1 En toen Hij weder te Kafarnaüm gekomen was, hoorde men na enige dagen, dat Hij thuis was. 2 En velen kwamen bijeen, zodat zelfs de ruimte bij de deur hen niet meer kon bevatten, en Hij sprak het woord tot hen. 3 En zij kwamen en brachten een verlamde tot Hem, die door vier mannen gedragen werd. 4 En daar zij deze niet tot Hem konden brengen vanwege de schare, namen zij de dakbedekking weg boven de plaats, waar Hij was, en na het dak opengebroken te hebben, lieten zij de matras neder, waarop de verlamde lag. 5 En daar Jezus hun geloof zag, zeide Hij tot de verlamde: Kind, uw zonden worden vergeven. 6 Nu waren daar enige van de schriftgeleerden gezeten en zij overlegden in hun harten: 7 Wat spreekt deze aldus? Hij lastert God. Wie kan zonden vergeven dan God alleen? 8 En Jezus doorzag terstond in zijn geest, dat zij aldus in zichzelf overlegden, en Hij zeide tot hen: Waarom overlegt gij deze dingen in uw harten? 9 Wat is gemakkelijker, tot de verlamde te zeggen: Uw zonden worden vergeven, of te zeggen: Sta op en neem uw matras op en wandel? 10 Maar, opdat gij moogt weten, dat de Zoon des mensen macht heeft op aarde zonden te vergeven – zeide Hij tot de verlamde: 11 Tot u zeg Ik, sta op, neem uw matras op en ga naar uw huis. 12 En hij stond op, nam terstond zijn matras op en ging voor aller oog naar buiten, zodat zij allen ontzet waren en God verheerlijkten, zeggende: Zo iets hebben wij nog nooit gezien!

Het geweldige verhaal van de genezing van een verlamde man

Het verhaal beschrijft hoe enige mannen, om precies te zijn vier, een man die geraakt was naar Jezus brachten, uiteraard met de bedoeling dat Jezus hem zou genezen. Iemand diegeraakt is, is een verlamde. In het Grieks is het “paraluti’kos” waar het Engelse woord“paralysed” van is afgeleid. Het bijzondere was dat zij deze man, wellicht een familielid of een vriend of buur of een bekende, naar Jezus brachten terwijl hij nog op z’n bed gelegenwas. Maar Jezus was in een huis aan het prediken en zoals altijd was het heel erg druk. Vele mensen immers zochten Jezus op om genezen te worden of om Hem te horen spreken. En zoals altijd waren er ook deze keer weer Schriftgeleerden en Farizeërs, die Jezus op Zijn woorden wilden vangen.

De vier mannen probeerden om hun zieke vriend naar binnen te brengen om hem vóórJezus neer te zetten, maar dat lukte niet. Het was veel te druk! De dringende massa mensen was te groot om er door heen tot Jezus te kunnen komen. En wat deden ze? Ze klommen op het dak en braken het dak open. Zij schoven de tichelen(d.w.z. de dakpannen) aan de kant en lieten hem met bed en al naar beneden zakken tussen de tichelen door en plaatsten hem precies in het midden vlák voor Jezus.

Jezus zag hun geloof

En Jezus zag hun geloof en Hij zei tot de verlamde man: “Zoon! Houdt goede moed, Ik heb je zonden vergeven” in plaats van dat Hij hem meteen genas.Maar onmiddellijk begonnen de Schriftgeleerden en de Farizeërs te mopperen: “Wat denk tHij wel, dat Hij godslastering durft te spreken? Alleen God kan immers de zondenvergeven?” Maar Jezus had in de gaten wat hun gedachten waren en zei tot hen: “Waaromdat gemopper? Wat is immers gemakkelijker om te zeggen: Je zonden zijn vergeven, of omte zeggen: Sta op en neem je bed op en wandel? Maar opdat jullie mogen weten, dat de Zoon des mensen de macht heeft om op de aarde de zonden te vergeven (zei Hij tot deverlamde man): Ik zeg je, sta op en neem je bed op en ga naar huis.”En het wonder van genezing gebeurde. Meteen stond de man op en nam zijn bed en ging naar huis. En hij loofde en prijsde God voor zijn genezing. En alle aanwezigen waren ontzeten werden bevreesd en zij verheerlijkten God om de macht die Hij aan de mensen had gegeven en de ongelofelijke dingen die zij gezien hadden.

Dit verhaal betreft de genezing van een verlamde man, die aan zijn bed gekluisterd was.Misschien lag hij reeds jaren op bed. Hoe vreselijk is het om verlamd te zijn en niet te kunnen gaan en staan waar je wilt of om altijd aan je bed gekluisterd te zijn.

Maar we kunnen ook op een andere manier verlamd zijn. Élke verslaving, of het nu aan drank, aan cigaretten of aan seks of drugs is, is een geestelijke verlamming. Élke gebondenheid aan bepaalde zonden, of aan koopzucht of geld of aan een bepaalde hobby is een geestelijke verlamming. Je wilt verlost worden, maar het lukt je niet. Je wilt er mee stoppen,maar het lukt je niet. Je wilt de borrel laten staan, maar het lukt je niet. Je wil niet naar die pornovideo kijken, maar het lukt je niet. De banden en verslavingen zijn te sterk.

Wat geweldig is het dan om vrienden te hebben die je niet in de steek laten. Ware vrienden brengen je naar Jezus. Zij hebben gezien en weten dat je ziek bent, dat je gebonden bent of dat je Jezus nog niet kent en hebt aangenomen. En hun harten zijnbezorgd over je. Maar zij hebben het geloof en zij kennen de weg. Zij weten dat Jezus je kan genezen, dat Hij je kan verlossen. Zij weten dat Jezus elke verlamming en elke gebonden-heid kan wegnemen. En zij ondernemen actie. Zij zijn je ware vrienden! Zulke vrienden breken zelfs het dak open.

Doorzettingsvermogen

Wat een doorzettingsvermogen toonden deze vier vrienden. Het dak verwijst naar het gebedsleven. De hemel kan soms als koper zijn en als een deksel waar je niet daarheen kunt bidden. Je bidt en je bidt, maar je hebt het gevoel dat je gebeden niet opstijgen. Dat niemand ze hoort. Maar deze vrienden braken het dak openen ze plaatsten hun verlamde vriend vlák voor Jezus neer, die de Enige is, Die ons kan verlossen.

Dát is het, wat we moeten doen. We moeten volhardend bidden en bidden en blijven bidden en onze vrienden die in nood zijn, vlak voor Jezus plaatsen. Dit is niet oneerbiedig bedoeld, maar deze vrienden confronteerden Jezus als het ware met het probleem en smeekten Hem: “Ziet u dit? Doe er wat aan! Alleen U kunt het doen!”. Hun vrijmoedigheid lijkt onbeschaamd, maar is het niet, want dit is het juist wat Jezus wil zien. Want deze schijnbare onbeschaamde vrijmoedigheid komt voort uit waar-achtig geloof. En als Jezus zúlk een geloof ziet, dan komt Hij beslist in aktie.  Want er staatgeschreven: “En Jezus hun geloof ziende, zeide tot hem: Zoon! wees welgemoed; uw zonden zijn u vergeven.

Wat lijkt het vreemd dat Jezus hem niet direkt genas! Maar Jezus toonde wat voor Hem het allerbelangrijkste is, namelijk dat onze zonden worden vergeven. Mijn zonden en uw zonden! De vergeving was voor die verlamde man het grootste wonder, hoewel hij dat op dat moment zeker niet zal hebben beseft. Als onze zonden vergeven zijn door Jezus, dan ontvangen we het eeuwige leven. Ons zieke lichaam is weliswaar belangrijk, maar toch iets wat verganke-lijk is en na een korte periode van enkele jaren zal vergaan. Maar de ziel van de mens blijft eeuwig leven.

Wáár de eeuwigheid zal doorbrengen

De grote vraag is echter, wáár onze ziel de eeuwigheid zal doorbrengen. In de hemel? Of in de hel? Wilt u aan uw zonden of onhebbelijkheden gebonden blijven? Of wilt udat Jezus u vergeeft. Dan wordt u een kind van God. Dat is het grote wonder.

Één ding staatvast, Jezus wil ons vergeven en ook vrijmaken, maar daarvoor is nodig dat wij naar Jezus gaan. En als wij verlamd zijn en ons niet meer kunnen verroeren, wil Hij dat vrienden ons inhun gebeden bij Hem brengen. En wellicht zegt u nu: “Ik heb geen vrienden of bekenden die mij kunnen helpen of naar Hem toebrengen!

Jezus hoort elke harte-kreet en ziet elke nood. Hij hoort de schreeuw in uw hart en Hij wil u vergeven en vrijmaken. Maar komt u in gedachten tot Hem en láát Hem de stille kreet in uw hart horen.Maar hebt u ook gelezen, dat het juist de mensenmenigte was waardoor de vier vriendenhun zieke vriend niet bij Jezus konden brengen?

De grote massa zal altijd een sta in de wegzijn voor het wonder, dat Jezus in ons leven wil verrichten. Velen komen voor de sensatie naar genezingsdiensten of ze gaan met scepsis of met een ongelovig hart. Of ze zeggen tegen je: “Ga jij naar die genezingsdienst? Je kunt thuis toch ook genezen worden?” Of ze zeggen: “Met je karakter wordt je geboren. Daar kun je niet van verlost worden”. Soms zeggen ze: “Wonderen gebeurden vroeger, maar zijn niet meer van deze tijd”.Er is zelfs een vaste categorie mensen die altijd met een negatieve reactie zal komen,namelijk de Schriftgeleerden en de Farizeërs, die hun zogenaamde geestelijkheid, oprecht-heid en eerlijkheid slechts veinzen. Daar kunnen wij steevast op rekenen.

Mopperende Schriftgeleerden en Farizeërs

De Schriftgeleerden en Farizeërs begonnen ook nu meteen te zeggen: “Hoe kan Deze nu dezonden vergeven. Dat kan toch alleen God? Hier is sprake van godslastering”. We hebben het hier over de leiders en de leraars van het gewone volk. Zij hadden Jezus, Die de Gezalfde en lang verwachte Messias was en Gods Zoon, niet eens herkend. Zij moesten het volk voorgaan, maar hun geestelijke ogen waren stekeblind. MaarJezus zag meteen hun gedachten, zo staat er in een van de Evangeliën geschreven.

Wij zouden zeggen, dat Hij hun gedachten las. Jezus is God Zelf en Hij ziet en kent al onze gedachten. Omdat Hij bekleed en vervuld is met de Heilige Geest. Jezus kende hun overdenkingen en Hij zag ook hun boosheid, want Hij zei: “Waarom overdenken jullie kwaad in jullie harten?”

Maar toen toonde Jezus aan hen met autoriteit dat Hij de ware Messias was,de Zoon van God, die met grote kracht bekleed was en Hij zei tegen de verlamde man: “Sta op, neem je bed op en ga naar huis”. Wat een geweldige, machtige uitspraak! Het grote wonder gebeurde! De vergeving van de zonden kon de mensenmassa niet zien,maar wél de genezing. De verlamde stond op van zijn bed, dat bed waaraan hij wellicht jarenlang gekluisterd was geweest. Volkomen genezen!

Met dit wonder bewees Jezus óók, dat Hij inderdaad de zonden kon vergeven. Dat Hij inderdaad Gods Zoon en de lang verwachte Messias was, Die de mensen het eeuwige leven konschenken. Want wiens zonden door God zijn vergeven, die is in Gods ogen ook gerechtvaardigd en die beërft het eeuwige leven.Alle aanwezigen werden door ontzetting bevangen. Hun harten werden vervuld met vrees.

Door de werking van de Heilige Geest

Dit kan slechts door de werking van de Heilige Geest gebeuren. De Heilige Geest wilde hen overtuigen dat zij met de Messias te maken hadden, de Gezalfde Zoon van God. Maar toch herkenden zij Jezus niet als zodanig. Zij beschouwden Hem als een gewoon mens. Maar desondanks konden zij de ongelofelijke dingen, die zij gezien hadden, niet ontkennen. En daarom kwam er vrees in hun hart. Zij wisten dat er wonderbaarlijke dingen waren gebeurden zij verheerlijkten God daarom. Hoewel zij Jezus niet herkenden, verheerlijkten zij God.Laten we zeggen veiligheidshalve!

Misschien denkt ook u nu: “Ja, die genezingen en verlossingen vonden toén plaats, toen Jezus nog op aarde wandelde. Hij kon mensen genezen en vrijmaken, maar wij zeker niet.”Laten we dan samen eens in het boek Handelingen, hoofdstuk 9, lezen over een gebeurtenis die plaatsvond nadat Jezus al lang weer naar de hemel was teruggekeerd. Daar zien we dat de discipel Petrus héél goed naar Jezus had gekeken, toen Hij dit wonder verrichtte.Hand. 9: 33-34 – “En aldaar vond hij een zeker mens, met name Eneas, die acht jaren te bedgelegen had, welke geraakt was. En Petrus zeide tot hem: Eneas! Jezus Christus maakt ugezond; sta op en spreid uzelven het bed. En hij stond terstond op.

Petrus genas na Jezus’ Hemelvaart een verlamde man

Petrus genas lang na Jezus’ Hemelvaart een verlamde man, die al acht jaar op bed lag en hij beval hem zelfs, nét zoals Jezus had gedaan, om dat bed op te maken. De naam van de door Petrus genezen man was “Eneas” en dit betekent “lofwaardig”.Ja, wij zijn geschapen om God, onze Schepper en onze Verlosser allelof en eer te geven. In principe waren wij lofwaardig geschapen, maar wij hebben ons lichaam, onze ziel en geest door de zonden onteerd en wij hebben God beschaamd dooronze gebondenheden en verlammingen. Onze relatie met God was volkomen verbroken,tótdat Jezus op aarde kwam. Hij kwam om voor de zonden van de mensheid te sterven ende doodstraf op Zich te nemen. Wie in Jezus gelooft en Zijn kruisoffer aanneemt en zijnzonden belijdt, zal vergeving ontvangen. Die zal eeuwig leven ontvangen. En die zal beslistworden verlost van elke gebondenheid en verlamming.

Ik denk dat wanneer Jezus u heeft vergeven, verlost en genezen,dat u Hem alle lof en eer wilt geven. Net zo als die verlamde man. Hij ging naar huis met zijnmatrasrol op zijn schouder en God verheerlijkende. Ik ben ervan overtuigd, hoewel het niet in de bijbel staat geschreven, dat hij zal hebben gesprongen van uitbundige blijdschap. Dat zijn hart als het ware barstte van dankbaarheid jegens God. Dit is ook voor u weggelegd.