HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                           

BARMHARTIGHEID: BELEDIGINGEN VERGEVEN

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

De zeven lichamelijke werken van barmhartigheid:	De zeven geestelijke werken van barmhartigheid:
Het voeden van de hongerigen Het laven van de dorstigen Het kleden van de naakten Het begraven van de doden Het herbergen van vreemdelingen Het bezoeken van de zieken Het troosten van de gevangenen	De zondaars vermanen De onwetenden onderwijzen De bedroefden troosten In moeilijkheden goede raad geven Het onrecht geduldig lijden Beledigingen vergeven Voor de ander bidden.

   

In deze studie: BELEDIGINGEN VERGEVEN

Ef. 4,25-32 en Mtth. 6,10-12

1. Belediging

In onze "eer" gekwetst?
Wie zichzelf hoog (te hoog) acht, overschat, zal zich vlug beledigd voelen.
 De nederige zal moeilijk te beledigen zijn, hij zal gemakkelijk vergeven;
 - impulsief, niet altijd gemeend in die zin
 - veel beledigingen hebben geen echte grond; Reden of aanleiding zijn we soms zelf! Bovendien zijn er veel vermeende beledigingen, er zijn nogal wat "kruidje roer me nietjes".
 Sterke geestelijke mensen dragen gemakkelijker een belediging

2. Waarom beledigt iemand ons?

 Iemand verwonden, en dus verzwakken. Element in de strijd om het domineren over de andere. Is iets als de woeste schreuwen van de mekaar afdreigende dieren. Het is een overblijfsel van onze primitieve afkomst.

3. De mogelijkheid van vergeving:

Arabisch spreekwoord: "Beledigingen moeten in het zand worden geschreven, complimenten in steen gebijteld". In het zand geschreven, zodat ze vlug kunnen worden uitgewist.

De negatieve situatie omdraaien naar positief. Cfr dit vehaaltje van op internet: "Iemand staat te wachten in zijn auto en krijgt een groepje kinderen in het oog die in een busje ook zitten te wachten. Een jongetje steekt zijn tong uit naar hem. Hij wil kwaad reageren. Maar bedenkt zich op tijd en zwaat vriendelijk terug. De jongen steekt opnieuw zijn tong uit. De man zwaait even vriendelijk. Na enige aarzeling zwaait ook het jongetje terug en even later alle vriendjes in de auto".

4. De zin van vergeving: Bevrijding:

Van zichzelf: Beledigingen kunnen kwetsen, verwonden en de mens die ze ondergaat z'n kracht ontnemen. Toch is er genezing van die wonde: vergeving aan diegene die ons beledigd heeft.
De belediger vrij maken: de belediging is misschien een last een druk voor degene die heeft beledigd. = een werk van barm-hartigheid.

We worden zelf graag onze misstappen vergeven.
 Niet kunnen vergeven is een paranoide trek.

5. Christelijke benadering

Basis: Het eindoordeel aan God overlaten

Het voorbeeld: Christus op het kruis: "Ze bespotten Hem"."Vergeef het hen want zij weten niet wat zij doen".
 Lc 6, 29, "Indien men u op de rechterwang slaat, bied dan ook uw linker aan"

Een stuk uit de Zaligsprekingen: "Gelukkig zijt gij als men U om mijnentwil beledigt…"
Indien ge zelf anderen hebt beledigt: Ef. 4,26b "De zon mag over uw boosheid niet ondergaan"
Vergeven verandert het verleden niet maar geeft wel zicht op een nieuwe toekomst.
Elkander vergevend, zoals God u vergeving geschonken heeft. Efeze 4:32

Een wat merkwaardige uitspraak voor een christelijke hulpverlener. Vergeving behoort immers tot de kern van het christelijke geloof en juist binnen de christelijke hulpverlening neemt het gesprek over vergeving een belangrijke plaats in.Maar toch is voorzichtigheid geboden.Want als er één begrip verkeerd begrepen wordt, is het wel vergeving. Vooral i n het werken met ernstig getraumatiseerde mensen (bij voorbeeld door geweld of seksueel misbruik) kan een op een opgepaste manier ter sprake brengen van vergeving nog meer schade en verwaarung te weeg brengen.(1)

Dat God ons vergeving wil schenken, weten we, al geloven we dat vaak maar half.
Maar, elkaar vergeven, kan dat zomaar? Moet dat altijd en hoe doe je dat dan precies?

Over deze vragen wil ik het graag hebben

Wij, die als christen zijn opgegroeid met de thema's van vergeving vragen, vergeving ontvangen en vergeving schenken, lopen het gevaar het bijzondere karakter van vergeving over het hoofd te zien.

Vergeving kan leiden tot een goedkope houding, waarbij de genade vanzelfsprekend wordt.
Tegen deze vergeving heeft Bonhoeffer in de jaren dertig al fel geprotesteerd.
Een vergeving waarvan Voltaire ironisch opmerkte dat het God zijn beroep was om te vergeven.
Dit staat veraf van de bijbel, waarin zowel de vergeving van God naar ons als deze naar elkaar nooit goedkoop en vanzelfsprekend is.

In het Oude Testament is vergeving gekaderd in de boodschap van aanklacht en oordeel. In de oudtestamentische eredienst was vergeving onlosmakelijk verbonden met het brengen van offers. In het Nieuwe Testament staat het Kruis van Golgotha als teken van de vergevingsgezindheid van God centraal, maar ook als teken dat God het kwaad ernstig neemt en de prijs van de zonde niet goedkoop is.

Trouwens, ook de praktijk van ons dagelijks leven toont aan dat fouten en misstappen ernstige consequenties hebben. Het nadeel dat je de ander aandoet, kun je niet zomaar ongedaan maken en de gevolgen van sommige zonden zijn levenslang. We denken hierbij aan de gevolgen van incest en kindermishandeling.
Ook merk ik dat het vertrouwen dat door overspel geschaad wordt, vaak jaren nodig heeft om te herstellen en soms in het geheel niet hersteld wordt.
Er zit in het kwaad iets onherroepelijks. Het zal daarna nooit meer zijn als daarvoor.

De ander vergeving schenken voor het kwaad dat jou is aangedaan, kan dus nooit zomaar vanzelfsprekend en normaal zijn. Het kan ook nooit voorbij gaan aan het leed dat erdoor veroorzaakt is. De bijbel zegt dan ook niet dat we om vergeving moeten vragen, maar wel dat we het kwaad moeten belijden (1 Joh.1:9).

Belijden betekent letterlijk hetzelfde zeggen. Een bekentenis is dus hetzelfde zeggen over het kwaad als de benadeelde erover vindt. Alleen via een gezamenlijk erkende kijk op de zaak kan er ruimte komen voor vergeving.

Dat vergeving therapeutisch belangrijk is en dat het herstel en genezing brengt is waar. Maar dat is het alleen wanneer het een onderdeel is van het gehele genezingsproces. Vaak wordt er binnen pastoraat en christelijke hulpverlening i.v.m. vergeven een verkeerd appél op de client gedaan. Bepaalde teksten die Jezus zelf in een horizontaal perspectief ziet, brengt men soms ten onrechte over in een verticale lijn. Laat mij dat toelichten. Wanneer u ruzie hebt met uw buurman en u besluit hem zijn gedrag te vergeven, dan is dat vanuit een gelijke postie en komt uw gevoel van eigenwaarde en veiligheid niet in het gedrang. Maar wanneer een slachtoffer van (seksueel) geweld gaat vergeven, loopt hij/zij wel enorme risico?s. Het geweld kan herbeginnen of het wordt begrepen als bekennen van schuld en aandeel. Wanneer je dan niet de vaardigheden hebt om zo'n verkeerde reactie te incasseren, kan vergeven je nog dieper verwonden. Vandaar dat ik hieronder een aantal bedenkingen rond vergeven wil meegeven. Vooral met de bedoeling dat wij in het pastoraat en de hulpverlening vergeving niet als een start zien, maar als iets dat zich kan ontwikkelen binnen het genezingsproces.

Vergeven is niet verdringen

Het komt nogal eens voor dat men zegt de ander al lang vergeven te hebben. Vaak is dat alleen maar een verstandelijke zaak of een besluit geen haat of wrok te willen koesteren. En hoe positief deze stap ook is, je loopt er het gevaar mee de echte emoties van pijn en woede diep weg te dringen. Want woede voelen gaat toch eigenlijk niet samen met een houding van vergeving? En als je hebt vergeven, moet het verleden toch ook achter je gelaten worden? Want God vergeeft toch ook op die manier.

Vergeving is iets dat je met je hele wezen moet kunnen doen. Wanneer je daar nog niet aan toe bent, zijn er andere gevoelens die eerst op tafel moeten komen en verwerkt moeten worden. Dan is het beter om eerlijk te zeggen dat je nog niet zover bent, dan je te forceren tot een verstandelijke beslissing om te vergeven.

Vergeven is niet begrip hebben

Men zegt nogal eens ?Wat hij mij heeft aangedaan, zal ik maar vergeven, want hij heeft tenslotte een moeilijke jeugd gehad en in de oorlog verschrikkelijke dingen gezien?.

Dit soort begrip biedt geen oplossing. Het kan er zelfs toe leiden dat je een deel van de schuld en de verantwoording op je eigen schouders neemt. Natuurlijk is het gemakkelijker om te vergeven wanneer je iemands gedrag begrijpt. Maar begrip op zich is geen vergeving. Vergeving in tegenstelling tot begrip doet namelijk niets af van de schuld en het onrecht wat er is aangedaan. Begrip loopt het gevaar om schuld af te wegen tegen de pijn die de dader heeft geleden. Maar dan haal je wel een aantal zaken door elkaar. Want ondanks de pijn die de dader heeft, heeft hij geen recht om deze om te zetten in onrechtvaardige daden naar anderen toe. Bovendien is het slachtoffer op geen enkele wijze betrokken in de pijn van de dader.

Bovenstaand begrip kan zelfs vergeving in de weg staan, omdat men de schuld niet wil vaststellen en het er niet over wil hebben. Begrijpelijk, omdat dat betekent dat de pijn en de herinnering weer boven kunnen komen. In Hosea 7:1 staat dat als God Israël geneest de ongerechtigheid van Efraïm wordt onthuld. Het één gaat blijkbaar niet zonder het ander.

Vergeving is niet je vrijheid opgeven

Vergeving kan alleen wanneer je er de totale vrijheid toe hebt. Anders is het afgedwongen en niet gemeend. Vrijheid heeft te maken met een veilige positie. Wanneer we dit toepassen op een incestslachtoffer betekent dit dat zij of hij alleen kan vergeven wanneer zij of hij zich veilig voelt en weet dat de dader haar of hem geen leed meer kan berokkenen. Neem bijvoorbeeld het gaan van de tweede mijl of het geven van de mantel. De eerste mijl of het hemd werden geëist, maar voor de tweede mijl en het geven van de mantel kon worden gekozen. Zo is het ook met vergeving. Ik kan het doen, maar niemand kan mij er toe verplichten. (2)

Vergeving is niet je zelf aanbieden om de vloermat te zijn en je opnieuw te laten misbruiken.

Daarom moeten we vooral voorzichtig zijn met kinderen die slachtoffer zijn om met hen over vergeving te spreken. Als hun positie van veiligheid is aangetast of er zelfs misschien nooit geweest is, doen we heel gevaarlijke dingen door met hen over vergeving te spreken. Basisveiligheid en zeker weten dat er voor hem gezorgd wordt zijn zekerheden die kinderen eerst zullen moeten leren kennen.

Vergeven is niet het herstel van de relatie

Ik constateer, dat er na seksueel misbruik in zeer weinig gevallen een herstel van relaties plaatsvindt. De reden daarvan ligt niet bij het slachtoffer, maar bij de dader. Er zijn maar weinig daders die echt willen inzien en stilstaan bij het leed en de gevolgen die zij het slachtoffer hebben aangedaan. Zelfs na jarenlange therapie zijn er maar weinigen met een volledig inzicht en erkenning van schuld. Dat maakt ook de kans op herval zo groot.

Paulus zegt: "Houdt vrede met alle mensen voor zover het van u afhangt". Je kunt willen vergeven, maar verzoening is het herstel van de relatie en dat kan alleen als ook de ander over de brug komt. Dit over de brug komen is niet sorry zeggen of vergeving vragen, maar wel schuld erkennen en belijden. Zoals we gezien hebben is belijden hetzelfde zeggen. Wanneer dader en slachtoffer niet beiden hetzelfde zeggen over wat er in het verleden gebeurd is, blijft er ongelijkheid en een stuk niet erkennen van de ernst van de schuld.
In Jezus Christus biedt God aan heel de wereld vergeving aan. Maar het is onze verantwoordelijkheid deze hand van God aan te grijpen.

Het herstel van de relatie is bij diepgaand leed maar zelden mogelijk. Zo zien we bijvoorbeeld in de strijd tussen Jacob en Ezau dat na hun verzoening toch beiden hun eigen weg gaan.
 acob begrijpt dat het niet wijs is om na zoveel jaren van vervreemding en ongelijke groei weer samen op te trekken (Genesis 33:12-15).

Wat is vergeving dan wel?

Hoe moeten we vergeving dan wel zien? Je kunt vergeving nooit losmaken van andere bijbelse begrippen. In dit kader wil ik er twee noemen: toorn en gerechtigheid.

God heeft ons geschapen met een diep gevoel voor rechtvaardigheid. Wanneer deze wordt aangetast, ontstaat er toorn of boosheid. Kijk maar wanneer Jezus zelf boos wordt.

Bij een incestslachtoffer zijn deze twee geschenken diep beschadigd. Daarom is er genezing nodig van pijn,maar ook een terugvinden en herontdekken van gerechtigheid, en je daarover verheugen! De vreugde ervaren van het feit dat God de gerechtigheid liefheeft, even hard als Hij de ongerechtigheid haat. Niet alleen de grote liefde waarmee Hij de wereld in stand houdt, maar ook de kleine waaraan ik als mens in mijn leven nood heb. Een slachtoffer heeft ook nood aan het uiten van toorn en boosheid, omdat deze gerechtheid in haar of zijn leven geweld is aangedaan.

Het mooist is natuurlijk dat eerst gerechtigheid hersteld wordt, dan boosheid geuit en dat er daarna ruimte komt voor vergeving. Helaas verloopt het genezingsproces niet altijd zo. Meestal gebeurt het in cycli die zich op een steeds dieper niveau herhalen. Daarom kun je je na een besluit tot vergeven opnieuw diep vertoornd voelen over het leed wat jou is aangedaan, om daarna weer een beetje ruimte voor vergeving te voelen en misschien opnieuw bewustheid van recht enz.

Vergeving kan nooit afgedwongen worden. Het is een vrije gunst die je de ander ongedwongen verleent. De motivatie van onze bereidheid tot vergeving ligt niet in de ander, maar in de ervaring dat ook aan ons vergeving geschonken is (zie bovenstaande tektst).

Vergeving is erkennen en verkondigen dat je gelooft dat de mens meer is dan zijn schuld en dat er na de schuld die onherroepelijk is, toch nog een nieuwe start gemaakt kan worden. Het is eigenlijk het opstandingsgeloof. En zoals de dood niet het laatste woord heeft, geloven wij dat het kwaad ook niet het laatste woord heeft. Het is het geloof dat God de mens een nieuwe kans wil geven en dat Gods genade zo groot is dat er leven is na de schuld, en dat het goede het kwade kan overwinnen. Vergeven is om met Jozef te kunnen belijden dat God het kwade ten goede buigt (Gen.50:20).

Wat doe je echter als je zo diep beschadigd bent dat je het leed dat jou is aangedaan nog lang niet verwerkt hebt? Christenen zijn vooral mensen die een besluit hebben genomen om op weg te gaan. Vergeving is iets dat je onderweg leert en uitdeelt. Niet perfect zoals er geen enkel facet van ons geloofsleven perfect is, maar wel in kwaliteit toenemend.

Ons genezingsproces in dit leven is altijd onvolledig. Niemand komt er hier volledig uit. Maar God belooft dat na dit leven alle tranen zullen uitgewist worden (Openb. 21:4). Hier is dat maar voorlopig. Soms mag een ernstig getraumatiseerd persoon al heel blij zijn als zij of hij al een beetje in staat is om vergeving te schenken. En een beetje kan voor God heel veel zijn (Fil. 2:1).

Gebed om vrede

Heer, maak mij een instrument van uw vrede.
 Laat mij liefde brengen, daar waar haat is;
 vergeving, waar mensen elkaar pijn doen;
 geloof, daar waar twijfel is;
 hoop, waar wanhoop is;
 licht, waar duisternis is;
 vreugde, waar droefheid is.
 Want als we geven ontvangen we;
 als we vergeving schenken
 ontvangen wevergeving.

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO

Remember all victims of violence worldwide      1  2   3   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS