HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                    

DE HEILIGE SCHRIFT - DE BIJBEL 

DANÏEL

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

De Studiebijbel is uitermate geschikt om de Bijbel te leren verstaan.

Je kunt een keus maken uit onderstaande tabel voor verdere studie
---- In de linkerkolom kies je een bijbelboek met uitleg
----  Er onder in de linkerkolom commentaren bij een bijbelboek
 In de rechterkolom zie je het kommentaar

 Terug naar de Inleiding van deze serie

BIJBELBOEKEN met UITLEG 1e lijst in deze kolom + DE COMMENTAREN 2e lijst in deze kolom

COMMENTAAR op BIJBELBOEK

Oude Testament Genesis Exodus Leviticus Numeri Deuteronomium Jozua Richteren Ruth 1 Samuël 2 Samuël 1 Koningen 2 Koningen 1 Kronieken 2 Kronieken Ezra Nehemia Esther Job Psalmen Spreuken Prediker Hooglied Jesaja Jeremia Klaagliederen Ezechiël Daniël Hosea Joël Amos Obadja Jona Micha Nahum Habakuk Zefanja Haggaï Zacharia Maleachi Nieuwe Testament Mattheüs Marcus Lukas Johannes Handelingen Romeinen 1 Korinthiërs 2 Korinthiërs Galaten Efeziërs Filippensen Kolossensen1 Tessalonicensen2 Tessalonicensen 1 Timotheüs 2 Timotheüs Titus Filemon Hebreeën Jakobus 1 Petrus 2 Petrus 1 Johannes 2 Johannes 3 Johannes Judas Openbaring KIES HIERONDER COMMENTAAR op een BIJBELBOEK OT Genesis Exodus Leviticus   Numeri Deuteronomium Jozua   Richteren   Ruth   1 Samuël 2 Samuël   1 Koningen   2 Koningen   1 Kronieken 2 Kronieken   Ezra   Nehemia   Esther Job Psalmen Spreuken Prediker Hooglied Jesaja Jeremia Klaagliederen van Jeremia Ezechiël Daniël Hosea Joël Amos Obadja Jona Micha Nahum Habakuk Zefanja Haggaï Zacharia Maleachi NT Matthëus Markus Lukas Johannes Handelingen Romeinen 1 Korinthiërs 2 Korinthiërs Galaten Efeziërs Filippensen Kolossensen 1Thessalonicensen 2Thessalonicensen 1 Timothëus 2 Timothëus Titus Filemon Hebrëen Jakobus 1 Petrus 2 Petrus 1 Johannes 2 Johannes 3 Johannes  Judas Openbaring

HOSEA Het boek Hosea is een boek in de Hebreeuwse Bijbel. In het Oude Testament en de Tenach valt het onder kleine profeten (de twaalf in de Tenach). Het boek bevat de profetieën van Hosea. De naam Hosea betekent 'God redt'. Dit boek vormt het eerste van de kleine profeten. Hosea was een tijdgenoot van de profeet Jesaja. De profeet Hoséa is, net als onder meer Amos, in het bijzonder door God gezonden tot het koninkrijk van Israël of der tien stammen, hoewel ondertussen Juda ook meermalen door hem gestraft wordt.  Dit boek bevat vooreerst profetische afbeeldingen en zeer scherpe bestraffingen van de zondige en vervallen staat van het gehele koninkrijk, voornamelijk der snode afgoderij met de gouden kalveren, die ten tijde van Rehábeam, Salomo's zoon, door hun eerste opgeworpen koning, Jerobeam, de zoon van Nebat waren opgericht, als Israël zich van de ware godsdienst afzonderde 1 Kon. 12:27 ev, waarop voorts een afgrijselijke heidense ongebondenheid gevolgd is, als een overstromende vloed van allerlei zonden, zowel tegen de eerste als tegen de tweede tafel van Gods geboden. Daar de goddeloosheid van de koningen af tot de minsten onder het volk toe dagelijks toenam en de overhand nam, wordt hun ten tweede geprofeteerd de gehele verwoesting en ondergang van hun rijk en de staat, gevankelijke wegvoering naar Assyrië, mitsgaders een zeer langdurige ellendige toestand onder de heidense naties. Ten derde worden de boetvaardigen en gelovigen getroost met schone beloften van Gods genade in hun hemelse Koning, Jezus Christus, tot wie zich alle uitverkorenen, niet alleen uit Israël, maar ook uit de heidenen, zouden bekeren en in hem eeuwig gezegend en zalig zijn.  Hoséa wordt in het Nieuwe Testament in het Grieks Osee genoemd Rom. 9:25. Ook Jozua heette eerst Hoséa Num. 13:16 evenals de laatste koning van Israël 2 Kon. 17:1 en 6. 1. Thema en boodschap Hosea profeteerde in een donkere periode van Israël's geschiedenis, namelijk in de periode van verval en ondergang. De zonden van het noordelijke tienstammenrijk (moord, overspel, diefstal, ongeloof en afgoderij) worden opgesomd en bekritiseerd. Deze zonden worden aangewezen als oorzaak voor de rampen die Israël treffen. Je zult bij het lezen merken dat Hosea een ontzettend moeilijk boek is. Het begint al met de taal: soms zul je schokkende woorden en beelden tegenkomen. De toon is vaak fel en bitter. Het boek bestaat uit verschillende soorten teksten. De ene tekst is een aanklacht, de andere een aankondiging van straf. Je leest in het boek ook teksten die voorspoed en geluk aankondigen, en je kunt er een boetelied vinden waarin Israël belooft terug te gaan naar God. Bovendien staat er een aantal gedichten in Hosea. Zijn geliefde volk  Het belangrijkste thema is de relatie tussen God en Israël. Deze relatie wordt beschreven als een liefdesrelatie, waarbij Israël de vrouw is, die ontrouw is aan haar man (God). De trouweloosheid van Israël bestaat uit de verering van afgoden. Ook wordt in het volk niet op een rechtvaardige manier met elkaar omgegaan. Een ander verwijt aan Israël is dat het niet op God vertrouwt, maar op de grote landen in de buurt: Assyrië en Egypte. Ondanks alles blijft God van Israël houden en probeert hij 'zijn geliefde' terug te winnen. 2. Inhoud Het boek kan in twee delen onderverdeeld worden, namelijk hoofdstuk 1-3, en hoofdstuk 4-14. De eerste drie hoofdstukken geven een symbolische weergave van Israëls ontrouw. Hosea krijgt opdracht een prostituee te trouwen. Haar ontrouw aan Hosea staat model voor Israëls ontrouw aan God. In het Oude Testament wordt het huwelijk en de huwelijksrelatie vaker als beeld voor de verhouding tussen God en Israël gebruikt, bijvoorbeeld in het boek Ezechiël. Het tweede deel bevat een aaneenschakeling van profetieën van Hosea, bestaande uit veroordelingen, waarschuwingen, bedreigingen, aankondigingen, beloften en aanbod van genade. Hosea 1 : 1 - 2 : 3  Tere beeldspraak en ruige taal wisselen elkaar af, hartstochtelijk is het appel dat als in een laatste oproep het volk bereikt. En de boodschap van Hosea is zo schokkend, dat er al de eeuwen door mensen zijn geweest, die gezegd hebben: dit kan niet waar zijn, geen echte werkelijkheid. Je kunt je toch niet voorstellen dat God een man opdraagt een vrouw te trouwen van wie hij van te voren weet dat die hem ontrouw zal zijn, zo erg, dat de kinderen die geboren worden niet eens meer zijn eigen kinderen zijn. En toch zal dat de enige juiste opvatting zijn van wat we hier lezen. Hosea leeft in de nadagen van het Tienstammenrijk. Koning Jerobeam II. Noordelijk rijk. De dramatische jaren vóór de val van Samaria in 722. Tijd van welvaart. Maar ook van ontrouw. Afgoderij, afval. Toen heeft God als nooit te voren aanschouwelijk onderwijs gegeven: Hosea moet in zijn eigen leven het voorbeeld laten zien van wat het volk doet tegenover God. De namen van zijn kinderen spreken boekdelen. Jizreel: want daar heeft Jehu huisgehouden en heeft hij zijn eigen koers gekozen. Lo-Ruchama: geen barmhartigheid meer. Het einde. In de naam klinken al de donkere tonen van de ondergang, de ballingschap. Lo-Ammi: niet mijn volk. En ieder die dat jongetje heeft gekend of heeft geroepen is op directe manier geconfronteerd met deze boodschap. En dan toch eindigt dit stuk met de verkondiging van herstel. Ja toch. Dat zul je steeds weer zien in dit boek. Zo is God. Dit is het einde! Het zal nog één keer worden overtroffen: in Jezus Christus  Hosea 2 : 4 - 25  Nu komt de ‘toepassing’, ruig en realistisch is de taal, schokkend de beeldspraak. Je verschiet er bij van kleur. Zo spreekt God. Recht op de man af. Hij is niet bang voor de confrontatie. Hij raakt je hart. Heel de verhouding met God wordt gevat in het kader van een huwelijk: het verbond is het huwelijk, afval is overspel, afgoden zijn minnaars, de bruid die achter hen aanloopt wordt een hoer. En iedereen wist waar de profeet Hosea over sprak. En ieder moest ook concluderen: de woede van de getergde echtgenoot is terecht. Wat moet je dan concluderen over de woede van God?  En dan volgt daar ineens de taal van de liefde: ik neem haar mee de woestijn in, daar was de bruidstijd, de totale overgave en de algehele afhankelijkheid. Overweldigend zijn de woorden die dan volgen. Een nieuw verbond, de herstelde verhouding, nieuwe bruidsdagen, liefde en trouw, leven en overvloed, De namen veranderen. Niet-mijn-volk wordt: Mijn volk en  Zonder-medelijden wordt Medelijden. Alsof er niets is gebeurd geeft de bedrogen echtgenoot opnieuw zijn liefde!  Zo is God. Kennen we Hem? Kennen we Hem zoals Hij hier spreekt? Raakt Hij ons? Hosea 3  En nu nog een keer, nota bene! Hosea moet die vrouw terugnemen. En de strafmaatregelen zullen ten doel hebben om haar terug te buigen naar de oude verhoudingen. Na alles nog maar weer terug gaan naar die vrouw! En werken aan herstel, alsof dat in de lijn der verwachting kan liggen. Haar man zijn. Hoe is het mogelijk! En zo moet duidelijk worden, wat God eigenlijk zelf doet ten opzichte van het volk. On-mogelijk, onvoorstelbaar! Als een mens het doet, schudt iedereen zijn hoofd. Is er wel ergens in de bijbel iets te vinden dat dit realisme evenaart? Ja, Jezus Christus, die voor de ogen van de mensen zijn lijden heeft volbracht. Maar verder? Nergens. En zo laat God merken hoe ver zijn liefde gaat. Grondeloze barmhartigheid is de term die in de gereformeerde formulieren wordt gebruikt. Liefde zonder basis in de realiteit betekent dat. Wat voor termen zouden wij eigenlijk gebruiken, als een van onze kennissen zoiets zou doen? En zo is God jegens ons. Volslagen….. vul maar in. Hosea 4  In hoofdstuk 4 begint een nieuw deel van dit boek dat doorloopt tot en met hoofdstuk 11. Een aaneenrijging van snijdende preken, confronterende uitspraken, aangrijpende beelden. Het verwijt klinkt, dat men God niet ‘kent’. En dat is uiteraard geen boekjeskennis, kennis van de feiten van de geschiedenis, de jaartallen van Gods ingrijpen. Maar het is de kennis die een man en een vrouw van elkaar hebben in het huwelijk.  De vertrouwelijke omgang (ps 25). En degenen die de positie hebben om het volk de nodige kennis te geven, de priesters, hebben de meeste schuld. Zij hebben de kennis van God veracht. En nu geeft Hij ze over aan hun eigen verdwazing. Er bestaat de uitdrukking dat de zonde zich zelf straft. Dat is veel te simpel gezegd. Maar wel is het zo, dat zelfs de ergste ondergang tenslotte datgene is wat een mens zelf kiest, als Hij God verlaat. Het oordeel van God is vaak, dat Hij de keus die de mens zelf gemaakt heeft, bevestigt. Doet dan God de mens geen onrecht? Nee, beslist niet. Hij geeft de mens over aan zijn eigen wegen. En zie dán maar eens wat er van komt.  Hosea 5 - 6  De hele godsdienst onder leiding van de priesters is zo veruitwendigd en dus verkankerd, dat er geen terugkeer meer mogelijk is. Alleen als God zal optreden kan er iets nieuws komen. Zo ver kan eigen gekozen vroomheid dus komen! Het oordeel wordt aangekondigd. Het is totaal. De bazuin blaast alarm. God zelf is de mot en de beeneter. Alles verziekt. Dat is zijn oordeel. Ontdekkend zijn de beelden. De hele maatschappij raakt verziekt. Zo slaat God en het gaat diep. En waarom? Is het doel tenslotte de totale ondergang? Nee, het doel is bekering, herstel van een rest. Tóch voortgang van zijn plannen. En als dan de woorden van inkeer klinken, komt de scherpe reactie van God: wat moet ik dan met jullie? Gaat het dan om het onderhouden van een paar regels? Om de buitenkant? Nee: liefde wil ik en geen offers! Bekering is pas bekering als ze vanuit het hart opkomt! En tenslotte is het alleen God, die een nieuw hart kan geven. Het oude is te ziek en te verrot. Dat is schrikken voor een mens. Hosea 7  Ruige taal, scherpe beelden, mokerslagen die maar doordreunen. Er komt geen eind aan de samenzweringen en koningsmoorden. De samenzweerders houden, net als de bakker zijn oven,  het vuurtje warm. Intrigues, onbetrouwbaarheid, en het zoeken van steun bij de wereldmachten. God wordt voorbijgelopen. Het volk wordt een koek waarin alle ingrediënten zijn gebakken, zonder dat er nog van een eigen stijl sprake is. Naïef als duiven vliegen ze in het vangnet. De wereldmachten zullen hun netten over hen uitspreiden en hen vangen. God gebruikt hen daar voor. En er komt géén bekering!  Woorden als zweepslagen! Zo spreekt God ook. Hosea is het boek van de getergde God.  Hosea 8  Voort gaat het met de aankondigingen van het oordeel. Aanklacht na aanklacht. Beeldspraak na beeldspraak. Sarcasme over de minnegeschenken! Verwijten over het heulen met de wereldmachten, de afgoderij met de stierkalven, en de trotse bouwwerken. Secularisatie, zouden we vandaag zeggen. Je sterk maken en volhouden en doorgaan, bij alle rampen die gebeuren. Wij zullen dóórgaan! En daar staat het dan: Ik zal een vuur werpen in zijn steden. Maar wat helpt het nog dan? Dan geeft de mens tenslotte nog de schuld aan God: hoe kan Hij dít toelaten? Kan Hij niet béter voor de wereld zorgen? Enz. Wanneer brengen rampen ons tot bekering?   Hosea 9  De ballingschap wordt al uitgetekend. Er wordt gesproken over terugkeer naar Egypte. Dat zijn termen aan het oude verbondsstatuut ontleend (Deuteronomium). Dat is de meest krasse vorm van afbraak van alles wat God heeft opgebouwd met en voor zijn volk in het beloofde land. De terugkeer naar Egypte staat voor totale afbraak van de hele geschiedenis. De profeet zal er voor worden uitgescholden, crazy verklaard. Maar hij reageert met verscherping van zijn woorden. En dan herinnert hij met een schitterend beeld aan die goede oude tijd. God vond dit volk als druiven in de woestijn. Dat is iets wat je totaal niet verwacht: druiven in de woestijn! En alles wat dit volk ontving, kreeg het van God. En toen liepen ze al naar Baal Peor (Num 25). En daarmee gaf het volk toen al zijn visitekaartje af. Eigenlijk is het altijd zo door gegaan. En nu komt de afrekening. De heel verschrikkelijke reeks eindigt met: God zal hen verwerpen….  Zijn deze woorden nog overgekomen toen in de dagen van Hosea? Hoe ver moet je ‘weg’ zijn om niets meer te horen? Wanneer word je helemaal doof voor deze woorden? Hosea 10  Het was zo goed en mooi: Gods zegen (vs 1a); en  de zegen van God nota bene bracht ze op de weg naar de afgoden: die kregen de dank  voor wat God gaf (vs 1b). Daarvoor kan de straf niet uitblijven (vs 2), dat is vroeger al aangekondigd. En van de eigen gekozen koning is geen hulp te verwachten (vs 3), die koning wordt weggevaagd; en de afgod waar ze hun vertrouwen op gezet hebben ook. Wat heb je nu aan een stierkalf dat als overwinningstrofee in de tempel staat van de vijand. Waar treur je nu over dan? (vs 4-5) Schitterend is de taal, en indrukwekkend de beeldspraak. De koning die als een spaander is op het watervlak! Hij wordt meegesleurd in de bandjir van het geweld dat heel Samaria zal overspoelen! Let er op dat juist de beelden waarmee de profeten de algehele ondergang van Gods volk tekenen, terug komen in Openbaring! En dan hebben die beelden niet de lading van: zo groot is Gods toorn over de grote boze wereld! Maar: dat zijn de beelden van Gods toorn over zijn afvallige kerk!  In scherpe bewoordingen wordt het karakter van Gods volk blootgelegd (9-15). Boos en slecht van het begin af aan. Tegen de achtergrond van deze typeringen krijgt Gods initiatief om juist dit volk uit te kiezen nog meer reliëf. Het is een spiegel voor ons. Hosea 11 - 12  Na al de mokerslagen, komen de woorden van nodiging. De schildering van de bruidstijd. De tere klanken van het grootse begin. Ik heb Israel liefgehad toen het een kind was. Ik leerde Efraim lopen. Ik nam het op in mijn armen. Laat de beeldspraak alstublieft tot u doordringen. Geweldige taal gebruikt Hosea. Schril en schrijnend wordt dan het vervolg. Ze gingen weg, toch, en de vader bleef op de uitkijk staan, wachtend op de terugkeer van zijn verloren zoon. En dan komen de woorden die als het ware geprest worden uit zijn getergde hart: hoe zou ik je prijsgeven, je overleveren, zal Egypte dan toch het einde zijn, en zal alles dood lopen in Assur? En dan staat daar God, God in zijn majestueuze kracht: geen mens, God, Hij straft, Hij slaat, Hij heeft het recht aan zijn kant. De ballingschap komt waarin alles tot de grond toe wordt afgebroken, dat zal de zuivering zijn, de omkeer, de nieuwe schepping, dwars door de brand die een rest zal overlaten. Hij zuivert, Hij trekt een rest er door heen, Hij zet zijn plan door, het zal niet doodlopen in het niets, de geschiedenis wordt geen vicieuze cirkel, en er zal  geen grijnzende vijand zijn die zich verheugen kan op de ondergang van wat God begonnen is op deze aarde. Let op. Dat is wat de Dordtse leerregels zo vroom en eerbiedig onder woorden hebben gebracht! Gods souverein welbehagen. Zijn de termen nog bekend? Is de huiver nog aanwezig? De diepe eerbied voor deze God? Hosea 13 - 14: 1  Krijgt u bij de lezing van dit op één na laatste hoofdstuk van Hosea niet het gevoel, dat het u overweldigt? Het is net alsof het altijd nog weer indrukwekkender kan worden gezegd, feller, hartstochtelijker, indringender. Nog meer beelden, nog treffender beeldspraak. God die daar spreekt, heel direct en persoonlijk, als de getergde, en achter elk snerend woord brandt zijn liefde. Wat doet u dat beeld van de leeuwin die zijn welpen niet meer koestert maar de prooi verslindt? Dat beeld van de berin van jongen beroofd, die de borstkas van zijn prooi openrijt. Als het niet in de bijbel stond, als het er niet stond als eigen woorden van God, zouden we God daarmee dan wel durven afschilderen? O de prietpraat dat God liefde is en alles gladstrijkt en er altijd voor ons is, waarbij zijn toorn wordt weggemoffeld, en een boek als Hosea dicht blijft, het is beeldendienst, waarbij zijn liefde tot pasmunt wordt. Is dat niet precies de zonde geweest waartegen Hosea zo hartstochtelijk is tekeer gegaan. Gaat God zelf daar aan het eind van de geschiedenis van het Tienstammenrijk niet in volle kracht staan om ze allemaal nog eenmaal terug te roepen en tegen te houden op de weg die naar de ondergang voert? Als een berin die een borstkas openrijt, als een leeuwin die het gedierte des velds verscheurt. Daar staat het: Mijn oog kent geen medelijden. Ik vind dat huiveringwekkend. Bedenk het wel: het is allemaal zo gegaan. Lees Klaagliederen, lees Ps 137. De wreedheden zijn te afschuwelijk om zonder emoties te lezen. En dan die bekende zin: dood waar zijn uw pestziekten, dodenrijk waar is uw verderf? Ze is bekend geworden uit het betoog van Paulus in 1 Kor 15. En daar gebruikt hij het als een overwinningsroep. Jezus heeft de dood verslagen: dodenrijk waar is uw overwinning, dood waar is uw prikkel? Hier fungeert deze zin tegengesteld: de pestziekten van het dodenrijk en de ondergang van de dood worden opgeroepen om hun werk te doen over het afvallige volk. Tegen deze achtergrond krijgt de overwinningsroep van Paulus zijn geheel eigen kracht: Jezus heeft deze ondergang overwonnen, deze straf gedragen. Nu verkeert deze zin in zijn tegendeel! Hosea 14  Dit is het einde van dit boek. Daar loopt het op uit. Al dat geweld, heel die straf, alles wat daar over gezegd is, de brede rivier van het donderend geweld mondt uit in een stroom van liefelijke woorden. De Vader opent zijn armen, spreekt uit zijn hart, laat zijn diepste drijfveren zien. Kom toch terug. En Ik zal je vrijwillig liefhebben. Die liefde is dus niet gegrond op de prestaties, op een verdienste. Zelfs niet op het goede werk van de bekering! Slechts gebaseerd op de gronden die God bij zich zelf heeft. (Heb ik al niet een keer eerder verwezen naar de Dordtse Leerregels, dat veel gesmade geschrift, dat toch ook juist altijd daarom de kritiek heeft opgeroepen, omdat het zo radicaal afrekent met ook maar enige gedachte aan een steunpunt in ons voor Gods genade?)  Daar loopt dat geweldige boek Hosea op uit: Ik zal je genezen; dauw over de velden, kleuren van de lelie, pracht van de olijfboom, de geur van de ceders van de Libanon. Ik ben als een altijd groene cypres, het symbool van het altijd durende leven.   God heeft zich laten kennen in dit wonderlijke, grootse, ruige en tere boek. En ik hoef u niet te herhalen wat er helemaal aan het einde staat in vers 10. Lees die woorden tenslotte nog maar een keer. Aanrader : Lees hier eens verder Aanvulling : God is liefde  In een relatie mag je verwachten dat de liefde van twee kanten komt. Je geeft je helemaal aan elkaar en je wilt alles delen. Als een van de twee geen moeite voor de relatie doet of, nog veel erger, vreemdgaat, dan moet de ander wel heel veel geduld hebben en kunnen vergeven om er nog iets van te maken. En als degene die vreemdgaat ook nog eens wegblijft, dan zal het niet snel gebeuren dat de bedrogen partij erachter aangaat om de ontrouwe partner te vragen terug te komen. Het vertrouwen is beschadigd en het verdriet zo groot dat de meeste mensen dat niet kunnen opbrengen. Ontrouw  In het bijbelboek Hosea is het volk Israël de vrouw, die haar man bedriegt door vreemd te gaan. Ze dient andere goden en leeft Gods regels niet na. Je zou verwachten dat God dan zegt 'ga maar, ik hoef je niet meer'. De HEER is vreselijk kwaad om wat hem wordt aangedaan. Daarom geeft hij zijn vrouw over aan de vijanden, haar 'minnaars'. Maar de HEER is God en geen mens (Hos. 11:9). Hij blijft niet kwaad. Hij heeft zoveel liefde voor zijn vrouw dat de deur nog steeds open staat. God is wel jaloers; hij kan het niet hebben als er anderen in het spel zijn (zie ook Deut. 5:9). Als dat wel gebeurt, dan reageert hij daarop. Het beeld van de relatie tussen God en mens als een huwelijksrelatie komt een aantal keren voor in de Bijbel. In het Oude Testament stelt God zich vaak voor als man en is Israël zijn vrouw. In het Nieuwe Testament gebruiken verschillende auteurs het beeld van Christus als bruidegom en de gemeente van Christus als bruid. De relatie tussen de HEER en het volk Israël staat hier symbool voor de relatie tussen God en mens. In zijn liefde neemt hij de mens serieus en wil hij je niet delen met anderen. Hij geeft zichzelf helemaal en verwacht dat ook van jou. Maar zelfs als je hem ontrouw bent, zoekt hij je toch steeds weer op. Zo groot is zijn liefde voor jou. Echte liefde Hosea laat zien dat God een liefdesrelatie met ons mensen wil. Hij is stapelgek op je en blijft jou trouw, zelfs als jij ontrouw bent. Bij hem is er altijd een weg terug. God geeft niet alleen liefde, hij is het!

 

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS