De Bijbel is niet een boek wat je zomaar even van kaft tot kaft leest. Het kan lastig zijn om je weg door de Bijbel te vinden, als je niet weet wat zich wanneer heeft afgespeeld. Deze site kan je helpen om de Bijbel beter te leren kennen. Ontdek de bron van vrede, het Woord van God: 

Een inleiding op deze serie van 29 leerzame lessen

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29				A	B	S

   ( S = INLEIDING OP DEZE SERIE   A = SPECIAL 1     B = SPECIAL 2 )

Het spreken in gelijkenissen (parabels) was voor Jezus een volkomen natuurlijke manier van spreken, en was kenmerkend van zijn stijl van leren. Aan het begin van het Evangelie naar Markus – nadat Jezus maar net begonnen was met zijn bediening – staat dat Jezus “alleen in gelijkenissen tegen hen sprak”. Het moet ons dus duidelijk zijn dat, wanneer we het denken van Jezus zelf willen begrijpen, we geen beter studieobject kunnen vinden dan zijn gelijkenissen. Wij mogen deze gelijkenissen grondig bestuderen met een open verstand en hart – open om te leren en open om vreugde toe te laten.
Bijbel

Hij hield hun een andere gelijkenis voor:

De gelijkenis van 'Het verloren schaap'Lukas 15:1-10

Er was eens een herder die wel honderd schapen had. Op een dag bemerkt Hij dat één schaapje weg is. Het is niet bij de groep.Is het verloren gelopen onderweg? Is het iets tegengekomen ? Heeft een wild dier het verscheurd? Hij denkt na en wordt stil.Dan zegt Hij bij zichzelf : "Ik ga terug, Ik ga het zoeken. De andere schapen laat Ik even alleen op de berg, ze redden het wel".

En Hij gaat terug en zoekt overal. Hij roept de naam van het schaapje en opeens hoort hij in de verte een jammerend geblaat. Dat is het ! Hij loopt op het geluid af en ziet dadelijk wat er gebeurd is. Het schaapje zit midden in een braamstruiken een dikke doorn steekt in zijn pootje. "Kom hier," zei de herder, "Ik help je hier wel uit." En Hij haalde het schaapje uit de braamstruik, trok de doorn uit zijn pootje en legde het teruggevonden diertje op zijn schouder. Zo trok Hij blij weer naar de kudde en thuis gekomen riep Hij al zijn vrienden en buren bij elkaar. "Laten we samen blij zijn, want Ik heb een verloren schaap gevonden."

Ben ik wel uitverkoren?

Laten wij in eerste plaats letten op Gods soevereiniteit zoals wedaarvan lezen in Rom. 10:20-21: "Ik ben gevonden van degenen dieMij niet zochten; Ik ben openbaar geworden dengenen die naar Mij nietvraagden". Wanneer God aan iemand genade zou willenbewijzen, zou Hij kunnen wachten totdat die mens in alle oprechtheidnaar Hem zocht. U kunt zich wel indenken dat God in de hemel derhemelen zou kunnen zeggen: 'Ik heb genade, maar Ik zal de mensaan zichzelf overlaten. Als zij behoefte voelen aan genade en Mij metgeheel hun hart dag en nacht ijverig zoeken met tranen en smekingen,zal Ik hen zegenen, maar niet eerder'.

Maar geliefden, dat zegt God niet! Het is waar dat Hij degenen die Hemaanroepen, zegent. Maar Hij zegent hen voordat zij roepen; want hungeroep komt niet van henzelf, Hij heeft het hen Zelf in de mond gelegd.Hun begeerten komen niet van henzelf; het zijn begeerten die God alshet goede zaad in de akker van hun hart geworpen heeft. God maaktmensen zalig die Hem niet zoeken. O wonder der wonderen! Het isinderdaad genade als God een zoeker zalig maakt. Maar hoeveel groteregenade is het als Hij Zelf het verlorene zoekt.
Denk aan de gelijkenis van het verloren schaap zoals de Heere Jezus dieverteld heeft. Die gelijkenis luidt niet: 'Een zeker mens hadhonderd schapen, en één daarvan was afgedwaald. Hij bleefthuis wachten, en zie, het schaap kwam terug en hij ontving het metvreugde. Daarna ging hij naar zijn vrienden en sprak: 'Wees blijmet mij, want het schaap dat ik kwijt was, is teruggekomen'. Nee!Er staat dat hij het schaap ging zoeken! Uit zichzelf zou het nooitteruggekomen zijn. Het zou steeds verder en verder afgedwaald zijn. Hijging het zoeken, over heuvels vol moeilijkheden, hij liep door valleienvan vertwijfeling, totdat hij het eindelijk vond. Hij dreef het nietvoor zich uit, hij wees het niet de weg, maar droeg het heel de weg.Toen hij er mee thuis kwam, zei hij niet: 'Het schaap is weerthuisgekomen', maar: 'Ik heb het schaap dat ik kwijt was,weer teruggevonden'. Geen enkel mens gaat uit zichzelf Godzoeken. God is de eerste Die zoekt. En als een van u Hem vandaag zoekt,is dat een gevolg van het feit dat Hij u eerst zocht. Als u Hembegeert, begeerde Hij u eerst. Uw goede begeerten en uw oprecht zoekenkunnen niet de oorzaak zijn van uw zaligheid, maar deze zijn degevolgen van voorgaande genade die u bewezen is.

'Goed', zegt iemand, 'ik dacht dat de Zaligmaker,hoewel Hij geen oprecht zoeken, steunen en zuchten van ons eist, inieder geval toch zou willen dat een mens, voordat hem genade bewezenwerd, daarom zou vrágen'. Ja geliefden, dat lijkt voor onseen logische volgorde. En God geeft ook genade aan ieder die Hem daaromvraagt. Maar let op, de tekst zegt: "Ik ben openbaar gewordendengenen die naar Mij níét vraagden." Dat wil duszeggen: vóórdat wij vragen, bewijst God ons genade. Deenige reden waarom ooit een mens begint te bidden is dat God eerstgenade in zijn hart gaf die hem tot bidden aanzette.

In de tweede plaats willen we nadenken over: de verantwoordelijkheidvan de mens. "Maar tegen Israël zegt Hij: de gehele dag hebIk Mijn handen uitgestrekt tot een ongehoorzaam en tegensprekendvolk." Welnu, dit volk dat door God verworpen is, heeft Hijgeprobeerd te lokken. Hij heeft ze gezocht en dringend genodigd tot dezaligheid, maar zij hebben geweigerd. En als zij zich niet bekeerdhebben, is dat te wijten aan hun ongehoorzaamheid en hun tegenspreken.Dat staat duidelijk genoeg in de tekst. God zond Zijn profeten totIsraël en strekte Zijn handen naar hen uit. Waartoe diende dat?Waartoe wenste Hij dat zij tot Hem kwamen? Waarom? Om hen zalig temaken!

Verloren zondaren die onder het geklank van het evangelie zitten, gaanniet verloren door het ontbreken van de lieflijkste nodiging. De Heerezegt dat Hij Zijn handen uitgestrekt heeft. U begrijpt wat daarmeebedoeld wordt. U hebt dat ongehoorzame kind wel gezien, dat niet naarz'n vader wil komen. De vader strekt zijn handen uit en zegt:'Kom, m'n kind, ik wil je vergeven'. Hij heeft eentraan in zijn ogen en zijn ingewanden rommelen van barmhartigheid alshij zegt: 'Kom toch, kom nu'.

God zegt dat dit hetgene is wat Hij deed: 'Hij strekte Zijnhanden uit'. En dat is het ook wat Hij tot sommigen van u gedaanheeft. U die vandaag nog niet bekeerd bent, bent zonder excuus, want deHeere heeft Zijn handen uitgestrekt en gezegd: "Kom, kom."U hebt lang onder het geklank van het evangelie gezeten. En naar ikvertrouw was het een betrouwbaar en bewogen geluid. Uw dominee heeftniet nagelaten in het verborgene te bidden voor het behoud van uwzielen, of over u te wenen als niemand hem zag. Hij heeft als een vanGod gezonden ambassadeur getracht u te overreden. De Heere is mijngetuige, dat ik soms op deze preekstoel heb gestaan en dat ik nietvuriger voor uw zielen kon pleiten dan voor mijn eigen ziel. InChristus' naam heb ik geroepen: "Komt herwaarts tot Mij,allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven"(Matth. 11:28). Ik heb over u geweend evenals de Zaligmaker deed. Ikheb Zijn woorden gebruikt: "Jeruzalem, Jeruzalem, hoe menigmaalheb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haarkuikens bijeenvergadert onder de vleugelen, en gijlieden hebt nietgewild" (Matth. 23:37).

U weet zelf dat uw geweten dikwijls geraakt is. U was vaak aangedaan, ukon het niet weerstaan. God was bewogen met u, Hij nodigde u zohartelijk door het Woord. Hij handelde vriendelijk met u door Zijnvoorzienigheid. Zijn handen waren uitgestrekt en u hoorde Zijn stem inuw oren: "Komt dan, en laat ons samen rechten, zegt de HEERE; alwaren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; alwaren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol"(Jes. 1:18). U hebt Hem horen uitroepen: "O alle gij dorstigen,komt tot de wateren" (Jes. 55:1). U hebt Hem horen zeggen met alde genegenheid van het Vaderhart: "De goddeloze verlate zijn weg,en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot denHEERE, zo zal Hij Zich zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hijvergeeft menigvuldiglijk" (Jes. 55:7). O, God doet een beroep opmensen opdat zij zalig zullen worden. Deze dag roept Hij u allen toe:"Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam vanJezus Christus tot vergeving der zonden" (Hand. 2:38). "Zieop Mij" (Jes. 45:22). En met goddelijke liefde tracht Hij u telokken, zoals een vader z'n kind lokt met het uitsteken van zijnarmen en het roepen: "Kom dan, kom maar."

'Nee', zegt nu iemand die streng orthodox in de leer is,'God nodigt nooit alle mensen tot Zich; Hij nodigt slechtsbepaalde personen'. Stop meneer, is dat alles wat u ervan weet?Heeft u nooit in die gelijkenis gelezen: "... mijn ossen en degemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot debruiloft" (Matth. 22:4). En dat zij, die genodigd waren nietwilden komen? Hebt u nooit gelezen dat zij die genodigd waren zichallen begonnen te verontschuldigen? Dat zij gestraft werden vanwege hunafwijzen van de nodiging? Welnu, als dan volgens u de uitnodiging nietvoor iedereen bestemd is, maar alleen voor diegene die de nodigingaanvaardt, hoe kan deze gelijkenis dan waar zijn? Het feit is er: deossen en de gemeste beesten zijn geslacht, de bruiloft is gereed, en detrompet klinkt: Wie dorst heeft, die kome en drinke! Hier zijn alledingen gereed, de nodiging is algemeen. Het is een belangrijkenodiging, zonder beperking. "En die dorst heeft, kome; en diewil, neme het water des levens om niet" (Openb. 22:17). En deze nodiging wordt gegeven in liefelijke woorden: 'Kom tot Mij, Mijn kind, kom tot Mij'. "De gehele dag heb Ik Mijn handenuitgestrekt."

Steeds weer kwamen er allemaal tollenaars en zondaars naar Jezus luisteren. De Farizeeën en de schriftgeleerden zeiden geërgerd: 'Die man gaat met zondaars om en eet met hen.'
Maar Jezus hield hun deze gelijkenis voor: 'Iemand van u heeft honderd schapen en één ervan is hij kwijtgeraakt. Zal hij dan niet die negenennegentig andere in de woestijn alleen laten en naar dat ene schaap op zoek gaan, net zolang tot hij het vindt? En als hij het vindt, neemt hij het blij op zijn schouders. En wanneer hij thuiskomt, roept hij zijn vrienden en buren om zijn blijdschap te delen. Want, zegt hij, het schaap dat ik kwijt was, heb ik teruggevonden. Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer blijdschap zijn over één zondaar die tot inkeer komt dan over negenennegentig mensen die zo rechtvaardig zijn dat ze niet tot inkeer hoeven te komen.' Lucas 15,1-7 (GNB)

Hij gaat met zondaars om, en eet met ze. Dat was het enige dat ze farizeeën zagen toen zij eens gingen kijken wat die Jezus nu onder hen kwam doen. Maar waar hij nu werkelijk voor kwam zagen ze niet. Terwijl hij het toch niet onder stoelen of banken stak: Van de honderd schapen ben ik er één kwijt, en daar ben ik nu naar op zoek. Om dat ene schaap te vinden zoekt hij overal.
Niet alleen bij de upper-class van de samenleving, maar zeker ook bij de tollenaars en zondaars. Bij de farizeeën leek hij het schaap niet gevonden te hebben, nu zocht hij ze elders. Bij de tollenaars en zondaars blijkt hij zijn schaap te vinden.

Als alles je is ontvallen, je van niemand meer iets te verwachten hebt, is hij er. Hij biedt dan zijn offer aan. Zijn genade. Hierdoor krijg je toegang tot de Vader. Een toegang die er simpel uitziet. God; Lang niet iedereen gelooft in Hem. En als ze het wel doen, is Hij eigenlijk niet meer dan de stille aanwezige. Iemand die er wel is maar waar niemand rekening mee houd. Zo lijkt het. Toch is alleen die Jezus van Nazareth de enige toegang tot God.

Het is al een onbeduidend steegje, waarachter een schitterend hofje schuilgaat waar een machtig man woont die eigenlijk op alles wel invloed heeft.

Maar wat heeft die toegang dan voor nut? Die toegang geeft je zijn vriendschap in je leven. Alles was je ontvallen, Hem heb je ervoor teruggekregen; van niemand had je meer iets te verwachten, Hem heb je ervoor teruggekregen.

gelijkenis van 'Het huis op de rots'

Lees ook eens het document:  Wat is een gelijkenis eigenlijk?

Handig Hulpmiddel:  Een overzicht van de Gelijkenissen

    Overzicht van gelijkenissen in deze serie - maak maar een keus

• Huis op de steenrots (Mattheüs 7: 24 - 27; Lukas 6: 47 - 49)
• De vierdelige akker (Mattheüs 13: 3 - 9 en 13 - 20; Markus 4: 3 - 9 en 13 - 20; Lukas 8: 5 - 8 en 11 - 15)
• Het onkruid tussen de tarwe (Mattheüs 13: 24 - 30 en 36 - 43)
• Het mosterdzaad (Mattheüs 13: 31 - 32; Markus 4: 30 -32; Lukas 13: 18 - 19)
• De zuurdesem (Mattheüs 13: 33, Lukas 13: 20 -21)
• De schat in de akker (Mattheüs 13: 44)
• De kostbare parel (Mattheüs 13: 45 - 46)
• Het visnet (Mattheüs 13: 47 - 50)
• Het verloren schaap (Mattheüs 18: 12 - 14); Lukas 15 : 4 - 7)
• De onbarmhartige dienstknecht (Mattheüs 18: 23 - 35)
• De arbeiders in de wijngaard (Mattheüs 20: 1 - 16)
• De twee zonen (Mattheüs 21: 28 - 31)
• De boze wijngaardeniers (Mattheüs 21: 33 - 41; Markus 12: 1 - 9 en 12; Lukas 20: 9 - 16 en 19)
• De koninklijke bruiloft (Mattheüs 22: 2 - 14; Lukas 14:16 - 24)
• De tien maagden (Mattheüs 25: 1 - 13)
• De talenten (Mattheüs 25: 14 - 30; Lukas 19: 11 - 27)
• De zaadzaaier (Markus 4: 26 - 29)
• De twee schuldenaars (Lukas 7: 41 - 43)
• De barmhartige Samaritaan (Lukas 10: 30 - 37)
• De onbeschaamde vriend (Lukas 11: 5-8 )
• De rijke dwaas (Lukas 12: 16 - 21)
• De onvruchtbare vijgenboom (Lukas 13: 6 - 9)
• De torenbouw (Lukas 14: 28 - 33)
• De verloren penning (Lukas 15: 8 - 10)
• De verloren zoon (Lukas 15: 11 - 32)
• De onrechtvaardige huishouder (Lukas 16: 1-8 )
• De rijke man en de arme Lazarus (Lukas 16: 19 - 31)
• De heer en zijn knecht (Lukas 17: 7 - 10)
• De Farizeeër en de tollenaar (Lukas 18: 9 - 14)

LEES OOK EENS OVER : DE ZEVEN GELIJKENISSEN IN HET EVANGELIE VAN MATTHEÜS

LEES OOK EENS : DE GELIJKENISSEN VAN DE HEILAND VERKLAARD EN TOEGEPAST IN LEERREDENEN door C. H. Spurgeon