Vooraf even iets over de eerste dag van de week Zondag

Dat we de zondag rust houden komt doordat Jezus deze dag is opgestaan uit de dood. Deze dag moeten we gedenken. Let wel: gedenken niet per definitie rusten! Omdat mensen deze dag tezamen kwamen om de wederopstanding te gedenken heeft Keizer Constantijn rond het jaar 329 besloten dat dit een officieel vrije dag werd. Hier opvolgend hebben de kerkleiders besloten dat dit de nieuwe rustdag.

De eerste dag van de week was van grote betekenis voor de eerste gelovigen omdat Christus op die dag uit de dood verrees (Marcus 16:9). Hij verscheen aan de discipelen toen ze op de eerste dag van de week vergaderd waren (Johannes 20:19). Acht dagen later verscheen Hij nog eens aan hen terwijl ze samen waren (Johannes 20:26). Dit was eveneens op de eerste dag van de week, want bij een optelling van dagen, telden de Joden heden mee. De oorspronkelijke christenen vergaderden op de eerste dag van de week om brood te breken ter nagedachtenis aan Christus, en op de eerste dag van de week legden zij naar vermogen iets weg.

Maak eens gebruik van  Kerkomroep.nl  - het distributieplatform voor audio- en videostreaming via sIKN.

Op deze website kunnen kerken de dienst of viering voor mensen thuis beschikbaar maken zodat men live of achteraf de kerkdienst kan meebeleven.  Zo kunnen mensen die niet in de kerk aanwezig kunnen zijn, toch betrokken blijven bij de eigen gemeenschap.

Op de website staat per provincie een overzicht aan van kerken die zijn aangesloten, maar er kan ook gezocht worden op plaats, kerknaam, etc. Op de kerkpagina staan gegevens van de kerk zoals een foto van de kerk, de adresgegevens, gegevens ovde de diensten of vieringen en verdere informatie die de kerk geeft. Vaak staat er ook een link naar de eigen kerkpagina en/of naar de contactpersonen.

Nadenken over de Zondagsviering

Kunnen we vanuit het Nieuwe Testament een doorgaande lijn vinden naar de zondagsviering. Vierden de eerste christenen de sabbat? Wat vierden ze op de avond van de sabbat en op zondag?

De zevendedags adventisten vieren niet de zondag, maar de sabbat; en ook onder de evangelischen is tegenwoordig een beweging om van de zondag naar de sabbat terug te keren.
Keizer Constantijn de Grote wordt nogal eens beschuldigend aan-gewezen als de man die ten onrechte de zondag als rustdag zou hebben ingesteld. Het zou schriftuurlijk zijn alleen de zevende dag, de sabbat, in de kerk te vieren. Wat kunnen we hierover vinden bij de oudste kerkvaders?

Het is inderdaad waar dat Constantijn definitief bepaald heeft dat de zondag binnen het Romeinse Rijk – daarbuiten had hij geen gezag - een vrije dag zou zijn. Maar dat betekent niet dat de viering van de dag des Heren bij de eerste christenen niet bekend was in Oost en West. In de oudste bronnen is al sprake van de eerste dag van de week als een bijzondere dag en lezen we bovendien dat in grote delen van dat deel van de wereld dat intussen bereikt was met het evangelie de christenen geen sabbat meer houden.

We lezen reeds bij Ignatius, leerling van apostelen en opvolger van Petrus in Antiochië:

“Indien zij die leefden onder een oude toestand tot nieuwe verwachting zijn gekomen (d.w.z. de christenen) en daarom de sabbat niet meer houden, maar de dag des Heren (d.w.z. de zondag) in acht nemen waarop toch ons leven opbloeide door Hem en Zijn dood – die ontkennen sommigen hoewel wij toch door dit mysterie tot geloof kwamen en wij hierdoor volharden om leerlingen te blijken van Jezus Christus onze enige Leraar” (Brief aan de Magnesiërs).

Waarom de zondag vanaf het begin in ere werd gehouden, lezen we bij Justinus de martelaar:

“Op zondag komen christenen samen voor een eredienst, omdat op de eerste dag van de week Jezus uit de doden is opgestaan” (1e Apologie, 67).
De zondag werd gevierd omdat het de opstandingsdag van de Heer is. De sabbat is dus niet naar de zondag verplaatst, de zondag is een heel andere dag. De zondag is oorspronkelijk niet ingesteld als een rustdag, zoals de sabbat, maar werd door de eerste christenen wèl beschouwd als een feestdag om eenmaal per week de opstanding van Christus te vieren en te gedenken. Het was al “de dag des Heren”, vooraleer Constantijn er, driehonderd jaar later, een officiële rustdag van maakte.

Over de zondag als de “dag des Heren” lezen we eveneens in andere oudchristelijke geschriften uit de jaren 120-150, zoals de Didachè (14):

“Op de dag des Heren zult u samenkomen, het brood breken en dankzeggen na openlijk uw zonden beleden te hebben, opdat uw offer rein zij”.

En eveneens in de brief van Barnabas (15,9), waar de zondag, de eerste dag der week, “de achtste dag” wordt genoemd.
.
De vraag is of we vanuit het Nieuwe Testament een doorgaande lijn kunnen vinden naar de zondagsviering van de eerste christenen

Inderdaad vinden we in het NT al aanwijzingen dat de eerste dag der week reeds door de apostelen in ere werd gehouden. Zo lezen we in Handelingen 20:7:
“En toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen…”

We moeten hierbij bedenken dat de eerste dag van de week voor de joden reeds op zaterdagavond na 6 of 7 uur begon. Dan kunnen we begrijpen dat de samenkomst tot diep in de nacht doorging: deze begon dus zaterdagavond en eindigde op zondag, zeer vroeg in de morgen. Zij althans hadden voor hun vieringen voorlopig nog geen “rustdag” nodig op de eerste weekdag.

In de Openbaring van Johannes is er sprake van “de dag des Heren” (Op. 1:10)

Nu wordt er wel beweerd dat deze “dag des Heren” betrekking heeft op de apocalyptische dag des Heren en niet op de zondag. Maar het Grieks dat in Openbaring 1:10 gebruikt wordt (en tèi kuriakèi hèmerai), is anders dan bij de apocalyptische dag. Deze uitdrukking moet daarom hier slaan op de zondag. Dat Johannes deze openbaring ontving op zondag betekent voor zijn lezers of toehoorders dat het daarbij om een heel bijzondere dag ging.

Niet alleen bij Ignatius, maar ook bij Justinus en Tertullianus (150-220) lezen we dat christenen uit de heidenen de sabbat niet meer houden. “De sabbats zijn ons vreemd”, zo schrijft Tertullianus (Over afgoderij, 14).
Reeds de apostelen, op hun algemene vergadering in het jaar 57-58, bepaalden overigens dat de niet-joden de plicht niet hadden zich te laten besnijden en de sabbat te houden (Hand. 15:20,29).

Waarom werd door de meeste christenen de sabbat dan niet meer gehouden?

Er wordt nog wel eens beweerd dat sabbat werd afgeschaft uit een anti-joods sentiment, maar dat is m.i. geen juiste voorstelling van zaken. De werkelijke reden is dat volgens de oude kerkvaders de wet van Mozes in Christus is vervuld. De nieuwe wet is geestelijk. De sabbat krijgt zo een nieuwe, geestelijke betekenis. De sabbatsrust is vervuld in de vrede van Christus.

Tertullianus leert dat het gebod van de sabbat, evenals dat van de besnijdenis, tijdelijk is. In het Nieuwe Verbond is de wet geestelijk en eeuwig. Er is een tijdelijke sabbat (OT) en een eeuwige (NT) (Een antwoord aan de joden, 4).
Dit was ook de visie van Origenes:
“Het einde van het Oude Verbond is het einde van het tijdperk van de sabbat. De rust van de sabbat is nu verbonden met de opstanding van Christus” (Commentaar op Johannes, II,27).

Op deze wijze heeft de christelijke traditie de volgende passage in de Brief aan de Hebreeën verstaan:

“Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God” (Hebr. 4:9), n.l. de vrede van Christus.
De oorsprong van de nieuwe kijk op de sabbat kunnen we dus al in het NT vinden.

Paulus noemt de wet van Mozes een schaduw van de werkelijkheid in Christus en hij schrijft aan de Kolossenzen dat daarom niemand hen mag veroordelen omdat ze de sabbat niet vieren:

“Laat niemand u blijven oordelen op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, dingen die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is” (Kol. 2:16).
Wellicht waarschuwt Paulus niet-joodse christenen tegen de stellingen van een aantal jodenchristenen die eisten dat heidenen eerst tot het jodendom moesten overgaan, vooraleer zij christenen konden worden.

De eerste jodenchristenen hadden begrijpelijk nog een dubbele praktijk. Ze vierden de sabbat, maar kwamen ook bijeen op de eerste dag van de week. In een oud Syrisch geschrift van rond 300 na Chr., De Leer der Apostelen, lezen we:

“Laat er op de eerste dag van de week een eredienst zijn en het lezen van de Heilige Schrift en de eucharistie, want op de eerste dag van de week is onze Heer uit de doden opgestaan en op de eerste dag der week is Hij ten hemel gevaren en op de eerste dag zal Hij met de engelen verschijnen.”

Even later lezen we:

“Laat er een eredienst zijn op de avond van de sabbat (vrijdagavond), op het negende uur.

Constantijn de Grote heeft, na zijn bekering in 313 na Chr., inderdaad bepaald dat voortaan in het Romeinse Rijk de zondag voor iedereen, heidenen en christenen, geen werkdag, maar een rustdag zou zijn. Dit is een kwestie van het vastleggen van een traditie, maar daar is een grote zegen van uitgegaan: de christenen konden sindsdien heel de dag in alle rust de dag des Heren vieren.

Over het 4e gebod: 

Gedenk de Sabbatdag (Rustdag)

(Hebr: sjabbãt = rust; Hebr: sjabat =rusten/rust genieten)

Eerst zullen we het 4e gebod eens lezen: Deuteronomium 5:12-15

Neem de  sabbatdag in acht om die te heiligen, zoals de HEERE, uw God, u geboden heeft. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw rund, noch uw ezel, noch enig vee van u, noch uw vreemdeling, die binnen uw poorten is, opdat uw slaaf en uw slavin rusten zoals u. Want u zult in gedachten houden dat u slaaf geweest bent in het land Egypte en dat de HEERE, uw God, u vandaar uitgeleid heeft met sterke hand en uitgestrekte arm. Daarom heeft de HEERE, uw God, u geboden de dag van de sabbat te houden.

Noem eens een aantal verslavingen, waar wij mee te maken hebben

In Romeinen  6:6,16,17&20 gebruikt Paulus ook het woord slaaf. In vers 17 lezen we:

Maar God zij dank: u was wel slaaf van de zonde, maar nu bent u van harte gehoorzaam geworden aan het voorbeeld van de leer waaraan u overgegeven bent.

Welke verschillen vallen op als je het 4e gebod leest in Exodus 20:8-11 ?

Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt. Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw slaaf, noch uw slavin, noch uw vee, noch uw vreemdeling die binnen uw poorten is. Want in zes dagen heeft de HEERE de hemel en de aarde gemaakt, de zee, en al wat erin is, en Hij rustte op de zevende dag. Daarom zegende de HEERE de sabbatdag, en heiligde die.

Wat opvalt is dat God zowel mens als dier elke sabbatdag rust wil geven.

Wat houdt een dag van rust voor jou in?

In Genesis 1:31-2:3 lezen we dat God de schepping voltooid heeft:

En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie,  het was zeer goed. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de zesde dag.  Zo zijn de hemel en de aarde voltooid, en heel hun legermacht. Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken.

God rustte, dat houdt in, dat Hij klaar was met het scheppen. De aarde was volmaakt.  Rust, het doel  is bereikt.  Rust, de schepping  is in volkomen harmonie met de Schepper. Rust, er heerst blijdschap en intense vreugde. Rust, er mag onbezorgd genoten worden van alles wat God geeft en heeft gegeven. Rust voor ziel en lichaam en alles om je heen. Helaas is deze rust nu ver te zoeken.  Hoe komt dat? (Het antwoord vind je in Genesis 3)

Iets van deze rust wil God ons toch nog uit liefde laten proeven. Het volk van God kreeg van Hem niet alleen elke week een rustdag maar ook eens in de 7 jaar een sabbatsjaar en eens in de 50 jaar een jubeljaar Leviticus 25:1-22

De HEERE sprak tot Mozes bij de berg Sinaï: Spreek tot de Israëlieten, en zeg tegen hen:  Wanneer u gekomen bent in het land dat Ik u geven zal, dan moet het land rust krijgen, een sabbat voor de HEERE. Zes jaar mag u uw akker bezaaien, zes jaar mag u uw wijngaard snoeien en de opbrengst ervan inzamelen. Maar in het zevende jaar moet het voor het land sabbat zijn, een periode van volledige rust, een sabbat voor de HEERE. Uw akker mag u niet bezaaien en uw wijngaard mag u niet snoeien. Wat er na uw laatste oogst nog opkomt, mag u niet oogsten, en de druiven van uw ongesnoeide wijnstok mag u niet plukken. Het is een jaar van volkomen rust voor het land. De opbrengst van de sabbat van het land zal voor u als voedsel dienen: voor u en uw slaaf en uw slavin, uw dagloner en uw bijwoner, die bij u als vreemdeling verblijven. Ook voor uw vee en voor de wilde dieren die in uw land leven, mag heel de opbrengst ervan als voedsel dienen. Verder moet u voor uzelf zeven sabbatsjaren tellen, zeven keer zeven jaar, zodat de perioden van de zeven sabbatsjaren negenenveertig jaar voor u zijn. Dan moet u in de zevende maand, op de tiende dag van de maand, bazuingeschal laten klinken. Op de Verzoendag moet u de bazuin in heel uw land laten klinken.

U moet het vijftigste jaar heiligen en vrijlating in het land uitroepen voor alle bewoners ervan. Het is jubeljaar voor u: ieder zal terugkeren naar zijn eigen bezit en ieder zal terugkeren naar zijn familie. Elk vijftigste jaar moet jubeljaar voor u zijn. U mag dan niet zaaien, niet oogsten wat er na uw laatste oogst nog opkomt, en de druiven van uw ongesnoeide wijnstok mag u niet plukken,  want het is jubeljaar. Het moet heilig voor u zijn. U mag van de akker eten wat het uit zichzelf opbrengt. In dit jubeljaar mag u terugkeren, ieder naar zijn eigen bezit. Wanneer u dan aan uw naaste iets verkoopt wat verkocht kan worden, of iets uit het bezit van uw naaste koopt, mag u elkaar niet uitbuiten.

Overeenkomstig het aantal jaren vanaf het jubeljaar moet u van uw naaste kopen en overeenkomstig het aantal opbrengstjaren moet hij het aan u verkopen. Bij een groot aantal jaren moet u de prijs ervan hoger stellen, en bij een klein aantal jaren moet u de prijs ervan verlagen, want hij verkoopt u het aantal opbrengsten. En niemand mag zijn naaste uitbuiten. Vrees echter uw God, want Ik ben de HEERE, uw God. U moet Mijn verordeningen houden en Mijn bepalingen in acht nemen en ze houden. Dan zult u onbezorgd in het land wonen. En het land zal zijn vruchten geven, zodat u tot verzadiging toe kunt eten. U zult er onbezorgd kunnen wonen.  En wanneer u zegt: Wat moeten wij in het zevende jaar eten? Zie, wij mogen niet zaaien en onze opbrengst niet inzamelen! – dan zal Ik Mijn zegen over u in het zesde jaar gebieden, zodat het een opbrengst geeft, genoeg voor drie jaar, zodat u het achtste jaar opnieuw kunt zaaien, terwijl u van de oude opbrengst kunt eten tot het negende jaar toe. Tot de nieuwe opbrengst van het land binnenkomt, kunt u van de oude eten.

God geeft ook een rijke belofte voor iedereen die zich aan de sabbat houdt  Jesaja 56:1-8

Zo zegt de HEERE: Neem het recht in acht en doe gerechtigheid, want Mijn heil is nabij om te komen, en Mijn gerechtigheid om geopenbaard te worden. Welzalig een sterveling die zo handelt, het mensenkind dat daaraan vasthoudt; die de sabbat in acht neemt, zodat hij die niet ontheiligt, en die zijn hand ervoor behoedt om enig kwaad te doen. Laat de vreemdeling die zich bij de HEERE gevoegd heeft, niet zeggen: De HEERE heeft mij geheel en al van Zijn volk gescheiden; laat de ontmande niet zeggen: Zie, ik ben maar een dorre boom. Want zo zegt de HEERE over de ontmanden die Mijn sabbatten in acht nemen, verkiezen wat Mij behaagt, en vasthouden aan Mijn verbond:  Ik zal hun in Mijn huis en binnen Mijn muren een plaats en een naam geven, beter dan die van zonen en dan die van dochters; een eeuwige naam zal Ik ieder van hen geven, een naam die niet uitgewist zal worden. En de vreemdelingen die zich bij de HEERE voegen om Hem te dienen en om de Naam van de HEERE lief te hebben, om Hem tot dienaren te zijn; allen die de sabbat in acht nemen, zodat zij hem niet ontheiligen, en die aan Mijn verbond vasthouden:  en zal Ik ook brengen naar Mijn heilige berg, en Ik zal hen verblijden in Mijn huis van gebed. Hun brandoffers en hun slachtoffers zullen welgevallig zijn op Mijn altaar. Want Mijn huis zal een huis van gebed genoemd worden voor alle volken. De Heere HEERE, Die de verdrevenen uit Israël bijeenbrengt, spreekt: Ik zal er tot Hem nog meer bijeenbrengen, naast hen die al tot Hem bijeengebracht zijn.

In het oude testament staat op de overtreding van het 4e gebod de doodstraf lees in Exodus 35:1-3

Toen liet Mozes heel de gemeenschap van de Israëlieten bijeenkomen en hij zei tegen hen: Dit zijn de woorden die de HEERE geboden heeft om ze te doen:  Zes dagen moet er werk verricht worden, maar de zevende dag moet heilig voor u zijn, een sabbat, een dag van volledige rust, voor de HEERE. Ieder die op die dag werk verricht, moet gedood worden. U mag op de sabbatdag in geen van uw woongebieden vuur aansteken.

Dat dit ook werd voltrokken lezen we in Numeri 15:32-36

Toen de Israëlieten in de woestijn waren, troffen zij een man aan die hout sprokkelde op de sabbatdag.

En zij die hem aantroffen terwijl hij hout sprokkelde, brachten hem naar Mozes en naar Aäron, en naar heel de gemeenschap. Zij namen hem  in hechtenis, want er was nog geen beslissing genomen wat met hem gedaan moest worden. Toen zei de HEERE tegen Mozes: Die man moet zeker gedood worden. Heel de gemeenschap moet hem met stenen stenigen buiten het kamp. Toen bracht heel de gemeenschap hem weg tot buiten het kamp, en zij stenigden hem met stenen, zodat hij stierf, zoals de HEERE Mozes geboden had.

Denken wij op onze rustdag  aan het 4e gebod?

Hoe vieren wij onze rustdag:  Als een vreugdevolle dag, waar we alle tijd krijgen om samen in liefde God te mogen ontmoeten en te genieten van alles wat Hij ons geeft? Of als een saaie dag waarop niets mag en we naar de kerk moeten?

Lees eens wat Jezus op de sabbat deed Lukas 13:10-17:

En Hij gaf onderwijs op de sabbat in één van de synagogen.

En zie, er was een vrouw die achttien jaar lang een geest had die haar ziek maakte en zij was kromgebogen en kon zich in het geheel niet oprichten. En toen Jezus haar zag, riep Hij haar bij Zich en zei tegen haar: Vrouw, u bent verlost van uw ziekte. En Hij legde de handen op haar en zij werd onmiddellijk weer opgericht en verheerlijkte God.

En het hoofd van de synagoge, die verontwaardigd was dat Jezus op de sabbat genas, antwoordde en zei tegen de menigte:  Er zijn zes dagen waarop men moet werken. Kom dan daarop en laat u genezen, maar niet op de dag van de sabbat. De Heere dan antwoordde hem en zei: Huichelaar,  maakt niet ieder van u op de sabbat zijn os of ezel van de voederbak los en leidt hem weg om hem te laten drinken? En moest dan deze vrouw, die een dochter van Abraham is en die de satan, zie, nu achttien jaar gebonden had, niet losgemaakt worden van deze band op de dag van de sabbat? En toen Hij dit zei, stonden al Zijn tegenstanders beschaamd en de hele menigte was blij om alle heerlijke dingen die door Hem gebeurden.

Lukas 6:1-11

En het gebeurde op de tweede sabbat na het Paasfeest dat Hij door de korenvelden ging; en Zijn discipelen plukten aren, wreven die met de handen stuk en aten ze op.  Sommigen van de Farizeeën zeiden tegen hen: Waarom doet u  wat niet geoorloofd is te doen op de sabbat? Jezus antwoordde en zei tegen hen: Hebt u ook dat niet gelezen wat  David deed toen hij honger had, en zij die bij hem waren? Hoe hij het huis van God binnengegaan is en de toonbroden genomen en gegeten heeft en ook gegeven heeft aan hen die bij hem waren, broden die niemand mag eten  dan alleen de priesters? En Hij zei tegen hen:  De Zoon des mensen is Heere, óók van de sabbat. Het gebeurde ook op een andere sabbat dat Hij in de synagoge kwam en onderwijs gaf. En er was daar iemand, van wie de rechterhand verschrompeld was. De schriftgeleerden en de Farizeeën letten scherp op Hem of Hij op de sabbat genezen zou, om iets te kunnen vinden om Hem te beschuldigen. Maar Hij kende hun overwegingen en zei tegen de man met de verschrompelde hand: Sta op en ga in het midden staan; en hij stond op en ging daar staan.

Jezus nu zei tegen hen: Ik vraag u: wat is geoorloofd op de sabbat: goed te doen of kwaad te doen, een mens te behouden of om te laten komen? En nadat Hij hen allen rondom aangekeken had, zei Hij tegen de man: Steek uw hand uit. Hij deed dat  en zijn hand werd hersteld, gezond als de andere. Zij waren vol woede en spraken er met elkaar over wat zij met Jezus zouden doen.

Wat leer je van dit gedeelte?

Jezus wees de schriftgeleerden en farizeeën en de andere mensen vaak op het doel achter de leefregels, die God in liefde heeft gegeven. Hij was daarom ook veel in tempel en synagogen.   Lukas2:41-46

En Zijn ouders reisden elk jaar voor  het feest van het Pascha naar Jeruzalem.

En toen Hij twaalf jaar was en zij naar de gewoonte van het feest naar Jeruzalem gegaan waren, en die dagen tot het einde doorgebracht hadden, bleef het Kind Jezus, terwijl zij terugkeerden, in Jeruzalem achter zonder dat Jozef en Zijn moeder het wisten. Maar omdat zij dachten dat Hij bij het reisgezelschap was, gingen zij een dagreis ver, en daarna zochten zij Hem onder de familieleden en onder de bekenden. En toen zij Hem niet vonden, keerden zij terug naar Jeruzalem en zochten Hem daar. En het gebeurde dat zij Hem na drie dagen in de tempel vonden, terwijl Hij te midden van de leraars zat, naar hen luisterde en vragen aan hen stelde.

Lees ook in Lukas 4:14-16 hoe Jezus de rustdag besteedde:

En Jezus keerde door de kracht van de Geest terug naar Galilea, en het gerucht over Hem verspreidde zich door heel de omgeving. En Hij gaf onderwijs in hun synagogen en werd door allen geprezen. En Hij kwam in Nazareth, waar Hij opgevoed was, en ging naar Zijn gewoonte op de dag van de sabbat naar de synagoge,  en Hij stond op om te lezen.

Is onze kerk ook een plek om samen vreugdevol naar God te luisteren en Hem te aanbidden? En hoeveel tijd geven we dan aan Hem?

Zelfs op onze rustdag is onze rust vaak ver te zoeken. Jezus biedt ons echter  de rust die we nodig hebben en waar we ten diepste naar zoeken Mattheüs 11:25-30  

In die tijd antwoordde Jezus en zei: Ik dank U, Vader, Heere van de hemel en van de aarde,dat U deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, en ze aan jonge kinderen hebt geopenbaard. Ja, Vader, want zo was het Uw welbehagen. Alle dingen zijn Mij overgegeven door Mijn Vader; en  niemand kent de Zoon dan de Vader, en niemand kent de Vader dan de Zoon, en hij aan wie de Zoon het wil openbaren. Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik  zachtmoedig ben en nederig van hart;  en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.

Noem eens op waar jij het juk van Jezus  gevoeld hebt.

Wie op Jezus vertrouwd mag alle zorgen en problemen aan Hem vertellen en weten dat Hij ook voor jou zorgt.

Vertel elkaar eens wat je ervaringen in dit opzicht zijn.

De joodse sabbat begint bij de zonsondergang op vrijdag tot de zonsondergang op zaterdag, zoals ook de scheppingsdagen beginnen bij de avond: Genesis 1

Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de … dag

Wij vieren onze rustdag echter van zaterdagavond 12 uur tot zondagavond 12 uur.  De discipelen kwamen ook op de eerste dag van de week bijeen om elkaar te ontmoeten en om het Heilig avondmaal te vieren.  Johannes 20:19-26

Toen het nu avond was op die eerste dag van de week en de deuren van de plaats waar de discipelen bijeenwaren, uit vrees voor de Joden gesloten waren, kwam Jezus en Hij stond in hun midden en zei tegen hen: Vrede zij u! En nadat Hij dit gezegd had, liet Hij hun Zijn handen en Zijn zij zien. De discipelen dan verblijdden zich toen zij de Heere zagen.

Jezus dan zei opnieuw tegen hen: Vrede zij u! Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zend Ik ook u. En nadat Hij dit gezegd had, blies Hij op hen en zei tegen hen: Ontvang de Heilige Geest. Als u iemands zonden vergeeft, worden ze hem vergeven; als u ze hem toerekent, blijven ze hem toegerekend.  En Thomas, een van de twaalf, Didymus genoemd, was niet bij hen toen Jezus daar kwam. De andere discipelen dan zeiden tegen hem: Wij hebben de Heere gezien. Maar hij zei tegen hen: Als ik in Zijn handen niet het litteken van de spijkers zie, en mijn vinger niet steek in het litteken van de spijkers, en mijn hand niet steek in Zijn zij, zal ik beslist niet geloven. En na acht dagen waren Zijn discipelen weer binnen en Thomas was bij hen. Jezus kwam terwijl de deuren gesloten waren, en Hij stond in hun midden en zei: Vrede zij u.

En ook in Handelingen 20:7 lezen we:

En op de eerste dag van de week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, sprak Paulus hen toe, omdat hij de volgende dag wilde vertrekken; en hij liet zijn toespraak voortduren tot middernacht.

Ook lezen we dit over de Gemeenten waar Paulus kwam  1 Korintiërs 16:1-3

Wat nu de inzameling voor de heiligen betreft, moet u het net zo doen als ik het aan de gemeenten in Galatië opgedragen heb: Op elke eerste dag van de week moet ieder van u bij zichzelf iets opzijleggen om op te sparen wat in zijn vermogen is, opdat de inzamelingen niet pas dan gehouden worden, wanneer ik gekomen ben. En wanneer ik bij u gekomen ben, zal ik hen die u daarvoor geschikt acht, met brieven sturen om uw gave naar Jeruzalem over te brengen.

Heb je een bewuste keuze gemaakt met betrekking tot de rustdag bij je beroepskeuze ? Waarom wel? Waarom niet?

Wat doe jij,  als je werkgever vraagt op de rustdag te werken/te reizen?

Is de rustdag voor jou ook een huiswerkvrije dag?

De joden stonden gelijk klaar met hun oordeel toen Jezus op de sabbat goed deed, lees eens in Romeinen 14:5-9 hoe wij met anders denkenden om moeten gaan:

De een acht de ene dag boven de andere dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Laat ieder in zijn eigen geest ten volle overtuigd zijn. Wie de dag in ere houdt, houdt hem in ere voor de Heere, en wie de dag niet in ere houdt, houdt hem niet in ere voor de Heere. Wie eet, eet voor de Heere, want hij dankt God. En wie niet eet, eet niet voor de Heere, en ook hij dankt God. Niemand van ons leeft immers voor zichzelf, en niemand sterft voor zichzelf. Want als wij leven, leven wij voor de Heere en als wij sterven, sterven wij voor de Heere. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heere. Want met dit doel is Christus ook gestorven en opgestaan en weer levend geworden, dat Hij zowel over doden als levenden zou heersen.

Op de eerste dag van de week is Jezus opgestaan, de dood overwonnen; Paasfeest.  Lees  Leviticus 23:1-8

De HEERE sprak tot Mozes: Spreek tot de Israëlieten en zeg tegen hen: De feestdagen van de HEERE, die u moet uitroepen, zijn heilige samenkomsten. Dit zijn Mijn feestdagen:  Zes dagen mag er werk verricht worden, maar op de zevende dag is het sabbat, een dag van volledige rust, een heilige samenkomst. Geen enkel werk mag u doen. Het is in al uw woongebieden een sabbat voor de HEERE. Dit zijn de feestdagen van de HEERE, de heilige samenkomsten, die u op hun vastgestelde tijd moet uitroepen. In de eerste maand, op de veertiende dag van de maand, tegen het vallen van de avond, is het Pascha voor de HEERE. En op de vijftiende dag van die maand is het Feest van de ongezuurde broden voor de HEERE. Zeven dagen lang moet u dan ongezuurde broden eten.  Op de eerste dag moet u een heilige samenkomst hebben. Geen enkel dienstwerk mag u dan doen.  Zeven dagen lang moet U de HEERE een vuuroffer aanbieden. Op de zevende dag is er dan een heilige samenkomst. Geen enkel dienstwerk mag u dan doen.

Net als de Israëlieten worden we opgeroepen om met elkaar God te ontmoeten Hebreeën 10:24-25

En laten wij op elkaar letten door elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. Laten wij de onderlinge bijeenkomst niet nalaten, zoals het bij sommigen de gewoonte is, maar elkaar aansporen, en dat zoveel te meer als u de grote dag ziet naderen.

Gelukkig mogen we in geloof uitzien naar de rust, die er ook direct na de schepping was. Lees Hebreeën 4:1-11

Laten wij er dan beducht voor zijn dat iemand van u ooit schijnt achter te blijven, terwijl de belofte om in Zijn rust binnen te gaan nog van kracht is. Want ook aan ons is het Evangelie verkondigd, evenals aan hen. Maar het gepredikte woord bracht hun geen voordeel, omdat het niet met geloof gepaard ging bij hen die het hoorden.

Wij die tot geloof gekomen zijn, gaan immers de rust binnen, zoals Hij gezegd heeft: Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Mijn rust zullen zij niet binnengaan! En dat terwijl Zijn werken al sinds de grondlegging van de wereld voltooid zijn. Want Hij heeft ergens over de zevende dag als volgt gesproken:  En God heeft op de zevende dag van al Zijn werken gerust. En op deze plaats opnieuw: Zij zullen Mijn rust niet binnengaan! Omdat dus het feit blijft dat sommigen deze rust binnengaan, en dat zij aan wie het Evangelie eerst verkondigd was, niet binnengegaan zijn vanwege hun ongehoorzaamheid, bepaalt Hij opnieuw een zekere dag, namelijk heden, wanneer Hij zo lange tijd daarna door David zegt (zoals al eerder gezegd is):  Heden, als u Zijn stem hoort, verhard dan uw hart niet. Want als Jozua hen al in de rust gebracht had, zou God daarna niet gesproken hebben over een andere dag. Er blijft dus nog een sabbatsrust over voor het volk van God, want wie Zijn rust binnengegaan is, die heeft zelf ook van zijn werken gerust, zoals God van de Zijne.  Laten wij ons dan beijveren om die rust binnen te gaan, opdat niemand door het volgen van dit voorbeeld van ongehoorzaamheid ten val zal komen.

Om eens goed over na te denken

De zondag is de dag voor de Here. Het is de eerste dag van de week, en we houden die dag vrij om aan Hem te denken en naar Hem te luisteren. Hij geeft ons dan nieuwe moed en kracht en hoop, door zijn Woord. En we vieren deze rustdag op zondag, de eerste dag van de week, omdat onze Here Jezus op zondag is opgestaan! Want vroeger was de rustdag op zaterdag: sabbatdag, dat is de zaterdag. Maar sinds zijn opstanding vieren we dit op zondag: de dag van zijn opstanding. Dat is onze rustdag.

Als nu iemand op zondag zegt: Oh, wat kan mij dat nu schelen, ik ga gewoon aan mijn werk! De tuin omspitten, klompen aan, of laarzen, of het dak op: de goot schoonmaken, of wat voor werk ook maar. Dan nog even naar de snackbar, patat halen, tussendoor misschien nog even naar de kerk, en 's avonds een duik in het zwembad, en dan lekker achter de televisie hangen Sport kijken. Ben je dan goed bezig? Nou, het antwoord is: nee. Op zo'n manier vier je geen zondag, zo houd je ook geen rustdag, zo put je ook geen nieuwe kracht uit Gods Woord. Zo is het niet goed.

Maar betekent dit dan, dat je op deze dingen een soort algemeen verbod kunt afkondigen? Kun je bijvoorbeeld zeggen: Het is altijd zonde en verkeerd als je op zondag klompen of laarzen aanhebt, of televisie zit te kijken?

Nee. Zo ligt het ook niet. Als het regent, mag je gerust op laarzen naar de kerk gaan. En als u een kerkdienst moet missen, en er komt één op de televisie, dan mag u die op zondag ook meebeleven via de televisie. Het hangt er dus vanaf waarom en hoe je bepaalde dingen doet. Doe je het voor jezelf, uit gemakzucht, uit onverschilligheid of egoïsme, of doe je het uit trouw en liefde, voor je naaste of voor de Here? 

Als je op zondag bijvoorbeeld geroepen werd om mensen te redden, laten we zeggen bij een overstroming, en hals-over-kop vertrek je, met een groep vrijwilligers, en de hele dag in touw, en 's avonds krijg je eindelijk gelegenheid iets te eten, maar het komt wel uit een snackbar, op zondag, dan mag je het toch eten. Dan heeft iemand gewerkt om jou te helpen mensenlevens te redden! Dat mag! Zonder twijfel, en dan mag je God er ook hartelijk om danken. Zoveel verschil maakt het uit met welk motief en in welke omstandigheden je dingen doet.

Het is een enorm actueel onderwerp: wat mag nu eigenlijk op zondag? In de politiek komt het naar voren: hoe kijken christenen nu tegen de zondag aan? Hoe ga je om met de koopzondagen, en werken op zondag. Op catechisatie is het actueel: kinderen vragen altijd waarom je niet zou mogen sporten, of zwemmen op zondag en zo zijn er nog meer vragen over de zondag.

Lees maar eens: De genezing en verlossing van de zieke man. Jezus treedt op om iemand te redden! Na 38 jaar ziekte! Daarbij stuit Jezus dan op barrières van de kant van de Joden, die opgeworpen worden via de voorschriften over de sabbat. Het wordt een aangrijpingspunt, de sabbat, waardoor hun ongeloof zichtbaar en geuit wordt. Terwijl Jezus levens redt, komen zij met kritiek op het moment dat Jezus daarvoor uitkiest. En dat is niet alleen maar 'geen oog hebben voor de goede verhoudingen'. Het is veel ernstiger: het is een ernstige bedreiging van de toegang tot de zaligheid, zowel voor henzelf, alsook voor anderen.

Jezus de ultieme Redder

Ongeveer tweeduizend jaar geleden werd deze Man tegen de natuurwetten in uit een maagd geboren. Jezus leefde in armoede en groeide in het verborgene op. Jezus was geen bereisd man. Slechts één keer, toen Jezus in Zijn jeugd in ballingschap moest wonen, stak Jezus de grens van Zijn vaderland over.

Jezus bezat geen rijkdommen en had geen belangrijke relaties. Zijn familieleden waren onopvallende mensen die geen bijzondere opleiding hadden genoten.

Een koning sidderde voor hem, toen Jezus over Zijn geboorte hoorde. In Zijn vroege jeugd bracht Jezus geleerden tot verbazing; toen Jezus volwassen was geworden heerste Jezus over de natuurwetten door op de golven te lopen alsof Jezus op straat liep en door het stormachtige meer met één zin tot rust te brengen.

Jezus genas vele mensen zonder medicijnen en vroeg geen betaling voor Zijn diensten.

Jezus heelde ook meer gebroken harten dan alle dokters wijd en zijd.

Jezus schreef nooit een boek en toch zouden alle bibliotheken de boeken niet kunnen bevatten die over Hem geschreven werden en nog geschreven zullen worden.

Jezus schreef geen enkel lied en heeft toch voor meer liederen stof geleverd dan iedere andere persoonlijkheid uit de wereldgeschiedenis.

Jezus heeft nooit een school gesticht; maar zelfs als alle scholen zouden samengaan, zouden ze toch niet aan het aantal van Zijn leerlingen komen.

Jezus heeft nooit een leger op de been gebracht, nam geen soldaten in dienst en vuurde geen enkele schot. En toch had geen veldheer ooit meer vrijwilligers die zich door Zijn opdracht klaarmaakten om de wereld te winnen en vele tegenstanders tot vrienden te maken dan Jezus.

Een keer per week staan de raderen van het dagelijks leven stil. In de hele wereld bezoeken mensen kerkdiensten om Zijn woord te horen en Hem eer te bewijzen.

Namen van beroemde politici komen en gaan. Namen van wetenschappers, filosofen en theologen komen en gaan, maar de naam Jezus wordt steeds meer bekend. Hoewel er tussen onze generatie en Zijn kruisiging ongeveer tweeduizend jaar liggen, leeft Jezus nog steeds. Herodes kon niets tegen Hem inbrengen en het graf kon Hem niet weerhouden. Jezus is werkelijk opgestaan!

Jezus heerst in de hemelse heerlijkheid; door God verkondigd, door de engelen erkend, door de gelovigen als de levende Heer en Heiland aanbeden, maar door de demonen gevreesd.

We zullen in de eeuwigheid óf steeds bij Hem zijn óf zonder Hem voor eeuwig verloren zijn. Je kunt kiezen. Lees over Hem, neem Hem als Verlosser en Heer aan en vertel anderen over Hem. Dat is het grootste wat een mens kan doen!

Lees ook eens: De eerste dag van de week