HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                    

Het scheppingwerk van God
Dag 4

    De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

De Vierde Scheppingsdag
 
Er moeten lichtgevers zijn aan de strak gespannen hemel, die de scheiding maken tussen de dag en de nacht, en die ook als tekens en tijdbepaling dienen kunnen om dagen aan te geven en jaren. Zij zullen als lichtgevers staan aan de strak gespannen hemel om licht te geven op de aarde.’ En zo gebeurde het.

Als we onze bijbel openslaan dan kunnen we in Genesis het verslag lezen van de scheppingsweek. 

Dat God het licht maakte, verder het uitspansel – wat God hemel noemt – en toen de zeeën, meren en rivieren, zodat een droge aarde tevoorschijn kwam, waarop Hij jong groen, gewas en vruchtbomen liet groeien. 

En dat Hij zei dat de zon, de maan en de sterren aan het uitspansel zullen staan. Hij vervolgens de dieren die in het water leven schiep en de vogels. 

Daarna de dieren op het land. En tenslotte onze voorouders Adam en Eva.

Op de vierde scheppingsdag roept God de hemellichamen zon, maan en sterren in het aanzijn. Hij geeft hun een drietal functies of opdrachten. Bijzonder is dat wat wij doorgaans de belangrijkste functie vinden - licht verspreiden op de aarde - hier als laatste wordt genoemd, zie vers 15. We bezinnen ons o.a. op de vraag waarom dit zo gebeurt en gaan op zoek naar de boodschap daarachter.
Schriftlezingen: Genesis 1: 14- 19 en Psalm 121. Tekst: Genesis 1: 14- 19

 Om verder mee bezig te zijn

1. Op de eerste scheppingsdag wordt het licht geschapen. Op de vierde dag de hemellichamen. Als het licht er reeds is, waarom worden dan alsnog hemellichamen in het aanzijn geroepen?

2. De eerste functie van de hemellichamen is het aanbrengen van een duidelijke ordening van dag en nacht en de tweede functie het bewerkstellingen van een vaste regelmaat wat betreft de feestkalender. Wat is de boodschap van de vierde scheppingsdag m.b.t. tijdsmanagement en werkhouding?

3. De hemellichamen, die in het oude Oosten werden aanbeden als goden blijken niet meer te zijn dan lampen die de HERE ophangt om de aarde te verlichten. De zonnegod, de maangodin en de sterren worden onttroond. De HERE is een groot Koning!

4. Wat betekent het voor uw Godsbeeld en voor de manier waarop u in het leven staat, dat u de HERE niet alleen mag kennen als machtige Koning, maar ook uw persoonlijke Bewaarder, zie Psalm 121,5? Wat is in dit verband het verschil tussen angst en heilig ontzag?

5. Welke gevolgen heeft het voor de komende generaties dat de kennis van deze unieke God – Die veraf is en nabij ! - steeds meer verdwijnt uit het hart van de Westerse mens?

We verdiepen ons in deze serie in Genesis 1 en staan stil bij de zeven scheppingsdagen

Beter gezegd: biddend om het licht van de Heilige Geest zoeken we naar de specifieke boodschap die in elk van deze zeven dagen ligt opgesloten. Op de eerste scheppingsdag roept de HERE God het licht tevoorschijn, met als gevolg dat het antigoddelijke duister wegvlucht. Op de tweede dag schept Hij het uitspansel, het firmament. Daardoor ontstaat er een stevig dak boven de aarde en wordt er ruimte gecreëerd om te leven. Het leven zelf ontstaat vervolgens op de derde scheppingsdag. Het oerwater krijgt van God de opdracht zich terug te trekken in het gebied waar het thuishoort: in zeeën en oceanen, rivieren en meren. De derde scheppingsdag is ook de dag waarop de aarde tevoorschijn komt en het leven in de vorm van grassen, planten en bomen in het aanzijn wordt geroepen.

Hier dan de vierde scheppingsdag

‘En God zei: “Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels’. De zon, de maan en de sterren komen tevoorschijn. Er komen lampen te hangen aan het dak boven de aarde. En uit het vervolg van de tekst blijkt dat deze hemellichamen een drietal functies moeten vervullen. Voordat ik nader op deze functies inga, eerst twee dingen die opvallen bij het lezen van wat er gebeurt op de vierde scheppingsdag.

1. Het valt op dat God de hemellichamen geen namen geeft. Er wordt niet gesproken over de zon, maar over ‘dat grote licht tot heerschappij op de dag’ en de maan wordt ‘dat kleine licht tot heerschappij in de nacht’ genoemd. Waarom wordt er niet gewoon gesproken over zon en maan? Omdat in wereld waarin Genesis 1 werd gelezen de zon werd vereerd als zonnegod en de maan als maangodin. Om te laten blijken dat deze goden in wezen niets voorstellen wordt in Genesis 1 hun naam niet eens genoemd. We komen daar straks, wanneer we het hebben over de derde functie die de zon en de maan hebben, nog nader op terug.

2. het tweede dat opvalt is dat er een relatie is tussen de éérste én de víerde scheppingsdag. Op de eerste dag roept God het licht in het aanzijn. Waarom worden er dan op de vierde dag alsnog hemellichamen geschapen om licht te verspreiden op aarde? Omdat het licht van de eerste dag is zo sterk en stralend is, dat wij mensen het niet kunnen verdragen. Denk maar aan Saulus van Tarsen. Wanneer hij op weg naar Damascus Jezus ontmoet, dan wordt hij omschenen door een goddelijk licht. Met als gevolg dat hij ter aarde valt en drie dagen blind is. Een mens verdraagt dat goddelijke licht van de eerste dag niet wanneer dat ongedempt de schepping binnenkomt. Vandaar dat dit licht getemperd wordt door de hemellichamen die op de vierde dag geschapen worden.

Wanneer wij ’s morgens ontwaken en het morgenlicht aanschouwen, dan mogen wij - in het geloof - daarin het getemperde licht van de eerste scheppingsdag proeven. In het licht dat ons omringt, mogen wij – in het geloof - de barmhartigheid van onze Schepper proeven, die ons zondige en falende mensen niet aan de kant schuift, maar ons het getemperde licht schenkt en zo ons kwetsbare leven in stand houdt. Vanuit het totaal van de bijbelse boodschap kunnen we zelfs nog een stap verder gaan.

De evangelist Johannes schrijft dat in Jezus Christus het Leven – met een hoofdletter - is en dat in dit Leven het Licht der mensen is. Jezus Christus is het Levenslicht. In het getemperde licht dat ons omgeeft mogen wij - in het geloof - de aanwezigheid van het Levenslicht Jezus Christus opmerken. Wie zo met geloofsogen het licht aanschouwt, die is verwonderd dat de Schepper ons zo in genade tegemoet komt. Die is ontroerd omdat je daarin het Levenlicht Jezus Christus mag ontmoeten die ons bestaan draagt en verdraagt. Nooit beseft wat een ongekende diepte en wat een genade en barmhartigheid van God er schuil gaat achter het licht dat ons omringt!
 
‘En God zei:’Dat er lichten in het uitspansel van de hemel zijn, om scheiding te maken tussen de dag en tussen de nacht’

We komen hier in aanraking met de eerste functie, die hemellichamen hebben. Ze moeten scheiding maken tussen de dag en de nacht, tussen licht en donker. Ze moeten een duidelijk ritme aanbrengen in het leven binnen de schepping. De eerste taak van de hemellichamen is het aanbrengen van een heilzame ordening binnen het bestaan van ons mensen. Waaruit bestaat deze heilzame ordening die God in ons leven wil aanbrengen? Anders gevraagd: ‘Waar gaat de voorkeur van de levende God naar uit: naar de dag óf naar de nacht? Naar het licht óf naar de duisternis?’ Dat is helder. In vers 4 staat, wanneer God het licht schept: ‘En God zag dat het licht goed was!’. Daaruit blijkt dat Gods voorkeur uitgaat naar het licht! Daaruit blijkt óók dat de heilzame ordening, die God voor ogen staat, niet anders is dan dat wij leven in het Licht! In het Licht van Jezus Christus.

De boodschap van de vierde scheppingsdag is, dat God niet wil dat wij zullen voortleven in de duisternis van ons zelfgekozen bestaan, maar ons bestaan op orde zullen laten brengen door het te láten beschijnen door licht van Christus’ verzoening en vernieuwing, door als pelgrim te wandelen aan de hand van Gods heilzame geboden en beloften. Dat confronteert ons wel met de vraag of ons leven op orde is in die zin dat wij leven in het licht van Christus! Het gaat hierbij dus niet om de vraag of u door een bepaalde karaktersterkte in staat bent uw leven aardig op de rails te houden. Het steekt dieper. Het is de vraag of uw leven op orde is in die zin dat u leeft in het licht van Christus en of u zo op weg bent naar Zijn stralende Toekomst.

Vervolgens komen we bij de tweede functie die de hemellichamen bezitten:

‘Dat de hemellichamen zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren’. De eerste functie was dus het aanbrengen van een duidelijke ritme van dag en nacht. De tweede functie van hemellichamen is dat zij een vaste regelmaat bewerkstellingen wat betreft de kalender. Aan de stand en de kracht van de zon kun je niet alleen aflezen hoe laat het ongeveer is, maar ook in welk seizoen we verkeren. En aan de maanstand kun je aflezen wanneer er weer een nieuwe maand begint. Hemellichamen geven echter ook ‘gezette tijden’ aan. Daarmee worden in de bijbel rustdagen en feestdagen bedoeld. Zon, maan en sterren hebben dus zowel met je werkagenda te maken als met de feestkalender. Zij geven dus zowel structuur aan de afwisseling van dag en nacht als aan de afwisseling van werkdagen en feestdagen. Daaraan zou ik twee praktische conclusies uit willen trekken:

1. Uit het feit dat de hemellichamen dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit, jaar in jaar uit, eeuw in eeuw uit, structuur geven aan de tijd, blijkt dat de geschiedenis niet één grote cirkelgang is. Neen, de geschiedenis gaat ergens heen en heeft een doel. Wij mensen draaien niet eindeloos jaar in jaar uit rond in hetzelfde kringentje. Wij zijn onderweg. Dat mensen onderweg zijn is kenmerkend voor het Jodendom en voor het christelijke geloof. Heidense mensen – zowel vroeger als tegenwoordig - beleven de tijd en de geschiedenis als een eindeloze monotone tredmolen. Een grote cirkelgang. Genesis 1 leert ons dat dit een leugen is.

De hemellichamen zijn er signalen van dat de God van Israël, de Vader van Jezus Christus, een doel voor ogen met de schepping en de mensheid. Namelijk dat deze gebroken schepping en deze soms absurde geschiedenis zullen uitlopen op het nieuwe Jeruzalem. Dát is Gods bedoeling. En dat confronteert ons weer met de vraag hoe u, jij en ik in het leven staan. Als nomaden die rondzwerven door het leven en die de tijd en de geschiedenis beleven als een grauwe tredmolen óf als pelgrims die op weg zijn naar het stralende Koninkrijk van God. Hoe staat u in het leven? Als rondzwervende nomade of als doelgerichte pelgrim?

2. De tweede conclusie die we trekken uit het feit dat hemellichamen zowel dag en nacht als werkdagen en feestdagen onderscheiden, is dat een mens van ophouden mag weten wat werken betreft. Er zijn nachten om uit te rusten. En er zijn zondagen en feestdagen om afstand te nemen van het werk en je te verheugen in God en Zíjn werken. Anders gezegd: de hemellichamen leren ons dat tijden van werken en inspanning afgewisseld worden door perioden van rust en ontspanning. Hier stuiten we op een moeilijk punt voor drukbezette mensen. Bij wat tegenwoordig tijdmanagement heet. Velen van ons die in het volle leven staan - zowel wat werkkring als gezin betreft - worstelen met een agenda die helemaal gevuld is. Met als gevolg het gevoel dat je nóóit klaar bent. En met als eindresultaat dat je je gestresst en opgejaagd bent. Iets wat volstrekt hááks staat op wat de vierde scheppingsdag ons wil leren. Vaak is er aan die geheel gevulde agenda niet zoveel te doen. Maar, waar wel wat aan te doen is, is je werkhouding.

De vraag is: ‘Waar ben je op gericht bij je werk? Op het persé willen‘afhebben’ van je werk óf juist op het werk zélf en op het serieus nemen van perioden van inspanning en ontspanning? Doorgaans zijn wij sterkt gericht op het ‘afhebben’ van het werk. Leven met iets dat ‘niet af is’, geeft ons geen goed gevoel. Maar de vierde scheppingsdag leert ons níet om primair gericht zijn op het afhebben van je werk, maar vooral gericht zijn op het goed verrichten van je taak én op het serieus nemen van de scheppingsordening dat er een tijd van inspanning en van ontspanning. Wie met vallen en opstaan zich een werkhouding eigen maakt waarbij je leert omgaan met het ‘niet afhebben’ van je werk, die zal op den duur merken dat de kwaliteit van je werk omhoog gaat, en dat je het met een geheel gevulde agenda tóch niet druk hebt en gestresst raakt. De boodschap van de vierde scheppingsdag is zo praktisch dat je er een andere werkhouding van leert aannemen.

We komen we bij de derde en laatste functie van de hemellichamen

‘En God zei: “dat zij zijn tot lichten in het uitspansel des hemels, om licht te geven op de aarde’. Wat wíj de belangrijkste functie van zon, maan en sterren vinden - namelijk licht geven op aarde - wordt hier op de laatste plek gezet. Waarom gebeurt dat? Om daar zicht op te krijgen moet u beseffen dat in het oude Oosten de hemellichamen aanbeden en vereerd werden als goden. Onder andere Egyptenaren en Babyloniërs deden dat. Omdat zij zich sterk afhankelijk van de hemellichamen wisten. De zon is immers een bron van licht en warmte en onmisbaar voor groei en vruchtbaarheid. Reizigers oriënteerden zich onderweg altijd op de sterren.

Denk maar aan de wijzen uit het Oosten. En de stand van de sterren beïnvloedde veel belangrijke beslissingen die mensen moesten nemen. Sterrenwichelaars waren dan ook invloedrijke lieden. Kortom: in het oude Oosten boog men zich voor de zonnegodin, de maangod en de sterren. Alleen één punt: deze hemellichamen waren wél zwijgende goden, ongenaakbaar en ver op afstand. Het dienen van deze goden kwam dan ook méér voort uit angst voor deze goden dan uit vertrouwen op hen en liefde voor hen. Tegen díe achtergrond moet u Genesis 1 plaatsen. Daarin wordt gesteld dat de hemellichamen niet meer zijn dan lampen die door Israëls God opgehangen worden aan het plafond van deze aarde. Ziet u, hoe deze hemellichamen onttroond worden in Genesis 1 en hoe er in dit hoofdstuk een bom gelegd wordt onder de angstige verering van de hemellichamen? Doordat in Genesis 1 beleden wordt dat de levende God hen opgehangen heeft als lampen, worden zon maan en sterren ontmaskerd als nietszeggende, afstandelijke en angstig makende afgoden.

De God van Israël, de Vader van Jezus Christus, is de ware Koning over het heelal

En Hij is totaal anders dan deze onttroonde afgoden. Denkt u in dit verband maar aan de dichter van Psalm 121. Die belijdt op grond van het feit dat de HERE de ware Koning over het heelal is: ‘De zon zal u des daags niet steken noch de maan des nachts’. Helemaal in de lijn van Genesis 1. En wie deze psalm een beetje kent die weet dat in dit lied niet alleen beleden wordt dat God als machtige Koning boven de hemellichamen staat, maar óók dat deze grote machtige Schepper ons mensen zeer nabij is gekomen en dat Hij ons behoedt. Hoort u maar: ‘De HEERE zal u bewaren van alle kwaad, uw ziel zal Hij bewaren!’ Maw: de mens is niet afhankelijk van een afstandelijke zonnegodin. Zijn levenslot wordt niet bepaald door de stand van ongenaakbare sterren! De machtige Schepper van hemel en aarde is ons mensen in Zijn Zoon Jezus Christus zeer nabij gekomen.

Meer nog in Jezus heeft Zich aan ons bekend gemaakt als een zorgzame en liefdevolle Vader. Vandaar dat er een levensgroot verschil is tussen de manier waarop mensen in het oude Oosten in het leven stonden en christenen in het leven mogen staan. Christenen hoeven geen angst te hebben voor ongenaakbare God op verre afstand. Zij mogen voor hun God en Vader heilig ontzag kennen. En ontzag heeft alles te maken met eerbied en met vertrouwen en heeft niets met angst en vrees uit te staan. Wat een zegen dat je als christen Genesis 1 mag lezen vanuit het geheel van de bijbelse boodschap, waarin ons verkondigd wordt dat deze machtige Schepper in Zijn Zoon Jezus Christus voor ons een goede en barmhartige Vader is. Dat doet je als christen in de wereld staan als een mens die zich gekend en geliefd weet, die zich aanvaard en gezien weet door zijn hemelse Vader. Warmte en nabijheid kleuren je omgang met God in plaats van kilheid en angst.

Nog even dit

Onze cultuur profiteert nog steeds van de boodschap van dit Evangelie. Sporen van deze boodschap en de warmte daarvan hangen nog steeds in de ziel van de Westerse mens. Nóg wel. Maar voor hoe lang nog? Immers, de kennis van de God van Israël en het geloof in de Vader van Jezus Christus nemen in het Westen per generatie verder af. Deze unieke God wordt in onze samenleving steeds meer vergeten en genegeerd. En dat is niet zonder gevolgen. De consequentie zal onder andere zijn dat er binnenkort een generatie opgroeit wier levensbesef wéér gedomineerd wordt door het heidendom van vóór Genesis 1. Wijst het groeiende aantal sterrenwichelaars en horoscopentrekkers, toekomstvoorspellers en handlezers die hun diensten aanbieden er niet op dat we veel verder teruggevallen zijn in het heidendom dan we voor waar willen hebben?

Maar, wat zal ik naar een ander kijken? Wat leeft er bodem van mijn hart? Leeft daar angst en vrees voor een verre afstandelijke god of juist ontzag voor en vertrouwen in de God van Israël die door het geloof in Jezus Christus ook voor mij een liefdevolle en zorgzame Vader is? Wilt u op deze vraag voor uzelf een eerlijk antwoord op geven? Wat leeft er op de bodem van uw ziel? Gezegend ben je als vanuit het geloof in Jezus Christus mag weten dat de machtige Schepper van alle dingen om ook jouw nabije Vader is. Wat zal een mens nog meer dan in dit geloofsbesef te mogen leven en sterven?

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS