HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
      

    

DE EERSTE TWEE MENSEN

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

BEKIJK HIERONDER DE PRESENTATIE

  

Wie waren de twee eerste mensen ?

De twee eerste mensen waren de man Adam en de vrouw Eva.

Adam betekent 'man van aarde'. Eva betekent 'moeder van de levenden'.

Wie zijn de stamouders van het menselijk geslacht ?

De stamouders van het menselijk geslacht zijn Adam en Eva.

Van wie stammen alle mensen af ?

Alle mensen stammen af van één en hetzelfde ouderpaar, het allereerste ouderpaar, Adam en Eva.

Hoofdstuk 5 van het bijbelboek Génesis geeft de afstammingslijst (geslachtslijst) van Adam tot aan Noë (Noach).
 
De vijf mensenrassen, die men tegenwoordig onderscheidt, vertonen kleine verschillen in erfelijke eigenschappen, zoals huidskleur, haartooi, lichaamsbouw, e.d., maar geen wezenlijke verschillen, zoals in het verstand of in gees-telijke eigenschappen. Ook zijn alle mensen onderling vruchtbaar, waaruit blijkt dat zij tot één biologische soort behoren. De verschillen in erfelijke eigenschappen tussen mensenrassen worden door de biologie gemakkelijk verklaard als ontstaan door natuurlijke selectie. Er is geen enkel steekhoudend wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van evolutie; integendeel, de moderne biologie leert, dat evolutie onmogelijk is.

Mag men de Bijbel zó verstaan, dat de namen Adam en Eva een groep eerste ouders vertegenwoordigen ?

Neen, zeker niet: Adam is de enige en eerste man, en Eva is de enige en eerste vrouw.

Paus Pius XII in de encycliek (zendbrief) Humáni Géneris 1950 (nummer37): « ... want de gelovige kan noch de mening volgen, dat er nà Adam echte mensen op aarde bestonden, die niet op natuurlijke wijze van hem (en van Eva), als van hun eerste ouders afstamden; noch, dat Adam een aantal eerste ouders vertegenwoordigt. »

Blijkt uit de Heilige Schrift, dat Adam de eerste mens was ?

Dat alle mensen afstammen van Adam blijkt uit de Heilige Schrift, want: Vóór de Schepping van Adam wordt verhaald, staat er: « ... er was nog geen mens om de grond te bewerken. » (Gen.2,5). En nà de Schepping van Adam te hebben verhaald, staat er: « ... maar hij [Adam] vond geen hulp hem gelijk [die bij hem paste]. » (Gen.2,20).

Vóór Adam was er niemand, dus moet Adam wel de eerste zijn. Na Adam's Schepping vond hij niemand, zoals hijzelf was, in de Tuin.

« Zoals dan door één mens de zonde in de wereld is gekomen, en door de zonde de dood, zo ook is de dood over alle mensen gekomen, ... » Rom.5,12. Dit slaat op de eerste zonde van de éne eerste mens Adam (de erfzonde), en als alle mensen deze erfzonde hebben, moeten zij van één en hetzelfde ouderpaar afstammen.

Waar leefden de eerste twee mensen ?

De eerste twee mensen Adam en Eva leefden gelukkig in het Aards Paradijs, ook de Hof van Eden genaamd.

De Heilige Schrift vermeld, dat het Paradijs werd besproeid door een rivier met vier hoofdtakken: Phison (Pisjon), Gehon (Gichon), Euphraat (Eufraat) en Tigris. Daaruit leidt men af, dat het Aards Paradijs ergens in het Midden-Oosten of Voor-Azië lag.

Hoe heeft God Adam geschapen ?

God heeft het lichaam van Adam gemaakt uit aarde, en de ziel uit niets, en daarna het lichaam met de ziel verenigd.

« Toen vormde Jahweh-God de mens uit kleiaarde, en blies levensadem in zijn neus; zo werd de mens een levend wezen. » Gen.2,7.

Hoe heeft God Eva geschapen ?

God heeft het lichaam van Eva gemaakt uit een rib genomen uit Adam's lichaam, en haar ziel uit niets, en daarna beiden verenigd.

Eva was een speciale Schepping van God. Zij werd gevormd uit Adam om te tonen, dat Adam de vader van alle mensen is. « Nu bracht Jahweh-God de mens [Adam] in een diepe slaap; en terwijl hij sliep, nam Hij een van zijn ribben, en zette er vlees voor in de plaats. Dan bouwde Jahweh-God een vrouw uit de rib, die Hij uit de mens [Adam] had genomen, en leidde haar tot de mens. Toen sprak de mens [Adam]: Deze is eindelijk been van mijn gebeente, en vlees van mijn vlees. Mannin zal zij heten, omdat zij van de man is genomen. » Gen.2,21-23.

Hoe waren Adam en Eva toen zij uit de Hand van God voortkwamen ?

Toen Adam en Eva uit de Hand van God voortkwamen, waren zij onschuldig en heilig.

Onschuldig en heilig betekent hier, dat zij het goddelijk leven bezaten, geneigd waren tot het goede, en niet geneigd waren tot het kwade.

In welke staat bevonden Adam en Eva zich nà de Schepping ?

God heeft Adam en Eva geschapen in een staat van onschuld en genade; spoedig verloren zij die echter door de zonde.

Zij bezaten de boven-natuurlijke gave van de (heiligmakende) genade, naast de buiten-natuurlijke en de natuurlijke gaven.

Welke buiten-natuurlijke gaven hadden Adam en Eva van God ontvangen ?

Adam en Eva hadden van God ontvangen de buiten-natuurlijke gaven van: ingestorte kennis, een goed verstand, een sterke vrije wil, de geneigdheid tot het goede, het vrij zijn van zwaar en vermoeiend werk, evenals van ziekte, lijden en dood.

Natuurlijke gaven zijn onder andere: het kunnen zien, het horen, enz.

In welke staat zijn Adam en Eva door God geschapen ?

Adam en Eva zijn door God geschapen in de staat van de heiligmakende genade, waardoor zij gelukkig waren naar ziel en lichaam, en waar-door zij deel hadden aan het goddelijk leven en recht hadden op de hemel.

Dit is een volstrekt-bovennatuurlijk voorrecht, dat wil zeggen een voorrecht, dat uitgaat boven de vermogens en de eisen van elk schepsel (ook van de engelen).

Welke voorrechten genoten Adam en Eva tegelijkertijd met het bezit van de heiligmakende genade ?

Adam en Eva genoten tegelijkertijd met het bezit van de heiligmakende genade de volgende voorrechten:

Zij bezaten een helder verstand en een helder inzicht, dat wil zeggen zij waren gevrijwaard tegen onwetendheid.
Zij waren geneigd tot het goede, dat wil zeggen, zij waren gevrijwaard van de kwade of boze begeerlijkheid; dat wil ook zeggen, dat hun zinnen volkomen waren onderworpen aan hun verstand, hetwelk omwille van het heldere inzicht niet kon dwalen.
Zij waren vrij van lijden en dood.
Zij bezaten de onsterfelijkheid.
Zij hoefden niet te werken in het zweet huns aanschijns.
Dit zijn betrekkelijk-bovennatuurlijke of buitennatuurlijke voorrechten, dat wil zeggen, dat zij boven de vermogens en de eisen van de menselijke natuur uitgaan.

Welke is de voornaamste gave, die God aan Adam en Eva heeft geschonken ?

De voornaamste gave, die God aan Adam en Eva heeft geschonken, is de heiligmakende genade.

Wat waren Adam en Eva door de heiligmakende genade?

Door de heiligmakende genade waren Adam en Eva kinderen van God en erfgenamen van de hemel, bestemd om Hem daar eeuwig te aanschouwen.

Was het Gods bedoeling, dat Adam en Eva met tweeën zouden blijven in het Aards Paradijs ?

Nee, het was Gods bedoeling, dat zij nakomelingen zouden verwerven.

Voor wie waren de heiligmakende genade en de voorrechten van Adam en Eva bestemd ?

De heiligmakende genade en de voorrechten van Adam en Eva waren - volgens Gods bedoeling - bestemd voor al hun nakomelingen, dat zijn alle mensen van alle tijden, maar de zondeval heeft dit verhinderd.

Als Adam en Eva niet hadden gezondigd, dan zouden hun kinderen zijn geboren: A. in de staat van heiligmakende genade; B. geneigd tot het goede; C. vrij van lijden en dood; D. met een helder verstand; zij zouden wel hebben moet leren, maar door hun helder verstand zou dit gemakkelijk zijn gegaan. Maar óók dàn zou iedere mens door één persoonlijke doodzonde deze vier voorrechten voor zichzelf hebben verloren.

Zijn Adam en Eva gehoorzaam gebleven aan God, dat is: zijn zij God onderdanig gebleven ?

Neen, Adam en Eva zijn niet aan God onderdanig gebleven, zij zijn ongehoorzaam geworden en hebben daardoor zwaar gezondigd.

Historisch

Het is wel van het grootste belang vast te houden aan een historische Adam. Hij werd heel specifiek als ambtsdrager door God geschapen. God daalde zelf af om hem de adem in te blazen, waardoor hij Gods beeld ging vertonen 'in ware gerechtigheid en heiligheid' (Zondag 3, Heidelbergse Catechismus). Dat heeft met biologische evolutie helemaal niets van doen. Het is een unieke scheppingsdaad van God. Aan het aardse werd het hemelse toegevoegd.

Het beelddrager-zijn slaat ook uitdrukkelijk niet op het lichaam van Adam. Je kunt het beeld van God niet vertonen door louter stof te zijn. Door de val in zonde ging het beelddrager-zijn teloor. Er is nu maar n mens die het beeld van God echt draagt, namelijk Jezus Christus, de tweede Adam, Zoon van God en mensenzoon. Christgelovigen verkeren nu in het voorportaal van een hersteld beelddrager-zijn, waartoe wij worden herschapen. De Geest zal daartoe woning in ons maken, en dat veel voller dan bij Adam. Geen knechten meer maar kinderen, medearbeiders van God. In zekere zin valt dat te typeren als een geestelijke evolutie.

DE OUDERDOM VAN DE MENS

Wanneer ongeveer heeft God Adam en Eva geschapen ?

God heeft Adam en Eva geschapen ongeveer 6.000 jaar geleden, dat is dus ongeveer 4.000 jaar vóór Jezus Christus.

Volgens de bijbelse chronologieën (afstammingslijsten) van de Hebreeuwse Bijbel, de Thorah, telt men ongeveer 2.000 jaar tussen de Schepping van Adam en de roeping van Abram (later Abraham), vervolgens nog eens 1.000 jaar tot aan de regering van Koning David, en dan nog eens 1.000 jaar tot de geboorte van Jezus Christus. Totaal 4.000 jaar van Adam tot Jezus Christus.

De afstammingslijsten van de Septuagint, de Griekse vertaling van het Oude Testament, geven de geboorte van Christus - valselijk - op 5.500 jaar na Adam. De verklaring daarvoor is, dat de joodse geleerden, die zo'n 200 à 300 jaar vóór Christus in Egypte de Hebreeuwse Bijbel in het Grieks hebben omgezet, de originele leeftijden hebben 'aangepast' op grond van de vermeende ouderdom van de Egyptische dynastieën.

De beroemde 'Traditie van Elías', waarover wordt gesproken in de Talmoed, het boek van de joodse rabbijnen, kondigt aan: « De wereld zal 6.000 jaar in beslag nemen: 2.000 jaar vóór de Wet [van Mozes], 2.000 jaar onder de Wet, en 2.000 jaar onder de Messias. » Dus 2.000 jaar van Adam via Abraham tot Mozes, onder de natuurwet, door God aan Adam gegeven, vervolgens uitgebreid door Noë (Noach). Dan 2.000 jaar onder de Mozaïsche Wet, ingevoerd door de Aramese Aartsvader Mozes. Tenslotte 2.000 jaar onder de Wet van de Messias (Jezus Christus).

De mondelinge joodse traditie (van de rabbijnen) en de Hebreeuwse Schriften komen dus wonderbaarlijk goed overeen door de tijd tussen Adam en de Messias Jezus Christus op 4.000 jaar te bepalen. Hierbij gevoegd 2.000 jaar van onze jaartelling, geeft 6.000 jaar nà Adam voor het jaar 2.000. Al deze mooie, ronde getallen moeten vanzelfsprekend als afrondingen worden beschouwd.

Toch geeft de officiële joodse kalender, die heden in de staat Israël en in de joodse wereld in gebruik is, 5760 voor ons jaar 2.000, en niet 6.000. Dit verschil van 240 jaar tussen de huidige joodse kalender en de eigen Hebreeuwse basisgegevens (de Thorah en de traditie van de rabbijnen) is verklaard door de beroemde 19e eeuwse Franse Rabbijn, die zich bekeerde tot het Rooms-Katholieke geloof, Paul Drach, in zijn boek "De l'Harmonie entre l'Église et la Synagogue", (Paris, Mellier, 1844): « De Messias moest komen nà de tweede 2.000 jaar. Welnu, daar de menswording en de geboorte van Onze Heer [Jezus Christus] samenvallen met dit tijdperk, hebben de Rabbijnen, onder druk staande van de Traditie, op ongeloofwaardige wijze 240 jaar van de algemene chronologie afgeknabbeld. »

In de 'berekeningen' van de Rabbijnen, die leefden nà het jaar 100 p.C. (p. C. is post Christum, nà Christus) - welke berekeningen ten grondslag liggen aan de huidige joodse kalender - is met opzet een fout van 240 jaar ingevoerd. Het enige doel daarvan was te verhullen, dat de Mensenzoon in het vlees was gekomen volgens de Schriften, op de gestelde tijd, aan het einde van de regering onder de Mozaïsche Wet, toen de volheid der tijden was gekomen, ... en zoals het in de Hebreeuwse kalender en de mondelinge joodse traditie was vastgelegd.

De Franse geleerde Fernand Crombette - die van huis uit ingenieur en geen bijbelgeleerde was - geeft op grond van zijn aardrijkskundige, historische en taalkundige onderzoekingen de volgende jaartallen van enige belangrijke bijbelse gebeurtenissen (a.C. is ante Christum, vóór Christus):

De schepping van Adam 4004 a.C.
De Zondvloed rond 2348 a.C. met het einde in 2347 a.C.
Een verandering in de positie van de aarde (ten opzichte van de andere hemellichamen) tegen het jaar 2004 a.C.
De dood van Noë in 1997 a.C.
De dood van Jozef, onderkoning van Egypte, in 1584 a.C.
Wederom een verstoring van de positie van de aarde, nu omgekeerd gericht vergeleken met de vorige, en wel tijdens de Éxodus (Uittocht) van de Hebreeën uit Egypte in april 1226 a.C.
De geboorte van Onze Heer Jezus Christus 4 a.C.

DE AFSTAMMIMG VAN DE MENS

Stammen alle mensen af van één ouderpaar ondanks de erfelijke verschillen tussen de individuën ?

Ja, alle mensen zijn nakomelingen van Adam en Eva, omdat God het heeft geopenbaard; en de erfelijkheidsleer, onderdeel van de moderne biologie, bevestigt het.

Kan een mens voortkomen uit een zoogdier zoals een aap ?

Neen, de biologie en de menselijke ervaring bevestigen de Openbaring; de eigenheid, de uniekheid (enigheid) en de stabiliteit van de biologische soort 'mens' is proefondervindelijk en onweerlegbaar zeker aangetoond - sedert de vroegste tijden en door alle eeuwen heen.

Ondanks de grote verschillen binnen de biologische soort mens, verschillen te zien tussen Bosjesmannen, Pygmeeën, Eskimo's, Indianen, Europeanen, Amerikanen, Papua's, Semieten, Chinezen, Maori's, en zo voort, is altijd duidelijk, wie tot de mensen behoort, en wie niet. Alle mensen zijn onderling vruchtbaar.

De biologie en de veeteelt leren, dat de menselijke soort wèl onderscheiden is van de hogere dieren, zoals de ons lichamelijk nabije zoogdieren. De erfelijkheidsleer leert, dat de diersoorten, en de mens, uniek zijn, hetgeen betekent, dat zij onderling niet-vruchtbaar zijn. Paringen van bijvoorbeeld een paard en een rund geven nooit nageslacht. Alle aparte diersoorten, zoals rund, geit en schaap, zijn onderling altijd onvruchtbaar. Paringen van een mens en een aap leiden nimmer tot nageslacht.

Elke diersoort, en ook de mens, heeft een soorteigen complex erfelijke factoren, DNA genaamd. Voortplanting is slechts mogelijk bij mannelijke en vrouwelijke individuën, die een identiek (hetzelfde) DNA hebben. En deze soorteigen DNA's zijn uniek, constant en stabiel - zij veranderen niet door de eeuwen heen. Soms geven zeer verwante dieren, zoals paard en ezel, bij kruising als nakomeling de muilezel, of het muil-dier, maar paard en ezel paren niet vrijwillig, en muilezels en muildieren planten zich niet als zodanig voort: zij zijn onvruchtbaar.

De moderne microbiologie leert, dat de diersoorten, en ook de soort mens, uniek en stabiel zijn, en zó bevestigt zij de Openbaring.

Bevestigt de moderne wetenschap de Openbaring ?

Ja, de moderne microbiologie bevestigt, dat alle mensen van één ouderpaar af moeten stammen, en wel, omdat alle soorten planten en dieren, en óók de soort mens, stabiel en uniek zijn, en alle soorten een soorteigen DNA bezitten, waardoor de soorten onderling niet-vruchtbaar zijn; daarom is voortplanting slechts mogelijk binnen de eigen soort.

De vele types honden, kleine en grote, dikke en dunne, ruigbehaard of gladharig, zij behoren allemaal tot de diersoort hond. Zij zijn onderling vruchtbaar, omdat zij tot één diersoort behoren (omdat zij hetzelfde DNA hebben). Zo ook voor de vele types paarden. Zo ook voor mensen: alle rassen en typen mensen zijn onderling vruchtbaar, juist omdat zij mens zijn (dat is: hetzelfde DNA in de lichaamscellen bezitten).

Stammen al die verschillende mensen van al die verschillende rassen af van maar één stel voorouders ?

Ja, alle mensen van alle rassen: blank of geel, bruin of zwart, groot of klein, dik of dun, met steil haar of kroeshaar, zij stammen allemaal af van onze stamouders Adam en Eva, en de biogenetica bevestigt dit.

Heden zijn de dragers van de erfelijkheid (de genen) verdeeld over alle levende mensen. Want in families, in stammen en clans, en in rassen, kan men gemeenschappelijke groepen erfelijke factoren (genen) onderscheiden. Zo ziet men bijvoorbeeld in zekere groepen mensen dezelfde gelaatstrekken (bijvoorbeeld spleetogen), in andere groepen dezelfde soort bouw en gespierdheid (bijvoorbeeld groot en sterk), in weer andere groepen dezelfde huidkleur (bijvoorbeeld blank), of hetzelfde soort haar (bijvoorbeeld kroeshaar), e.d. Al deze verschillende erfelijke factoren (genen), die heden over al de afstammelingen van onze stamouders zijn verdeeld, bevonden zich oorspronkelijk allemaal in de erfmassa van de eerste twee mensen Adam en Eva.

Heeft de Kerk ooit een onfeilbare uitspraak gedaan betreffende de oorsprong van het menselijk lichaam, zoals dat wel voor de ziel is geschied ?

Neen, maar de Openbaring leert, dat God alles heeft geschapen, en de gebruikelijke katholieke uitleg van het boek Génesis is altijd geweest, dat men de daar beschreven gebeurtenissen als werkelijk, als historisch juist, moet beschouwen, en niet als symbolisch; uit de tekst van de Bijbel blijkt geenszins, dat men de beschrijving van de Schepping van Adam en Eva als een beschrijving van een evolutief proces onder goddelijke begeleiding mag beschouwen.

Paus Pius XII in de encycliek (zendbrief) Humáni Géneris (1950): « De Kerk verbiedt niet te aanvaarden, dat het menselijk lichaam zijn oorsprong zou vinden in de dierlijke wereld, maar het katholiek geloof verplicht ons te geloven, dat de ziel van iedere mens rechtstreeks door God wordt geschapen. »

De Pauselijke Bijbelcommissie heeft in het verleden herhaaldelijk uitgesproken - zo ook op 30 juni 1909 - dat men de letterlijke, geschiedkundige zin van de drie eerste hoofdstukken van het boek der Schepping niet in twijfel mag trekken, waar daar sprake is, onder andere, van de bijzondere Schepping van de mens [Adam], en de vorming van de eerste vrouw [Eva] uit de mens.

Bij de tegenwoordige stand van de exegése (schriftverklaring) en van de natuurwetenschappen, is er geen enkele reden om van de letterlijke tekst van de Bijbel af te wijken; integendeel: de moderne microbiologie en de veeteelt hebben onweerlegbaar zeker aangetoond, dat een op de mens gelijkend lichaam zich nimmer uit dat van een hoger zoogdier zou hebben kunnen ontwikkelen.

SCHEPPING OF EVOLUTIE ?

Wat zijn Big-Bang, darwinisme en neo-darwinisme ?

Big-Bang, darwinisme, en neo-darwinisme, zijn theorieën en modellen, die de Schepping van de mens en de wereld ontkennen (omdat zij het bestaan van God niet willen kennen); zij beweren: A. dat de hemellichamen (waaronder de aarde) zich in miljarden jaren van zelf door natuurlijke processen hebben ontwikkeld uit een massa oerstof, en: B. dat primitieve planten en dieren uit de dode stof op aarde zijn geëvolueerd door natuurlijke processen, en: C. dat hogere planten en dieren uit lagere zijn ontwikkeld in miljoenen jaren, en: D. dat de mens zich in miljoenen jaren heeft ontwikkeld uit een of ander hoger zoogdier.

Big-Bang/Darwinisme Neo-darwinisme Evolutietheorie	Schepping of Creatie
oud heelal en oude aarde	jong heelal (schijnbaar oud) en jonge aarde (ca. 6.000 jaar oud)
leven ontstaan uit dode stof	leven geschapen door God door natuurlijke processen
hogere planten en dieren ontwikkeld uit lagere	alle planten en dieren geschapen door God
mens geëvoluëerd uit een	mens geschapen door God hoger zoogdier
Evolutie	Schepping
alles is ontstaan uit voorhanden materie (stof)	alles is ontstaan uit het niets
door toeval	door Gods almacht
door een strijd op leven en dood	met wijsheid en uit liefde
in zeer lange tijd	onmiddellijk
op willekeurige wijze	geordend en goed
zonder enig doel	doelgericht
wezenloos	door de Schepper-God

Wat is evolutie ?

Evolutie betekent ontwikkeling (in de betekenis van 'zich ontwikkelen') en het is - wel beschouwd - een geheimzinnige, innerlijke, drijvende kracht van de natuur, die volgens de theorie van het (neo-)darwinisme, en de evolutietheorie, aanwezig is in alle dode stof en alle levende wezens, inwerkt op die stof en die wezens, en deze vanzelf van lager naar hoger voert.

Is het bestaan van deze innerlijke drijvende kracht in de natuur bewezen ?

Nee, er is nimmer enig bewijs voor geleverd.

Big-Bang/Darwinisme Neo-darwinisme Evolutietheorie	Schepping of Creatie
oud heelal en oude aarde	jong heelal (schijnbaar oud) en jonge aarde (ca. 6.000 jaar oud)
leven ontstaan uit dode stof	leven geschapen door God door natuurlijke processen
hogere planten en dieren ontwikkeld uit lagere	alle planten en dieren geschapen door God
mens geëvoluëerd uit een	mens geschapen door God hoger zoogdier
Evolutie	Schepping
alles is ontstaan uit voorhanden materie (stof)	alles is ontstaan uit het niets
door toeval	door Gods almacht
door een strijd op leven en dood	met wijsheid en uit liefde
in zeer lange tijd	onmiddellijk
op willekeurige wijze	geordend en goed
zonder enig doel	doelgericht
wezenloos	door de Schepper-God

Is het juist te spreken van 'de evolutieleer' in plaats van over 'de evolutietheorie' of 'het evolutiemodel' ?

Neen, een leer is bewezen zeker te zijn, zoals de electriciteitsleer; een theorie moet bewezen worden en wordt een leer als hij bewezen is; echter: evolutie is wetenschappelijk niet bewezen, integendeel er zijn bewijzen te over, dat evolutie niet bestaat.

Darwin, een 19e eeuwse Engelsman, heeft vooral theorieën ontwikkeld over de ontwikkeling van lagere vormen van planten en dieren tot hogere vormen, ja tot de mens. Later heeft men zich ook bezig gehouden met theorieën over het ontstaan van het leven uit dode stof, en over het ontstaan van de hemellichamen uit oerstof.

Het darwinisme is genoemd naar de Engelsman Darwin (1809-1882). Darwin wilde 'wetenschappelijk' aantonen, dat voor het tot stand komen van planten, dieren en de mens geen Schepper-God nodig is geweest, omdat de 'natuur' dat zelf helemaal alleen had gedaan en dat nog doet. De natuurwetenschap zou de 'werkelijke' weg van de 'schepping zonder God' door onderzoek na moeten gaan en vast moeten stellen. Men noemt dit het methodisch atheïsme. Darwins doel kwam overeen met dat van vele van zijn tijdgenoten. De mensheid moest eindelijk, en voor goed, worden bevrijd van het oude (bij)geloof in de scheppende God, zo meenden zij.

Darwin onderkende twee hoofdproblemen: A. Hoe kan het ontstaan van 'leven' streng natuurwetenschappelijk, dat is zonder Schepper-God, verklaard worden ? B. Hoe kunnende de verschillende vormen van leven zichzelf, dus zonder Schepper-God, tot hogere vormen ontwikkelen ? Hij liet het probleem van het ontstaan van het leven rusten en vatte het tweede, dat van de ontwikkeling van lagere tot hogere vormen, het eerst aan.

Darwin redeneerde rond 1859 als volgt: Alle organismen brengen veel meer nakomelingen voort, dan voor de instandhouding van de soort noodzakelijk is (overproductie). De individuën van een soort verschillen in uiterlijk en eigenschappen (variabiliteit) en zijn niet allemaal even goed aan hun omgeving aangepast. Daaruit volgt een natuurlijke selectie: de besten overleven ("survival of the fittest"). In de loop der tijd voert dit tot veranderingen in het organis-me, dat is evolutie.

Maar Darwin kende het begrip mutaties niet. Mutaties zijn de min of meer toevallige, sprongsgewijze, gewoonlijk geringe, veranderingen in het erfgoed van de enkele wezens, die door de nakomelingen worden vererfd. Blijvende veranderingen in de erfmassa kunnen slechts door mutaties worden bewerkt. Natuurlijke selectie alléén leidt nimmer tot erfelijke veranderingen, wat Darwin niet wist en men pas rond 1900 op wetenschappelijke gronden wel moest aanvaarden.

Begin 20e eeuw ontwikkelde men de synthetische evolutietheorie, of het neo-darwinisme, waarin o.a. samengaan: natuurlijke selectie (Darwin), èn het optreden van mutaties, èn het recombineren (het combineren van verschillend erfgoed bij de voortplanting), èn het voorkomen van isolatie (individuen met bepaalde eigenschappen worden afgezonderd). Maar recombinatie en isolatie op zich veranderen de erfmassa van de soort niet.

Het neo-darwinisme komt met de volgende veronderstellingen in de openbaarheid: A. Het toeval stuwt de verdere ontwikkeling van alle levende wezens. B. De onderlinge strijd van de levende wezens voert tot het overleven van de sterkste. C. Toevallige verbeteringen in het erfgoed van de enkele wezens - mutaties - die door de nakomelingen worden vererfd, voeren tot nieuwe, hoger staande, soorten. D. De evolutie schreidt in kleine stappen voort, en naar hogere vormen toe.

Opdat dit alles door het blinde toeval mogelijk zou zijn, moeten evolutionisten aannemen, dat de evolutie zeer lange tijd in beslag heeft genomen. Men spreekt dan ook over honderdduizenden, miljoenen en miljarden jaren of het niets is.

De stellingen A. en D. nemen impliciet (stilzwijgend) aan, dat evolutie bestaat. Dit is nooit bewezen. Evolutie is in de wetenschappelijke biologie de laatste 300 jaar niet geconstateerd. En in de practische plantenteelt en veeteelt niet de laatste 3.000 jaar.

In de stellingen A. en C. wordt het toeval genoemd. Bedoeld wordt, dat veranderingen, ja, verbeteringen, in de erfelijke eigenschappen van planten en dieren (mutaties), ja, hogere vormen, door toevallige oorzaken zouden ontstaan. Die oorzaken zijn dan vooral kosmische straling en radio-actieve grondstraling, die het optreden van mutaties versnellen, en op onvoorspelbare plaatsen zouden inwerken. Bewezen is in de experimentele biologie, dat de laatste 300 jaar door dergelijke toevallige oorzaken slechts degeneratieve (ontaarde) veranderingen werden veroorzaakt (koeien met twee koppen of acht poten), nimmer verbeteringen of hogere vormen. In landstreken, zoals de Limousin in Frankrijk, met een hoog percentage natuurlijke radio-activiteit, komen meer gedegenereerde dieren en mensen voor dan elders. Er zijn daar meer mismaakte schapen en koeien en meer mensen, die lichamelijk en geestelijk gehandicapt zijn.

Stellingen C. en D. zeggen dat hogere en betere vormen uit lagere vormen ontstaan. Experimenten en waarnemingen in de wetenschappelijke biologie van de laatste 300 jaar tonen het tegendeel aan. De practische veeteeelt heeft de laatste 3.000 jaar nimmer het ontstaan, door toevallige oorzaken, van krachtigere, mooiere en nuttigere dieren gezien. Er is altijd degeneratie en verlies van erfelijk materiaal als men niets doet en het toeval van de natuur zijn gang laat gaan.

Stelling D. spreekt over evolutie in kleine stappen. Echter, tussenvormen tussen de soorten, die vaak grote verschillen vertonen, blijken te ontbreken. Noch de experimentele biologie van de laaatste 300 jaar, noch de practische veeteelt van de laatste 3.000 jaar, noch de paleontologie (wetenschap van de fossielen, dat zijn versteende of niet-versteende overblijfselen van planten en dieren in oude aardlagen) heeft ooit tussenvormen geconstateerd.

Paleontologen hebben wel fossielen als zg. 'missing links', dat zijn 'ontbrekende schakels', in de evolutieve keten van lager naar hoger voorgesteld. Maar definitieve en overtuigende bewijzen voor het bestaan van tussenvormen zijn nooit geleverd. Bijvoorbeeld: Australopithecus. Verschillende van die fossielen werden later als vervalsingen erkend. Sommige dieren werden vroeger als overgangsvormen voorgesteld, hetgeen tegenwoordig niet meer wordt aanvaard, omdat ze als behorend tot een bekende soort worden beschouwd. Een voorbeeld daarvan is de zg. ontwikkelingslijn van het paard.

Als biologische evolutie zou bestaan, zou dit inhouden, dat sommige diersoorten, zoals vele dinosaurussen (dinosauriërs) - die volgens de evolutionisten de strijd om het bestaan niet konden volhouden - de laatste paar honderd jaar niet meer zouden hebben kunnen bestaan. Er zijn echter talrijke bewijzen, dat vele soorten die-ren, die volgens de evolutietheorie allang zouden moeten zijn uitgestorven, in de Middeleeuwen nog leefden, ja, tot in onze dagen, nóg leven. De oude Angel-Saksische sagen verhalen over de strijd tussen mensen en dino's in Noord-Engeland en in Scandinavië tot ver in de Middeleeuwen. In de provincie Drumnadrochit in Schotland leven nog reptielachtige dinosaurussen, genaamd Ellanasaurus. In de oerbossen van West-Afrika leven nog dino's (brontosaurussen), die door de plaatselijke zwarte bewoners Mekele-Mbembe worden genoemd. In de Oceaan zijn zg. 'levende fossielen' opgevist, dat wil zeggen zeedieren, die volgens de evolutionisten al miljoenen jaren uitgestorven waren.

DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS