HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

HET HEILIG AVONDMAAL

HET HEILIG AVONDMAAL

Door het jaar heen staan er bijzondere dagen op onze kalender. sinds jaar en dag gaat dat zo. daar ook zo onze aandacht aan besteden. Om je enig houvast te geven op deze site een overzicht van de christelijke feesten. Niet dat ze allemaal even indringend worden gevierd, maar meer dan de moeite waard om er niet alleen mee op de hoogte te zijn maar je ook eens nader in te verdiepen. Hieronder én hiernaast een schat aan informatie. Veel genoegen ermee. 

De kerk: plek voor veel vieringen

                       We houden een behoorlijk aantal christelijke feestdagen. Maar wat houden die dagen eigenlijk in, behalve dat het vrije dagen zijn? Alleen maar recreëren of...?

Het HEILIG AVONDMAAL

Je hebt de Bijbel nodig om het Avondmaal te leren begrijpen. En dan ook een helder zicht op de verbanden die er binnen de Bijbel te vinden zijn. Dat inzicht moet groeien. Liefst al in je kinderjaren. Het jongste kind mag tijdens de Joodse Paschamaaltijd aan vader vragen: Waarom is deze nacht anders dan de andere nachten? En dan begint vader te vertellen over uittocht, doortocht en intocht. De avondmaalsdiensten zouden voor ons als kinderen heel wat minder saai overgekomen zijn als wij meer vragen gesteld hadden en als onze ouders meer verteld hadden. „Hoor wat mij God deed ondervinden‟.

Het Avondmaal komt er niet opeens zonder enige voorgeschiedenis. De kerk heeft het niet zelf verzonnen om het Avondmaal te gaan vieren. Jezus heeft het Zelf ingesteld en het ons opgedragen het te vieren tot Zijn gedachtenis. Het sacrament van het Avondmaal is gebaseerd op het Woord van Christus. Het Woord gaat dus voorop. Dat gold ook reeds voor Jezus. Gods instelling van het Pascha in Ex. 12 was er al. Jezus viert het met Zijn discipelen uit gehoorzaamheid. Tegelijk vervult Hij het. Hij maakt het Oude Testament vol door Zichzelf op het menu te zetten. Hij is de inhoud van het Nieuwe Testament. Hij is Zelf hèt Paaslam dat geslacht zal worden. Daarom vieren wij het Avondmaal om aan Jezus te denken. Aan Hem danken wij de bevrijding uit de slavernij van de zonde. Hij gaf Zijn lichaam en Zijn bloed.

We begrijpen dit beter als wij horen hoe het volk Israël schuilde achter het bloed dat aan de deurposten gestreken was. Het Oude Testament legt het Nieuwe Testament uit. Het Nieuwe Testament maakt het Oude niet overbodig. De zaak waar het in het Oude om gaat wordt in het Nieuwe op Naam gezet. Jezus vervult de wet. Hij laat Gods bedoeling om mensen te redden perfect zien. En dat weer met het doel dat wij als bevrijde mensen overlopen van dankbaarheid.

Het Heilig Avondmaal wortelt in de geschiedenis

Ongeveer 2000 jaar geleden werd Jezus ter dood veroordeeld, gekruisigd en stond Hij op uit de dood. De mens was afgedwaald van God en leefde niet naar Zijn bedoeling. Dit kan en kon niet ongestraft blijven. De kern van het Christelijk geloof is dat Jezus in plaats van de mens deze straf heeft gedragen en is gestorven. Zo maakte Hij de weg naar God weer vrij.

Vlak voordat hij gevangen genomen werd, gebruikte Jezus met zijn discipelen een maaltijd ter ere van het Joodse Pascha. Dit herdenkingsfeest stond in het teken van de bevrijding van het Joods volk uit de slavernij in Egypte omstreeks 1250 VC. Tijdens deze laatste maaltijd geeft Jezus zijn volgelingen de opdracht om de Pascha-maaltijd in het vervolg te vieren als nagedachtenis aan zijn sterven en opstanding.

Deze maaltijd is een dankbaar onderwerp geweest van diverse schilders en op vele oude schilderijen terug te vinden en wordt ook wel het laatste avondmaal genoemd.  

Jezus legt uit dat het breken van het brood een symbool is voor zijn lichaam dat zal worden “verbroken” (= sterven) en het uitgieten van de wijn een symbool voor Zijn bloed dat zal worden vergoten. Ook vertelt Jezus tijdens de maaltijd nog eens duidelijk dat Hij moet sterven om zo vergeving van zonde te realiseren.

Tijdens de viering van het Heilig Avondmaal staan Christenen dus stil bij de kern van hun geloof. Christenen geloven dat Jezus eens terug zal komen en dat de mensen die in Hem geloven dan voor altijd bij Hem mogen zijn in heerlijkheid.Toen Jezus het Heilig Avondmaal instelde wees Hij ook heen naar zijn terugkomst en dat Hij dan met de mensen die in Hem geloven opnieuw het Avondmaal zal gebruiken.

Voor, tijdens en na de viering van het Heilig Avondmaal kunnen er uiteenlopende emoties opkomen zoals verdriet omdat wij niet altijd leven naar Gods bedoeling (zonde), blijdschap vanwege de geboden uitweg en hoop op een schitterende toekomst.  

De zondag voor de viering van het Heilig Avondmaal start met de zogenaamde “voorbereidingszondag” de week van voorbereiding.  In deze week bezinnen wij ons op ons geloofsleven en of ons leven overeenkomt met wat Jezus van ons vraagt. In feite is deze week ook symbolisch omdat wij geloven dat dit ook in de overige weken van het jaar belangrijk is.  De week van voorbereiding is bij uitstek de week waarin christenen afrekenen met verkeerde dingen in hun leven en bijv. ruzies bijleggen.

Christenen geloven dat het avondmaal door Christus is ingesteld op de avond waarop hij door Judas verraden en aan het Sanhedrin (de joodse raad) overgeleverd werd. Hij at, volgens de protestantse opvatting, samen met zijn discipelen gewoon brood en dronk gewone wijn, en droeg hun op om dit voortaan te blijven doen als een gedenkteken voor zijn dood. In protestantse opvatting ging het hier om een symbolische bedoeling. Het vieren met brood en wijn is een element dat al vanaf de vroege christelijke gemeenten in de onderlinge samenkomsten (en later in de kerkdienst) aanwezig was. In deze eerste gemeenten vormde het avondmaal volgens protestantse opvatting een onderdeel van een uitgebreidere maaltijd.

Het vieren van het avondmaal is voor degenen die eraan deelnemen het voor God en Zijn gemeente belijden van hun geloof in Jezus Christus, die hen door zijn dood en opstanding van hun zonden gered heeft. Het avondmaal drukt een verbondenheid met zowel God als de medegelovigen uit. In een aantal protestantse kerken is het, vanwege de persoonlijke betrokkenheid die erbij hoort, gebruikelijk om pas aan het avondmaal deel te nemen wanneer men belijdenis van het geloof heeft afgelegd. In andere kerken kan iedereen die dat wil het avondmaal vieren.

Zowel in het protestantse avondmaal als in de rooms-katholieke eucharistie wordt het sterven van Jezus Christus voor de menselijke zonden herdacht. Het grote verschil is echter dat het avondmaal uitdrukkelijk een geestelijke gebeurtenis is, waarbij door brood en wijn het sterven van de Here Jezus herdacht worden. Waarbij het brood staat voor het gebroken lichaam en de wijn voor het het vergoten bloed van Christus herdacht. 

Volgens de rooms-katholieke leer van de transsubstantiatie zijn het brood (de hostie) en de wijn daadwerkelijk en letterlijk het lichaam en bloed van Christus. In het avondmaal worden dan ook meestal gewoon brood en gewone wijn gebruikt, terwijl de hostie en de wijn die bij de eucharistie gebruikt worden op een speciale manier bereid zijn. In de katholieke en orthodoxe opvatting is de eucharistie bovendien een offer, in de zin, dat Christus erin Zijn éne kruisoffer onbloedig tegenwoordig stelt. Deze offerleer is het mikpunt van de protestantse kritiek sedert de Reformatie.

WOORDEN  DER  INZETTING

Gemeente van Christus, hoort de woorden der inzetting van het heilig Avondmaal, ons beschreven door de apostel Paulus in de eerste brief aan de Corinthiërs:
1 Cor. 11:23-26    In de nacht, waarin de Here Jezus werd overgeleverd, nam
Hij een brood, sprak de dankzegging uit, brak het en zeide:
    Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis.
    Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zeide:
    Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls als gij die drinkt, tot mijn gedachtenis.
    Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt.

ZELFONDERZOEK  EN  SCHULDBELIJDENIS

Gemeente van Christus, opdat wij tot onze troost dit Avondmaal mogen vieren, is voor alle dingen nodig, dat wij ons recht beproeven.

Ten eerste bedenke een ieder zijn zonden, opdat hij zichzelf mishage en zich voor God verootmoedige.
Ten andere onderzoeke een ieder zijn hart, of hij de stellige belofte van God gelooft, dat hem al zijn zonden vergeven zijn in Jezus Christus, de gekruisigde en opgestane Heer.
Ten derde beproeve een ieder zichzelf, of hij gezind is voortaan met zijn ganse leven waarachtige dankbaarheid jegens God de Here te bewijzen en voor zijn aangezicht oprecht te wandelen; eveneens, of hij, zonder huichelarij alle vijandschap, haat en nijd van harte wil afleggen en een ernstig voornemen heeft om voortaan in waarachtige liefde en enigheid met zijn naaste te leven.

VERKONDIGING  VAN  GODS  GENADE

Allen, die zo gezind zijn, wil God zeker in genade aannemen en voor waardige deelgenoten aan de tafel van Christus houden.
Die daarentegen het getuigenis des Geestes van zonde en vergeving niet gelooft en zich van zijn zonden niet bekeren wil, vermanen wij zich van de tafel des Heren te onthouden.
Hem verkondigen wij, dat hij geen deel in het Rijk van Christus heeft.
Maar dit wordt ons, broeders en zusters, niet voorgehouden om de verslagen harten der gelovigen kleinmoedig te maken, alsof niemand tot het heilig Avondmaal gaan mocht, dan die zonder enige zonde is.
Want wij komen niet tot dit Avondmaal omdat wij onszelf volkomen en rechtvaardig achten, maar integendeel, omdat wij ons leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken.
Daarom, al vinden wij in onszelf nog vele gebreken en geen volkomen geloof, nochtans mogen wij verzekerd zijn, dat God ons in genade wil aannemen en ons deze spijs en drank waardig en deelachtig wil maken.

GEDACHTENIS VAN CHRISTUS

In dankbare gehoorzaamheid aan het woord van Christus:
Doet dit tot mijn gedachtenis,
willen wij nu gedenken dat Hij door de Vader in deze wereld gezonden is, niet opdat Hij de wereld zou veroordelen, maar opdat Hij haar zou behouden.
Hij, de goede herder, heeft zijn leven voor zijn schapen gesteld.
Hij werd gebonden, opdat Hij ons zou ontbinden.
Hij leed ontelbare smaadheden, opdat wij nimmermeer te schande zouden worden.
Hij werd onschuldig ter dood veroordeeld, opdat wij zouden worden vrijgesproken.
Hij heeft de vloek van ons op zich geladen, opdat Hij ons met zijn zegen vervullen zou.
Hij heeft zich aan het kruishout vernederd tot in de allerdiepste versmaadheid en angst der hel, met lichaam en ziel, toen Hij met luide stem riep:
Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten,
opdat wij door God aangenomen en nooit meer door Hem verlaten zouden worden.
En ten laatste heeft Hij in zijn offerdood het nieuwe en eeuwige verbond der verzoening besloten, toen Hij zeide:
Het is volbracht.

ONDERWIJZING AANGAANDE DE INZETTING

Opdat wij nu vast zouden geloven in zijn hartelijke liefde en overwinnende trouw, heeft Christus ons het Avondmaal gegeven.
Daarom nam Hij in de nacht voor zijn sterven het brood, dankte, brak het, gaf het aan zijn discipelen en zeide:

Neemt, eet, dit is mijn lichaam.
En hij nam de drinkbeker, zeide dank en sprak:
Drinkt allen daaruit, want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.
Alzo betuigt en verzegelt ons het heilig Avondmaal, dat het eenmaal volbrachte offer van Christus de enige grond is van onze hoop.
Want in zijn dood heeft Christus de toorn van God tegen de zonde weggedragen en heeft Hij ons de levendmakende Geest verworven.

Door deze Geest mogen wij met Hem waarachtige gemeenschap hebben.
Door dezelfde Geest worden wij ook met elkander als lidmaten van één lichaam in waarachtige broederlijke liefde verbonden, zoals de apostel spreekt:
Ä–én brood is het, zo zijn wij velen één lichaam.
Deze eenheid zullen wij niet alleen met woorden, maar ook met de daad jegens elkander bewijzen.

Daarenboven mogen wij bij het aanzitten aan dit Avondmaal met groot verlangen uitzien naar de wederkomst van Jezus Christus en naar de bruiloft van het Lam in de volkomenheid van Gods Koninkrijk, wanneer God zal zijn alles in allen.

Hieronder wat gedachten over het Avondmaal

Een onbekeerde mag niet aan het Heilig Avondmaal aangaan. Een vreemdeling, een onbesnedene, een verontreinigde mocht niet van het Pascha eten en dus ook niet van het brood en deze drinkbeker. Voor onbekeerden is er (voor wat het Avondmaal betreft) niet een enige belofte en dus ook geen verzegeling. Onbekeerden zijn dood in zonden en misdaden. Welnu, doden kunnen niet eten!
Het geloof is de mond en de hand van de ziel. De onbekeerden hebben geen geloof, daarom kunnen ze niet eten van dat brood dat alleen voor de gelovigen bereid is. Als ze het evenwel toch doen, dan moeten ze weten dat ze Christus bespotten, dat ze zich schuldig maken aan het lichaam en bloed van Christus en Hem als het ware met de Joden opnieuw kruisigen.
 
Wie zijn er dan onbekeerd?

a.    Het zijn onwetenden die zelfs geen letterkennis hebben van Christus’ Persoon, naturen, borgtocht, vernedering en verhoging, van de noodzaak van de voldoening en van de kracht van Christus’ dood. Maar ook mensen die geen kennis hebben van de aard van het geloof, van de wedergeboorte, van geestelijk leven, van Gods rechtvaardigheid en van de verdoemelijkheid van de zondaar. Mensen die de aard van het Heilig Avondmaal niet begrijpen en het teken niet kunnen verenigen met de betekende zaak en die het Heilig Avondmaal niet kennen als een zegel.

b.    Het zijn degenen die niet vernederd zijn over de zonden en gerust kunnen leven zonder de verzoening in Christus te zoeken. Zij hebben geen verlangen naar het gevoel van de vergeving van de zonde, naar troost, naar verzekering van de zaligheid, naar heiligmaking en naar een leven in Gods nabijheid. Ze leven zorgeloos en gerust zonder deel te hebben aan die zaken.
 

c.    Het zijn degenen die geen oefening des geloofs hebben en die niet werkzaam zijn om Christus als de Borg te kiezen, naar Hem te verlangen, uit te zien, Hem met biddingen en smekingen aan te lopen, Hem aan te nemen tot rechtvaardigmaking en heiligmaking, zich aan Hem over te geven en het hart op Hem te zetten en in vereniging met Hem te leven.

d.    Het zijn degenen die nog geheel in het aardse leven. Hun lust, verlangen, zoeken, bekommeringen, liefde en vrees betreft alleen de aardse dingen in de begeerlijkheid der ogen, in de begeerlijkheid des vleses en in de grootsheden van dit leven. Of men nu uitwendig een burgerlijk leven leidt en godsdienstig is of dat men in grove zonden leeft (hetzij in het openbaar, hetzij heimelijk) ze zijn onbekeerd en dat moeten ze weten. 

Zulke waarschuwen we zeer ernstig, dat ze niet het recht moeten nemen om aan de heilige tafel aan te gaan. We verkondigen hen dat ze geen deel aan Christus en Zijn weldaden hebben en dat het Avondmaal voor hen niet is bereid. Als zij evenwel toch toetreden, dan verkondigen wij hun de toorn van God.
 
De bekeerden daarentegen mogen niet afblijven

Als ze gezond zijn en de gelegenheid hebben het Avondmaal te gebruiken, mogen de bekeerden niet afblijven, want:
 a.    Het is tegen de vriendelijke nodiging van Christus;
 b.    Het is tegen hun eigen vertroosting;
 c.    Het is tegen hun eigen geestelijke groei;
 d.    Het is tegen de belijdenis van Christus;
 e.    Het is tegen de gemeenschap der heiligen en tegen al het goede dat het Heilig Avondmaal met zich meebrengt.
 
Indien zij door ergernis te geven of door in twist en haat te leven of door zo aan een zonde te kleven dat ze voor die tijd geen vast besluit willen nemen om die te verlaten; als ze zich zo aan het Heilig Avondmaal onwaardig maken, dan bezondigen ze zich dubbel. Ze moeten zich zeer voor de Heere vernederen. Laat zulken onder de bediening in de kerk blijven. Laat ze van verre staan en zien hoe de gelovigen aangaan en laat ze dan bij zichzelf treuren en denken: “Daar mag ik niet onder verkeren.”
 
Jezus Zelf nodigt vriendelijk

Overleg eens de zoete en vriendelijke nodiging van de Heere Jezus Zelf. Hij heeft u niet nodig. Hij had u wel kunnen passeren. Hij had wel anderen kunnen nodigen. Maar nu zegt Hij tot u: “Komt, want alle dingen zijn gereed (Luk. 14:17).” Deze nodiging van de Heere Jezus gaat met veel zoete beweegredenen vergezeld. Ja, Hij laat u in Zijn Naam bidden of u toch zou willen komen. En wat meer is; Hij staat Zelf aan de deur en klopt. 

Hij wacht of u Hem opendoet, zodat Hij met u Avondmaal zal houden en u met Hem (Opb. 3:20). Dit erkende ook de bruid in Hooglied 5:2: “Ik sliep, maar mijn hart waakte, de stem mijns Liefsten, Die klopte, was: “Doe Mij open, Mijn zuster, Mijn vriendin, Mijn duive, Mijn volmaakte! Want  hoofd is vervuld met dauw, mijn haarlokken met nachtdruppen.” Nu, als Hij u dan zo vriendelijk roept en tot Zijn gemeenschap nodigt, zou u dan nog weglopen of blijven staan? Nee, ontbrand toch in liefde tot zo’n gezelschap en laat de ziel als het ware vleugelen aandoen om daarheen te vliegen.
 
Men belijdt Jezus aan het Heilig Avondmaal

Het Heilig Avondmaal is een openbare belijdenis van de Heere Jezus. De feesthoudende Kerk treedt dan in het openbaar naar buiten en roept het uit, dat Jezus Christus de enige en volkomen Zaligmaker is, hun Hoofd en hun Heere. Ze houdt gedachtenis van Zijn lijden en dood als het enige zoenoffer. Ze verkondigt de dood des Heeren als het enige fundament van vrede, troost en leven.
Het is Gods weg dat Hij door middel van het belijden van de Heere Jezus mensen bekeert en Zijn Kerk vergadert. Het is de eer, die de Vader aan de Heere Jezus op Zijn lijden heeft toegevoegd. 

Een waar gelovige heeft liefde tot de Heere Jezus en waar liefde is, is ook begeerte om over haar Beminde te zeggen: “Zulk een is mijn Liefste, ja Zulk één is mijn Vriend” (Hoogl. 5:16). De Heere Jezus let er nauwkeurig op wie zich voor Hem schaamt en wie lust heeft om Hem te belijden en met de Kerk te verkeren tot eer en lof van Hem. Hij belooft dat Hij ze wederkerig belijden zal voor Zijn Vader, voor de engelen en voor de gehele wereld. Aangezien er dan in het houden van Heilig Avondmaal een openbaar belijden van de Heere Jezus is, wie wordt dan niet gaande gemaakt om onder dat volk, dat belijdt en verkondigt dat Jezus Koning is, te verkeren? In tijden van vervolging zou men het niet willen nalaten, al zou men daarom sterven!

 
Men oefent er gemeenschap met Christus

In het Heilig Avondmaal oefent men gemeenschap met Christus. Daar gaat al uw verlangen immers naar uit; daarin is uw leven immers; over het gemis ervan is de ziel immers ontroerd. Daar verzekert de Heere Jezus de gelovigen hun aandeel aan Hem en van Zijn liefde tot hen. Daar werkt de Heilige geest doorgaans gevoeliger en toont hun aan de ene kant de beloften en de kenmerken van degenen die er erfgenaam van zijn, en aan de andere kant toont Hij hun de genade die in hen gelegd is.
 
Bij de nabetrachting behoort (ook) het belijden van de Heere Jezus. Het Heilig Avondmaal verplicht de dood des Heeren te verkondigen totdat Hij komt. Schaam u toch Christus niet, noch Zijn leer, noch Zijn kerk, noch Zijn kinderen, noch Zijn zaak. Treed toch vrijmoedig naar buiten. Laat met uw spreken, met uw daden, met uw gezelschap blijken dat u bij Jezus wilt horen. Wees blij als u de gelegenheid hebt om te laten blijken hoe heerlijk, hoe vol van zaligheid, hoe dierbaar Hij u is! 

Lees eens de studie   Het Avondmaal

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS