar zij mag niet gaan overheersen. 

De oude Grieken kenden het gevaar van de erosliefde, dat het een grote, gevaarlijke drijfkracht kan worden in het leven en niet meer onder controle is te houden. Eros was soms zelfs een gevaar voor de grote god Zeus en kreeg soms demonische kracht. Wij zien dit voor onze ogen gebeuren in dit postchristelijke tijdperk in de westelijke beschaving. Erosliefde vervult alles; de meeste popliedjes gaan over die liefde, het overheerst het denken van veel jonge mensen en het wordt gebruikt in de handel - kijk maar naar de reclamespotjes. De erosliefde heeft een gevaarlijke kracht gekregen en is een directe vijand van de ware godsvrucht geworden.

Als het gaat om de erotiek tussen een man en een vrouw, dan is de drijfveer in de ander zijn ideale ‘wederhelft’ te vinden, de aanvulling op zichzelf. De sexualiteit speelt hierin een rol, maar is niet het alles en enige van de liefde.
Dat vinden van de ‘wederhelft’ gaat terug tot in het paradijs. Van Adam, de eerste mens, wordt in Genesis 2:20 gezegd, dat “hij zelf geen hulp vond, die bij hem paste.” Zij, die in de evolutie van de soorten geloven, moeten er goede nota van nemen, dat dus zelfs het mooiste orang-oetang, gorilla, of mensaapvrouwtje hem niet kon bekoren. Adam miste een gelijkwaardige, een aanvulling op zichzelf. Hij miste zijn ‘wederhelft.’ God gaf hem de vrouw.(lees ook eens het document man-vrouw)

Philia

Dan is er in het Grieks het begrip ‘philia’ en het werkwoord ‘phileô.’ Dit is liefde, die het best omschreven kan worden als ‘genegenheid.’ Ook in het Nieuwe Testament wordt dit woord gebruikt met een zeer positieve betekenis. Van dit woord stamt af het begrip ‘philanthropia.’  Wij vinden dit woord terug in ons ‘filantropisch.’ Een filantropisch mens is iemand, die voor menslievende doelstellingen veel geeft. Filantropia is dan ook de gewone liefde voor mensen, die beweegt tot daadwerkelijke hulp. Gods liefde voor de mens wordt met philanthropia omschreven in Titus 3:4. In het huwelijk speelt deze liefde ook een belangrijke rol, maar omdat deze liefde niet erotisch is en niet sexueel gericht, kan zij tussen alle mensen functioneren.

Agapè

Let ook op het Griekse begrip ‘agapè.’ De meeste Christenen zullen dit woord ongetwijfeld herkennen. Het is een liefde, die ook aanzet tot menslievende daden, maar er is een element van zelfwegcijfering en zelfopoffering aanwezig. De eerste Christenen hebben dit Griekse begrip gekozen als kernwoord voor de liefde van God en van de ware Christelijke naastenliefde. Toen Paulus in 1 Corinthe 13 over de liefde ging schrijven koos hij dit begrip ‘agapè.’

Deze liefde heeft de hoogste ethische kwaliteit. De mens, die de ander zo liefheeft, is bereid zichzelf weg te cijferen in het verlangen naar intimiteit met de ander en zoekt niet zijn eigen verzadiging, genot en bevrediging, maar die van de ander. Het wonderlijke is dat als men zich zo kan verliezen in zuivere liefde, men juist ook zelf de hoogste zielevreugde en voldoening vindt.

Het is niemand anders dan Jezus Christus, die ons deze liefde in haar zuiverste, volledigste en hoogste vervulling heeft gemanifesteerd. Johannes 13:1, zegt: “Hij heeft de zijnen, die Hij in de wereld liefhad, liefgehad tot het einde. Dit betekent vanuit het Grieks - het woord is ‘telos,’ ‘liefgehad ten volle.’ Hij had de mens zo lief, dat Hij zich daarvoor volledig ontledigde. Liefde is in haar ethisch hoogste en edelste vorm blijvende, volkomen zelfcommunicatie naar de ander.

Kan seks zondig zijn?

De schrikwekkende feiten

Hoe wij hier zijn gekomen is het gevolg van een proces waarover de medische wetenschap ons kan inlichten en waarin op school wordt onderwezen. De kinderen komen het 'op straat' aan de weet, teenagers leren het via alle vormen van de moderne communicatiemedia, zoals de tv, video, internet en films. Maar hoe werd deze kennis toegepast?

Elk jaar worden er over de gehele wereld ontelbare onwettige kinderen geboren. Men schat dat in Amerika één op de zeven meisjes in de leeftijd van 12 tot 17 jaar een buitenechtelijk kind ter wereld brengt en dat in verhouding viermaal zoveel zwarte als blanke meisjes ongehuwd de ervaring van een zwangerschap zullen ondergaan. Dit is geen racistische statistiek. Het aantal onwettige kinderen zou bij de welvarende blanken veel hoger zijn zonder de mogelijkheid van abortus, zonder de grotere beschikbaarheid van anticonceptiemiddelen, illegale adopties (die bij blanken veel gemakkelijker zijn) en zonder de gedwongen huwelijken van jonge meisjes die zwanger zijn.

In het moderne Nederland is in de afgelopen decennia het aantal gevallen van geslachtsziekte, waaronder gonorroe, onrustbarend gestegen. Het totale aantal gevallen van geslachtsziekte in Nederland is waarschijnlijk vele malen groter, maar het is niet in exacte cijfers te vangen omdat het veelal verborgen blijft. Geslachtsziekten vormen de grootste pandemie in de moderne geschiedenis, die de epidemieën van griep en geslachtsziekten van 1917 tot 1919 in de schaduw stelt.

Iedere dag worden er talloze echtscheidingen uitgesproken, meestal te wijten aan seksuele problemen die worden betiteld als 'psychische wreedheid'. Meer dan één op de drie huwelijken eindigt tegenwoordig in echtscheiding in ons land. In de meeste westerse landen loopt het aantal huwelijken dat faalt op tot drie op de vier als we de scheiding van tafel en bed en verlaten zonder officiële scheiding, het plegen van overspel en gewoon ongelukkige huwelijken erbij rekenen.

Al meer dan vijftig jaar geleden onthulden rapporten dat de helft van alle mannen hun vrouw weleens had bedrogen en het aantal vrouwen dat hun man had bedrogen veel hoger was dan men vroeger aannam.

Jaarlijks wordt in de westerse landen voor miljarden euro aan harde pornografie en prostitutie besteed. Sinds de prostitutie vrijer wordt toegelaten, is het aantal verkrachtingen toegenomen. Deze realiteit staat haaks op de theorieën van 'deskundigen'. Het heeft geen zin om met de feiten te sollen – overal om ons heen viert verziekte seks hoogtij.

Het is rondom ons

Voor veel mensen is ieder hoekje en gaatje van het leven, van de wieg tot het graf van seks doortrokken. De westerse zeden zijn doordrenkt met, zo niet ondergedompeld in seks. Wij leven in een met seks overspoelde maatschappij, waaraan je je niet schijnt te kunnen onttrekken.

Waarom zouden wij dan de werkelijkheid van seks niet eens onder ogen zien en ons in het onderwerp verdiepen om uit te zoeken wat de werkelijke maatstaf van seksueel gedrag zou moeten zijn? Is seks zonde? Wat zijn de 'juiste waarden'? Wie stelde deze vast en waarom? Zijn de wetten van seks even bindend als de natuurwetten. Of kun je je overgeven aan iedere handeling die je maar wilt, met wie je maar wilt, en wanneer je maar wilt, en dan evengoed met een gelukkig, vervuld, plezierig leven ervan afkomen?

Indien al die vorengenoemde akelige feiten ongedaan gemaakt konden worden, zou 'vrije seks' dan vrij zijn? Indien door zorgvuldig toepassen van anticonceptie en hygiëne alle geslachtsziekten uitgedelgd konden worden, alle ongewenste zwangerschappen voorkomen konden worden, alle huwelijken 'losse' en toevallige verbintenissen zouden worden die 'zich weer binnen vijf jaar zouden opheffen'; indien de mensheid protectie boven passie stelde, zou vrije seks dan werken?
Je kunt zelf het antwoord zien in het leven van de mensen om je heen. Heeft partnerruil en overspel meer dan slechts een oppervlakkige schijn van 'spel'? Het is bekend dat die enkele extreme losbandigen die hebben deelgenomen aan groepsseksorgieën, totaal blasé zijn van de seksuele handeling en van het leven zelf. Kijk naar de vruchten in het leven van de mensen.

(Blasé, verdoofd, afgestompt, door te veel genieten verstompt, ongevoelig voor verder genot)

In veel gevallen zie je een traumatische geestestoestand, wanhoop, onvermogen om met andere typen mensen op een vertrouwelijke manier om te gaan, om een baan te behouden, of de mensheid te helpen. Je ziet mensen die in zichzelf gekeerd zijn, alleen geïnteresseerd het 'ik' te behagen. Je ziet tieners met een lege blik in hun ogen en volwassenen die het leven niet aankunnen.

Ondanks de psychische terugslag, denkt de mens zonder kleerscheuren te kunnen ontkomen aan de gevolgen van verkeerde seksuele praktijken als hij maar fysiek 'voorzichtig' is. Ondanks die enkele 'voorzichtige' mensen, ontkomt de grote meerderheid niet aan de fysieke gevolgen voor verkeerde seksuele gebruiken. Op de lijsten voor bijstanduitkeringen staan veel onwettige kinderen en kinderen wier ouders gescheiden zijn; de beroepsstatistieken wijzen uit dat veel jongemannen voortijdig de school hebben verlaten om te trouwen met een reeds zwangere bruid; ziekenhuizen moeten het hoofd bieden aan een groeiend aantal gevallen van geslachtsziekte en abortus.

Er is een oorzaak voor al deze gevolgen! De maatschappij betaalt een ontzaglijke prijs doordat men de oorzaak van geluk en blijdschap over het hoofd ziet.
'Vrije seks' is niet vrij. De prijs is erg hoog, veel te hoog.

Wat zegt Gods Woord over seks?

God schiep seks. Onderschrijft de bijbel Victoriaanse preutsheid (die 'in naam van het christendom' zegevierde), of juist de moderne tolerante houding ten aanzien van seksuele perversie (ook al 'christelijk' genoemd)? Per slot van rekening wordt algemeen verondersteld dat de bijbel ten grondslag ligt aan de westerse religie.

De meeste mensen willen weliswaar erkennen dat de bijbel enkele 'Gij-zult-niet' betreffende seks bevat, maar zij denken tevens dat de bijbel zich in het algemeen afzijdig houdt van zo'n 'smerig' en gênant onderwerp.
Juist het tegendeel is waar. Nergens in de bijbel wordt de seksdaad, als zodanig, een zonde genoemd.

De bijbel is het handboek van de Maker voor Zijn beelddragers, de mensheid, en aangezien seks een belangrijk bestanddeel is van het leven en de geschiedenis van de mens, treft men in de bijbel talrijke instructies en voorbeelden aan met betrekking tot seks. Bijna iedere hoofdpersoon in de bijbel raakte verwikkeld in omstandigheden die ons een les over seks leren.

Moet de bijbel onder censuur?

In de tweede helft van de twintigste eeuw werd in Californië in de V.S. een wetsontwerp verworpen dat een strenge censuur wilde instellen. Eén van de bezwaren die de tegenstanders ervan naar voren brachten was dat de bíjbel weleens gecensureerd zou moeten worden, indien het voorstel werd aangenomen.

Te beginnen met het verhaal van de naaktheid in de hof van Eden, tot en met de verhalen van Simson en Delila of David en Batseba, tot zelfs de nieuwtestamentische vermeldingen van incest in de gemeente te Corinthe, staat de bijbel boordevol instructies over seks en voorbeelden ter lering.

Elk onwettig seksueel treffen in de bijbel leert ons een belangrijke morele les. Simsons losbandigheid met mooie Filistijnse vrouwen bijvoorbeeld, kostte hem uiteindelijk zijn ogen, en ten slotte zijn leven. Davids overspel met Batseba resulteerde in de geboorte en dood van zijn zoontje, de opstand en vroegtijdige dood van nóg een zoon en de openbare verkrachting van zijn eigen vrouwen (2 Sam. 12:7-14).

2 Samuel 12:7  Daarop sprak Natan tot David: Gij zijt die man! Zo zegt de Here, de God van Israël: Ik heb u gezalfd tot koning over Israël en u gered uit de macht van Saul. 8  Ik heb u gegeven het huis van uw heer, en de vrouwen van uw heer in uw schoot. Ik heb u gegeven het huis van Israël en Juda. En indien dat te weinig geweest was, dan had Ik u nog wel meer gegeven. 9  Waarom hebt gij het woord des Heren veracht, en gedaan wat kwaad is in zijn ogen? De Hethiet Uria hebt gij door het zwaard verslagen; zijn vrouw hebt gij u tot vrouw genomen, hemzelf hebt gij door het zwaard der Ammonieten gedood. 10  Nu dan, het zwaard zal van uw huis nimmermeer wijken, omdat gij Mij hebt veracht, en de vrouw van de Hethiet Uria genomen hebt, opdat zij u tot vrouw zou zijn. 11  Zo zegt de Here: Zie, Ik zal over u een kwaad doen komen, uit uw eigen huis; Ik zal uw vrouwen voor uw ogen weghalen en aan uw naaste geven; die zal bij uw vrouwen liggen op klaarlichte dag. 12  Want gij hebt het wel in het verborgen gedaan, maar Ik zal dit doen in tegenwoordigheid van geheel Israël en in het volle licht. 13   Toen sprak David tot Natan: Ik heb tegen de Here gezondigd. En Natan zeide tot David: De Here heeft uw zonde vergeven: gij zult niet sterven, 14  ofschoon gij door deze daad de vijanden des Heren zeer hebt doen lasteren, de zoon echter, die u geboren is, zal sterven.

Weliswaar had David diep berouw van zijn misdaad (2 Sam. 12:13 en Psalm 51), maar wat een vreselijke fysieke straf moest hij ervoor betalen.

De bijbel vertelt ook over het ternauwernood ontsnappen van Lot uit Sodom en de daarop volgende incestueuze 'verkrachting' door zijn dochters, over de 700 vrouwen en 300 bijvrouwen van Salomo. Hij geeft het Hooglied van Salomo weer en beschrijft het verbond van de besnijdenis. Al deze voorbeelden duiden op een God die niet preuts is in het beschrijven van seksuele aangelegenheden.
Behoren deze verslagen gecensureerd te worden, of zijn ze van  'maatschappelijk nut'?

In zekere zin is de bijbel al gecensureerd door de vertalers in de uitgave van vele vertalingen. De concrete en openhartige Hebreeuwse teksten die God inspireerde, zijn vertaald in betrekkelijk 'onschuldige' eufemismen van het zeventiende-eeuwse Nederlands. Vreemd genoeg echter werd zelfs deze betrekkelijk preutse versie van de bijbel in het Victoriaanse tijdperk, nog als tamelijk vulgair beschouwd. Zo gaf in Engeland Noah Webster (van het beroemde woordenboek) in 1833 een gewijzigde versie uit van de King James-vertaling, waaruit zulke 'schokkende' woorden waren geschrapt als baarmoeder, ontucht, hoer en dergelijke (waarvan sommige al een eufemistische weergave van het oorspronkelijke Hebreeuws waren). Onan 'verspilde zijn zaad' niet langer, maar hij 'verijdelde het doel'. Gelukkig zijn wij tegenwoordig niet meer aangewezen op uitgaven van de bijbel als die van Noah Webster.

Is de bijbel pornografie?

Nee, de bijbel is geen pornografie, omdat het juiste gebruik van seks niet smerig is. De bijbel is geen pornografie, aangezien God om de mens te instrueren met zorg Zijn woorden heeft gekozen, en geen gebruik gemaakt heeft van suggestieve afbeeldingen. Intieme details zijn weggelaten; het doel is het geven van geestelijke instructie, en niet de verkoop van bijbels. 

De bijbel is waarheidsgetrouw over seks. Zij blaast de zaak niet onevenredig op teneinde de zinnen te prikkelen. De bijbel geeft voorbeelden en algemene principes, en laat het aan elk echtpaar zelf over de aangename details in te vullen. ("Het huwelijk zij in ere bij allen en het bed onbezoedeld", zegt Hebreeën 13:4).

Vele godsdiensten hebben gewoonlijk onderwezen dat seksuele zonden op de een of andere wijze erger zijn dan andere zonden. Het valt niet te ontkennen dat seksuele zonde inderdaad een zonde is, en dat het je fysiek, mentaal, moreel en geestelijk kwetst.

1 Corinthe 6:18  Vliedt de hoererij. Elke andere zonde, die een mens doet, gaat buiten zijn eigen lichaam om. Maar door hoererij bezondigt men zich aan zijn eigen lichaam. 19  Of weet gij niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont, die gij van God ontvangen hebt, en dat gij niet van uzelf zijt? 20  Want gij zijt gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam.
Maar seksuele zonde te laten gelden als de ergste van alle zonden die men kan begaan, of deze te maken tot een onvergeeflijke zonde, is de waarheid verdraaien (Jakobus 2:10 verklaart dat elke zonde de dood verdient). Jezus vergaf menige prostituee en zei dat de verdorven mensen van Sodom en Gomorra het in de algemene opstanding gemakkelijker zouden hebben dan de eigengerechtige Farizeeën van Zijn tijd. Dit wil zeggen dat eigengerechtigheid minstens 'zo zondig' is als een seksuele zonde, en dat het moeilijker is om zich ervan te bekeren.

Hoe God seks schiep

Wendde Hij Zijn ogen af van de naakte man en vrouw, die Hij had geschapen, of keek Hij juist naar hun zojuist geschapen lichamen en zei: 'Uitstekend'? En is ook het verlangen en de aantrekkingskracht tussen de seksen ingebouwd door God? Of is het misschien een zonde, het gevolg van de een of andere mysterieuze 'zondeval' van de mens?

God had de mensen ook zo kunnen scheppen dat zij zich zouden reproduceren zoals sommige planten of vissen dat doen. De mens zou dan net als een plant bijvoorbeeld een vinger kunnen afsnijden, die in de grond kunnen planten en een nieuw menselijk wezen zou eruit groeien. 

Of zoals sommige andere planten zou de mens zich kunnen reproduceren door het verspreiden van sporen of stuifmeel in de lucht, die op de wind naar een vrouw zouden zweven. Of de vrouw zou zoals de een of andere vis eieren kunnen leggen en de man zou later kunnen komen om die te bevruchten. Ook deze seksuele systemen heeft God geschapen.

Maar God schiep speciaal ten behoeve van de mens een unieke manier van voortplanting binnen het huwelijk. Seks was niet alleen bestemd voor de voortplanting, maar ook voor de vreugde die het aan man en vrouw samen verschaft – om elkaar gedurende hun hele leven te kunnen beminnen.

Genesis 1:27 verklaart: "… man en vrouw schiep Hij hen". In vers 31 bevestigt God opnieuw de wijsheid dat Hij de mens mannelijk en vrouwelijk geschapen had, toen Hij keek naar alles wat Hij had geschapen en Hij zei dat het "zeer goed" was. Bij een naakte man en vrouw springt niets meer in het oog dan de geslachtsorganen. God zag het allemaal en zei dat seks "zeer goed" was.

Satan introduceert schaamte

Vele godsdiensten leren ronduit ofwel dat seks slecht is, ofwel dat seks slechts ten behoeve van de voortplanting is toegestaan. Sommige 'christelijke' filosofen beweerden dat meditatie de hoogste vorm van aanbidding is. Seks is vleselijk en slecht volgens hen, en het celibaat is de zuiverste vorm van menselijk bestaan.

(Celibaat, ongehuwde staat, in het bijzonder de ongehuwde staat van rooms-katholieke geestelijken. De celibaatplicht van de priesters, die steunt op de kerkelijke wetgeving en de traditie, is in de westerse Rooms-katholieke Kerk voor het eerst opgelegd in de 4e eeuw)

Is dit nu wat de God van de bijbel leert? Absoluut niet! Maar welke god leert dit dan wel? Een god die seks haat – de god van deze wereld (2 Cor. 4:4), een god die seks in verband bracht met schaamte; een god die seks tot de 'zondeval van de mens' verklaart. De naam van deze god is Satan, de tegenstander, de slang van Genesis 3. De God van uw bijbel zegt dat verbieden te trouwen een leerstelling van demonen is (1 Tim. 4:1-3).

1 Timotheus 4:1  Maar de Geest zegt nadrukkelijk, dat in latere tijden sommigen zullen afvallen van het geloof, doordat zij dwaalgeesten en leringen van boze geesten volgen, 2  door de huichelarij van leugensprekers, die in hun eigen geweten gebrandmerkt zijn, 3  het huwelijk verbieden en het genot van spijzen, welke God toch geschapen heeft om met dankzegging te worden gebruikt door de gelovigen, die tot erkentenis der waarheid gekomen zijn.

De God van de bijbel zegt dat het huwelijksbed onbezoedeld moet zijn. De God van de bijbel gebiedt echtgenoten regelmatig seksuele gemeenschap te hebben.
1 Corinthe 7:4  De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man; en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken, doch zijn vrouw. 5  Onthoudt dat elkander niet, tenzij met onderling goedvinden en voor een bepaalde tijd, om u te wijden aan het gebed, maar om daarna weder samen te komen, opdat niet de satan u verzoeke wegens uw gemis aan zelfbeheersing.

Satan verzoekt door middel van onthouding. Hij heeft de gehele wereld misleid (Openb. 12:9) met de zogenaamde 'zondeval van de mens' in Genesis 3. Seks had niets te maken met de ongehoorzaamheid ('val') van Adam. Satan was degene die viel (Lukas 10:18). Adam en Eva volgden Satan alleen maar. Het 'zondeval'-idee is door en door heidens, overgeleverd door de Griekse filosofie.
Maar wat zegt Gods Woord? God schiep de man en de vrouw beiden naakt en "zij schaamden zich voor elkander niet".

Genesis 2:25  En zij beiden waren naakt, de mens en zijn vrouw, maar zij schaamden zich voor elkander niet.

Vers 24  Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn.
Hij zei hun elkaar 'aan te hangen' wat een eufemisme van de vertalers is voor geslachtsgemeenschap. 

De bijbel zelf interpreteert deze uitdrukking als zodanig in 1 Corinthe 6:16  Of weet gij niet, dat wie zich aan een hoer hecht, een lichaam [met haar] is? Want, zegt Hij, die twee zullen tot één vlees zijn.

Satan was degene die het paar een schaamtegevoel over hun naakte lichaam bijbracht. Hoe weten we dit? Het allereerste dat God hun vroeg na hun zonde was "Wie heeft u te kennen gegeven, dat gij naakt zijt?" (Gen. 3:11.) God had het hun niet gezegd. De slang (Satan – Openb. 12:9) was het enige wezen dat tot hen gesproken had (Gen. 3:1-5). Dit schaamtegevoel werd hun geleerd door Satan de duivel. Later vermeldt de bijbel dat God hen "bekleedde" (het Hebreeuwse woord labash, dat behalve kleden ook 'versierende kleding uitzoeken' betekent). God ging niet beschaamd hun naaktheid bedekken.

Vanzelfsprekend keurt God openbare naaktheid niet goed. Wij moeten niet onze schaamstreek ontbloten of tonen, dan alleen in de beslotenheid van het huwelijk – de reden hiervoor is echter niet dat de schaamstreek die God ontworpen heeft, vernederend is of slecht, eerder dat het een kwestie van algemeen fatsoen  is.

In de Statenvertaling staat: Adam "bekende" Eva (Gen. 4:1); in de NBG-vertaling (geslachts)gemeenschap. Het werkwoord 'bekennen' echter geeft wel veel weer van de geweldige functie die seks binnen het huwelijk heeft. Een man en zijn vrouw in gemeenschap kennen elkaar in de diepste zin, en door elkaar liefde te geven worden zij steeds hechter in liefde verbonden.

Dit besluit het prachtige verhaal van Gods schepping van seks, en de tragedie die de eerste man en vrouw ervan hebben gemaakt onder de invloed van Satans 'seks is schandelijk'-filosofie. De 6000-jarige geschiedenis van 's mensen perversie van seks had een aanvang genomen.

Seks door de geschiedenis heen

Toen de kinderen van Adam zich vermenigvuldigden en de wereldbevolking toenam, raakte de oorspronkelijke bedoeling van seks in de vergetelheid. Ten tijde van Noach zag God van de mens dat "de begeerte van hun hart de hele dag naar het kwade uitging" (Gen. 6:5, Willibrord-vert.). 

Deze samenleving waarvan "het streven en trachten te allen tijde boos was" (Prof. Obbink-vert.) had ongetwijfeld zijn deel aan seksuele perversie en losbandigheid. De bijbel wijdt echter slechts enkele hoofdstukken aan deze hele periode van voor de zondvloed in de vorm van een zeer beknopte samenvatting van de belangrijkste gebeurtenissen waaruit ieder direct verslag van onwettig seksueel handelen is weggelaten.

Onwettige seks in Egypte

De meeste beschavingen van de oudheid werden machtig en welvarend als er een betrekkelijk strenge seksuele ethiek bestond. Maar dan, op het toppunt van hun macht verslapten deze maatstaven en de beschavingen raakten in verval te midden van wijdverspreide openbare zedeloosheid.

Egypte vormt daarop geen uitzondering. Vele 'moderne' ideeën van de 'nieuwe' moraal waren al gemeengoed ten tijde van de vroege dynastieën. Indien u weleens Egyptische fresco's heeft gezien, weet u dat pornografie niets nieuws is. Vrouwen waren dikwijls agressief in seksueel opzicht, zoals met veel voorbeelden uit de literatuur van het oude Egypte kan worden aangetoond. U hoeft niet verder te gaan dan Genesis 39 voor een levendig voorbeeld van een dergelijke Egyptische verleidster in de persoon van de vrouw van Potifar die de jonge Jozef tracht te verleiden.

Seks speelde ook een belangrijke rol in de Egyptische magie en hekserij. Priesters, die soms als goden vermomd waren, maakten vaak seksueel misbruik van lichtgelovige vrouwen. Van koningin Hatsjepsoet bijvoorbeeld werd verteld dat zij bij haar moeder was verwekt door de god Amon, maar van een 'onbevlekte ontvangenis' was eigenlijk geen sprake.

Tijdens latere dynastieën werd bloedschande zo algemeen onder de farao's dat velen van hen zeer vroeg stierven aan aangeboren afwijkingen. De algemeen bekende farao Toetanchamon is hiervan een treffend voorbeeld: hij stierf op 18-jarige leeftijd als gevolg van aangeboren gebreken. Vele latere farao's waren homoseksueel.

Het oude Griekenland: biseksuele problemen

Vele Grieken vergoddelijkten letterlijk het menselijk lichaam, in het bijzonder dat van de man. De oorspronkelijke Olympische Spelen werden naakt gehouden, terwijl de jeugdige mannelijke lichamen werden vereerd als het zinnebeeld van de Griekse 'seksualiteit'. Evenals de Egyptenaren geloofden de Grieken dat hun goden door geslachtsgemeenschap met andere goden waren geboren. De Theogonie ('Geboorte der goden') van de Griekse dichter Hesiodus (achtste eeuw v.Chr.) handelt over de paring, bloedschande, verkrachting en de orgieën die resulteerden in het Griekse pantheon van 'goden'.

(Theogonie (v. Gr. theogonia = oorsprong der goden, v. gonè = geboorte), term waarmee in de mythologie de afkomst of genealogie van de goden wordt aangeduid, in het bijzonder de titel van een werk van de dichter Hesiodus (8e eeuw v.C.) waarin hij afkomst en samenstelling van de Griekse godenwereld beschrijft)

(Pantheon [mythologie] (Gr.: pantheion, v. pan = alles, theos = god), benaming voor het totaal van godheden, in het bijzonder gebruikt wanneer, zoals in het oude Griekenland (en in zekere zin ook al in Mesopotamië), de godenwereld een welomlijnde structuur krijgt, waarin een duidelijke hiërarchie, familieverhoudingen en afgebakende taken (functies) te onderscheiden zijn)

Zo gaven deze door de mens uitgedachte goden de Griekse burgers een voorbeeld van losbandigheid dat ijverig navolging vond. Het oude Symposium (diner) waarvan wel wordt gedacht dat het een literaire verhandeling was, was in feite een drinkgelag en een seksorgie voor mannen. Overal waren bordelen; en hetaeren waren (zoals de 'callgirls' van nu) de welopgevoede maîtresses van de militaire en intellectuele leiders.

(Symposium (Gr.: symposion, v. sun = samen met, posis = het drinken), in de oudheid het op de maaltijd volgende drinkgelag; sedert Plato, die een van zijn dialogen, nl. die waarin in zes tafelredes de macht van Eros (de liefdesdrang) wordt verheerlijkt, de titel Symposium gaf, duidt de term ook een literatuurvorm aan die – wisselend van inhoud – de hele verdere oudheid door beoefend werd. Een essentieel bestanddeel is steeds de verbinding van scherts met ernst in dialoogvorm. In de latere symposia is de inhoud vaak weinig belangrijk)

(Hetaeren (Gr.: hetairai, = lett.: gezellinnen, vriendinnen), gezelschapsdames in het oude Griekenland, meestal vrijgelaten slavinnen of dochters van niet-burgers of van metoiken (in het antieke Griekenland blijvend gevestigde vreemdelingen met een bijzondere staatsrechtelijke positie). In Athene waren sommige hetaeren zeer gezien; het waren ontwikkelde, artistiek geschoolde vrouwen en aanzienlijke mannen gingen graag met hen om, vooral daar de ontwikkelde Atheense mannen veelal in hun wettige vrouw geen gelijkwaardige levenspartner vonden. Bekende hetaeren waren Aspasia, die de tweede vrouw van Pericles werd, Phryne voor wie Hyperides een beroemde verdedigingsrede hield, die model stond voor de Aphrodite van Apelles, Rhodopis, Thais en Lais, welke laatste de geliefde werd van Socrates’ leerling Aristippus. Het instituut van hetaeren nam een eigenaardige middenpositie in tussen sociaal verkeer in intellectuele ‘salons’ en gewone prostitutie) 

(Let op: tegenwoordig duidt men met symposium aan een bijeenkomst waarop een bepaald onderwerp door verschillende sprekers in wetenschappelijke voordrachten, al dan niet met discussie, wordt belicht. Ook een schriftelijke verzameling van meningen over een bepaald onderwerp wordt wel symposium genoemd)

Veel Griekse mannen hadden meer dan één vrouwelijke maîtresse. Zij hadden bovendien hun eigen 'knaap'. De Grieken beschouwden de mens als van nature biseksueel. Een relatie van een oudere geleerde met een jongeman was heel gewoon: Een aantal Griekse filosofen had een openlijke relatie met jongemannen. De grote Solon (ca. 590 v.Chr.) die onder onze moderne wetgevers bekendheid geniet, was de eerste Griekse politicus die 'liefde voor jongens' (pederastie) legaliseerde, en hij gaf aan hen die homoseksualiteit bedreven macht door hun speciale burgerrechten toe te kennen. In het militaristische Sparta hadden 12-jarige jongens een oudere, mannelijke minnaar, meestal hun commandant. De redenering was, precies als vandaag, 'geboortebeperking'.

(Pederastie of knapenliefde, seksuele handelingen of betrekkingen tussen mannen en jongens. Dit was in het oude Griekenland zeer bekend en ook min of meer geaccepteerd. In de meeste culturen echter wordt pederastie afgewezen)

In Griekenland was homoseksualiteit echter niet tot mannen beperkt. Vrouwen op het eiland Lesbos hielden nagenoeg alleen van vrouwen (vandaar het woord 'lesbisch'). De dichteres Sappho (ca. 600 v.Chr.) leidde op Lesbos een school voor haar minnaressen.

De Griekse redenaar Diogenes (van Sinope) verklaarde de 'nieuwe moraal' van Griekenland als volgt:

Diogenes maakte van openbare masturbatie een cynische mode, en hij hechtte aan bloedschande geen enkele betekenis … geslachtelijke gemeenschap is met hen die er van gediend zijn; en wat homoseksuele aangelegenheden betreft zal de wijze diegene beminnen die slechts hij liefde waardig acht … Diogenes stelde ook dat geslachtelijke gemeenschap een kwestie van overeenkomst tussen de betrokken partijen is. Het is voldoende indien een man een vrouw kan overhalen … het enige huwelijk dat hij erkent is dat door wederzijdse instemming tot geslachtsgemeenschap. 

Het moet de man toegestaan zijn met veel vrouwen gemeenschap te hebben – vrouwen behoren 'gemeenschappelijk bezit' te zijn – en naar men mag aannemen met net zo veel of zo weinig als zij wensen. Vanzelfsprekend staat Diogenes ook homoseksuele relaties toe … De cynische opvatting is, dat, tenminste onder de intelligentsia, aan iedere daad en iedere relatie de vrije keuze der partijen ten grondslag ligt … vrouwen bezitten dezelfde rechten (J.M. Rist, Stoic Philosophy, Cambridge University Press, 1969, pp. 56-60). Wat een treffende gelijkenis met de 'nieuwe' moraal van vandaag.

Het Romeinse Rijk: voortwoekerende zedeloosheid

Het vroege Romeinse Rijk was moreel sterk, waardoor Rome zich naar het toppunt van zijn macht kon ontwikkelen. Na het ontstaan van het keizerrijk bereikten de zeden wat wellicht het absolute dieptepunt mag heten. De Romeinse filosoof Seneca (eerste eeuw n.Chr.) schreef: "Wellust is de primaire behoefte, en de vervulling daarvan de belangrijkste factor in het maatschappelijk bestel".

Veel van de keizers zelf, de zogenaamde leiders van het volk, waren wellicht de meest verdorven wezens van alle Romeinen. Behalve dat Nero veelvuldig bloedschendige contacten met zijn moeder had, liet hij eens een jongen, Sporus, door middel van chirurgische ingrepen in een meisje veranderen. Hij organiseerde een huwelijksplechtigheid met dit jonge 'het', met bruidssluier en al. Toen zijn homoseksuele perversie later niet meer toereikend was om hem te bevredigen, viel Nero in de huid van wilde dieren gestoken, de geslachtsdelen aan van mannen en vrouwen die aan een paal waren vastgebonden. Uiteindelijk kon zelfs sadisme de afgestompte seksuele begeerte van de keizer niet meer opwekken.
Nero was beslist niet de enige, ofschoon zijn naam nog altijd staat voor ontaard leiderschap. Caligula bezondigde zich ook aan bloedschande en andere perversiteiten; keizer Hadrianus trouwde met een jonge Griekse page, terwijl orgieën een gewone keizerlijke bezigheid waren. Tenslotte waren maagden zo schaars dat meisjes in de leeftijd van 7 tot 10 jaar in de keizerlijke 'dienst' werden ingelijfd als de enige nog overgebleven maagden.

Abortus was een wijdverspreide praktijk. En het 'moderne' verschijnsel van het transseksualisme was eveneens gewoon in Rome. Sommige mannen verlangden geheel in vrouwen te worden veranderd en zij gingen ertoe over hun geslachtsorganen te verminken. Een dergelijke ontaarde seksualiteit droeg in belangrijke mate bij tot de val van het oude Rome.

Van 'romantiek' tot 'preutsheid'

Over-romantische liefde ontstond in het Frankrijk van de twaalfde eeuw. De vrouw werd geïdealiseerd niet zozeer als lustobject maar als een mysterieus edel wezen wier gunst door middel van ridderlijke daden moest worden gewonnen. Stoere jeugdige ridders plachten met mythische draken, reuzen en boosaardige magiërs te vechten, of bergen te beklimmen, rivieren over te steken en bewaakte kastelen binnen te dringen; soms lieten zij zelfs het leven in de strijd om de blanke hand van de verafgode jonkvrouw.

Deze liefdesvorm had echter heel weinig uit te staan met huwelijk en gezin. Er bestonden maar weinig van die sprookjesprinsen en er waren er nog minder die na één verovering een geregeld leven gingen leiden. De Franse schrijver Andreas Capellanus (André le Chapelain) schreef rond het jaar 1200 in De Amore ('Over de Liefde') dat "er geen liefde tussen getrouwde mensen kan bestaan".
De middeleeuwse paleisintriges en hofromances onder de vorstelijke personen van Frankrijk, Spanje, Engeland en Oostenrijk zijn welbekend bij de lezers van historische romans.

De 'Victoriaanse preutsheid' diende er slechts toe om deze seksuele losbandigheid weg te moffelen. Seks mag dan in de hoogste kringen zgn. taboe geweest zijn, maar dezelfde bolhoedgentlemen gingen maar al te vaak op de heimelijke toer langs de meer dan 800 bekende bordelen van Londen, of namen deel aan de bizarre avonturen van semi-geheime hekserij-, seks- en magiegenootschappen, zoals de Hellfire Club of London. Bloedschande was een algemene praktijk tijdens de bijeenkomsten. Onnodig te zeggen dat veel van de mannelijke deelnemers op zeer vroege leeftijd reeds impotent werden en dat er verscheidenen aan venerische10 ziekten zijn overleden.

(Venerische ziekte, synoniem voor geslachtsziekte)

Alle pretenties van preutsheid ten spijt is geen enkele maatschappij vrij geweest van dergelijke seksuele uitspattingen.

De laatste honderd jaar 

In oorlogstijd kelderen onvermijdelijk de zeden onder de jonge mannen van een natie. De Eerste Wereldoorlog vormde de aanzet tot de openlijke zedeloosheid van de twintigste eeuw. De grootste geregistreerde epidemie van geslachtsziekten van de laatste tijd (afgezien van de huidige 'pandemie' die sinds 1970 woedt) trof praktisch alle legers gedurende de laatste jaren van de Eerste Wereldoorlog. De legercommandanten die bordelen bij de frontlinies opzetten, brachten hierin weinig verandering.

De oorlog moedigde de filosofie aan van 'laten wij eten en drinken, want morgen sterven wij'; hierdoor werd het invoeren van seks op de toneel- en muziekpodia en in de eerste films aangemoedigd.

In de Verenigde Staten zorgde het drankverbod voor een 'rechtschapen façade', maar in feite moedigde het de dranksmokkel, de prostitutie en het vaak met seks te maken hebbende gangsterdom aan. Zelfs stomme films waren gewaagd. Ofschoon er in de jaren dertig een strenge filmkeuring kwam, zorgde de Tweede Wereldoorlog voor een verdere uitholling van de morele normen. Maar met de tieners van de 'naoorlogse geboortegolf' kwam de seksuele revolutie van de jaren zestig pas goed op gang. De hippies van de 'vrije seks' brachten de zeden nog verder omlaag en het dieptepunt lijkt in de eenentwintigste eeuw nog niet te zijn aangebroken.

Tolerantie ten aanzien van bijna elke vorm van seks tussen volwassenen is de huidige maatstaf van het moderne Egypte, het moderne Griekenland, het moderne Rome en het moderne Sodom, die tegenwoordig in veel landen wordt gehanteerd. Iedere denkbare handeling wordt openlijk op het witte doek en op het tv- en computerscherm in de huiskamer afgebeeld. Hoewel er maar zeer weinig barrières in seksuele aangelegenheden zijn overgebleven, zijn er toch nog enkele: geen moderne natie heeft nog de volledige ontaarding van Rome, Athene, Sodom of het oude Egypte bereikt.

Zal die tijd weldra komen? Zullen Amerika en Europa spoedig die oude naties in seksuele perversie evenaren? Hoe kunnen wij bepalen welke seksuele daad 'ziek' of 'zonde' is, of een misdaad tegen de natuur, de mensheid en God?
De volgende twee hoofdstukken zullen deze vragen beantwoorden.

Seksuele wetten vroeger en nu

Wat is een 'seksuele misdaad'? Is er verschil tussen seksuele zonde en seksuele misdaad? Wat te denken van die zogenaamde misdaden 'zonder slachtoffers', waarbij de betrokken partijen elkaars toestemming hebben. Wanneer is seks 'tegennatuurlijk', wanneer tegen de medemens of tegen God gericht? Roepen de seksuele wetten van de mens seksuele misdadigers werkelijk een halt toe?
Dit hoofdstuk geeft een duidelijk antwoord op deze verwarrende vragen. Onze titel – Is seks zonde? – heeft direct betrekking op seksuele misdaden, seksuele wetten en op de wetsovertreders hiervan in de maatschappij. Persoonlijke moraliteit en publieke moraliteit zijn onverbrekelijk met elkaar verbonden.

Asociale seks

Seksuele misdaden met slachtoffers (verkrachting, voyeurisme, exhibitionisme, kinderverkrachting enz.) worden in de moderne samenleving algemeen veroordeeld en vervolgd. Ze zijn asociaal, dat wil zeggen tegen één of meer personen gericht. Dergelijke misdaden worden door de bijbel krachtig veroordeeld evenals door de meeste samenlevingen van vandaag, om dezelfde vanzelfsprekende redenen als die welke ten grondslag liggen aan de vervolging van moord of roofoverval. Ze schenden de persoonlijke rechten, in dit geval het recht om de eigen seksuele partner te kiezen.

(Voyeurisme (Fr., v. voir = kijken), een vorm van, vrijwel uitsluitend bij mannen voorkomend, seksueel gedrag, waarbij er een overheersende drang bestaat om in het geheim en zelf onbespied naar naakte of zich ontkledende vrouwen te kijken of ook naar vrijende paren. Dit gaat gepaard met seksuele opwinding.

(Exhibitionisme, een voornamelijk bij mannen voorkomend afwijkend seksueel gedrag, waarbij een man opgewonden raakt door het plotseling vertonen van de geslachtsorganen aan een ander die dat niet verwacht. Deze ander is meestal een aan de exhibitionist onbekende vrouw. In veel gevallen masturbeert de exhibitionist tijdens het vertoon. De exhibitionist verkeert vaak in de waan dat de vrouw eveneens opgewonden raakt)

Verkrachting is de meest gevreesde en schandelijke van genoemde asociale seksuele misdaden. In de afgelopen decennia nam in de hele westerse wereld het aantal verkrachtingen dramatisch toe van gerapporteerde gevallen; men schat echter dat drie op de vier gevallen om persoonlijke redenen niet worden gemeld. Het grootste onderzoek ooit over verkrachting van de Britse regering (anno 2002) rapporteert dat elke dag 167 vrouwen in Engeland en Wales worden verkracht. 

Ongetwijfeld liggen de werkelijke getallen nog hoger, omdat lang niet altijd aangifte wordt gedaan. Het betekent dat dan één op de twintig – ongeveer dan vijf procent – slachtoffer is geweest van verkrachting, waarvan aangifte is gedaan! 'Kenners' dachten dat 'vrije seks' en prostitutie dergelijke misdaden zou terugdringen, maar het moge duidelijk zijn dat deze zogenaamde vrijheid het leven van velen is gaan beheersen en tot steeds meer asociale wandaden is gaan leiden.

De huidige wetten op verkrachting stemmen overeen met die welke God aan Israël gaf in het wetboek de Torah (de eerste vijf boeken van de bijbel). Evenals nu, moest een vrouw gillen of op een andere wijze weerstand bieden teneinde kenbaar te maken niet medeplichtig te zijn, aangezien de grens tussen verkrachting en een op geweld uitlopende romance dikwijls nogal vaag is. Wanneer de dader echter schuldig bleek te zijn, was de bijbelse straf streng. Verkrachting werd gelijkgesteld aan moord.

Deuteronomium 22:22  Wanneer een man betrapt wordt, terwijl hij gemeenschap heeft met een vrouw, die gehuwd is, dan zullen zij beiden sterven: de man, die met de vrouw gemeenschap gehad heeft, en ook de vrouw. Zo zult gij het kwaad uit Israël wegdoen. 23   Wanneer een man een meisje, dat nog maagd is en dat met iemand ondertrouwd is, in de stad ontmoet en gemeenschap met haar heeft, 24  dan zult gij hen beiden naar de poort van die stad brengen en hen stenigen, zodat zij sterven: het meisje, omdat zij in de stad niet om hulp geroepen heeft, en de man, omdat hij de vrouw van zijn naaste onteerd heeft. Zo zult gij het kwaad uit uw midden wegdoen. 25  Maar als de man het ondertrouwde meisje in het veld ontmoet, haar vastgrijpt en gemeenschap met haar heeft, dan zal alleen de man sterven, die gemeenschap met haar gehad heeft; 26  het meisje echter zult gij niets doen, aan het meisje kleeft geen zonde, waarop de doodstraf staat, want dit geval is hetzelfde als wanneer iemand zich tegen zijn naaste keert en hem om het leven brengt. 27  Want hij heeft haar in het veld ontmoet; het ondertrouwde meisje heeft om hulp geroepen, maar er was niemand, die haar te hulp kwam.

De doorsnee verkrachting die vervolgd wordt, is weloverwogen gepland, wordt niet uitgelokt door de kleding of het gedrag van een vrouw, wordt bovendien uitgevoerd tegen een rasgenoot, en is in veel gevallen tegen een bekende gericht. De stereotype verkrachter is een oudere tiener en het slachtoffer een jongere tiener, maar meer dan 40 procent van de verkrachters is getrouwd en heeft een sadistische inslag. Deze mensen zijn geestesziek en worden doorgaans veroordeeld tot psychiatrische behandeling.

Een meer algemene asociale seksuele misdaad is kinderaanranding. Sommige gevallen lopen uit op het vermoorden van het kind. Het veel belasterde type van de 'vieze oude man' vertegenwoordigt slechts vijf procent van de daders; de overgrote meerderheid van de aanranders zijn jonge mannen (van wie velen getrouwd) tussen de 15 en 40 jaar. Tragisch genoeg vaak een familielid of vriend van het slachtoffer.

'Passieve' seksuele overtreders zijn zij die graag seks willen zien (voyeurs of gluurders), of willen laten zien (exhibitionisten), of perverse taal willen uitslaan over seks (obscene opbellers). Het zijn doorgaans tamelijk introverte mensen; zij willen of durven niet iemand rechtstreeks kwetsen. Maar de ernstige overlast die zij veroorzaken is wel degelijk een asociale handeling die vervolging verdient en hulp van daartoe bevoegde personen.

Het aantal gevallen van verkrachting, de misdaad die door vrouwen het meest gevreesd wordt, neemt onrustbarend toe zonder dat er op korte termijn een einde aan deze toename in zicht is. Met het oog op dit pessimistische vooruitzicht doen vrouwen er goed aan voorzorgsmaatregelen tegen verkrachting te nemen. Over het wonen, over het deelnemen aan het verkeer met de auto, fiets of als voetganger, over kleding, enz. Er zijn boeken over dit onderwerp in de handel.

Maar hoe staat het nu met de zogenaamde misdaden 'zonder slachtoffers'? De bijbel heeft veel te zeggen over dergelijke misdaden en de slachtoffers ervan, die over het hoofd worden gezien. Er mogen dan misschien sommige seksuele, streng puriteinse wetten zijn in sommige landen die afgeschaft kunnen worden, maar er bestaan ook andere geschreven wetten in de huidige samenlevingen die een bijbelse basis hebben en die gehandhaafd dienen te worden.

Je wordt er zelf het slachtoffer

Hoe staat het met de misdaden 'zonder slachtoffers' van seksuele aard: bloedschande, prostitutie, homoseksualiteit, sadomasochisme, ontucht, overspel, bestialiteit, travestie?

(Sadomasochisme
Sadisme (n. D.A.F. de Sade, Frans schrijver, 1740–1814), seksuele voorkeur waarbij seksueel genot ervaren wordt door het toedienen van pijn aan of folteren van een ander die daarmee instemt (een masochist, zie masochisme) of aan iemand die daar niet mee instemt.
Masochisme (n. L. von Sacher-Masoch, schrijver van de masochistisch getinte roman Venus in bont, 1836–1895), een bepaalde vorm van afwijkend seksueel gedrag. Bij masochisme worden seksuele opwinding en orgasme bevorderd door pijn of vernedering te ondergaan. Zij raken opgewonden als zij bijvoorbeeld worden vastgebonden, geslagen of geblinddoekt. De masochist kan ook zichzelf pijnigen, bijv. met elektrische schokken of scherpe voorwerpen. Dit kan zelfs leiden tot zelfverminking)

(Bestialiteit, geslachtsomgang tussen mens en dier)

(Travestie, de onweerstaanbare behoefte zich te kleden overeenkomstig de wijze van de andere biologische sekse. Dit verschijnsel komt voor bij zowel homoseksuele als heteroseksuele mannen, hoogst zelden bij vrouwen. Mensen die een geslachtsverandering willen ondergaan, wordt aangeraden zich vooraf al te kleden als de andere sekse.)

Misschien zullen sommigen van mening zijn dat er tegen dergelijk gedrag geen wetten van de mens behoren te zijn, maar dat houdt nog niet in dat zulke misdaden geen seksuele zonden zijn in de ogen van God. De bijbel verbiedt al deze gedragingen aangezien er velen het slachtoffer van zijn met als voornaamste de dader zelf. De wetten van God zijn in het belang van de mens, en schadelijk seksueel gedrag schaadt iemands verstand, lichaam en geest.
Masochisme (begeerte naar lichamelijke mishandeling) is de meest duidelijke vorm van zichzelf tot slachtoffer maken. 

Bizarre seks eist levens. Meer dan honderd mensen vinden jaarlijks in Nederland de dood doordat zij een fataal seksongeluk krijgen. Nog eens honderden slachtoffers raken gewond bij seksuele experimenten. Waarschijnlijk zijn deze aantallen hoger, want de politie maakt lang niet altijd bekend dat een uit de hand gelopen seksspel de doodsoorzaak is. De politie gaat het er vaak alleen maar om of er sprake is van een misdrijf. Als dat niet het geval is, verdwijnt de oorzaak in de doofpot.

Homoseksualiteit sluit het verstand van de mens af voor het begrip van de door God ingestelde gezinsverhouding van man-vrouw-kind; het maakt de homoseksueel ook fysiek tot slachtoffer met meer kans op geslachtsziekten en andere fysieke gevolgen. 

Lees in wat voor een context Paulus homoseksualiteit plaatst: goddeloosheid en ongerechtigheid; afgoderij; onreinheid; onteren van het lichaam; schandelijke lusten; verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt; onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid, vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardigheid; oorblazers, lasteraars, haters van God, verwatenen, overmoedigen, grootsprekers, vindingrijk in het kwaad. "Zij, die zulke dingen bedrijven, verdienen de dood", schrijft Paulus, "zij doen ze niet alleen zelf, maar schenken ook nog hun bijval aan wie ze bedrijven."

Romeinen 1:17  Want gerechtigheid Gods wordt daarin geopenbaard uit geloof tot geloof, gelijk geschreven staat: De rechtvaardige zal uit geloof leven. 18  Want toorn van God openbaart zich van de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van mensen, die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden, 19  daarom dat hetgeen van God gekend kan worden in hen openbaar is, want God heeft het hun geopenbaard. 20   Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben. 21  Immers, hoewel zij God kenden, hebben zij Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar hun overleggingen zijn op niets uitgelopen, en het is duister geworden in hun onverstandig hart. 22  Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaas geworden, 23  en zij hebben de majesteit van de onvergankelijke God vervangen door hetgeen gelijkt op het beeld van een vergankelijk mens, van vogels, van viervoetige en van kruipende dieren. 24  Daarom heeft God hen in hun hartstochten overgegeven aan onreinheid, zodat bij hen het lichaam onteerd wordt. 25  Zij immers hadden de waarheid Gods vervangen door de leugen en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen. 26  Daarom heeft God hen overgegeven aan schandelijke lusten, want hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. 27  Eveneens hebben de mannen de natuurlijke omgang met de vrouw opgegeven, en zijn in wellust voor elkander ontbrand, als mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende en daardoor het welverdiende loon voor hun afdwaling in zichzelf ontvangende. 28  En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt: 29   vervuld van allerlei onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid, vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardigheid; 30  oorblazers, lasteraars, haters van God, verwatenen, overmoedigen, grootsprekers, vindingrijk in het kwaad, hun ouders ongehoorzaam; 31  onverstandig, onbestendig, zonder hart of barmhartigheid. 32   Immers, hoewel zij de rechtseis van God kenden, namelijk, dat zij, die zulke dingen bedrijven, de dood verdienen, doen zij ze niet alleen zelf, maar schenken ook nog hun bijval aan wie ze bedrijven.

Op dit niveau, zoals hier beschreven, plaatst de Schepper homoseksualiteit.
Bloedschande benadeelt het individu en zijn nakomelingschap door mogelijkerwijs genetische defecten te veroorzaken. Er zijn wel degelijk slachtoffers! Ontucht (seksuele omgang buiten het huwelijk, dus ook vóór het huwelijk) kan een toekomstig huwelijk schaden, zowel geestelijk als fysiek; het kan tot venerische10 ziekten en onwettige kinderen leiden.

Overspel schaadt het huwelijk. Prostitutie schaadt het huwelijk en iedere erbij betrokken persoon, zelfs al is er geen enkele gehuwde deelnemer. Beide zonden verhogen de kans op ziekte en neerslachtigheid. In de meeste samenlevingen zou een woedende echtgenoot één of allebei de deelnemers ter plaatse kunnen doden.

Spreuken 6:29  Aldus hij, die tot de vrouw van zijn naaste komt; niemand die haar aanraakt, gaat vrijuit. 30  Men veracht een dief niet, wanneer hij steelt om zijn begeerte te bevredigen als hij honger heeft, 31  maar betrapt zijnde, moet hij zevenvoudige vergoeding geven, al het goed van zijn huis moet hij geven. 32  Wie overspel pleegt met een vrouw, is verstandeloos; wie dit doet, richt zichzelf te gronde. 33  Schade en schande verkrijgt hij, zijn smaad is onuitwisbaar. 34  Want jaloersheid is vuurgloed in een man, hij kent geen mededogen ten dage der wraak; 35   hij aanvaardt geen enkel zoenmiddel, en blijft onverbiddelijk, al geeft gij een nog zo groot geschenk.

Bestialiteit14 schaadt degene die het bedrijft. God noemt dit "een gruwelijke vermenging" en spreekt de doodstraf uit over de zieke geest die de door God gegeven heiligheid van het huwelijk schendt door er relaties met een dier op na te houden.

Leviticus 18:23  En met geen enkel dier zult gij vleselijke gemeenschap hebben, om u daarmee te verontreinigen; en een vrouw mag niet staan voor een dier, om daarmee gemeenschap te hebben: schandelijke ontucht is het (Statenvertaling: het is een gruwelijke vermenging).

Op het 'ik' gericht seksueel gedrag brengt een mentale straf met zich mee die de dader tot een psychisch slachtoffer maakt. Maar helaas beseft het slachtoffer dat dan meestal niet.

Het gezin wordt slachtoffer

Een maatschappij die gepreoccupeerd is met de rechten van het individu zou eens na moeten denken over de 'groepsrechten' van het gezin dat met het individu verbonden is. Al maakt een seksuele misdaad niet altijd de dader tot slachtoffer, dan toch in ieder geval wel zijn huidige (of toekomstige) gezin. Ook gezinsleden hebben 'rechten'. Overspel berooft zowel de vrouw, de man als de kinderen van hun rechten. Echtscheiding – vaak het gevolg van de 'slachtofferloze' misdaad van overspel – schendt duidelijk het recht van de kinderen om op te groeien in een gelukkig evenwichtig gezin.
In 1 Corinthe 7 verklaart de apostel Paulus dat zowel man als vrouw echtelijke rechten heeft op elkaars lichaam en geest. Hij zei:

1 Corinthe 7:4  De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man; en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken, doch zijn vrouw. 5  Onthoudt dat elkander niet …

Paulus doelt er hier op dat de rechten van het gezin van duidelijk meer belang zijn dan de rechten van het individu in seksuele aangelegenheden.
Bloedschande schendt overduidelijk de rechten van het gezin. Dit geldt ook voor prostitutie. Deze berooft niet alleen de wettige partner van diens seksuele rechten, maar ook het gezin van het geld dat aan zulke onwettige praktijken wordt besteed.

Als je momenteel niet getrouwd bent, laat dit alles je misschien onverschillig, maar getrouwde mensen weten hoe dierbaar deze 'rechten' zijn als zij eens de dupe van zo'n 'slachtofferloze' misdaad zijn geweest. Getrouwde mensen weten ook dat het zogenaamde 'onschuldige' gedrag uit hun jeugd hun huwelijk schaadt en hun vermogen een goede seksuele relatie met hun wettige (en geliefde) levenspartner op te bouwen. 

Vrijen op de achterbank en haastige gemeenschap hebben niet alleen toekomstige partners van hun 'maagdelijke' echtgenote of echtgenoot beroofd, maar dergelijke handelingen hebben ook verwrongen seksuele gewoonten bijgebracht: haastige, heimelijke seks zonder liefde, zonder communicatie en zonder voorspel. Vroeg 'slachtofferloos' seksueel gedrag laat ernstige geestelijke littekens achter bij jonge mensen, die door een jarenlang huwelijksleven, zelfs met een geduldige partner, niet kunnen worden uitgewist.

Hoe staat het met de rechten van je toekomstige partner? Maak hem of haar geen slachtoffer van je huidige gedrag. Laat je toekomstige kinderen niet de dupe worden.

De maatschappij wordt slachtoffer

Seksuele ontaarding van al deze 'slachtofferloze' seksuele misdaden is altijd een onderdeel geweest van de ondergang van iedere samenleving in de geschiedenis. De stabiliteit van het gezin is altijd de kern van elke maatschappij geweest. De tegenovergestelde toestand – zelfzuchtige seksuele praktijken – heeft altijd de val van elke grote cultuur begeleid zoniet direct veroorzaakt.

Bezorgde mensen waarschuwen al lang voor deze ineenstorting van het gezin in onze samenleving. De evolutie van gezinseenheid naar individuele vrijheid, leidt tot anarchie. Wij schijnen ons nu in één van die extreme perioden te bevinden waarin anarchie de door het gezin beheerste maatschappelijke verhoudingen dreigt te verstoren. Samenlevingen met hechte familiebanden plachten zich snel te herstellen na tijden van tegenspoed, terwijl samenlevingen zonder deze hechte banden er slechts met de grootste moeite weer bovenop kwamen.

Wat heeft de stabiliteit van de gezinsstructuur te maken met 'slachtofferloze' seksuele misdaden? Eenvoudig gezegd: misdaden die het gezin schaden, schaden de maatschappij.

Dit is de reden waarom de God van de bijbel zulke misdaden verbiedt:
Leviticus 18:6  Niemand zal naderen tot zijn naaste bloedverwant, om de schaamte te ontbloten: Ik ben de Here. 7  Gij zult de schaamte van uw vader, dat is de schaamte van uw moeder, niet ontbloten; het is uw moeder, gij zult haar schaamte niet ontbloten. 8  De schaamte van de vrouw van uw vader zult gij niet ontbloten; het is de schaamte van uw vader. 9  De schaamte van uw zuster, de dochter van uw vader of de dochter van uw moeder, geboren in huis of geboren daarbuiten, haar schaamte zult gij niet ontbloten. 10  De schaamte van de dochter van uw zoon of van de dochter van uw dochter, haar schaamte zult gij niet ontbloten, want uw schaamte zijn zij. 11  De schaamte van de dochter van uws vaders vrouw, die aan uw vader geboren is, zij is uw zuster; haar schaamte zult gij niet ontbloten. 12  De schaamte van uws vaders zuster zult gij niet ontbloten; zij is uws vaders bloedverwant. 13  De schaamte van uw moeders zuster zult gij niet ontbloten, want zij is uw moeders bloedverwant. 14  De schaamte van uws vaders broeder zult gij niet ontbloten; tot zijn vrouw zult gij niet naderen, het is uw tante. 15  De schaamte van uw schoondochter zult gij niet ontbloten; het is uws zoons vrouw, gij zult haar schaamte niet ontbloten. 16  De schaamte van uws broeders vrouw zult gij niet ontbloten; het is de schaamte van uw broeder. 17  [Als een man een vrouw trouwt met kinderen en kleinkinderen] De schaamte van een vrouw en die van haar dochter zult gij niet ontbloten; gij zult niet de dochter van haar zoon en de dochter van haar dochter nemen om haar schaamte te ontbloten; zij zijn bloedverwanten: bloedschande is het. 18  Gij zult geen vrouw nemen als bijvrouw naast haar zuster om haar schaamte te ontbloten nevens haar, tijdens haar leven. 19  En tot een vrouw in haar maandelijkse onreinheid zult gij niet naderen, om haar schaamte te ontbloten. 20  En met de vrouw van uw naaste zult gij geen vleselijke gemeenschap hebben, zodat gij u met haar verontreinigt. 21  En gij zult geen van uw kinderen overgeven, om het aan de Moloch te wijden, opdat gij de naam van uw God niet ontwijdt. Ik ben de Here. 22  En gij zult geen gemeenschap hebben met een, die van het mannelijk geslacht is, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw: een gruwel is het. 23  En met geen enkel dier zult gij vleselijke gemeenschap hebben, om u daarmee te verontreinigen; en een vrouw mag niet staan voor een dier, om daarmee gemeenschap te hebben: schandelijke ontucht is het. 24  Verontreinigt u niet door dit alles, want door dit alles hebben zich verontreinigd de volken die Ik voor u uit wegdrijf. 25   Het land toch werd verontreinigd en Ik vergold daaraan zijn ongerechtigheid, zodat het land zijn inwoners uitspuwde. Vers 29  Want ieder die iets van al deze gruwelen doet, (degenen, die ze doen, zullen uit het midden van hun volk uitgeroeid worden). 30   Zo zult gij het voorschrift dat Ik u geef, in acht nemen, zodat gij de gruwelijke inzettingen niet doet, die voor u gedaan werden, opdat gij u daardoor niet verontreinigt. Ik ben de Here, uw God.

Het verdient aanbeveling ook Leviticus 20 te lezen. Hier volgen drie verzen.
Leviticus 20:13  Een man die gemeenschap heeft met iemand van het mannelijk geslacht, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw, beiden hebben een gruwel gedaan, zij zullen zeker ter dood gebracht worden, hun bloedschuld is op hen. Vers 15  Een man die met een dier gemeenschap heeft, zal zeker ter dood gebracht worden; het dier zal men afmaken. 16  Een vrouw die tot enig dier nadert, opdat het met haar gemeenschap hebbe, de vrouw en het dier zult gij doden, zij zullen zeker ter dood gebracht worden, hun bloedschuld is op hen.
Dit beknopte voorbeeld van Gods wet met betrekking tot 'slachtofferloze' seksuele misdaden toont aan dat het hele land door God en de natuur zelf vervloekt wordt vanwege de genoemde misdaden: homoseksualiteit, bestialiteit14 en bloedschande.

Vrijheid in de wet

Het is waar dat geslachtsgemeenschap tussen echtgenoten in sommige landen wettelijk beperkt wordt door enkele seksuele puriteinse wetten die nog steeds in sommige wetboeken staan. Deze wetten van de mens zijn ongeldig in de ogen van God: "Het huwelijk zij in ere – en het bed onbezoedeld" (Hebr. 13:4). Evenals de strenge puriteinse zondagswetten zouden dergelijke seksuele wetten geleidelijk opgeheven moeten worden, zoals de meeste staten en naties dat inderdaad doen.

In veel landen stemmen de door de mens gemaakte wetten tegen homoseksualiteit, overspel, bloedschande of prostitutie overeen met Gods wet en zouden dan ook op de juiste wijze met kracht toegepast moeten worden (Rom. 13:1-9). In andere landen krijgen deze praktijken steeds meer vrij spel en worden zelfs gestimuleerd.

Het punt waar het om gaat is, dat God de ontwerper van seks is en dat men Zijn
wetten moet gehoorzamen.

Wanneer je ziet dat grote naties homoseksualiteit, prostitutie, bestialiteit en andere zogenaamde 'slachtofferloze' misdaden legaliseren, bedenk dan dat er wel degelijk slachtoffers zijn. Bedenk ook dat zo'n gelegaliseerde sodomie het begin van het einde van die natie betekent. Tientallen naties zijn opgekomen en ten onder gegaan, niet één overleefde de 'seksuele bevrijding' die onmiddellijk aan hun ondergang voorafging. Het volgende hoofdstuk beschrijft dit beeld in het oude Sodom. Het zal niet anders zijn in het moderne Sodom.

Sodom vroeger en nu

Sodom is niet langer de naam voor slechts één stad, maar voor iedere "stad waar het zedenbederf zeer groot is …" (Van Dale). 'Sodomie' echter slaat op seksuele relaties tussen leden van hetzelfde geslacht. Kortom, Sodom staat voor homoseksualiteit.

De profeten van Israël wezen er dikwijls op dat de moraal van hun land een herhaling van Sodom was. Jezus Christus beeldde de tijd van Zijn wederkomst ook uit als een soort eenentwintigste-eeuws Sodom. Alvorens deze schriftgedeelten nader te onderzoeken, zullen wij eens het oude Sodom bekijken.

Het oude Sodom

De tijd: ongeveer 4000 jaar geleden. De plaats: het Midden-Oosten, waarschijnlijk ergens in de buurt van de Dode Zee. De enige getuigen volgens de bijbel waren de aartsvader Abraham, zijn neef Lot en diens twee dochters. Het enige overgebleven verslag is Genesis 18 en 19 van het Oude Testament.
Terwijl zij oorspronkelijk in feite 'als de hof van Eden' was (Gen. 13:10) ligt Sodom nu begraven onder een van de meest verlaten woestijngebieden ter wereld, als een getuigenis van de toorn van God betreffende homoseksuele perversie. Toch laat God vandaag de dag geen zwavel en vuur van de hemel regenen op homoseksuele gemeenschappen en ook vervloekt Hij niet specifiek bepaalde individuele homoseksuelen. Waarom was de samenleving van Sodom dan speciaal zo weerzinwekkend voor God?

Hun houding veroordeelde hen. "… hun zonde verkondigen zij onverholen evenals Sodom" (Jes. 3:9). Gelijk aan hun seksuele zonden waren hun geestelijke zonden van openlijke hoogmoed en haat jegens Gods wetten. Trots liepen zij met hun zonden te koop .

Genesis 18:20  Daarop zeide de Here: Het geroep over Sodom en Gomorra is voorwaar te groot, en haar zonde is voorwaar zeer zwaar. 21  Ik wil nederdalen om te zien, of zij inderdaad gedaan hebben naar het geroep, dat tot Mij gekomen is, of niet; Ik wil het weten.

Ten tweede was de zonde unaniem. Er waren zelfs geen tien rechtvaardige mannen in de stad! (Gen. 18:23-33.) Er was er slechts één: Lot (zie 2 Petr. 2:7-8). Promiscuïteit was zo algemeen dat een groot aantal mannen van de stad seksuele omgang met de afgevaardigden van God trachtten te krijgen!

(Promiscuïteit (v. Lat. promiscuus = dooreengemengd, gemeenschappelijk), maatschappelijke toestand waarin een rijk geschakeerd patroon van seksuele relaties tussen de leden van een groep bestaat en waarin ook duurzame verbintenissen tussen twee partners (bijv. huwelijk) geen exclusiviteit van de seksuele relatie tussen de betrokkenen met zich brengen)

Traditioneel bestaat in de meeste maatschappijen een taboe op promiscuïteit. Voor sommige niet-westerse volken geldt, dat met bepaalde personen buitenechtelijke geslachtsgemeenschap is toegestaan en dat er in de periode tussen seksuele volwassenheid en formele paarvorming (huwelijk) een periode van experimenteren bestaat waarin van promiscuïteit gesproken kan worden. Naarmate de seksuele moraal in de westerse maatschappij minder streng werd, is ook hier de promiscuïteit toegenomen. De verspreiding van de ziekte aids, sinds begin jaren tachtig, heeft deze ontwikkeling weer enigszins afgeremd.

Ten derde waren hun seksuele handelingen bezwaarlijk 'slachtofferloos' te noemen. De mannen van Sodom maakten zich schuldig aan gewelddadige, grove en misdadige seksuele mishandelingen jegens de persoon en het eigendom van anderen.

Genesis 19:1  En de twee engelen kwamen in de avond te Sodom. Lot zat in de poort van Sodom en toen Lot hen zag, stond hij op, ging hun tegemoet, boog zich neder met het aangezicht ter aarde, 2  en zeide: Zie toch, mijne heren, neemt toch uw intrek in het huis van uw knecht, overnacht en wast uw voeten, dan kunt gij morgenvroeg uws weegs gaan. Maar zij zeiden: Neen, wij zullen de nacht op het plein doorbrengen. 3  Toen hij echter sterk bij hen aandrong, namen zij bij hem hun intrek en kwamen in zijn huis; en hij bereidde voor hen een maaltijd en bakte ongezuurde koeken, en zij aten. 4  Zij hadden zich nog niet ter ruste gelegd, of de mannen der stad, de mannen van Sodom, omsingelden het huis, van jong tot oud, de gehele bevolking, niemand uitgezonderd, 5  en zij riepen Lot toe en zeiden tot hem: Waar zijn de mannen, die vannacht bij u gekomen zijn? Breng hen bij ons buiten, opdat wij met hen gemeenschap hebben. 6  Toen ging Lot tot hen naar buiten, maar de deur sloot hij achter zich toe, 7  en hij zeide: Mijn broeders, doet toch geen kwaad; 8  zie toch, ik heb twee dochters, die met geen man gemeenschap hebben gehad; laat mij die tot u naar buiten brengen en doet met haar, zoals goed is in uw ogen; alleen doet deze mannen niets, want daartoe zijn zij onder de schaduw van mijn dak gekomen. 9  Maar zij zeiden: Ga op zij! En zij zeiden: Deze ene is als vreemdeling komen vertoeven om ons geheel en al de wet te stellen! Nu zullen wij u meer kwaad doen dan hun. En zij drongen sterk op tegen de man, tegen Lot, en kwamen naderbij om de deur open te breken. 10  Maar die mannen staken hun hand uit, trokken Lot tot zich naar binnen en sloten de deur. 11  En de lieden, die bij de ingang van het huis waren, sloegen zij met blindheid, van klein tot groot, zodat zij zich tevergeefs moeite gaven om de ingang te vinden.

Toen God al deze zonden zag, waarschuwde Hij Lot en zijn familie de stad zo snel mogelijk te verlaten, voordat Gods toorn zou neerdalen. De aanstaande schoonzonen van Lot brulden van het lachen bij het idee en bleven achter. Lots vrouw ontkwam voor een ogenblik, maar begeerde terug te keren, keek om en veranderde in een zoutpilaar (Gen. 19:26). Alleen Lot en zijn twee dochters ontsnapten, met oom Abraham als enige andere getuige die de bijbel vermeldt (Gen. 19:28). Het verschrikkelijke toneel dat zij zagen was de vernietiging door zwavel en vuur van alle steden en gewassen van de vlakte (Gen. 13:10; 19:25).
Genesis 13:10  Toen sloeg Lot zijn ogen op en zag, dat de gehele streek van de Jordaan rijk aan water was; voordat de Here Sodom en Gomorra verwoest had, was zij tot Soar toe als de hof des Heren, als het land Egypte.

Genesis 19:24  Toen liet de Here zwavel en vuur op Sodom en Gomorra regenen, van de Here, uit de hemel; 25  en Hij keerde die steden om, benevens de gehele Streek, met al de inwoners der steden en het gewas van de aardbodem.
Waarom werd Sodom vernietigd? De sodomie die de inwoners bedreven, was er slechts ten dele oorzaak van. Judas zegt dat de Sodomieten hun "hoererij hebben botgevierd en ander vlees achterna gelopen zijn" (Judas 7). Jesaja 3:9 wijst op de hooghartigheid en trots waarmee zij hun zonden begaan.
Jesaja 3:9  Hun partijdigheid getuigt tegen hen en hun zonde verkondigen zij onverholen evenals Sodom. Wee hun, want zij berokkenen zichzelf onheil.

Ezechiël geeft nog een verdere aanvulling van de zonden van Sodom.
Ezechiël 16:49  Zie, dit was de ongerechtigheid van uw zuster Sodom: in trots, overdaad en zorgeloze rust leefde zij met haar dochters zonder de ellendige en de arme te ondersteunen. 50  Verwaten waren zij en bedreven gruwelen voor mijn aangezicht. Daarom vaagde Ik ze weg, zodra Ik het zag.
In wat voor een tijd leven wij nu? Heeft de mensheid geleerd van de geschiedenis?

2 Petrus 2:6  en de steden Sodom en Gomorra tot as verbrand, tot omkering gedoemd en ten voorbeeld gesteld heeft voor hen, die goddeloos zouden leven.
Jezus Christus bracht de zonden van Sodom met de tegenwoordige tijd in verband, toen Hij zei:

Lukas 17:28  Op dezelfde wijze als het geschiedde in de dagen van Lot: zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden. 29  Maar op de dag, waarop Lot uit Sodom ging, regende vuur en zwavel van de hemel en verdelgde hen allen. 30  Op dezelfde wijze zal het gaan op de dag, waarop de Zoon des mensen geopenbaard wordt.
Deze profetie verwijst naar onze tijd – deze huidige eenentwintigste eeuw.

Het moderne Sodom

Homoseksualiteit is niets nieuws. Het heeft in iedere generatie en in vrijwel iedere samenleving al bestaan. Wat wel nieuw is (in de samenleving van vandaag) is de tolerante houding van de toonaangevende zogenaamde 'christelijke' kerken, het prat gaan op homoseksualiteit en de openlijke aanvaarding van de eens heimelijke perversiteiten. "… hun zonde verkondigen zij onverholen als Sodom" (Jes. 3:9). Politieke voormannen vertellen de media hoe modern hun politieke partijen zijn met enkele homofiele 'christelijke' volksvertegenwoordigers. Wereldsteden organiseren vol trots homo-evenementen, die hoogtepunten vormen in de tv-journaals.

Homo's schrijven nu openlijk boeken waarin men verkondigt dat 'anders zijn' goed zijn betekent.

Kerken staan niet alleen homoseksualiteit toe, maar verwelkomen haar en stellen openlijk homopredikanten aan. In enkele belangrijke Amerikaanse steden hebben sommige kerkgenootschappen uitsluitend voor homoseksuelen hun deuren geopend, terwijl hun 'missie'-werkzaamheden in kleinere steden reeds een aanvang hebben genomen. 'Nichtenkroegen' en andere homoseksuele ontmoetingsplaatsen zijn lang niet meer zo geheim en selectief als eens het geval was. Parkeerplaatsen en natuurgebieden dienen als ontmoetingsplaatsen waar ze de 'gewone' burger choqueren met hun openlijke seksuele wangedrag.

Het evangelie volgens homoseksuelen

Homoseksuelen prediken de bijbel even selectief als de meeste zogenaamde christelijke kerkgenootschappen. Homokerken slaan vanzelfsprekend geen acht op het beklemmende verhaal van Sodom en Gomorra. Zij verwerpen de bewering van Paulus dat noch ontuchtigen, noch zij (Statenvertaling) "die bij mannen liggen" (homoseksuelen) het Koninkrijk van God zullen binnengaan. De aanschouwelijke beschrijving van zowel mannelijke als vrouwelijke homoseksualiteit in Romeinen 1:26-28, en de duidelijke vermaning in Deuteronomium worden eveneens terzijde gelegd.

Deuteronomium 23:17  Er zal onder de dochters van Israël geen aan ontucht gewijde vrouw zijn, en er zal onder de zonen van Israël geen aan ontucht gewijde man zijn.

Men legt meer de nadruk op een zogenaamd 'evangelie der liefde'. Iedere zuivere vriendschap tussen twee mannen zoals die tussen Jonathan en David of tussen Johannes en Jezus, wordt door deze homofiele pleitbezorgers verdraaid tot een homoseksuele verhouding.

Hier volgt een voorbeeld hoe zo'n homoseksuele 'predikant' de bijbel wegredeneert. "Op ons, protestanten, heeft de bijbel altijd als een zwaar juk gerust, in het bijzonder de brieven van Paulus. Het Oude Testament verwierp homoseksualiteit aangezien het aantal afstammelingen van Israël erdoor afnam. Maar de huidige omstandigheden vereisen geen 'nakomelingen als het zand der zee, dat niet geteld kan worden wegens de menigte'. In het Nieuwe Testament keurde Paulus om nagenoeg dezelfde redenen homoseksualiteit af en ook omdat het heel normaal was in de Grieks-Romeinse cultuur, die hij ongedisciplineerd en sensueel vond. Maar tegenwoordig verwerpen wij al veel van Paulus' eigenaardigheden als niet op deze tijd van toepassing zijnde; zoals bijvoorbeeld zijn houding jegens vrouwen, echtscheiding of slavernij."

Daar de apostel Petrus op één of andere manier door bovengenoemde homoseksuele predikant niet is afgedankt, is het interessant te lezen wat Petrus over sodomie heeft te zeggen: "En de steden Sodom en Gomorra tot as verbrand, tot omkering gedoemd en ten voorbeeld gesteld heeft voor hen, die goddeloos zouden leven" (2 Petr. 2:6). Tenzij homoseksuelen zich niet langer aan hun levenswijze wat God perversie noemt, vast willen blijven klampen, zal geen enkele duidelijke tekst over dit onderwerp hen tot bekering of tot ander inzicht kunnen brengen.

Profiel van een homofiel

De meeste kenmerken van homoseksuelen die u misschien gehoord heeft zijn foutief. De meeste mensen zouden er moeite mee hebben een homo te herkennen. Slechts weinig van de mannelijke en vrouwelijke homoseksuelen zijn zicht- of hoorbaar anders. Een homoseksuele predikant zei eens: "Als alle homoseksuelen morgen groen zouden worden, zou u uw buren, de postbode, uw geestelijke dienaren, uw beste vrienden, politieagenten en anderen zien oplichten als een kerstboom en u zou zeggen: Oei! Ik dacht dat die normaal was! Ook homoseksuelen zelf kunnen niet altijd een soortgenoot herkennen."

Het is echter het denken van een overtuigd homoseksueel dat hem (of haar) onderscheidt. Voor een homoseksueel zijn seksuele relaties met de andere sekse even weerzinwekkend als man-man verhoudingen dat voor de 'gewone' (heteroseksuele1) man zijn. Psychiaters zeggen: "U kunt de verlangens van een overtuigd homoseksueel net zo min veranderen als de kleur van zijn ogen"! En tragisch genoeg is deze diagnose maar al te vaak juist.

Homoseksualiteit is psychisch veel dieper geworteld dan iemands volwassen 'voorkeur'. Veelal is op tienjarige leeftijd een homoseksueel al als zodanig gevormd! Het zaad van homoseksualiteit is reeds gezaaid lang vóór het kind bewust deelneemt aan zo'n handeling.

Uit onderzoek is gebleken dat veel homoseksuelen een moeder hebben die mannelijk gedrag tegengaat, een overdreven bezorgde moeder. Maar dat velen van hen een vader hebben die stug en vijandig is, of die hen openlijk verwerpt! Vaak is er geen normale relatie met de vader. Omdat dergelijke onderzoeken vaak honderd à tweehonderd personen betreffen, zijn ze beperkt. Maar uit de diverse onderzoeken kan de conclusie getrokken worden dat steeds de homoseksueel een intense band met zijn moeder heeft gehad, terwijl die met zijn vader meestal gebrekkig en onvolkomen was.

Zijn homoseksuelen daarom onschuldig, zoals sommige sociologen beweren? Helemaal niet! Alcoholisme en drugverslaving zijn slechts een paar andere sociale en psychologische problemen die worden veroorzaakt door een combinatie van ongunstige erfelijkheidsfactoren en een slechte omgeving gedurende de vormingsjaren. Al deze problemen mogen dan moeilijk te overwinnen zijn, maar homoseksualiteit is niet moeilijker dan de andere, indien men wenst te veranderen.

Ongetwijfeld zullen ook mensen homofiele handelingen verrichten als seksexperimenten. Bovendien heeft het er de schijn van dat homofilie een trend aan het worden is. De artiesten in de glamourwereld en de showbizz lopen voorop en zetten trends voor de massa, in plaats van dat de mens naar zijn Schepper zou luisteren.

Kunnen homoseksuelen veranderen?

Jezus zei dat het voor de Sodomieten draaglijker zou zijn op de dag des oordeels dan voor de Farizeeën die bewust en eigengerechtig de Zoon van God weerstonden (Matth. 10:15 en 11:24). Die barmhartigheid is geen vrijbrief om Gods wetten ongehoorzaam te zijn, maar veeleer een aanbod van onverdiende vergeving aan allen die wensen te veranderen, zich om willen keren en God willen gehoorzamen.

Menselijkerwijs gesproken staan homoseksuelen tegenover een moeilijke strijd, maar "bij God zijn alle dingen mogelijk" (Matth. 19:26). In het Nieuwe Testament wordt gezegd dat God de heilige Geest zendt als een verdediger om ons zulke 'onmogelijke' problemen te helpen overwinnen. Zo hebben de Corinthiërs door de kracht van de heilige Geest homoseksualiteit en verwijfdheid overwonnen.
1 Corinthe 6:9  Of weet gij niet, dat onrechtvaardigen het Koninkrijk Gods niet beërven zullen? 10  Dwaalt niet! Hoereerders, afgodendienaars, overspelers, schandjongens, knapenschenders, dieven, geldgierigen, dronkaards, lasteraars of oplichters zullen het Koninkrijk Gods niet beerven. 11  En sommigen uwer zijn dat geweest. Maar gij hebt u laten afwassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd door de naam van de Here Jezus Christus en door de Geest van onze God.

De strijd is waard gestreden te worden, want de beloning is groot. "En wie overwint en mijn werken tot het einde toe bewaart, hem zal Ik macht geven over de heidenen" (Openb. 2:26).

De beloningen in dit leven zullen ook niet uitblijven: innerlijke vrede en rust, en bevrijding van wettelijk geharrewar en maatschappelijke verachting. En het allerbelangrijkste: er zal een groter begrip komen van God als Vader, van de Gemeente als de bruid van Christus, en van de christenen als zonen van die geestelijke eenheid. God is een gezin, een familie, en Hij wil dat christenen van Hem leren door middel van de kern van de gezinseenheid. Daarentegen brengt de sodomitische levenswijze 'giftige vruchten' (Deut. 32:32) voort die zowel de mens als de samenleving zullen verwoesten.

Deuteronomium 32:5  Verderfelijk hebben tegen Hem gehandeld, die zijn zonen niet zijn, maar een schandvlek, een verkeerd en vals geslacht. 6  Vergeldt gij op deze wijze de Here, gij dwaas en onwijs volk? Is Hij niet uw Vader, die u geschapen heeft, die u gemaakt heeft en toebereid? Vers 32  Waarlijk, hun wijnstok stamt uit de wijnstok van Sodom en uit de wijngaarden van Gomorra; hun druiven zijn giftige druiven, bitter zijn hun trossen.

Het eerste hoofdstuk van Romeinen beschrijft een dergelijke persoonlijke en maatschappelijke ondergang. Eerst verwerpt de mens God, dan verwerpt hij Gods Schepping ('de natuur'), vervolgens verwerpt hij 'natuurlijke' seksualiteit, en tenslotte verwerpt hij het gezonde verstand. We hebben Romeinen 1 al in de NBG-vertaling gelezen; het is interessant om ook de Willibrord-vertaling te lezen. 

De woorden van God spreken voor zich:

Maar de toom van God openbaart zich en daalt uit de hemel neer over de goddeloosheid en ongerechtigheid van allen die door hun ongerechtigheid de waarheid onderdrukken. Want wat een mens van God kan weten, is in feite onder hen bekend; God zelf heeft het hun geopenbaard. Van de schepping der wereld af wordt zijn onzichtbaar wezen door de rede in zijn werken aanschouwd, zijn eeuwige macht namelijk en godheid. Daarom zijn zij niet te verontschuldigen. Want ofschoon zij God kenden, hebben zij God niet de Hem toekomende eer en dank gebracht. Al hun denken is op niets uitgelopen en hun geest die het inzicht verwierp werd verduisterd. Zij beweerden wijzen te zijn maar werden dwazen. De majesteit van de onvergankelijke God hebben zij verruild voor de afbeelding van de gestalte van een sterfelijke mens en van vogels en van viervoetige en kruipende dieren. Daarom heeft God hen prijsgegeven aan hun onreine begeerten, zodat zij hun eigen lichaam onteren. Zij hebben de goddelijke waarheid verruild voor de leugen, en de schepping geëerd en aanbeden in plaats van de Schepper; Hij is gezegend in eeuwigheid! Amen. Daarom heeft God hen overgeleverd aan onterende hartstochten. Hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke. Eveneens hebben de mannen de natuurlijke gemeenschap met vrouwen opgegeven en zijn in lust voor elkander ontbrand: mannen plegen ontucht met mannen. Zo ontvangen zij aan de lijve het verdiende loon voor hun afdwaling [zoals ziekten, die zelfs epidemische vormen kunnen aannemen en ook onschuldige kinderen en volwassenen besmetten]. En daar zij het niet de moeite waard hebben geacht God te erkennen, heeft God hen prijsgegeven aan hun nietswaardige gezindheid zodat zij alles doen wat niet te pas komt. Vervuld zijn zij van allerlei ongerechtigheid, boosheid, hebzucht, en slechtheid; vol nijd, bloeddorst, tweespalt, bedrog en kwaadaardigheid. Roddelaars zijn het, lasteraars, haters van God, vermetel, verwaand, protserig, vindingrijk in het kwaad, ongehoorzaam aan hun ouders, onverstandig, onbestendig, zonder liefde en zonder mededogen. En ofschoon zij Gods vonnis kennen, dat zij die zulke dingen doen de dood verdienen, bedrijven zij deze misdaden niet alleen, maar juichen ze ook toe bij anderen.
(Rom. 1:18-32, Wïllibrord-vertaling)

Is het celibaat christelijk?

Eeuwenlang hebben verscheidene christelijke (en heidense) godsdiensten celibaat (het ongehuwd zijn) en levenslange maagdelijkheid opgevat als de hoogste vorm van menselijke existentie. Het mijden van de plichten en genoegens van het huwelijk in ruil voor het hogere plan van meditatie was het hoogste offer dat iemand zijn God kon brengen. Volgens enkele van deze religies waren de ideale voorbeelden van christelijkheid Jezus Christus, de apostel Paulus en de maagd Maria. En inderdaad waren zij zeer goede voorbeelden – maar niet wegens het celibaat.

Eigenlijk mankeert er nogal wat aan gedwongen celibaat. De apostel Paulus zei dat het een leerstelling van demonen is het huwelijk te verbieden (1 Tim. 4:1-3).

Paulus, de huwelijksadviseur

Waarom was Paulus dan niet getrouwd? Wij hebben slechts fragmentarische vermeldingen, maar het is mogelijk dat Paulus in zijn vroegere leven wel getrouwd was, maar dat zijn vrouw ofwel is gestorven ofwel hem heeft verlaten in de tijd dat hij nog onbekeerd was. Om destijds een openbaar ambt te bekleden – of het nu een lid van het Joodse Sanhedrin, een Romeins consul, of een christelijke functionaris betrof – moest men voldoen aan het criterium 'echtgenoot van één vrouw' te zijn. Paulus zelf legde deze regel vast in twee van zijn brieven aan de gemeenten. Het is mogelijk dat Paulus, voor zijn wonderbaarlijke bekering, lid van het Joodse Sanhedrin was. In dat geval moet hij in die tijd een getrouwd man zijn geweest. Na zijn bekering bleef de apostel Paulus ongehuwd om nagenoeg dezelfde nuchtere redenen als waarom Jezus vrijgezel is gebleven. U kunt over de moeilijke levenswijze van Paulus lezen in 2 Corinthe 11 en 12.

Paulus' leringen betreffende seks zijn echter duidelijk! Zijn woorden spreken voor zich:
Hebreen 13:4  Het huwelijk zij in ere bij allen en het bed onbezoedeld, want hoereerders en echtbrekers zal God oordelen.

1 Timotheus 4:1  Maar de Geest zegt nadrukkelijk, dat in latere tijden sommigen zullen afvallen van het geloof, doordat zij dwaalgeesten en leringen van boze geesten volgen, 2  door de huichelarij van leugensprekers, die in hun eigen geweten gebrandmerkt zijn, 3  het huwelijk verbieden …

1 Corinthe 7:4  De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man; en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken, doch zijn vrouw. 5  Onthoudt dat elkander niet … (Groot Nieuws Bijbel: Weiger elkaar de seksuele omgang niet).
1 Timotheus 3:2  Een opziener dan moet zijn onbesproken, de man van één vrouw ...

Let ook op de uitvoerige gedeelten van Paulus' brieven over gezinsverhoudingen, huwelijksadviezen, en de plichten van ieder lid van een gezin. Efeze 5:22 tot 6:4 is hiervan een goed voorbeeld.
Waarom adviseerde Paulus dan sommige mensen dat een huwelijk tijdelijk niet aan te raden was?

1 Corinthe 7:1  Wat nu de punten betreft, waarover gij mij geschreven hebt, het is goed voor een mens niet aan een vrouw verbonden te zijn. Vers 8  Maar tot de ongehuwden en de weduwen zeg ik: Het is goed voor hen, indien zij blijven, zoals ik.

Allereerst sprak Paulus tot een zeer vrijgevochten, losbandige wereld. Corinthe was een havenstad vol van de onzedelijkheid en de biseksualiteit die destijds in Griekenland floreerde (zie hoofdstuk 2). Vele leden van de Gemeente te Corinthe waren besmet geweest met seksuele zonden

1 Corinthe 6:9  Of weet gij niet, dat onrechtvaardigen het Koninkrijk Gods niet beerven zullen? 10  Dwaalt niet! Hoereerders, afgodendienaars, overspelers, schandjongens, knapenschenders, dieven, geldgierigen, dronkaards, lasteraars of oplichters zullen het Koninkrijk Gods niet beerven. 11  En sommigen uwer zijn dat geweest. Maar gij hebt u laten afwassen, maar gij zijt geheiligd, maar gij zijt gerechtvaardigd door de naam van de Here Jezus Christus en door de Geest van onze God.

Een man had zelfs incest begaan met zijn stiefmoeder en moest tijdelijk uit de Gemeente worden gezet.

1 Corinthe 5:1  Inderdaad men spreekt van hoererij onder u, en zulk een hoererij, als zelfs onder de heidenen niet [voorkomt], dat iemand leeft met de vrouw van zijn vader.

De belangrijkste reden van Paulus tegen een overhaast huwelijk was evenwel:
1 Corinthe 7:26  Ik acht dus om de bestaande nood dit goed, dat het voor een mens goed is, zo [ongetrouwd] te zijn.

Langdurige hongersnood, oorlogen en vervolgingen stelden de ware christelijke Gemeente gedurende de eerste veertig jaar (31 - 70 n.Chr.) zwaar op de proef. Voor een bepaalde tijd moest de ideale situatie (het huwelijk) worden opgeofferd aan de praktische werkelijkheid (een crisistoestand). In betere tijden zou Paulus het tegenovergestelde hebben geadviseerd. Hij zou verantwoordelijke vrijgezellen hebben aangeraden te trouwen.

Seks op zichzelf – binnen het huwelijk – is geen zonde (Hebr. 13:4). Ook in een tijd van verdrukking is het geen zonde om te trouwen.
1 Corinthe 7:28  Maar ook wanneer gij trouwt, dan doet gij daarmede geen kwaad, en wanneer een jongedochter trouwt, dan doet ook zij daarmede geen kwaad. Maar wel staat zulke mensen verdrukking voor het vlees te wachten, die ik u gaarne besparen zou.
Vers 8  Maar tot de ongehuwden en de weduwen zeg ik: Het is goed voor hen, 

indien zij blijven, zoals ik.

Maar omdat de seksuele verleidingen groot zijn (speciaal in de tegenwoordige wereld), is het in het algemeen raadzaam te trouwen. Paulus zelf zei:
Vers 9 Indien zij zich echter niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan van begeerte te branden.

Wie onderwees het celibaat

Als de vroege christenen dus doorgaans getrouwd waren, waar kwam dan de traditie van het 'christelijk' celibaat vandaan? Wie beschouwde seks als kwaad en het huwelijk als slechts de minste van twee kwaden? De geleerden erkennen dat de joods-christelijke ethiek van de bijbel een 'naturalistische' wijze van juist seksueel gedrag binnen het huwelijk is. Dit staat in scherpe tegenstelling tot het heidense 'dualisme', het geloof dat een zondig lichaam bewoond wordt door een rechtschapen onsterfelijke ziel, en dat alle werken van het lichaam (met inbegrip van seks) door de 'ziel' verworpen moeten worden.

De gnostici van Griekenland ontleenden dit dualistische concept aan Egypte. De gnostici hadden verscheidene, met elkaar in strijd zijnde leerstellingen omtrent het huwelijk, die alle negatief van aard waren. Sommigen gaven zich over aan alle mogelijke soorten buitenechtelijke seks, omdat zij geloofden dat hierdoor het huwelijk overbodig werd. Anderen onthielden zich van iedere vorm van seks.

(Gnosticisme of gnostiek, (v. Gr. gnosis = inzicht, kennis), verzamelnaam voor een pluriforme godsdienstig-wijsgerige stroming, die vooral in de eerste eeuwen n.C. grote betekenis had, maar ook later momenten van herleving kende. De aanhangers streefden naar het heil door geheime, alleen voor ingewijden gereserveerde kennis (gnosis). Deze kennis heeft betrekking op het goddelijke en bovenaardse machten, maar is ook inzicht in het wezen van de mens. Het ontvangen van de gnosis is iemands geestelijke opstanding uit de doden. De geest moet zich van de gebondenheid aan het lichaam bevrijden.
Het gnosticisme is waarschijnlijk een uitvloeisel van de ontmoeting tussen de Griekse cultuur en de wereld van het Nabije Oosten en als zodanig een smeltkroes van Perzische, Babylonische, Egyptische en hellenistische elementen. Er bestond ook een christelijke vorm van gnostiek, waarvan Valentinus de bekendste vertegenwoordiger is)

De zedelijke opvattingen varieerden van strengste ascese (bevrijding van de stof) tot uiterst libertinisme (afschudden van het juk van de geboden). Bepaalde gnostische grondelementen vindt men in de huidige tijd in bewegingen als de theosofie, de antroposofie, het Broederschap der Rozekruisers en in de new age beweging. De kennis van de oude gnostiek is door de vondst van gnostische geschriften in de Koptische taal bij Nag Hammadi in Egypte belangrijk verdiept. Vroeger waren de bronnen voor de kennis van de gnostiek hoofdzakelijk citaten uit de werken van de gnostici bij de kerkvaders, die hen bestreden.

Bij de Essenen van Qumran bestond er een strikte scheiding van mannen en vrouwen, die geen enkel fysiek contact toestond. Sommige mensen menen ten onrechte dat deze sekte de voorloper van het moderne christendom was. Mannen en vrouwen van een andere filosofische sekte uit de eerste eeuw woonden in een commune bij elkaar, maar zij raakten elkaar niet aan teneinde zich geheel te wijden aan filosofie, ongehinderd door 'lagere vleselijke driften'.

(Essenen, joodse ascetisch-mystieke sekte, sedert de 2e eeuw v.C. gevestigd nabij de Dode Zee. Vermoedelijk is Chirbet Qumran, een van de vindplaatsen van de Dode-Zeerollen, hun centrum geweest. Zij leefden in gemeenschap van goederen, beoefenden de akkerbouw en wezen huwelijk, handel en wapenfabricage af. Zij kenden een uitgebreid reinigingsritueel en hielden zich op rigoristische wijze aan de wet van Mozes. Na de verwoesting van de tempel schijnt de sekte zich te hebben opgelost en ten dele te zijn opgegaan in die van de Ebionieten)

De kerkvaders (van wie er maar weinig fysiek vader waren!) stonden bekend om hun gekwelde seksuele leven. De doctrine van het celibaat was in feite het resultaat van hun eigen verdrongen gevoelens. Origenes (circa 220 n.Chr.) had strenge opvattingen over seks, extreme schuldgevoelens, en uiteindelijk heeft hij zichzelf gecastreerd om verleidingen te vermijden. Hiëronymus (ca. 400 n.Chr.) leidde een kloosterleven, maar vertoefde toch altijd in de buurt van vrouwen – die hij klaarblijkelijk nooit aanraakte. Hij had wilde, erotische dromen die hij tot in de details aan deze vrouwen vertelde, terwijl hij er daarbij prat op ging hoe hij was 'verlost'. Augustinus van Hippo (ca. 400 n.Chr.) had in zijn jonge jaren met een maîtresse samengewoond, kreeg daar later hevige schuldgevoelens over, en tenslotte beïnvloedde hij in sterke mate de ideeën van de kerk over het celibaat. Latere leermeesters als Thomas van Aquino herhaalden voornamelijk wat deze vroegere kerkvaders op het gebied van de seksuele moraal hadden geleerd.
Verbazingwekkend genoeg zetten vele van de protestantse 'hervormers' de leer van de dualistische benadering van seks en huwelijk voort, zelfs al stonden zij hun predikanten en leken toe te trouwen. Men bleef geslachtsgemeenschap, zelfs binnen het huwelijk, beschouwen als op zijn minst gedeeltelijk 'zondig'.
Maar Christus en Zijn apostelen hebben nooit het celibaat onderwezen, ook haalden zij nooit het huwelijk omlaag. Gedwongen celibaat was voor deze apostelen een "leerstelling van duivelen" en in Gods ogen blijft dat zo. Desalniettemin zijn er soms fysieke, psychologische, sociale of zelfs religieuze redenen om een huwelijk uit te stellen of ervan af te zien. Jezus wees op "gesnedenen terwille van het Koninkrijk der hemelen" (Matth. 19:12). Hij voegde eraan toe: "Die het vatten kan, die vatte het". Weinig mensen hebben de behoefte en het vermogen om zich van een huwelijk te onthouden, maar Paulus merkte daarbij op: "… het is beter te trouwen dan van begeerte te branden" (1 Cor. 7:9). Een hardnekkige, doelbewuste weigering van een zuiver, rein huwelijk van een bij elkaar passend paar dat elkaar liefheeft, een weigering enkel en alleen gebaseerd op een 'religieus' geloof in het celibaat, is echter een leerstelling die wordt verbreid door een god die niet kan trouwen, een geslachtsloze geest genaamd Satan de duivel.

Nogmaals, seks binnen het huwelijk is geen zonde. Wat wel zonde is, is het verkeerde gebruik van seks. En trouwen is volkomen juist in Gods ogen.
Spreuken 18:22  Wie een vrouw vond, heeft iets goeds gevonden en gunst van de Here verworven.

Spreuken 19:14  … een verstandige vrouw is van de Here.

Seks en het gezin

Er zijn nogal wat mensen, onder wie ook sociologen, die vinden dat het hedendaagse huwelijk een rampzalige instelling is. In hun literatuur lezen we dat het huwelijk het einde betekent van vrijwillige genegenheid, van liefde die ongedwongen wordt gegeven en met vreugde wordt ontvangen. Mooie romances worden vervormd tot saaie huwelijken; uiteindelijk wordt de relatie beklemmend, uitgehold, belastend en destructief. De mooie liefde wordt een bitter contract.
Dertig à veertig van de honderd echtparen in de westerse landen moeten het wel met deze analyse eens zijn, want dit is het huidige echtscheidingspercentage. Als daarbij in aanmerking worden genomen de talloze scheidingen van tafel en bed, 'in de steek laten' en die huwelijken die in stand worden gehouden wegens religieuze, financiële, wettelijke of maatschappelijke redenen – plus de ronduit ongelukkige huwelijken – dan valt 65 tot 75 procent van de huwelijken in de westerse landen onder bovengenoemde beschrijving.

Geen wonder dat sociologen koortsachtig zoeken naar een beter model voor het huwelijk. Geen wonder dat de mens niet langer als 'van nature monogaam' wordt beschouwd. Seks zonder liefde is bezig de instelling van het huwelijk te vernietigen!

Het futuristische gezin

In plaats van de oorzaak aan te pakken – het terugbrengen van echte liefde in het huwelijk – zoeken sociologen naar nieuwe vormen van huwelijksbanden.
Er zijn tientallen nieuwe ideeën gelanceerd voor 'het gezin van de toekomst'. Het is opvallend dat ze allemaal trachten het element van karakterontwikkeling uit het huwelijk te halen. Elk voorstel is op zelfzucht gericht – er is geen innerlijke bezorgdheid voor het welzijn van anderen nodig. Daar de mens niet het door God ingestelde doel van het huwelijk begrijpt, heeft hij geprobeerd de weg van de schijnbaar minste weerstand te nemen, in plaats van de meer lonende, doch moeilijker weg.

Het meest 'conservatieve compromis', de progressieve monogamie, vereist één partner, maar in een zich herhalend patroon van trouwen-scheiden-hertrouwen-scheiden-hertrouwen enzovoorts. Voor veel mensen is dit reeds het geval. Zij vinden dat de maatschappij zich moet neerleggen bij het onontkoombare feit dat het seriehuwelijk tegenwoordig wordt toegepast door alle sociale klassen, ongeacht sekse of leeftijd.

Een bekende antropoloog bepleit twee typen huwelijk in de leerling-ouderschap-huwelijken. Het eerste type is een 'leerling-huwelijk' dat een 'erkende verbintenis die gebruik maakt van geboorteregeling en ontbindbaar naar welgevallen' zou moeten zijn. Het tweede type, het 'ouderschaphuwelijk' zou 'uitsluitend op het stichten van een gezin gericht' moeten zijn. Elk ouderschaphuwelijk zou moeten worden voorafgegaan door een individueel ('leerling'-) huwelijk.

Een andere vorm is het intieme schakelhuwelijk. Drie of vier gezinnen komen op regelmatige basis samen om hun levenswijzen te onderzoeken, intimiteiten uit te wisselen, elkaar diensten te verlenen, en om nieuwe systemen van waarden en levenshoudingen te ontwikkelen die meer realistisch en opwindend zijn' – min of meer als een kudde elanden!

Een psychiater bepleit een seksueel leven in de stijl van een hippiecommune, de zogenaamde stamhuwelijken, als een levensvatbaar alternatief voor het huwelijk. Het aantal leden van zo' n 'huwelijk' zou moeten variëren tussen 5 en 50. Zulke communes zouden, teneinde de emotionele verwikkeling van het ouderschap te vermijden, doorgaans slechts 'vaderloze' kinderen moeten verwekken. Ieder van de mannen van de stam zou in dezelfde nacht gemeenschap hebben met de gekozen moeder, zodat aldus weloverwogen de ware vader wordt gecamoufleerd!
Groepsseks binnen het huwelijk ('partnerruil') wordt steeds populairder. Er zijn talloze horecagelegenheden die dergelijke avonden/nachten organiseren. Maar ook in kleine kringen wordt 'lustig' geëxperimenteerd. Binnen de bestaande huwelijkswetten ziet men 'partnerruil' zonder schuld als een gezonde uitlaatklep voor seksuele frustraties of als een verruiming van hun seksuele beleving.
Het al geheel ingeburgerde 'samenwonen' houdt de deur open voor eventueel een nieuwe partner, waardoor het juiste besef van de seksuele relatie binnen het huwelijk vertroebelt.

Meer dan een eeuw geleden, schreef de dichter Shelley:
"Geen enkel systeem had met meer opzettelijke vijandschap jegens menselijk geluk kunnen worden uitgedacht dan het huwelijk". Sinds mensenheugenis heeft het huwelijk onder druk gestaan, maar is gelukkig voor massa's mensen een rijke zegen geweest. Sommige van de grootste geesten van deze wereld hebben de belangrijkste dimensie in gezinsrelaties genegeerd. Is er enige plaats voor geven in deze manier van denken, of is het allemaal nemen?

Gij zult geen overspel plegen

Heeft de God die deze woorden vanaf de berg Sinaï donderde geen voeling meer met 's mensen seksuele verlangens? Tracht God ons te binden aan een 'opzettelijk vijandige' verbintenis (om Shelley's woorden te gebruiken) in plaats van ons het 'plezier' van veelvuldige sekspartners toe te staan? Of steekt er iets goeds voor de mensheid in dat zevende gebod?

Overspel is een van die 'slachtofferloze' misdaden die uiteindelijk drie slachtoffers maakt – de persoon zelf, het gezin en de maatschappij (zie hoofdstuk 4).
Ten eerste lijdt de maatschappij schade door zo'n handeling. Wanneer de ideologische structuur van het gezinssysteem zijn weerbaarheid en kracht verliest, raakt het maatschappelijke systeem gewoonlijk in de moeilijkheden.
In het westerse christendom zijn grote gezinscrises. De maatschappelijke gevolgen zullen van deze crises maximale proporties aannemen. De crisis zal in aard identiek zijn aan de twee voorgaande crises in Griekenland en Rome. De gevolgen zullen ingrijpend zijn. Men zal op deze 'ziekte' zeer gewelddadig reageren.

Pogingen om deze situatie het hoofd te bieden zijn zeer overdreven van aard. We zien nu al dat veel 'remedies' uitgeprobeerd worden die in de Griekse en Romeinse beschaving zijn voorgesteld en uitgeprobeerd, waarbij men wellicht weinig profijt zal trekken van de fouten die in die tijdperken reeds werden gemaakt. Het geweld en het aan de dag treden van de veranderingen zijn nu reeds buitengewoon hevig.

Het verval van een natie ontstaat wanneer de familiekernen uiteenvallen in atomistische 'gezinnen' van onafhankelijke (zelfzuchtige) individuen.
Het atomistische gezin is zowel de oorzaak als het gevolg van het verval in het maatschappelijke leven. In latere stadia treedt een eliminatie op van de werkelijke betekenis van de huwelijksceremonie, is er sprake van overspel op grote schaal, aanvaarding van seksuele perversiteiten, gemakkelijke echtscheiding, kinderloosheid en misdaad. Begrippen als loyaliteit en zelfopoffering verwateren; persoonlijke zelfzuchtigheid komt ervoor in de plaats. Onder deze voorwaarden kan het gezin zijn meest essentiële functies niet vervullen. Evenmin kan er tegemoet gekomen worden aan de groeiende vraag naar individuele vrijheid en persoonlijke bevrediging. Noch is er iets in het atomistische gezin dat een terugkeer naar het grotere familieverband zou kunnen bewerkstelligen. De ervaring van het verleden leert dat het verval zich voortzet totdat er uiteindelijk nieuwe families uit de duisternis opdoemen, die homogene groepen vormen van grootouders tot kleinkinderen met respect voor het huwelijk en het gezin.

De oplossing? Wij moeten teruggaan naar het huiselijke familieleven en naar de persoonlijke en nationale grootheid die ermee zijn verbonden.
Dit is de remedie en de oplossing die door de God van de bijbel wordt voorgesteld! God is, welbeschouwd, een bekwaam socioloog – Hij heeft ons geschapen! Hij wist dat een achteruitgang van de gezinskracht de achteruitgang van een natie zou betekenen. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn.
God realiseerde zich ook dat wat goed is voor de samenleving van de natie ook goed is voor de individuen waaruit die samenleving bestaat. De door God ingestelde gezinseenheid beperkt in zekere mate de individuele bewegingsvrijheid, maar het eindresultaat is een gelukkiger individu en gezin. Zo heeft God het ontworpen. Diegenen die momenteel zijn verstrikt in een ongelukkig huwelijk moeten de schuld niet geven aan de wet van God, maar aan hun eigen keuze van de verkeerde partner of, wat waarschijnlijker is, aan onwil om wederkerige problemen op te lossen.

De belangrijkste reden van Gods gebod tegen overspel is de ontbrekende dimensie in het huwelijk waar geen enkele socioloog van weet. Deze ontbrekende dimensie is eenvoudig: God is een monogame familie. God heeft verwekte kinderen.

1 Johannes 3:1  Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het [ook]. Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. 2  Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; maar wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.

Romeinen 8:14  Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods. 15   Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. 16   Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn. 17  Zijn wij nu kinderen, dan zijn wij ook erfgenamen: erfgenamen van God, en mede-erfgenamen van Christus; immers, indien wij delen in zijn lijden, is dat om ook te delen in zijn verheerlijking.
Gods kinderen zijn kinderen van één vrouw, 'ons aller moeder', de Gemeente.
Galaten 4:26 [Statenvert.]  Maar Jeruzalem, dat boven is, dat is vrij, hetwelk is ons aller moeder.

De geestelijke lessen voor begrip van Gods familie zijn onmogelijk te leren buiten de door God gegeven huwelijkseenheid om!

'Wat als...?'

Wat zou er gebeuren als iedereen het zevende gebod hield? 'Overspel' zelf verwijst slechts naar buitenechtelijke seks, maar andere geboden van God breiden de betekenis van het zevende gebod uit tot een verbod van ontucht (seks buiten en dus ook vóór het huwelijk), afwijkende seks, of zelfs begeerte.
Mattheus 5:28  Maar Ik zeg u: Een ieder, die een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk met haar gepleegd.
Indien de mensheid alleen al dit gebod zou gehoorzamen, wat een veranderingen zou dat geven! Allereerst zouden heel wat sociologen zonder werk komen te zitten! Datzelfde geldt voor echtscheidingsadvocaten, pornografen en privé-detectives. De intrige van grote opera's, films, soapseries en boeken zou radicaal worden veranderd.

De kosten van sociale zorg voor kinderen zouden minstens met de helft verminderd worden. Gerechtelijke voogdijschappen, jeugdmisdaad en prostitutie zouden niet langer bestaan.

Er zou geen geslachtsziekte zijn, want er moet een derde persoon zijn om de ziekte te verspreiden. Televisieseries zouden slechts gelukkig getrouwde paren te zien geven. De term 'driehoeksverhouding' zou terugkeren naar waar hij thuishoort: de driehoeksmeting. De kledingindustrie zou ook een wending van 180 graden maken wat betreft de nadruk op de doorkijk- en inkijkmode.
De straten zouden vrij zijn van verkrachters en kinderaanranders. Ongetwijfeld zou men royaal de tijd nemen om elkaar te leren kennen, aangezien men er dubbel zeker van zou willen zijn dat zijn of haar toekomstige partner de juiste is voor het hele leven! Maatschappelijke stabiliteit zou tot nationale grootheid leiden!

Wat staat zo'n wereld in de weg?
Ongehoorzaamheid aan drie woordjes: Pleeg geen overspel.
Het ware gezin van de toekomst zal in een wereld leven, die vrij is van overspel. De wereld van morgen zal geregeerd worden door de wetten van God. Er zal geen overspel zijn – noch progressieve monogamie (trouwen-scheiden-hertrouwen-scheiden, enz.), leerling- of ouderschaphuwelijk, schakelhuwelijk, stamhuwelijk, noch groepsseks of partnerruil. In plaats daarvan zal er heel wat meer geluk zijn!

Dat ware door God ingestelde gezin van de toekomst bestaat vandaag de dag – maar er is nog slechts een betrekkelijk klein aantal van zulke gezinnen over! Zoals al vermeld, de ervaring van het verleden leert dat het verval zich voortzet totdat nieuwe homogene families uiteindelijk uit de duisternis opdoemen. Dit komt precies overeen met de bijbelse profetie van Maleachi over wat er zou gebeuren vlak voor de wederkomst van Jezus Christus op aarde.

Maleachi 4:5  Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt. 6  Hij zal het hart der vaderen terugvoeren tot de kinderen en het hart der kinderen tot hun vaderen, opdat Ik niet kome en het land treffe met de ban.

Zij die gehoorzaam zijn aan God en gezegend met zo'n lonend en gezond gezinsleven hoeven deze 'ban' niet te vrezen, maar het 'boze en overspelige geslacht' leeft reeds onder deze vloek – de vloek van overspel.
De grootste vloek die tegenwoordig op het gezin rust en het evenwicht verstoort, is de 'samenzwering' tegen het vaderschap. Onschuldige kinderen die onderworpen zijn aan een onzichtbaar, afwezig, mishandelend, of veronachtzamend gezinshoofd lijden een niet te becijferen schade.
Zelfs wanneer de vader wel aanwezig is, maar met tegenzin tijd geeft aan zijn kinderen, kan de slechte kwaliteit van die tijd er de oorzaak van zijn, dat een jongen zich geen krachtig beeld kan vormen van het man-zijn in het bijzonder en van gezinsverhoudingen in het algemeen. Het komt vaak voor dat prostituees, seksueel ontspoorden, homoseksuelen, en zelfs meisjes die 'per ongeluk' buitenechtelijk zwanger worden, een vader hebben die hen mishandelt of uit vaderloze gezinnen komen.

Het is dus duidelijk dat de maatschappij aan jonge kinderen niet het juiste beeld van seks geeft. De school bereikt hen te laat, maar geeft dikwijls ook niet de juiste moraal. De kerk bereikt hen maar al te vaak helemaal niet, en wat is daar over van de bijbelse moraal? Het gezin is de eerste plaats om kinderen de juiste feiten en de juiste houding te leren omtrent het teerste onderwerp in het leven.

Vroeg seksueel onderricht

Waar doen kinderen de meeste seksuele kennis op? Vriendjes en leeftijdgenoten zijn verreweg de grootste bron. Vriendjes vormen een grotere bron dan alle andere tezamen, met zelfs het hoge percentage van 90 onder de diverse subgroepen van seksueel ontspoorden. De tweede meest algemene bron van seksuele opvoeding is lectuur, vaak verdorven lectuur en dan kan men niet van opvoeding spreken; moeders komen waarschijnlijk op de derde plaats; de school op de vierde, 'de straat' op de vijfde, vaders op de zesde, predikanten op de zevende en huisartsen op de achtste plaats.

De kwaliteit en de presentatie van die informatie is een andere kwestie. Kennis alleen is slechts de helft van het onderricht. Seksuele kennis is slechts effectief als zij gebouwd is op een eerder gelegd fundament van juiste karaktervorming. Dit is de ontbrekende dimensie in elk betoog over seksuele opvoeding. De plaats van het onderricht – de school, thuis, vriendjes of de kerk – is minder belangrijk dan de kwaliteit van de morele opvoeding die eraan vooraf of mee gepaard dient te gaan.

Zonder deze karaktervorming kan seksuele opvoeding aan jongelui alleen maar leren 'hoe zij ermee om moeten springen'. Toegegeven, tot op zekere hoogte mag het dan beter zijn voor een kind om met onwettige seks om te kunnen springen dan te lijden onder een ongewenste zwangerschap en een vroeg tot mislukking gedoemd huwelijk. Maar het minste van twee kwaden is nog altijd kwaad. Onderwijzers zijn ofwel onwetend, ofwel zij krijgen geen kans deze belangrijke morele kwesties te onderzoeken wanneer zij over de bijzonderheden van de menselijke voortplanting lesgeven.

Ware seksuele opvoeding begint voor de geboorte. De ouders behoren een gelukkige huiselijke omgeving te hebben opgebouwd alvorens een kind wordt verwekt en geboren. Een verkeerde omgeving betekent onverwijld een verkeerde seksuele opvoeding. Tenzij de ouders op de juiste wijze de zeer belangrijke jaren voorafgaande aan de schooltijd benutten, kunnen tien jaar later films en lezingen het kind niet behoeden voor ernstige misstappen.

Dit betekent niet dat ouders een programma van lezingen en dergelijke voor kleuters moeten opstellen. Een volwassen voorbeeld is gedurende de allereerste levensjaren de voornaamste en nagenoeg enige methode van juiste seksuele opvoeding. Als er vragen komen, dient u die vanzelfsprekend te beantwoorden. Maar voordat dit gebeurt – voordat het kind zelfs maar woorden tot vragen kan formuleren – moet hij of zij een voorbeeld van gehoorzaamheid, respect en vreugde in het gezin hebben ervaren, zodat onderricht kan worden gegeven als er in het kind al een basis van karakter is gevormd. Al ver voordat jonge mensen zich voorbereiden op een huwelijk, behoren ze te weten en te begrijpen dat de band van een nog ongehuwd stel gebaseerd moet zijn op een goede balans in de verstandelijke en emotionele relatie. Intimiteiten die bedoeld zijn voor het huwelijk, dienen vóór het huwelijk voorkomen te worden. Deze extra dimensie maakt het huwelijk bijzonder. Maak de vergelijking met het geestelijke gezin van God. De unieke huwelijksband tussen God en onze moeder, Gods gemeente.
Een psycholoog die homoseksuelen analyseerde, schreef een hoofdstuk over de 'ontwikkeling van de seksuele identiteit', waarin onder meer staat:
Het kind leert niet op een juiste wijze te handelen door eenvoudig een boek met leefregels te lezen. Het leert niet wat juist sociaal gedrag is op de manier waarop een volwassene bijvoorbeeld de regels betreffende de opgave van de inkomstenbelasting leert. Het leert door zijn omgeving, in het bijzonder door zijn ouders. En het leert de regels in nauw verband met de ontwikkeling van zijn eigen ik of zijn eigen identiteit. Met andere woorden, de regels worden niet geleerd op een intellectuele manier, maar ze worden geïncorporeerd in iedere vezel van zijn wezen – de opvatting van zichzelf en het besef van zijn eigen identiteit als individu. Maatschappelijke normen worden letterlijk ingebouwd in het verstand van het individu. Indien dit proces succesvol is, zal het kind deze regels niet beschouwen als iets dat hem van buitenaf is opgelegd, maar het zal ze zien als iets wat 'natuurlijk' ontwikkeld is vanuit zijn eigen bewustzijn. Zo worden het zijn regels en niet slechts die van de maatschappij (The Gay World, dr. Martin Hoffman, p. 116).

Onderwijsrichtlijnen voor ouders

De belangrijkste reden van de controverse in de seksuele opvoeding is dat opvoedingsdeskundigen meestal denken dat de meeste ouders niet bekwaam genoeg zijn om thuis seksuele voorlichting te geven. Misschien hebben zij daarin gelijk. Maar die pessimistische analyse hoeft niet op u van toepassing te zijn! U kunt een bekwame leermeester op seksueel gebied voor uw eigen kinderen zijn. Alleen de ouders kunnen hun kinderen een moreel sterk karakter inprenten. Zelfs het eerste schooljaar is aan de late kant om karakter van enige betekenis of blijvende waarde bij te brengen! De verantwoordelijkheid van de ouders gaat veel verder dan die van de onderwijzer.

Er zou nergens enige behoefte aan seksuele opvoeding zijn indien elk kind ouders had die een voorbeeld van liefdevolle tederheid vormen, die een weetgierige belangstelling aanmoedigen voor alles wat maar menselijk is, en die openhartig alle vragen beantwoorden.

Indien u uw best doet om uw kinderen de juiste seksuele opvoeding en morele principes bij te brengen, dan kunt u vol vertrouwen op de volgende belofte aanspraak maken:

Spreuken 22:6  Oefen de knaap volgens de eis van zijn weg, ook wanneer hij oud geworden is, zal hij daarvan niet afwijken.
Deze spreuk en andere grote delen van het boek Spreuken zijn rechtstreeks van toepassing op seksuele opvoeding. In feite zou het boek Spreuken een goed uitgangspunt zijn om uw schoolgaande kinderen over seks en algemene levensbeginselen te onderwijzen.

Gods bedoeling met seks

Is seks zonde? Waarom heeft God eigenlijk seks geschapen? Heeft de Schepper seks alleen bestemd voor voortplanting?

Zoals u in voorafgaande hoofdstukken hebt gelezen, schiep God seksuele verschillen in de hof van Eden. Hij maakte de menselijke soort in twee geslachten – mannelijk en vrouwelijk. Hij verenigde hen vervolgens in een huwelijksrelatie. De eerste instructie van God aan het pas geschapen paar was "zich te vermenigvuldigen" – dat wil zeggen geslachtsgemeenschap te hebben en kinderen voort te brengen. Daarna keek Hij terug op wat Hij had geschapen – met inbegrip van seksualiteit en de echtelijke relatie – en verklaarde dat het "zeer goed" was (Gen. 1:31).

Echtelijke seks is niet slecht of zondig! Het is zeer goed. Dat zegt God. In Hebreeën 13:4 wordt ons gezegd: "Het huwelijk zij in ere bij allen en het bed onbezoedeld." Dit verwijst duidelijk naar de seksuele relatie binnen het huwelijk.
Maar was de eerste zonde van de mensheid, het incident met de 'verboden vrucht' niet seksueel van aard? Tientallen jaren lang hebben films en lectuur met niet aflatende eentonigheid de fabel afgedraaid dat de zonde van Adam en Eva het toegeven aan geslachtsgemeenschap was. Maar ze zitten er volkomen naast. Het was God die de eerste echtgenoot en zijn vrouw onderricht gaf in de geslachtsdaad – niet de duivel. De duivel verleidde Eva tot het eten van de verboden vrucht van een letterlijke boom die in het midden van een letterlijke tuin in Eden stond. Deze werd "de boom der kennis van goed en kwaad" genoemd (Gen. 2:17; 3:3). De eerste zonde was eenvoudig een kwestie van ongehoorzaamheid aan het gesproken gebod van God.

Maar waarom hebben de mensen dan seks in dit duidelijk beschreven voorval gelegd? Om veel redenen. Ten eerste, religieuze schuldgevoelens betreffende seks zijn een overblijfsel van het Victoriaanse idee dat seks slecht is, en daar de boom "kennis van goed en kwaad" werd genoemd, moest dat wel iets met seks te maken hebben gehad. Ten tweede, aangezien Adam en Eva zich schaamden voor hun naaktheid nadat ze van de boom hadden gegeten, hebben sommige mensen ten onrechte aangenomen dat de zonde seks was. Anderen beweren dat seks werd geschapen door God, maar dat seksuele drang en hartstochten eraan werden toegevoegd door de duivel.

Maar om nu aan te nemen dat er ook maar enige seks was betrokken bij de verleiding door de duivel, is iets in de bijbel lezen dat er eenvoudig niet staat. Adam en Eva werden weliswaar beschaamd over hun 'naaktheid', maar niet omdat zij aan seks hadden toegegeven. Zij waren geestelijk beschaamd omdat zij hun liefhebbende Schepper ongehoorzaam waren geweest. Zij voelden zich nu kwetsbaar, beschaamd en zondig. Zij waren nu met zonde bevlekt. Zij wilden er vandoor gaan en zich verbergen voor Degene die hen gevormd had en hen tot levende wezens had gemaakt (Gen. 3:7-11).

Genesis 3:3  maar van de vrucht van de boom, die in het midden van de hof staat, heeft God gezegd: Gij zult daarvan niet eten noch die aanraken; anders zult gij sterven. 4   De slang echter zeide tot de vrouw: Gij zult geenszins sterven, 5  maar God weet, dat ten dage, dat gij daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden, en gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad. 6  En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at. 7  Toen werden hun beider ogen geopend, en zij bemerkten, dat zij naakt waren; zij hechtten vijgebladeren aaneen en maakten zich schorten. 8  Toen zij het geluid van de Here God hoorden, die in de hof wandelde in de avondkoelte, verborgen de mens en zijn vrouw zich voor de Here God tussen het geboomte in de hof. 9   En de Here God riep de mens tot Zich en zeide tot hem: Waar zijt gij? 10  En hij zeide: Toen ik uw geluid in de hof hoorde, werd ik bevreesd, want ik ben naakt; daarom verborg ik mij. 11  En Hij zeide: Wie heeft u te kennen gegeven, dat gij naakt zijt? Hebt gij van de boom gegeten, waarvan Ik u verboden had te eten?
Zij waren ook fysiek beschaamd als gevolg van Satans leerstelling dat seks schandelijk is. Het was Satan die hen het idee had gegeven dat er iets schandelijks aan hun naaktheid was. God zei: "Wie heeft u te kennen gegeven dat gij naakt zijt?" (vers 11). De enige andere 'wie' in de buurt was de slang – de duivel.

Toen de mensheid zich over de aarde begon te verspreiden, gaf God leefregels, waaronder de wetten die de menselijke seksuele verhoudingen regelen. In de tijd van Mozes, meer dan 2500 jaar na Adam en Eva, werden deze wetten gecodificeerd en in het Boek der Wet (de Torah) geschreven. God heeft duidelijk omschreven wat goed en wat verkeerd is met betrekking tot het seksuele gedrag der mensen.

Wat is zonde?

Gods definitie van zonde is duidelijk: "… zonde is de wetsovertreding" (1 Joh. 3:4, Leidse vert.). Krachtige wetten werden ingesteld tegen homoseksualiteit, overspel, bloedschande, bestialiteit14, travestie15 en andere praktijken (Lev. 18; Ex. 20-24, enz.). Het zevende gebod:
Exodus 20:14  Gij zult niet echtbreken. Of: "Gij zult geen overspel doen" (Leidse vert.)

Dit werd gegeven ter bescherming van de huwelijksrelatie. God beoogde dat echtelijke seks een exclusieve relatie tussen twee mensen zou zijn. Dit zijn eeuwige wetten. Dit gebod tegen overspel was al van de vroegste tijden af van kracht.

Maar de mensheid heeft op grote schaal de wetten van God die seksuele verhoudingen regelen genegeerd. Evenals in de oudheid is de samenleving van vandaag vol van allerlei seksuele zonden. Ontucht (zoals seks voor het huwelijk) staat waarschijnlijk boven aan de lijst. Maar onmiddellijk daarna komt overspel (buitenechtelijke seks), mannelijke en vrouwelijke homoseksualiteit, en zelfs een walgelijke zonde als bestialiteit (mens-dier seks). Internet, de tv, de bioscoop en de kiosken worden met pornografie overspoeld die de geest van de mensen op mensonwaardige seksuele normen richt. De samenleving is duidelijk verdwaald in een seksueel doolhof. In grote delen van de moderne maatschappij speelt toegeeflijkheid een dominerende rol.

Zal God vergeving schenken?

Deze seksuele zonden waren 2000 jaar geleden, toen Paulus aan de Corinthiërs schreef, even algemeen als nu: "Dwaalt niet! Hoereerders, afgodendienaars, overspelers, schandjongens, knapenschenders … zullen het Koninkrijk Gods niet beërven. En sommigen uwer zijn dat geweest" (1 Cor. 6:10-11). God stelt duidelijk dat seksuele overtredingen iemand zullen beletten Zijn Koninkrijk binnen te gaan.

Maar zal God vergeving schenken? Is seksuele zonde zo slecht dat God het niet kan of niet wil vergeven? Helemaal niet. Elke zonde is slecht. De ene soort zonde is niet groter dan de andere! Voor alle zonden is het offer van Jezus Christus vereist. Seksuele zonde is niet slechter of niet beter dan welke andere zonde ook. Ook deze kan worden vergeven.

Koning David van Israël zondigde. Hij overtrad Gods geboden – in het bijzonder de geboden tegen moord en overspel. In zijn begeerte naar Batseba regelde David de moord op haar echtgenoot Uria en het onwettige bezit van Batseba als zijn eigen vrouw. Batseba bracht daarna een zoon ter wereld die vervolgens stierf, ondanks Davids berouw en beroep op God om de jongen te sparen. Het volledige verslag kunt u in 2 Samuel 11 en 12 lezen.
Maar David had bitter en diep berouw over zijn zonden. Psalm 51 bevat het verslag van zijn gebed van bekering tot God wegens zijn overspelige en moorddadige handelingen. Hij zei:

Psalmen 51:1  Voor de koorleider. Een psalm van David, 2  toen de profeet Natan bij hem gekomen was, nadat hij tot Batseba was gekomen. 3  Wees mij genadig, o God, naar uw goedertierenheid, delg mijn overtredingen uit naar uw grote barmhartigheid; 4   was mij geheel van mijn ongerechtigheid, reinig mij van mijn zonde. 5  Want ik ken mijn overtredingen, mijn zonde staat bestendig voor mij. 6  Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan wat kwaad is in uw ogen, opdat Gij rechtvaardig blijkt in uw uitspraak, zuiver in uw gericht. 7  Zie, in ongerechtigheid ben ik geboren, in zonde heeft mijn moeder mij ontvangen. 8  Zie, Gij wilt waarheid in het verborgene, in het geheim maakt Gij mij wijsheid bekend. 9  Ontzondig mij met hysop, dan ben ik rein, was mij, dan ben ik witter dan sneeuw; 10  doe mij blijdschap en vreugde horen, laat het gebeente dat Gij verbrijzeld hebt, weer jubelen. 11  Verberg uw aangezicht voor mijn zonden, delg al mijn ongerechtigheden uit. 12  Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest.

En God vergaf David. Zijn zonde werd uitgewist. Hij bekeerde zich tot God en hij zal in de opstanding zonder schuld opstaan – vrij van het brandmerk van zonde. Zijn zonden zijn desalniettemin tot ons voordeel opgetekend. Ze zijn een les voor ons. God zal ons ook vergeven als wij berouw hebben en ons bekeren.
Geen zonde, hoe schandelijk of hoe laag ook, zal ooit tegen u gebruikt worden, indien u er berouw van heeft tegenover uw Schepper. Als u ooit betrokken was bij enige van de seksuele misstappen die in deze publicatie worden beschreven, kunt u worden vergeven. God zal u niet alleen vergeven, Hij zal uw zonde zelfs vergeten. David zei van God:
Psalmen 86:15  Maar Gij, Here, zijt een barmhartig en genadig God, lankmoedig en rijk aan goedertierenheid en trouw.
Verder wordt ons gezegd:
Nehemia 9:17  …  Maar Gij zijt een God van vergeving, genadig en barmhartig …

Gods bedoeling met seks

Zonde is geen 'pleziertje' waarover wij berouw moeten hebben alleen maar om een strenge, hardvochtige, 'ouderwetse' God te behagen. Seksuele zonden beroven juist de mensheid van plezier, vreugde en huwelijksgeluk. Gods wetten werden in werking gesteld om ons geluk te geven en vrede, veiligheid, overvloed en stimulerende, stralende vreugde. Gods wetten zijn de gave van Zijn liefde aan ons. God wil graag dat wij genieten van de zegeningen die ze mogelijk maken, niet het slachtoffer worden van de vloek die er onvermijdelijk uit voortvloeit als wij ze overtreden.

Het overtreden van Gods wetten, zoals het negeren van de bijbelse seksinstructies, kan zeer ernstige gevolgen hebben voor de gehele samenleving. AIDS neemt in sommige delen van de wereld epidemische vormen aan. Het voortbestaan van hele bevolkingsgroepen wordt daardoor bedreigd. De VN meldt in 2002 op een conferentie dat in de afgelopen 20 jaar tientallen miljoenen mensen aan AIDS zijn overleden en dat deze epidemie nog maar in een beginfase is.

Wat zijn de voorbeelden van de geestelijke herders? Protestantse bestuurders, dominees en onderwijzers zijn de laatste jaren nogal eens in het nieuws vanwege seksschandalen. Ook veel rk-priesters zijn daders van seksueel misbruik. Denk maar aan de praktijken van pedofiele priesters, die in 2002 alleen al in de VS heeft geleid tot gedwongen vertrek van meer dan 250 van de totaal 46.000 priesters.

De belangrijkste reden waarom bijna niemand de eigenlijke rol van seks en huwelijk begrijpt wordt zelden verklaard.
Een grondige studie van de bijbel onthult dat de door God ingestelde menselijke relaties slechts voorbeelden zijn van relaties van een veel hoger plan. Gods verhouding met Zijn menselijke schepping wordt duidelijk getoond als een familieverhouding. Hij wordt beschreven als onze hemelse Vader.
Mattheus 6:8  Wordt hun dan niet gelijk, want God uw Vader weet, wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt. 9  Bidt gij dan aldus: Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd.

De Gemeente van God is onze geestelijke moeder.
Galaten 4:26  Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is onze moeder.
De Gemeente gaat een huwelijksrelatie met Christus aan.
Romeinen 7:4  Bijgevolg, mijn broeders, zijt ook gij dood voor de wet door het lichaam van Christus om het eigendom te worden van een ander, van Hem, die uit de doden opgewekt is, opdat wij Gode vrucht zouden dragen.
Lukas 5:34  Jezus zeide tot hen: Kunt gij soms de bruiloftsgasten laten vasten, terwijl de bruidegom bij hen is?

Openbaring 19:7  Laten wij blijde zijn en vreugde bedrijven en Hem de eer geven, want de bruiloft des Lams is gekomen en zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt; 8  en haar is gegeven zich met blinkend en smetteloos fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de rechtvaardige daden der heiligen.
Er wordt ons gezegd dat mannen het hoofd van hun vrouw moeten zijn op dezelfde wijze als Christus het Hoofd is van de Gemeente.
Efeze 5:24  Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

Momenteel is de Gemeente de verloofde van Jezus Christus die als een reine maagd aan Hem zal worden voorgesteld bij Zijn wederkomst.
2 Corinthe 11:2  Want met een ijver Gods waak ik over u, want ik heb u verbonden aan een man, om u als een reine maagd voor Christus te stellen.
Efeze 5:31  Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn. 32  Dit geheimenis is groot, doch ik spreek met het oog op Christus en op de gemeente.
Het menselijke huwelijk is een symbool en een type van deze bovenzinnelijke geestelijke verhouding met God en Christus.

Uit een huwelijk komt een gezin voort. Vader en moeder geven richting aan de volgende generatie. Het gezin staat model voor de nationale overheid.
Een bekende Nederlander hekelde zijn eigen naoorlogse generatie. Hij schreef in een van zijn boeken dat de samenleving sterk egocentrisch gericht was geworden en de normen en waarden werden uitgehold. Hij gaf als oorzaak dat vooral de generatie vanaf de jaren zestig heeft gezorgd voor een maatschappij zonder (geestelijke) vaders en moeders, een samenleving van wezen. Hij was homofiel, waarover hij openlijk sprak. Hieronder staat een fragment uit een van zijn boeken, waarin hij het gezin met een vader en moeder van wie een morele autoriteit uitgaat, als model ziet voor een samenleving met ideologieën, hoge geestelijke normen, aansprekende ideeën, met een overheid als hoeder van morele waarden.

"De Vader(figuur) moet terugkeren in onze maatschappij op alle niveaus ... Vader als formuleerder en handhaver van een collectief beleefd stelsel van normen en waarden, waaraan wij ons als gemeenschap kunnen toetsen en vormen. Zonder dit zijn onze gemeenschappen ten dode opgeschreven ... Vader dient terug te keren in het gezin, op school, in de vereniging, in de buurt, in bedrijven en instellingen en ten slotte in het politieke domein. Op mijn generatie, die geweigerd heeft dit vaderschap op zich te nemen, rust de zware taak dit nú wél te doen ... Maar geen Vaders zonder Moeders. Geen leiding zonder zorg voor de gemeenschap ... Een leider van formaat is Vader en Moeder in een ... Dat vereist een mentale vernieuwing van onze leidinggevende elites, die leiding moeten geven in dienstbaarheid en in het besef dat het een uitverkiezing is, een roeping en niet een baan of een functie ..."

Het gezin dat dient als model voor de hele samenleving is een type van het gezin van God. Het huwelijk is de eerste stap naar een gezin.
Is het een wonder dat God zoveel bijzonderheden geeft over hoe zo'n relatie geleid moet worden? Maar wat is de bedoeling van seks binnen het huwelijk?
Echtelijke seks werd door God aan de mensheid gegeven met het oog op drie prachtige en vreugdevolle dingen. In de eerste plaats werd seks binnen het huwelijk gegeven voor het voortbrengen van kinderen, een familierelatie van goddelijk niveau. Ten tweede moest seks de diepste en bindendste uitdrukking van echtelijke liefde en toewijding zijn, en innerlijke bezorgdheid voor de geliefde. Ten derde beschermt de huwelijksband het gezin en de stabiliteit van een natie in zijn geheel.

God heeft ook 'sex-appeal' geschapen. Deze wereld heeft die uitdrukking zo verdraaid dat het alleen nog maar het vlees, het lichaam, of de vorm van het seksobject betekent. Maar ware sex-appeal tussen een toegewijde echtgenoot en zijn vrouw zetelt in het gezicht, de geest, het hart en in de onaantastbare romance tussen twee bij elkaar passende geliefden-voor-het-leven.
Per slot van rekening is seksuele intimiteit een geestelijke relatie. Er is wel eens heel juist gezegd dat het brein het grootste geslachtsorgaan is. De intimiteit van seksuele handelingen volgt gewoonlijk wanneer twee geesten beiden de ander graag willen behagen. Dit is de essentie van echtelijke liefde. God heeft seks in de mens ontworpen om liefde in het huwelijk tot uitdrukking te brengen. De liefdevolle omhelzing, de liefkozing, de vurige liefdestaal tussen man en vrouw – waarbij elk de ander vertelt dat hij of zij de allerliefste, de allerdierbaarste op aarde is – de oprechte gloed van ernstige liefde, dit alles verbindt twee mensen in toenemende mate, terwijl hun leven samen verder gaat.

Zij die scheiden wegens 'psychische wreedheid' hebben inderdaad een toepasselijke benaming gegeven aan de liefdeloze seks die in veel huwelijksbedden wordt bedreven: psychische wreedheid. Dit soort 'wettige verkrachting' is in Gods ogen even weerzinwekkend als een overspelige verbintenis. Zulke echtparen zouden zich eens goed moeten beraden op het seksuele verschil dat er tussen man en vrouw bestaat. Zowel de man als de vrouw behoren zich te verdiepen in de verschillen in het algemeen tussen de seksbeleving van man en vrouw en in het bijzonder in de beleving van de eigen huwelijkspartner. Erken dat verschil, houd er rekening mee, maak er gebruik van en heb de liefde, het geduld, samen te genieten.

Verzet u met alle macht tegen de maatschappelijke drang seks tot een consumptieartikel te degraderen. Tegen het proces dat sommige sociologen de 'verdinglijking' noemen, waarbij geen rekening wordt gehouden met de meest naaste medemens, die men dan ook liever maar afstandelijk 'relatiepartner' noemt.

Seks is voor het huwelijk bestemd. Voor een gelukkig getrouwd paar. Voor een paar dat zich de juiste opvatting wil eigen maken over seks, de diepere betekenis ervan wil leren begrijpen, de spelregels in acht wil nemen. Voor zo'n paar zal het huwelijk een steeds grotere glans verkrijgen en verspreiden!

Lees ook eens: Over man en vrouw nagedacht

Lees ook eens: Wat zeggen Geloof, Hoop en Liefde over elkaar