Uit het evangelie volgens Lukas:

1 En het geschiedde, als de schare op Hem aandrong, om het Woord Gods te horen, dat Hij stond bij het meer Gennesareth.

2 En Hij zag twee schepen aan den oever van het meer liggende, en de vissers waren daaruit gegaan, en spoelden de netten.

3 En Hij ging in een van die schepen, hetwelk van Simon was, en bad hem, dat hij een weinig van het land afstak; en nederzittende, leerde Hij de scharen uit het schip.

4 En als Hij afliet van spreken, zeide Hij tot Simon: Steek af naar de diepte, en werp uw netten uit om te vangen.

5 En Simon antwoordde en zeide tot Hem: Meester, wij hebben den gehelen nacht over gearbeid, en niet gevangen; doch op Uw woord zal ik het net uitwerpen.

6 En als zij dat gedaan hadden, besloten zij een grote menigte vissen, en hun net scheurde.

7 En zij wenkten hun medegenoten, die in het andere schip waren, dat zij hen zouden komen helpen. En zij kwamen, en vulden beide de schepen, zodat zij bijna zonken.

8 En Simon Petrus, dat ziende, viel neder aan de knieën van Jezus, zeggende: Heere! ga uit van mij; want ik ben een zondig mens.

9 Want verbaasdheid had hem bevangen, en allen, die met hem waren, over de vangst der vissen, die zij gevangen hadden;

10 En desgelijks ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die medegenoten van Simon waren. En Jezus zeide tot Simon: Vrees niet; van nu aan zult gij mensen vangen.


Een overbekend verhaal maar bij nauwkeurig lezen weer volverrassingen

Jezus predikt nu in Gallilea .Hij roept discipelen, om hem te volgen. Lucas vertelt hier tevens de wonderbare visvangst .Is dit verhaal nu een wonderverhaal? Is het een opdracht verhaal? Is het voor ons een opdracht en welke dan? We hebben eveneens gelezen Matteus 4 vers 18-22. Hij heeft het ook over de roeping van de discipelen maar heeft het niet over de visvangst. Ook Marcus 1 vers 16-20 hebben we bekeken. Ook hier roeping van discipelen, zonder het verhaalvan de visvangst. Johannes 21 vers 1 -14 beschrijft de wonderbare visvangst maar hier geplaatst na de opstanding van Jezus uit de dood en voor de discipelen als een opdracht om het evangelie te gaan prediken. “Zoals Jezus de vissers wint voor de beweging van het koninkrijk der hemelen,zo zullen zijn volgelingen mensen van heinde en ver winnen voor dezelfde beweging”. We hebben samen weer veel het verhaal en van elkaar kunnen leren.

Vissers van Mensen

"En als Hij afliet van spreken, zeide Hij tot Simon: Steek af naar de diepte, en werp uw netten uit om te vangen." Luk. 5:4

"En Hij zeide tot hen: Werpt het net aan de rechterzijde van het schip, en gij zult vinden. Zij wierpen het dan, en konden hetzelve niet meer trekken vanwege de menigte der vissen." Joh. 21:6.

In beide voorbeelden van de wonderbaarlijke visvangst is de tekst de opdracht aan ons om het evangelie te brengen.

De prediker wordt met een visser vergeleken. Het werk van een visser is een moeilijk werk; wee degene, die zijn taak anders dan als een moeilijke beschouwt.

De visser moet uitzeilen in alle wind en weer, en aan allerlei tegenspoed het hoofd bieden; als hij alleen in een kalme zee viste, zou hij wel van gebrek kunnen omkomen.

Zo ook met de christen, die zich opmaakt om het evangelie te verkondigen: hetzij de mensen het woord met aangenaamheid ontvangen, of het met toorn en gramschap verwerpen, hij moet bereid zijn zijn naam er zo nodig aan te wagen.

Het werk van een visser is een ruwe bezigheid; fijne vingers behoeven niet met zijn netten in aanraking te komen.

Het is geen bedrijf voor heren, maar voor ruwe, sterke mannen, die geen vrees kennen, die de dikke touwen door de handen kunnen laten gaan, de teerkwast kunnen hanteren en het dek kunnen schrobben.

De evangeliebediening is niet bestemd voor de fijngevoelige zielen, die zo keurig en zo net het leven wensen te doorwandelen, zonder een enkele beproeving, zonder belediging, hoon of smaad.

Zulk werk is bestemd voor mensen zoals u en ik, die hun taak weten te vinden op de grote wateren, en de zee opdurven, niet vrezende voor het spatten van de golven.Richt uw oog op Jezus Christus en niet op teleurstellingen, ontmoedigingen of tegenwerkingen

Het beroep van de visser moet ook met volharding worden uitgeoefend. Niet door één grote trek maakt hij zijn fortuin. Het net moet gestadig weer worden uitgeworpen.

Eén prediking maakt nog geen prediker. Hij, die slechts nu en dan een met zorg klaargemaakte redevoering houdt, is geen ware dienaar van God. Hij moet aanhouden tijdig en ontijdig; hij moet zijn net uitwerpen in alle wateren; hij moet in de morgenstond aan zijn werk zijn en als de avond valt zijn hand niet aftrekken.

Wanneer men visser wil worden, moet men op teleurstellingen rekenen. Hoe menigmaal wordt het net opgehaald, dat er niets in is dan wat zeewier. De dienaar van Christus moet ook op teleurstellingen bedacht zijn; hij moet ook niet vermoeid worden van het weldoen, niettegenstaande alles wat hem teleurstelt, maar in het geloof voortgaan, in gebed en in arbeid, en eerst aan het einde zijn loon verwachten.

Het is voor u geen moeilijke taak om verder op uw gemak de vergelijking uit te werken tussen visserslui en bedienaars van het evangelie, zozeer springt de overeenkomst in het oog.

De twee verhalen, die voor ons liggen, komen in zekere mate met elkaar overeen; dat zal ons eerste punt zijn..

In de eerste plaats zult u bemerken, dat ons in beide wonderen geleerd wordt, dat de middelen moeten worden gebruikt. In het eerste geval sprong de vis niet zo maar in Simons boot, zodat men maar aan 't opscheppen kon gaan.

En in het tweede geval kwamen ze ook maar niet in scholen uit de zee opzetten om zich op de gloeiende kolen neer te leggen, ten einde de vissers tot een heerlijk feestmaal te dienen.

Neen, de vissers moeten in de boot stappen, van wal steken en het net uitwerpen. En nadat het net uitgeworpen is, moeten zij het aan land trekken, of wel met de inhoud beide boten vullen. Alles geschiedt hier door menselijke bedrijvigheid.

Het is een wonder, zeker, maar toch, noch de visser, noch zijn boot, noch het vistuig kunnen buiten rekening blijven; zij worden alle gebruikt en tot het werk gereed is. Laat ons leren, dat God in het behouden van zielen door middelen of methoden werkt.

"Werpt het net aan de rechterzijde van het schip." Zijn tegenwoordigheid was het, die de vissen heentrok naar die plaats, waar zij gevangen werden. O broeders en zusters, wij moeten dit leren, dat het Christus' tegenwoordigheid is in het midden der gemeente, die de kracht is van die gemeente - de stem van een Koning in het midden van haar. Het is de tegenwoordigheid van Christus' grote vertegenwoordiger, de Heilige Geest, die aan de kerk kracht moet schenken. "En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal hen allen tot Mij trekken."

Jezus nodigt u uit om vissers van mensen te zijn.
Volgende maand zullen wij u verder uit leggen op welke manier u dat kunt doen.
O neen, zult u wel zeggen. Dat kan ik niet.
Misschien heeft u wel gelijk, maar volgende maand zullen wij u laten ontdekken wat uw talenten zijn en hoe God u zal gebruiken. Daarna zullen wij u de middelen en methoden aanreiken om er op uit te gaan om het evangelie te brengen.
Ja, om mensen zonder HOOP weer HOOP te geven in deze uitzichtloze wereld vol van geweld, menselijk leed, rampen…Ja, u kunt hen die geen stem hebben in deze maatschappij weer een stem geven zodat er naar hen wordt geluisterd.

Uit het evangelie volgens Johannes:

1 Na dezen openbaarde Jezus Zichzelven wederom den discipelen aan de zee van Tiberias. En Hij openbaarde Zich aldus:

2 Er waren te zamen Simon Petrus, en Thomas, gezegd Didymus, en Nathanaël, die van Kana in Galilea was, en de zonen van Zebedeüs, en twee anderen van Zijn discipelen.

3 Simon Petrus zeide tot hen: Ik ga vissen. Zij zeiden tot hem: Wij gaan ook met u. Zij gingen uit, en traden terstond in het schip; en in dien nacht vingen zij niets.

4 En als het nu morgenstond geworden was, stond Jezus op den oever; doch de discipelen wisten niet, dat het Jezus was.

5 Jezus dan zeide tot hen: Kinderkens, hebt gij niet enige toespijs? Zij antwoordden Hem: Neen.

6 En Hij zeide tot hen: Werpt het net aan de rechterzijde van het schip, en gij zult vinden. Zij wierpen het dan, en konden hetzelve niet meer trekken vanwege de menigte der vissen.

7 De discipel dan, welken Jezus liefhad, zeide tot Petrus: Het is de Heere! Simon Petrus dan, horende, dat het de Heere was, omgordde het opperkleed (want hij was naakt), en wierp zichzelven in de zee.

8 En de andere discipelen kwamen met het scheepje (want zij waren niet verre van het land, maar omtrent tweehonderd ellen), slepende het net met de vissen.

9 Als zij dan aan het land gegaan waren, zagen zij een kolenvuur liggen, en vis daarop liggen, en brood.

10 Jezus zeide tot hen: Brengt van den vissen, die gij nu gevangen hebt.

11 Simon Petrus ging op, en trok het net op het land, vol grote vissen, tot honderd drie en vijftig; en hoewel er zovele waren, zo scheurde het net niet.

12 Jezus zeide tot hen: Komt herwaarts, houdt het middagmaal. En niemand van de discipelen durfde Hem vragen: Wie zijt Gij? wetende, dat het de Heere was.

13 Jezus dan kwam, en nam het brood, en gaf het hun, en den vis desgelijks.

14 Dit was nu de derde maal, dat Jezus Zijn discipelen geopenbaard is, nadat Hij van de doden opgewekt was.

15 Toen zij dan het middagmaal gehouden hadden, zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij liever dan dezen? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere! Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid Mijn lammeren.

16 Hij zeide wederom tot hem ten tweeden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere, gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Hoed Mijn schapen.

17 Hij zeide tot hem ten derden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, omdat Hij ten derden maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief, en zeide tot Hem: Heere! Gij weet alle dingen, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid Mijn schapen.

Petrus' roeping om een ‘herder’ te worden

Petrus' roeping om een ‘herder’ te worden, kwam na de wonderbaarlijke visvangst, waarbij de netten van de vissende apostelen opeens overvol zaten, toen de Verrezen Heer aan de kant van het meer verscheen. "En hoewel er zeer vele waren, scheurde het net niet". (Joh, 21:11). De gebeurtenis brengt een eerdere passage uit de Evangeliën in herinnering, wanneer Jezus tegen Petrus zegt: "Wees niet bang, van nu af zal je visser van mensen zijn." (Luc. 5, 1-11). Benedictus: "Het is werkelijk waar: wanneer wij Christus volgen in zijn missie om vissers van mensen te worden, moeten wij mannen en vrouwen uit de zee halen die is gezouten met zoveel verschillende vormen van vervreemding en op het land van het leven brengen, in het licht van God. Er is niets mooier dan Hem te kennen en tegenover anderen te spreken van onze vriendschap met hem. De taak van de herder , de taak van de visser van mensen , kan soms vermoeiend lijken. Maar het is een prachtige en wonderbaarlijke taak, want het is echt een dienst aan de vreugde, aan de vreugde van God die ernaar verlangt om door te breken in de wereld."