Uit het evangelie volgens Mattheüs:

'In de zesde Uit het evangelie volgens Mattheüs:

1 Na de sabbat, toen de ochtend van de eerste dag van de week gloorde, kwam Maria uit Magdala met de andere Maria naar het graf kijken. 2 Plotseling begon de aarde hevig te beven, want een engel van de Heer daalde af uit de hemel, liep naar het graf, rolde de steen weg en ging erop zitten. 3 Hij lichtte als een bliksem en zijn kleding was wit als sneeuw. 4 De bewakers beefden van angst en vielen als dood neer. 5 De engel richtte zich tot de vrouwen en zei: ‘Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. 6 Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft. Kijk maar, dat is de plaats waar hij gelegen heeft. 7 En ga nu snel naar zijn leerlingen en zeg hun: “Hij is opgestaan uit de dood, en dit moeten jullie weten: hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zul je hem zien.” Dat is wat ik jullie te zeggen had.’

Uit het evangelie volgens Markus:

1 Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria uit Magdala en Maria de moeder van Jakobus, en Salome geurige olie om hem te balsemen. 2 Op de eerste dag van de week gingen ze heel vroeg in de ochtend, vlak na zonsopgang, naar het graf. 3 Ze zeiden tegen elkaar: ‘Wie zal voor ons de steen voor de ingang van het graf wegrollen?’ 4 Maar toen ze opkeken, zagen ze dat de steen al was weggerold; het was een heel grote steen. 5 Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten. Ze schrokken vreselijk. 6 Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. U zoekt Jezus, de man uit Nazaret die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood, hij is niet hier; kijk, dat is de plaats waar hij was neergelegd. 7 Ga terug en zeg tegen zijn leerlingen en tegen Petrus: “Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zullen jullie hem zien, zoals hij jullie heeft gezegd.”’
8 Ze gingen naar buiten en vluchtten bij het graf vandaan, want ze waren bevangen door angst en schrik. Ze waren zo erg geschrokken dat ze tegen niemand iets zeiden.

Hij leeft

De vrouwen constateren: de dode is verdwenen. Dat roept heel wat vragen op. Hoe kon het graf open zijn? Wie heeft dat gedaan? Hebben die mensen soms de dode meegenomen en in een ander graf gelegd? Waarom? En waar zou dat zijn?
Raadsels. En die raadsels worden langzamerhand opgelost. Er staan opeens twee mannen bij de vrouwen in een blinkend gewaad. In zo’n rotsgraf is weinig licht. Het zal er wel schemerig geweest zijn. Mannen in blinkende kleren zijn dan erg opvallend.

Lucas vertelt er niet bij, wie dit waren. Maar het is duidelijk, dat hiermee engelen bedoeld zijn. Nu wordt er nogal eens op gewezen, dat er volgens Mattheus en Marcus maar één engel in het graf was. En de vrijzinnige conclusie is dan: de verschillende opstandingsverhalen spreken elkaar tegen.
Nu heeft Lucas aangegeven, dat hij nauwkeurig onderzoek verricht heeft. Kennelijk is Lucas er bij zijn onderzoek achter gekomen, dat er toch meer dan één engel geweest is op deze morgen. De vrouwen, die hij noemt, kunnen er op nagevraagd worden.

Er zijn wel meer vrouwen in het graf geweest. Het zal een vrij kleine ruimte geweest zijn. En niet alle vrouwen hebben in dat halfdonker alles goed kunnen zien. Er zijn er ook bij, die meteen geschrokken vertrekken.
Er was in elk geval één engel, want meerdere vrouwen hebben hem gezien en gehoord. Maar toen Lucas goed doorvroeg, werd het duidelijk: er was nog een tweede. Die tweede viel minder op, maar die was er wel.
De vrouwen schrikken ook van het felle licht; misschien worden ze er ook wel een beetje door verblind. Ze zitten vol vragen; ze staan voor raadsels. En dat is precies, waar de engelen op ingaan.
Waarom zoekt u de levende onder de doden? Jezus is neergedaald in het dodenrijk op Goede Vrijdag. Ze denken, dat Hij daar nog steeds is. Maar ze zitten met hun gedachten helemaal op het verkeerde spoor. De dode, die ze zoeken, is de levende.

Ze denken aan mensen, die iets met het graf en het lichaam van Jezus gedaan hebben. Maar het gaat om iets heel anders. Jezus is niet meer onder de doden. Hij is onder de levenden. Hier wordt voor het eerst de boodschap van Pasen doorgegeven. De Gekruisigde leeft!
De engelen zijn met z’n tweeën. Lucas kan het vastleggen: het opstandingsevangelie is de eerste keer door twee engelen overgebracht. Twee boden van God. Met z’n tweeën melden ze het: Jezus leeft. God wil daar a.h.w. mee zeggen: jullie kunnen het niet geloven, maar het is toch echt waar. Niet één, maar twee man uit de hemel brengen het nieuws.
Dit bericht is zo belangrijk: één persoon is eigenlijk niet genoeg. God stuurt er twee.

Het is groot en ongelofelijk nieuws. Zo ongelofelijk, dat er een brede toelichting gegeven wordt. De vrouwen denken: dat bestaat niet, dat Hij leeft. Maar de engelen zeggen: denk eens aan wat Jezus zelf gezegd heeft.
Toen Petrus beleed, dat Jezus de Christus, de Messias, was, had Jezus zijn lijden aangekondigd. “De Zoon des mensen moet veel lijden en verworpen worden door de oudsten en overpriesters en schriftgeleerden en gedood worden en ten derden dage worden opgewekt.”

Het lijden en de dood van Jezus zijn geen toeval. Dat heeft God gewild. Dat was Gods plan met Hem. Maar daarmee was Gods plan niet klaar. Daar kwam ook nog de opwekking op de derde dag bij. Vrijdag is Hij gestorven. Zondag is de derde dag. De dag van zijn opwekking, zoals Hij gezegd had.
Voor de reis naar Jeruzalem had Jezus het weer eens tegen zijn leerlingen gezegd: “Zie, wij gaan op naar Jeruzalem, en al wat door de profeten geschreven is, zal aan de Zoon des mensen volbracht worden.
Want Hij zal overgeleverd worden aan de heidenen en bespot en gesmaad en bespuwd worden, en zij zullen Hem geselen en doden, en ten derden dage zal Hij opstaan.”

Jezus heeft dat tegen zijn twaalf discipelen gezegd. Maar die zullen daar wel niet over gezwegen hebben. Het was heel verwarrend voor hen. Jezus is de Messias en van de Messias verwacht je grote prestaties. Hij is de lang verwachte bevrijder.

Hij kan toch geen slachtoffer worden? Daar hebben ze met elkaar over gesproken en ook met andere volgelingen van Jezus. Hij zegt, dat Hij in Jeruzalem moet lijden en sterven. En dat Hij op de derde dag zal opstaan. Wat bedoelt Hij met de derde dag? De jongste dag misschien?
Ze begrepen al niet, dat Hij de lijdende knecht van de Here moest zijn. Die opstanding begrepen ze nog minder. Maar ze hebben er wel over gepraat. De vrouwen weten het nog. Ze herinneren het zich, nu de engelen het erover hebben.
Jezus is inderdaad de Messias. Dat is eigenlijk de boodschap van de engelen. Hij heeft zijn taak gezien: lijden en sterven om de zonden van de wereld te betalen. En die taak had God Hem opgelegd. Hij heeft die volbracht.
De kruisiging was niet zondermeer een ordinaire afrekening van boze en jaloerse leden van het Sanhedrin. Het hoorde bij Gods plan om de wereld te redden van de duivel en de hel.
En daar hoort dan ook het vervolg bij: opstaan op de derde dag. Dat was evengoed onderdeel van Gods plan als de kruisiging.

Lucas meldt, dat deze toelichting overtuigend was voor de groep vrouwen als geheel. Op dat moment niet voor allemaal. Er zijn er ook bij, die ontredderd naar Jeruzalem gaan, zoals Maria van Magdala.
Maar voor de meesten verandert het verdriet in vreugde. Dit is geweldig nieuws. Dat moet verder. Ze gaan naar de elf overgebleven apostelen in Jeruzalem. Die worden apart genoemd. Want het zal vooral hun taak zijn dit nieuws de wereld in te brengen.

Er zijn nog meer aanhangers van Jezus in de stad. Ook naar hen gaan de vrouwen om te vertellen, wat ze bij en in het graf meegemaakt hebben. Wat die van dat nieuws vinden, zegt Lucas er niet bij.
Maar de reactie van de apostelen is negatief. Ze geloven er niets van; pure nonsens. Bij de vrouwen waren er, die door de toelichting van de engelen overtuigd waren. Jezus is echt de Messias. Wat Hij heeft gezegd, is betrouwbaar. Hij heeft de dood verslagen.

Het nieuws van Jezus’ opstanding stuit overal in de wereld op groot verzet. Dat is sinds Pasen altijd zo geweest. Het zal ook altijd zo blijven, totdat de wereld Hem ziet terugkomen.
Het opstandingsverhaal getuigt er ook van. Er zijn vrouwen, die overtuigd worden door boden uit de hemel. Maar als ze zelf het bericht doorgeven, stuit dat op ongeloof. Op dat moment zijn de kansen, dat dit nieuws de wereld overgaat, minimaal.
Opstanding: een ongelofelijk verhaal. Maar God kan ongelofelijke dingen doen. Hij kan zelfs ongelovige mensen overtuigen.

Bewijzen voor de opstanding

1. Als Paulus aan de Korintiërs schrijft dat Christus echt uit de dood is opgestaan, zijn er nog ooggetuigen in leven. Zijn bewering is dus controleerbaar:
Hij is verschenen aan Kefas (= Petrus), Jakobus en de andere apostelen (vs. 5,7);
meer dan 500 mensen hebben Hem gezien, van wie de meesten nog leven (vs. 6);
Hij is aan Paulus zelf verschenen (Hd. 8:5).

2. De bange leerlingen van Jezus veranderden compleet en werden Zijn getuigen die alles voor hun Heer overhadden. Enkele voorbeelden:
de apostelen verdroegen geseling (Hd. 6:41,42);
Stefanus stief door steniging (Hd. 7:60);
Jakobus, de broer van Johannes, werd met het zwaard ter dood gebracht (Hd. 12:2);
Paulus heeft veel geleden vanwege de evangelieverkondiging (2 Kor. 11: 23 e.v.);
veel christenen hebben door hun geloof zwaar moeten lijden (Hebr. 11: 35 e.v.) enz.

3. Vanaf Pinksteren is het christendom over de hele wereld verspreid. En hoewel in de westerse wereld veel mensen zonder geloof in Christus denken te kunnen leven, gaat de opmars van het christelijk geloof in Afrika en Zuid-Amerika in een hoog tempo door!

4. Tot op de dag van vandaag leven overal op deze aardbol mensen die weten en ervaren dat Christus leeft en in hun leven werkt.

5. Buiten-Bijbelse gegevens bevestigen de opstanding. Zo schreef de Joodse geschied-schrijver Josephus, geboren in 36 na Christus en zelf geen christen:
“En daar verscheen omstreeks deze tijd (d.i. Pilatus' tijd, 26-36 na Christus) Jezus, een wijs mens, als wij hem werkelijk een mens kunnen noemen...... want hij deed wonderbaarlijke dingen. Hij was een leraar voor hen die met graagte de waarheid aannamen en wist vele Joden, en ook vele Grieken, voor zich te winnen. Deze nu was de Messias. En toen Pilatus Hem tot het kruis had veroordeeld, op aanstichting van onze eigen leiders, gingen degenen die Hem van het begin af aan hadden liefgehad verder met het uitdragen van zijn leer. Want Hij verscheen hun levend op de derde dag, zoals voorzegd was door de heilige profeten, die ook vele andere wonderlijke dingen over Hem hadden verteld. En zelfs nu nog zijn de christenen, zo genoemd naar Hèm, niet uitgestorven” (Joodse geschiedenis 18.3.3)

“Als uw mond belijdt dat Jezus de Heer is en uw hart gelooft dat God Hem uit de dood heeft opgewekt, zult u worden gered.” (Rom. 10: 9)