HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

GROOT GEVAAR

     De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

GEVAREN                GEVAREN                GEVAREN

Sommige christenen zijn - geestelijk gezien - nog lang niet vol­groeid. Door genade mogen ze een kind van God zijn, maar dan heb je het wel zo ongeveer gehad. Ze zijn baby's gebleven in het geloof. Dit lijkt een onschuldige aangelegenheid maar kan grote gevaren opleveren. Het gevaar van 'een zoeker' te worden. Prooi te worden van misleidende sekten.

Hopelijk is het bij u anders en groeit en bloeit uw geloofsleven. Dan bent u werke­lijk welgelukzalig, om het met een woord uit de Statenvertaling te zeggen. Misschien verlangt u wel naar zo'n ge­loofsleven. Vroeger, ja, toen leefde u dicht bij Hem. U wandelde met Hem, was vol van Hem. Maar nu ... Het is allemaal zo dor en zo doods geworden. U ervaart maar zo weinig van Hem. U hebt het gevoel dat u midden in de woestijn leeft. Wel vertrok­ken uit Egypte - net als ooit het volk Israël - maar nog ver verwijderd van het land vloeiende van melk en honing.

Tal van oorzaken kunnen het geestelijk le­ven van een christen in donkerheid hullen. Veel christenen zijn overal vol van, maar niet van de Here Jezus. Ze zijn vol van hun werk, vol van hun favoriete tv-series en vul verder maar in. Sommigen denken dat ze een en ander kunnen combineren. Een beetje God, af en toe een kort gebedje, een beetje Bijbel, een enkel bijbelstudie­tje, maar ook heel veel wereld.

Denk niet dat ik u veroordeel. Ik zeg het ook tegen mezelf. Als ik kijk naar christe­lijk Nederland, dan huilt mijn hart. Zit ik er ver naast wanneer ik zeg dat we vaak maar geestelijke tobbers zijn die heel gemakkelijk op drift raken in een grenzeloze zoektocht naar geestelijke bevrediging.? Dat er geestelijk veel lauwheid is in ons leven, zoals de Here Jezus ook tegen de gemeente in Laodicea zei (Op. 3:16)?
Verandering is echter mogelijk. Dat is het goede nieuws. De Laodicenzen werden op­geroepen tot bekering en die oproep komt ook tot ons. Het Evangelie is zo geweldig rijk! En onze Heiland, de Here jezus Chris­tus, wil ons leven geven en overvloed Uoh. 10:10).

Daarom wil ik u aansporen om in uw geloofs-handelen toch voor­al de Heer Jezus centraal te stellen en Hem te laten schitteren. Paulus zegt tegen de Galaten zelfs dat hij hun Jezus Christus als de Gekruisigde voor de ogen geschilderd heeft. Dat verandert mensen. Beter nog: Hij verandert mensen!
En waar ontmoeten we Hem? In de Bijbel, Zijn eigen Woord, dat levend en krachtig is! Daardoor leren we Hem steeds beter kennen en wassen we op in de genade en in de kennis van onze Here en Heiland, je­zus Christus (2 Petr. 3:18).

 Dat Woord moet wel opengaan in ons dagelijks leven. Alleen dan kan het krachtig spreken. Gelukkig gebeurt dat nog op tal van plaatsen en zijn er in ons land velen die de Here Jezus kennen en die het diepe verlangen hebben Hem te volgen en Hem beter te leren kennen. Zij zijn niet tevreden met een leven in de woestijn, en zijn pas tevreden als ze met hun Here mogen wandelen in het Beloofde land.
In menig huis worden knieën gebogen en roepen gelovigen tot de Here of Hij Zich over ons land en ons volk wil ontfermen. Zij doen belijdenis voor de zonden van land en volle En reken maar dat God hen ziet en hoort!

Ik bid dat er meer van de Here Jezus zicht­baar zal worden in ons leven en in onze ker­ken en gemeenten. Dat er meer en meer gelovigen zullen zijn die zich helemaal aan God toewijden, met het diepe verlangen in Zijn tegenwoordigheid te zijn. Geestelijke groei zal dan zichtbaar worden en het is goed mogelijk dat anderen dat eerder op­merken dan zijzelf.
Deze groei veroorzaakt geestelijke honger, die pas wordt gestild wanneer zij Gods goedheid hebben geproefd en een glimp hebben opgevangen van Hem (Hebr. 2:9). Richt een mens zich niet op Jezus, in de ware zin van het woord, dan worden we gemakkelijk een prooi voor de de sekten die ons maar al te graag willen vangen in hun netten van misleiding. (daarover hieronder méér).

Gevaar: De zogenaamde Word of Faith-Teachers

Hiermee worden vooral bedoeld op de z.g. "faith-teachers", die vanuit Amerika, Canada, Zuid-Afrika, Zuidkorea en Engeland het geestelijk klimaat in ons land trachten te veranderen. De 'Word-of-Faith' Movement is momenteel het snelst groeiende deel van het belijdende christendom. Het is een onderdeel van de wereldwijde charismatische beweging. Andere namen die worden gebruikt zijn 'Word-Faith', 'Positive Confession', 'Faith Movement', “Health and Wealth Movement”, “Name it and claim it. Hier onder in 13 punten kort samengevat om welke misvattingen het gaat:

1. De satan werd pas overwonnen toen Jezus na zijn fysieke dood aan het kruis in de hel een gevecht met satan leverde.

De Bijbelse werkelijkheid : Door zijn kruisdood heeft Jezus Christus de overheden en machten openlijk tentoongesteld en zo over hen gezegevierd.

2. Over zonde : De satan is de echte boosdoener, de mens is alleen het misleide slachtoffer.

De Bijbelse werkelijkheid : De zonde is het gevolg van satanische misleiding, maar de moreel verdorven mens maakt zelf de verkeerde keus, zondigt en staat daarom schuldig voor God.

3. Aan het kruis overwon Jezus de satan, dus is de zondemacht over de mens vernietigd.

De Bijbelse werkelijkheid : Jezus heeft door zijn kruisdood verlossing en vergeving van zonde bewerkt waardoor de duivel niet langer kan aanklagen wie in Jezus gelooft en zijn zonde heeft beleden.

4. De mens is niet belast met erfzonde (in Adam hebben alle mensen gezondigd....), dus als de 2 punten 2 en 3 van kracht worden, heeft de mens geen last meer van de macht van het kwaad.

De Bijbelse werkelijkheid : De mens is te allen tijde door de zonde belast, hij kan alleen op grond van het offer van Jezus door de heiliging door de Geest, zijn vleselijke gedachten en daden overwinnen ("niet ik maar Christus leeft in mij").

5. De mens is bijna gelijk aan God. ("U hebt geen God, die in u leeft, u bent er zelf een." K. Copeland, citaat vermeld in Christendom in Verleiding-D. Hunt blz. 94.)

De Bijbelse werkelijkheid : God, de Eeuwige, de Almachtige, de Heilige houdt van ons en geeft ons genade maar wij blijven mensen en dat niveau overstijgen wij niet hier op aarde.

6. Het valt op dat in de praktische uitvoering van de bijeenkomsten bijna geen uiting van eerbied voor God te vinden is, soms lijkt het of de spreker of de gemeenteleden het over hun beste makker hebben.

De Bijbelse werkelijkheid : Op basis van antwoord bij punt 5 zal elk christen met eerbied en ontzag over de Here God moeten spreken.

7. De Heilige Geest is een kracht, een krachtstroom , een elektrische energie of een profetische zalving.

De Bijbelse werkelijkheid : De Heilige Geest is de derde persoon van de goddelijke drieëenheid en zal met de zelfde eerbied en ontzag tegemoet getreden moeten worden als bedoeld in punt 6.

8. Door zijn kruisdood heeft Jezus Christus een geloofswet in werking gesteld, die tot heden werkt, vergelijkbaar met de zwaartekracht op aarde, zelfs God moet zich aan deze wetmatigheid houden.

De Bijbelse werkelijkheid : Geloof in de bijbelse zin behelst altijd een volledig vertrouwen in en een afhankelijkheid van de Here God en is niet een kosmisch opererende wet; hierbij is altijd een duidelijke nederige vertrouwensrelatie met de Here God noodzakelijk.

9. Genezing is een gevolg van de verzoening en dus van het christen worden, tegelijk met de redding uit de zondemacht ontvangt men de zekerheid van lichamelijke genezing.

De Bijbelse werkelijkheid : Wij vinden genezing als heil door genade in de Bijbel, maar het is geen absolute toegezegde heilsgave, zoals vergeving dat wel is. Het is Gods soevereine wil om al dan niet te genezen.

10. Voorspoed is eveneens een logisch gevolg van het christen worden.

De Bijbelse werkelijkheid : In tegendeel, in het Nieuwe Testament hebben de christenen uiteindelijk genoeg aan voedsel, kleding en onderdak, zij worden geacht schatten te verzamelen in de hemel. Rijkdom is in het geheel geen punt van verkondiging in de leer van de apostelen.

11. De profeten moeten in deze dagen veel aandacht krijgen, want de gemeenten moeten in deze eindtijd de "nu-wil" van God weten.

De Bijbelse werkelijkheid : Evenals genezing heeft de profetie haar gebalanceerde plaats in de Bijbel; het gevaar is zeer groot dat de geopenbaarde kennis naast of boven de Bijbel een eigen plaats gaat krijgen. De Bijbel geeft zelfhaar normen aan (is normatief)

12. Verschijnselen als vallen, lachen, rusten, schokken, dansen in de geest zijn nieuwe uitingen van de Heilige Geest.

De Bijbelse werkelijkheid : De Bijbel geeft alle uitingen van de Heilige Geest weer; genoemde verschijnselen komen daarvoor niet in aanmerking en moeten dus als zodanig afgewezen worden.

13. Het valt op dat in de praktijk van de bijeenkomsten de Bijbel weinig of niet gebruikt wordt. Men gebruikt teksten buiten de context om ervaringen te bewijzen.

De Bijbelse werkelijkheid : De Bijbel dient voorgelezen, uitgelegd en onderwezen te worden in de diensten. Volgens de hermeneutiek is het niet geoorloofd om teksten buiten hun verband te gebruiken.

Gevaar: Sekten en sektarische praktijken

Het dikwijls gebruikte woord "sekte" is een gecompliceerd en vaag begrip. Om dit zo goed mogelijk te benaderen is het allereerst noodzakelijk de taalkundige ontwikkeling in het kort na te gaan. De wortels van het woord zijn:

· het Latijnse zelfstandig naamwoord "secta" (= filosofische leer, richting, school, gevolgd grondbeginsel), afgeleid van "sequi" (= navolgen). Men duidde hiermee een neutrale filosofische, godsdienstige of politieke richting aan.
· het eveneens Latijnse werkwoord "secare" (= afsnijden, delen). Weliswaar is de vaak aangetroffen afleiding van het begrip "sekte" van "secare", gezien in wetenschappelijk taalkundige zin, onjuist. De betekenis "afscheiding, afsplitsing" heeft zich echter vermengd met de oorspronkelijke betekenis en beïnvloedt mede de toepassing in de dagelijkse omgangstaal van het woord "sekte".
In de bijbel komt het begrip ook voor. Het gaat terug naar het Griekse woord "hairesis". Daaruit heeft zich later het woord "heresie" (ketterij, dwaalleer) ontwikkeld, waaronder men een dwaalleer verstond als een afwijking van de kerkelijke leer. Om de omvang van het begrip te kunnen omvatten, wordt het woord in modernere versies van de bijbel vertaald met "groep, partij, richting".
In Handelingen 5:17 wordt de joodse geloofsrichting der Sadduceeën als sekte aangeduid en in Handelingen 15:5 en 26:5 de groep der Farizeeën eveneens. Daarbij wordt aan het woord geen afkeurende betekenis toegekend.

Apostel Paulus verdedigde zich eens met de woorden: "Maar dit beken ik u, dat ik naar deze weg, die zij een sekte noemen, de God mijner vaderen zó dien, dat ik geloof al wat geschreven staat in de wet en in de profeten" (Hand. 24:14). Hij probeerde dus het verwijt te ontkrachten met de heilige geschriften van de joden. In Handelingen 28:22 lezen we over joden die bij Paulus informatie wilden verkrijgen over het evangelie van Christus. Zij zeiden: "Doch wij willen van u horen wat uw gevoelen is, want van deze sekte is ons bekend dat zij op alle plaatsen tegengesproken wordt." - Het feit dat de leer der Apostelen "op alle plaatsen" werd tegengesproken, verandert niets aan het waarheidsgehalte van de leer.

In 2 Petrus 2:1 gaat het erom de gemeente van Christus te bewaren voor dwaalleren en -leraren: "Maar er waren ook valse profeten onder het volk, gelijk ook onder u valse leraars zullen zijn, die heimelijk verderfelijke sekten zullen invoeren, en de Heer die hen gekocht heeft, verloochenen..."

Hier was de reden voor een berisping over sektarisme zonder belang en alleen gemotiveerd door de zorg voor het zuiver houden van het evangelie.

De Heer verloochenen - hoe zou het eruit zien als dit criterium zou worden gebruikt om te beoordelen of een gemeenschap van mensen een kerk of een sekte is? De geloofsleer van de Kerk is ondubbelzinnig een christelijke belijdenis! In ons tweede geloofsartikel staat: "Ik geloof in Jezus Christus, Gods eniggeboren Zoon, onze Heer, die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria, die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven, begraven, ingegaan in het rijk der ontslapenen, opgestaan uit de doden en opgevaren ten hemel, zittende ter rechterhand van God, de almachtige Vader vanwaar Hij wederkomen zal." Dit alles geloven wij zonder beperking, zonder een of ander deel van deze geloofswaarheden symbolisch te beschouwen. Wanneer echter de in de bijbel staande, ondubbelzinnige en niet mis te verstane geloofsartikelen over de verwekking van Jezus door de Heilige Geest en zonder toedoen van een man, Zijn geboorte uit de maagd Maria of Zijn feitelijke Opstanding niet meer worden geloofd, wanneer Jezus Christus niet meer als de waarachtige Zoon van God wordt gezien, dan is daarin naar ons geloofsbegrip een verloochening van de Heer aanwezig. Hetzelfde geldt wanneer de verwachting van de ophanden zijnde wederkomst van de Heer wordt ontkend.

Om te bepalen of een gemeenschap als een sekte moest worden bestempeld, hanteerden de grote christelijke kerken verschillende criteria. In het verleden gold als een karakteristiek kenmerk van een sekte onder andere:

· het geringe aantal leden van een gemeenschap; een kerk was derhalve getalsmatig bezien de grotere.
· de afsplitsing van een bestaande "gesettelde" kerk; (Opmerking: het christendom zou derhalve een afsplitsing van het jodendom zijn, dus een joodse sekte, de Latijnse (Rooms-Katholieke) Kerk en de Grieks-orthodoxe Kerk zagen elkaar als afsplitsingen van de oorspronkelijke christelijke kerk en de protestantse Kerk zou dan een rooms-katholieke sekte zijn).
· het motief van een protest tegen een in goeden doen zijnde, verwereldlijkte kerk.
· de ontbrekende erkenning door de staat.
· een ontaard, ziekelijk denken.
· de exclusieve aanspraak op de heilsbelofte.
· de autoritaire leiding van de gemeenschap.
· het beroep op niet-bijbelse geschriften of bronnen die naast de Heilige Schrift als bindend voor de van kracht zijnde leer gelden.
· het afwijken van de leer der geloofsbelijdenissen uit de begintijd van het christendom.

Hoe herkent men een sekte?

Mat 24:24 - Jezus waarschuwt ons voor valse profeten en leraren.

Joh 8:32 - De waarheid in en door Jezus Christus maakt ons waarlijk vrij

Ps 146:3 - Sekten hebben vaak één krachtige menselijke leider, wie vaak ook de Messias wordt van die groep

Jes. 45:22 - Jezus is de enige bron van onze redding

Marcus 7:7 - De leider van een sekte, zijn woord is vaak de enige waarheid voor deze groep

Jozua 24:5 - Elke sekte voert druk uit om haar leden te dwingen in de valstrik te vallen (Openbaring 22:17)

Romeinen 6:23 - Elke sekte verwerpt de centrale waarheid van het evangelie dat Jezus de zoon van God is. (Efe. 2:8)

1 Kor 7:13, 14 - sekten dwingen vaak hun "bekeerlingen"om hun families te verlaten (Matt 1:38, Efe 5:22,34)

2 Thess 2:10-12 - Vele zullen verleid worden omdat ze niet de waarheid hebben ontvangen

Joh.14: 6 - Jezus is de weg de waarheid en het leven. Wanneer wij de weg ontdekken naar de verlossing, zal hij ons leiden in volledige waarheid.

Joh. 12:35 - Onze enige veiligheid is te wandelen in de licht van Zijn Woord, zoals Hij dat openbaart (Ps. 119:105)

Om over na te denken . . .

· De massa-zelfmoord van 913 volgelingen van Jim Jones in Guyana op 18 november 1978 maakte duidelijk hoe onredelijk en gevaarlijk bepaalde bewegingen kunnen zijn.

· Men is het echter lang niet eens over de kenmerken van sekten. Wat is het verschil tussen een onschuldige groep en een gevaarlijke sekte? Mensen geven verschillende antwoorden op deze vraag, afhankelijk van hun eigen uitgangspunt.

· Een communist beschouwt alle vormen van godsdienst als bijgeloof en als schadelijk voor de maatschappij. Hij ziet echter niet in dat zijn eigen systeem vele kenmerken heeft van 'sekten'. Marx en Lenin zijn de grote onfeilbare Leiders. Het dialectisch materialisme (de wereldbeschouwing van het marxisme) is de grote Kracht, die alles in de juiste richting moet leiden. Geweld en dwang worden aangewend om tegenstanders uit te schakelen en om te heersen. Alle middelen worden als toelaatbaar beschouwd, als ze de zaak maar bevorderen. Hun eigen mensen worden zo veel mogelijk van de buitenwereld afgezonderd en via scholen en media d.m.v. ideologische propaganda gemanipuleerd.

· Een Rooms-Katholiek is geneigd alle niet-katholieke kerken toch enigszins als 'sekten' te beschouwen, hoewel een onderscheid wordt gemaakt tussen echt gevaarlijke en minder erge groepen. Hij beschouwt ze als opstandelingen tegen de éne ware moederkerk. Maar hij ziet niet in dat vele kenmerken van sekten zeer sterk in de Rooms-Katholieke Kerk zelf aanwezig zijn.

· Het valt een niet-katholiek al meteen op dat de ergste sekten dikwijls grote overeenkomsten tonen met de Rooms-Katholieke Kerk! Ze zijn hiërarchisch georganiseerd met één man aan de top. Deze grote man wordt door de leden bijna als een god vereerd. Hij wordt met pracht en praal rondgeleid en rijdt in een imposant voertuig. Uit hoofde van zijn 'positie' mag hij in weelde leven, terwijl van zijn volgelingen grote offers worden gevraagd. Dikwijls wordt hij 'Vader' genoemd en als onfeilbaar beschouwd. Men beperkt zich niet tot godsdienstige activiteiten: wereldse macht wordt ook gebruikt. Allerlei middeltjes worden verzonnen om aan geld te komen. Sommige sekten lijken veel op kloosters of, erger nog, op slotkloosters. 

Een maatstaf is nodig

· De enige oplossing is ergens een betrouwbare maatstaf te vinden waarnaar verschillende groeperingen en bewegingen getoetst kunnen worden.

· Is grootte een geldige maatstaf? Indien wel, dan is de Rooms-Katholieke Kerk in België geen sekte, maar de Mormoonse wel. In de staat Utah echter (in Amerika), waar er vele Mormonen zijn en slechts weinige Katholieken, zou het net andersom zijn! Neen, grootte is geen geldige maatstaf. Men mag een groep niet als sekte bestempelen alleen omdat die klein is. Evenmin gaat een grote groep zomaar vrijuit.

Wat zijn dan wel betrouwbare maatstaven? In dit artikel zullen wij het probleem uit twee gezichtspunten beschouwen: het maatschappelijke en het christelijke.

· Algemene erkende normen
· Ongeacht welk geloof men heeft, of welke filosofische of politieke overtuiging, zijn er toch bepaalde algemene normen waarnaar men een beweging kan toetsen. Ondanks de vele afwijkingen, bestaat er onder de mensen toch zo iets als een algemeen besef van goed en kwaad.
· Wanneer 900 mensen gezamenlijk zelfmoord plegen, zullen weinigen hun beweging als goed bestempelen. Het eindresultaat in dat geval was duidelijk slecht. Maar welke slechte eigenschappen van die beweging brachten haar tot deze massa-zelfvernietiging?
· De volgelingen van Jones waren in feite gevangenen. Verschillende vormen van dwang, het gebruik van wapens inbegrepen, werden aangewend om te verhinderen dat iemand kon ontsnappen.

· Wanneer een systeem mensen tot gevangenen of slaven maakt, is het een slecht systeem. Mensen mogen niet lichamelijk opgesloten worden, achter een ijzeren gordijn, of in een commune, of in een klooster.
· Maar geestelijk mogen de mensen ook niet opgesloten worden. Het geestelijk opsluiten of isoleren is soms moeilijker te herkennen. Een minderheidsgroep moet haar aanhangers op de een of andere wijze afzonderen om ze te kunnen opsluiten (lichamelijk afzonderen om ze lichamelijk te kunnen opsluiten, of geestelijk afzonderen om ze geestelijk te kunnen opsluiten). Voor een meerderheidsgroep is dat niet altijd nodig. Familiale en sociale druk zijn soms al voldoende om mensen onder een dwang te zetten, zodat ze niet durven weg te gaan. Velen volgen de uiterlijke vormen van een godsdienst, hoewel ze zelf daar niet in geloven, alleen om hun ouders en familie tevreden te stellen.

· Ik ken een geval van een jongen van ongeveer 22 jaar die, omdat hij de Rooms-Katholieke Kerk verliet, door zijn ouders letterlijk uit het huis werd gesloten. Liet men hem toch binnen, dan werd er voor hem geen eten gekookt en was er voor hem geen plaats aan tafel. Zijn ouders praatten niet met hem en deden alsof hij niet aanwezig was.
· Door de zogenaamde 'heilige' inquisitie gebruikte de Rooms-Katholieke Kerk de staat om mensen te dwingen in die kerk te blijven, of als ze in hun 'dwaling' bleven volharden, hen te liquideren.
· Alle groeperingen die zich van dergelijke middelen bedienen om slaven van mensen te maken, zijn gevaarlijke sekten.

· Jones eiste van zijn volgelingen blinde en onvoorwaardelijke gehoorzaamheid. Ook bepaalde politieke 'sekten' passen deze regel toe. Denk maar eens aan de 'sekte' van Hitler. Doordat hun volgelingen in onvoorwaardelijke gehoorzaamheid getraind waren, konden zowel Jones als Hitler hun aanhangers met zich meesleuren in het verderf.
· Wanneer een systeem blinde en onvoorwaardelijke gehoorzaamheid opeist, worden de mensen beroofd van hun fundamentele hoedanigheid van vrije wezens. Zij stellen zich dan bloot aan misbruik door hun leiders en zijn in staat ongelooflijk walgelijke dingen te doen.
· Gehoorzaamheid aan rechtmatige gezaghebbers (b.v. ouders, leraars, werkgevers en regering) wordt hiermee niet bedoeld. Waar het gevaar schuilt, is in de 'blinde en onvoorwaardelijke' gehoorzaamheid. Mensen in verantwoordelijke posities mogen verwachten dat wij hen gehoorzamen, maar niet dat wij hen blind en onvoorwaardelijk gehoorzamen.

· Een groep die er oneerlijke en slinkse praktijken op nahoudt (dikwijls om aan geld te komen) is volgens algemene normen af te keuren. Op de parking van een grootwarenhuis drukte een jonge man mij een boek in de hand en zei, 'Mijnheer, dit boek wordt gratis uitgedeeld aan mensen die deze winkel bezoeken.' Maar vervolgens vroeg hij een 'bijdrage' ter dekking van de 'onkosten'. Deze loopjongen van de Hare Krishna-beweging was op twee punten oneerlijk. Hij wekte de indruk dat zijn boek iets met de winkel te maken had en hij zei dat het gratis was, terwijl hij er geld voor vroeg. Toen hij van mij niets kreeg, wilde hij het boek dan ook terughebben. (Het boek moest hij zelf aan zijn oversten betalen, of hij er iets voor kreeg of niet.)
· De inwoners van een stad in West-Vlaanderen werden via de krant uitgenodigd om een 'natuurwandeling' te maken. Toen de deelnemers midden in een bos waren gekomen, maakten de leiders van de wandeling bekend dat zij Zevende-dags Adventisten waren, en begonnen hun boodschap aan de natuurwandelaars te verkondigen! De aanwezigen voelden zich bedrogen, en terecht.

· En wat van een kerk die aflaten verkoopt waardoor men zogezegd van de gevolgen van zijn zonden vrijgesproken kan worden. Is zo iets stichtend en oprecht? Grotendeels door de verkoop van aflaten werd de St.Pieterskerk te Rome gebouwd!
· Groeperingen die dergelijke oneerlijke praktijken toepassen, zijn duidelijk af te keuren. Godsdiensten die mensenoffers brengen, of die aansporen tot moord, tot oorlog, of tot onzedelijkheid kunnen door ieder weldenkend mens afgekeurd worden. Er is nog meer waarover wij zouden kunnen uitweiden.
· Merk op dat dergelijke misbruiken niet beperkt zijn tot de een of andere godsdienstige of politieke richting. Zowel links als rechts, en onder allerlei soorten godsdiensten kan men voorbeelden van dergelijke misbruiken vinden.
· Christelijke normen

· Naast de algemene waarden van goed en kwaad, heeft een christen andere maatstaven. Hij erkent Jezus als de Zoon van God en hij gelooft dat God door de Heilige Schrift normen heeft bekendgemaakt.
· Van Dale definieert 'sekte' als volgt: "de gezamenlijke aanhangers van een, inz. godsdienstige, gezindheid die op bepaalde punten afwijkt van een meer oorspronkelijke waaruit zij is voortgekomen."
· Een christen vraagt zich niet alleen af of de methoden en praktijken van een beweging in het algemeen goed of slecht te noemen zijn. Hij wil ook weten of de praktijken en leerstellingen van een bepaalde groep in overeenstemming zijn met de oorspronkelijke leer van Christus!
· Deze vraag is enigszins moeilijker te beantwoorden omdat het hier om waarheid en waarachtigheid gaat. Maar anderzijds heeft een christen het voordeel dat hij een geschreven norm bezit, waarnaar hij alles kan toetsen.
· Iemand zal misschien de vraag stellen: Hoe kan de Schrift een christen helpen groeperingen te toetsen, wanneer het doorgaans juist gaat om verschil van mening over wat de Schrift leert?
· Het antwoord is eenvoudig. Verschil van mening is er niet in de eerste plaats over wat de Schrift leert, maar over wat de Schrift niet leert. Door te lezen wat de Schrift wel leert, komen er heus wel vele duidelijke normen naar voren, waarnaar men groeperingen kan toetsen.

In deze beschouwing zal ik mij beperken tot zaken die in de Schrift zeer concreet en duidelijk worden onderwezen.

 · 1. Godsdiensten die Jezus niet erkennen als de Zoon van God, kunnen de mensen niet tot God brengen. Jezus zei: "Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij" [Johannes 14:6].

· 2. Godsdiensten die Jezus wel erkennen, maar dan slechts als de zoveelste profeet in een reeks gelijksoortige profeten, zijn valse godsdiensten. Volgens Hebreeën, hoofdstuk 1, is Jezus de afdruk van Gods wezen, boven alle mensen en engelen. In Handelingen 4:12 zegt Petrus: "En in niemand anders is de behoudenis; want er is ook onder de hemel geen andere naam onder mensen gegeven waardoor wij behouden moeten worden."

· 3. Jezus zelf heeft voorspeld dat vele sekten zouden ontstaan. In Marcus 13:6 spreekt Jezus tot zijn volgelingen: "Kijkt u uit dat niemand u misleidt. Velen zullen komen onder mijn naam en zeggen: Ik ben het, en zij zullen velen misleiden." [Zie ook 2 Petrus 2:1-3; 2 Johannes 7-11 en 2 Timoteüs 4:3,4.]

· 4. Jezus heeft zijn volgelingen tegen valse leraars en profeten gewaarschuwd. Hij heeft ook bepaalde karakteristieken genoemd, waaraan ze herkend kunnen worden. Natuurlijk heeft niet iedere valse leraar alle kenmerken, maar indien iemand zelfs maar één heeft, is dat al voldoende om hem kenbaar te maken.

· 5. Een valse leraar kondigt zich niet aan met een: "Dag, mijnheer, Ik ben een valse leraar." Uiterlijk stellen valse profeten zich voor als dienaren der gerechtigheid. Trouwens, zo stelt de satan zich ook voor! Daarom moet men verder kijken om een valse leraar als zodanig te kunnen onderscheiden. [Zie Matteüs 7:15-20; Romeinen 16:17,18; 2 Korintiërs 11:13-15.]

· 6. In Matteüs 7:15-20 zegt Jezus dat wij valse profeten aan hun vruchten kunnen herkennen: "Past u op voor de valse profeten, die tot u komen in schapevachten, maar van binnen zijn zij roofzuchtige wolven. Aan hun vruchten zult u hen kennen."

· 7. Wie zich in geestelijke zin 'vader' of 'leermeester' laat noemen, is geen volgeling van Christus. In Matteüs 23:8-10 zegt Jezus: "U echter, laat u niet rabbi noemen; want één is uw Meester, en u bent allen broeders. En noemt niemand uw vader op de aarde, want één is uw Vader: de Hemelse. Laat u ook niet leermeesters noemen, want één is uw Leermeester: de Christus." Zowel de Rooms-Katholieke Kerk als vele andere sekten hebben leiders die 'Vader' genoemd worden. In vele oosterse godsdiensten heeft men een grote leermeester, van wie al de anderen het moeten hebben. Maar voor een christen is God zijn enige Vader, en Christus zijn enige Leermeester.

· 8. Bedrieglijke wonderen worden door valse profeten verricht [Deuteronomium 13:1-3; Matteüs 7:22,23; Matteüs 24:24; Marcus 13:21-23; 2 Tessalonicenzen 2:5-12]. Denk maar aan Lourdes en de verhaaltjes van de pinksterbeweging.

· 9. Groeperingen die een gezagsorganisatie hebben, zijn niet van Christus. In Matteüs 20:25,26 zegt Jezus aan zijn volgelingen: "U weet, dat de oversten van de volken over hen heersen en de groten gezag over hen voeren. Zo zal het onder u niet zijn." De gemeente van Christus mag geen organisatie hebben, waar gezag wordt uitgeoefend zoals bij wereldse regeringen. Eén van de duidelijkste kenmerken van vele sekten is hun sterk centraal gezag. De Rooms-Katholieken hebben hun paus. De Getuigen van Jehova hebben hun president en het Wachttorengenootschap. De Mormonen hebben hun profeet en hun 12 'apostelen'. De Adventisten hebben een zeer sterk centraal bestuur. Armstrong diende als profeet en leider in zijn 'Kerk van God'. Denk aan Moon en Lauw en ga zomaar door. Traditionele protestantse kerken hebben ook hun synodes, bonden en centrale comités, die voor hun leden reglementen en wetten samenstellen.

· 10. Wie zegt "De tijd is nabij" (behalve in de zin dat dit al 19 eeuwen geleden kon gezegd worden: b.v. Openbaring 22:10) is een valse profeet. In Lucas 21:8 waarschuwt Jezus: "Kijkt u uit dat u niet wordt misleid. Want velen zullen komen onder mijn naam en zeggen: Ik ben het; en: De tijd is nabij gekomen. Gaat hen niet achterna." Vele sekten menen op een of andere wijze te weten dat het einde van de wereld nabij is. Maar Jezus zegt in Matteüs 24:35,36 dat niemand behalve de Vader weet wanneer die dag zal aanbreken. Hij waarschuwt ons voor mensen die beweren dat zij het wel weten: "Gaat hen niet achterna."

· 11. Wie een voorspelling doet, die niet uitkomt, is een valse profeet [Deuteronomium 18:21,22]. Dit is zo vanzelfsprekend, dat het wonderlijk is, hoe de mensen zich telkens weer kunnen laten misleiden. De Getuigen van Jehova, de Adventisten, Armstrong en Hal Lindsey e.a. hebben voorspellingen gemaakt die kennelijk niet zijn uitgekomen. Maar ze staan dan weer klaar met andere voorwendsels en nieuwe voorspellingen die de oude moeten vervangen.

· 12. Wie doden of geesten raadpleegt, is niet een dienaar van God [Jesaja 8:19,20].

· 13. Wie christenen reglementen inzake eten en drinken oplegt is een valse leraar [1 Timoteüs 4:1-7; Kolossenzen 2:16-17; Hebreeën 13:9; Marcus 7:19]. De enige uitzondering hierop is dat christenen geen bloed of gestikt vlees mogen eten [Handelingen 15:19,20; 28,29; 21:25].

· 14. Wie geboden uit het Oude Testament aan christenen oplegt (zoals het houden van de sabbat, of het geven van een tiende, of andere zaken die in het Nieuwe Testament niet vervat zijn) is een valse leraar [Kolossenzen 2:4-19; Titus 3:8-11; Efeziërs 2:14-16].

· 15. Wie het huwelijk verbiedt, is een valse leraar [1 Timoteüs 4:1-7].

· 16. Wie het woord van God tegenspreekt, is een valse leraar [Deuteronomium 13:1-3; Jesaja 8:19,20; Romeinen 16:17,18].

· 17. Wie menselijke geboden, leerstellingen en tradities verkondigt, is een valse leraar [Matteüs 15:8,9; Galaten 2:3,4; Kolossenzen 2:4-19; Titus 1:10-16].

· 18. Wie de Schriften verdraait, is een valse leraar [2 Petrus 3:16-18].
· Vooral op dit laatste punt dienen wij goed te letten. Valse leraars en profeten verdraaien de Schrift. Ze houden zich graag bezig met moeilijke teksten, want die zijn gemakkelijker te verdraaien.

· Een volgeling van Christus heeft daarom een grote verantwoordelijkheid om zelf met oprechtheid de Schrift ernstig te onderzoeken om schriftmisbruik te kunnen herkennen. Wie de Schrift niet goed kent, wordt gemakkelijk op een dwaalspoor gebracht door iemand die de Schrift op een misleidende wijze interpreteert.
· Men moet ook oppassen voor centrale bronnen van 'officiële' uitleg. De Rooms-Katholieke Kerk maakt er aanspraak op de Schriften voor de mensen 'uit te leggen'. Hun uitleg dient men dan eenvoudigweg zonder bedenkingen te aanvaarden. Hetzelfde geldt voor de Getuigen van Jehova, die via hun tijdschriften en boeken de 'juiste uitleg' van de Schrift geven. In Armstrongs tijdschrift 'De Echte Waarheid' (januari 1983) beweerde hij dat men uitsluitend door zijn tijdschrift tot de echte waarheid kan komen (vandaar de benaming!).

· Valse leraars halen bijbelteksten aan geheel uit hun verband. Wanneer een tekst wordt aangehaald, zoek de tekst op in de bijbel en lees gans het verband.
· Valse leraars geven ook tal van onbewezen verklaringen naast teksten die ze aanhalen. Men moet leren onderscheid te maken tussen wat echt in de aangehaalde tekst staat, en wat zonder enigerlei bewijs botweg door de schrijver wordt beweerd of verklaard!
· Het is niet mogelijk in een kort artikel alle aspecten van het probleem te belichten. Als u een volledige gids wenst, waarmee u sekten kunt onderkennen, bestudeer de Heilige Schrift!
Wat is typisch voor een sekte?
In een sekte bestrijkt de agentische toestand alle domeinen van het leven, en de legitimiteit die de volgeling aan zijn overstap toekent, is van toepassing op alle sectoren van zijn bestaan zonder uitzondering.

Dat gebeurt uiteraard als de leider een onfeilbare status krijgt omdat hij god of godin is, messias of boeddha, of omdat zijn boodschap en gezag steunen op rechtstreekse visioenen en openbaringen. In mildere vorm zijn dat figuren die hun eigen interpretatie van de Heilige Boeken opdringen als de enig ware. Een andere variant is het unieke genie dat alles weet en ken, zoals Hitler en Ron Hubbard. Zo ken men verklaren dat normale mensen in goed geweten tot fanatiek gedrag kunnen komen. Het zal van de [leider of de groep afhangen of dat zich tot godsdienstig of therapeutisch vlak beperkt en dus vrij onschuldig blijft, ofwel ontaardt in waanzin en criminaliteit. Want alles wordt mogelijk.

Alle sektaire groepen brengen hun leden tot die gevaarlijke agentische toestand waarbij ze hun onafhankelijkheid van geest verliezen. Om de leden echter zover te brengen en ze in die toestand te houden, moeten die leden eerst hun persoonlijke zelfzekerheid verliezen. Dat gebeurt door de mens eenzaam te maken, te isoleren van zijn familie en vroegere vrienden. De westerse sekten doen dit op een directe manier, de oosterse op een veel subtielere wijze door een bijna onmerkbare afkeer te wekken.

(vervolg van de tekst vind je onder : Hier volgen enkele voorbeelden - verder op deze pagina)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

INFORMATIE waar veel naar wordt gevraagd

Jehova-getuigen        Scientologie

( Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift — met studieverwijzingen , zoals deze wordt gebruikt door de Jehova's getuigen )  (WAARSCHUWING)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Over Jehova-getuigen:

Jezus Christus' boodschap op aarde was er geen van vrede en voorspoed, maar luidde : 'De naam van God is Jehovah, en men zegge het voort'. De naam 'Jehovah' werd geplukt uit oude overschrijvingen van de Bijbel, waar de modernere vertalingen de naam 'Jahweh' gebruiken. Maar het gaat om dezelfde God -niét om dezelfde Bijbel ! Het Wachttorengenootschap drukt en verspreidt namelijk zijn éigen Bijbel, waarin te pas en te onpas woorden als 'God' en 'De Heer' werden vervangen door 'Jehovah', en waaruit alle verwijzingen naar de heilige drievuldigheid werden geschrapt : enkel Jehovah is God, de twee anderen van de 'drievuldigheid' (de zoon en de geest) moeten niet denken dat zij òòk God kunnen zijn.
Sedert 1914 is Jezus opgestaan ten hemel, dus van Christus' wederkomst is hier geen sprake meer. Hij ìs al terug, weliswaar enkel nog maar in de hemel maar straks richt hij zijn aandacht ook op deze zondige wereld en zal hij, door middel van de grote oorlog van Armageddon, àlle mensen uitroeien die géén Jehovah's Getuige zijn ! Vandaar dat de getuigen nù nog snel iedereen willen bekeren, want de onbekeerden zullen voor eeuwig verdwijnen in de dood en nooit meer opstaan...

De Bijbel (weliswaar in de 'Nieuwe-Wereldvertaling' van het Wachhtorengenootschap zélf) is de waarheid, maar de boeken en tijdschriften van het Wachttorengenootschap zijn daar een onmisbare aanvulling op. Wanneer een standpunt van de Bijbel ingaat tegen dat van het Wachttorengenootschap, wordt de Wachttoren ale een grotere waarheid aanvaard dan de Bijbel zelf. Ha ja : de Bijbel zegt zelf dat God zijn licht harder laat schijnen in 'deze laatste dagen', dus dat licht moet toch érgens vandaan komen. Van de Wachttoren, dus.

Getuigen vrijen enkel in het huwelijk (en mogen het zelfs leuk vinden, én mogen bovendien alle mogelijke voorbehoedsmiddelen gebruiken !), mogen alcohol drinken maar niét roken. Verder moeten zij zich aan de wetten van het land houden, tenzij die ingaan tegen de wetten van het Wachttorengenootschap... Ze aanvaarden geen bloedtransfusies vanuit een eigenzinnige Wachttoreninterpretatie van enkele misverstane bijbelverzen, ze weigeren legerdienst en ze houden wekelijks VIJF vergaderingen + minimum twee predikingen bij buurtbewoners. Dit lijkt enorm veel, maar da's allemaal nodig in deze eindtijd. Ze leven niét in commune, maar vangen elkaar wel op indien er thuis wat misloopt.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zelf ben ik nooit Getuige van Jehovah geweest. Ik ben gewoon christen zonder meer. Ik heb veel respect voor de ijver die Getuigen van Jehovah aan de dag leggen om hun geloof te verspreiden. Mijn gebed is echter dat zij -- en trouwens alle mensen -- de Heilige Schrift zelf ernstig zouden onderzoeken en dat zij minder acht zouden geven op de geschriften en leerstellingen van een menselijk genootschap.

Laat je ook niet ontmoedigen of in de war brengen door de vele tegenstrijdige dingen die door menselijke instellingen worden geleerd. Lees geregeld in uw eigen bijbel. Dan hebt u een leidraad waarmee u alles kunt toetsen om tot de waarheid te komen. Door de Heilige Schrift spreekt God tot u. Moge de Schepper van hemel en aarde ons allen zegenen.

Hier volgen enkele voorbeelden

In 1974 stelde Stanley Milgram van de Yale universiteit hiertoe een proef op. Hij wierf studenten aan om zogezegd te onderzoeken of straffen het geheugen zouden stimuleren. De ene student moest lijsten woorden voorzeggen. Achter een glazen wand zat een andere student die deze woorden moest proberen te onthouden. Daarna kwam de eigenlijke proef. Telkens een woord voorgezegd werd, moest de tweede student het bijhorende woord aanvullen. Deze tweede student zat geboeid op een zetel en kreeg elektrische schokken wanneer hij zich vergiste. Deze werden toegediend door de eerste student die achter een schakelbord zat met een aantal schakelaars vanaf een paar volt tot de dodelijke 450 volt. Bij elke vergissing moest hij de voltage opdrijven. Boven de laatste schakelaars stond duidelijk dat ze gevaarlijk tot mogelijk dodelijk waren. De beroemde professor Milgram was hierbij aanwezig.

In feite was de bedoeling van de professor iets helemaal anders. De zogezegde student op de elektrische stoel was in feite een toneelspeler en de stroomstoten kwamen niet echt door. Milgram wilde onderzoeken in hoeverre willekeurige studenten de opdracht zouden gehoorzamen, ook als die opdracht misdadig werd en de toneelspeler tekens van heel erge pijn gaf. Welnu, 47 tot 65% gingen ertoe over de dodelijke schokken toe te dienen in naam van de wetenschap, en omdat zij volledig vertrouwden op de beroemde professor die hen met allerlei argumenten bewerkte.

Milgram noemt dit een agentische verandering in het individu, waarbij hij zijn autonomie verliest. "Een individu is in een 'agentische toestand' wanneer hij de totale controle aanvaardt van een persoon die een hogere status heeft. In dat geval oordeelt hij zich niet meer verantwoordelijk voor zijn daden. Hij beschouwt zichzelf als louter een instrument bestemd om de wil van iemand anders uit te voeren." (Abgrall, blz. 148)

Er is wel een beperking: "Een agentisch individu schenkt slechts gezag aan zijn overste volgens de competentie die hij hem toekent. De agentische toestand bij een soldaat bijvoorbeeld laat hem zonder beperking de militaire bevelen aanvaarden, maar strekt zich niet uit tot het domein van zijn privéleven... tenminste in theorie."

Wat is nu typisch voor een sekte? In een sekte bestrijkt de agentische toestand alle domeinen van het leven, en de legitimiteit die de volgeling aan zijn overstap toekent, is van toepassing op alle sectoren van zijn bestaan zonder uitzondering.

Dat gebeurt uiteraard als de [leider een onfeilbare status krijgt omdat hij god of godin is, messias of boeddha, of omdat zijn boodschap en gezag steunen op rechtstreekse visioenen en openbaringen. In mildere vorm zijn dat figuren die hun eigen interpretatie van de Heilige Boeken opdringen als de enig ware. Een andere variant is het unieke genie dat alles weet en ken, zoals Hitler en Ron Hubbard. Zo ken men verklaren dat normale mensen in goed geweten tot fanatiek gedrag kunnen komen. Het zal van de [leider of de groep afhangen of dat zich tot godsdienstig of therapeutisch vlak beperkt en dus vrij onschuldig blijft, ofwel ontaardt in waanzin en criminaliteit. Want alles wordt mogelijk.

Alle sektaire groepen brengen hun leden tot die gevaarlijke agentische toestand waarbij ze hun onafhankelijkheid van geest verliezen. Om de leden echter zover te brengen en ze in die toestand te houden, moeten die leden eerst hun persoonlijke zelfzekerheid verliezen. Dat gebeurt door de mens eenzaam te maken, te isoleren van zijn familie en vroegere vrienden. De westerse sekten doen dit op een directe manier, de oosterse op een veel subtielere wijze door een bijna onmerkbare afkeer te wekken. Hier volgen enkele voorbeelden.

Wat er tegen te doen ?

De absolute heerschappij over andere mensen, alleen maar met geestelijk psychologische middelen, die bestaat. Dat bewijzen de feiten, dus is zij mogelijk. Personen die ermee geconfronteerd werden, weten dat al twintig jaar. Zij werden nooit geloofd omdat het niet mogelijk leek. De recente feiten geven hen gelijk.

 · · De maatregelen tegen sekten moeten vijfvoudig zijn. Ten eerste moeten totalitaire sekten zoals scientology uit de staatsmacht gehouden worden juist zoals communisten, nazi's en neonazi's. Zij moeten in het oog gehouden worden.
· · Ten tweede moet mentale destabilisatie als een aanslag tegen de persoon in de wet opgenomen worden, juist zoals fysische slagen en verwondingen. Er is objectief schade berokkend, ook al is de persoon medeverantwoordelijk.
· · Ten derde moeten de wetten toegepast worden ook als zij ontdoken worden onder therapeutische of religieuze voorwendsels.
· · Ten vierde moet er voldoende informatie en hulp verleend kunnen worden. In het onderwijs van alle niveaus moet geleerd worden over het gevaar van mentale destabilisatie, zodat niet alleen leerlingen maar ook dokters en anderen op de hoogte zijn.
· · Ten vijfde is er een morele code nodig die door allerlei groepen ondertekend ken worden, ook door sekten, waarbij rechten van de mens nader bepaald worden, zoals:
· · briefgeheim (niet openen, niet laten lezen aan overste, steeds gekend adres aan de familie);
· · voortdurend vrije keuze van raadgever, plichtenleer van de raadgever met geheimhouding en raad die alleen maar in dienst staat van wie raad vraagt; geen heimelijke beïnvloeding en zeker niet van minderjarigen buiten medeweten van de ouders;
· · verplichte betaling van individuele verzekeringen en pensioenbijdragen voor wie in de sekte tewerkgesteld is.
· · bezit en erfenissen blijven bewaard zodat ze kunnen worden teruggegeven bij het verlaten van de sekte;
· · blijvende relaties met de familie die het natuurlijke en door de wet erkende toevluchtsoord is als er iets misloopt;
· · vrijheid van informatie en tijd ervoor, geen verbod van lectuur;
· · strafbaar stellen van bedrieglijke trucs zoals in de Zonnetempel; mantelorganisaties en lokalen moeten duidelijk aankondigen waarvan ze afhangen; kerken moeten sektaire praktijken in eigen rangen bestrijden... enzovoort.
Zo'n code kan een voortdurende druk betekenen om de ergste misbruiken in te tomen. Wie hem niet wil ondertekenen, verklaart zich daardoor tot een verdachte groep. Wie het wel doet, kan bij niet naleving geconfronteerd worden met het aangegane engagement. Tot zover enkele mogelijke maatregelen.

WAARAAN IS EEN SEKTE TE HERKENNEN ?

Definitie

Hoewel woordenboeken het begrip "sekte" vaak als afscheidingbeweging van een grotere religie beschrijven, zullen de meesten van ons toch eerder geneigd zijn te denken aan een groepering die zich van de maatschappij afzondert en twijfelachtige praktijken kent. Wanneer iemand u derhalve vraagt of uw religie een sekte is, zult u indien u EERLIJK wilt zijn over het "gedrag" van uw religie moeten spreken. In het verdere verloop van deze beschouwing zal dan ook de volgende definitie gehanteerd worden:

SEKTE:

· Een groepering die een pyramidevormige en autoritaire leiderschapstructuur heeft, met alle leerstellingen en richtlijnen komend van degene(n) aan de top. De groepering zal er aanspraak op maken de enige weg te zijn tot God, Paradijs, Verlichting, beheersen van de krachten van de geest, ultiem geluk, etc, en zal indoctrinatie en manipulatie gebruiken om gezag uit te kunnen oefenen en haar leden te behouden.
De meeste religieuze sektes leren dingen die de gevestigde kerken als ketterij beschouwen, maar niet allemaal. Sommige sektes onderwijzen de grondbeginselen van het Christelijke geloof, maar bezitten ook gedragspatronen die misbruik maken van mensen en hen manipuleren. Dit kan zowel gebeuren in niet-charismatische als in charismatische kerkgenootschappen. Er is dan sprake van een toevoeging van iemands eigen autoriteit en persoonlijke geschriften aan de algemeen aanvaarde beginselen. Zulke sektes ontlenen hun gezag aan de interpretaties van het leiderschap en onderdanige en onvoorwaardelijke aanvaarding daarvan is noodzakelijk om als volwaardig lid gezien te worden. Deze acceptatie houdt ook leerstellingen in die de meeste mensen als bijkomstig beschouwen. De sleutel voor identificatie is echter dat sektes hun leden manipuleren en op een verkeerde manier beïnvloeden.
Andere kenmerken

 · · De sekte zal zich met betrekking tot andere geloofsrichtingen ELITAIR opstellen en een unieke positie opeisen, m.a.w. ZIJ ZIJN DE ENIGEN DIE GELIJK HEBBEN - alle anderen volgen de verkeerde weg. ZIJ ZIJN DE ENIGEN DIE GODS WIL DOEN - alle anderen zijn afvalligen.
· · Zij zullen hun zaak aktief promoten en daarbij inbreuk maken op door God gegeven persoonlijke rechten en vrijheden. Dit MISBRUIK kan zowel van theologische als van sociale of psychologische aard zijn.

Hoe sektes dit doen:

· Hun leiders kunnen een EXCLUSIEVE BEDIENING, een bijzondere openbaring, of een door God gegeven positie of autoriteit voor zichzelf OPEISEN.
· Zij geloven de "enige ware kerk" te zijn en nemen een KRITISCHE HOUDING TEN OPZICHTE VAN ANDERE GELOOFSRICHTINGEN aan, terwijl zij terzelfdertijd hun eigen groepering, leiders en werken aanbevelen en ophemelen. Sommige sektes maken zichzelf schuldig aan het HERSCHRIJVEN VAN HUN VERLEDEN, om minder fraaie details te doen vergeten.
· Zij gebruiken INTIMIDATIE en hersenspoeltechnieken om de loyaliteit van leden af te dwingen. Wanneer iemand op wil stappen kan er gedreigd worden met hel en verdoemenis of een zekere dood in een komend oordeel (b.v. Armageddon), of de mogelijkheid door familie en vrienden buitengesloten te worden, etc. Dit is een wezenlijk onderdeel van het indoctrinatie-proces.
· Van leden zal geëist worden dat zij de groepering FINANCIEEL MOETEN ONDERSTEUNEN. Dit kan gebeuren door het verplichten tot het gecontroleerd geven van "tienden", het voor toetreding laten overschrijven van iemands gehele bezit, of door dwangmethoden die een schuldgevoel aanwakkeren bij degenen die niet hebben bijgedragen aan het verkopen van tijdschriften, bloemen of andere goederen van de groepering, als onderdeel van hun "bediening".
· Terzelfdertijd kunnen bijbelgerelateerde sektes gewoontes van kerken zoals het vrijwillige bijdragen ophalen door het aanrijken van een collecte-schaal en/of het verkopen van geschriften en geluidsbandjes belachelijk maken. Zij gaan er gewoonlijk prat op dat ZIJ dit niet doen. Dit geeft buitenstaanders de indruk dat zij niet in geld geïnteresseerd zijn.
· Er zal grote nadruk gelegd worden op de LOYALITEIT aan de groepering en haar leringen. Het leven van leden zal totaal opgeslokt worden door de groepsaktiviteiten; zij zullen weinig of geen tijd overhebben om voor zichzelf te denken door LICHAMELIJKE EN EMOTIONELE UITPUTTING. Dit is eveneens een wezenlijk onderdeel van het indoctrinatie-proces.
· Er zal een totale CONTROLE nagestreefd worden over bijna elk aspect van het PRIVE-LEVEN van leden. Deze controle kan rechtstreeks zijn door het leven in een commune, klooster of leefgemeenschap, of door het constant en herhaaldelijk repeteren van onderricht met onderwerpen als "hoe een goede Christen te zijn" en "gehoorzaamheid aan het leiderschap". Sommige sektes hanteren een eigen, voor buitenstaanders ontoegankelijk taalgebruik, om het saamhorigheidsgevoel te bevorderen. Leden zullen naar hun voorgangers opkijken voor het verkrijgen van leiding in alles wat zij doen.
· Bijbel-gerelateerde sektes kunnen met de mond belijden dat zij geen ONDERSCHEID maken tussen GEESTELIJKEN EN LEKEN en geen betaalde geestelijkheid bezitten - dat zij allen aan elkaar gelijk zijn. Maar wanneer men kijkt naar wie op het "podium" de leden rechtstreeks mag toespreken, wie er materiële ondersteuning en wie er speciale voorrechten of de achting van andere leden krijgt, dan blijkt vaak het tegendeel.
· Elk afwijken of in twijfel trekken van de leringen van de groepering wordt ontmoedigd. KRITIEK HEBBEN in welke vorm dan ook wordt ALS REBELLIE GEZIEN. Er zal de nadruk worden gelegd op autoriteit, onvoorwaardelijke gehoorzaamheid en onderwerping. Hier wordt strak de hand aan gehouden.
· Van leden wordt geëist dat zij op de een of andere manier hun loyaliteit aan de groepering demonstreren. Dit zou kunnen zijn door het WAKEN OVER ANDERE LEDEN (inclusief familie) onder het mom van belangstelling voor hun "geestelijk welzijn".
· Er kan van hen verwacht worden dat zij MOEDWILLIG LIEGEN (hemelse misleiding) of de dood onder ogen zien door het weigeren van een bepaalde soort van medische behandeling.
· Pogingen om weg te gaan of om pijnlijke feiten betreffende de groepering te onthullen, kunnen beantwoord worden met bedreigingen. Sommigen hebben een loyaliteitseed moeten afleggen of een verdrag moeten ondertekenen, waardoor zij zich bedreigd voelen. Degenen die de groepering ontvlucht zijn krijgen meestal te maken met CONFRONTATIES met andere leden die hen willen dwingen terug te keren.
Enkele inbreuken op rechten en vrijheden:

1. INBREUK OP INDIVIDUALITEIT

· Het aannemen van een groepsmentaliteit. Men wordt niet toegestaan buiten het groepsverband een eigen onderzoek te doen, en men moet accepteren wat door de voorgangers onderwezen wordt. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van het opdringen van schuldgevoelens; om de eigen wil ondergeschikt aan die van de groepering te maken. In zijn meest kwaadaardige vorm wordt de vrije wil gebroken door middelen als weinig proteïne bevattende diëten, gebrek aan slaap, en langdurige intimidatie.

2. INBREUK OP VERTROUWELIJKE OMGANG 

· Banden met vrienden, relaties, echtgenoten, kinderen, ouders etc. worden verbroken of ernstig belemmerd.

3. INBREUK OP FINANCIËLE MIDDELEN 

· Aandringen op het zoveel mogelijk afdragen van goederen en gelden aan de groepering. In sektes die niet de commune- of kloostervorm kennen, bevinden de leden ervan zich meestal in een lagere sociaal-economische positie, niet vanwege een lager inkomensniveau, maar omdat veel geld vrijgemaakt wordt voor de ondersteuning van de groepering.

4. DE "WIJ TEGEN DE REST VAN DE WERELD" MENTALITEIT 

· Het zich isoleren van de maatschappij. Iedereen en alles buiten de groepering wordt gezien als in duisternis of demonisch. Onder de vijanden bevinden zich nu ook vroegere vrienden, de kerken der christenheid, regeringen, onderwijssystemen, de media; oftewel de gewone wereld. Deze houding wordt als "middel tot redding" beschouwd.

5. INBREUK OP TIJD EN ENERGIE

· De groepering controleert en gebruikt haast alle tijd en energie van haar leden voor groepsaktiviteiten. De leden bevinden zich meestal in een aanhoudende toestand van mentale en lichamelijke uitputting.

Gevolgen van deze inbreuken:

1. VERANDERINGEN IN PERSOONLIJKHEID

· Bloedverwanten zullen zeggen dat zij de persoon niet meer terugkennen. Het lid van de sekte ziet zichzelf als "rechtvaardig", en dit weerspiegeld zich in zijn gehele houding ten opzichte van buitenstaanders, zodat hij nu kan overkomen als afwijzend en hatelijk.

2. VERLIES VAN IDENTITEIT 

· Iemand kan zichzelf, los van de groepering, niet meer zien als een individu. Sommigen veranderen zelfs hun naam om met hun vroegere leven te breken.

3. VERVOLGINGSWAAN 

· Elke keer dat er iets negatiefs gezegd wordt over de groepering, juist of onjuist, wordt dit beschouwd als "vervolging". Ook kritiek op de man af wordt gezien als vervolging, enkel omdat sekteleden de enige "werkelijke Christenen" of "verlichten" denken te zijn, en er niet bij stilstaan dat de persoon zelf iets verkeerds zou kunnen doen. Terzelfdertijd meent men echter de vrijheid te hebben alles te kunnen bekritiseren wat iemand ook gelooft, zegt of doet, omdat "het gelijk aan hun kant is".

4. MAATSCHAPPELIJKE VERVREEMDING 

· Sekteleden kunnen hun vaardigheid verliezen om sociale kontakten te leggen buiten de groepering. Dit kan zover gaan, dat iemand die de sekte verlaat niet meer in staat is om zijn tijd in te delen of om eenvoudige beslissingen te nemen. Zijn wereldbeeld verandert en hij ziet de wereld door de ogen van zijn leiders. Hij wordt erg naïef ten opzichte van het normale leven.

5. ERNSTIGE SCHULDGEVOELENS 

· Alle bezigheden die iemand had voordat hij zich aansloot worden nu een aanleiding om zich tekort te voelen schieten, omdat voortaan dingen die "goed en waardig zijn voor het eeuwige leven" moeten worden nagestreefd. Kleine misstappen worden opgeblazen, zodat leden zich constant schuldig voelen aan het overtreden van zelfs de meest onbeduidende regel. Omdat men denkt dat men niet genoeg doet, voelt men zich schuldig. Omdat men zich afvraagt of een bepaalde manier van ontspanning wel gepast is, voelt men zich schuldig. Zelfs het rationeel denken is een struikelblok geworden.
· Overal waar mensen zich organiseren is er sprake van een geven en nemen, en moeten er concessies gedaan worden, waardoor individuele rechten enigermate beknot worden ten gunste van het groepsbelang. In elke religie zullen daarom enkele of meerdere van de bovenstaande kenmerken aan te wijzen zijn. Men kan derhalve niet een religie, die men niet goed begrijpt, zonder meer een sekte noemen. Wel moet de bovenstaande uiteenzetting voldoende zijn om kwalijke tendensen in een religie te onderscheiden, zodat men bewustere keuzes kan maken.

Aan de ene kant van het spectrum van geloofsrichtingen kan gedragsbeïnvloeding beschouwd worden als positief en opbouwend, begrip en keuze bevorderend, terwijl de integriteit van het individu gerespecteerd wordt. Aan de andere kant van het spectrum moet men gedragsbeïnvloeding herkennen als typerend voor een sekte, afbrekend, begrip en keuze beperkend, terwijl de persoonlijke integriteit ondermijnd wordt. Omdat gedragsbeïnvloedingstechnieken op zichzelf niet goed of kwaad zijn, kunnen ze ethisch verantwoord en om praktische redenen gebruikt worden om onze levens te verrijken, keuzes te vermeerderen, en onze creativiteit en individualiteit volledig tot zijn recht te doen komen.
Deze technieken kunnen echter ook gebruikt worden om iemands individualiteit om zeep te helpen, de persoonlijke groei te belemmeren, en van volgelingen willoze geestelijke slaven te maken, zoals aangetoond is door Jim Jones, David Koresh, en Adolf Hitler. Mensen kunnen op een dusdanig misleidende wijze gemanipuleerd en geïndoctrineerd worden dat zij hun eigen gevoelens, denkvermogen en vaardigheid in het maken van volwassen beslissingen gaan wantrouwen. Kwaadaardige sektes zijn er op uit mensen te misbruiken om hun macht te vergroten en om geldelijk gewin. Zij bestaan om totalitaire dictators, en niet om de leden ervan, te dienen. Zij hebben het verlangen door macht te besturen, en niet de macht der liefde. Charismatische leiders kunnen vaak de verleiding niet weerstaan om op een gevaarlijke manier hun macht over anderen uit te buiten.

Het op een goede manier gebruik maken van gedragsbeïnvloedingstechnieken zou door onszelf moeten gebeuren, niet door een of andere ver verwijderde gezagsfiguur. De werkelijke geestelijke gezindheid vraagt naar persoonlijk bewustzijn en verantwoordelijkheidsgevoel. Het recht om te geloven waarvan wij overtuigd zijn moet overeind gehouden worden. Het is echter wel zo dat gedragspatronen ter discussie gesteld moeten kunnen worden, met het oog op het beschermen van de menselijke vrijheden. Een goede maatstaf, om het karakter van onze betrokkenheid bij een religie, groepering of organisatie te toetsen, is te vinden in objectieve criteria zoals b.v. die welke beschreven zijn in de Verklaring van de Universele Rechten van de Mens (verkrijgbaar in de meeste bibliotheken en bij Amnesty International).

Sektenkinderen zijn getekend voor het leven

Eén van de meest trieste hoofdstukken van het verhaal over sekten gaat over kinderen die in een sekte zijn geboren.

Zij groeien op in een indoctrinair systeem, voor hen is er geen keuze. Zij zijn honderd procent slachtoffer.

Dit relatief nieuwe fenomeen zorgt steeds vaker voor sociale spanningen. Weliswaar is het hebben van vele kinderen in bepaalde groepen gewenst, al was het alleen maar omdat dit de eenvoudigste manier van expansie is, maar veel sekten lijken de moeilijkheden van hun opgroeiende jeugd onderschat te hebben. Die taak kost nl. tijd, geld en energie.

Gesloten systeem

Het belangrijkste probleem ligt in het feit dat de leden die in zo’n groep geboren zijn, opgroeien in een gesloten sociaal systeem, dat voor hen de « zuivere vorm » van samenleven is in een onaantastbare religieuze gemeenschap. Zij zien de wereld dan ook uitsluitend vanuit het enge perspectief van een authoritaire geïsoleerd levende groep.

Door deze verwrongen, eenzijdige waarneming blijft hun bewustzijn op bepaalde gebieden van het leven op een kinderlijk niveau steken. Hun identiteit wordt gevormd door de groepsideologie van de sekte. In hun leef- en denkwereld is slechts plaats voor een goede beschermende ‘ binnenwereld ‘ en een slechte, als bedrieglijk en gevaarlijk ervaren buitenwereld, die valse goden aanbidt.

Hun wereld bestaat uit vijandsbeelden en ze lopen het gevaar om vreemde sociale en psychische kenmerken te ontwikkelen. De meeste van door sekten gekweekte vervolgingsangsten, die zelfs kunnen uitgroeien tot waanideen, kan men vooral aantreffen bij leden van de tweede generatie. Immers, hun opvoeding is een continue indoctrinatie.

Sommige sekten gaan zelfs zo ver dat ze kinderen aan hun ouders onttrekken en hen opvoeden in speciale kindergemeenschappen. Deze maatregelen worden door de sekte aan de ouders zo uitgelegd dat het in het belang van het kind is om hen op te voeden in een « zuivere » omgeving, vrij van de vernietigende invloed van de goddeloze wereld. Deze religieuze daad bewijst de extreme afhankelijkheid van de sektenleden. De toewijding aan de groep en hun leiders is groter dan moederliefde.

Andere sekten stimuleren ouders om hun kinderen bepaalde lessen op school niet te laten bijwonen , lessen over bv. evolutieleer, maatschappelijke vorming en allerlei lessen die niet stroken met de officiële sektenleer.

Ook buitenschoolse activiteiten zoals sport, of schoolreizen worden verboden of ontmoedigd. Dit soort gedrag leidt vaak tot sociale en psychologische stoornissen wanneer deze kinderen de volwassenheid bereiken .

Velen zijn zelfs bereid om in gehoorzaamheid aan de sektenleer zichzelf of hun kinderen de dood in te jagen. Een voorbeeld hiervan is de weigering van bloedtransfusie voor zowel henzelf als voor hun kinderen bij Jehovah’s getuigen.

De diep-psychologische manipulatie domineert het onderbewuste zodanig dat ouders hun gevoelens zonder problemen kunnen onderdrukken en geen schuldgevoel tegenover hun kinderen voelen.

Isolement

In het isolement van de sektenwereld spelen zich persoonlijke drama’s af, waarvan het publiek en de authoriteiten geen weet hebben.

Het opvoeden van kinderen op een dergelijke wijze is voor de sekte de verstandigste en meest efficiënte manier om de kinderen volgens groepsleer op te voeden en ze in een « schijnrealiteit » vast te houden.

De sekten zelf zullen deze beschuldigingen verontwaardigd van de hand wijzen en aanvoeren dat deze manier van opvoeden onder Gods authoriteit gebeurt en voor het welzijn van het kind is. In werkelijkheid is deze maatregel de gemakkelijkste manier om op grote schaal te indoctrineren.

De sekten voorzien wel in alternatieven voor kinderen , want zij beperken niet alleen de omgang met « niet gelovigen » of het gebruik van televisie of andere vormen van media maar zij voorzien zelf in boeken, video-, audio- en muziekcassettes gemaakt door de eigen groep. Deze boeken of cassettes worden dan eindeloos voorgelezen of afgedraaid wat alleen nog meer bijdraagt tot het inprenten van de sektenleer in het onderbewuste.

De sekte ontneemt kinderen iedere normale sociale omgang buiten de groep. Dit gaat soms zelfs zover dat bv. familieleden die geen lid zijn van de sekte alle omgang met de kinderen wordt ontzegd. ( vb. grootouders en kleinkinderen.)

De zondige wereld maakt nieuwsgierig

Ondanks de bewustzijnscontrole haken sektenleden, die in de sektenleer zijn opgegroeid, vaker af dan men op grond van de intensive indoctrinatie zou verwachten. Dit geldt vooral voor de sekten waarvan de leer op de Bijbel is gebaseerd.

Oorzaak : De aanlokkelijkheid van de « zondige wereld » is opwindender dan het beloofde eeuwige leven. De nieuwsgierigheid naar de « slechte wereld » om hen heen wordt reeds groot in de puberteit. De verleiding om te snoepen van de verboden vrucht van de materialistische buitenwereld is voor velen groot.

De dogmatische en enge sektenleer en hun levenswijze doen het verlangen naar andere ervaringen toenemen.

Toch lukt het slechts de minderheid, de meest temperamentvolle mensen, om zich los te maken. Het breken met de sekte betekent nl. in de praktijk ook vaak het verliezen van familieleden en vrienden. Dit gaat zelfs zover dat ouders hun kinderen die de sekte verlaten volledig verstoten en hen zelfs niet meer begroeten wanneer ze elkaar toevallig op straat tegenkomen.

Elke vorm van omgang wordt verbroken en verboden. Het sektenkind staat nu letterlijk alleen in deze « grote boze wereld » en is totaal gedesoriënteerd. Dit leidt vaak tot ernstige psychologische problemen, soms zelfs gepaard gaand met neigingen tot zelfdoding.

Sekten proberen uit alle macht te verhinderen dat leden van de tweede generatie de groep verlaten. Door hun weglopen bewijzen de afvalligen namelijk dat de heilsleer misschien toch niet op een onfeilbaar principe berust.

De meeste groepen reageren op deze situatie met beschuldigingen of zelfs met bedreigingen van deze sektekinderen. De ouders zijn schuldig, ze hebben niet godsvruchtig genoeg gehandeld of hebben de leer op een verkeerde manier gebruikt. De kinderen worden vervloekt en zullen in de handen van Satan terechtkomen en hen wacht alleen rampspoed in deze verdorven wereld.

Vaak verzwijgt de leiding ook dat er afvalligen zijn en zegt tegen de groep dat er niet gepraat mag worden over het pijnlijke voorval. Omdat de leden er uitstekend op zijn getraind om tegenstrijdigheden niet te zien en om de realiteit selectief te bekijken, wordt er snel weer over gegaan tot de orde van de dag.

Niet alleen het verliezen van familie en vrienden maakt het voor een sektenkind moeilijk om te breken met de groep, maar ook omdat de slachtoffers opgegroeid zijn binnen een afgeschermd sociaal systeem, lijkt de bevrijding wel een landing op een vreemde planeet.

Ze moeten zich helemaal opnieuw leren oriënteren en zich leren bewegen in een onbekende omgeving. Een omgeving die ze tot dan toe beschouwden als slecht en gevaarlijk. Ze hebben geen benul van de mentaliteit , noch van de manier van leven, ze hebben geen geld, geen vrienden, en geen werk. Als ze niet kunnen steunen op hulp van verwanten buiten de sekte hebben ze nauwelijks een kans.

Het gevaar bestaat dat het probleem met sektenkinderen in de komende jaren uitgroeit tot een ernstig sociaal probleem. Als het hen lukt de sekte te verlaten zijn zij wellicht aangewezen op hulpverleners en organisaties die gespecialiseerd zijn in opvang van sektenslachtoffers, waar ze bevrijd kunnen worden van de bewustzijnscontrole en voorbereid worden op een zelfstandig leven.

Daarom: maak hieronder de juiste keus

Kies voor . . .

DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

Heer, wees mijn Gids

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS