1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.
Gods
heilsplan omspant de eeuwen, het reikt in feite van eeuwigheid tot
eeuwigheid. Het wordt in een notendop in een paar verzen samengevat in
Romeinen 8:28-30.
Maar dit heilsplan geldt niet aleen mensen zonder meer, het heeft
betrekking op degenen 'die God liefhebben'. Wie zijn dat? Dat zijn
degenen die God toebehoren, Zijn eigen kinderen, die geboren zijn uit
water en Geest. Voor het geldt de gewelidge belofte, de Goddelijke
zekerheid, dat 'hun die God liefhebben, alle dingen meewerken te goede;
hun die naar Zijn voornemen geroepen zijn' (Rom. 8:28).
Onze zekerheid als christenen berust op de onwrikbaarheid van het
eeuwige heilsplan, zoals dat in de volgende verzen van Romeinen 8 wordt
uiteengezet (Rom. 8:29-30).
Heeft God een plan met mijn leven?
Talloze
schriftplaatsen spreken op verschillende manieren over het Plan van God.
Woorden die in dit verband ook gebruikt worden zijn: de Raad van God,
Zijn voornemen, e.d. Paulus zegt in Efeze 1:11, dat God in alles werkt
"naar de Raad van Zijn wil". M.a.w.: God wil iets, Hij heeft Zich iets
voorgenomen, Hij heeft een Plan bedacht en zal dat tot uitvoering
brengen in de loop van de tijd.
God
houdt Zijn beloften zoals Hij altijd heeft gedaan
"De jonge vrouw is zwanger en zal een zoon ter wereld brengen."
"Hij zal u vernieuwen in zijn liefde."
"Ik zal mijn volk troosten."
"Het koninkrijk der hemelen is ophanden.
Tot slot zullen we de beloften die God aan ons gedaan heeft nog eens
onder de loep nemen. Deze beloften gaan terug tot het begin der tijden
en blijven zich ontvouwen, zelfs vandaag nog. Sommige zijn al volledig
vervuld, andere worden op dit moment vervuld en weer andere wachten nog
op hun vervulling in de toekomst.
Laat bij het lezen van deze studie de beloften die al vervuld zijn je
inspireren tot vertrouwen op één grondprincipe,
namelijk
dat als God een belofte doet Hij die ook houdt. Omdat zijn karakter
volmaakt en onveranderlijk is, kunnen we onze verwachting op Hem
stellen en zullen we niet teleurgesteld worden.
Belofte
van bevrijding
In zekere zin kunnen we de hele Bijbel lezen als een kroniek van Gods
beloften en de vervulling ervan. Vanaf de eerste bladzijden, waar het
gaat over onze eerste voorouders en hun val uit de genade, zien we hoe
God in de menselijke geschiedenis ingrijpt en vergeving, bescherming en
zegen aan zijn volk belooft, om het uiteindelijk terug te brengen in
een intieme liefdesband met Hem.
In feite kwam God al met een van zijn belangrijkste – en
oudste
– beloften direct nadat onze eerste voorouders hadden
gezondigd.
We lezen daarover in het boek Genesis. De belofte ligt vervat in Gods
woorden tot de slang, die het eerste mensenpaar had verleid om in
opstand te komen tegen Gods plan met hen. Hij zei tegen de slang:
“Vijandschap sticht Ik tussen jou en de vrouw, tussen jouw
kroost
en het hare. Het zal jouw kop bedreigen, en jij zijn hiel!" (Genesis
3,15). Vanaf het eerste moment dat we van Hem gescheiden raakten,
beloofde God dat er iemand zou komen – "iemand van haar
kroost"
– die de heerschappij van de zonde omver zou werpen en ons
terug
zou brengen. Deze ene belofte was de opmaat voor alle andere beloften
en voor alles wat onze Vader voor ons zou doen.
Na deze oerbelofte ontvouwde Gods bevrijdingsplan zich op een
veelzeggende manier bij Abraham. Schijnbaar vanuit het niets koos God
deze nomade uit Mesopotamië uit en beloofde hem tot de vader
van
vele volken te maken. God nam zelf het initiatief en sloot een verbond
met Abraham, waarbij Hij beloofde hem te zullen zegenen en beschermen
en aan zijn nakomelingen een eigen land te zullen geven (Genesis
12,1-3; 15,1-5).
Belofte
van vrijheid
Toen kwam Mozes, door God uitgekozen om de Israëlieten uit de
slavernij in Egypte te leiden. God zei tegen Mozes dat Hij dezelfde God
was die was verschenen aan Abraham en zijn nakomelingen, dezelfde God
die met hen een verbond van liefde en trouw had gesloten. En nu
beloofde Hij, in overeenstemming met dat verbond, Israël te
zullen
bevrijden van de farao en hen naar het land te brengen dat Hij hun had
beloofd.
Wanneer we er met de ogen van het christelijk geloof op terugkijken,
kunnen we in het verhaal van de Exodus een afspiegeling zien van ons
leven vandaag. Evenals de Israëlieten zijn ook wij gebonden in
slavernij, maar dan aan de zonde. En net als zij van hun slavernij
werden bevrijd, zijn ook wij bevrijd, door Jezus, van onze slavernij
aan de zonde. Op soortgelijke wijze gingen wij, zoals de
Israëlieten de Rode Zee overstaken, in de doop over van de
dood
naar het leven. En net als de Israëlieten ervoor moesten
vechten
om het beloofde land te veroveren, zijn ook wij geroepen om de
geestelijke strijd tegen verleiding en zonde aan te gaan, opdat we het
laatste beloofde land van de hemel kunnen erven.
Uit het verhaal van Israëls lange slavernij in Egypte en hun
veertigjarige zwerftocht voordat ze het Beloofde Land binnengingen,
kunnen we afleiden dat we soms wel veel geduld en volharding nodig
zullen hebben, maar uiteindelijk zullen al Gods beloften in vervulling
gaan. En dat is een van de belangrijkste onderwerpen van de Advent. Elk
jaar zetten we deze vier weken voor kerst apart om terug te denken aan
Israëls aloude “verwachtingvol uitzien naar de
Messias”, zodat we vernieuwd worden in ons verlangen naar
Jezus
in zijn tweede komst. Uiteindelijk zal dan élke belofte die
God
ooit heeft gedaan, vervuld worden.
Belofte
van een Redder
In de loop van de oudtestamentische geschiedenis raakte de belofte van
God uit Genesis 3,15 nog dieper verankerd, omdat de ene profeet na de
andere niet alleen beschreef hoe de kop van de slang vermorzeld zou
worden, maar ook wie deze grote redding tot stand zou brengen.
Omstreeks 715 voor Christus sprak bijvoorbeeld de profeet Jesaja over
een jonge vrouw die een kind zou krijgen — een kind op wiens
schouders de heerschappij zou rusten, en die genoemd zou worden:
“wonder van beleid, goddelijke held, vader voor eeuwig,
vredevorst” (Jesaja 9,6). Voor Jesaja had deze belofte te
maken
met Hizkia, de pas geboren zoon van koning Achaz van Jeruzalem. En tot
op zekere hoogte had hij gelijk. Hizkia was een van de trouwste,
succesrijkste en vroomste koningen van Jeruzalem. Sommige mensen
beschouwden hem als de grootste na de grote koning David uit het
verleden. Maar zelfs Hizkia had zijn fouten en tekortkomingen, en de
mensen begonnen uit te zien naar degene die helemaal zou voldoen aan
deze belofte van God.
Ongeveer zeventig jaar later sprak de profeet Sefanja over een
“reddende held” die de oordelen over
Israël vanwege
hun zonden zou wegnemen, zijn vijanden zou verdrijven en een grote
overwinning zou behalen. Hij beschreef die held als iemand die zich ook
verheugt over Jeruzalem en die belooft dat hij het volk zal vernieuwen
in zijn liefde (Sefanja 3,15-17).
De tijd schreed voort en honderd jaar na Sefanja – in een
periode
van nationale rampen voor de bewoners van Jeruzalem –
beloofde
een andere profeet dat God zijn handen uit zou steken om de
ontmoedigde, berooide en wanhopige mensen te troosten. Deze profeet
– die we alleen maar kennen als de "tweede Jesaja"
– sprak
over een “lijdende dienaar” die alle verdriet,
zwakheid en
zonde van zijn volk zou dragen. Door zijn eigen lijden zou hij vrede en
genezing brengen voor de Joden en dit heil ook aanbieden aan alle
volken. Hij zou hun zonden vergeven en hun zwakheid overwinnen door
zich te laten “breken vanwege onze zonden” (Jesaja
53,5).
Beloften
worden vervuld
Enerzijds spreken al deze beloften van God over de manier waarop God in
de loop van de geschiedenis voor zijn volk, de Israëlieten,
zou
zorgen. Maar anderzijds kunnen we met geloofsogen terugzien en
waarnemen hoe ze allemaal ook naar Jezus verwijzen. Hij was het
wonderkind dat met gezag sprak en het leven verklaarde vanuit goddelijk
perspectief. Hij was een held die zijn leven lang met Satan streed en
dat op de meest dramatische manier deed aan het kruis.
Het is Jezus die voor ons allen het hoogtepunt van medelijden en troost
blijft, voor gebrekkige en zieke mensen, voor verwonden, gevangenen en
armen. Jezus strekte zijn handen uit naar iedereen, en bood hun liefde
en hoop. En aan het kruis bereikte Hij het hoogtepunt van zijn
medelijden toen Hij de lijdende dienaar werd die voor onze redding werd
verwond en gekneusd. Elke belofte van God aan zijn volk verwijst op de
een of andere manier naar hun uiteindelijke vervulling in Jezus
–
een vervulling die begon toen de engel Gabriël een jonge vrouw
in
Galilea opzocht en haar begroette met het woord:
“gezegende” (Lucas 1,28).
Beloften
van God ? Die bieden zekerheid !
Laten we tijdens de viering van deze Advent proberen wat tijd te
besteden aan meditatie over Gods heilsplan dat zich in de loop der
tijden heeft ontvouwd. Als u zich het kind Jezus voorstelt, zie in Hem
dan de wonderbare raadsman die zijn leven aan zijn moeder toevertrouwde
– een mens als wij. Zie in deze baby iemand die de grootste
held
werd die ooit heeft geleefd. Zie de lijdende dienaar die zijn leven
voor u opgaf, en weet dat Hij vrijwillig het lijden aanvaardde dat Hem
werd aangedaan.
Aanvankelijk bestond de redding die God ons wilde geven, alleen maar in
de vorm van een belofte. Maar vanaf Abraham stelden verschillende
mensen heel hun verwachting en vertrouwen op deze beloften omdat ze
wisten dat degene die ze had gedaan, volkomen betrouwbaar was. Terwijl
wij mensen altijd het risico lopen dat we ons niet aan onze beloften
houden, is dat met God nooit het geval. Elk van zijn beloften is
gebaseerd op zijn eeuwige, onveranderlijke natuur. En dat betekent dat
elk van zijn beloften zeker zal uitkomen.
Roep dus de beloften in je gedachten die Jezus zelf heeft gedaan toen
Hij op aarde verbleef. Denk aan zijn belofte ons te zullen vervullen
van zijn heilige Geest. Denk aan zijn belofte om voor ons een plaats in
de hemel voor te bereiden. En denk tenslotte aan zijn belofte dat Hij
terug zal komen.
Beloften
waar je elke dag op kunt rekenen
In wezen is een belofte maar even betrouwbaar als degene die haar doet.
Ons gezond verstand leert ons dat we een belofte van iemand die erom
bekend staat dat hij niet eerlijk of weinig integer is niet al te
serieus moeten nemen. Maar als iemand geloofwaardig en betrouwbaar is
gebleken, kun je er van uitgaan dat hij zijn woord zal houden. En dus
is het alleen maar een kwestie van gezond verstand om te zeggen dat je,
als God een belofte doet, er zeker van kunt zijn dat Hij haar zal
vervullen!
Omdat God zo betrouwbaar is, kunnen we geduldig en hoopvol wachten op
Jezus' terugkeer. Hij heeft beloofd te zullen terugkomen en ons tot
zich te nemen, en Hij zal zich aan zijn woord houden. Tegelijkertijd is
er, terwijl we wachten, nog een aantal andere beloften waar we elke dag
op kunnen rekenen – beloften die ons steun kunnen bieden en
ons
in ons leven op aarde hoop en richting kunnen geven.
In dit slot
kijken we naar drie
van deze beloften en we laten ze – al lezend – in
ons hart
doordringen. Laat deze beloften voor u worden wat Jezus wil dat ze zijn:
- een gave van hemelse kracht, zodat we niet moe worden;
- een gave van vastberadenheid, zodat we het nooit opgeven;
- een gave van vrede, zodat we de uitdagingen van het leven aankunnen;
- een gave van hoop, zodat we nooit vergeten hoe trouw Jezus is.
God
werkt altijd aan ons welzijn
Tweeduizend jaar geleden werd aan een jonge vrouw gevraagd of ze de
Moeder van God wilde worden. Toen de engel haar Gods bedoeling
meedeelde, zei Maria: “Maar hoe moet dat dan?”
(Lucas
1,34). Uit Maria's reactie blijkt dat ze niet helemaal doorhad wat er
precies gebeurde. Hoe kan het ook anders! Toch antwoordde ze in geloof:
“Laat met mij gebeuren wat u gezegd hebt” (1,38).
In een oogwenk veranderde Maria's leven totaal. Ze vroeg zich
ongetwijfeld allerlei dingen af die haar verontrustten: “Hoe
zal
Jozef het ooit begrijpen? Wat zullen mijn ouders wel zeggen? En mijn
vrienden? Zullen ze me allemaal in de steek laten?” En met
deze
wonderbaarlijke geboorte kwam er nog geen eind aan de verwarring. Toen
ze Jezus naar de tempel brachten om Hem toe te wijden aan de Heer, zei
de profeet Simeon tegen haar dat er ooit vanwege dit kind een zwaard
door haar ziel zou gaan (Lucas 2,35).
Toen Jezus nog maar twaalf jaar oud was raakten zijn ouders Hem kwijt
in de tempel. Het duurde drie dagen voordat ze Hem terugvonden. Maar
ondanks alles wat Jezus hun had aangedaan, was Hij totaal niet onder de
indruk. Hij zei alleen maar: “Wisten jullie niet dat Ik bij
mijn
Vader moest zijn?” (Lucas 2,49). En dit was niet de enige
keer
dat Maria sprakeloos was. Maar hoe reageerde ze steeds? Ze overwoog
alles en bewaarde het in haar hart (2,19+52). En aan het slot voelde
Maria inderdaad een zwaard door haar ziel gaan toen ze zag hoe Romeinse
soldaten spijkers in de handen en voeten van haar zoon dreven en een
lans in zijn zij staken.
Vanaf het moment waarop de engelen aan haar verschenen, nam Maria's
leven een totaal nieuwe en soms gevaarlijke koers. Maar als we de
bladzijden van het evangelie onderzoeken, zien we dat God het beste met
haar voorhad. Wie zette tenslotte Jezus aan tot zijn eerste wonder?
Maria. Wie blijft de geëerde en gezegende onder de vrouwen?
Maria.
Wie is nu gekroond als Moeder van de Kerk? Maria. Wie komt ons te hulp
en pleit voor ons via een zeer nauwe band met haar Zoon? Maria.
Maria is een teken voor ons allen. Zoals zij Jezus in haar schoot
droeg, spoort ze ons aan Hem in ons hart te dragen. Uit al haar vragen,
beproevingen en lijden kunnen wij één ding leren:
mensen
die Jezus in hun hart dragen en nadenken over wat Hij zegt, zullen
merken dat Gods goedheid in hen werkt, in welke verwarrende situaties
ze ook terechtkomen.
God
zal altijd in onze behoeften voorzien
Maria had gelijk, Jozef begreep absoluut niet wat er aan de hand was
toen ze hem vertelde dat ze zwanger was. Er was niets meer of minder
voor nodig dan een openbaring van een engel om zijn gemoed tot rust te
brengen. Maar deze belangrijke drempel was nog maar het begin voor
Jozef. De moordzuchtige bedreigingen van Herodes, die kort na Jezus'
geboorte aan het licht kwamen, vereisten dat Jozef zijn plannen met
zijn nieuwe gezin wijzigde. Hij moest zijn huis, zijn werk, zijn
familie verlaten en naar Egypte trekken, waar hij een nieuwe baan moest
vinden en als buitenlander zijn zoon moest opvoeden.
Stel u de stress voor van een verhuizing, het zoeken naar een ander
huis, een nieuwe baan, samen met de verantwoording voor het onderhoud
van een vrouw en een pasgeboren kind. Op de een of andere manier
overleefde de Heilig Familie deze crisis. God voorzag in hun behoeften.
In elk mensenleven komt er een tijd waarin we ons afvragen:
“Hoe
lossen we deze zware crisis op? De obstakels lijken te groot en er
schijnt geen licht aan het eind van de tunnel.” In deze
tijden
kunnen we voor moed en inspiratie opzien naar de H. Jozef.
Hoe vaak krijgt een mens niet te maken met problemen waar hij geen kant
mee op kan – beproevingen als armoede, ziekte, vervolging en
misbruik? Maar zelfs als onze situatie onmogelijk is, kunnen we nog
altijd rekenen op deze grote belofte: “Als God
vóór
ons is, wie zal dan tegen ons zijn? Hij heeft zelfs zijn eigen Zoon
niet gespaard … zou Hij ons na zo'n gave ook niet al het
andere
schenken?” (Romeinen 8,31+32).
Stel uw vertrouwen op deze belofte en u zult merken dat u met Paulus
kunt zeggen: “Maar over dit alles zegevieren wij glansrijk,
dankzij Hem die ons heeft liefgehad. Ik ben ervan overtuigd, dat noch
de dood noch het leven, noch engelen noch machten, noch wat is noch wat
komt, geen macht in den hoge of in de diepte, noch enig ander schepsel,
ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die in Christus Jezus
onze Heer is” (Romeinen 8,37-39).
Jezus
zal ons altijd voeden met het levensbrood
Het mysterie van de incarnatie – dat God mens werd
– is een
prachtig geschenk dat we elke Kerstmis vieren. Deze daad, vol van Gods
barmhartigheid, genade en kracht, laat ons zien hoe groot zijn liefde
is: de almachtige God stuurde zijn enige Zoon om ons te redden! Maar we
moeten duidelijk zijn. Als God zijn enige Zoon stuurde om ons te redden
van de eeuwige dood, zal Hij zeker niet aarzelen ons alle geestelijke
voedsel te geven dat we voor ons leven hier op aarde nodig hebben!
Jezus is ons levensbrood. Door de Eucharistie onderhoudt en voedt Hij
ons geestelijk leven op drie belangrijke manieren. De Eucharistie
motiveert ons om ons tot Christus te wenden; ze openbaart Christus aan
ons; en ze verandert ons in Christus.
Denk eens aan de herders en andere bewoners van Betlehem die op kerst
rond de kribbe stonden. Terwijl ze daar stonden in de tegenwoordigheid
van de God-mens, werden ze allemaal gemotiveerd om God meer lief te
hebben. Op de een of andere manier werd hun geopenbaard dat deze baby
was wat de engel had verkondigd: de beloofde Messias. En vanuit de
kribbe veranderde Jezus deze mensen, ondanks het feit dat Hij als
pasgeboren baby die nog geen woord kon uitbrengen. Hoeveel te meer
denkt u dan dat de Eucharistie – die al even stil is en die
precies evenveel geloof oproept, ons kan veranderen en motiveren God
lief te hebben?
Denk ook eens aan Maria. Het wonder van wat er in en door haar gebeurde
motiveerde haar alles te koesteren wat ze over haar kind zag en hoorde.
Ze sloeg het allemaal op in haar hart en dacht er bij elke gelegenheid
diep over na. En ten gevolge daarvan ging ze – door
goddelijke
openbaring — Gods beloften en plannen voor zijn volk
begrijpen.
Deze openbaring maakte dat ze steeds sterker werd in haar geloof en in
haar bereidheid om alles over te geven – zelfs Jezus zelf
–
aan God en zijn wil. Omdat ze open stond voor Gods openbaring,
veranderde Maria. Ze werd herschapen tot steeds grotere heerlijkheid (2
Korintiërs 3,18), tot de dag waarop ze tenslotte met lichaam
en
ziel in de hemel werd opgenomen.
Word
vandaag nog veranderd
God heeft ons grote beloften gegeven die we allemaal op de een of
andere manier bij de Eucharistie kunnen ervaren. De Eucharistie
fungeert als een reusachtige magneet. Ze trekt ons naar Jezus toe, en
hoe vaker wij haar ontvangen, hoe sterker we naar Hem toe worden
getrokken. De Eucharistie openbaart Christus – zijn diepe
geheimen, zijn overstromende barmhartigheid en zijn ongelooflijke
liefde. En al deze inzichten en ervaringen van Gods liefde motiveren
ons om meer en meer te willen worden als Jezus.
Willen worden als Christus is één kant van het
verhaal,
maar we hebben niet altijd de kracht te doen wat we willen. En dat is
de andere kant van het verhaal. De Eucharistie zelf is Gods kracht die
in ons werkt, die ons in Christus verandert. Vraag Jezus, terwijl u het
toneel bij de kribbe overweegt en koestert, in uw leven te werken, net
zoals Hij werkte in de levens van de mensen die tweeduizend jaar
geleden om Hem heen stonden. Zeg Hem, terwijl u de Eucharistie
ontvangt, dat u meer op Hem wilt gaan lijken. Vraag Hem uw
gedachtewereld te vernieuwen en uw leven om te vormen.
Een leven als was het alle dagen Adventstijd
Gods beloften zijn waar. Ze zijn bedoeld ons te helpen, hier en nu, in
dit leven. De heilige Geest wil deze beloften nemen en tot leven laten
komen in ons hart en onze gedachten. Hij wil ze vervullen voor onze
ogen terwijl we onze aardse Adventstijd beleven. Dat de Heer Jezus ons
daarom onze nog resterende levensdagen mag zegenen. Mag zijn gelaat
over ons lichten zodat wij zijn vrede en vreugde kennen.
DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN
READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE
de |
en | fr | it | nl | es | pt | no | sv | pl | cz | sk | hu | ro | bg | hr | ru | tr | ar |
INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM - AUDIO