HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

Palmpasen

Door het jaar heen staan er bijzondere dagen op onze kalender. sinds jaar en dag gaat dat zo. daar ook zo onze aandacht aan besteden. Om je enig houvast te geven op deze site een overzicht van de christelijke feesten. Niet dat ze allemaal even indringend worden gevierd, maar meer dan de moeite waard om er niet alleen mee op de hoogte te zijn maar je ook eens nader in te verdiepen. Hieronder én hiernaast een schat aan informatie. Veel genoegen ermee. 

De kerk: palm zondag

                       We houden een behoorlijk aantal christelijke feestdagen. Maar wat houden die dagen eigenlijk in, behalve dat het vrije dagen zijn? Alleen maar recreëren of...?

Op deze dag begint voor de christenen de Goede Week

Deze begint op Palm- of Passiezondag, de zesde zondag van de veertigdagentijd en eindigt met Paaszaterdag.  Het doel van de Goede Week is de overweging van het lijden en sterven van Christus.  De laatste dagen van de Goede Week -Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Paaszaterdag- vormen het hoogtepunt van de voorbereiding op Pasen.

De benaming 'Goede' Week verwijst naar het gegeven, dat de dood dankzij Jezus definitief overwonnen is.  Lange tijd mochten tijdens de Goede Week -en dat gold ook voor de daarop volgende paasweek- geen zware lichamelijke werkzaamheden worden verricht.  

Bij het begin van de Goede Week, op Palmzondag is er de palmwijding.  Deze herinnert aan het gejuich, waarmee men Jezus bij zijn intocht ontving.

De plechtigste week van het kerkelijk jaar is de Stille Week, de week voor Pasen. Gedurende deze week gedenken Christenen de laatste week van Jezus' leven. De Stille Week begint op Palmzondag.

Palmzondag gedenkt de feestelijke intocht in Jeruzalem terwijl de menigte juichte

De grote menigte die voor het feest naar Jeruzalem gekomen was, ging de volgende dag met palmtakken in de hand de stad uit, omdat ze gehoord hadden dat Jezus naar Jeruzalem zou komen. Ze gingen hem tegemoet en riepen:
‘Hosanna! Gezegend hij die komt in naam van de Heer!
Gezegend de koning van Israël!’

(Johannes 12: 12-13)

Later in die week zouden veel van dezelfde mensen deel uitmaken van de menigte die eiste dat Jezus gekruisigd zou worden.

Symbolisme

Christelijke voorgangers gebruiken vaak het verhaal van Palmzondag om eraan te herinneren dat mensen vaak niet erg standvastig in hun geloof zijn. Zo kunnen zij vragen na te denken over de keren dat gelovigen ontrouw geweest zijn aan Christus, of hypocriet toen ze zeiden dat ze achter zijn leer stonden.

Kerkdiensten

In veel kerken worden op Palmzondag Palmpasenstokken of palmtakken in processie gedragen.

De Palmtakken (buxustakken) worden aan het begin van de 40-dagentijd verbrand en leveren as voor het askruis dat gelovigen op het voorhoofd getekend krijgen in sommige kerken op As Woensdag.


Vertel het aan de kinderen - Intocht in Jeruzalem

Jezus en zijn leerlingen waren op weg naar Jeruzalem. Er waren veel mensen bij hen die graag bij Jezus wilden zijn om naar Hem te luisteren. Nog een paar dagen, dan zou het feest zijn in Jeruzalem, Paasfeest. De Israëlieten dachten dan terug aan de tijd dat God hen bevrijd had uit het land Egypte.

De mensen zijn blij en vrolijk, ze zijn al in feeststemming. Ze hopen en verwachten dat Jezus hun koning wil worden en de Romeinen, die de baas spelen in hun land, zal verjagen.

Ze begrijpen nog steeds niet dat Jezus helemaal geen vechtkoning wil zijn, maar een vredekoning.

Jezus zal niet alleen koning worden over de Israëlieten, maar over de hele wereld.

Hij zal niet alleen de Romeinen verslaan, maar Hij zal al het kwaad dat in de wereld is overwinnen.

Jezus zal overwinnaar zijn over alles en iedereen.

Hij zal alle mensen gelukkig maken door te lijden en te sterven. Hij zal de straf dragen voor iedereen, zodat alle mensenkinderen weer heel dicht bij God kunnen komen en voor altijd bij Hem mogen zijn.

Maar dat begrepen de mensen nog steeds niet.
 Jezus wist het wil en Hij wist ook dat Hij eerst nog veel zou moeten lijden voordat dit zou gebeuren. Daarom was Jezus niet zo blij en vrolijk, Hij was stil en verdrietig omdat al die mensen niet wilden of konden begrijpen, dat Hij alleen maar vrede wilde brengen tussen God de Vader en alle mensen.

Toen ze vlak bij de Olijfberg waren zei Jezus tegen zijn leerlingen: "Ga naar het dorpje, dat je daar ziet liggen. Je zult daar een vastgebonden veulen zien, een jonge ezel, waar nog nooit iemand op heeft gereden. Maak het dier los en breng het hier. Als er iemand aan je vraagt: "Waarom maken jullie dat veulen los en nemen jullie het mee?" Zeg dan dat de Heer het nodig heeft. Dan zal het goed zijn.

 De leerlingen van Jezus gingen naar het dorp en alles gebeurde precies zoals Jezus het had gezegd.
 Ze kwamen terug bij Jezus en deden hun jassen uit en legden ze over de ezel, zodat Jezus er op kon zitten en ze spreidden hun jassen uit over de grond, zodat de ezel er over kon lopen.

Ze begonnen te juichen en te roepen: "Hosanna, hosanna, de koning komt. Gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer". En steeds meer mensen sloten zich aan bij de juichende stoet mensen en zongen en jubelden het uit van blijdschap, omdat ze dachten dat Jezus nu wel koning zou worden over Jeruzalem.

Ze trokken palmtakken van de bomen en zwaaiden er vrolijk mee, het waren net vlaggen, die de koning begroeten.

Aan de kant van de weg stonden ook de farizeeën en schriftgeleerden, rijke, geleerde mensen, die helemaal niets van Jezus moesten hebben. Ze waren jaloers omdat de mensen zo veel van Jezus hielden en naar Hem wilden luisteren en graag bij Hem wilden zijn.

"Laat de mensen zwijgen", roepen ze naar Jezus, "u bent helemaal geen koning". Maar Jezus antwoordde, als de mensen zouden zwijgen, zouden de stenen het uitroepen".

De mensen mochten wel roepen, dat Jezus hun koning was, want dat was Hij ook. Alleen een andere koning dan zij dachten, geen vechtkoning, maar een Vredekoning. Geen koning die op een vurig paard reed, maar nederig op een ezel. Geen koning met gewapende soldaten om hem heen.

Maar een koning van liefde, die de mensen wilde helpen en beter maken en hen vertelde dat God de Vader heel veel van hen hield.

De farizeeën en schriftgeleerden keken boos en bedachten een plan om Jezus gevangen te nemen.

Zo komt de vrolijk stoet in Jeruzalem aan en de mensen dringen om Jezus heen en verwachtten van Hem dat Hij zou zeggen: "Maak mij nu maar koning". Maar Jezus stapt van de ezel af en gaat naar de tempel.

De mensen zijn teleurgesteld en begrijpen er niets van, dat Jezus geen koning wil worden zoals zij het hebben bedacht.

De plannen van God zijn zoveel mooier en beter dan wij zouden kunnen bedenken.

We begrijpen God lang niet altijd, maar we mogen zeker weten dat het goed is wat God doet. Hij kent je en Hij weet wat het beste voor je is, op Hem kun je vertrouwen, bij Hem ben je veilig.
Jezus heeft ons dat geleerd, blijf maar dicht bij Hem.

Verdieping

De Joodse uitleggers zeggen bij Zacharia 9:9: Wie in een droom een ezel ziet, ziet uit naar verlossing want er staat geschreven: "verheug u zeer, gij dochter Zions, juicht, gij dochter Jeruzalems, ziet uw Koning zal komen, rechtvaardig, en Hij is een Heiland; arm en rijdende op een ezel, en op een veulen, een jong der ezelinnen."

De intocht op een jong der ezelinnen in Jeruzalem, is zó betekenis vol, en met het oog daarop is de Joodse uitlegging, dat het zien van een ezel in een droom op verlossing wijst, zeer zeker niet ver van de waarheid af.
Wanneer wij slechts Exodus 13:13 lezen dan zien wij dat daarin de verlossing heel duidelijk leesbaar beschreven wordt.

Hoe mooi is dan ook het tafereel dat op de Palmzondag wordt gezien.
Volgens Johannes 11:55, waren vele Joden voór het Pascha opgegaan naar Jeruzalem opdat zij zichzelve zouden reinigen. Zij hadden gehoord van de opwekking van Lazarus en zochten de Here Jezus, en bespraken onder elkaar of de Heer al dan niet op het feest zou komen.

Toen zij echter op hun vragen het antwoord kregen dat de Heer in Bethanië was, gingen zij daar ook heen. En, niet alleen om de Heer te zien maar ook om Lazarus, die uit de doden was opgewekt.
Bethanie lag niet ver af van Jeruzalem, slechts een half uur gaans, dus, een Sabbats-reize.

De Heer had de Sabbath doorgebracht bij hen die Hem liefhadden,en s'avonds was Hij, aan de avondmaaltijd in het huis van Simon de Melaatse, door Maria gezalfd, waarmede Zijn kruisdood en begrafenis reeds werden ingeluid.
De Heer wíst wat er zou gebeuren, want dáárom was Hij gekomen. De volgende dag, op de eerste dag van de laatste week van Zijn leven vóór Zijn kruisdood, ging Hij op naar Jeruzalem.

Menigmaal had de Heer deze weg betreden, echter nú zou Hij langs deze weg de stad Jeruzalem op een wijze binnenkomen zoals Hij dat nog nooit had gedaan.
Wáárom koos de Heer nu juist een ezel uit, en nog wel een jonge ezel waarop nog nimmer iemand gezeten had?

Het paard werd voor de oorlog gebruikt en voerde zijn berijder ten strijde, terwijl de ezel in tijden van vrede door koningen en rechters werd bereden, en dan gaf men nog de voorkeur aan witte ezelinnen. zie Richteren 5:10.
Er is echter juist aan het zitten op de jonge ezel nog een diepere betekenis verbonden. Ook de moeder van de jonge ezel wordt meegenomen en loopt mee bij de intocht,want de ezelin moest toch immers óók bij de Heer gebracht worden.!

Wáárom dan toch deze beide ezels?
Dit is zeer zeker ook niet zonder betekenis,want ook hier kunnen wij zeggen: "Hier weidt mijn ziel met een verwonderend oog."
De ezelin is een jukdragende, en dus volkomen het schaduwbeeld van Israël dat het juk der wet droeg.
Velen hadden deze ezelin, Israel, bereden; de goeden en de kwaden. Door zijn leidslieden was Israël onderwezen, en degenen die ten tijde van de omwandeling des Heren op de stoel van Mozes zaten, hadden het volk niets dan vormen aangebracht.

Dat dit zo is, dat blijkt glashelder uit de vervloekte vijgeboom. Deze boom droeg een zeer schone bladertooi. Nu is het bij de vijgeboom zo, dat wanneer er bladeren zijn, er óók vruchten aan moeten zijn. Het was de tijd van de vijgen wel niet, zodat deze boom te vroeg zijn bladeren had, en, omdat er bladeren aanzaten hadden er zéker óók vruchten aan moeten zitten,maar die waren er niet.!!

Zo had Israël wel veel vormen en dat was niet verkeerd, zeker niet, want ook de Tabernakel-en Tempeldienst moesten op Gods bevel geschieden zoals de Here God het had voorgeschreven. Ordeningen en vormen moeten er zijn.
Maar, de vrucht die de Here God van ons eist, mag niet ontbreken.
En, zó ontbrak de kern, de vrucht, namelijk de liefde tot de Here God en de naaste.

De vijgeboom moet bladeren hebben, zeer zeker, maar het gaat om de vruchten. En die vrucht werd door de Here Jezus niet in Israël gevonden.!
En zo had óók de ezelin afgedaan. Geen Godsbestuur zouden zij meer hebben en zónder berijder mocht zij nog meelopen.

De Here Jezus laat Zich op de jonge ezel zetten die nog nooit een last gedragen had want de Heer was de Eérste die Zich op zijn rug nederzette.!
In deze jonge ezel zien wij het beeld van het Nieuwe Verbondsvolk dat Hij Zich zou verwerven door Zijn kruisdood.
Nog nooit was er een bestuurder over dit Nieuwe Verbondsvolk geweest, maar, de Heer Jezus zou er het Hoofd van worden en Hij zou het leren hoe het wandelen moest.

Dit volk lag echter onder de vloek en het moest de dood sterven. Het zag echter verlangend uit naar een Verlosser,en, volgens Exodus 13:13, was daar een Lam voor nodig.
Een Lam, dat in de plaats van deze jonge ezel zou sterven.
Johannes de Doper sprak: "Zie, het Lam Gods dat de zonden der wereld draagt."
De Here Jezus Christus is dat grote Offer-Lam dat Zich voor Zijn volk in de dood zou geven om het van de vloek te redden, van de eeuwige dood. De Joden hebben het niet begrepen,en, hoewel de Hosanna's weerklonken, bleven zij er blind voor om in Hem het Lam Gods te zien.

Tóch riepen ook velen van hen: "Hosanna, de Zone Davids. Gezegend is Hij, Die komt in de Naam des Heren". Hosanna betekend: "Here geef heil, geef voorspoed."
Nimmer was er na de zondeval leven op aarde geweest. Behalve enkelen, die de dood niet zagen, waren voor een ieder de 4000 jaren heengesneld met dood en verderf.
Niemand kon Gode Zijn rantsoen geven, maar Jezus Christus, het Woord dat vlees geworden is, was HET LEVEN, HET WARE LEVEN. DE WARE WIJNSTOK, DE EDELSTE WIJNSTOK!
De jonge ezel werd ontbonden en verbonden aan deze edelste Wijnstok.
De bewoners van Jeruzalem wilden echter niets weten van Hem, van Wien de optrekkende schare zei: "Deze is Jezus, de Profeet van Nazareth in Galilea."
De Farizeeën zagen de jubelende en juichende schare met leedwezen aan en zeiden tot elkander: "Ziet gij wel, dat gij gans niet vordert, ziet de gehele wereld gaat Hem na.!"

Sommigen zeiden tot de Heer: "Meester bestraf Uw dicipelen." Doch Hij antwoordde: "Ik zeg ulieden, zo dezen zwijgen, de stenen haast roepen zullen."
In Hem was het Leven en de aarde had dit nog nooit aanschouwd. Nu was Hij er, en de stenen zouden haast roepen.!
Schoon was Zijn intocht in de grote stad Jeruzalem. Prachtig mooi was deze stad met al haar poorten en gebouwen, en geen enkel donker wolkje was er te zien; geen spoor van gevaar.

En toch, juist in die vredige toestand gaat de Heer wenen over die schone stad. Dit was de tweede maal dat de Heer weende.
De eerste maal was bij het graf van Lazarus; toen weende Hij omdat de dood nog steeds zulk een grote macht had.
Nu weent Hij over de grote zonden van het Joodse volk, waardoor de gevolgen niet uit kunnen blijven,. en, Hij spreekt: "Och, of gij ook bekendet, ook nog in deze uwen dag, wat tot uw vrede dient. Maar nu is het verborgen voor uwe ogen, want er zullen dagen over u komen dat uw vijanden een omgraving rondom u zullen opwerpen en u zullen omsingelen en u van alle zijden zullen benauwen. En zij zullen u tot de grond nederwerpen en uwe kinderen in u; en zullen in u de ene steen op de andere niet laten. Daarom dat gij de tijd uwer bezoeking niet bekend hebt." Lukas 19:42-44.

Hoe vreselijk is deze profetie tot vervulling gekomen, want de stad en de tempel zijn in vlammen opgegaan. Niets is er van overgebleven dan alleen maar een teken voor iedere Jood: de Klaagmuur die daar nog heden ten dage staat.
De dode stenen van de klaagmuur roepen de Joden toe: "Hij was de Wáre Profeet die op Palmzondag de verwoesting heeft voorzegd.Hij was de Messias, de Koning; de Hosanna's kwamen Hem toe, want wat Hij sprak, dat was de waarheid. Gij ziet dat nu voor uwe ogen."

Maar, ofschoon deze stenen voor de Jood een verstaanbare taal moesten spreken, willen zij Hem niet aannemen.
Nog is hun hart verhard en de jubelkreten, de hosanna's hebben hun harten nog niet beroerd, en nog is het voor hen verborgen wat hun tot vrede dient.
Het volk van Jezus Christus echter heeft de genade van Hem ondervonden en dit dankbaar aanvaard.Maar toch is er ook weer afval gekomen onder de christenen en er heeft zich enorm veel verderf voorgedaan.

Wederom is de Here Jezus Christus Jeruzalem binnengereden, doch nú in Zijn Apostolisch Profetisch Getuigenis. Vele hosanna's zijn er gehoord, doch daarná kwam de verachting en de miskenning. En, evenals in de tijd van Christus, galmen ná de hosanna's de kreten "Kruist Hem, Kruist Hem", door de lucht, zoals het boek der Openbaringen,hoofdstuk 11, beschrijft over het Getuigenis dat hetzélfde lot zal ondergaan.

En, dan gaat tevens in vervulling wat wij lezen in Lukas 23:31: "Want, indien zij dit doen aan het groene hout, wat zal aan het dorre geschieden?"
De Heer moedigt ons steeds aan om Zijn kruis op te nemen en Hem na te volgen en Hij zal ons daartoe Zijn kracht schenken, ook in de komende moeilijke dagen.
De Hosanna's echter, die in waarheid werden uitgeroepen, zullen straks in de toekomst overgaan in een eeuwige vreugde en blijdschap en in het zingen van het gezang dat niemand kan leren dan de 144.000 Verzegelden.
Dat de liefde tot God en tot de naasten naar de door god gestelde maat gevonden zal worden opdat ons dat heerlijk doelwit niet zal ontgaan!

Een wonderlijke intocht in Jeruzalem ...

Palmpasen is de zondag voor Pasen en wordt daarom ook wel palmzondag genoemd. Palmzondag is de laatste zondag in de veertigdagentijd, ook wel de vastentijd genoemd, en de eerste dag van de Goede Week. Palmzondag herinnert ons aan de intocht van Jezus van Nazareth in Jeruzalem. Veel mensen waren toen naar de stad getrokken om daar het joodse paasfeest te vieren. Ze hadden gehoord over de vele wonderen die Jezus had verricht en kwamen naar Jeruzalem om hem tegemoet te zien als een lang verwachtte koning, de Messias. Jezus was geen gewone koning, hij kwam in Jeruzalem rijdend op een ezeltje en zonder leger, hij was een koning van de gewone mensen. De menigte juichte, riepen “Hosanna!”, sneden palmtakken van de bomen en zwaaiden hiermee naar Jezus als een gebaar van welkom. Ook legden ze palmtakken op de weg en spreiden hun mooiste jassen als een loper voor hem uit, zodat Jezus niet door het stof hoefde te lopen. Want ze wisten, dat Jezus hen zou helpen. Hij was de aangekondigde bevrijder gestuurd door God. Hij zou het volk Israël redden en bevrijden van die gehate Romeinen, die het land bezet hielden.

De liturgische kleur van palmzondag is rood. Rood is in principe de kleur voor de dagen waarop het lijden van Jezus centraal staan, maar bij palmpasen is het vooral een koningskleur

Nu worden op palmzondag in de katholieke kerken nog steeds palmtakken gezegend, besprenkeld met Wijwater en uitgedeeld. Omdat er in Nederland geen palmen groeien, worden in plaats daarvan takken van buxusstruiken gebruikt. Deze kan men mee naar huis nemen en achter het kruisbeeld bewaren. Deze gewijde takken zullen bescherming bieden tegen onheil, misoogst, ziekten en de dood. In sommige plaatsen bestaat nog de gewoonte om ook de akker te ‘palmen’, door de takjes in het midden en in de vier hoeken van het veld te steken of de blaadjes te verbranden om boze geesten te weren. Op Aswoensdag, bijna een jaar later, worden de oude palmtakjes weer meegenomen naar de kerk, waar ze worden verbrand, om de as te leveren voor het askruisje dat de gelovigen als boeteteken zullen ontvangen.

Al in de 17e eeuw liepen kinderen op palmzondag in optocht met versierde palmpaasstokken, die er per streek heel anders uitzagen. Met deze palmpaasoptochten en palmprocessies werd de intocht van Jezus in Jeruzalem nagebootst. Het gebruik is een tijdlang nogal verwaterd, maar werd in de jaren zestig weer nieuw leven ingeblazen.

De palmpaasstokken hebben de vorm van een kruis en zijn feestelijk versierd met palmtakjes, snoepjes, eitjes en andere lekkernijen, bovenop prijkt een broodhaantje. De palmpaasstok combineert het groen van de hoop en de vreugde van de intocht in Jeruzalem en van Jezus’ koningsschap, maar tegelijk het kruis van het lijden en sterven van Jezus op Goede Vrijdag. Het snoep en de overige versierselen zijn tekens van vreugde over het nieuwe leven dat Pasen zal brengen.

De haan symboliseert de zuiverheid en waakzaamheid, door sommigen wordt deze gezien als het symbool voor de verloochening door Petrus. Voordat de haan op Goede Vrijdag kraaide had Petrus, zoals Jezus had voorspeld, drie keer gezegd dat hij Jezus niet kende. De haan kan ook gezien worden als symbool voor Jezus: Christus schudt je wakker en verteld dat het licht eraan komt.

Na de kerkdienst delen de kinderen deze palmpaasstokken uit in de buurt, met name aan mensen die vanwege hun leeftijd of een ziekte niet aanwezig konden zijn, zoals opa’s en oma’s, en mensen in verpleeghuizen, ziekenhuizen of verzorgingscentra.

In de Bijbel lezen we :

29 En het geschiedde, toen Hij dicht bij Betfage en Betanie kwam, bij de berg, genaamd Olijfberg, dat Hij twee van zijn discipelen uitzond,30 en zeide: Gaat naar het dorp hiertegenover en als gij het binnenkomt, zult gij daar een veulen vastgebonden vinden, waarop nog nooit iemand gezeten heeft; maakt het los en brengt het hier.31 En indien iemand u vraagt: Waarom maakt gij het los? zegt dan: De Here heeft het nodig.32 En zij, die uitgezonden waren, gingen heen en vonden het, zoals Hij hun gezegd had.33 Toen zij het veulen losmaakten, zeiden de eigenaars tot hen: Waarom maakt gij het veulen los?34 En zij zeiden: De Here heeft het nodig.

35 En zij brachten het tot Jezus, en wierpen hun klederen over het veulen en hielpen Jezus er op.36 En terwijl Hij voorttrok, spreidden zij hun klederen op de weg.37 Toen Hij reeds dichterbij kwam, aan de glooiing van de Olijfberg, begon de gehele menigte der discipelen vol blijdschap God te prijzen, met luider stem, om al de krachten, die zij gezien hadden,38 en zij zeiden: Gezegend Hij, die komt, de Koning, in de naam des Heren; in de hemel vrede en ere in de hoogste hemelen.39 En enige der Farizeeen uit de schare zeiden tot Hem: Meester, bestraf uw discipelen.40 En Hij antwoordde en zeide: Ik zeg u, indien dezen zwegen, zouden de stenen roepen.41 ¶ En toen Hij nog dichterbij gekomen was en de stad zag, weende Hij over haar,42 en zeide: Och, of gij ook op deze dag verstond wat tot uw vrede dient; maar thans is het verborgen voor uw ogen.43 Want er zullen dagen over u komen, waarin uw vijanden een bolwerk tegen u zullen opwerpen (19-44a) en u omsingelen en u van alle zijden in het nauw brengen,44 (19-44b) en zij zullen u en uw kinderen in u vertreden en zij zullen in u geen steen op de andere laten, omdat gij de tijd niet hebt opgemerkt, dat God naar u omzag.

Het verdriet van Jezus

Jezus huilt de tranen van jouw lijden! Jezus draagt jouw pijn.
Jezus voelt met je mee. Wist je dat? Wist je dat Jezus zich zo intens verbindt aan mensen die lijden,
dat hun lijden ZIJN lijden wordt?

Zelfs al kennen die mensen Jezus niet... Hij kent hen wel, en Hij huilt met ze mee. Daarom zegt Hij: "Als je een naakte kleedt, kleedt je MIJ. Als je een hongerige voedt, voedt je MIJ.
Als je een dakloze in huis neemt, neem je MIJ in je huis op".
Het lijden van mensen is Jezus' lijden.

Lees de tekst die hieronder staat. Het is geschreven over mensen die lijden, misbruikt worden, afgewezen en verstoten worden. Jezus is erbij!

Ik was erbij

Er is iemand heel dicht bij je.
Dicht bij je als je huilt, iemand die huilt als jij verdriet hebt.

Oooh, besef dit toch goed!
Ik zie hoe beperkt m’n woorden zijn, als ik je zeg dat altijd, wanneer ook in je leven,
als je bang was, als je huilde of juist je verdriet verborg...

ALTIJD was er iemand die naast je stond,
 die zijn arm om je heen sloeg.
ALTIJD!

Als jij leed, dan leed hij mee.
Als jij pijn had diep in je hart, als je je schaamde of je onzeker voelde...
ALTIJD deelde hij in je pijn.
Als je werd beschimpt of geslagen, als je werd uitgelachen of gehoond.
Als je boos was uit onmacht,als je alles anders wilde dan de harde werkelijkheid.

Hij was bij je

Eigenlijk is hij altijd bij je. Ook als je het niet moeilijk hebt.
Als je plezier maakt, is hij er ook.
Het doet hem zo goed, om je eens hard te zien lachen.
Hij leeft ervoor om je glimlach te zien.
Om je ogen te zien stralen, je gelukkig te zien.

Maar hij weet dat er zoveel is in je leven, en om je heen dat je geluk zo vaak in de weg staat.
En soms of eigenlijk best vaak,ziet hij die onmacht en die pijn.
Die tranen die je wegdrukt, of wegveegt van je wang.
Hij weet zoals geen ander, nog beter dan jijzelf, wat er is gebeurd.

O, hij heeft zoveel verdriet!
Hij huilt en huilt en huilt omdat hij zoveel van je houdt,omdat hij zoveel om je geeft.
Hij staat bij jou en kijkt naar jou.
Hij legt z’n hand weer op je schouder.
Maar hij huilt uit onmacht en uit pijn, omdat hij zoveel meer wil doen, om je te helpen!
Hij wil zo graag dat je hem zou zien!
Hij wil niets liever dan je zeggen hoe bijzonder je voor hem bent.
Hoeveel hij van je houdt.

Want weet je wat hij deed voor jou?

Hij is diegene van wie je wel eens hoort zeggen dat hij zijn leven gaf,
voor jou en voor je angst en pijn, voor jouw verdriet en gewoon
om heel dicht bij je te kunnen zijn.

Hij houdt zo machtig veel van jou!
Maar hij huilt en huilt en huilt.
Zijn hart breekt van verdriet.
Want waarom ben je daar bij hem, en is hij daar bij jou,
maar zie je hem niet staan, en zie je hem niet huilen,
en kun je niet zijn ogen zien, die zo vol liefde naar je kijken...?

Het is deze man, zo eenvoudig als ‘ie is, die zijn leven gaf om jou te redden,
van al je pijn en je verdriet.
Van de dingen die gebeurden, waar je soms niks aan kon doen,al wilde je het tegenhouden.
Je wist niet hoe.

Hij was erbij.
Hij was erbij.
Hij was erbij.

En ook nu staat hij hier bij jou;Te kijken hoe je deze woorden leest.
Hij kijkt naar je gezicht.
En vol verwachting klopt zijn hart!

Hij is zo machtig, en zo trouw,dat hij je zijde nooit verlaat.
Ja, hij is God die alles maakte, ook jou weefde in je moederschoot.
Maar hij verliet de hemel in al z’n glorie alleen om bij jou te kunnen zijn...

Weet je waarom hij zijn leven gaf?

Om jou te redden, van zonde en van pijn, van ziekte en van dood.
Maar bovenal... om heel dicht bij je te kunnen zijn.
Zodat je niet meer eenzaam bent.

En daarom huilt hij ook zoveel.
Zijn verdriet is schijnbaar eindeloos.
Want hij wil zo graag dat jij ontdekt dat hij al zo lang bij je staat, te wachten en te hopen...
Hij geeft je hints en fluistert zachtjes lieve woordjes in je oor,
maar door de herrie om je heen heb je het niet eens door!
Hij legt zijn hand op jou,maar je durft het niet te hopen.
Je ziet hem gewoon niet staan door de tranen van je verdriet, of door de drukte van je leven.

Kijk eens omhoog. Open eens je ogen, de ogen van je hart

Je kunt hem zien als je dat wilt.
En als je hem gevonden hebt,dan zie je dat je nooit alleen was,
dat hij je steeds gedragen heeft, dat hij erbij was in je pijn,
je schande en je mislukking.

O, hij geeft zoveel om jou!

En hij is zo oppermachtig!
Want weet je, hij is God!
En hij luistert heel aandachtig naar wat jij hem zeggen wil en wat je hem te vragen hebt.
Hij is zo sterk en o, zo groot!
En hij heeft het volbracht.
Hij heeft het volbracht.

De pijn die jij ervaren hebt, heeft hij voor jou gedragen.
De klappen die jij kreeg, die heeft hij opgevangen.
Want hij had alles voor je over.
Zelfs de dood ging hij niet uit de weg om jou bij hem te brengen, in zijn armen.

Thuis.
Veilig.
Geliefd.
Aanvaard.
Precies zoals je bent.
Want ooh, hij houdt zoveel van jou!

En als je hem daar ziet staan, zo heel dicht bij je, dan raakt hij je aan
en geneest hij al je pijn.
Hij zal je wonden helen.
Ook ziekte en verdriet neemt hij weg alsof het niet bestond.
Want hij heeft het allemaal gezien.
Hij heeft het allemaal gevoeld.
Hij heeft het allemaal meegemaakt.

Datgene wat jij moest doorstaan, wat jij te verduren had...

Hij doorstond het ook, voor jou!

Omdat hij zoveel van je houdt verdroeg hij niet alleen de pijn van z’n eigen leven, nee!
Zelfs al sloegen ze hem zo hard dat je niet eens meer kon herkennen, dat hij een mens was.
Zo toegetakeld was hij!
Ze sloegen spijkers door z’n handen en hingen hem aan een marteltuig.
Het meest gekende symbool ter wereld, dat is het kruis...
Daar hing hij naar lucht te snakken totdat hij z’n geest opgaf.

Hij stierf voor jou!

Voor al je zonden, de pijn, de ziekte en de trauma’s, die het leven je bezorgde.
Niets, nee niets was teveel voor hem.
Al was hij maar een mens...
Vol van de Geest van God, Zijn Vader, kon hij het leven aan.

En ook dat van de hele wereld en het jouwe... zelfs dat nam hij aan...

Hij droeg het allemaal op zijn schouders om jou ervan vrij te maken!
Zie je hem staan, daar dicht bij jou?
Voel je zijn hand op je schouder?
Voel je Zijn Geest die bij je is, voel je Zijn liefde en Zijn kracht?

Hij was er altijd bij!
En ook nu verlaat hij je niet.

Altijd blijft hij wachten en huilen en bidden en smeken voor jou, totdat je hem zal zien!
Want dan geeft hij je zielsverheugd een omhelzing van zijn liefde, een hele dikke knuffel,
die geen mens je geven kan.
Want hij kent je toch zo goed! Hij weet precies wat je nodig hebt.
En DAT zal hij je geven en wel in overvloed!

Hij roept zijn engelen in touw: “Bescherm hem, nu is hij van mij!
Of zij, mijn dochter, is ze niet mooi?! Kijk eens, ze houdt nu ook van mij!
Ik ben de bruidegom, zij de bruid!
Voor eeuwig zijn we samen!
Mijn liefde mag ze delen voor altijd.
Nooit laat ik haar meer los.
En ook hem, mijn zoon, kijk eens naar hem!
Ik zie in hem een krachtig man.
Een strijder, een vechter voor mijn liefde!
Die, eenmaal vol van mijn kracht, zal stralen als de morgenzon!
Nooit vergaat zijn glorie meer want mijn geest is nu ook in zijn binnenste en voor eeuwig zal hij leven!

Ook jou, mijn kind, jou roep ik aan:
Kom bij mij met je pijn!
Kom bij me, en roep ook mij aan!
Ik hoor je, zelfs al fluister je zacht, maar roep mij aan, mijn kind!

En ik zal met mijn sterke liefdemacht ook jouw leven transformeren!

Hoe slecht het er ook voor staat nu Ik zal alles ten goede keren, en gebruiken tot eer en glorie van mijn naam! De wereld zal het horen!
Iedereen zal het zien!
Wat ik met jou gedaan heb, toen je mij eindelijk kon zien, naast jou, vol verdriet en vol verlangen
om jou te redden van je pijn...

O, hoe heerlijk is het leven met jou in m’n armen!
Kom gauw, mijn geliefde, kom gauw!
Wacht geen seconde langer!
Want ik ben nu en hier bij jou en wil je zo graag zeggen hoeveel ik van je hou!

Met al mijn liefde

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS