HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

De Tien Geboden - HET DERDE GEBOD

     De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God: 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Volgens het boek Exodus, ontving Mozes op de top van de berg Horeb in de woestijn Sinaï van de HERE ofwel JHWH op twee stenen tafels


Gij zult den naam des HEEREN uws Gods niet ijdellijk gebruiken; want de HEERE zal niet onschuldig houden, die Zijn naam ijdellijk gebruikt.
 

Kernwoorden:

gehoorzaamheid, gerechtigheid, toewijding

Uitwerking
 
- Vloek niet.
 
- Misbruik Gods naam niet ter vergroting van de eigen

- handel en gebruik geen merknamen of reclame-uitingen met religieuze bijklank
 .
- Eerbiedig Gods naamrecht absoluut.
 
- Gebruik Gods Naam met eerbied. Ook in het politieke debat.

Sleutelwoorden: Liefhebben en Eerbied 

Aandachtspunten

God is de Heere van de schepping. Gebruik zorgvuldig de schepping, met

voorkoming van uitputting en overproductie.

God regeert de wereld(politiek).

Heb God lief en niet het geld.

Winst is een levensmiddel geen levensdoel.

Het eigen ego is een afgod.

Breng offers aan God, niet aan de zakelijke carrière.

Redenen om met het bovenstaande rekening te houden

Om dit gebod ten volle te kunnen begrijpen, past enige uitleg rond het belang dat de omgeving van Israël hechtte aan de kennis van de naam. In onze cultuur wordt een bepaalde naam gegeven omdat men er een voorliefde voor heeft. In Klein-Azië en Egypte daarentegen werd een nauw verband gelegd tussen de naam en het wezen van de mens. Wie iemands naam kende, kon zich een beter beeld vormen van zijn wezen en op die manier macht over hem uitoefenen. Dat gold ook voor de relatie met de goden. De kennis van hun naam maakte het mogelijk om met magische formules over hen te beschikken en hen dienstbaar te maken aan de mensen. Daarom probeerden veel goden hun echte naam te verbergen, zodat ze niet ter beschikking van mensen moesten staan.

God neemt daar afstand van: Hij openbaart zijn naam waarin hij bovendien radicaal de kant kiest van de mensen: ‘Ik ben die is’ of in een andere vertaling: ‘Ik zal er zijn voor u’.
Via het gebed, riten, tekens en sacramenten kunnen gelovigen zijn naam ‘eer’ aandoen.

Van misbruik van de naam van God spreken we in de hiernavolgende gevallen.

Misbruik door bijgeloof en magie

Bijgeloof betekent ‘verkeerd, vals geloof’, maar ook een onechte geloofshouding. Bijgeloof veronderstelt een magisch wereldbeeld en het aanvaarden van onverklaarbare machten en krachten waaraan de mens zich onderworpen voelt en die hij door magische handelingen probeert te beïnvloeden en gunstig te stemmen. Wie bijgelovig ingesteld is, mist het vertrouwen dat de mens alleen gedragen wordt door Gods liefde en goedheid en dat hij alleen van Hem zijn heil kan verwachten. Bijgeloof staat een persoonlijke relatie met God in de weg. De mens vlucht in een schijnwereld.

Magie is verwant met bijgeloof en moet worden gezien als een vorm van occultisme. Het occultisme houdt zich bezig met natuurverschijnselen en psychische verschijnselen die de gewone wetmatigheden lijken te overstijgen. Door middel van bepaalde praktijken (het dansen van glazen en tafels, automatisch schrijven, pendelen, in een kristallen bol kijken, bandopnames…) wil men in contact treden met het ‘bovennatuurlijke’, met overledenen en geesten. Deze vorm van occultisme noemt men spiritisme. Een tweede vorm van occultisme is de magie. Door beheersing van vermeende geheime krachten wil men een negatief of een positief effect bereiken.
Zowel door bijgeloof als magie willen mensen beschikken over Gods vrijheid en zijn bevrijdende zorg voor de mensen. God wordt dan een onvrije afgod, de mens een slaaf van deze afgod.

Machtsmisbruik in naam van God

In de geschiedenis zijn er verschrikkelijke dingen gebeurd in naam van God. Ook de Kerk is in de loop van haar geschiedenis meer dan eens bezweken voor de verleiding van de macht. Telkens weer heeft de mens de neiging om God in zijn eigen kleine wereld binnen te halen en Hem te misbruiken om eigen menselijke belangen te dienen, om eigen ideeën en overtuigingen door te drukken, om bestaande machtsposities goed te praten, om bestaande toestanden en sociale wantoestanden heilig en onaantastbaar te verklaren.
Zo werd Gods naam gebruikt om het onderscheid tussen rijk en arm te rechtvaardigen, om de verdrukte arbei­ders stil te houden, om de ondergeschikte plaats van de vrouw te verdedigen. In Gods naam werd er gekoloni­seerd en werden mensen tot slaaf gemaakt. In Gods naam werden dodelijke wapens gezegend, kruistochten gehouden, miljoenen mensen gedood... Met God-aan-onze-kant waren wij eerst met de Russen tegen de Duitsers en nadien met de Duitsers tegen de Russen. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog droegen de Duitse soldaten de leuze 'Gott mit uns' op de gespen van hun koppelriemen. Bij de Fransen stond diezelfde God duidelijk aan hun kant: 'Dieu le veut', terwijl de Engelsen Hem aan hun zijde wisten: 'In God we trust'... Zo wordt de naam van God weerloos en kwetsbaar overgeleverd aan de willekeur van mensen.

Daartegenover klinkt dit derde woord: 'Houd mijn naam in ere. Laat mijn naam niet zomaar te pas en te onpas vallen. Noem mijn naam niet bij dingen waar Ik niets mee te maken wil hebben'. Als wij dit negatieve grensver­bod willen ombuigen tot een positief streefgebod, kunnen we een dubbele richting uit. Aan Gods naam houden wij enerzijds een belofte over (‘God ziet om naar mensen’) anderzijds ligt in zijn naam onze opdracht om deze naam van God  (‘Ik zal er zijn voor u’) waar te maken.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR HET BESTE RESULTAAT

Komt God werkelijk op de eerste plaats in uw leven? Een in de Verenigde Staten gehouden enquête onder 1500 studenten wees uit dat er twee soorten van waarden zijn die zij naar hun zeggen aanhangen: in de eerste plaats waarden die henzelf, hun familie en hun vrienden betreffen; in de tweede plaats waarden die de mensheid (in het algemeen) en God betreffen.

Het is opmerkelijk dat bij deze 'ontwikkelde' jonge mensen God op de laatste plaats komt! Toch zei 90 procent van alle ondervraagden in God te geloven. Deze algemene geestelijke lethargie en passieve minachting voor God – en voor de grootte van Zijn ambt en macht – wijst op een steeds meer voorkomende houding, zelfs onder kerkgangers en belijdende christenen. Mensen spreken graag over godsdienst en over God, maar zij hebben geen ontzag voor Zijn positie en Zijn naam.

En deze geestelijke kanker draagt in zich het zaad van de vernietiging van onze Westerse beschaving!

Het derde gebod

Bij de bespreking van het eerste en het tweede gebod zagen wij dat wij ons ervoor moeten hoeden uit wat dan ook een god te maken, en die vervolgens in de plaats van de ware God te stellen. En wij leerden dat God ons gebiedt Hem rechtstreeks te aanbidden – met Hem te wandelen, met Hem te spreken, Hem werkelijk in geest en waarheid te kennen en te vereren – met vermijding van elke afbeelding, gelijkenis of fysiek voorwerp als 'hulpmiddel' bij de aanbidding of om ons aan de grote Schepper te 'herinneren'.

Het derde gebod betreft Gods naam, Zijn ambt, Zijn positie als de grote, soevereine Heerser van het universum:

Exodus 20:7  Gij zult de naam van de Here, uw God, niet ijdel gebruiken, want de Here zal niet onschuldig houden wie zijn naam ijdel gebruikt.

In de Bijbel hebben namen een betekenis. De oorspronkelijke hebreeuwse naam Abram werd veranderd in Abraham – Abraham betekent immers "vader van een menigte volken". En dat was precies waartoe Abraham was bestemd:

Genesis 17:5  en gij zult niet meer Abram genoemd worden, maar uw naam zal zijn Abraham, omdat Ik u tot een vader van een menigte volken gesteld heb.
 Evenzo heeft Gods naam een betekenis.

Gods naam onthult wie de God is die u aanbidt

Elke naam of titel van God openbaart een kenmerk van het goddelijke karakter. Bij de bestudering van Gods Woord leren wij met iedere nieuwe naam waarmee Hij zich openbaart, nieuwe feiten aangaande Gods aard en karakter. Met andere woorden, God noemt zich naar wat Hij is!

Indien men de naam van God gebruikt op een wijze die de ware betekenis en het karakter van God loochent, dan overtreedt men het derde gebod. God zegt door Jesaja:

Jesaja 48:1  Hoort dit, gij huis van Jakob, die u noemt met de naam Israël en die uit de wateren van Juda voortgekomen zijt; die zweert bij de naam des Heren en die de God van Israël belijdt, maar niet in waarheid en niet in gerechtigheid.

De mensen op wie deze profetie betrekking heeft, gebruiken de naam van God, maar geven geen gehoor aan de openbaring van God die in Zijn naam ligt opgesloten.
 En hoe schokkend het ook mag klinken, veel godsdienstige mensen herhalen steeds opnieuw in preken of gebeden de naam van God. Zij gebruiken Gods naam ijdel – zonder enig nut of doel!

Het oorspronkelijke gebod zegt: "De Here zal niet onschuldig houden wie Zijn naam ijdel gebruikt." Het hebreeuwse woord dat hier met 'onschuldig' wordt weergegeven, kan ook worden vertaald met 'rein': "De Here zal niet rein houden wie Zijn naam ijdel gebruikt." Het criterium van geestelijke reinheid is iemands houding jegens de naam van God! Men is rein of onrein naar gelang men de naam van God in waarheid dan wel in ijdelheid gebruikt. Begrijpt u wat dit betekent? Het duidt er stellig op dat iemand die – op grond van oprechte religieuze twijfels – de naam van God uit zijn woordenboek heeft geschrapt, er beter aan toe is dan de belijdende christen die voortdurend over God praat, maar Hem in zijn dagelijks leven loochent!

In het Onze Vader wordt ons opgedragen Gods naam te 'heiligen'. En het derde gebod, waarover wij het hier hebben, heeft direct te maken met het tonen van het juiste respect voor de naam van God. Een van de tien hoofdpunten van Gods eeuwige, geestelijke wet is hieraan gewijd!

Laten wij echter eerst degenen die over deze zaak wellicht verkeerd zijn ingelicht, duidelijk maken dat de verering van Gods naam niet betekent dat men moet proberen Hebreeuws of Grieks te spreken, of moet leren Gods naam in de oorspronkelijke bijbelse talen uit te spreken! Er zijn bepaalde sekten die hier een kwestie van groot belang van maken. Sommige beweren dat 'Jehova' de naam van de Vader is. Andere beweren dat het 'Jahweh' is, en weer andere 'Jahveh', terwijl er ook zijn die nog andere variaties gebruiken. De waarheid is dat, aangezien iedereen erkent dat de Hebreeuwse klinkers niet bewaard zijn gebleven, niemand precies weet hoe de Hebreeuwse naam van God moet worden uitgesproken!

Bij de beschrijving van de betekenis van iemands naam vermeldt Moulton-Milligans Vocabulary of the Greek Testament het volgende: "Bij een gebruik gelijk aan dat van het Hebr. ... [onoma, 'naam'] geeft dit in het N.T. karakter, naam, gezag van de aangeduide persoon aan" (p. 451). Verder – en belangrijker – inspireerde God zelf Daniël en Ezra het Aramese woord voor God te gebruiken in negen hoofdstukken van de Bijbel die zij in deze taal schreven, terwijl de schrijvers van het Nieuwe Testament allen werden geïnspireerd de Griekse woorden voor de Godheid te gebruiken.

Uiteraard ligt het werkelijke belang van deze kwestie niet in de fonetische klank die wordt gebruikt om God te beschrijven, maar in de betekenis die Zijn namen uitdrukken! Deze erkende autoriteit op het gebied van de bijbelse taalwetenschap laat dus duidelijk zien dat iemands naam zijn functie, gezag en in het bijzonder zijn karakter aanduidt. De namen van God tonen ons hoe God is – ze openbaren Zijn karakter!

Weet u werkelijk hoe God is? Hebt u respect voor Zijn uiteenlopende functies en Zijn naam zoals u behoort te hebben?
Sla uw bijbel op en ga het eens na!

Gods aard en karakter geopenbaard

Genesis 1:1  In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
In dit allereerste vers van de Bijbel openbaart God zichzelf met de Hebreeuwse naam Elohim. Er is één God – maar meer dan één lid van de Godheid, het Goddelijke gezin! Ditzelfde woord Elohim wordt gebruikt in Genesis 1:26:

Genesis 1:26  En God zeide: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis…
Hier, in de context van deze passage, blijkt duidelijk dat de naam van God – Elohim – door meer dan één persoon wordt gedragen. In het Nieuwe Testament wordt dit duidelijk gemaakt door de openbaring dat God de Vader alle dingen schiep door Jezus Christus, die bij God was en God was van den beginne.

Johannes 1:1  In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Vers 14  Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond…
Efeze 3:9 (Statenvert.)  En allen te verlichten, [dat] [zij] [mogen] [verstaan], welke de gemeenschap der verborgenheid zij, die van [alle] eeuwen verborgen is geweest in God, Welke alle dingen geschapen heeft door Jezus Christus.

In deze passages wordt geopenbaard dat God meer dan één persoon is: God de Vader en het 'Woord' of de Woordvoerder, die later Jezus Christus werd toen Hij als mens werd geboren. Deze relatie van Vader en Zoon toont dat God een gezin is. En de wijze waarop het woord Elohim in deze eerste verzen van Genesis en elders wordt gebruikt, wijst er stellig op dat God het scheppende koninkrijk of gezin is! Interessant genoeg is Elohim een meervoudsvorm, maar wordt afhankelijk van het verband enkelvoudig dan wel meervoudig gebruikt.

Doordat God de Schepper is, is Hij tevens de Heerser over Zijn schepping. Wij zien dat God, onmiddellijk nadat Hij de eerste man en vrouw had geschapen, hun een zegen en een gebod gaf:

Genesis 1:28  En God zegende hen en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar…
Ja, de ware God is Heerser – en u dient Hem te gehoorzamen, omdat Hij u heeft geschapen en u elke ademtocht geeft!

In Zijn omgang met Abraham noemt God zich soms El Sjaddaj, hetgeen 'God, de Almachtige' betekent. God is de bron van alle macht! Zijn naam moet in ere worden gehouden, want deze staat voor Hem die de bron is van alle kracht, alle macht en alle gezag.

De naam die in het Oude Testament meestal is vertaald met 'HERE', is een vertaling van de Hebreeuwse letters JHWH of YHWH, soms weergegeven als Jahweh of Jahveh. Het oorspronkelijke Hebreeuwse woord betekent 'de Eeuwige' of 'de Volkomen Zelfstandige'. In Genesis 21:33 wordt het op deze wijze gebruikt: Genesis 21:33  En [Abraham] plantte te Berseba een tamarisk [boom – esjel in het Hebreeuws], en riep daar de naam van de Here [JHWH], de eeuwige God, aan.

Dit Hebreeuwse woord toont ons Gods hoedanigheid als de eeuwiglevende God en wordt gebruikt om Zijn eeuwigdurende functie aan te geven binnen een verbondsrelatie met degenen die Hij heeft geschapen.

God heeft altijd bestaan en zal altijd bestaan om Zijn zegeningen, Zijn beloften en Zijn verbond met Zijn volk te volbrengen! Onze God is de Eeuwige – de Volkomen Zelfstandige.

In Zijn gehele Woord wordt Gods naam in verband gebracht met Zijn kenmerkende eigenschappen: Zijn macht, Zijn eeuwige bestaan, Zijn barmhartigheid, Zijn trouw, Zijn wijsheid, Zijn liefde. Lees hoe de profeet David Gods naam met Zijn scheppingsmacht in verband brengt:

Psalmen 8:2  O Here, onze Here, hoe heerlijk is uw naam op de ganse aarde, Gij, die uw majesteit toont aan de hemel. 3  Uit de mond van kinderen en zuigelingen hebt Gij sterkte gegrondvest, uw tegenstanders ten spijt, om vijand en wraakgierige te doen verstommen. 4  Aanschouw ik uw hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt: 5  Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind, dat Gij naar hem omziet?

Hier blijkt dat God Zijn majesteit toont aan de hemel. Vervolgens laat David zien dat God de hemel, de aarde en de mens heeft geschapen. Geen wonder dat Gods naam en ambt moeten worden geëerbiedigd!

 n ons dagelijkse spraakgebruik vervloeken velen van ons de naam van onze Schepper en onze God! Wij gebruiken onze levensadem om de naam te vervloeken en te verwensen van juist degene die ons het leven geeft en de ademtocht waarmee wij Zijn naam vervloeken! In een uitdrukking die verschrikkelijk veel wordt gebruikt, wordt God gevraagd iemand te 'verdoemen'. Arm en rijk gebruiken allen even vlot en gemakkelijk deze verachtelijke vloek, en denken vaak hiermee hun 'mannelijkheid' te bewijzen of tegen iets opgewassen te zijn! Toch zal het moeilijk zijn ook maar één normaal mens te vinden die dit verzoek in zijn volle, vreselijke betekenis uitgevoerd zou willen zien. Het bezigen van deze uitdrukking is het lichtvaardig gebruiken van de naam van onze God – Hem vragen iets te doen wat Hij nooit van plan is geweest.

God heeft nooit iemand 'verdoemd' zoals men dat schijnt te denken! Deze gedachte is een afschuwelijke ketterij! Gods werk is het werk van behoud, en God zal geen mens het eeuwige leven onthouden, tenzij die mens opzettelijk en uit eigen vrije wil Gods weg afwijst.

God zegt: "Op zulken sla Ik acht: op de ellendige, de verslagene van geest en wie voor mijn woord beeft" (Jes. 66:2). Hetzelfde kan worden gezegd over het diepe respect en het goddelijke ontzag dat wij behoren te hebben voor Gods naam, die direct Gods karakter, Zijn Woord en Zijn doeleinden vertegenwoordigt.

Moet men zweren?

De mensen zijn tegenwoordig niet alleen gewend op profane wijze te vloeken en Gods naam aan te roepen om hun verwensingen kracht bij te zetten, maar in een aantal landen bestaan er ook veel juridische formaliteiten waarbij Gods naam wordt aangeroepen in de vorm van een eed.

Jezus Christus zei:

Mattheus 5:34  Maar Ik zeg u, in het geheel niet te zweren: bij de hemel niet, omdat hij de troon van God is; 35  bij de aarde niet, omdat zij de voetbank zijner voeten is; bij Jeruzalem niet, omdat het de stad van de grote Koning is.

Gods naam is zo heilig, dat ons wordt geboden die niet aan te roepen om onze woorden of onze eed kracht bij te zetten! Gelukkig kent ons land veel religieuze voorrechten, zoals godsdienstvrijheid. Ofschoon diverse openbare instanties u bij gelegenheid zullen vragen de rechterhand te heffen en te 'zweren', realiseert men zich algemeen dat hiertegen bezwaren kunnen bestaan; daarom kunt u het woord 'beloven' gebruiken in plaats van te zweren.

En in feite is, zoals wij allen zouden moeten weten, de eenvoudige bevestiging of formele verklaring van een godvrezend christen veel betrouwbaarder dan tienduizend eden uit de mond van een leugenaar in de getuigenbank! De bespotting die sommige zakenlieden, politici en zelfs hoogleraren hiervan maken door in de getuigenbank Gods naam ijdel te gebruiken, levert overvloedig bewijs van deze bewering!

Religieuze titels die moeten worden vermeden

Sprekend over het gebruik van bepaalde uitdrukkingen als religieuze titel zei Christus:
Mattheus 23:9  En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want een is uw Vader, Hij, die in de hemelen is.
Ofschoon in sommige grote godsdienstige organisaties dit gebod op flagrante en in het oog springende wijze wordt genegeerd, is deze uitspraak van Gods Woord volkomen duidelijk voor iedereen die wil gehoorzamen.

Onze enige geestelijke Vader is God! Elk gebruik van dit woord als religieuze titel voor een mens is niet minder dan een directe godslastering van de Schepper, die alle mensen heeft geschapen – ook de zwakke, vergankelijke menselijke wezens die zich op schaamteloze wijze een naam die een goddelijke titel is toe-eigenen.
 Natuurlijk behoren wij onze menselijke vader 'vader' te noemen, zoals God dit zelf in het vijfde gebod doet.

De meest algemene zonde

Toen Hij Zijn discipelen, en ons als christenen, leerde bidden, zette Jezus Christus de juiste wijze uiteen waarop wij de Almachtige God moeten benaderen en de houding van eerbied die wij voor Zijn ambt en Zijn naam dienen te hebben. In de eerste regels van wat doorgaans 'het Onze Vader' wordt genoemd, zijn in sommige bijbelvertalingen hoogstwaarschijnlijk verkeerde leestekens geplaatst. Na de aanroep "Onze Vader die in de hemelen zijt" – waarmee de mens zich tot God richt – volgen er drie met elkaar samenhangende verzoeken, waarna een zinsdeel volgt dat op alle drie verzoeken slaat en niet uitsluitend op het laatste. De correcte weergave is als volgt: "Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd, uw Koninkrijk kome, uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde." Het zinsdeel "gelijk in de hemel alzo ook op de aarde" heeft niet uitsluitend betrekking op "uw wil geschiede", maar eveneens op "uw Koninkrijk kome" en "uw naam worde geheiligd".

Deze gedachten, vervat in wat het Onze Vader wordt genoemd het heiligen van Gods naam, de komst van Zijn Koninkrijk en het geschieden van Zijn wil zijn eenvoudig verschillende fasen van dezelfde zaak. Iemand heiligt immers Gods naam door zich aan Zijn Koninkrijk en regering te onderwerpen, Zijn wil te doen en Zijn wetten te gehoorzamen.

Het alleen in ere houden van de fonetische klank van Gods naam is slechts een nietig onderdeel van het onderhouden van het derde gebod.

Jezus vroeg:

Lukas 6:46  Wat noemt gij Mij Here, Here, en doet niet wat Ik zeg?
Bidden zonder gehoorzaamheid is een subtiele vorm van godslastering!
De zogenaamd religieus ingestelde mensen die wel over godsdienst en God spreken, maar weigeren Zijn Woord en Zijn wet te gehoorzamen, zijn schuldig aan een grotere zonde dan degene die toegeeft volgens een vleselijke levenswijze te leven, maar die zich niet anders voordoet dan hij is. De hypocrisie van religieuze groeperingen en godsdienstige mensen is oneindig veel erger dan de goddeloosheid van de straat. God prijzen en dit vervolgens tegengaan door zich te verzetten tegen Zijn wegen en wetten is zeer beslist godslasterlijk – het is het ijdel gebruiken van Gods naam!

Een geestelijke of iemand anders die welsprekend en met vrome houding predikt en bidt, maar vervolgens het kleinste van Gods geboden overtreedt (Matth. 5:19), die lastert God terwijl hij bidt! Maar zelfs al weet hij de wereld te bedriegen, God zal hij nooit kunnen bedriegen!

 Sprekend over de 'godsdienstijveraars' van Zijn tijd, die weigerden zich volledig aan de wil en de wet van God te onderwerpen, verklaarde Jezus:

Markus 7:6  Maar Hij zeide tot hen: Terecht heeft Jesaja van u, huichelaars, geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. 7  Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn.

Op gelijke wijze belijden ook vandaag velen met de mond geloof in God, maar hun aanbidding is ijdel!

Mattheus 7:21  Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is.
 God geve u de bereidheid Zijn wil en wet te gehoorzamen! God moge u leren Hem in geest en in waarheid te aanbidden en Zijn grote naam te eerbiedigen – want deze vertegenwoordigt Zijn scheppingskracht, Zijn wijsheid, Zijn trouw, Zijn liefde en goedheid, Zijn geduld en grenzeloze barmhartigheid. Deze naam vertegenwoordigt het karakter en de positie en de waardigheid van de grote God, die de leiding heeft over het universum!

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR INNOVATIE VAN JE HANDELEN

De profeet David was een man naar Gods hart (Hand. 13:22). David schreef:

Psalmen 119:97  Hoe lief heb ik uw wet! Zij is mijn overdenking de ganse dag.
David bestudeerde en overpeinsde Gods wet dagelijks! Hij leerde de wet op elke situatie in het leven toe te passen.
Dit schonk hem wijsheid.
Vers 98  Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden, want het is altoos bij mij.
Gods wet wees David de weg die hij diende te gaan – schonk hem een levenswijze.
Vers 105  Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

In deze 119e Psalm verklaarde David voortdurend hoe lief hij Gods wet had en hoe hij deze wet als richtsnoer voor zijn leven gebruikte. Doet u dat ook?
De meeste mensen is geleerd dat Gods wet is afgeschaft. Of anders heeft u zich eenvoudig niet gerealiseerd dat het de enige levenswijze is die de mens geluk en vreugde zal brengen. U wist niet dat Gods wet de natuur en het karakter van God openbaart. En God gebiedt ons:
1 Petrus 1:16 … Weest heilig, want Ik ben heilig.
Bedenk dat christenen, de 'kleine kudde' van Jezus, worden aangeduid als degenen, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
Openbaring 12:17  En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
God geeft ons de volgende beschrijving van het karakter van Zijn heiligen:
Openbaring 14:12  Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.
Indien u wilt worden gerekend tot Gods kinderen, dan dient u dit levende geloof – dit gehoorzame geloof – in de Almachtige God te hebben door Jezus Christus Zijn leven in u te laten leven! Dan dient u Gods geestelijke wet, zoals die wordt geopenbaard in de Tien Geboden, te begrijpen en te onderhouden, al is het ook met vallen en opstaan.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.  Met diezelfde vastberadenheid zouden we ook de geest van het eerste gebod dienen te implanteren in onze levenstijl.

TOT BESLUIT DIT GEBOD

Vergeet niet de wet van Christus
"de wet van Christus" (1 Kor. 9:21)

Voor christenen is niet de wet van Mozes de leefregel. Hoe God wil dat wij zullen leven vinden we in het Nieuwe Testament, in het onderwijs van Jezus en in het onderwijs van de aposte­len. Deze gedeelten van de bijbel zijn immers rechtstreeks tot ons, christenen, gericht. Het onderwijs van de apostelen vinden we in de brieven van het Nieuwe Testament. Daar, en in het onderwijs van Jezus, staat hoe wij moeten leven.

Wij moeten leren om de geboden van Jezus te onderhouden (Mat­theus 28:19). Ook op andere plaatsen spreekt de Here Jezus over zijn geboden (Johannes 14:15,21; 15:10)
Jezus heeft ons een nieuw gebod gegeven (Johannes 13:34). Voor ons geldt de eis der liefde, daar moeten we naar wandelen (Romei­nen 14:15). We zijn schuldig om lief te hebben (Rom. 13:8).

Wij moeten doen wat de apostelen ons in het Nieuwe Testament hebben voorgeschreven. We moeten ons houden aan het onderwijs der apostelen.

- "Wie God kent hoort naar ons (de apostelen); wie uit God niet is hoort naar ons niet"
  (1 Johannes 4:6)

Jezus verwacht gehoorzaamheid van ons. "Wat noemt gij mij Here Here en doet niet hetgeen Ik zeg" (Lucas 6:46). Als we Jezus Heer noemen dan verwacht de Here Jezus ook dat we Hem als Heer gehoor­zamen.
We moeten daders van het woord zijn (Jak. 1:22). We moeten doen wat in de bijbel staat. Geloof en gehoorzaamheid horen bij elkaar.

In het onderwijs van de apostelen worden 9 van de 10 geboden van de wet van Mozes herhaald en bekrachtigd. Alleen het sabbatsgebod ontbreekt. Dat komt omdat het sabbatsgebod speciaal het teken was van het verbond van Mozes. Wij staan als christenen niet onder dit verbond en daarom vinden we in het Nieuw Testament geen enkele opdracht om de sabbat te houden. Integendeel er wordt juist gewaarschuwd tegen het verplicht houden van de sabbat (Kol. 2:16,17; zie ook Romeinen 14:5).

De leefregel voor de Christen wordt gevormd door de geboden van Jezus, door het onderwijs van de apostelen, en de leiding van de Heilige Geest.

Ik ben de Heer uw God, gij zult geen afgoden vereren,
maar Mij alleen aanbidden.

“God is er”, aldus een eigentijdse vertaling. Zo goed als dit een belofte is aan het volk Israël, zo goed is het in de traditie van de Kerk een belofte aan het volk Gods geworden, aan ieder die christen wil zijn. Het is de vraag om het hart naar God toe open te houden, God recht te doen en de weg naar God toe niet te blokkeren met voorstellingen en praktijken die ten koste van God gaan. De Kerk heeft hier het recht op godsdienstvrijheid mee verbonden: ieder mens moet vrij tot God kunnen gaan en zijn godsdienst in vrijheid kunnen beleven.
De eis God niet gevangen te houden in eigen beelden en voorstellingen blijft ook hier en nu onverminderd van kracht. Je kunt daarbij bijvoorbeeld denken aan de vraag: in hoeverre vereren we de economie als afgod?

Naar een volgend gebod : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS