HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                   

De Tien Geboden - HET VIERDE GEBOD

      De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God: 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Volgens het boek Exodus, ontving Mozes op de top van de berg Horeb in de woestijn Sinaï van de HERE ofwel JHWH op twee stenen tafels


Gedenkt den sabbatdag, dat gij dien heiligt.

Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; Maar de
zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is;

Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de
aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.
 
Kernwoorden: rust, verantwoordelijkheid 

Sleutelwoorden: Liefhebben en Eerbied 

Aandachtspunten

 - De zondag is bij uitstek dé dag om bezig te zijn met de

  zaken die Gods Koninkrijk aangaan.
 
 - Breng balans in arbeid en rust, met aandacht voor de

  zondagsrust.

- De economie van de Bijbel staat haaks op de 7 x

  24-uurseconomie van de moderne maatschappij.
 
 - Denk niet alle uren aan facturen. Tijd is geen geld, tijd

  is genade.

- Zaken ’s zondags gesloten.
 
 - Voorkom dat gesubsidieerde instellingen op zondag

  open zijn.

Redenen om met het bovenstaande rekening te houden

Af4: Denk aan de sabbat, die moet voor u heilig zijn

 Het woord ‘sabbat’ is nauw verwant aan het woord ‘stoppen’ of ‘ophouden’. De sabbat houden betekent: stil blijven om de werkelijkheid van het leven dieper te ervaren. Het leven is niet alleen werken. De mens moet zich rust en tijd gunnen en mag genieten van de vruchten van zijn werk. Om de zeven dagen sabbatrust houden, was in die tijd een eigen kenmerk van Israël. Ook andere volkeren kenden tijden van rust en ontspanning, maar voor de Israëlieten werd de sabbat gemotiveerd vanuit het geloof.
 De motieven die men in de bijbel terugvindt voor de wekelijkse rustdag, zijn ontleend aan schepping, bevrijding, voltooiing.

Want in zes dagen heeft de HEER de hemel, de aarde en de zee en al wat ze bevatten gemaakt.
Maar de zevende dag heeft Hij gerust en zo de sabbat gezegend en tot een heilige dag gemaakt.  (Ex 20,11)

Hier wordt gezegd hoe de mens in het begin door God gedacht en bedoeld is. Beeld je even deze situatie in: het hele jaar door zeven dagen op zeven werken... Elke dag precies hetzelfde. Elke dag in het gareel: slaven en sloven van de vroege morgen tot de late avond, tot de dood volgt. En dan komt het aanbod van God: op de zevende dag hoef je niet te werken. Ik wil dat je dan uitrust, dat je tot jezelf komt. Om te beseffen dat je geen slaaf bent, maar een vrije mens. Wat een geweldige uitvinding van God die eindeloze kringloop te doorbreken!

Een tweede grondslag voor het sabbatgebod vinden we in Deuteronomium en verwijst naar het begin van de geschiedenis van Israël:

Bedenk dat u slaaf bent geweest in Egypte en dat de HEER uw God u met sterke hand en uitgestrekte arm uit dat land heeft geleid. Daarom heeft Hij u geboden de sabbat te onderhouden. (Dt 5,15)

De bevrijding uit de slavernij van Egypte is het motief dat in elk 'Woord van God' telkens weer terugkeert. Je bent slaaf geweest. Vergeet dat nooit! Je zult rusten en anderen rust gunnen. Wetend dat je zelf bevrijd bent, moet je anderen ook die vrijheid gunnen. De zevende dag roept ertoe op te beleven dat wij bevrijd zijn tot vrije mensen. Immers, arbeid kan slavernij worden. Dat gevaar bestaat. Word daarom niet opnieuw slaven van je werk! Je bent tot vrijheid geroepen. Wees toch niet zo dom opnieuw in slavernij te vervallen.

Het sabbatgebod verwijst niet alleen naar het begin van de wereld en van het joodse volk, maar ook naar het beloftevolle einde. De rustdag is in het Eerste Testament reeds het voorspel van een nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Het is daarom niet alleen een dag van dankbaar gedenken, maar vooral een dag van hoop en vertrouwen. Eenmaal zal er volle vrijheid, onverdeelde vreugde en definitief heil zijn. Van deze belofte is de wekelijkse rustdag nu reeds een onderpand en symbool. De schepping is pas klaar, als ook de sabbat, de rust, het feest, geschapen is. Ook dat behoort tot Gods schepping. Méér nog, het is het doel van de schepping. In onze prestatiemaatschappij wordt rusten opgevat als uitrusten van het vermoeiend ritme waarop wij thans vaak leven om daarna des te meer te kunnen presteren. In de bijbel is het echter omgekeerd: werken om daarna te rusten, om het leven te kunnen vieren. Als er zes dagen zijn vol moeite en zorg, dan houd je één dag vrij om weer te weten wie je bent en waarvoor je leeft. Je leven is niet bedoeld om hard te werken en daarna te verdwijnen. Je bent geschapen om voorgoed in vrijheid en vreugde te leven. Midden de voorlopigheid en de schijnbare vergeefsheid van het menselijk leven is de sabbat een vooruitblik op het niet meer te vernietigen leven van de komende wereld.

Er bestaat een nauwe betrekking tussen de christelijke zondag en de sabbat in het Eerste Testament, maar ze hebben niet dezelfde betekenis. De fundamentele reden voor het vieren van de zondag is de opstanding van Jezus. De zondag betekent niet in de eerste plaats dat de mens op die dag iets voor God zou moeten doen. Hij betekent veeleer dat de verrezen Heer zich op een bijzondere wijze naar de vierende gemeente toekeert. Op zondag vieren gelovigen het geschenk van hun verlossing en hun nieuwe schepping dankzij de verrezen Heer. Dit doen zij in gemeenschap, waardoor zij elkaar sterken in geloof.

In de huidige maatschappij heeft de zondag in vergelijking met vroeger, een andere betekenis gekregen. Voor de meeste mensen is hij in onze moderne, geïndustrialiseerde maatschappij niet langer de feestdag die uit het gewone weekverloop uitspringt, maar is hij een onderdeel van het verlengde weekend. Dit begint voor velen op vrijdagnamiddag en eindigt op zondagavond of al vroeger. Daarom zegt men dat de vroegere zondagscultuur door een weekendcultuur vervangen is. Het weekend biedt een vrije ruimte waarop mensen zich elke week verheugen. Maar een aantal factoren dragen ertoe bij dat de mogelijkheden van het weekend noch voor, noch door alle mensen voldoende worden gerealiseerd.
Om te beginnen zijn er bepaalde beroepscategorieën die zelden kunnen genieten van een vrij weekend (moeders die in de week buitenshuis werken, mensen die werken in de dienstverlenende of verzorgende sector, mensen die in ploegendienst werken. Ook voor studenten en werklozen is het vrije weekend niet altijd zo ‘vrij’. En voor alleenstaande mensen kan het weekend een tijd zijn waarin zij hun scheiding, hun alleen-zijn en hun eenzaamheid nog pijnlijker aanvoelen.

In de tweede plaats is het vrij duidelijk dat veel mensen de vrije tijd niet gebruiken als een mogelijkheid om fysiek en psychisch uit te rusten en na te denken: sommigen werken in het weekend even hard als in de week, anderen vervelen zich of bezwijken voor het te grote commerciële aanbod van de vrijetijdsbesteding en laten zich niet alleen in de week maar ook tijdens het weekend onder druk zetten. Hun vrije tijd wordt gekenmerkt door jachtigheid en stress.

In de derde plaats is het wegkwijnen van het geloof en van een gelovig levenskader in de hedendaagse pluralistische maatschappij de voornaamste reden waarom het vrije weekend vooral door een geseculariseerde weekendcultuur wordt bepaald. De zondag en zijn christelijke betekenis komt nog slechts in de marge aan bod of helemaal niet meer.

 Mogelijkheden om de zondag meer te beleven zijn: spel en sport, gesprek en ontspanning, de natuur ervaren en bewonderen, belang stellen in anderen, het meevieren van de eucharistieviering.

Verder kan ook een inspanning gedaan worden voor het bewust nalaten van allerlei werkjes en activiteiten op zondag, zodat prestatiedrang enerzijds en het verlangen naar rust anderzijds meer in evenwicht zou kunnen komen en het gevoel van vrijheid zou verhogen.

Ook kan er kritisch omgegaan worden met het verschijnsel van de versoepeling van de arbeidstijd in de productie- en distributiesector. Daardoor dreigt het werken op zondag voor sommigen terug een 'must' te worden. Onder het mom van flexibiliteit en van de klantenservice wordt er 's zondags terug gewerkt in fabrieken en grote warenhuizen. Er dreigt opnieuw geofferd te worden aan het gouden kalf van productie en consumptie.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR HET BESTE RESULTAAT

Toe Waartoe bent u geboren? Wat is de zin van uw leven? Wat is het ware doel van het leven – en wat zijn de levenswetten waardoor dit doel kan worden bereikt?

Hoeveel tijd besteedt u per week aan het overwegen van deze uiterst belangrijke vragen? De meeste mensen hebben het zo druk met de dagelijks terugkerende zorg om de eindjes aan elkaar te knopen, met tv kijken of andere liefhebberijen, dat zij vrijwel helemaal geen tijd besteden aan de geestelijke zaken van het leven. Op een vraag over bijbelstudie of gebed zullen sommige mensen antwoorden dat er voor deze religieuze bezigheden "gewoon niet genoeg tijd" is. Maar de meesten zullen laten blijken dat daarvoor geen animo is of zelfs tijdverspilling noemen.

Omdat zij overdag zo door hun werk in beslag worden genomen, en 's avonds en tijdens het weekend door tv, bioscoop, feestjes en sport, ontbreekt het de meeste Westerse mensen zelfs aan de meest elementaire kennis inzake de eigen geloofsovertuiging. En wat betreft de fundamentele waarheden van de Bijbel is men kinderlijk onwetend.

God schijnt ver van ons af te staan. De Bijbel is "voor oude mensen en dominees". Toch verkondigen sommigen dat zij zich eens op dit punt "hopen te verbeteren". De grote vraag is alleen: wanneer? Wanneer zullen wij de tijd nemen om God werkelijk te leren kennen? Wanneer zullen wij de tijd nemen de Bijbel te bestuderen, ernstig tot de Schepper als onze Vader te bidden, en te mediteren over de wetten en het doel van het leven?

Voor de meeste mensen is het juiste antwoord wellicht 'nooit' – tenzij zij leren het vierde gebod van de Almachtige God te gehoorzamen! Gehoorzaamheid aan dit weinig begrepen gebod is een krachtige factor om het leven van mannen en vrouwen dichter bij God de Schepper en bij Zijn zegeningen en directe leiding te brengen.

Het vierde gebod

Het vierde gebod voltooit het eerste deel van de Decaloog dat betrekking heeft op de relatie van de mens tot God. Het gebiedt de eeuwigdurende inachtneming van een teken van de relatie tussen God en de mens.

Exodus 20:8  Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; 9  zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; 10  maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. 11  Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.

Dit gebod is in zijn bewoordingen het langste van de tien. Het is, als het ware beschermend, in het hart van de Tien Geboden geplaatst. Maar helaas is het juist dit gebod waarover de mensen het meest 'redeneren' en twisten, en dat zij zo snel mogelijk in stukken zouden willen scheuren en van de rest van Gods wet zouden willen scheiden.

Merk op dat het begint met de uitdrukkelijke opdracht "gedenk". Dit bewijst dat het sabbatgebod bij Gods uitverkoren volk reeds bekend was en dat God hen – door het in Zijn verbond op te nemen – dus herinnerde aan een geestelijk gebod waarmee zij reeds bekend waren.
 "Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt". Een sterfelijk mens is niet bij machte iets heilig te maken. Teneinde de betekenis van dit goddelijke gebod ten volle te begrijpen, moeten wij weten wie de sabbatdag heilig maakte en wanneer!

Markus 2:27  En Hij [Jezus] zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat. 28  Alzo is de Zoon des mensen heer ook over de sabbat.
Jezus zei dat de sabbat was "gemaakt". En alles wat gemaakt is, heeft een Maker.

Merk ook op dat Jezus niet zei dat de sabbat alleen voor het Joodse volk is gemaakt, maar voor de mens – voor de gehele mensheid. Daarna verklaarde Hij dat Hij – Christus – "Heer" is over de sabbat. In deze verklaring zegt Hij dat Hij niet de vernietiger, maar de Heer over de sabbat is. In Zijn leven als mens hield Jezus de sabbat, en in de vier evangeliën zijn veel verzen gewijd aan Zijn onderricht aan de discipelen over hoe de sabbat moet worden gehouden en aan het bevrijden van deze dag van de tradities die de Joden eraan hadden toegevoegd.

Maar alvorens verder te gaan willen wij eerst de vraag beantwoorden: "Wie heeft de sabbatdag gemaakt?"

Wie maakte de sabbat?

Voor een goed begrip van het gebod de sabbatdag te gedenken en te heiligen, en om te weten wie de sabbat heeft gemaakt, dienen wij een verslag van het allereerste begin van Gods schepping op te slaan. Het Nieuwe Testament geeft een dergelijk verslag in het eerste hoofdstuk van het evangelie naar Johannes:

Johannes 1:1  In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. 2  Dit was in den beginne bij God. 3  Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is.

Hier zien wij Jezus Christus beschreven als het "Woord" (of de 'Woordvoerder', zoals het oorspronkelijke Grieks beter kan worden weergegeven). Deze passage openbaart dat Jezus vanaf den beginne bij de Vader is geweest en dat alle dingen zijn gemaakt door Hem – door Jezus Christus! Als de tweede persoon in de Godheid werd Hij door de Vader gebruikt als het instrument door wie de schepping tot stand werd gebracht. De apostel Paulus werd geïnspireerd te schrijven dat God "alle dingen geschapen heeft door Jezus Christus" (Ef. 3:9; Statenvert.). In Hebreeën zien wij Christus beschreven als de Zoon van God, "die Hij gesteld heeft tot erfgenaam van alle dingen, door wie Hij ook de wereld geschapen heeft" (Hebr. 1:2).

Deze en vele andere bijbelteksten bewijzen dat Hij de persoon in de Godheid was die later Jezus Christus werd en die het daadwerkelijke scheppingswerk verrichtte! Hij was het die zei: "Er zij licht", en er was licht. Hij was het die de mens schiep – en hem op deze aarde, in de Hof van Eden, plaatste.

In het bijzonder sprekend over Hem die het scheppingswerk verrichtte, vermeldt de geïnspireerde schrijver van Genesis:
 Genesis 2:2  Toen God op de zevende dag het werk voltooid had, dat Hij gemaakt had, rustte Hij op de zevende dag van al het werk, dat Hij gemaakt had. 3  En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht.

Jezus zei dat de sabbat ten behoeve van de mens werd gemaakt. Hier zien wij dat de sabbat werd gemaakt toen de mens werd gemaakt. En hij werd gemaakt door dezelfde goddelijke persoonlijkheid die later Jezus Christus werd! Hij werd gemaakt als een wezenlijk onderdeel van het milieu van de mens dat God in de zeven scheppingsdagen had gemaakt. Let erop dat God de zevende dag "zegende" en "heiligde". Een dergelijke eer werd aan geen van de voorafgaande zes dagen verleend. Wanneer God iets zegent, plaatst Hij er Zijn goddelijke gunst op en Zijn goddelijke tegenwoordigheid in. Het woord 'heiligen' betekent: afzonderen voor een heilig gebruik of doel. Wij zien dus dat de Almachtige God als een van Zijn scheppingsdaden Zijn goddelijke gunst plaatste op een zeker deel van het meest blijvende wat er bestaat: tijd, en dat Hij dit deel van de tijd afzonderde voor een heilig gebruik en doel.

De sabbat is een zegen

Ongetwijfeld verleent dit inzicht in de achtergrond van de sabbat een diepere betekenis aan Gods gebod: "Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt". Door Jezus Christus heiligde God de zevende dag van de week; en met Zijn gezag als onze Schepper gebiedt Hij ons die dag heilig te houden!

De sabbat is dus heilige tijd. En toch is de sabbat voor de mens gemaakt – als een grote zegen voor de hele mensheid!

Onze Schepper wist dat wij om de zeven dagen tijd nodig hebben om te rusten en te aanbidden, en dit is het hoofddoel waarvoor de sabbat werd geschapen. Ieder van ons heeft de neiging zich gedurende de week teveel in beslag te laten nemen door onze dagelijkse zorgen, ons werk en ons vermaak. Onze Schepper heeft dit voorzien en zette Zijn sabbatdag apart als een gewijde periode, waarin wij onze dagelijkse beslommeringen volkomen kunnen vergeten en de Schepper-God dichter kunnen naderen door studie, meditatie en gebed. De moderne mens heeft deze periode waarin hij een wezenlijk contact met zijn Maker en God kan hebben, uitzonderlijk hard nodig. De tijd nemen om over God na te denken en Hem te vereren, te bidden, te studeren en om te mediteren over het doel van het menselijk bestaan en over Gods geopenbaarde levenswetten – dit alles verleent grote kracht en betekenis aan het leven gedurende de overige zes dagen van de week.
 De sabbat is een der grootste zegeningen die ooit aan het menselijk geslacht zijn verleend!

Het gebod nader toegelicht

Vanuit het inzicht dat het sabbatgebod even bindend is als de geboden inzake moord en echtbreuk, willen wij nu dit gebod van God en zijn toepassing in ons persoonlijk, dagelijks leven analyseren en verder verklaren.

Afgezien van de verklarende uitspraken bestaat het vierde gebod uit twee fundamentele geboden. Ten eerste: "Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt". Ten tweede: "Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen".

Op gezag van God zijn de eerste zes dagen van de week bestemd voor de zaken en de arbeid van de mens. Het is Gods wil dat de mens werkt en zijn dagelijks brood verdient. Wie op deze zes dagen zijn tijd verdoet, is in Gods ogen even schuldig als wie op de zevende dag werkt! De nietsnut heeft een slappe geest die hem tot vele rampzalige ondeugden en zonden leidt.

Het tweede deel van het sabbatgebod is even bindend als het eerste! Wie nooit werkt, is ongeschikt om God te aanbidden! Eerlijke, doelbewuste arbeid op de eerste zes dagen is op zich al een vorm van aanbidding en gehoorzaamheid aan God.

De mens is geplaatst in een wereld die alles bevat wat hij voor zijn lichamelijk welzijn nodig heeft; maar om het te verkrijgen moet hij werken! Dit maakt deel uit van de oorspronkelijke bedoeling van God, want de mens werd in de Hof van Eden geplaatst om die "te bewerken en te bewaren" (Gen. 2:15).

Op dezelfde wijze echter wordt hij die nooit zijn dagelijkse zaken en bezigheden onderbreekt om, zoals God gebiedt, op de zevende dag, de dag die God heeft geheiligd en apart gezet, God te aanbidden, ongeschikt – door gebrek aan contact met zijn Schepper – voor zijn potentieel grootste prestaties in werk of dienstbaarheid, en voor voldoening over het bereikte.

Aangezien de Schepper dit aldus heeft geboden, kunnen wij de sabbat als een dag van rust en geestelijke vernieuwing onderhouden, in het volste vertrouwen dat God ons zal zegenen omdat wij dit doen!

Een betaalde vakantie

Wanneer u om de zoveel dagen uw werk zou neerleggen voor de nodige rust, dan zou u, normaal gesproken, verwachten dat u achterraakt met uw werk en in financiële moeilijkheden komt. Maar God zelf heeft een machtige wet in werking gesteld. Gods Tien Geboden zijn levende, werkzame wetten –zoals de wet van de zwaartekracht. Ze zijn in werking – functioneren automatisch. De wet van de sabbat – waar de kracht van de Schepper zelf achter staat – leert dat indien u iedere week op de zevende dag uw werk onderbreekt om te rusten en de Almachtige God te aanbidden, u tijdens uw arbeid op de overige zes dagen zo zult worden gezegend dat dit meer dan goed maakt wat u zou hebben bereikt door op Gods sabbat te werken! Beseft u wat dit betekent! Vanuit een zeker standpunt gezien geeft God ons iedere zevende dag een betaalde vakantiedag! Hoewel de vergelijking met een vakantie anderzijds mank gaat, want een vakantie wordt beschouwd als tijd voor en van jezelf en de sabbat is Gods tijd.

Deze 'sabbatvakantie' is evenwel niet uitsluitend ten behoeve van lichamelijke rust, het is evenzeer een tijd voor aanbidding, voor hernieuwde geestelijke toewijding, voor het overpeinzen van en zich bezighouden met de geestelijke doeleinden en levenswetten die God heeft ingesteld. Door de zevende dag, die God heeft geheiligd – en die als enige naar de schepping terugwijst – in acht te nemen, wordt de mens in nauw contact gebracht met zijn Maker en zijn God. Want Gods aanwezigheid en Zijn goddelijke zegen blijken in het bijzonder op deze dag die Hij heeft apartgezet en geheiligd.

Dit is de meest rusteloze tijd die de mensheid ooit heeft gekend. In deze tijd schijnen de meeste mensen weinig of geen tijd te hebben om zich te bezinnen op het geestelijke doel en de geestelijke bestemming van het leven – de allerbelangrijkste dingen die een mens dient te overwegen.

De ontzaglijke zegen van Gods ware sabbat is dat hij de mens in staat stelt de tijd te nemen om de belangrijkste levensvragen te overdenken en te overwegen – en om te communiceren met zijn God en Schepper op een wijze die weinig mensen in dit tijdperk ervaren. De juiste viering van de sabbat houdt de mens in contact met God! Zonder dit contact is hij afgesneden van het eigenlijke doel van zijn bestaan, van de wetten die zijn slagen of mislukken in dit leven bepalen, en van begrip van wat hij is, van waar hij heen gaat en hoe hij daar moet komen. Zonder dit contact met God de Schepper is het leven van de mens leeg, gefrustreerd en ijdel. In deze tijd heeft de mens meer dan ooit behoefte aan het contact met God, aan de geestelijke kracht en het begrip, aan de goddelijke zegen en leiding waarin de juiste viering van Gods ware sabbat voorziet.

Het voorbeeld van Jezus

Jezus Christus – het geïnspireerde voorbeeld van hoe iedere ware christen dient te leven – leerde door Zijn eigen leven en daden dat de sabbat een heilige samenkomst (een verplichte bijeenkomst) voor Gods volk is, zoals wordt geleerd in Leviticus 23:3.

Leviticus 23:3  Zes dagen mag arbeid verricht worden, maar op de zevende dag zal er een volkomen sabbat zijn: een heilige samenkomst; generlei arbeid zult gij verrichten, het is een sabbat voor de Here in al uw woonplaatsen.

Jezus' voorbeeld en Zijn gewoonte zijn vastgelegd in Lukas 4:16, waar wij lezen:
 Lukas 4:16  En hij [Jezus] kwam te Nazaret, waar Hij opgevoed was, en Hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge en stond op om voor te lezen.

De ware sabbat is onmiskenbaar een dag voor gemeenschappelijke aanbidding en verering van God door Zijn geroepen dienstknechten. En het is een tijd voor de prediking en uitleg van Gods Woord en Zijn levende wetten. Daarom is het de plicht van iedere ware christen uit te zoeken waar de Gemeente is waarin hij God werkelijk "in geest en in waarheid" kan aanbidden, een Gemeente die de ware sabbat van God de Schepper op de juiste wijze onderhoudt, en een Gemeente waarin de mens wordt geleerd te leven "van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat".

Er bestaan verscheidene kerken die in het onderhouden van het vierde gebod geloven. De meeste van deze kerken overtreden echter – in leer en praktijk – een of meer van de andere geboden. Jezus stichtte slechts één Gemeente (Matth. 16:18), en alleen deze Gemeente onderhoudt al Gods geboden.

Verheug u over Gods sabbat

Leer de sabbat op een positieve manier te onderhouden! Gebruik de door God gezegende en geheiligde zevende dag overeenkomstig Zijn bedoeling: door te rusten van uw wereldlijke arbeid, door te bidden, te studeren en te mediteren over Gods Woord en het doel van het menselijk bestaan. Gebruik een deel van deze dag om anderen goed te doen, zieken te bezoeken. Kom op de sabbat met andere ware christenen bijeen als dat mogelijk is.

De zevende dag en uitsluitend deze door God geheiligde dag is de door God geboden en gezegende periode van rust, aanbidding en overdenking van de belangrijkste sleutels tot de zin van het leven.

Indien u twijfels hebt over de dag waarop de sabbat moet worden gehouden, lees dan onze webpublicatie De SABBAT voor de hele mensheid.

Op de juiste manier begrepen en in acht genomen is het vierde gebod – het onderhouden van Gods heilige sabbat een der grootste zegeningen die de Schepper ooit aan de mensen heeft gegeven! Het is een identificerend teken tussen de mens en de ware God. Gedenk de sabbatdag – houd hem heilig!

Ergo: Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.  Met diezelfde vastberadenheid zouden we ook de geest van het eerste gebod dienen te implanteren in onze levenstijl.

UIT DANKBAARHEID GAAN VOOR INNOVATIE VAN JE HANDELEN

De profeet David was een man naar Gods hart (Hand. 13:22). David schreef:

Psalmen 119:97  Hoe lief heb ik uw wet! Zij is mijn overdenking de ganse dag.
David bestudeerde en overpeinsde Gods wet dagelijks! Hij leerde de wet op elke situatie in het leven toe te passen.
Dit schonk hem wijsheid.
Vers 98  Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden, want het is altoos bij mij.
Gods wet wees David de weg die hij diende te gaan – schonk hem een levenswijze.
Vers 105  Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.

In deze 119e Psalm verklaarde David voortdurend hoe lief hij Gods wet had en hoe hij deze wet als richtsnoer voor zijn leven gebruikte. Doet u dat ook?
De meeste mensen is geleerd dat Gods wet is afgeschaft. Of anders heeft u zich eenvoudig niet gerealiseerd dat het de enige levenswijze is die de mens geluk en vreugde zal brengen. U wist niet dat Gods wet de natuur en het karakter van God openbaart. En God gebiedt ons:
1 Petrus 1:16 … Weest heilig, want Ik ben heilig.
Bedenk dat christenen, de 'kleine kudde' van Jezus, worden aangeduid als degenen, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
Openbaring 12:17  En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben.
God geeft ons de volgende beschrijving van het karakter van Zijn heiligen:
Openbaring 14:12  Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.
Indien u wilt worden gerekend tot Gods kinderen, dan dient u dit levende geloof – dit gehoorzame geloof – in de Almachtige God te hebben door Jezus Christus Zijn leven in u te laten leven! Dan dient u Gods geestelijke wet, zoals die wordt geopenbaard in de Tien Geboden, te begrijpen en te onderhouden, al is het ook met vallen en opstaan.

Het blijkt dat we ten aanzien van onze eigen belangen wel overal rekening mee houden.  Met diezelfde vastberadenheid zouden we ook de geest van het eerste gebod dienen te implanteren in onze levenstijl.

TOT BESLUIT DIT GEBOD

Vergeet niet de wet van Christus
"de wet van Christus" (1 Kor. 9:21)

Voor christenen is niet de wet van Mozes de leefregel. Hoe God wil dat wij zullen leven vinden we in het Nieuwe Testament, in het onderwijs van Jezus en in het onderwijs van de aposte­len. Deze gedeelten van de bijbel zijn immers rechtstreeks tot ons, christenen, gericht. Het onderwijs van de apostelen vinden we in de brieven van het Nieuwe Testament. Daar, en in het onderwijs van Jezus, staat hoe wij moeten leven.

Wij moeten leren om de geboden van Jezus te onderhouden (Mat­theus 28:19). Ook op andere plaatsen spreekt de Here Jezus over zijn geboden (Johannes 14:15,21; 15:10)
Jezus heeft ons een nieuw gebod gegeven (Johannes 13:34). Voor ons geldt de eis der liefde, daar moeten we naar wandelen (Romei­nen 14:15). We zijn schuldig om lief te hebben (Rom. 13:8).

Wij moeten doen wat de apostelen ons in het Nieuwe Testament hebben voorgeschreven. We moeten ons houden aan het onderwijs der apostelen.

- "Wie God kent hoort naar ons (de apostelen); wie uit God niet is hoort naar ons niet"
  (1 Johannes 4:6)

Jezus verwacht gehoorzaamheid van ons. "Wat noemt gij mij Here Here en doet niet hetgeen Ik zeg" (Lucas 6:46). Als we Jezus Heer noemen dan verwacht de Here Jezus ook dat we Hem als Heer gehoor­zamen.
We moeten daders van het woord zijn (Jak. 1:22). We moeten doen wat in de bijbel staat. Geloof en gehoorzaamheid horen bij elkaar.

In het onderwijs van de apostelen worden 9 van de 10 geboden van de wet van Mozes herhaald en bekrachtigd. Alleen het sabbatsgebod ontbreekt. Dat komt omdat het sabbatsgebod speciaal het teken was van het verbond van Mozes. Wij staan als christenen niet onder dit verbond en daarom vinden we in het Nieuw Testament geen enkele opdracht om de sabbat te houden. Integendeel er wordt juist gewaarschuwd tegen het verplicht houden van de sabbat (Kol. 2:16,17; zie ook Romeinen 14:5).

De leefregel voor de Christen wordt gevormd door de geboden van Jezus, door het onderwijs van de apostelen, en de leiding van de Heilige Geest.

Ik ben de Heer uw God, gij zult geen afgoden vereren,
maar Mij alleen aanbidden.

“God is er”, aldus een eigentijdse vertaling. Zo goed als dit een belofte is aan het volk Israël, zo goed is het in de traditie van de Kerk een belofte aan het volk Gods geworden, aan ieder die christen wil zijn. Het is de vraag om het hart naar God toe open te houden, God recht te doen en de weg naar God toe niet te blokkeren met voorstellingen en praktijken die ten koste van God gaan. De Kerk heeft hier het recht op godsdienstvrijheid mee verbonden: ieder mens moet vrij tot God kunnen gaan en zijn godsdienst in vrijheid kunnen beleven.
De eis God niet gevangen te houden in eigen beelden en voorstellingen blijft ook hier en nu onverminderd van kracht. Je kunt daarbij bijvoorbeeld denken aan de vraag: in hoeverre vereren we de economie als afgod?

Naar een volgend gebod : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS