Uit het evangelie volgens Lukas:

9 Met het oog op sommigen die zichzelf rechtvaardig vinden en anderen minachten, vertelde hij de volgende gelijkenis. 10 ‘Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden, de een was een farizeeër en de ander een tollenaar. 11 De farizeeër stond daar rechtop en bad bij zichzelf: “God, ik dank u dat ik niet ben als de andere mensen, die roofzuchtig of onrechtvaardig of overspelig zijn, en dat ik ook niet ben als die tollenaar. 12 Ik vast tweemaal per week en draag een tiende van al mijn inkomsten af.” 13 De tollenaar echter bleef op een afstand staan en durfde niet eens zijn blik naar de hemel te richten. In plaats daarvan sloeg hij zich op de borst en zei: “God, wees mij zondaar genadig.” 14 Ik zeg jullie, hij ging naar huis als iemand die rechtvaardig is in de ogen van God, maar die ander niet. Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden.’

Twee mannen gaan naar de Tempel om te bidden

De tollenaar is zich bewust van zijn zondige staat, hij vraagt God hem genadig te zijn. De Farizeeër ziet hem en dankt God dat hij niet zo is als de tollenaar of als echtbrekers of onrechtvaardigen, hij prijst zichzelf bij God aan op grond van zijn vasten en het geven van de tienden. Hij dankt God zelfs dat hij beter is.

Tollenaars waren in die tijd niet erg geliefd. Zij inden voor Rome de belasting, zaten aan de stadspoorten en hieven tol van een ieder die binnen wilde gaan. De tollenaar moest een vast bedrag afdragen aan Rome, maar mocht er een schep bovenop doen om zijn eigen kas te spekken.
Niet verwonderlijk dat deze Joodse ambtenaren in dienst van Rome veracht werden, zij verrijkten zich over de rug van hun landgenoten.

Ze kwamen allebei om tot God te bidden, maar een groter contrast is haast niet denkbaar. De tollenaar was zich ten volle bewust van zijn zondige staat, terwijl de Farizeeër zichzelf op de borst sloeg en minachting voelde voor de tollenaar die hij zag staan. De tollenaar zag de Farizeeër niet, hij durfde zijn ogen niet eens op te slaan.
Vraag is waarom die Farizeeër eigenlijk kwam, misschien alleen om zich te laten zien, om te laten zien hoe vroom en geweldig hij was. Hij vergat echter dat God niet onder de indruk is van uiterlijkheden en al helemaal niet van arrogantie.

Hoe gaan wij tot God? Gaan wij in het besef dat wij uit onszelf helemaal niets voorstellen, dat wij alles van Hem moeten en mogen verwachten. Of gaan we om ons te laten zien, om te laten zien dat wij vromer zijn en dus God beter dienen dan anderen? Beter misschien ook dan die echtbreker of die onrechtvaardige. Laten wij nooit tot God gaan als deze Farizeeër, want als wij onszelf verhogen zal God ons vernederen.

Beste lezer, wij falen allemaal. In de spiegel van de 10 geboden, waarvan de grondtoon Liefde is, vinden wij geen enkele reden om aan te nemen dat wij beter zijn dan een ander. Als wij ons verheffen boven onze naaste dan schieten wij schromelijk tekort in Liefde.

Zo staan wij dan allen schuldig voor God, maar wij hebben een genadige God. Als wij ons vernederen, dat wil zeggen als wij onze schulden belijden en smeken om vergeving, als wij pleiten op het volbrachte werk van Jezus, dan zal Hij ons van harte vergeven.
Dan ziet God in ons Zijn Zoon, vergeeft ons en verhoogt ons in Jezus tot Zijn kinderen in dit leven en in de Eeuwigheid.

De gelijkenis voor de kinderen verteld

Er waren eens twee mannen die naar de tempel gingen om te bidden. De ene man was een farizeeër, en de andere man was een tollenaar. De farizeeër liep trots de tempel binnen want hij vond zichzelf er goed. Als de mensen een gedeelte van hun geld aan de tempel (soort kerk) gaven, gaf hij het dubbele. Mensen vonden hem vroom en keken tegen hem op. Hij vond zichzelf ook veel beter dan andere mensen, en toen hij de tempel binnen liep zag hij de tollenaar verlegen en onopvallend naar binnen lopen. ' Wat doet díe man in Gods huis’, dacht de farizeeër. 'Dacht hij nou echt dat God hém daar wilde zien?' De farizeeër liep hem met een trotse afkeurende houding voorbij en liep tot vlak voor het heilige (waar alleen de hogepriester mocht komen). Met zijn handen in de lucht begon hij zijn gebed tot God: 'Dank u dat ik niet zo ben als de andere mensen, de dieven, de moordenaars, de leugenaars en...', hij stopte even en keek over zijn schouder.. 'of als díe tollenaar' voegde hij erbij. 'Ik vast twee keer per week, ik geef veel meer dan andere mensen, ik....'

Achter in de tempel, in een donkere hoek, stond de tollenaar. Met zijn hoofd gebogen stond hij hopeloos alleen. 'Ik ben het slechtste van alle mensen' dacht hij. Hij kon wel huilen. Toen werd het hem te veel en barste in tranen uit: 'O God, wees mij, zondaar, genadig!' En ineens voelde hij zich heel rustig worden, alsof iemand de zware last van zijn schouders tilde. Een heel rustig gevoel stroomde door hem heen. Het was de genade van God, waar hij net om had gesmeekt! God had hem zijn zonden vergeven, en met een intense blijdschap liep hij de tempel uit. De farizeeër liep ook de tempel uit, nog net zo vroom als dat hij naar binnen was gelopen. Hij had God niets gevraagd, en daarom ook niets van Hem gekregen. Hij was nog dezelfde trotse man, die het ware geluk niet kende..

Dit verhaal vertelde Jezus aan mensen die zichzelf heel goed vonden en neerkeken op andere mensen, net als de farizeeër. Jezus waarschuwde de mensen dat God hun alleen genade kon geven als ze nederig tot Hem kwamen, zoals de tollenaar. Dit zei Jezus tegen de grote mensen van het volk, maar geld voor álle mensen, en ook voor de kinderen. Soms denk je wel eens, dat je beter bent, of dat je er leuker uit ziet dan de ander. Dat je betere cijfers haalt dan andere kinderen uit je klas. Maar je moet goed onthouden dat je dat allemaal van God de Vader gekregen hebt. Niemand is beter dan de andere, we zijn allemaal zondige mensen. Kijk daarom niet op andere mensen neer.

'Want', zei Jezus, 'wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, en wie zichzelf vernederd zal verhoogd worden'. Dat wil zeggen: Wie zichzelf heel goed vind is in Gods ogen niets, en wie zichzelf zondig en zwak vind, wordt verhoogd tot kind van God.