HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
      

    

De kracht van het gebed

      De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

Bid voor de militairen die hun werk voor de vrede moeten doen.
Bid voor de slachtoffers en hun families, in het bijzonder voor die families die doden be­treuren.

Het is geruststellend dat God onze gebeden hoort. "Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, doordat er kracht aan verleend wordt" (Jakobus 5:16).

Op de vraag van de discipelen leerde Jezus hen het Onze Vader te bidden.

Inleiding

1e bede

2e bede

3e bede

4e bede

5e bede

6e bede

Amen

Bid - Het thema -Gebed - in de Bijbel

De Bijbel bevat geen algemeen gebod om te bidden. Het gebed is de persoonlijke belijdenis van onze afhankelijkheid van God, een vrijwillige uiting van de ziel die niet voorgeschreven of opgelegd kan worden. De vermaningen in het Oude en Nieuwe Testament veronderstellen dan ook de behoefte aan gebed en hebben alleen betrekking op de manier waarop wij bidden. Zie over het Gebed des Heren het volgende artikel.

Het Oude Testament bevat geen enkel voorbeeld van een gebed. De gebeden bij het brengen van de eerstelingen (Deut. 26:5-10a) en van de tienden in elk derde jaar (Deut. 26:13-15) zijn meer belijdenissen dan voorbeelden voor gebeden. Het Psalmboek is Israëls gebeden- en gezangboek, maar de meeste Psalmen zijn persoonlijke of nationale ontboezemingen. Zij kunnen alleen in waarheid nagebeden worden door mensen die in dezelfde omstandigheden verkeren als de dichter.

Paulus noemt vier verschillende gebeden die ook elementen van elk gebed kunnen zijn (1 Tim. 2:1):

1. Smeking, waarbij God om bepaalde geestelijke of tijdelijke zegeningen wordt gevraagd;

2. Lofgebed, waarbij God en zijn daden worden verheerlijkt. Hierbij hoort ook de doxologie;

3. Voorbede, waarbij Gods barmhartigheid over en hulp aan anderen wordt ingeroepen en

4. Dankgebed, waarbij de HEERE wordt gedankt voor zijn weldaden en zegeningen.

Bij Joden en christenen is het gebed het kenmerk van persoonlijke gemeenschap met God. Gebed en dankzegging gaven in het verleden waarde aan offers; bij de inwijding van de tempel sprak Salomo een plechtig dankgebed uit. Jesaja vermeldt het bidden als afzonderlijke daad (1:15). In de Apocriefe Boeken is het gebed verbonden met vasten (Tob. 12:9; Jud. 4:12) en volgens 1 Makk. 5:33; 11:71; 2 Makk. 15:26  werd er ook gebeden in de oorlog.

Treffende voorbeelden van voorbede hebben wij in het gebed van Abraham voor Sodom (Gen. 18:22-35), van Mozes voor het volk (Ex. 32:31v; Num. 14:13-19), van Elia voor de weduwe (1 Kon. 17:20 <#1Ki 17.20>) en van Jezus voor de zijnen (Joh. 17). Aan de voorbede van vrome mannen werd altijd een bijzondere kracht toegekend, zie Jac. 5:16, Spr. 15:8,29, Jes. 1:15 en Joh. 9:31.

De Bijbel legt dan ook nadruk op het gebed van de gemeente voor haar leiders en leraren (Ef. 6:19; 1 Thess. 5:25; 2 Thess. 3:1) en voor de leden onderling (Ef. 1:16-17; 3:14-19; Jac. 5:16). De Heer Christus heeft door woord en daad het bidden voor onze vijanden aanbevolen (Matt. 5:44-48; Luc. 23:34a).

Het bidden voor de doden wordt in de canonieke boeken van de Bijbel niet geleerd en berust alleen op het voorbeeld van Judas (2 Makk. 12:43-46).

Wat de gebruiken bij het bidden betreft, vaak bad men in stille afzondering (Matt. 6:6), in een bovenkamer (Dan. 6:11; Hand. 1:13), op het dak, op heuvels (Matt. 14:23; Marc. 6:46; Luc. 6:12; Hand. 10:9), en in Jeruzalem bij voorkeur in de voorhoven van de tempel (Luc. 18:10; Hand. 3:1). Als men bad in de voorhof, keerde men zich naar het heilige der heiligen (Ps. 5:8; 28:2). De Israëliet buiten Jeruzalem richtte zich naar de tempelberg (Dan. 6:11), net zoals de Samaritanen zich naar de Gerizim en de Moslims zich naar Mekka wenden.

Men bad staande (1 Sam. 1:26; 1 Kon. 8:22; Dan. 9:20; Matt. 6:5; Marc. 11:25). Maar als bewijs van hulde, onderdanigheid, dienstvaardigheid en eerbied bad men ook wel geknield (1 Kon. 8:54; Dan. 6:11; Ps. 95:6; Hand. 20:36). Men kon buigen (Gen. 24:26), voorover vallen (Job 1:20), de handen opheffen (Ex. 17:11-13; Ps. 63:5; 134:2; 1 Tim. 2:8) of uitbreiden (Ex. 9:29; 1 Kon. 8:22) of uitstrekken (zodat de palmen tegen elkaar kwamen) als bewijs van bereidheid om Gods weldaden en zegeningen te ontvangen.

Het vouwen van de handen was in het oude Israël en in de oude kerk onbekend. Het is oorspronkelijk een Indogermaans teken van hulde en onderwerping, werd door de Germanen naar Europa overgebracht en in de christelijke kerk ingevoerd.

De Israëlieten hadden, in elke geval na de ballingschap en misschien reeds vroeger, bepaalde gebedsuren (Dan. 6:11): bij het morgenoffer, op het derde uur (=ë s morgens negen uur, Hand. 2:15), op het zesde uur (ës middags om twaalf uur, Hand. 10:9), en bij het avondoffer op het negende uur (ës middags om drie uur, Hand. 3:1). De kerk nam deze drie gebedstijden over. Laten maakte men er eerst zes en toen (volgens Ps. 119:164, "zevenmaal daags loof ik U") zeven van. Het zevende en laatste gebedsmoment dat er bij kwam was het middernachtelijk uur (nocturnum), om ook in dit opzicht trouw te zijn aan Ps. 42:9; 92:3; 119:55  en vooral aan Ps. 119:62 en 134:1.

Het Gebed des Heren

Het Gebed des Heren of het Onze Vader bestaat volgens de redactie van Matt. 6:9-13 uit zeven beden (3 + 1 + 3). De Hervormde en Anglicaanse kerken hebben de zesde en zevende bede samengevoegd. In de kortere redactie van Lucas 11:2-4 is de aanspraak volgens de beste oude handschriften alleen "Vader" zonder "onze". Hier ontbreken ook de derde en zevende bede: het gebed bestaat dus hier uit 5 (2 + 1 + 2) beden. Het bevat alles wat wij voor de zaak van God wensen en voor ons zelf nodig hebben, nl. voedsel, vergeving en bescherming.

De doxologie "want van U is het koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid in der eeuwigheid, Amen!" ontbreekt bij Lucas, maar ook in verscheidene belangrijke handschriften van Mattheës en in oude vertalingen. Zij wordt bij geen van de kerkvaders voor Chrysostomus gevonden. Deze doxologie is waarschijnlijk een oud liturgisch bijvoegsel.

Het "Onze Vader" is in zijn oorspronkelijke gestalte Hebreeuws; geen ander deel van het Nieuwe Testament laat zich zo gemakkelijk als zodanig herkennen. De Talmoed bevat voor elk woord en elke zinsnede een parallel. Een enkel voorbeeld: Op de vraag hoe het gebed, als het kort is, moet luiden, antwoordt Rabbi Eliëzer: "Uw wil geschiede, o God, in de hemel" enz. (Tosefta Berachoth III). Het Kaddisch, dat in de liturgie van de synagoge dezelfde plaats heeft als het "Onze Vader" bij ons, noemt God ook hemelse Vader en begint: "Uw grote naam worde verhoogd en geheiligd." De spreuken der vaderen (Aboth 2.4; 5.23) hebben parallellen op de bede "Uw wil geschiede."

We moeten echter niet denken dat Jezus van de Talmoed afhankelijk was. De oudste leraren waarvan de woorden in de Talmoed hier aangehaald kunnen worden, leefden pas in de 2e eeuw n.Chr. Het Kaddisch is pas na de Talmoed ontstaan. Toch is het zonneklaar dat Jezus zich in het "Onze Vader" bij de godsdienstige denk- en spreekwijze van zijn volk heeft aangesloten. Dit gebed is geen specifiek Nieuwtestamentisch gebed en dat kan ook niet: het Oude Verbond werd pas afgesloten met de dood van de Verlosser, het Nieuwe begon pas met zijn opstanding. "Tot nu toe, " zei de Heer tegen zijn leerlingen voor zijn vertrek van de aarde, "hebt gij niet in mijn naam om iets gebeden" (Joh. 16:24).

Voor de Jood die het Kaddisch bidt, liggen de verlossing en de verschijning van de Messias nog in de toekomst, maar voor de christen die met het volmaakte gebed tot God nadert, in het verleden; het vaderschap, de naam, het rijk en de wil van God hebben door de openbaring in de Zoon en zijn verlossingswerk op aarde een ruimere en rijkere betekenis gekregen; de vergeving van zonden en de verlossing van de boze zijn pas werkelijkheid geworden door zijn zelfovergave in de dood aan het kruis en zijn leven in heerlijkheid.

Met het "onze" verheft de gelovige zich boven de grenzen van land en volk: er is een band van gemeenschap met allen die door en in Christus kinderen van God zijn geworden. Het Onze Vader is een voorbeeld, een model. In onze gebeden moeten wij het eerst bidden om de heiliging van Gods naam, de komst van Gods koninkrijk, en pas daarna om ons brood. We moeten eerst denken aan God, daarna aan onszelf en hierbij niet meer vragen dan wij werkelijk nodig hebben. Voor "verlos ons van de boze" leze men liever "behoed ons voor de boze."

God luistert naar rechtvaardigen

De Psalmist schreef: "Komt, hoort, en ik wil vertellen, gij allen die God vreest, wat Hij gedaan heeft aan mijn ziel. Nauwelijks had ik met mijn mond tot Hem geroepen, of er was een lofzang onder mijn tong. Had ik onrecht beoogd in mijn hart, dan zou de Here niet hebben gehoord. Voorwaar, God heeft gehoord, Hij heeft gelet op mijn luid gebed. Geprezen zij God, die mijn gebed niet afwees, noch mij zijn goedertierenheid onthield" (Psalm 66:16 t/m 20).

In de Schrift lezen wij over vele verhoorde gebeden. God hoorde de stem van Ishmaël toen hij en zijn moeder zonder water in de woestijn waren (Genesis 21:17). God verhoorde Rachels gebed om een kind, en Jozef en Benjamin werden geboren (Genesis 30:22 t/m 24). God hoorde het hulpgeroep van de Israëlieten in Egyptische slavernij (Exodus 2:23,24) en stuurde Moses om hen te bevrijden. Hij hoorde toen zij honger hadden, en gaf hen manna (Exodus 16:12). God gaf water aan dorstigen, kinderen aan kinderlozen, vrijheid aan slaven, en voedsel aan hongerigen.

Davids gebed voor redding werd verhoord: "Geloofd zij de HERE, roep ik uit; want van mijn vijanden ben ik verlost. ... Toen het mij bang te moede was, riep ik de HERE aan; tot mijn God riep ik. En Hij hoorde mijn stem uit zijn paleis, mijn hulpgeroep klonk in zijn oren" (2 Samuël 22:4,7).

God hoorde het gebed van Koning Hizkia en verlengde zijn leven: "In die dagen werd Hizkia ten dode toe ziek. Toen kwam de profeet Jesaja, de zoon van Amoz, tot hem en zeide tot hem: Zo zegt de HERE: tref beschikkingen voor uw huis, want gij zult sterven en niet herstellen. Toen keerde hij zijn gelaat naar de wand en bad tot de HERE: Ach, HERE, gedenk toch, dat ik voor uw aangezicht in trouw en met een volkomen toegewijd hart gewandeld heb en gedaan heb wat goed is in uw ogen. En Hizkia weende luid. Nog had Jesaja de middelste voorhof niet verlaten, toen het woord des HEREN tot hem kwam: Keer terug en zeg tot Hizkia, de vorst van mijn volk: zo zegt de HERE, de God van uw vader David: Ik heb uw gebed gehoord. Ik heb uw tranen gezien; zie, Ik zal u gezond maken, op de derde dag zult gij opgaan naar het huis des HEREN. Ik zal aan uw levensdagen vijftien jaar toevoegen, en Ik zal u en deze stad uit de macht van de koning van Assur redden en deze stad beschutten, om Mijnentwil en ter wille van mijn knecht David" (2 Koningen 20:1 t/m 6).

Merk op dat God door het gebed van Hizkia beïnvloed werd. Eerst zei Hij dat hij niet zou herstellen. Maar wegens zijn vurig gebed is God van gedachten veranderd. Sommigen denken: 'Waarom zou ik bidden? God doet toch wat Hij wil.' Deze is een grote vergissing. We moeten vurig bidden want God wordt wel door onze gebeden beïnvloed.

God hoorde het gebed of Koning Jozia en stelde de straf van Juda uit tot na zijn regering: "Zodra de koning de woorden van het wetboek gehoord had, scheurde hij zijn klederen. En de koning gebood ... : Gaat de HERE raadplegen ten behoeve van mij, van het volk en van geheel Juda, over de woorden van dit gevonden boek, want groot is de gramschap des HEREN, die over ons ontbrand is, omdat onze vaderen naar de woorden van dit boek niet hebben geluisterd en niet hebben gedaan overeenkomstig al wat ons voorgeschreven is. En de priester Chilkia en Achikam, Akbor, Safan en Asaja gingen naar de profetes Chulda, de vrouw van de klederbewaarder Sallum, de zoon van Tikwa, de zoon van Charchas. Zij nu woonde te Jeruzalem in het nieuwe gedeelte. En zij spraken met haar. Zij zeide tot hen: Zo zegt de HERE, de God van Israël: zegt tot de man die u tot Mij gezonden heeft: Zo zegt de HERE: zie, Ik breng onheil over deze plaats en over haar inwoners: de gehele inhoud van het boek dat de koning van Juda gelezen heeft, omdat zij Mij verlaten hebben en offers ontstoken voor andere goden, teneinde Mij te krenken met al het maaksel van hun handen. Daarom zal mijn gramschap over deze plaats ontbranden, zonder geblust te worden. Maar tot de koning van Juda, die u zond om de HERE te raadplegen, tot hem zult gij aldus zeggen: Zo zegt de HERE, de God van Israël: wat de woorden betreft, die gij gehoord hebt, omdat uw hart week geworden is en gij u verootmoedigd hebt voor het aangezicht des HEREN, toen gij hoordet wat Ik gesproken heb tegen deze plaats en haar inwoners, dat zij een voorwerp van ontzetting en van vervloeking zullen worden, en omdat gij uw klederen gescheurd hebt en geweend voor mijn aangezicht, zo heb ook Ik gehoord, luidt het woord des HEREN. Daarom, zie, Ik zal u tot uw vaderen vergaderen; gij zult in vrede in uw graf bijgezet worden, en uw ogen zullen niets van het onheil zien, dat Ik over deze plaats breng. En zij brachten de koning het antwoord over" (2 Koningen 22:11 t/m 20).

Vele verhoorde gebeden waren vurige gebeden

God luistert naar mensen die Hem vrezen, die ontzag voor Zijn grootheid, goedheid en kracht hebben. "Dan spreken zij die de HERE vrezen, onder elkander, ieder tot zijn naaste: De HERE bemerkte het toch en hoorde het en er werd een gedenkboek voor zijn aangezicht geschreven, ten goede van hen die de HERE vrezen en zijn naam in ere houden. Zij zullen Mij ten eigendom zijn, zegt de HERE der heerscharen, op de dag die Ik bereiden zal. En Ik zal hen sparen, zoals iemand zijn zoon spaart, die hem dient" (Maleachi 3:16, 17).

Maar misschien denkt u: 'Ik heb tot God gebeden en Hij deed niet wat ik vroeg. Betekent dit dat Hij mij verworpen heeft?' Neen, helemaal niet. Hoewel God naar onze gebeden luistert en door onze gebeden beïnvloed wordt, moeten wij beseffen dat een gebed een verzoek is, afhankelijk van Zijn soevereine wil. Een goede vader luistert steeds naar zijn kinderen, maar een goede vader doet niet alles wat zijn kinderen vragen.

Sommigen beschouwen gebed als een soort afstandsbediening van God. Hij moet alles doen wat zij zeggen wanneer zij op de knopjes duwen.

God is soeverein. Hij heeft alle wijsheid en alle kennis. Hij kent de toekomst. Hoewel Hij zich door onze gebeden laat beïnvloeden, moet Hij doen wat best is voor de hele wereld en voor alle tijden. Misschien bidt u voor zonneschijn terwijl een boer voor regen bidt. Wij moeten bij het bidden nederig zijn. Onze gebeden zijn onvolmaakt. "En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp; want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen. En Hij, die de harten doorzoekt, weet de bedoeling des Geestes, dat Hij namelijk naar de wil van God voor heiligen pleit" (Romeinen 8:26,27).

Ons gebed maakt heel veel uit. Toch heeft een gebed steeds de hoedanigheid van een verzoek aan onze soevereine Heer bij wiens wil wij ons neerleggen.

Het gebed van Jezus in het hof toont dit aan: "Vader, indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede!'' (Lucas 22:42). Een engel kwam om Hem kracht te geven, maar Hij moest die beker drinken. Toch werd Zijn gebed verhoord. In Psalm 22, die begint "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?" (vers 1), wordt in vers 22 het triomfantelijke slot aangekondigd met "Gij hebt mij geantwoord!" De Vader verhoorde het gebed van Zijn Zoon: "Tijdens zijn dagen in het vlees heeft Hij gebeden en smekingen onder sterk geroep en tranen geofferd aan Hem, die Hem uit de dood kon redden, en Hij is verhoord uit zijn angst" (Hebreeën 5:7). Gods antwoord was niet het voorkomen van de dood maar de opstanding uit het graf, de overwinning van de dood niet alleen voor Jezus maar voor allen die geloven.

Howel Paulus door Gods kracht velen had genezen (Handelingen 19:11,12), werd zijn eigen verzoek afgewezen: "Daarom is mij, opdat ik mij niet te zeer zou verheffen, een doorn in het vlees gegeven, een engel des satans, om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet te zeer zou verheffen. Driemaal heb ik de Here hierover gebeden, dat hij van mij zou aflaten. En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg, want de kracht openbaart zich eerst ten volle in zwakheid. Zeer gaarne zal ik dus in zwakheden nog meer roemen, opdat de kracht van Christus over mij kome" (2 Korintiërs 12:7 t/m 9).

Laat ons vurig bidden in de kennis dat God het gebed van een rechtvaardige hoort (Spreuken 15:29). "Het gebed van een rechtvaardige vermag veel, doordat er kracht aan verleend wordt" (Jakobus 5:16). Laat ons ook beseffen dat gebed een nederig verzoek is, een erkenning van Gods soevereine kracht. Met Christus moeten wij bidden "doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede!"

 "Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus" (Filippenzen 4:6,7). "Wij weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn" (Romeinen 8:28).

Wat kan een mens worstelen met vragen over het gebed

Bidden is de hartslag van het geloof. Maar wie de vinger aan de ker­kelijke pols houdt, weet dat er onder christenen veel onduidelijkheid bestaat rond ditthema. Ds. Adri Bloemendal, auteurvan het boek Laat Hem geen rust. Het geheim en de kracht uan het gebed, beantwoordt op verzoek van Visie tien vragen over het gebed.

Wat is onmisbaar voor een 'goed' gebed?

"Wat maakt iets tot een gebed? Bidden is onderdeel van de relatie tussen God en jou. je mag praten met God en voor mis­communicatie hoef je nooit bang je zijn, Hij begrijpt je wel! Het gaat dus om de beide gesprekspartners: wezenlijk is dat je God ziet zoals Hij Zich in de Bijbel bekend­maakt en dat je jezelf niet anders voordoet dan je bent.
Verder kun je zeggen: als je groeit in de re­latie met God zullen bepaalde elementen in het gebed zeker naar voren komen, zo­als schuld belijden, vragen en klagen, dan­ken, loven en aanbidden. Zie daarvoor de Psalmen en het gebed dat jezus ons leerde (Mat. 6:9-13)."

Waarom wil God dat wij tot Hem bidden, ondanks het feit dat Hij al­les al weet?

"Omdat Hij met ons een persoonlijke rela­tie wil! Mijn vrouw weet ook dat ik van haar houd, maar ze vindt het wel mooi als ik het nog eens zeg. Zo is het ook tussen God en ons: Hij heeft ons gemaaktals personen die kunnen leven in vrijheid en verantwoorde­lijkheid. En Hij wil graag dat we leven met Hem, dat we onze liefde voor Hem uitspre­ken, onze zonde belijden, Hem bedanken voor wat we krijgen en Hem vragen om wat we nodig hebben. God neemt ons in die relatie dan ook voluit serieus: Hij heeft beloofd dat Hij ons bidden hoort en er dan ook altijd iets mee doet (Mat. 7:7)."

Bestaan 'onverhoorde gebeden'?

"Jazeker. In een relatie kan een ver­zoek geweigerd worden, om welke reden dan ook. En als wij daarmee te maken heb­ben, verkeren we niet in slecht gezelschap: van Mozes, Paulus, ja, van jezus Zelfwerd een gebed niet verhoord (Deut. 3:23-29; 2 Kor. 12:7-9; Mat. 26:36-46). Dat kan dan wel aanleiding zijn tot een geloofscrisis, zeker als datgene wat je aan God vraagt voor jou heel belangrijk is en je niet be­grijpt waarom Hij je gebed niet verhoort. Wat kan bidden soms een worsteling zijn. Toch geloof ik dat je wel mag zeggen dat God met elk oprecht gebed iets zal doen. In die zin kun je ook spreken van 'anders­verhoorde gebeden'. En laten we niet vergeten: er zijn gebeden die God altijd verhoort en dat zijn de belangrijkste! Bij­voorbeeld het gebed om de Heilige Geest (Luc. 11 :10-13)."

Wat zijn, van onze kant, de belang­rijkste blokkades voor gebedsver­horing die de Bijbel noemt?

"Bij blokkades denk ik vooral aan dingen die in jezelf zitten en verhoring in de weg staan. Daarnaast zijn er ook factoren van buitenafdie een gebedsverhoring negatief kunnen beïnvloeden. Dit geheel vat ik sa­men onder 'grenzen aan de uitwerkingvan het gebed', en daarvan kun je vijf groe­pen onderscheiden: onzuivere motieven bij het bidden Uak. 4:2,3), Gods plan is anders (2 Kor. 12:7-9), eigen verantwoor­delijkheid van mensen (1 Sam. 12:23-25), doorwerking van de zonde Uoz. 7:6-12) en de macht van het kwaad (Dan. 10:12-13). Met het oog op de onverhoorde gebeden is het belangrijk om ook te letten op die factoren van buitenaf. Soms is een gebed goed in zichzelf en wil God het verhoren,  maar de machten die Hem tegenwerken, staan vooralsnog in de weg. Let wel: de ge­noemde bijbelteksten zijn voorbeelden, er zijn erveel meerte noemen."

Welke gebedshoudingen kent de Bijbel?

"In de Bijbel kom je tegen dat mensen staande bidden (Gen. 18:22), of met de handen omhoog (1 Kon. 8:22), mensen knielen voor God neer (Hand. 20:36) of werpen zich zelfs op de grond (Ezra 10:1). Uit de manier waarop dit in de Bijbel voor­komt, blijkt dat je in je gewone houding tot God mag gaan; je hoeft niet iets speciaals te doen. Tegelijkertijd kun je met je houding wel iets voor God tot uitdrukking brengen. Je lichaam past zich aan bij wat je aan God vraagt en zo ondersteun je het gebed. Probeer het maar eens: ga op je knieën als je God om vergeving vraagt of houd je handen open om te ontvangen als je iets intens van God verlangt."

Waarom bidden we eigenlijk 'in je­zus' Naam'?

"Nadat de zonde in de wereld is gekomen en wij mensen daardoor de relatie met God hebben kapotgemaakt, kunnen en willen wij vanuit onszelfniettot God terugkeren. Maar jezus is gekomen om de kloof tussen God en ons te overbruggen. Door Zijn kruis en opstanding heeft Hij onze zonde gedragen en voor ons de weg tot God geopend. Daarom kunnen wij bidden in Jezus' Naam, dat wil zeggen: met een beroep op alles wat jezus voor ons heeft gedaan. Door jezus kan God ons bidden meenemen in Zijn werk in de wereld."

Hoe voorkom je dat je gedachten afdwalen tijdens het bidden?                                                             

"Hierbij gaat het dus vooral om concentratie. Soms maalt er zoveel door je hoofd dat je je aandacht niet bij het bidden kunt houden. Het belangrijkste is dan voldoen­de tijd nemen. Als je vi ug moet bidden om­dat je snel aan het werk moet, ben je met je gedachten al bij alles wat je nog moet doen. Dat lukt dus niet. Wat ook goed helpt om je te concentreren, is zingen, aan het begin van je gebed en eventueel ook tus­sendoor. Bewust zingen richt je aandacht op God en helpt je om de andere dingen los te laten. Als je gedachten dan nog alle kanten opgaan, kun je proberen hardop te bidden. En zorg voor genoeg afwisseling. Sleurwerkt afdwalen in de hand. Wees ook niet te algemeen in wat je vraagt. Bid ge­rust tot in details, dat houdt je aandacht bij wat je aan God wil voorleggen."

Wat kun je - menselijkerwijs ge­sproken - doen om je gebedsleven te verrijken?

"Zorg er allereerst voor dat je elke dag een vast moment hebt om God te zoeken. Vaak krijg ik van mensen te horen dat ze op een gegeven moment vol enthousiasme en met blijdschap zijn gaan bidden, terwijl ze het later hebben laten sloffen. Volhar­ding, daar komt het op aan! En daarom regel maat! Vervolgens is het goed om voor je bidden in de Bijbel te lezen. Datgene wat je aan God wilt voorleggen, kun je af­stemmen op wat Hij jou te zeggen heeft. Daarbij hoort eveneens stilte en wel op twee manieren. Aan de ene kant stilte om de woorden van God tot je te laten door­dringen, zodat je daarop kunt reageren. En aan de andere kant stilte nadat je iets aan God gevraagd hebt. Natuurlijk kan Hij ons antwoorden op totaal verschillende manieren en Hij doet het op Zijn tijd. Maar als wij steeds maar aan het woord zijn, geven we God niet eens de kans om iets terug te zeggen! Juist in de stilte voor Zijn aangezicht kun je soms een antwoord van Hem vernemen, een gedachte kan door Hem naar boven komen, een plan kan in je rijpen, enz. Verder is het heel stimulerend om samen te bidden. Vergeet ook de psalmen niet. Ze zijn niet alleen bedoeld om te lezen, maar ook om bewust tot God te bidden. Ten slotte kun je afwisselen in vormen; het is bijvoorbeeld prachtig te bidden tijdens een wandeling in een rustige omgeving."

Hoe weet je of iets werkelijk een antwoord van God is op je gebed ?

"Wezenlijk hiervoor is oprechtheid. Als je zuiver leeft met God, leer je aanvoelen wat van Hem is en wat niet. Soms is een ant­woord van God overduidelijk; het laat je niet meer los. Een andere keer komen Zijn aanwijzingen veel voorzichtiger; het blijft aftasten van je mogelijkheden en zoeken naar Gods weg. Bij twijfel moet je het zeker opnieuw in gebed brengen. Wij kunnen onszelf gemakkelijk voor de gek houden en onze eigen verlangens verwarren met Zijn stem. En natuurlijk blijft gelden: toets alles aan de Bijbel. Als iets daarmee niet overeenkomt, kan het nooit een antwoord van God zijn. Hij spreekt Zichzelf niet te­gen.

Hoe lang mogen we om iets blijven bidden, bijvoorbeeld de bekering van iemand die ons lief is?

"De vraag 'hoe lang mag je bidden' heeft te maken met de inhoud ervan. Soms kan het zij n dat je merkt dat Gods antwoord op een gebed 'nee' is; dan moet je natuurlijk ophouden. Maar als je bidt voor iets waar­van je weet dat het goed is - bijvoorbeeld de bekering van iemand die je liefis - dan mag je daar altijd mee doorgaan. 'Mogen' is trouwens wel iets anders dan 'moeten'. Ook iets goeds dat je aan God vraagt, mag je op een gegeven moment loslaten. Aan de ene kant worden we in de Bijbel opge­roepen om te blijven bidden en nooit op te geven (Luc. 18:1-6), aan de andere kant zegt Jezus duidelijk dat we niet door een overvloed aan woorden verhoord worden (Mat. 6:7-8). Het juiste gebed ligt dus in het midden, beter gezegd: stijgt daar bovenuit. Daarvoor is nodig dat je dicht bij God leeft en daardoor kunt aanvoelen welke kant Hij met je op wil in het gebed."

Kende je het volgende gebed? Gebed van Jabes

Het gebed bestaat uit vier delen

• Eerst vraagt Jabes God om hem te zegenen.
• Ten tweede vraagt Hij God om zijn gebied te vergroten of om zijn verantwoordelijkheid uit breiden.
• Ten derde bidt hij dat God bij hem zal zijn en dicht bij hem zal blijven.
• Tenslotte vraagt hij dat God hem verwondingen zal sparen zodat hij geen pijn zal hebben.

Gebed van Jabes: Waarom is het Belangrijk?

Het gebed van Jabes leert dat Jabes begrijpt wat veel mensen niet begrijpen - er is slechts één God en Hij zou het middelpunt moeten zijn van onze activiteiten. God wil elk leven zegenen. Maar, we moeten eerst de keuze maken om God in ons leven uit te nodigen en Hem om Zijn zegeningen vragen. Jabes wil succesvol zijn en zijn invloedsgebied voor God uitbreiden. Het specifieke invloedsgebied is niet echt van belang. Wat belangrijk is, is dat we God met ons mee gaat wanneer we doelen en prestaties nastreven. Spreuken 16:3 zegt, "Vertrouw bij je werk op de HEER, en je plannen zullen slagen." Het is soms moeilijk dit te begrijpen en dit in een nauwe relatie met God in de praktijk te brengen.

Daarnaast is het net zo belangrijk om dicht bij God te blijven en op Zijn doorgaande steun en leiding tijdens het leven te vertrouwen. Jabes begrijpt dit duidelijk en bidt specifiek tot Hem die hem kan beschermen tegen kwaad en pijn. Aan het einde van het vers is het duidelijk dat God dit trouwhartige gebed goedkeurde door in deze dingen te voorzien. Het is ook belangrijk om te zien dat Jabes in zijn smeekbede tot God hartstochtelijk was: andere vertalingen zeggen "Jabes riep de God van Israël aan", of "Jabes riep uit tot de God van Israël". God wil door middel van hartstochtelijke gebeden horen dat we Hem nodig hebben.

Gebed van Jabes: Wat Betekent Dit voor jou?

Het gebed van Jabes herinnert ons er aan dat iedereen worstelt met de keuze om op zichzelf of op God te vertrouwen. Het leven is een groeiproces. Maar, wanneer je het gebed van Jabes bekijkt, net als de rest van de Bijbel, dan is het zeer duidelijk dat God trouw zorgt voor hen die Hem opzoeken. Jabes geeft een groots voorbeeld van de manier waarop God wil dat iedereen naar Hem toe komt door middel van onophoudelijke en hartstochtelijke gebeden. Als u/jij er over denkt om een relatie met God te beginnen of om je bestaande relatie met Hem te verbeteren, begin dan met bidden. God beantwoordt gebeden als u op Hem vertrouwt (1 Kronieken 5:20). Gebeden aan God stellen Hem ook tevreden (Spreuken 15:8). We kunnen allemaal leren van Jabes en altijd, in alles wat we doen trouwhartig tot God bidden.

BEZINNING   VERHORING   GODS WIL-1   GODS WIL-2   GODS WIL-3

God, ze zeggen dat u een vriend bent

bij wie je kunt schuilen

Iemand die je zelfs zonder woorden begrijpt

Iemand die je niet laat vallen

als het eens wat minder gaat

Bij wie je houvast vindt om verder te gaan

Doe ons ervaren dat het waar is

Geef ons het geloof dat u naast ons blijft staan

dat u ons steunt

waar andere vrienden het laten afweten

en help ons om zelf een vriend te zijn

trouw aan de mensen die ons lief zijn

en een steun en toeverlaat

voor ieder die zich alleen voelt

en naar een vriend verlangt

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

   

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS