HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                           

Mijmeren in de Wijngaard - Aflevering 6 - Het snoeien

Lees de Bijbel De Bijbel is niet een boek om zomaar even van kaft tot kaft te lezen. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden als je niet weet wat zich - wanneer en waaom -  heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God.

Lees de Bijbel  Evangelie : Johannes 15:1-17

Uitdaging: Verdiep je eens één maand in dit prachtige evangelie; Neem dagelijks één wijnstok ter overdenking. Ontdek met mij het evangelie met de Gelijkenis van de Wijngaard

Maak hieronder de keus voor een aflevering uit deze serie

1  2  3  4  5  6  7  8  9 10 11 12  13  14  15  16  17  18 
19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31

Woorden van Jezus die je hart raken: Elke rank die wel vrucht draagt, snoeit Hij, opdat zij meer vrucht dragen

DE WIJNSTOK heeft twee opmerkelijke eigenschappen. Er is geen plant, waarvan de vrucht zoveel alcohol in zich heeft, waarvan alcohol zo overvloedig gedistilleerd kan worden, als van de wijnstok. En er is geen plant die zo vlug verwildert dat het de vrucht hindert, en die daarom zulk eert werkelijk genadeloze snoeiing nodig heeft. Door mijn venster kijk ik hier uit op grote wijngaarden. Het voornaamste werk van de wijngaardenier is het snoeien.

Misschien hebt u een klimmende wijnstok die zo diep geworteld is in goede grond, dat het geen omspitten of bemesten of begieten nodig heeft; toch kan hij niet buiten het snoeien wil hij goede vrucht voortbrengen. Sommige bomen behoeven maar zo nu en dan gesnoeid te worden; andere geven mooie vruchten zonder snoeien. De wijnstok moet gesnoeid worden. En zo vertelt de Heer ons hier al, aan het begin van de gelijkenis, dat het enige werk dat de Vader doet aan de vruchtdragende rank is haar snoeien, opdat zij meer vrucht zal dragen.

Denk eens even na wat dit snoeien of schoonmaken is. Het is niet het weghalen van onkruid of dorens, of iets anders van buitenaf dat de groei kan hinderen. Neen, het is het wegsnijden van de lange loten van het vorige jaar, het wegnemen van iets dat van binnenuit komt, dat voortgebracht is door het leven van de wijnstok zelf. Het is het wegdoen van iets dat het bewijs is van een krachtig leven; hoe krachtiger de groei geweest is, des te groter de noodzaak om te snoeien. Het is het zuivere, gezonde hout in de wijnstok dat weggesneden moet worden.

En waarom? Omdat het te veel sap zou kosten om alle lange takken van verleden jaar te vullen; het sap moet voor de vrucht alleen opgespaard en gebruikt worden. De rank, soms drie à vier meter lang, worden vlak bij de stam :gesneden en alleen een stukje hout van 4 à 5 cm. is er over gelaten, net genoeg om de druiven te dragen. Er kan alleen vol, sappig fruit verwacht worden, als alles wat iet nodig is voor het vruchtdragen er genadeloos is afgesneden en er zo min mogelijk van de ranken is overgelaten.

Wat een ernstige, kostbare les. Het snoeien van de landman wordt hier niet alleen gedaan vanwege de zon, maar ook met het oog op onze eigen godsdienstige werkzaamheid, zoals die zich ontwikkeld heeft, juist in het vruchtdragen. Dit moet afgesneden en gereinigd worden. We moeten in het werk voor God onze natuurlijke gaven van wijsheid of welbespraaktheid of invloed gebruiken. En toch is er een voortdurend gevaar dat ze overontwikkeld worden en dat wij erop gaan vertrouwen. En zo, na elk werkseizoen moet God ons tot het einde van onszelf brengen, tot het bewustzijn van de hulpeloosheid en het gevaar van alles wat uit de mens zelf opkomt, tot het gevoel dat we niets zijn.

Alles wat er van ons moet overblijven, is net genoeg om de kracht van het levengevend sap van de Heilige Geest te ontvangen. Wat van de mens is moet tot het minst mogelijke gereduceerd worden. Alles wat niet in overeenstemming is met een algehele toewijding aan de dienst van Christus, moet weggenomen worden. Hoe volmaakter de reiniging en de snoeiing van alles wat uit onszelf komt is, hoe kleiner de oppervlakte is waarover de Heilige Geest Zich moet spreiden, des te intenser kan ons hele wezen zich concentreren om geheel ter beschikking van de Heilige Geest te staan. Dit is de ware besnijdenis van het hart, de besnijdenis van Christus. Dit is de ware kruisiging met Christus, het sterven van de Here Jezus in het lichaam meedragend.

Gezegende snoeiing! Gods eigen snoeiing! Hoe mogen we ons verheugen in de zekerheid dat we meer vrucht zullen voortbrengen.

Ook deze aflevering voorbeeld van een vrucht: Als tweede van de vruchten van de Geest, wordt er in Galaten 5,22 de Vreugde genoemd.

Gij hebt meer vreugde in mijn hart gegeven dan toen hun koren en most overvloedig waren. - Psalm 4:8

Wanneer we er de Bijbel op nalezen, komen we de "vreugde" vaak tegen. We zien er een onbestendige vreugde, opgewekt door de mensenharten die zich verheugen in vergankelijke dingen. En we zien er een genadevolle Vreugde, dor God in het hart gestort van hen die zich voor Hem openstellen.

De eerste waarvan expliciet de afwezigheid van de Vreugde wordt genoemd, is Kaïn. "In Genesis 4:6 zegt de Heer tot Kaïn: "Waarom zijt ge toornig en waarom is uw gelaat betrokken? Moogt gij het niet opheffen, indien gij goed handelt? Doch indien gij niet goed handelt, ligt de zonde als een belager aan de deur, wiens begeerte naar u uitgaat, doch over wie gij moet heersen."

Indien we goed handelen kunnen we het hoofd opheffen en is de vreugde ons ten deel, zoals we ook bij de Spreuken (21:15), "Recht doen is een vreugde der rechtvaardigen" Maar wat is dit "recht" doen? Wat is dit "goed handelen"?

God sloeg geen acht op Kaïns offer. En Kaïn laat het hoofd hangen. Kaïn is boos omdat God zijn offer niet aanvaardt. Maar God zet hem in het daaropvolgende gesprek aan om de reden bij Kaïn zelf te zoeken. "Moogt gij het niet opheffen als gij goed handelt?" We kunnen dan misschien de vraag stellen wat Kaïn dan juist niet goed heeft gedaan. De Hebreeuwse grondtekst geeft enkele antwoorden.

In Genesis 4:2 lezen we dat Kaïn "landbouwer" werd. In de grondtekst staat daar "obed adama", dat hij dus in dienst (obed) van de aarde (adama) staat, de aarde die kort daarvoor door God werd vervloekt omwille van het nemen van de vrucht van de Boom der Kennis van Goed en Kwaad. Deze vervloeking hield in dat de mens nu in het zweet zijns aanschijns de grond zou bewerken. De mens zou denken dat het van zijn handenarbeid afhangt, van zijn eigen "zweet", dat zijn bestaan afhangt van hoe hij het nu zelf organiseert, plant en bewerkt. Het denk- en doe bereik van de mens is beperkt tot de zichtbare wereld, tot de wereld van oorzaak en gevolg. Eén van die gevolgen is een houding als: "Ik moet zien dat ik hier overleef, mijn werk komt op de eerste plaats, want slechts van mijn eigen handen hangt mijn inkomsten af. Wanneer ik dit veilig weet kan ik ook aandacht schenken aan God." Dit is de "vrucht", het resultaat, dat Kaïn als offer voor God brengt.

Abel werd een herder. "Herder" in de Hebreeuwse grondtekst is "reeh" of "roieeh". De herder is degene die de kudde bewaakt. Het Hebreeuwse woord voor "kudde" is "eeder". Dit is geschreven met een ajin, een daleth en een resh. De ajin en de daleth zijn de letters met de waarden 70 en 4. Dit zijn de letters die de veelheid en verscheidenheid aanduiden (zie artikel "een open deur" in de rubriek Besneden Hart). De diertjes van de kudde zijn er in veelheid, en ze hebben de neiging om weg te lopen. Dit is een voorname rol van de herder.

Hij zorgt ervoor dat de kudde één blijft.
In de Hebreeuwse grondtekst wordt het vers 4 van Deuteronimium hoofdstuk 6 (hét vers over de éénheid) op een merkwaardige manier geschreven. "Hoor Israël, de Heer is onze God, de Heer is één." Dit vers begint met het woord "shema", "hoor", waarvan de laatste letter hier heel groot wordt geschreven. Deze letter is de ajin, de 70. De laatste letter van het laatste woord van dit vers, het woord "echad", "één", is de daleth, de 4. Deze wordt in dit vers eveneens heel groot geschreven. In dit uitgesproken vers over de éénheid worden de letters voor 70 en 4 juist heel groot geschreven. Juist, om de éénheid in de veelheid te brengen.

Als we Kaïns straf bekijken het "zwervend en dolend" (Gen. 4:12), dan staat daar in de grondtekst "na wenad", geschreven als noen-ajin, wav-noen-daleth". De wav staat daar als het woordje "en". Bij "zwervend" en "dolend", hebben we dus respectievelijk de noen en de ajin, de 70. End de noen en de daleth, de 4. Opnieuw die 70 en 4, dus. Toch bergt deze woordverbinding een terugkeer naar de eenheid, maar dan een weg langs de lange tocht van zwerven en dolen, zonder juist zicht, dus. Het woord "zwervend" heeft als totaal waarde 50+70=120. "en dolend" heeft als totaal waarde 6+50+4=60.

De 120 van het eerste deel verhoudt zich tot de 60 van het tweede als 2 tegenover 1. Van dualiteit naar eenheid. God is één, en een mens die voor Gods aanschijn wil wandelen behoort naar die éne te leven. We mogen niet zoals Kaïn deze dagdagelijkse tastbare wereld van oorzaak en gevolg als de éne zien. Wie is de ware Beweger van oorzaak en gevolg? Wat is bijvoorbeeld de werkelijke betekenis van "toeval"?

De materie en de wetten van oorzaak en gevolg bergen ook het Andere, de Hogere Wereld. Zij bergen God. God die de kern van dit alles is en de uiteindelijke Beweger. Ons leven als een leven van samenbrengen, van eenheid, houdt rekening met die Aanwezigheid van God in alles.

Het gaat er dus vooral om, om in ons leven verder te gaan dan de grenzen van deze materiele wereld.
Het is zoals Jezus ons zei, "Indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? (...) wees volmaakt, zoals jullie Vader in de hemel volmaakt is." (Matheus 5:46-48, zie ook het gehele hoofdstuk 5).

Dit is dan ook de bron van de Vreugde. Het gevoel te leven uit én in éénheid. Want ook wanneer het naar uiterlijke omstandigheden slecht gaat, kan men deze Vreugde beleven, omdat men zich door God laat leiden en niet door de eigen zinnen. Omdat de werken van de mens het grootst zijn in daden van barmhartigheid. En wat is barmhartigheid anders dan het overstijgen van de materiële wetten van oorzaak en gevolg. Daarom ook het woord: "Recht doen is een vreugde voor de rechtvaardige" (Spreuken 21:15).

De Vreugde is werkelijk een gave, geen eigen verdienste zoals door de "eigen bewerking van de aardbodem", want dit is slechts aardse vreugde. Zo wordt de genade steeds gegeven van boven, zodat zij ontluikt in de werkelijke Vreugde.
"Gij hebt meer vreugde in mijn hart gegeven dan toen hun koren en most overvloedig waren." (Psalm 4:8)

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO

Remember all victims of violence worldwide      1  2   3   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS