HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                    

Het scheppingwerk van God
Dag 5

    De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

Nieuwsbericht van holyhome.nl 

De Vijfde Scheppingsdag
 
God schiep de grote zeemonsters en al die levende wriemelende wezens, waarvan de wateren wemelen, naar hun soorten, en alle gevleugelde vogels naar hun soorten. God zag het en vond het goed. God zegende hen met de woorden: ‘Draagt vrucht en wordt veel – vult het water in de zeeën – en de vogels moeten zich op aarde vermeerderen.

Als we onze bijbel openslaan dan kunnen we in Genesis het verslag lezen van de scheppingsweek. 

Dat God het licht maakte, verder het uitspansel – wat God hemel noemt – en toen de zeeën, meren en rivieren, zodat een droge aarde tevoorschijn kwam, waarop Hij jong groen, gewas en vruchtbomen liet groeien. 

En dat Hij zei dat de zon, de maan en de sterren aan het uitspansel zullen staan. Hij vervolgens de dieren die in het water leven schiep en de vogels. 

Daarna de dieren op het land. En tenslotte onze voorouders Adam en Eva.

DeDe vijfde scheppingsdag is de dag waarop de vissen en de vogels worden geschapen. Op deze dag blijkt dat de God van Israël, de Vader van Jezus Christus, Koning is van de hoogten en van de diepten.

Om verder mee bezig te zijn

1. Er is een innerlijke samenhang tussen de tweede en de vijfde scheppingsdag. Het fundamentele verschil tussen beide is dat op de tweede dag God het uitspansel maakte en op de vijfde dag de vissen en de vogels schiep. Hoe zou u dit verschil onder woorden brengen?

2. Wat heeft het de oud-Oosterse mens en ons in 2009 te zeggen dat de grote zeedieren als eerste worden genoemd als door God geschapen schepselen? Zie Genesis 1:21

3. Mediteer over het voor ons mensen verootmoedigende gegeven dat de dieren eerder geschapen zijn dan wij mensen. Welke concrete gevolgen heeft dit gegeven voor uw manier van leven?

4. Op welke manier troost u het geloofsfeit dat Jezus Christus is afgedaald in de diepste diepten en opgevaren is tot ver boven alle hemelen? Zie Efeze 4: 8 en 9.

Ons verdiepend in de zeven scheppingsdagen, hebben we gehoord hoe de God van Israël, de Vader van Jezus Christus, op de eerste scheppingsdag het licht heeft geschapen. ‘Daar zij licht; en daar werd licht’.

Dat toen geschapen licht was zó goddelijk, sterk en stralend, dat wij mensen het niet kunnen verdragen. Denkt u maar aan Saulus van Tarsen. Wanneer Jezus Christus hem ontmoet op de weg naar Damascus, omschijnt hem een licht dat zo sterk is dat hij ter aarde valt en drie dagen blind blijft. Vandaar dat de Schepper op de vierde scheppingsdag de hemellichamen zon, maan en sterren in het aanzijn roept. Die geven het stralende licht van de eerste scheppingsdag zó getemperd door, dat wij mensen het kunnen verdragen en erin kunnen leven. Kortom: de eerste en de vierde scheppingsdag zijn innerlijk met elkaar verbonden. Vanmorgen gaat over de vijfde scheppingsdag. De dag waarop de vissen en de vogels worden geschapen.

Je vraag je af: ‘Zou er nu ook een innerlijke relatie zijn tussen de tweede en de vijfde scheppingsdag?’

Op de tweede scheppingsdag maakt de God een stevige scheidingswand, die uitspansel wordt genoemd. Hij maakt het firmament. En vervolgens duwt Hij een deel van het oerwater dat de aarde overdekt, achter die scheidingswand. Vandaar dat er op de tweede scheppingsdag ruimte en lucht ontstaan om te leven. En zo wordt duidelijk dat de vijfde scheppingsdag voortbouwt op de tweede scheppingsdag. Immers, vanaf de vijfde dag worden de oceanen en zeeën, de rivieren en meren bevolkt door allerlei soorten vissen en gekrioel van plankton. En het luchtruim wordt vanaf die dag doorkruist door vogels van diverse pluimage en zang. Tot op dat moment is het beangstigend stil geweest in de schepping. Alleen het klotsen van de golven en het waaien van de wind door de bomen werden gehoord. Maar nu is het in Gods schepping opeens één brok leven en levendigheid. En dat alles dankzij het ontzagwekkende woord van God :’Dat de wateren overvloedig voortbrengen een gewemel van levende zielen; en het gevogelte vliege boven de aarde in het uitspansel des hemels’.

De vijfde scheppingsdag bouwt voor op de tweede scheppingsdag

Maar er is ook een fundamenteel verschil. Immers in vers 7 staat over de tweede dag:’En God maakte dat uitspansel’. In het Hebreeuws wordt daar het werkwoord ‘asja’ gebruikt, dat zoveel betekent als ‘vormen’ of ‘maken’. Als een handwerksman maakt de HERE een stevig firmament. In vers 21, waar het over de vijfde dag gaat, staat: ‘En God schiep de grote walvissen en alle levende wemelende ziel’. Daar staat in de Hebreeuwse grondtekst het werkwoord ‘bara’. En dat betekent zoveel als: scheppen uit het niets. Waarom wordt er op de vijfde dag niet gesproken over ‘maken’ maar over ‘scheppen’? Daar zijn minstens twee redenen voor.

1. De eerste reden is dat er op de vijfde dag ‘levende zielen’, levende wezens’ door God worden geschapen. En wie ‘leven’ zegt, die zegt adem, die zegt ten diepste God, Bron van alle leven. Dat kan van het uitspansel niet gezegd worden. Het firmament ademt niet en deelt niet in het leven dat God schenkt. Dan doen de dieren wél. En op een heel bijzondere manier ook wij mensen. Het leven, waarin mens en dier in delen, wijst direct heen naar God, naar de Bron van het leven. Vandaar dat de bijbel ons niet alleen oproept om respectvol om te gaan met het leven van mensen, maar ook van dat van dieren. Dat je bij dierenmishandeling een grens passeert, is voor ieder weldenkend mens helder.

Maar, ik vraag mij af of bij ons - die leven in een maatschappij die gekenmerkt wordt door bio-industrie en door een gigantische vleesconsumptie – of bij ons het besef nog wel levend is dat wanneer je dier doodt dat je ook dán een grens nadert. Dierenactivisten die geweld gebruiken tegen de bio-industrie gaan over de schreef. Dat is zo helder als glas. Anderzijds is het goed dat wij ons zelf als christenen afvragen of bio-industrie en het gebruik van groeihormonen bij dieren wel te verantwoorden is gezien het feit dat het leven van dieren kostbaar is omdat wij daarin in aanraking komen met het geheimenis van de Schepper Zelf!.

2. De tweede reden waarom er op de 5e dag sprake is van ‘scheppen’, komen we op het spoor als we met aandacht lezen wat er staat in vers 21. ‘En God schiep de grote walvissen - de grote zeedieren – en alle krioelende levende wezens’. Opvallend is dat de grote zeedieren als eerste genoemd worden. Wij denken bij vissen aan dieren die je doorgaans geen kwaad doen. De mensen in het oude Oosten dachten daar echt anders over. Voor hun besef werden de zeeën mede bevolkt door zeemonsters, die afkomstig waren van de chaosmachten die het oerwater hadden bevolkt.

Eén van die zeemonsters was Leviathan, een geweldige zeeslang, over wie gesproken wordt in Psalm 74 en Psalm 104. De angst voor wat uit de diepten van de zee tevoorschijn kon komen doortrok het levensbesef van de toenmalige mens. En Genesis 1 zegt nu: die grote angstaanjagende zeemonsters zijn door God geschapen en daarom ook aan Hem onderworpen. Hij staat als Schepper boven hen. ‘Want Zijn is de zee, ze is door zijn kracht, met al het droge voortgebracht. Het moet alles naar zijn wetten horen’, zongen we in Psalm 95. Wie Genesis 1 leest in de context van die dagen, proeft hoe bevrijdend deze woorden moeten hebben geklonken voor mensen die in de greep waren van de angst voor zeemonsters en oergedrochten. ‘Vrees dan niet, angstig mensenkind! Want de God aan Wie deze beesten onderworpen zijn is niet een wrede god maar de Vader van Jezus Christus, wiens hart gekenmerkt wordt mededogen en barmhartigheid’. Dát is de primaire boodschap.

De angst, die de oud-Oosterse mens kende voor zeemonsters als Leviathan, kennen wij niet zozeer. De angst van de moderne mens hangt veelmeer samen met het gegeven dat deze aarde niet meer is dan een zandkorreltje in een uithoek van een nog steeds uitdijend heelal. Wat ben ik eigenlijk als mens levend op dit zandkorreltje in dit immense universum? Een verloren, ongekend en onbemind stofje! Meer niet!

En daar komt nog iets bij dat onze angst verdiept. In dit heelal vliegen gigantische klompen steen rond, die wanneer ze in botsing komen met de aarde, haar in één klap kunnen verpletteren. Voor ons betekent de boodschap van Genesis 1 dat God niet alleen de diepten van de zee, maar ook de hoogten van dit universum en alles wat daarin rondcirkelt in Zijn machtige hand heeft. Genesis 1 wil daarom niet alleen de oud-Oosterse mens gerust stellen, maar ook de moderne mens voor 2009. ‘Vrees niet, angstige mens, die zich verloren en bedreigd voelt in het immense heelal. God is Koning van de hoogten en van de diepten’. Ik kom daar straks nog op terug. Eerst twee andere punten.

In vers 22 staat dat de HERE God de vogels en de vissen zegent

Die zegen heeft te maken met het vermogen om vruchtbaar te zijn en zich voort te planten. De HERE is niet alleen Degene die de vissen en de vogels schept en hen vervolgens in het water en in het luchtruim een eigen domein geeft om in te leven. Hij is óók Degene die hen in stand houdt door hen ter zegenen met het vermogen zich voort te planten en hun populaties uit te breiden. Zó krijgen we zicht op de voortdurende betrokkenheid van de Schepper bij Zijn schepselen. Hij laat Zijn schepping niet los, maar onderhoudt die en houdt die in stand. Op Dankdag komen we, elk jaar, als christelijke gemeente in een speciale eredienst samen om deze God te danken. Voor het feit dat Hij Zijn schepping in Zijn voortdurende betrokkenheid heeft vastgehouden en bewaard. Te danken ook voor het feit dat Hij ons leven heeft onderhouden door ons voedsel en kleding, onderdak en zorg te geven. Mag ik u van harte uitnodigen om zo woensdagavond onze Schepper samen te danken dat Hij Zijn schepping in Zijn goedheid en geduld heeft bewaard en gespaard? Is deze unieke God het niet meer dan waard dat wij Hem eren voor alle zegeningen die wij uit Zijn milde hand hebben ontvangen?

Wat opvalt, is het feit dat de vissen en de vogels eerst geschapen worden, en daarna de mens

En wanneer dan de op de zesde dag eindelijk de mens geschapen wordt, dan worden er eerst nog weer andere dieren, zoals het kruipende gedierte, in het leven geroepen. Pas op het einde van de zesde scheppingsdag, als allerlaatste van alle schepselen, komt de mens in zicht. De mens is dus duidelijk een laatkomer in Gods schepping. Dat heeft niets met evolutie te maken, maar met de wil van de Schepper. Hij bepaalt de volgorde wanneer dier en mens geschapen worden. Er zit naar mijn besef iets verootmoedigends in deze volgorde. Hoewel wij mensen - volgens de Here Jezus – in waarde de musjes verre te boven gaan, zijn ze wel eerder geschapen dan wij. Dat moeten we maar nooit vergeten!

Er zit voor ons mensen iets verootmoedigends in het feit dat de dieren er eerder waren dan wij. Dat moet u niet zó uitleggen alsof de mens hierdoor gekleineerd of neergedrukt wordt. Dat is zeker niet de bedoeling. De mens is als enige van alle schepselen naar Gods evenbeeld geschapen. Daarin ligt de grootheid van de mens én het unieke onderscheid met de dieren. Dat verootmoedigende heeft niet met kleinering te maken, maar met heel iets anders. Kijk, de vissen hebben de diepten van de zee tot hun domein en de vogels horen thuis in het luchtruim. En, wat is zijn domein van de mens? Waar hoort die thuis? Op de aarde. De aarde is onze levensruimte. Ons door de Schepper toegewezen domein. En buiten de grenzen van dat domein kunnen we alleen met machines overleven. In de diepten van de zee kan een mens alleen overleven in een duikboot. En in de ijle lucht van het luchtruim kunnen we alleen overleven als we een zuurstofmasker dragen.

Die kunstgrepen hebben wij níet nodig als we ons houden aan de grenzen die de Schepper ons heeft gesteld. Het verootmoedigende voor ons mensen zit in het feit dat wij niet zonder machines de grenzen van ons domein kunnen overschrijden. Willen wij de diepten der zee onderzoeken of het universum te doorvorsen - de grenzen van ons domein overschrijden - dan hebben we kunstmiddelen nodig. Daar zit niets kleinerends in, maar het geeft wel aan dat we hebben te beseffen dat wij beperkte wezens zijn, die zich aan hun grenzen hebben te houden. Wat zou het heilzaam zijn wanneer de mens vandaag de dag zich meer zou realiseren dat hij zich aan bepaalde grenzen heeft te houden. Er zou geen klimaatcrisis zijn en ook geen kredietcrisis zijn ontstaan. Ik denk dat je zelfs kunt zeggen dat in het niet in acht nemen van onze grenzen de kern van de menselijke zonde is gelegen. De mens wilde in hoogmoed als God zijn, wilde geen genoegen nemen met het feit dat hij een beperkt en begrensd wezen is! Wat zou het heilzaam zijn voor de schepping en het klimaat, voor de samenleving en voor de economie wanneer de mens zich werkelijk zou realiseren dat hij als een beperkt en begrensd wezen door God geschapen is.

Het feit dat de God van Israël de Koning is in de diepten en in de hoogten

Deze God is namelijk ook de Vader van Jezus Christus. Daarom is Zijn Zoon Jezus - zoals de apostel Paulus schrijft in Efeze 4 - neergedaald in de nederste delen van de aarde. Paulus bedoelt daar onder andere mee dat Jezus Christus met de zegen van de vergeving die Hij aan het kruis had verdiend, is afgedaald in de diepten van het menselijke bestaan. Hoe diep je als mens ook valt door eigen schuld of domheid, Jezus Christus is altijd dieper gegaan dan jij! Hoe diep je ook in de goot komt te liggen of hoezeer je verduisterd raakt door een dementeringsproces, Jezus Christus kan je altijd bereiken met de zegen van Zijn vergeving en bevrijding. Omdat Hij is afgedaald in de diepste diepten. Wat een troost en bemoediging liggen daarin opgesloten. Geen mens, hoever bij God vandaan gezworven, hoezeer van Hem vervreemd, is onbereikbaar voor Jezus Christus en Zijn zegen!.

‘Maar’, zegt Paulus in diezelfde context van Efeze 4: ‘Jezus Christus is ook opgevaren ver boven al de hemelen’. Maw: zowel extreme hoogten als uitzonderlijke diepten behoren tot Zijn domein. Er is geen millimeter ruimte in de diepten der zee of in het onmeetbare universum of Christus is daar Heer en Koning. Dat brengt de apostel Paulus ertoe om in de Filippenzenbrief te belijden dat wanneer Hij sterft, de geloofsband met Christus - hoe dan ook - intact blijft. Je kunt immers nergens uit Jezus’ oog verloren raken! Daarom, wanneer een gelovig mens de laatste adem uitblaast, dan verdwijnt zijn ziel niet als een stipje in een donker gat! Je bent als gelovig mens niet ongekend en onbemind op deze aarde. In het geloof mag je dan weten dat je tijdens je sterven en na je sterven mét Christus verbonden blijft. Hij is immers Koning in de hoogten en in de diepten.

In Zijn hoede ben je, ten allen tijde of waar je je ook bevindt, veilig en wél bewaard. Wat een troost en bemoediging liggen daarin opgeslagen voor een ieder die met Jezus verbonden is en zó met Jezus’ Vader, de God van Israël, verbonden is. Waar ik ook ben of wat mij ook overkomt, mijn leven is in Gods hand. Vandaar ook dat Psalm 139 onder christenen zo geliefd is. In dit prachtige lied wordt niet alleen op intieme wijze beleden dat ik door God geschapen ben. Er wordt ook in beleden dat God te allen tijde en onder alle omstandigheden op jou betrokken blijft. ‘Steeg ik op ten hemel of maakte ik het dodenrijk tot mijn sponde - verkeerde in de hoogte dan wel in diepte - Gij zijt er’. En in datzelfde lied wordt óók beleden dat wanneer ik – na mijn overlijden – aan de andere kant van de dood ontwaak, dat ik dan nóg bij God ben. Maw: ik verdwijn bij mijn sterven niet als een stipje in een donker gat, om daarin verloren te gaan. Ik kom na mijn sterven Thuis bij God, mijn Schepper.

Ik zie wat in Psalm 139 beleden wordt, niet als een vanzelfsprekendheid, maar als een vrucht van wat Christus volbracht heeft in kruis en opstanding. Omdat Hij in de benedenste delen der aarde is geweest en nu als Koning regeert over de hoogten en de diepten, dáárom kan ik mij in het geloof de inhoud van Psalm 139 eigen maken! Dankzij wat Hij volbracht heeft mag ik in leven en sterven, in hoogten en diepten, mij genadig omsloten weten door de hand van de levende God. Wat heeft een mens nog meer nodig dan deze geloofswetenschap om blijmoedig te leven en vertrouwensvol te sterven? Niets toch!?

 Efeze 4: 7-10

 7 Maar aan ieder van ons is de genade gegeven naar de maat van de gave van Christus.
 8 Daarom zegt Hij: Toen Hij opvoer in de hoogte, nam Hij de gevangenis gevangen en gaf Hij gaven aan de mensen.
 9 Wat betekent dit 'toen Hij opvoer' anders dan dat Hij ook eerst neergedaald is in de diepten, namelijk de aarde?
 10 Die neergedaald is, is Dezelfde als Die opgevaren is ver boven alle hemelen om alle dingen te vervullen.

 READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS