Uit het evangelie volgens Mattheüs:

36 Vervolgens ging Jezus met zijn leerlingen naar een plek die Getsemane genoemd werd. Hij zei: ‘Blijven jullie hier zitten, ik ga daar bidden.’ 37 Hij nam Petrus en de twee zonen van Zebedeüs met zich mee. Toen hij zich bedroefd en angstig voelde worden, 38 zei hij tegen hen: ‘Ik voel me dodelijk bedroefd; blijf hier met mij waken.’ 39 Hij liep nog een stukje verder, knielde toen en bad diep voorovergebogen: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.’ 40 Hij liep terug naar de leerlingen en zag dat ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: ‘Konden jullie niet eens één uur met mij waken? 41 Blijf wakker en bid dat jullie niet in beproeving komen; de geest is wel gewillig, maar het lichaam is zwak.’

42 Voor de tweede maal liep hij van hen weg en bad: ‘Vader, als het niet mogelijk is dat deze beker aan mij voorbijgaat zonder dat ik eruit drink, laat het dan gebeuren zoals u het wilt.’ 43 Toen hij terugkwam, zag hij dat ze weer sliepen, want ze waren door vermoeidheid overmand. 44 Hij liet hen achter, liep opnieuw wat verder en bad voor de derde maal, met dezelfde woorden als daarvoor. 45 Daarna voegde hij zich weer bij de leerlingen en zei: ‘Liggen jullie daar nog steeds te slapen en te rusten? En dat terwijl het ogenblik nabij is waarop de Mensenzoon wordt uitgeleverd aan zondaars. 46 Sta op, laten we gaan; kijk, hij die mij uitlevert, is al vlakbij.’

47 Nog voor hij uitgesproken was, kwam Judas eraan, een van de twaalf, in gezelschap van een grote, met zwaarden en knuppels bewapende bende, die door de hogepriesters en de oudsten van het volk was gestuurd. 48 Met hen had zijn verrader een teken afgesproken. ‘Degene die ik kus,’ had hij gezegd, ‘die is het, die moet je gevangennemen.’ 49 Hij liep recht op Jezus af, zei: ‘Gegroet, rabbi!’ en kuste hem. 50 Jezus zei tegen hem: ‘Vriend, ben je daarvoor gekomen?’ Daarop kwam de bende naderbij, ze grepen Jezus vast en namen hem gevangen.

51 Nu greep een van Jezus’ metgezellen naar zijn zwaard. Hij trok het, haalde uit en sloeg de dienaar van de hogepriester een oor af. 52 Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Steek je zwaard terug op zijn plaats. Want wie naar het zwaard grijpt, zal door het zwaard omkomen. 53 Weet je niet dat ik mijn Vader maar te hulp hoef te roepen en dat hij mij dan onmiddellijk meer dan twaalf legioenen engelen ter beschikking zou stellen? 54 Maar hoe zouden dan de Schriften in vervulling gaan, waar staat dat het zo moet gebeuren?’ 55 Toen zei Jezus tegen de omstanders: ‘Met zwaarden en knuppels bent u uitgetrokken om mij te arresteren, alsof ik een misdadiger ben! Dagelijks was ik in de tempel om onderricht te geven, en toen hebt u me niet gevangengenomen. 56 Maar dit alles gebeurt opdat de geschriften van de profeten in vervulling gaan.’ Daarop lieten alle leerlingen hem in de steek en vluchtten weg.

Lucas 22:39-54

En Hij verliet de stad en ging, zoals Hij gewoon was, naar de Olijfberg. En ook zijn discipelen volgden Hem. En toen Hij aan die plaats gekomen was, zeide Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in verzoeking komt. En Hij zonderde Zich van hen af, ongeveer een steenworp ver, knielde neder en bad. Deze woorden: Vader, indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede! En Hem verscheen een engel uit de hemel om Hem kracht te geven. En Hij werd dodelijk beangst en bad des te vuriger. En zijn zweet werd als bloeddruppels, die op de aarde vielen. En Hij stond op van het gebed en ging tot zijn discipelen en Hij vond hen slapende van droefheid. En Hij zeide tot hen: Waarom slaapt gij? Staat op, bidt, dat gij niet in verzoeking komt. Terwijl Hij nog sprak, zie, daar kwam een schare en hij, die Judas genoemd werd, een van de twaalven, liep voor hen uit en hij naderde Jezus om Hem te kussen. En Jezus zeide tot hem: Judas, verraadt gij de Zoon des mensen met een kus? Toen zij, die bij Hem waren, zagen wat er ging gebeuren, zeiden zij, Here, willen wij met het zwaard erop slaan? En iemand van hen trof de slaaf van de hogepriester en sloeg hem het rechteroor af. Maar Jezus antwoordde en zeide: Laat het hierbij. En Hij raakte het oor aan en genas hem. Jezus dan zeide tot de overpriesters en hoofdlieden van de tempel en oudsten, die op Hem afgekomen waren: Als tegen een rover zijt gij uitgetrokken met zwaarden en stokken? Terwijl Ik dagelijks bij u was in de tempel, hebt gij geen hand naar Mij uitgestoken. Maar dit is uw ure en de macht der duisternis. Toen zij Hem gevangengenomen hadden, voerden zij Hem weg en leidden Hem naar het huis van de hogepriester. En Petrus volgde van verre.

Johannes 18:1-12

Na dit gezegd te hebben, ging Jezus met zijn discipelen naar de overzijde van de beek Kidron, waar een hof was, die Hij met zijn discipelen binnenging. En ook Judas, zijn verrader, wist die plaats, omdat Jezus daar dikwijls was samengekomen met zijn discipelen. Judas dan kwam daar, die een afdeling soldaten tot zijn beschikking had gekregen en dienaars van de overpriesters en de Farizeeën, voorzien van lantaarns, fakkels en wapenen. Jezus dan, alles wetende, wat over Hem komen zou, kwam naar voren en zeide tot hen: Wie zoekt gij? Zij antwoordden Hem: Jezus de Nazireeër. Hij zeide tot hen: Ik ben het. En ook Judas, zijn verrader, stond bij hen. Toen Hij dan tot hen zeide: Ik ben het, deinsden zij terug en vielen ter aarde. Wederom dan stelde Hij hun de vraag: Wie zoekt gij? En zij zeiden: Jezus, de Nazireeër. Jezus antwoordde: Ik zeide u, dat Ik het ben. Indien gij dan Mij zoekt, laat dezen heengaan; Opdat het woord vervuld werd, dat Hij gesproken had: Wie Gij Mij gegeven hebt, uit hen heb Ik niemand laten verloren gaan. Simon Petrus dan, die een zwaard had, trok het, en hij trof de slaaf van de hogepriester en sloeg hem het rechteroor af; de naam nu van de slaaf was Malchus. Jezus dan zeide tot Petrus: Steek het zwaard in de schede; de beker, die de Vader Mij gegeven heeft, zou Ik die niet drinken? De afdeling soldaten dan en de overste en de dienaars der Joden namen Jezus gevangen, boeiden Hem.

Malchus was een dienaar van hogepriester Kajafas

Hij  maakte deel uit van de groep mannen die Jezus arresteerde in de openingsscène van The Passion of The Christ in de Hof van Getsemane. Malchus' naam wordt alleen genoemd in het Johannesevangelie. In een impulsieve daad van verzet tegen het optreden van de soldaten, slaat Petrus met een zwaard Malchus' rechteroor af (Johannes 18 vers 10). Jezus roept Petrus tot de orde en maant hem zijn zwaard weer op te bergen. In het evangelie van Lucas (de arts) wordt vermeld dat Jezus het oor aanzet en geneest. Malchus komt in de Bijbel verder niet voor, maar het is heel aannemelijk dat zijn ontmoeting met Christus een blijvende indruk op hem heeft gemaakt. Dat Jezus hem geneest, terwijl hij op het punt staat opgepakt te worden als een vluchtgevaarlijke misdadiger, is een radicale demonstratie van het principe dat hij leerde: "Heb je vijanden lief, en doe goed aan degenen die jou haten."

Hij raakte zijn oor aan, en heelde hem

Er zijn van die kleine, weinig opvallende zinnetjes in de Bijbel, die zoveel te zeggen hebben. Tussen al die gebeurtenissen rond de gevangenneming van de Heere Jezus, staat het er zo maar ineens: ‘en raakte zijn oor aan, en heelde hem.’ Lijden, pijn isoleren een mens dikwijls. Wij mensen zien, ervaren onze eigen pijn. Daarom is het zo opvallend dat de Heere Jezus in Zijn lijden Zich niet in een isolement terugtrekt en alleen Zichzelf ziet. Juist op Zijn lijdensweg heeft hij oog voor het lijden van anderen! Zelfs van één die kwam om Hem gevangen te nemen.

Zodra Judas met zijn verraderskus Degene aanwijst die ze gevangen moeten nemen, is daar Petrus. Petrus blijkt een zwaard bij zich te hebben. Dat zwaard komt hem nu goed van pas. Had hij niet een keer gezegd, toen het ging over Jezus gevangenneming: Dat zal u geenszins geschieden. Hij houdt woord. Het zwaard flitst door de lucht en het oor van de knecht van de hogepriester ligt op de grond.

Direct wordt aan die verdediging van Jezus door Jezus een grens gesteld. Petrus moet zijn zwaard opbergen. Het gaat hier niet om een strijd van zwaard tegen zwaard. Dit is het uur van de macht van de duisternis. En die macht openbaart zich in zijn verschrikkelijke dimensies. Wat echter niet in de macht van de duisternis staat is de beweging van het heil van Godswege. Daar gaat de macht van de duisternis juist tegenin. Maar juist vanwege het heil van Godswege is er oog voor het lijden van de knecht van de hogepriester.

Malchus mist een oor of eigenlijk: de oorschelp. Zijn gezicht is lelijk geschonden. En wat doet Christus? Dokter Lukas meldt nauwkeurig dat Jezus de oorschelp aanraakt, oppakt en de knecht geneest. Vele keren heeft Jezus een wonder gedaan. Nu Hij Zijn leven gaat beëindigen doet Hij het nog een keer. Maar Hij doet geen wonder zonder betekenis. Hij is geen tovenaar. Als Hij een wonder doet, dan hoort dat bij Zijn werk: het geschondene herstellen!

En wat is er allemaal niet geschonden? De verhouding met God; het leven in de schepping; het leven van de mens. Ziekten, verwondingen, pijnen, het zijn allemaal tekenen van het geschonden leven. Zo trekt de zonde diepe sporen in ons leven. En Christus laat Zich gevangen nemen om Zich te laten verwonden en te laten doden, om zo het geschondene te kunnen helen. Hij is de grote Heelmeester. Zelfs nu in dit uur van duivelse macht, is Hij de Heelmeester.

Hij is de Zaligmaker, Die het geschondene redt! In de genezing van het oor van Malchus, zegt Hij eigenlijk tot Zijn Vader: Ik doe Uw wil. Ik herstel voor U, wat mensen stuk maakten. Tegelijk laat Hij ook weten: Malchus, ook u moet blijven horen. Blijven horen, net als ieder ander, dat Ik gekomen ben om heel te maken wat geschonden is. Daarom neemt Jezus op Zijn lijdensweg ook dit lijden op Zich en Hij heelt het. Opdat ieder het zou weten: Tegenover de volmacht van de duisternis staat Zijn volmacht om te helen, te redden. Ook u. Ook jou!