HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
      

GELOOF en DAADKRACHT

Lees de BijbelDe vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.


VOORBEELDIG GELOOF EN FELLE DAADKRACHT


Johannes Paulus II laat veertien encyclieken na
Een encycliek (Littera encyclica) is een gewichtig pauselijk document van leerstellige aard. Het woord komt uit het Grieks en betekent letterlijk rondzendbrief.

De inhoud van een encycliek is niet per se onfeilbare leer - als onfeilbaar gedefinieerd wordt alleen die leer inzake geloof of zeden (of inzake de natuurwet) beschouwd, die bij definitieve act als bindend is afgekondigd en waarvan uitdrukkelijk vaststaat dat die onfeilbaar is gedefinieerd (Codex Iuris Canonici 1983, c. 749 §§ 1 en 3) -, maar de inhoud behoort wel grotendeels tot de katholieke leer in wijdere zin. Het is daarom een uitdrukking van het gewone leergezag van de paus. Encyclieken zijn (gewoonlijk) geen wetgevende teksten en zij worden tegenwoordig geadresseerd aan heel de Kerk en alle mensen van goede wil.


Karol Wojtyla
Herinnering aan de Paus, die sinds 1978 een symboolfiguur voor de kracht van het geloof was. Toen Karol Wojtyla 16 oktober 1978 tot Paus werd verkozen was de wereld nog verdeeld in West en Oost. Zijn engagement en geestdrift hebben er aan bijgedragen dat historische veranderingen zoals de overwinning op het communisme, de hereniging van Duitsland en vrijheid in Oost-Europa mogelijk werden.

De politieke opstelling, de symbolische daden, de ethische overtuigingen en de kerkpolitieke beslissingen van Johannes Paulus II waren gemotiveerd door zijn geloof. In zijn veertien encyclieken wordt duidelijk hoe hij dat geloof begreep. Een overzicht.


Titel (Latijn) Onderwerp Omschrijving
1. Redemptor Hominis over de betekenis van Christus als Verlosser 4 maart 1979
2. Dives in Misericordia over de barmhartigheid 30 november 1980
3. Laborem Exercens over de arbeid 14 september 1981
4. Slavorum Apostoli over Cyrillus en Methodius, de Apostelen van de Slavische landen 2 juni 1985
5. Dominum et Vivificantem over de Heilige Geest 18 mei 1986
6. Redemptoris Mater over Maria, Moeder van de Verlosser 25 maart 1987
7. Sollicitudo Rei Socialis over sociale ethiek 30 december 1987
8. Redemptoris Missio over de missie en de evangelisering 7 december 1990
9. Centesimus Annus 100 jaar na Rerum Novarum 1 mei 1991
10. Veritatis Splendor over kerkelijke moraalleer 6 augustus 1993
11. Evangelium Vitae over de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven 25 maart 1995
12. Ut Unum Sint over de oecumene 25 maart 1995
13. Fides et Ratio over de verhouding van geloof en rede 14 september 1998
14. Ecclesia de Eucharistia over de Eucharistie 17 april 2003

Uit de encyclieken van Johannes Paulus II rijst het beeld op van een mystiek bevlogen auteur die zijn sterke overtuiging consequent en op alle fronten in de praktijk bracht. Het theologische denken van Karol Wojtyla rustte op de grote traditie van de bijbelse overlevering, de kerkvaders, de grote theologen van de Middeleeuwen en de moderne tijd en niet het minst op 'felle' mystici als Johannes van het Kruis en Teresa van Avila.
Zijn kerkbeeld is sterk sacramenteel georiënteerd: in de zichtbare kerk openbaart God zich in werkdadige tekens. Dat verklaart zijn onwrikbaarheid in het behoud van de klassieke ambtsvorm, zijn nadrukkelijke aandacht voor de sacramenten van eucharistie en verzoening en zijn verlangen naar volledige eenheid met de orthodoxe kerken die een verwante sacramentele kerkopvatting huldigen.
Een sterke katholieke identiteit, gekoppeld aan een diep geloof dat God reëel met deze wereld is begaan, blijkt ook uit zijn morele en filosofische positie. Een ethiek die de scheppende God veronachtzaamt en een naar waarheid zoekende rede die niet met de openbaring dialogeert, tollen volgens hem doelloos in het rond en vallen ten prooi aan subjectivisme en relativisme.
Die sterke identiteitsbeleving leidt tegelijk tot een opvallende sociale bewogenheid. Als de kerk een daadwerkelijk teken is van Gods liefde voor de wereld, dan moet ze ook een profetische stem voor gerechtigheid en vrede laten klinken.


1- REDEMPTOR HOMINIS - De Verlosser van de mensen

DEEL 1

De erfenis

DEEL 2

Het Mysterie van de Verlossing

DEEL 3

De verloste mens en zijn situatie in de wereld van vandaag

DEEL 4

De zending van de Kerk en de bestemming van de mens


Redemptor Hominis (Latijn voor: De Verlosser van de Mensen) is de eerste encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 4 maart 1979.

Deze encycliek gaat nader in op Christus als centrum van de Kerk en uitgangspunt van de theologie en is tevens het eerste deel van een trilogie over de Heilige Drie-eenheid : Redemptor Hominis werd immers later gevolgd door Dives in Misericordiae (1980, over de vergevende liefde van God de Vader) en Dominum et Vivificantem (1986, over de rol van de Heilige Geest).

In zijn eerste encycliek, Redemptor Hominis (4 maart 1979) - de verlosser van de mens -, vijf maanden na zijn verkiezing geschreven, schetst de paus de belangrijkste pijlers van zijn pontificaat: de inspanning om alle mensen tot Christus te trekken, de oecumene, de noodzaak om de morele dimensie van de vooruitgang te verstevigen en de verdediging van de mensenrechten.
Die uitdagingen waar de kerk voor staat bij de overgang naar het nieuwe millennium - de paus refereerde daar toen al aan - benadert hij vanuit één grondovertuiging: ,,De verlosser van de mens, Jezus Christus, is het centrum van het universum en van de geschiedenis.'' Hier klinkt al een oproep tot solidariteit, met name een meer directe herverdeling van de rijkdom. Maar, merkt de auteur op, de noodzakelijke transformatie van economische structuren moet gepaard gaan met een waarachtige bekering van geest, wil en hart. Hij legt sterk de klemtoon op respect voor de mensenrechten en schenkt speciale aandacht aan gewetensvrijheid en religieuze vrijheid.
Eeuwig leven, beloofd door de Vader in Jezus Christus, ,,is de uiteindelijke vervulling van de roeping van de mens'', schrijft de paus. Meewerken met de genade die Christus voor ons heeft gewonnen, kunnen we door ten volle gebruik te maken van de vrijheid die de Schepper ons heeft gegeven. ,,En Christus leert ons dat de beste toepassing van vrijheid de liefde is, die concreet vorm krijgt in zelfgave en dienstbaarheid.''
Hij pleit voor een goede overdracht van de goddelijke waarheid en roept daarom de theologen op nauw samen te werken met het kerkelijk leergezag.


2- DIVES IN MISERICORDIA - Rijk aan Barmhartigheid

EERSTE HOOFDSTUK

Wie Mij ziet, ziet de Vader, (Joh. 14, 9)

TWEEDE HOOFDSTUK

De Messiaanse boodschap

DERDE HOOFDSTUK

De barmhartigheid in het Oude Testament

VIERDE HOOFDSTUK

De gelijkenis van de verloren zoon

VIJFDE HOOFDSTUK

Het Paasmysterie

ZESDE HOOFDSTUK

Barmhartigheid ... van geslacht tot geslacht

ZEVENDE HOOFDSTUK

De barmhartigheid van God in de zending van de Kerk

ACHTSTE HOOFDSTUK

Het gebed van de Kerk in onze tijd


Dives in Misericordia (in het Nederlands Rijk aan barmhartigheid) is de tweede encycliek van Paus Johannes Paulus II en werd gepubliceerd op 2 december 1980.

Het is een diepgaande theologische beschouwing over God de Vader en meer speciaal over zijn oneindige barmhartigheid. Volgens de paus is het essentieel dat men de vergevingsgezindheid erkent ten behoeve van een rechtvaardige maatschappij op aarde. De mens kan zichzelf alleen als broeder en zuster herkennen in het licht van hun Hemelse Vader. In deze encycliek is een sterke invloed van zuster Faustina herkenbaar, een Poolse zuster die devotie tot de Goddelijke Barmhartigheid populair maakte. De paus verklaarde zuster Faustina later tijdens zijn pontificaat heilig.

Dit is het tweede deel van een trilogie over de Heilige Drie-eenheid : Redemptor Hominis (1979, over Christus) ging eraan vooraf en ze werd gevolgd door Dominum et Vivificantem (1986, over de rol van de Heilige Geest).

De encycliek - 'Rijk aan barmhartigheid' - handelt over de goddelijke genade. De paus noemt zijn brief van 30 november 1980 ,,een innige oproep vanwege de kerk tot barmhartigheid, waar de mensheid en de moderne wereld zo'n behoefte aan hebben''. Wat is barmhartigheid? ,,De manier waarop en de sfeer waarin de liefde zich openbaart, noemen we in bijbelse taal barmhartigheid.'' In Jezus is Gods erbarmen vlees en bloed geworden. ,,Door de incarnatie te worden van liefde die speciaal is gericht op mensen die lijden, ongeluk hebben en zondigen, brengt Christus de Vader aanwezig en openbaart hij Hem voller dan ooit.'' Het gaat, in het Oude Testament al, om een genade die krachtiger is dan strenge gerechtigheid.
De belangrijkste leidraad voor de pauselijke meditatie over barmhartigheid is de parabel van de verloren zoon. Die parabel leert dat ,,de Goddelijke barmhartigheid goedheid weet te bevorderen te midden van de vele vormen van kwaad die de wereld en de mens bedreigen''.Dat komt ultiem tot uiting in de zelfgave van de Zoon op het kruis. ,,In de gekruisigde Zoon geloven, betekent geloven dat de liefde in de wereld werkelijk bestaat en dat ze sterker is dan elke vorm van kwaad waarin individuen, de mensheid en de wereld zijn verwikkeld.''
Rechtvaardigheid alleen volstaat niet en kan tot de ontkenning en afbraak van zichzelf leiden - de paus verwijst hier naar de klassenrechtvaardigheid. ,,Ze heeft die diepere kracht van de liefde nodig, die in staat is het leven van de mens in al zijn dimensies vorm te geven.''


3- LABOREM EXERCENS - De menselijke arbeid

EERSTE HOOFDSTUK

Inleiding

TWEEDE HOOFDSTUK

Arbeid en mens

DERDE HOOFDSTUK

Het conflict tussen arbeid en kapitaal in de moderne wereld

VIERDE HOOFDSTUK

Rechten van de arbeiders

VIJFDE HOOFDSTUK

Elementen voor een spiritualiteit van de arbeid



Laborem Exercens (in het Nederlands : Over de Menselijke Arbeid) is de derde encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 14 april 1981.

In deze encycliek over de arbeid, werkt Johannes Paulus II de sociale leer van de Kerk verder uit, voortbouwend op de encycliek van Paus Leo XIII, Rerum Novarum. Hij breekt eens te meer een lans voor de tussenweg tussen de communistische geleide economie en het zuivere kapitalistische marktmodel.

Met deze encycliek gaf hij de in opstand gekomen Poolse arbeiders een steun in de rug.

In 1987 werd de kerkelijke sociale leer verder uitgewerkt in Sollicitudo Rei Socialis en later, na de val van de Muur, in Centesimus Annus (1991).

Laborem exercens (14 september 1981) is de eerste sociale encycliek van de Poolse paus. Hij zal er in tien jaar tijd drie schrijven.
,,De interpretatiesleutel tot de sociale leer van Johannes Paulus II is de encycliek Redemptor hominis (1979),'' schreef Johan Verstraeten in Tertio nr. 192. ,,Daarin werkt hij een theologische onderbouw uit: de kerk moet de mens en zijn waardigheid dienen en die waardigheid kun je maar ten volle begrijpen en realiseren in het perspectief van de verlossing in en door Christus.'' Tal van nieuwe omstandigheden noodzaken een nieuwe kijk op de sociale inzet van de christen. Grootschalige werkloosheid in het Westen; de val van het communisme en de veralgemening van de vrije markteconomie; de verscherping van de ongelijkheid in een geglobaliseerde economie; de opkomst van de informatie- en telecommunicatietechnologie. Met concrete oplossingen of programma's komt Johannes Paulus II niet op de proppen. Maar hij benadrukt hoe belangrijk het is dat christenen hun sociale inzet door hun geloof laten inspireren en ook echt een persoonlijk engagement opnemen.
In Laborem exercens beschouwt hij werk als een fundamentele uitdrukking van het leven van de menselijke persoon en van zijn deelname aan het scheppingswerk.
De paus analyseert het conflict tussen arbeid en kapitaal, waarbij hij duidelijk voorrang verleent aan de arbeid. Daarom pleit hij ook voor meer participatie in de ondernemingen. De arbeiders zijn niet alleen door hun werk mede-eigenaars in het grote werkveld waarin zij zich engageren, maar mede-eigenaarschap moet zich ook uiten in mede-eigendom, de deelname aan het beheer en het medeaandeelhouderschap.


4- SLAVORUM APOSTOLI - Slavische Apostelen
Maak hier taalkeuze

 
[NL  DE - EN - ES - FR - HU -

IT - LA - PL - PT ]


Slavorum Apostoli (Latijn voor: Over de Apostelen van de Slavische landen) is de vierde encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 2 juni 1985.

Deze encycliek werd geschreven naar aanleiding van de herdenking dat de Heilige Cyrillus van Saloniki en Methodius 11 eeuwen geleden hun evangelisatiewerk begonnen onder de Slavische volkeren. De diepe verbondenheid van de Paus met de oosterse christelijke traditie komt erin tot uiting en hij drukt er zijn wens uit dat het herstel van de eenheid tussen de Katholieke en Orthodoxe Kerken er ooit zou komen.

De encycliek is zo geschreven dat zij ook in Midden- en Oost-Europa gelezen kon worden. De kern van de encycliek is de stelling dat zendingswerk zich moet aansluiten bij het goede, het ware en het schone dat in elke cultuur aanwezig is.

Naast deze encycliek schreef Paus Johannes Paulus II in 1995 nog een tweede encycliek waar het thema van de oecumene aan bod komt (Ut Unum Sint).


5- DOMINUM ET VIVIFICANTEM - Over de Heilige Geest in het leven van de Kerk en de wereld

DEEL 1

De Geest van de Vader en van de Zoon aan de Kerk is gegeven

DEEL 2

De Geest die de wereld het overtuigend bewijs levert van wat zonde is

DEEL 3

De Geest die het leven geeft

DEEL 4

Besluit


Dominum et Vivificantem, (in het Nederlands: Die Heer is en het leven geeft), is de vijfde encycliek van Paus Johannes Paulus II gepubliceerd op 30 mei 1986.

Deze encycliek completeerde de trilogie van Johannes Paulus II over de Heilige Drie-eenheid. Het is de Heilige Geest, schreef de paus, die de mens het verschil doet zien tussen het goede en het kwade. De Heilige Geest inspireert ons om God's vergeving te verkrijgen voor onze zonden. Nalatigheid om hierop te reageren is een "zonde tegen de Heilige Geest". Het is de taak van de Kerk om de wereld bewust te maken van de roep van de Heilige Geest.

Het derde deel van een trilogie over de Heilige Drie-eenheid : Redemptor Hominis (1979, over Christus) werd gevolgd door Dives in Misericordiae (1980, over de vergevende liefde van God de Vader).

Die encycliek van 18 mei 1986 vervolledigt de trilogie over de Drie-eenheid. De heilige Geest is ,,een Goddelijke persoon, die in het centrum van het christelijk geloof staat en de bron is van een dynamische vernieuwing van de kerk''.
Eigenlijk is de zending van de Heilige Geest niet de eerste in haar soort, ze is veeleer een nieuw begin dat verwijst naar Gods verlossende zelfgave bij de schepping. Maar de zonde verduisterde die. Met Christus, die door die zonde aan het kruis terechtkwam en daar doorheen redding bracht, openbaart zich de heilige Geest. Vanaf Pinksteren blijft Hij bij de apostelen om bij de kerk en via de kerk in de wereld te blijven. De Geest is voor de paus een kracht die tegen de zonde in werkt. Hij ligt aan de basis van het geweten en van het sacrament van de verzoening.
Onze cultuur biedt nog altijd verzet tegen die levengevende Geest: in het materialisme, in de wapenwedloop, in armoede en honger, in abortus en in euthanasie. Die realiteiten hoeven evenwel niet het laatste woord te hebben. Het gebed en het sacramentele leven grijpen vooruit op'de nieuwe komst' van Christus in de kracht van de Geest. ,,De heilige Geest blijft de wachter van de hoop in het menselijk hart,'' besluit hij.


6- REDEMPTORIS MATER - Moeder van de Verlosser

Inleiding

DEEL 1

Maria in het mysterie van Christus

DEEL 2

De Moeder van God midden in de pelgrimerende Kerk

DEEL 3

Middelares als Moeder

DEEL 4

Besluit


Redemptoris Mater (Latijn voor Moeder van de Verlosser) is de zesde encycliek van Paus Johannes Paulus II gepubliceerd op 25 maart 1987en handelt over de rol van de Maagd Maria als de "eerste discipel" en het perfecte voorbeeld van christelijke getuigenis.Johannes Paulus' mariale encycliek Redemptoris mater (25 maart 1987) is een soort vervolgcatechese op zijn drie grote encyclieken over de Vader, de Zoon en de Geest. Het document is veel meer een theologisch onderricht dan een aansporing tot mariale devotie. Hij put daarbij allereerst uit bijbelse bron, maar laat zich ook inspireren door het achtste hoofdstuk van het conciliedocument Lumen gentium: ,,Alleen in het mysterie van Christus wordt het mysterie van Maria ten volle helder.'' En door Maria te contempleren in het mysterie van Christus kun je ook ,,de kennis van het mysterie van de kerk verdiepen''.


7- SOLLICITUDO REI SOCIALIS - Over de Sociale Zorg

EERSTE HOOFDSTUK

Inleiding

TWEEDE HOOFDSTUK

Nieuwheid van de Encycliek Populorum Progressio

DERDE HOOFDSTUK

Panorama van de wereld van deze tijd

VIERDE HOOFDSTUK

De authentieke ontwikkeling van de mens

VIJFDE HOOFDSTUK

Een theologische interpretatie van de moderne problemen

ZESDE HOOFDSTUK

Enige bijzondere oriënteringen

ZEVENDE HOOFDSTUK

Besluit


Sollicitudo Rei Socialis (Latijn voor: Over de sociale zorg) is de zevende encycliek van Paus Johannes Paulus II en werd gepubliceerd op 30 december 1987

Ze handelt over de ontwikkeling van de mens en de samenleving, twintig jaar na Populorum Progressio van Paus Paulus VI.

Wat de paus onder solidariteit verstond, werkte hij uit in de encycliek Sollicitudo rei socialis (30 december 1987). De sociale mechanismen die de ontwikkeling belemmeren, interpreteert hij daar theologisch als'zondige structuren' die de mens door een radicaal engagement voor solidariteit kan overwinnen. Solidariteit omvat drie dimensies: de feitelijke wederzijdse afhankelijkheid op wereldschaal, het ethisch antwoord daarop - ,,Wij zijn allen verantwoordelijk voor allen'' - en die de specifiek christelijke solidariteit van
mensen die getuigen van de menselijke waardigheid en bereid zijn daarvoor desnoods hun leven te geven.
In diezelfde encycliek aarzelt Johannes Paulus II niet te stellen dat de voorkeursoptie voor de armen een engagement is waarvan heel de traditie van de kerk getuigt. Dat illustreert dat hij helemaal niet zo'n tegenstander van de bevrijdingstheologie was als soms werd beweerd.

8- REDEMPTORIS MISSIO - Over de Zending van de verlosser

EERSTE HOOFDSTUK

Jezus Christus de enige redder

TWEEDE HOOFDSTUK

Het Rijk van God

DERDE HOOFDSTUK

De Heilige Geest Protagonist van de Missie

VIERDE HOOFDSTUK

De onmetelijke horizonten van de missie ad gentes

VIJFDE HOOFDSTUK

De wegen van de Missie

ZESDE HOOFDSTUK

De verantwoordelijken en de medewerkers aan de zielzorg in de missie

ZEVENDE HOOFDSTUK

De medewerking aan de missieactiviteit

ACHTSTE HOOFDSTUK

De missionaire spritualiteit

NEGENDE HOOFDSTUK

Besluit


Redemptoris Missio (Latijn voor: De zending van de verlosser) is de achtste encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 7 december 1990. Ze draagt als ondertitel : "Over de blijvende geldigheid van de missie-opdracht".

Deze encycliek gaat nader in op missie en evangelisatie.

Is missie nog actueel? Moet je het niet bij interreligieuze dialoog laten? Zijn respect voor het geweten en de vrijheid van de ander verzoenbaar met bekering? Het antwoord van de paus in Redemptoris missio (7 december 1990) luidt overtuigd: het heil kan alleen van Jezus Christus komen. Neen, hem verkondigen is geen inbreuk op de vrijheid, want geloof in hem vergt een vrije instemming. Meer nog: echte bevrijding bestaat in het open komen voor de liefde van Christus.
Het Rijk Gods kun je trouwens niet los denken van de persoon van Christus.
De paus onderscheidt drie soorten missie: die bij volkeren die Christus niet kennen; die van vurige christelijke gemeenschappen naar hun omgeving en de nieuwe evangelisatie van gemeenschappen van gedoopten die het levende geloof kwijt zijn. Voor al die vormen geldt dat de getuigenis de belangrijkste gestalte van de evangelisatie is.
De paus vraagt aandacht voor nieuwe sociale fenomenen als de vlucht naar de steden, migratie, nieuwe armoede en voor nieuwe culturele verschijnselen als de massacommunicatie, de inzet voor de vrede, de ontwikkeling en bevrijding van volkeren, mensenrechten, de emancipatie van vrouwen en kinderen en de ecologische gevoeligheid.

9- CENTESIMUS ANNUS - Over de Sociale leer van de Kerk

Centesimus Annus is de negende encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 1 mei 1991 naar aanleiding van het eeuwfeest van de encycliek Rerum Novarum van Paus Leo XIII.

EERSTE HOOFDSTUK

Karakteristieke trekken van de encycliek "Rerum novarum"

TWEEDE HOOFDSTUK

Naar de "nieuwe dingen" van nu

DERDE HOOFDSTUK

Het jaar 1989

VIERDE HOOFDSTUK

De privé-eigendom en de universele bestemming van de goederen

VIJFDE HOOFDSTUK

Staat en cultuur

ZESDE HOOFDSTUK

De mens is de weg van de Kerk


Deze encycliek gaat nader in op de sociale leer van de Kerk.

In Centesimus Annus van 1 mei 1991 sprak de paus voor het eerst zeer positieve taal over de vrije markt en over de winst als graadmeter voor het goed functioneren van ondernemingen. Maar, zo merkte Johan Verstraeten in het bovenvermelde Tertio-artikel op, hij voegde er wel kritische opmerkingen aan toe. Ten eerste is de markt alleen efficiënt voor wie koopkracht heeft, en bovendien kan niet alles op de markt worden verhandeld. Ten tweede zijn er noden die op grond van rechtvaardigheid en niet door marktmechanismen moeten worden gelenigd. Ten derde heeft de markt uit zichzelf geen criteria om een onderscheid te maken tussen authentieke en niet-authentieke behoeften. Ten vierde moet je de visie op de markt inpassen in een ethiek van de eigendom die vertrekt van de universele bestemming van de goederen: eigendom van productiemiddelen - zoals aandelenbezit - is alleen geoorloofd als het leidt tot de schepping van 'nuttige arbeid'. Je mag geen winst maken ten koste van arbeid.


10- VERITATIS SPLENDOR - Pracht van de Waarheid

Inleiding

EERSTE HOOFDSTUK

"Meester, wat voor goeds moet ik doen...? (Mt. 19, 16)
Christus en het antwoord op de morele vraag

TWEEDE HOOFDSTUK

"Past u niet aan de denktrant van deze wereld aan!" (Rom. 12, 2)
De Kerk en de beoordeling van enkele tendensen van de tegenwoordige moraaltheologie

DERDE HOOFDSTUK

"Opdat het kruis van Christus zijn kracht niet zou verliezen." (1 Kor. 1, 17)
Het zedelijk goede voor het leven van de Kerk en van de wereld

VIERDE HOOFDSTUK

Slot
Maria, Moeder van barmhartigheid


Veritatis Splendor (De Pracht van de Waarheid) is de tiende encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op het feest van de Gedaanteverandering van de Heer op 6 augustus 1993.

Deze encycliek handelt over de kerkelijke moraalleer.

Veritatis splendor (6 augustus 1993) gaat in op de kerkelijke leer over de grondslagen van de moraal. De encycliek heeft vooral tot doel actuele twijfels en bezwaren daartegen te weerleggen.

De vraag 'Hoe kan ik het goede doen?' is niet in de eerste plaats een vraag naar regeltjes, maar een vraag naar werkelijk zinvol leven, stelt de paus. Als de mens de evangelische moraal kan vatten, dan is dat omdat die alleen maar de uitdrukking is van de natuurwet, die sinds de schepping in het hart van de mens is ingeschreven en die iedereen goed en kwaad leert kennen. ,,Christus helpt de mens de ware vrijheid te ontdekken die haar volheid bereikt in de liefde.''
Onder de kop Stem je niet op de wereld van vandaag af behandelt de paus vervolgens onomwonden enkele actuele dwalingen over morele principes. In de eerste plaats zet hij zich af tegen het uiteenhalen van vrijheid en waarheid. ,,De vrijheid weet zich verplicht aan de waarheid, die ze kent dankzij de natuurwet. De natuurwet richt de mens naar het doel dat hem eigen is.'' Anders verval je in relativisme en subjectivisme.
Vervolgens: het geweten is niet zomaar een creatieve wilsdaad vanuit een soort persoonlijke verantwoording tegenover God. ,,Het geweten is niet zozeer creatief, maar is een getuige van de natuurwet.''
De paus zet zich ook sterk af tegen het uiteenhalen van de bouwstenen van de morele act: de intentie, de handeling zelf en de omstandigheden en gevolgen. Hij benadrukt dat de moraliteit van de daad vooral van de handeling zelf afhangt. Daarom kun je een in zichzelf slechte daad nooit goedpraten.
De encycliek heeft van begin tot einde een ferme toon. De paus ontkent niet dat het psychologisch moeilijk is de wet te onderhouden en dat veel pedagogische vaardigheid nodig is om de zwakken niet te ontmoedigen. Hij benadrukt ook dat er vergeving mogelijk is voor wie zijn fout erkent. Maar het is wel nodig de wet te blijven voorhouden: ,,Je mag psychologie en moraaltheologie niet verwarren.''


11- EVANGELIUM VITAE - Evangelie van het Leven

Inleiding

EERSTE HOOFDSTUK

Hoor, het bloed van uw broer roept uit de grond tot mij

TWEEDE HOOFDSTUK

Ik ben gekomen opdat zij leven zouden hebben

DERDE HOOFDSTUK

Gij zult niet doden, Gods heilige wet

VIERDE HOOFDSTUK

Dat hebt ge mij gedaan. Voor een nieuwe cultuur van het menselijk leven

VIJFDE HOOFDSTUK

Slot


Evangelium Vitae (in het Nederlands : Het Evangelie van het Leven) is de elfde encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 25 maart 1995.

Deze encycliek behandelt de waarde en de onaantastbaarheid van het menselijk leven.

Paus Johannes-Paulus II presenteert de schepping, de heilsgeschiedenis en het leven, sterven en verrijzen van Christus als Evangelie van het Leven. Hij spoort aan om te strijden voor de "cultuur van het leven", tegen de "cultuur van de dood".

De verdediging van het leven is onmiskenbaar een van de krachtlijnen van het pontificaat van Johannes Paulus II. Ondanks de roep, ook binnen de kerk, om meer begrip, kantte hij zich onverzettelijk tegen abortus en euthanasie. ,,Twee misdaden die geen enkele menselijke wet kan goedpraten,'' schrijft hij in zijn encycliek Evangelium Vitae (25 maart 1995) die precies over de onaantastbare waarde van het leven handelt, van het allereerste begin tot het einde. Laksheid in die materie noemt hij zonder aarzelen het gevolg van ,,een cultuur van de dood'', van ,,een oorlog van de sterken tegen de zwakken''. In dezelfde encycliek blijft hij ook kunstmatige contraceptie streng - voor velen al te ongenuanceerd -veroordelen.
Op hoeveel tegenstand Johannes Paulus II in zijn radicale strijd voor een ,,cultuur van het leven'' ook stuitte, een gebrek aan consequentie kon je hem niet aanwrijven. Het is zijn persoonlijke verdienste dat de doodstraf in het katholieke ethische denken nog amper verdedigbaar is. ,,Straffen mogen niet zo extreem zijn dat ze tot de executie van de misdadiger leiden, behalve in gevallen van absolute noodzaak. Die gevallen zijn zeer zeldzaam, zoniet praktisch onbestaand,'' klinkt het in Evangelium Vitae.


12- UT UNUM SINT - Opdat zij één zijn

Inleiding

EERSTE HOOFDSTUK

De oecumenische inzet van de Katholieke Kerk

TWEEDE HOOFDSTUK

De vruchten van de dialoog

DERDE HOOFDSTUK

Quanta est nobis via? (Hoe lang is de weg die nog voor ons ligt?)

VIERDE HOOFDSTUK

Aansporing


Ut Unum Sint (Latijn voor Opdat zij één zijn) is de twaalfde encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 25 mei 1995.

Deze encycliek handelt over de oecumene.

In Ut unum sint van 25 mei 1995 reflecteert Johannes Paulus II over de oecumene. Hij doet dat tien jaar na de kleine encycliek Slavorum apostoli (2 juni 1985), die ook een oecumenische betekenis had. Daarin riep hij naar aanleiding van de elfhonderdste verjaardag van het missioneringswerk van de apostelen Cyrillus en Methodius, beide missionarissen uit tot patroons van Europa. Zo plaatst hij hen op hetzelfde niveau als de westerse monnikenvader Benedictus.
In Ut unum sint geeft Johannes Paulus II aan dat de weg naar de eenheid het verst is gevorderd met de orthodoxe kerken, vanwege eenzelfde visie op de sacramentele structuur van de kerk. Ook met de protestantse kerken zijn belangrijke stappen gedaan. Maar, zo luidt de eindbalans: we kunnen niet tevreden zijn voor een volledige en zichtbare eenheid is bereikt in geloofsbelijdenis, sacramenten en kerkelijk ambt. De paus definieert het Petrusambt, dat de bisschop van Rome bekleedt, als een dienst aan die eenheid. En - dat is opmerkelijk - hij nodigt kerkleiders en theologen uit hem te helpen zoeken hoe dat ambt het best kan worden uitgeoefend in het licht van de recente oecumenische ontwikkelingen.

13- FIDES ET RATIO - Geloof en Rede

EERSTE HOOFDSTUK

De openbaring van Gods wijsheid

TWEEDE HOOFDSTUK

Credo ut intellegam

DERDE HOOFDSTUK

Intellego ut Credam

VIERDE HOOFDSTUK

De verhouding van geloof en rede

VIJFDE HOOFDSTUK

De tussenkomsten van het Leergezag in wijsgerige aangelegenheden

ZESDE HOOFDSTUK

De wisselwerking tussen theologie en filosofie

ZEVENDE HOOFDSTUK

Actuele eisen en opgaven

ACHTSTE HOOFDSTUK

Slot


Fides et Ratio is de dertiende encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op het feest van de Kruisverheffing op 14 september 1998.

Deze encycliek handelt over de verhouding van geloof en rede.

Fides et ratio (14 september 1998) is een fundamentele reflectie over de verhouding tussen geloof en rede, tussen filosofie en theologie. De kernboodschap van het document luidt: een rede die zich losmaakt van het geloof, leidt tot niets, maar wanneer beide vermogens samengaan, is kennis van de waarheid mogelijk.
De encycliek vormt een kritiek op filosofieën die zich van de theologie en haar bron -
de Openbaring - afkeren en soms zelfs elke principiële openheid op waarheid ontkennen. Fides et ratio geeft daarentegen blijk van een groot vertrouwen in de kenkracht van de rede, wanneer die zich met het geloof verbindt en zo een bredere zinhorizon ontsluit.
De paus denkt de relatie tussen rede en geloof als een cirkel: ,,De bron en het beginpunt van de theologie moet altijd het Woord van God zijn dat in de geschiedenis is geopenbaard, terwijl het einddoel het begrip van dat Woord moet zijn dat met iedere generatie toeneemt.'' Dat is voor de auteur een tegengif tegen'de wanhoop' die onze cultuur bedreigt.
Houdt zo'n visie niet een beknotting in van de vrijheid van rede en filosofie? Het antwoord van de paus luidt resoluut: ,,Waarheid en vrijheid gaan ofwel hand in hand ofwel gaan ze samen in ellende ten onder.''


14- ECCLESIA DE EUCHARISTIA - De Kerk leeft uit de Eucharistie

Inleiding

EERSTE HOOFDSTUK

Het Mysterie van het geloof

TWEEDE HOOFDSTUK

De Eucharistie bouwt de Kerk op

DERDE HOOFDSTUK

De apostoliciteit van de Eucharistie en van de Kerk

VIERDE HOOFDSTUK

De Eucharistie en de kerkelijke gemeenschap

VIJFDE HOOFDSTUK

De waardigheid van de viering van de Eucharistie

ZESDE HOOFDSTUK

In de school van Maria: "De vrouw van de Eucharistie"

ZEVENDE HOOFDSTUK

Besluit


Ecclesia de Eucharistia (in het Nederlands : De Kerk leeft uit de Eucharistie) is de veertiende en laatste encycliek van Paus Johannes Paulus II en verscheen op 17 april 2003. Ze handelt over de Eucharistie en verscheen daarom niet toevallig op Witte Donderdag, de dag waarop de Kerk de instelling van de Eucharistie viert.

In de lijn van de encycliek Mysterium Fidei (1965) van zijn voorganger Paulus VI zet Johannes Paulus II erin uiteen wat de Kerk gelooft wanneer zij spreekt over de Eucharistie: het sacramenteel tegenwoordig stellen van het kruisoffer, gegeven aan de Kerk als middel om aan dat offer deel te nemen.

In deze encycliek schreef Paus Johannes Paulus II : "Men moet betreuren dat er, vooral in de jaren die volgden op de postconciliaire liturgische hervorming, als gevolg van een misleid gevoel van creativiteit en aanpassing, een aantal misbruiken zijn geweest die voor velen een bron van verdriet zijn geweest. Een zekere reactie tegen 'formalisme' heeft sommigen, vooral in bepaalde streken, ertoe gebracht om de 'vormen' die de grote liturgische traditie van de Kerk en haar Leergezag had gekozen, als niet-bindend te beschouwen en om niet-goedgekeurde vernieuwingen in te voeren die soms volkomen misplaatst zijn." (EdE 52) Hij kondigde dan ook aan dat er aan een Vaticaanse instructie gewerkt werd die een verduidelijking zou brengen over de liturgie van de Eucharistie. Deze instructie (Redemptionis Sacramentum, Het sacrament van de verlossing) is tenslotte verschenen op 25 maart 2004, op het hoogfeest van de Aankondiging van de Heer.

De kerk leeft van de eucharistie. Dat is de kernintuïtie van de laatste encycliek van Johannes-Paulus II, Ecclesia de eucharistia (17 april 2003). De eucharistie brengt het paasmysterie van Christus geconcentreerd aanwezig en realiseert een mysterievolle gelijktijdigheid tussen het sterven en verrijzen van de Heer en zijn kerk. Daardoor is een werkelijke wederzijdse inwoning van Christus in de gelovigen en van de gelovigen in Christus mogelijk. Elk kerkelijk handelen vindt daar haar bron en het hoogtepunt waarnaar dat handelen streeft.
Eerst beschouwt de paus de eucharistie als mysterie van geloof. Dan handelt hij over de eucharistie die de kerk opbouwt. De net vermelde wederzijdse inwoning - een verdieping en voltooiing van wat in het doopsel gebeurt - bewerkt de 'inlijving' van de vierenden in het lichaam van Christus en sticht zo eenheid. Die eenheid is nauw verbonden met de zending van de kerk om 'sacrament'voor heel de mensheid te zijn.
Na een beschouwing over het apostolische karakter van de eucharistie en- daarom - de noodzaak van het gewijde ambt, bespreekt de auteur de gemeenschapsdimensie van de eucharistie. De eucharistie schept gemeenschap, voedt ertoe op, maar veronderstelt ze ook. Terwijl de paus zijn verlangen naar de ene eucharistie voor de verschillende kerken uitspreekt, wijst hij erop dat de concelebratie van de kerken vooralsnog veeleer een hindernis dan een hulp is voor het bereiken van de volle gemeenschap.
De brief wijst ook op de gevaren van onaanvaardbare vormen van creativiteit. De eucharistie is van niemand het privé-bezit, noch van de celebrant noch van de gemeente. Zij is toevertrouwd aan de hele kerk en dient daarom conform de officiële liturgische normen te worden gevierd.

Biografie Johannes Paulus II
Karol Józef Wojtyla (1920-2005), vanaf 1964 aartsbisschop van het Poolse Krakau, werd in 1978 tot paus verkozen; hij nam toen de naam Johannes Paulus II aan.
Familie
Karol Józef Wojtyla, die vanaf zijn verkiezing tot paus in 1978 bekend stond als Johannes Paulus II, werd op 18 mei 1920 geboren in Wadowice, een stadje op 50 kilometer van Krakau, Polen. Karol was de jongste van twee zonen die uit het huwelijk van Karol Wojtyla en Emilia Kaczorowska werden geboren. Zijn moeder overleed in 1929; zijn oudere broer, de arts Edmund, stierf in 1932 en zijn vader, een legerofficier, in 1941.
Oorlogstijd
Na het afronden van zijn middelbare schoolopleiding in Wadowice, ging Karol in 1938 Poolse taal- en letterkunde studeren in Krakau. De Duitse bezettingsmacht sloot de universiteit een jaar later, in 1939. De jonge Karol moest gaan werken in een steengroeve (1940-1944) en later in de chemische fabriek Solvay. Alleen zo kon hij in zijn levensonderhoud voorzien en deportatie naar Duitsland voorkomen.
Ondergronds
Ondanks het zware werk in de steengroeve zag Wojtyla nog kans om te studeren. In 1942 gaf hij gehoor aan zijn priesterroeping, en begon hij lessen te volgen aan het Seminarie van Krakau, dat ondergronds was gegaan. Wojtyla gaf blijk van grote energie door mede aan de wieg te staan van het 'Rhapsodie Theater', ook een ondergrondse aangelegenheid.
Priesterwijding
Na de Tweede Wereldoorlog vervolgde Karol zijn studies aan het officieel heropende grootseminarie van Krakau. Daarnaast werd hij student aan de theologische faculteit. Wojtyla werd Priester gewijd in Krakau op 1 november 1946.
Studies in Rome
Van 1946 tot 1948 verbleef Wojtyla in Rome, waar hij theologie en filosofie studeerde. Hij promoveerde in de theologie op een dissertatie over het geloof in de werken van Johannes van het Kruis.
Wojtyla in Nederland
In de jaren van zijn studie in Rome verzorgde Wojtyla tijdens zijn vakanties het pastoraat onder Poolse immigranten in Frankrijk, België en Nederland. Wojtyla beschreef zijn indrukken van deze landen in een document, beschikbaar in een Nederlandse vertaling in Word.
Professor
In 1948 keerde Wojtyla terug naar Polen waar hij in 1953 promoveerde in de filosofie. Daarna werd hij professor in de moraaltheologie en sociale ethiek aan het grootseminarie van Krakau en aan de theologische faculteit van Lublin.
Aartsbisschop van Krakau
Paus Pius XII benoemde Karol Wojtyla op 4 juni 1958 tot hulpbisschop van Krakau. De wijding vond plaats op 28 september 1958. Op 13 januari 1964 benoemde paus Paulus VI hem tot Aartsbisschop van Krakau. Dezelfde paus creëerde hem op 26 juni 1967 tot Kardinaal.
Gaudium et Spes
Wojtyla nam deel aan het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) en had een belangrijke bijdrage aan de totstandkoming van de pastorale constitutie Gaudium et spes,'over de kerk in de wereld van deze tijd'.
Tot paus gekozen
Op 16 oktober 1978 aanvaardde kardinaal Wojtyla zijn verkiezing tot paus. Onder de naam Johannes Paulus II werd hij de 263ste opvolger van Petrus. Wojtyla was de eerste niet-Italiaanse Paus in ruim 450 jaar, en tevens de eerste uit Polen afkomstige paus ooit. De plechtige inauguratie van Johannes Paulus II vond plaats op 22 oktober op het Sint-Pietersplein.
Reizen
In januari 1979 ondernam Johannes Paulus II zijn eerste buitenlandse pastorale reis, naar Mexico. In juni datzelfde jaar bezocht hij zijn vaderland Polen en Ierland. In oktober 1979 reisde hij naar de Verenigde Staten. Weinigen konden toen bevroeden hoe ver en vaak Johannes Paulus II nog zou reizen.
Aanslag
Op 13 mei 1981 schoot de 23-jarige Turk Mehmet Ali Ağca de paus neer op het plein voor de Sint-Pietersbasiliek. Johannes Paulus II overleefde de aanslag, schonk de dader, die tot levenslang veroordeeld werd, later vergiffenis en bezocht hem ook in de gevangenis.
Bezoek aan Nederland in mei 1985

Vooral: een mens die luisterde....
In 1985 deed Johannes Paulus II Nederland aan. Het bezoek vormde het hoogtepunt van de grote verdeeldheid die de Nederlandse kerkprovincie dreigde te verscheuren, de zogeheten Polarisatie. Johannes Paulus II heeft zich persoonlijk zeer ingespannen om aan die verdeeldheid een einde te helpen maken.
Het werd een dramatische bezoek aan Nederland; een bezoek dat een van de meest dramatische uit zijn loopbaan zal worden. Al vanaf het moment dat in 1983 bekend wordt gemaakt dat hij naast België en Luxemburg ook Nederland zal aandoen, ontstaat er onrust. Veel protest tegen zijn conservatieve ideeën. Nederland liet zich wederom eens op z'n kleinst zien.
Het was al met al 'de koelste ontvangst die een paus ooit is bereid in een christelijk land', noteerde een Italiaanse krant verbijsterd. Maar de paus heeft er nooit een verwijt over gemaakt, zei kardinaal Simonis later. Sterker, toen de Nederlandse bisschoppen in 1988 in Rome waren, roemde de paus de inzet van leken in de Nederlandse kerk. En hij zei in 1985 iets te hebben mogen ,,proeven van de werklust en ondernemingszin van de Nederlanders, van hun eeuwenlange traditie van vrijheid en tolerantie''.
Oecumene en interreligieuze dialoog
Johannes Paulus II is sterk gevormd door de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, die hij deels zelf aan den lijve heeft ervaren. Hij heeeft altijd groot belang gehecht aan verzoening en vrede. Dat is onder meer tot uiting gekomen in de grote inspanningen die hij zich getroostte op het vlak van Oecumene en in de zogenaamde 'Interreligieuze dialoog':gesprekken met niet-christelijke godsdiensten.
Wereldjongerendagen
Miljoenen kennen Johannes Paulus II als de paus die jongeren over de hele wereld vanaf 1985 met een nieuw geloofselan wist te bezielen middels de zogenaamde'Wereldjongerendagen'.
Documenten
Johannes Paulus II heeft veertien encyclieken het licht laten zien (zie begin van deze pagina). In deze documenten waarin de kerkelijke leer wordt uiteengezet, heeft hij volgens een duidelijk patroon gewerkt aan de beschrijving van het geloof op wezenlijke punten. Ook in apostolische brieven, exhortaties en andere documenten heeft paus Johannes Paulus II talrijke kwesties aan de orde gesteld. In Mulieris dignitatem bijvoorbeeld belicht hij de waardigheid van de vrouw. In Ordinatio sacerdotalis onderstreept hij dat de priesterwijding is voorbehouden aan mannen. In Familiaris consortio benadrukt de paus de centrale plaats van de christelijke familie in de moderne wereld. Reconciliatio et paenitentia bevat een pleidooi voor het sacrament van boete en verzoening. Van groot belang zijn verder het Wetboek van Canoniek Recht voor de Latijnse ritus (1983) en de Katechismus van de Katholieke Kerk, die in 1993 verscheen.


Zalving van het altaar in de Kerk der Friezen te Rome

Val van het communisme
Johannes Paulus II heeft zich vanaf het begin van zijn pontificaat vasthoudend ingezet voor de mensenrechten en vrede tussen de volkeren. Een van de opvallendste successen die hij tot stand hielp brengen was de opkomst van de Solidariteitbeweging in Polen. Johannes Paulus heeft hierdoor, en door werkzame 'stille' diplomatie achter de schermen, uiteindelijk sterk kunnen bijdragen aan de ineenstorting van het communisme in zijn geboorteland en de rest van het Oostblok.
Onze Lieve Vrouw van Fatima
Johannes Paulus II gaf de eer voor zijn diplomatieke succesen aan de Heilige Maagd Maria, onder de titel Onze Lieve Vrouw van Fatima. Zij speelt een cruciale rol in zijn leven. In 1981 ontsnapte hij op wonderbaarlijke wijze aan de dood bij een moordaanslag, gepleegd op de verjaardag van de eerste Mariaverschijning in Fatima (13 mei 1917). Hij toonde Maria zijn dankbaarheid door op 13 mei 1982 naar Fatima te gaan en de wereld en Rusland toe te wijden aan het Onbevlekte Hart van Maria, precies zoals de Heilige Maagd in 1917 had gevraagd.
Paus tot het einde
Johannes Paulus II heeft een hoge leeftijd bereikt, waarbij zijn gezondheidstoestand in zijn laatste levensjaren steeds verder verslechterde. Regelmatig werd er dan ook over gespeculeerd of hij vrijwillig zijn ambt zou neerleggen. Hij heeft dit niet gedaan. Mogelijk speelde de hieraan inherente praktische problemen een rol. Om te beginnen kan in principe nooit onomstotelijk worden vastgesteld dat een paus volledig zonder externe druk afstand doet van het pausschap, terwijl dit toch een conditio sine qua non is voor een geldige gang van zaken. Daarnaast brengt een teruggetreden paus een vrije keuze van zijn opvolger in gevaar. De kardinalen kunnen namelijk niet in alle vrijheid voor een eventuele'tegenhanger' kiezen, wanneer de vorige paus zijn invloed, bewust of onbewust, nog doet gelden. En wat te denken van uitspraken, die een teruggetreden paus zou kunnen doen om zijn opvolger te bekritiseren of in verlegenheid te brengen? Waarschijnlijker is echter dat Johannes Paulus II is aangebleven omdat hij zich persoonlijk geroepen voelde om God, de Heilige Maagd Maria en de gelovigen tot aan zijn stervensuur te dienen, geheel overeenkomstig zijn lijfspreuk: 'Totus Tuus'.

Miljoenen bewezen de laatste eer
Johannes Paulus II overleed in de avond van 2 april 2005. In de dagen na zijn dood verzamelden zich in Rome miljoenen pelgrims, die de laatste eer wilden betonen aan hun geliefde paus. Op 8 april 2005 vond op het Sint-Pietersplein de uitvaart plaats in aanwezigheid van een ongekend groot aantal staatshoofden en andere regeringsvertegenwoordigers uit de hele wereld. Toen zijn kist de basiliek in werd gedragen riep de menigte op tot een spoedige zaligverklaring. Johannes Paulus II is begraven in de crypte van de Sint-Pieter, onder de plek waar voorheen de tombe van de Z. Johannes XXIII stond.


DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN


 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

   

Heer, wees mijn Gids

                                

INFO: DE WEG - DE WAARHEID HET LEVEN FILM

Handige Bijbel

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS

Waard om te weten :

Een hartelijk welkom op de site
Deze pagina printen
Sitemap

Wie zoekt zal vinden

FAQ - HELP

Kerk
Zondag
Advent
Kerstfeest
Driekoningen
Vastentijd
Goede Vrijdag
Aswoensdag
Palmzondag
Palmpasen
De stille week
Witte donderdag
Stille zaterdag
Paaswake
Pasen - Paasfeest
Hemelvaartsdag
Pinksteren
Biddag
Dankdag
Avondmaal
Doop
Belijdenis
Oudjaarsdag
Nieuwjaarsdag
Sint Maarten
Sint Nicolaas
Halloween
Hervormingsdag
Dodenherdenking
Bevrijdingsdag
Koningsdag / Koninginnedag
Gebedsweek
Huwelijk
Begrafenis
Vakantie
Recreatie
Feest- en Gedenkdagen
Symbolen van herkenning
 
Leerzame antwoorden op levens- en geloofsvragen


Hebreeën 4:12 zegt: "Want levend en krachtig is het woord van God, en scherper dan een tweesnijdend zwaard: het dringt diep door tot waar ziel en geest, been en merg elkaar raken, en het is in staat de opvattingen en gedachten van het hart te ontleden"Lees eens: Het zwijgen van God

God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.
Lees eens:  God's Liefde

Schat onder handbereik


Bemoediging en troost

Bible-people - stories of famous men and women in the Bible
Bible-archaeology - archaeological evidence and the Bible
Bible-art - paintings and artworks of Bible events
Bible-top ten - ways to hell, films, heroes, villains, murders....
Bible-architecture - houses, palaces, fortresses
Women in the Bible -
 great women of the Bible
The Life of Jesus Christ - story, paintings, maps

Read more for Study  
Apocrypha, Historic Works
 GELOOF EN LEVEN een
          KLEINE HULP VOOR  ONDERWEG
 

Wie zoekt zal vinden           


www Holyhome.nl

Boeiende Series :

Bijbelvertalingen
Bijbel en Kunst

Bijbels Prentenboek
Biblische Bildern
Encyclopedie
E-books en Pdf
Prachtige Bijbelse Schoolplaten

De Heilige Schrift
Het levende Woord van God
Aan de voeten van Jezus
Onder de Terebint
In de Wijngaard

De Bergrede
Gelijkenissen van Jezus
Oude Schoolplaten
De Zaligsprekingen van Jezus

Goede Vruchten
Geestesgaven

Tijd met Jezus
Film over Jezus
Barmhartigheid

Catechese lessen
Het Onze Vader
De Tien Geboden
Hoop en Verwachting
Bijzondere gebeurtenissen

De Bijbel is boeiend
Bijbelverhalen in beeld
Presentaties en Powerpoints
Bijbelse Onderwerpen

Vrede van God voor jou
Oude bijbel tegels

Informatie over alle kerken in Nederland: Kerkzoeker
 
Bible Study: The Bible alone!
L'étude biblique: Rien que la Bible!
Bibelstudium: Allein die Bibel!  

Materiaal voor het Digibord
Werkbladen Bijbelverhalen Bijbellessen
OT Hebreeuws-Engels
NT Grieks-Engels

Naslagwerken
Belijdenissen
Een rijke bron

Missale Romanum + Afbeeldingen
Stripboek over Jezus
Christelijke Symbolen
Plaatjes Afbeeldingen Clipart
Evangelie op Postzegels

Harmonium Huisorgel
Godsdiensten en Religies
Herinnering aan Kerken

Christian Country Music
Muzikale ontspanning
Software voor Bijbelstudie
Hartverwarmende Klanken
Read and Hear the Holy Bible
 Luisterbijbel

Bijbel voor Slechtzienden Begrippenlijst   -1-   -2-

Meer weten over de Psalmen, gezangen, liturgieën, belijdenisgeschriften: Catechismus, Dordtse Leerregels en veel andere informatie? . Kijk opOnline-bijbel.nl
         
  (
What's good, use it)