HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                              

Bijbelstudie 523 - De Hemel

     De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

BEKIJK HIERONDER DE PRESENTATIE

 

Hoe zit het eigenlijk met leven na de dood? Wat zegt de Bijbel erover en welke verwachting hebben christenen? Marco van der Straten gaat op zoek naar antwoorden en neemt de lezer mee op een pelgrimsreis langs mensen die over de hemel en eeuwigheid hebben nagedacht - sommige als theoloog, andere omdat ze ernstig ziek zijn of een kindje hebben verloren. Als ik in de hemel kom is een toegankelijk boek dat verrast, stilzet en je uitdaagt om zelf na te denken over iets waar we allemaal mee te maken krijgen: wat gebeurt er na dit leven?

Heerlijk nadenken over de hemel
 
De hemel ... een plaats ergens daarboven, waar God regeert? Een toestand van eeuwige geluk­zaligheid voor verloste zielen? De hemel is een werkelijkheid buiten de waarneembare realiteit, waarvan we zo nu en dan een glimp opvangen. Soms trekt de mist even op en zien we een onbekend land dat toch ver­trouwd is. Terwijl je verder lees en bestudeerdt, groeit bij jou het besef van de hemel.

Deze studie zal tamelijk kort worden. Daarentegen gaat het over iets dat geen einde zal hebben. Je hoort wel eens de uitdrukking 'in de hemel komen' gebruiken. In het normale spraakgebruik wordt dat waarschijnlijk opgevat als het hoofddoel van het christelijke leven.

Nu zal degene die het Nieuwe Testament leest ontdekken dat die uitdrukking daar niet voorkomt. Er wordt nergens gezegd dat wij in de hemel zullen komen. Daarentegen wordt er gezegd dat wij naar de Here Jezus toe gaan.

De hemel - ik heb zo het idee dat de meesten van ons daar vrij vage voorstellingen van hebben, als we ons er al iets bij voorstellen. Maar het kan feitelijk een voordeel zijn als je in dit opzicht een vrijwel onbeschreven blad bent. Veel mensen dromen over een hemel waarin al hun wensdromen in vervulling gaan. Dan kan het moeilijk worden, het ware beeld van de hemel dat de bijbel ons geeft, te introduceren.

 Laten we het beeld dat de Bijbel geeft eens bekijken. Het eerste wat we merken is dat de hemel niet gedefinieerd wordt als een bepaalde plaats binnen het zichtbare universum. De telescopen en andere instrumenten van de astronomen hebben het universum voor ons oneindig veel groter gemaakt dan het was voor de bijbelse auteurs, maar de sterrekijkers hebben ons niet dichter bij de hemel gebracht. Die zullen we nooit 'in de kijker' krijgen.

In de bijbel wordt de hemel gedefinieerd als de 'plaats' waar God zetelt in al Zijn heerlijkheid. Op aarde is Hij er niet op die manier. Hier verbergt Hij zich achter vele raadsels, achter al het lijden dat er in de wereld is, achter de vele tegenstrijdigheden in ons bestaan.

Of hij zich op enige andere plaats in het universum in al Zijn heerlijkheid openbaart weten we niet. We weten dat Hij het niet doet op aarde, en daarom is de aarde geen hemel. Maar eens zal God aan het einde van de geschiedenis, het universum herscheppen.

'Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan' (Openbaring 21:1). Het is de profeet Johannes die ons dit vertelt in het laatste Bijbelboek.

God zal echter niet alleen het universum herscheppen. Hij zal ook de doden opwekken. Nu begint het ons te duizelen, zoveel vragen als er nu rijzen. We kunnen ons dit gewoonweg niet voorstellen. Onze beelden en voorstellingen zijn afkomstig uit de ons bekende werkelijkheid - maar hier staan we oog in oog met het volslagen onbekende, het volslagen nieuwe. Daarom kunnen we ons er geen beeld van vormen, en daarom is het ook zo moeilijk te geloven.

Maar nu doet het nieuwe testament iets heel onverwachts. Het vraagt ons, om nog een keer naar de Here Jezus te kijken. Een keer in onze geschiedenis heeft datgene plaatsgevonden wat gebeuren zal aan het einde van de geschiedenis: er is er Een, die de opstanding niet voor Zich heeft, maar achter Zich. Jezus werd niet alleen ten grave gedragen, zoals alle anderen - Hij stond ook weer op uit het graf. Hij stond in levende lijve op, Hij at en dronk terwijl Zijn discipelen toekeken.

Ook jij kunt hem ontmoeten als de levende en zeggen: Hij is waarlijk opgestaan. Vandaag zit Hij aan de rechterhand Gods, dat houdt in dat Hij Gods mede-regent is aan wie alle macht in de hemel en op aarde is gegeven. Zelf zegt Hij: 'Ik leef en gij zult leven' (Johannes 14:9).

De kracht die Jezus uit de doden opwekte zal eens ook jou uit het graf doen opstaan.

Een happy-end dus? Ja, zo zou je het misschien kunnen noemen, al is 'happy' nu niet precies het juiste woord. In de bijbel heet het 'zalig', maar dat woord is eigenlijk niet goed vertaalbaar. Het heeft iets met vreugde te maken, een onmetelijke vreugde, waar we wel een vermoeden van kunnen hebben, maar die we niet kunnen beschrijven en al helemaal niet kunnen definiëren.

Maar dit beeld vertoont een schrille dissonant, die we niet moeten verbergen. Bij de opstanding zullen sommige mensen niet gekleed zijn in de gerechtigheid van God. Ze hadden gedacht dat ze het wel zouden redden met hun eigen gerechtigheid - als ze überhaupt al aan de opstanding en het oordeel dachten. Ze vielen ten offer aan de grote misvatting dat ze Christus en Zijn gerechtigheid niet nodig hadden. Toen aan hen het aanbod werd gedaan van de vergeving van zonden en de gemeenschap met de Zoon van God, antwoordden ze: 'Helaas, dat komt me op het ogenblik niet zo goed uit, ik ben druk bezig met andere, belangrijker zaken - later misschien'. En dat is het enige - ja, werkelijk het enige - wat een mens buiten de zaligheid kan plaatsen, buiten de hemel. In de bijbel wordt dat beschreven als iets onbegrijpelijks: dat iemand vrijwillig afziet van wat wij het grote geschenk hebben genoemd.

Het geschenk ligt voor het grijpen. Het wordt geschonken, je hoeft het niet te verdienen. Het wordt aan onwaardigen gegeven. Als je je onwaardig voelt, dan is het voor jou. De vergeving van zonden is voor jou. Het nieuwe leven is voor jou - en het eeuwige leven. God heeft op jouw 'ja' gewacht. Zou je het nu maar niet uitspreken? Je kunt teruggaan naar hoe kom ik tot geloof en door het gebed uit te spreken 'ja' zeggen. Of met je eigen woorden, dat doet er niet toe. God is de beste verstaander ter wereld.

Over dit geschenk zou je toch alles willen weten? Wel, toets dan maar eens in de zoekmachine van deze site het woord ‘hemel’ in. Om nog veel meer aan de weet te komen. Maar óók: praat er met anderen over. Je zult versteld staan!

Nadenken over de hemel

De Bijbel begint direct al met een tekst waarin de hemel voorkomt. Als je het eerste hoofdstuk van de Bijbel doorleest welke betekenissen van het begrip hemel kun je daar uit afleiden?

Welke zaken worden genoemd die in / aan de hemel zijn of daarmee verband houden?

Welke zaken worden na de zondvloed genoemd die verband houden met de hemel? Genesis 9:14 / Jesaja 55:10 / 1 Koningen 18:45 / Job 1:16 / 2 Samuel 22:14

Welke betekenis heeft hemel nog meer volgens de volgende tekst en wat is daar
aanwezig? 2 Kronieken 6:21 / Psalm 11:4

Wat kun je uit de volgende teksten afleiden over de Vader, de Zoon en de Heilige Geest ? Mattheüs 5:16 / Johannes 3:13 / Mattheüs 3:16

De hemel is de woonplaats van God. Wat leer je echter uit de volgende teksten?
2 Kronieken 2:6 en 6:18 / Efeze 4:10

In de laatste teksten wordt niet alleen over de hemel gesproken, maar ook over de hemel der hemelen. Het wijst erop dat er meer hemelen zijn. Waarover wordt in de volgende tekst gesproken en hoe wordt die plaats in 2 Korinthe en in Lucas 23 genoemd? 2 Korinthe 12:2 / Lucas 23:42

Wat is de relatie van de gelovigen met de hemel? Filippi 3:20 / Lucas 10:20 / Hebreeën 12:23

Er wordt in de Bijbel een verband gelegd tussen engelen en hemellichamen. Wat kun je daarover afleiden als je de volgende teksten in de NBG en NBV vergelijkt?
Deuteronomium 4:19 / 2 Koningen 17:16 / Deuteronomium 17:3

Wat zal er in de toekomst met de hemelen gebeuren?
2 Petrus 3:7 - 13

Wist je trouwens over het bestaan van God's bibliotheek ?

Voor het besef van veel bijbelschrijvers zijn er in de hemel allerlei boeken. Koning David is ervan overtuigd dat de dagen van zijn leven in Gods boek zijn opgeschreven (Psalm 139:16). En niet alleen het aantal dagen, maar ook wat er tijdens die da­gen gebeurt. Het is voor David een grote troost. In Psalm 56 schrijft hij: 'Mijn om­zwervingen hebt U opgetekend'. Aantekeningen over ons leven in de hemel. Een hemels dagboek ...

In het laatste boek van de Bijbel kom je nog meer van die boeken tegen. God heeft op Zijn troon een soort geschiedenisboek in handen. Alles wat was en is en zal zijn, staat erin beschreven. God houdt letterlijk de geschiedenis in Zijn hand (Openb. 5:1). In de laatste hoofdstukken lees je over
nog veel meer boeken. Johannes schrijft: 'Toen zag ik een grote witte troon en Hem Die daarop zat. De aarde en de hemel vluchtten van Hem weg en verdwenen in het niets. Ik zag de doden, jong en oud, voor de troon staan. Er werden boeken ge­opend. Toen werd er nog één geopend: het boek van het leven' (Openb. 20:11 e.v.).

Het is opvallend dat het geschiedenisboek van God met zeven zegels is verzegeld. In de inhoud mag niet geknoeid worden. Daarom is er ook maar Eén Die waardig is de geschiedenis te lezen en naar Gods plan uit te voeren. En dat is Jezus.

In de andere boeken worden namen bijge­schreven, maar ook doorgeschrapt. Niet iedereen staat in het boek van het Leven. Maar Jezus belooft: 'Wie overwint, zijn naam zal Ik niet uit het boek van het leven schrappen' .

Een bibliotheek in de hemel: dagboeken, een geschiedenisboek, een soort bevol­kingsregister.
Iedereen zal begrijpen dat dit menselijke taal is. Maar er schuilt een diepe werkelijk­heid achter. God kent onze namen. God weet ook van onze daden. In welk boek sta jij?

De openingszin van het eerste bijbelboek bevat het welbekende `in het begin schiep God de hemel en de aarde'.

De woorden hemel en aarde komen veelvuldig in de bijbel voor en gaan ons bevattingsvermogen al snel te boven. Soms wordt er het firmament met sterren en hemellichten mee bedoeld. In andere situaties heeft het betrekking op de atmosfeer waar de vogels vliegen en waaruit het regent. Het hebreeuws voor hemel is sha·ma'yim, en betekent in essentie `dat wat hoog of verheven is'. Het Griekse woord luidt ouranos, hetgeen verwant is aan oros, wat naar boven gericht of berg betekent. Als Jezus over het koninkrijk spreekt duidt hij dit aan als het koninkrijk der hemelen. Hij leert zijn discipelen te bidden: `Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel.' (Mt 6:9-10) Het is duidelijk dat hiermee een ander soort van hemel wordt bedoeld.

God is hoog verheven. Het was niet toevallig dat Mozes en de zonen van Israël ertoe over gingen voor Jhwh een lied te zingen: `Ik wil zingen voor de HEER, zijn macht en majesteit zijn groot!' (Ex 15:1) De Almacht is verheven boven de gehele schepping, waarbij Hij zich vernedert voor hen die op aarde zijn. Met betrekking tot zijn verbond met Israël bleef Hij trouw. In het boek Kronieken wordt gezegd: `Koning Churam van Tyrus stuurde afgezanten naar David en leverde hem cederhout en metselaars en timmerlieden voor de bouw van een paleis. David besefte dat de HEER hem had aangesteld als vorst over Israël, want hij had hem ten behoeve van Israël, zijn volk, tot een machtig koning gemaakt.' (1 Kron 14:1-2) Zolang als het volk begreep dat Jhwh hun enige werkelijke koning was die de vervulling van de beloftes verwezenlijkte, was er voorspoed. `Zing voor God, zing een lied, zing voor onze koning, zing hem een lied: God is koning van heel de aarde. Zing een feestelijk lied. God heerst als koning over de volken, God zetelt op zijn heilige troon.' (Ps 47:7-9) `U, HEER, bent de hoogste op heel de aarde, boven alle goden hoog verheven. Verheven boven alle volken is de HEER, verheven boven de hemel zijn luister. Wie is gelijk aan de HEER, onze God, die hoog daarboven zijn woning heeft.' (Ps 97:9; 113:4,5)  

Als Jezus over het koninkrijk der hemelen spreekt maakt hij duidelijk dat alle andere koninkrijken voorbij zullen gaan. Het koninkrijk van God en Christus zal een eind maken aan het koninkrijk van de wereld en `de zonen van de duivel', tot vreugde van `de zonen van koninkrijk' - Mt 13:38 Liefdevol leert hij zijn volgelingen dat het niet gepast is wanneer de ene broeder zich van een ander wil onderscheiden. Niemand is de grootste. `Gij moet u geen rabbi laten noemen, want één is uw leraar, terwijl gij allen broeders zijt. Noemt bovendien niemand op aarde uw vader, want één is uw Vader, de Hemelse. Laat u ook geen 'leiders' noemen, want één is uw Leider, de Christus. De grootste onder u moet echter uw dienaar zijn. Al wie zich verhoogt, zal vernederd worden, en al wie zich vernedert, zal verhoogd worden' - Mt 23:8-12.

De profeten hadden bij vele gelegenheden gesproken: `Wie hoogmoedig was, slaat de ogen neer, wie trots was, buigt het hoofd. Want de dag komt dat alleen de HEER hoog verheven is.' (Jes 2:11) `Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen.' (Jes 55:9) Dieren bewonen hun nesten en holen en de aardse mens verblijft in zijn woning. Dit maakt dat veel mensen God letterlijk zien gezeten op een troon omringd door dikke wolken. Jesaja helpt ons een beter beeld te vormen en schrijft: `Hij troont boven de schijf van de aarde - haar bewoners zijn als sprinkhanen -, hij spreidt de hemel uit als een doek, spant hem uit als een tent om in te wonen.' (Jes 40:22) Indien de Schrift over de vaste woonplaats spreekt die in de hemel is, zijn we snel geneigd hieraan een letterlijke invulling te geven - 1 Kon 8:39. De analogische beschrijvingen dienen ons te helpen meer begrip te krijgen van de geestelijke wereld die we moeilijk kunnen bevatten. `Dit zegt de HEER: De hemel is mijn troon, de aarde mijn voetenbank. Waar zouden jullie een huis voor mij kunnen bouwen? En wat zou mij als rustplaats dienen?' (Jes 66:1)

De psalmist schrijft in soortgelijke beeldspraak als hij zegt dat God vanuit de hemel heeft neergezien op de mensenzonen, om te zien of er iemand bestaat die inzicht heeft, iemand die Hem zoekt - Ps 14:2; 102:19. Vanuit het onmetelijke in alle dimensies ziet Hij de aarde zoals hij ook naar de hemel kijkt - Ps 113:6. `Toen sprak Salomo: `HEER, u hebt gezegd dat u in een donkere wolk wilde wonen. Welnu, ik heb voor u een vorstelijk huis gebouwd, dat voor altijd uw woning kan zijn. HEER, God van Israël, er is geen god zoals u, noch in de hemel, noch op de aarde. U houdt u aan het verbond en blijft trouw aan uw dienaren die u met heel hun hart toegewijd zijn.' De tempel werd gebouwd tot eer van Jhwh, als de symbolische weergave van een grotere werkelijkheid. Salomo begreep dat er noch in de hemel of op aarde een andere God zou zijn. In niet mis te verstane woorden vervolgt hij: `Zou God werkelijk bij de mensen op aarde kunnen wonen? Zelfs de hoogste hemel kan u niet bevatten, laat staan dit huis dat ik voor u heb gebouwd.'  (2 Kron 6:1,2, 14,18)

Judas spreekt over engelen die hun oorsprong [Arche] niet behielden en hun hemelse verblijfplaats verlieten - Judas 6. De engelen in de droom van Jakob werden gezien op een ladder die van de aarde tot de hemel reikte. Ze klommen opwaarts of daalden neer - Gen 28:12-13. Zoals de sterren de hemel sieren door hun ordening, zo schitteren de engelen als een groots hemelleger gevormd - Ps 103:20-21. In zinnebeeldige voorstelling dienen de hemelen als Gods intieme groep van heilige vrienden - Ps 89:5-7. Paulus beschrijft hoe God hen samenstelt tot regeringen, autoriteiten en heerschappij: `hoe overweldigend groot de krachtige werking van Gods macht is voor ons die geloven. Die macht was ook werkzaam in Christus toen God hem opwekte uit de dood en hem in de hemelsferen een plaats gaf aan zijn rechterhand, hoog boven alle hemelse vorsten en heersers, alle machten en krachten en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld maar ook in de toekomstige. Hij heeft alles aan zijn voeten gelegd en hem als hoofd over alles aangesteld, voor de kerk, die zijn lichaam is, de volheid van hem die alles in allen vervult.' (Ef 1:19-23) Tegen de goddeloze engelen, die hun door God geschonken orde en oorsprong verlieten, voeren we strijd. Zij zijn als regeringen, autoriteiten en wereldheersers - Ef 6:12. Gods vermogen om in almacht, wijsheid, gerechtigheid en liefde te regeren worden door de hemelen bekendgemaakt. Verheven zijn al zijn uitingen. Geen schepsel is met Hem te vergelijken. Dit is wat Daniël Nebukadnezar deed verstaan toen hij zei: `uw koninkrijk zal u behouden blijven nadat gij weet dat de hemel heerst.' (Dan 4:25-26) Overeenkomstig de engelen in de droom van Jakob, beschrijft Johannes de goddelijke woonplaats: `Hierna had ik een visioen. Er stond een deur open in de hemel. De stem die me eerder had toegesproken met het geluid van een bazuin, zei nu: `Kom hierboven, dan laat ik je zien wat er hierna gebeuren moet.' Op hetzelfde moment raakte ik in vervoering. Er stond een troon in de hemel en daarop zat iemand. Degene die daar zat had een uiterlijk als van jaspis en sarder, en rond de troon was een regenboog die eruitzag als smaragd.' (Op 4:1-3)  

De uitnemende aarde

De aarde wordt in het Hebreeuws met e´rets aangeduid en heeft betrekking op onze planeet, een landgebied, grond of de bewoners ervan. Het Griekse oi·kou´me·ne, betekent `bewoonde aarde'. We treffen het woord bijvoorbeeld aan in het gedeelte waar wordt gezegd dat Satan naar `de bewoonde aarde' wordt geslingerd of in delen waar gesproken wordt over het koninkrijk dat zal worden gepredikt op de `gehele bewoonde aarde' - Op 12:9, Mt 24:14. De aarde beantwoorde aan Gods wil, alles was er goed! `God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. Hij zegende hen en zei tegen hen: `Wees vruchtbaar en word talrijk, bevolk de aarde en breng haar onder je gezag: heers over de vissen van de zee, over de vogels van de hemel en over alle dieren die op de aarde rondkruipen.' (Gen 1:27, 28) Het doel van de aarde om bewoond te worden werd in latere tijden bevestigd. `Dit zegt de HEER, die de hemel geschapen heeft - hij is God! -, die de aarde gemaakt en gevormd heeft en die haar heeft gegrondvest - niet als chaos schiep hij de aarde, maar om te bewonen heeft hij haar gevormd: Ik ben de HEER, er is geen ander.' (Jes 45:18)

De hoop om blijvend op aarde te leven wordt mogelijk gemaakt als gevolg van een gunstig voornemen voor de mensheid. Alle kwaadaardige bitterheid zal verdwijnen. `Slechte mensen worden verdelgd, wie hopen op de HEER, zullen het land bezitten. Nog even, en verdwenen is de zondaar, je kijkt waar hij is, maar vindt hem niet. Wie nederig zijn, zullen het land bezitten en gelukkig leven in overvloed en vrede.' (Ps 37:9-11) `De rechtvaardigen zullen het land bezitten en het bewonen, hun leven lang.' (Ps 37:29) Generaties komen en gaan, de een na de andere, maar de aarde zal blijven bestaan. Voor Israël zou Jhwh als een woning blijken te zijn, geslacht na geslacht - Ps 90:1. En inderdaad was Hij een ware woning voor zijn volk. Hij verzamelde hen en hield hen warm en omringde hen teder. Maar de bewoners hadden het niet gewild! `Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en stenigt wie naar haar toe zijn gestuurd! Hoe vaak heb ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens verzamelt onder haar vleugels, maar jullie hebben het niet gewild. Jullie stad wordt eenzaam aan haar lot overgelaten. Ik verzeker jullie: vanaf nu zullen jullie mij niet meer zien, tot de tijd dat je zult zeggen: “Gezegend hij die komt in de naam van de Heer!”' (Mt 23:37-39)

De oude getrouwen zagen vurig uit naar het herstel van de tuin van Eden, een land dat vloeide van overvloed en vrede. God zou zijn belofte nimmer verbreken. Daarbij had de Wet niets tot volmaaktheid gebracht, het invoeren van een betere hoop zou dat wel doen - Hebr 7:19. Paulus schreef: `Jezus daarentegen ontving het mét een dergelijke bekrachtiging, toen tegen hem werd gezegd: `De Heer heeft gezworen, en komt op zijn eed niet terug: “Jij bent priester voor eeuwig.” Daardoor staat Jezus garant voor een veel beter verbond.' (Hebr 7:21-22) Jesaja had gesproken: `Hoe welkom is de vreugdebode die over de bergen komt aangesneld, die vrede aankondigt en goed nieuws brengt, die redding aankondigt en tegen Sion zegt: `Je God is koning!' (Jes 52:7) Hieraan refererend beargumenteert Paulus dat zij de vervulling van de belofte niet hebben verkregen, omdat God iets beters voor ons  voorzag, opdat ze zonder ons niet tot volmaaktheid gebracht zouden worden - Hebr 11:39-40. Door middel van het Gods koninkrijk zullen de dingen in de hemelen en op aarde hersteld worden, waarbij Jezus een uitnemender openbare dienst heeft verkregen, zodat hij ook de middelaar van een dienovereenkomstig beter verbond is, dat wettelijk bevestigd is op betere beloften - Hebr 8:6.

Petrus sprak over nieuwe hemelen en een nieuwe aarde en verklaarde dat de hemelen en de aarde van nu voor het vuur opgespaard en ze worden bewaard voor de dag van het oordeel en van de vernietiging der goddeloze mensen - 2 Petr 3:7. Hiermee worden niet de stoffelijke hemelen en de aarde bedoeld. De nieuwe schepping zal de profetie van Jesaja vervullen, waar hij zegt: `Zie, ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Wat er vroeger was raakt in vergetelheid, het komt niemand ooit nog voor de geest. Er zal alleen maar blijdschap zijn en groot gejuich om wat ik schep. Ik herschep Jeruzalem in een jubelende stad en schenk haar bevolking vreugde. Dan zal ik over Jeruzalem jubelen en mij verblijden over mijn volk. Geen geween of geweeklaag wordt daar nog gehoord. Geen zuigeling zal daar meer zijn die slechts enkele dagen leeft, geen grijsaard die zijn jaren niet voltooit; want een kind zal pas sterven als honderdjarige, en wie geen honderd wordt, geldt als vervloekt. Zij zullen huizen bouwen en er zelf in wonen, wijngaarden planten en zelf van de opbrengst eten; in wat zij bouwen zal geen ander wonen, van wat zij planten zal geen ander eten. Want de jaren van mijn volk zullen zijn als de jaren van een boom; mijn uitverkorenen zullen zelf genieten van het werk van hun handen. Zij zullen zich niet tevergeefs afmatten en geen kinderen baren voor een verschrikkelijk lot. Zij zullen, met heel hun nageslacht, een volk zijn dat door de HEER is gezegend.' (Jes 65:17-23)
 Het woord aarde heeft in symbolische zin betrekking op mensen die op de aarde leven. Zoals we eerder aangaven betekent het Griekse `bewoonde aarde'. Het woord aarde wordt ook symbolisch gebruikt om daarmee de stabiele mensheid mee aan te duiden. De rusteloze mensheid worden zinnebeeldig voorgesteld door de zee. Zo lezen we in Jesaja: `Maar de goddelozen blijven onrustig als de zee, die nooit rust kent; haar golven woelen vuil en modder op.' (Jes 57:20)

Paulus met zijn vrienden

Paulus schreef dat Christus hem zou bevrijden van elk goddeloos werk en hem zou redden voor het hemelse koninkrijk - 2 Tim 4:18. `Wat ik bedoel, broeders en zusters, is dit: wat uit vlees en bloed bestaat kan geen deel hebben aan het koninkrijk van God; het vergankelijke krijgt geen deel aan de onvergankelijkheid.' (1 Kor 15:50) Jezus beloofde zijn getrouwen een woning, in het huis van zijn Vader:  `Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij. In het huis van mijn Vader zijn veel kamers; zou ik anders gezegd hebben dat ik een plaats voor jullie gereed zal maken? Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben.' (Joh 14:1-3) Gedurende de laatste uren dat Jezus met zijn apostelen samen was sprak hij in zijn vurige gebed de wenst uit weer samen met zijn vrienden te mogen zijn. `Vader, verhef mij nu tot uw majesteit, tot de grootheid die ik bij u had voordat de wereld bestond.' (Joh 17:5) `Vader, u hebt hen aan mij geschonken, laat hen dan zijn waar ik ben. Dan zullen zij de grootheid zien die u mij gegeven hebt omdat u mij al liefhad voordat de wereld gegrondvest werd.' (Joh 17:24)

Aan de Efeziërs wordt te kennen gegeven dat zij werden geroepen in de ene hoop waartoe ze werden geroepen - Ef 4:4. Ja, hun burgerschap is in de hemel, en van daar verwachten zij hun redder, de Heer Jezus Christus. Met de kracht waarmee hij in staat is alles aan zich te onderwerpen, zal hij ons armzalig lichaam gelijk maken aan zijn verheerlijkt lichaam - Fil 3:20-21. Zo schreef  ook Petrus: `Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus: in zijn grote barmhartigheid heeft hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in hoop. Er wacht u, die door Gods kracht wordt beschermd omdat u gelooft, in de hemel een onvergankelijke, ongerepte erfenis die nooit verwelkt. U ziet de redding tegemoet, die aan het einde van de tijd zeker geopenbaard zal worden.' (1 Pe 1:3-4) `U allen, heilige broeders en zusters, die deel hebt aan de hemelse roeping, richt uw aandacht op Jezus, de apostel en hogepriester van het geloof dat wij belijden.' (Hebr 3:1)

In deze geïnspireerde woorden maakt de apostel Paulus de Hebreeuwse christenen in Judea duidelijk dat zij een hemelse en geen aardse roeping hebben. `Broeders en zusters, dankzij het bloed van Jezus kunnen we zonder schroom binnengaan in het heiligdom.' (Hebr 10:19) Zo, laten wij God dan naderen met een oprecht hart en een vast geloof, nu ons hart gereinigd is, wij van een slecht geweten bevrijd zijn en ons lichaam met zuiver water is gewassen - Hebr 10:22. Paulus geeft hiermee aan dat de toekomst van de gemeente is gelegen in de hemelse heilige plaats, getypeerd door de tempel, het heiligdom [Heb. misj·kan - woonplaats, woning, tabernakel; Gr. ske´ne ofwel tent, hut, woonplaats, woning]. `Nee, u staat voor de Sionsberg, voor de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en voor duizenden engelen die in vreugde bijeen zijn, voor de gemeenschap van eerstgeborenen, die in de hemel ingeschreven zijn, voor God, de rechter van allen, en voor de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid gekomen zijn.' (Hebr 12:22-23)

Opnieuw zijn het Paulus woorden die duidelijkheid verschaffen. Als hij zijn bezorgdheid tot de Filippenzen uit, en zegt dat er velen zijn die als vijanden van de martelpaal van de Christus wandelen, als mensen die hun zinnen hebben gericht op de dingen op de aarde, vervolgt hij: `Ik heb u al vaak gezegd, en zeg nu zelfs met tranen in mijn ogen: velen leven als vijand van het kruis van Christus en gaan hun ondergang tegemoet. Hun god is hun buik, hun eer is schaamteloosheid en hun aandacht is alleen gericht op aardse zaken. Maar wij hebben ons burgerrecht in de hemel, en van daar verwachten wij onze redder, de Heer Jezus Christus. Met de kracht waarmee hij in staat is alles aan zich te onderwerpen, zal hij ons armzalig lichaam gelijk maken aan zijn verheerlijkt lichaam.' (Fil 3:18-21) `Er zijn lichamen aan de hemel en lichamen op aarde, maar de schittering van een hemellichaam is anders dan die van een aards lichaam.' (1 Kor 15:40)

Bijna twee duizend jaar geleden werd Christus uit de doden opgewekt, de eersteling van hen die ontslapen zijn - 1 Kor 15:20. `Maar ieder op de voor hem bepaalde tijd: Christus als eerste en daarna, wanneer hij komt [Parousia], zij die hem toebehoren.' (1 Kor 15:23) `Ik zal u een geheim onthullen: wij zullen niet allemaal eerst sterven - toch zullen wij allemaal veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, wanneer de bazuin het einde inluidt. Wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de doden worden opgewekt met een onvergankelijk lichaam en zullen ook wij veranderen. Want het vergankelijke lichaam moet worden bekleed met het onvergankelijke, het sterfelijke lichaam met het onsterfelijke. En wanneer dit vergankelijke lichaam is bekleed met het onvergankelijke, dit sterfelijke met het onsterfelijke, zal wat geschreven staat in vervulling gaan: `De dood is opgeslokt en overwonnen.' (1 Kor 15:51-54) Dit komt overeen met een gedeelte uit de brief aan de Thessalonicenzen. `

Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn [tijdens de  Parousia], samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn.' (1 Th 4:16-17) Sommigen van hen die de Christus toebehoren zullen niet sterven zoals de andere. In openbaringen wordt over hen gezegd dat ze op het punt stonden gedood te worden. Dit zal het moment zijn waarop zij allen verzegeld worden en het getal vol zou zijn. `Toen het lam het vijfde zegel verbrak, zag ik aan de voet van het altaar de zielen van al degenen die geslacht waren omdat ze over God hadden gesproken en vanwege hun getuigenis. Ze riepen luid: `O heilige en betrouwbare Heer, wanneer zult u de mensen die op aarde leven eindelijk straffen en ons bloed op hen wreken?' Ieder van hen kreeg witte kleren. Verder werd hen gezegd nog een korte tijd geduld te hebben, totdat ook de andere dienaren, hun broeders en zusters die net als zij zouden worden gedood, zich bij hen gevoegd zouden hebben.'  (Op 6:9-11)

Nimmer hiervoor was het voor mensen mogelijk de jeugdige frisheid te bewaren. Aan de aardse mens behoort immers geen redding toe. Zijn geest gaat uit en keert terug naar zijn grond, zijn gedachten vergaan - Ps 146:3-4. En God bemoedigde allen en gaf de troostende woorden: `Kom, eet het brood dat ik je geef, drink de wijn die ik heb gemengd.' (Spr 9:5) Met welk doel zou dit `eten en drinken' plaatsvinden? `Terwijl ze aten, nam hij een brood, sprak het gebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: `Neem hiervan, dit is mijn lichaam.' Mr 14:22 `Met kostbaar bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus.' (1 Pe 1:19) `Wij weten dat wanneer onze aardse tent, het lichaam waarin wij wonen, wordt afgebroken, we van God een woning krijgen: een eeuwige, niet door mensenhanden gemaakte woning in de hemel. Wij zuchten in onze aardse tent en zouden willen dat onze hemelse woning er nu al over wordt aangetrokken. We zijn er echter zeker van dat we ook ontkleed niet naakt zullen zijn. Zolang we in onze aardse tent verblijven zuchten we onder een zware last, omdat we niet willen dat deze kleding wordt uitgetrokken; we willen dat er nieuwe over wordt aangetrokken, zodat het sterfelijke door het leven wordt verslonden.' (2 Kor 5:1-4)

Johannes gaf zijn `kindertjes' de aanmoediging in eendracht met Christus te blijven: `Blijf dus in hem, kinderen. Dan kunnen we vol vertrouwen zijn wanneer hij verschijnt en hoeven we ons niet te schamen bij zijn komst.' (1 Joh 2:28) Het is fijn om kind te zijn, nog volledig vrij van alle verantwoordelijkheden die volgen zullen. Kinderen hebben voldoende aan het moment dat ze genieten, en zijn zich niet bewust van een leven als volwassenen. Thans zijn wij als jonge kinderen. Wat wij dan, als volwassen zonen, zullen zijn is nog niet volledig ontvouwen. Wij weten wel dat wanneer hij openbaar gemaakt wordt, wij aan hem gelijk zullen zijn, want wij zullen hem zien zoals hij is - 1 Joh 3:2. De overwinnende leden van de gemeente zullen worden gemaakt tot pilaren in de tempel van God. Op hen is de naam van God en van de stad, het nieuwe Jeruzalem, geschreven. In de hemel wordt een troon gezien en er is iemand op gezeten - Op 4:2. De heiligen zijn voor de troon van God en zij verrichten er dag en nacht heilige dienst voor hem in zijn tempel en Degene die op de troon is gezeten, zal zijn tent over hen uitspreiden - Op 7:15. `Er klonk een luide stem uit de hemel, die tegen hen zei: `Kom hierboven.' Toen stegen ze in de wolk op naar de hemel, voor het oog van hun vijanden. Op dat moment kwam er een zware aardbeving, die een tiende deel van de stad verwoestte. Zevenduizend mensen werden door de aardbeving gedood, de rest werd door vrees bevangen en begon de God van de hemel eer te bewijzen.' (Op 11:12-13)

Christus en de heiligen bevinden zich dan op de berg Sion. Zij werden uit het midden van de mensen gekocht als eerstelingen voor God en voor het Lam - Op 14:1-4. Zij zijn dan Zonen van God - Ps 2:6-7, Han 13:33, en zijn genaderd tot een berg Sion en een stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en myriaden engelen, in algemene vergadering en de gemeente van de eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen - Hebr 12:22. Deze zijn van de aarde gekocht om blijvend met Christus dienstbaar te zijn, als getrouwen die de overwinning behalen over het wilde beest en over zijn beeld en over het getal van zijn naam - Op 15:1-2. Ja, dit zal de tijd zijn dat de troon van God en van het Lam in de stad zal zijn en dat zijn slaven heilige dienst voor hem zullen verrichten. Zij zullen zijn aangezicht zien en zijn naam zal op hun voorhoofd zijn. Jhwh zal hen verlichten en zij zullen als koningen tot in alle eeuwigheid regeren - Op 22:1-5.

Het nieuwe Jeruzalem

`Wie is naar de hemel geklommen en weer afgedaald? Wie heeft de wind met zijn handen gevangen? Wie heeft het water in zijn mantel gebonden? Wie heeft de grenzen van de aarde bepaald? Noem mij zijn naam, en de naam van zijn zoon, Als je die kent.' (Spr 30:4) Aldus is de hoop van de getrouwen gelegen in een eeuwig hemels huis. Zij beseffen dat wanneer hun aardse huis ontbonden zal worden, zij een niet met handen gemaakt gebouw van God zullen betrekken - 2 Kor 5:1. Ze zullen tot een koninkrijk en tot priesters worden gemaakt en zij zullen als koningen over [Gr. epi - op, door, over, tegen] de aarde regeren. Nagenoeg alle vertalingen geven het laatste deel van de tekst weer als `op de aarde'.

Het geestelijke rijk is altijd al een moeilijk te bevatte domein geweest. Gelukkig zijn er meerdere details te lezen in de Schrift. Zo lezen we dat de Christus zelf uit de hemel zal neerdalen met een bevelende roep, waardoor zij die in eendracht met Christus zijn zullen opstaan - 1 Th 4:16. Wat betekent de uitdrukking dat 'hij opsteeg' nu anders dan dat hij ook naar de lagere gewesten, dat wil zeggen de aarde, is neergedaald - Ef 4:9? Het Nieuwe Jeruzalem zal eveneens uit de hemel neerdalen en haar fundamenten vestigen - Op 3:12; 21:2-3, 19. In die tijd zal de tent van God [misj·kan - tabernakel] bij de mensen zijn en Hij zal bij hen verblijven - Op 21:3.

De tabernakel in de wildernis en de tempels te Jeruzalem waren slechts zinnebeeldig. Er is geen noodzaak meer voor de met handen gemaakte tempels. `Maar een tempel zag ik niet in de stad, want God, de Heer, de Almachtige, is haar tempel, met het lam. De stad heeft het licht van de zon en de maan niet nodig: over haar schijnt Gods luister, en het lam is haar licht. De volken zullen in haar licht leven en de koningen op aarde betuigen daar hun lof. De poorten zullen overdag nooit gesloten worden, en nacht zal het er niet meer zijn.' (Op 21:22-25)

Iedereen zal een keer sterven

Dag-in-dag-uit maken velen het mee: er is iemand overleden en vregen velen zich af  'waar zal hij of zij nu zijn'?. En natuurlijk zal ik ook een keer sterven. En dan? Ben je misschien bang? Hoe is het, na de dood?

Weet dan: angst voor de dood is een veelvoorkomende emotie. Het hoort bij het leven van de mensen sinds Gods woorden op de mensheid van toepassing waren: 'Als je zondigt, zul je sterven'. De eerste mensen kregen een voorproefje wat dat ongeveer zou kunnen inhouden, toen ze de tuin van God moesten verlaten. De zonde bracht scheiding tussen de mens en God. De dood zou een definitieve scheiding betekenen: voor altijd zonder God.

Boos
De dood maakt God boos. Je ziet het als Jezus bij het graf van zijn vriend Lazarus komt: hij wordt boos en verslaat de dood (Johannes 11:33,38). Eerst door Lazarus terug te roepen, later door zélf te sterven en weer op te staan. Zo verloor de dood zijn rechten op hen die hun vertrouwen in Jezus zouden stellen.

Vijand
De dood is wel overwonnen, maar nog niet definitief uitgeschakeld. Dat komt nog, dat moment komt er wel aan, maar totdat Jezus terugkomt, is de dood nog een vijand, die het gemunt heeft op ons lichaam. Het lichaam is geen overbodige ballast. God heeft ons gemaakt om in eeuwigheid met geest, ziel en lichaam hem te dienen (1 Tessalonicenzen 5:23). Het gaat hem niet alleen om onze ziel, maar om ons als hele mens. Je lichaam is net zo wezenlijk voor je als je innerlijk: je karakter en je geloof. Het is niet vreemd of onnatuurlijk als je bang bent voor een vijand die je in het diepst van je bestaan treft.

Angst voor de dood
Er verschillende soorten van angst voor de dood:
De angst voor de pijn en het ziekbed
Natuurlijk zie je daar tegenop. 't Is natuurlijk geruststellen, dat er veel gedaan kan worden aan pijnbestrijding en hulp aan bed. Maar het lijden wordt daarmee niet weggenomen. Als christen mag je weten, dat ook in die omstandigheden de Heer nabij is en in het lijden deelt. In al onze benauwdheid is hij benauwd (Jesaja 63:9).

De angst om los te laten
Als je sterft, laat je dierbare mensen en dingen achter. Hoe zal het verder met ze gaan. Je moet ze loslaten. Bezit, ambities en relaties – ze ziijn niet je eigendom, dat je moet vasthouden en verdedigen. Ze zijn uiteindelijk van God, die ze vasthoudt. Je mag er een tijd lang van genieten. Krijgen ze niet een heel andere betekenis voor ons als we ze zo zien? Als wij ze los (moeten) laten, gaat God met ze verder ....

De angst voor wat er na het sterven komt
Elke dag ontvangen we als gave van God, die ook deze dag met ons meevoelt (Klaagliederen 3:23) om zijn barmhartigheid (= genadige goedheid) te bewijzen. Hij is een God van levenden en niet van doden (Matteüs 22:32). Voor Hem maakt de lichamelijke dood geen wezenlijk verschil. Daarom schrijft Paulus, dat sterven voor hem gelijk is aan 'met Christus' zijn (Filippenzen 1:23). Als je door Jezus' lijden met God verzoend bent, verandert er bij het sterven wel wat, maar toch niet zoveel: eerst is God bij jou, daarna ben jij bij God!

[ Laat het maar zingen in je hart ]

Bij Jezus
De Bijbel zegt niet zoveel over de toestand na het sterven. Wij zeggen wel, dat wie in Jezus gelooft "naar de hemel" gaat, maar ook dat staat maar één keer in de Bijbel (2 Korintiërs 5:1). Niet de plaats waar je dan bent, maar met wie je daar bent is belangrijk: met of bij Jezus (Filippenzen 1:23; vgl. 1 Tessalonicenzen 4:17). Daar gaat het om: je zult zijn bij Hem die jou liefheeft. Door het geloof in het verlossingswerk van Jezus ben je in een levende relatie met God gekomen. Hier op aarde ervaar je daar soms iets van. Maar dan zal dat volmaakt zijn.

Een nieuwe naam
Je krijgt een nieuwe naam (Openbaring 2:17), die niemand kent dan Jezus en jijzelf. Die naam drukt iets uit van die heel persoonlijke liefdeband die er is tussen hem die de naam geeft en jou. Je gaat niet op in het 'niets', in een oerzee, maar je bent en blijft een kostbare persoon, die met een koosnaam wordt aangesproken door de Allerhoogste.

Een nieuw lichaam
Je krijgt ook een nieuw lichaam. Je huidige lichaam is als een zaadkorrel, het nieuwe lichaam is het graan dat uit die korrel groeit. Het is je eigen lichaam, maar verheerlijkt en ontdaan van alle zonde en onvolmaaktheid. Je zult altijd bij God zijn als een evenbeeld van Jezus (1 Johannes 3:2). Dan ben je de volkomen mens, door niets gehinderd in het leven met God.

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS