HOME | STUDIEBIJBEL | BIJBELSTUDIES | BIJBELATLAS | BIJBELSEGESCHIEDENIS | NIEUWS

                                                    
                    

DE HEILIGE SCHRIFT - DE BIJBEL

I JOHANNES

De vindplaats van materiaal voor Bijbelstudie, geloofstudie, catechese, school, kring, persoonlijk geloof, studie thuis, kerk, club, nieuws, godsdienstonderwijs, zingeving en vooral heel veel mogelijkheden om je Bijbelkennis te vergroten. Blijf niet afhankelijk van anderen maar lees zelf de Bijbel. Investeer in geestelijke rijkdom.

De Studiebijbel is uitermate geschikt om de Bijbel te leren verstaan.

Je kunt een keus maken uit onderstaande tabel voor verdere studie
---- In de linkerkolom kies je een bijbelboek met uitleg
----  Er onder in de linkerkolom commentaren bij een bijbelboek
 In de rechterkolom zie je het kommentaar

 Terug naar de Inleiding van deze serie

BIJBELBOEKEN met UITLEG 1e lijst in deze kolom + DE COMMENTAREN 2e lijst in deze kolom

COMMENTAAR op BIJBELBOEK

Oude Testament Genesis Exodus Leviticus Numeri Deuteronomium Jozua Richteren Ruth 1 Samuël 2 Samuël 1 Koningen 2 Koningen 1 Kronieken 2 Kronieken Ezra Nehemia Esther Job Psalmen Spreuken Prediker Hooglied Jesaja Jeremia Klaagliederen Ezechiël Daniël Hosea Joël Amos Obadja Jona Micha Nahum Habakuk Zefanja Haggaï Zacharia Maleachi Nieuwe Testament Mattheüs Marcus Lukas Johannes Handelingen Romeinen 1 Korinthiërs 2 Korinthiërs Galaten Efeziërs Filippensen Kolossensen1 Tessalonicensen2 Tessalonicensen 1 Timotheüs 2 Timotheüs Titus Filemon Hebreeën Jakobus 1 Petrus 2 Petrus 1 Johannes 2 Johannes 3 Johannes Judas Openbaring KIES HIERONDER COMMENTAAR op een BIJBELBOEK OT Genesis Exodus Leviticus   Numeri Deuteronomium Jozua   Richteren   Ruth   1 Samuël 2 Samuël   1 Koningen   2 Koningen   1 Kronieken 2 Kronieken   Ezra   Nehemia   Esther Job Psalmen Spreuken Prediker Hooglied Jesaja Jeremia Klaagliederen van Jeremia Ezechiël Daniël Hosea Joël Amos Obadja Jona Micha Nahum Habakuk Zefanja Haggaï Zacharia Maleachi NT Matthëus Markus Lukas Johannes Handelingen Romeinen 1 Korinthiërs 2 Korinthiërs Galaten Efeziërs Filippensen Kolossensen 1Thessalonicensen 2Thessalonicensen 1 Timothëus 2 Timothëus Titus Filemon Hebrëen Jakobus 1 Petrus 2 Petrus 1 Johannes 2 Johannes 3 Johannes  Judas Openbaring

I  JOHANNES De Eerste brief van Johannes (vaak kortweg 1 Johannes genoemd) is een brief van de apostel Johannes in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Ze behoort tot de algemene zendbrieven. Deze eerste brief telt 5 hoofdstukken. Er bestaat ook een Tweede brief van Johannes en een Derde brief van Johannes.  In de eerste brief van Johannes vind je geen echte aanhef of slotgroet.  Maar aan het boekje is te zien dat het ook niet bedoeld is als een betoog voor heel veel verschillende kerken. Je ziet dat de schrijver steeds een bepaalde groep wil aanspreken, een groep die hij goed kent.  Schrijver  In het Nieuwe Testament staan drie brieven van Johannes. Deze drie brieven lijken erg op elkaar. Het is goed mogelijk dat ze alledrie door dezelfde schrijver gemaakt zijn, maar ze zijn zo klein dat er niet genoeg informatie uit te halen valt om dat echt zeker te kunnen weten. In ieder geval komen de brieven uit dezelfde kring. Volgens de traditie van de kerk zijn de brieven geschreven door de evangelist Johannes, maar in de tekst wordt de naam van de schrijver niet genoemd. Er zijn overeenkomsten, maar ook verschillen met het Johannesevangelie (zie hierboven). Of het nu de evangelist zelf was of niet, de Johannesbrieven zijn in elk geval geschreven door iemand die het Johannesevangelie door en door kende.  Er is nooit aan getwijfeld, wie de schrijver van deze brief geweest is. Dat is zonder twijfel de apostel Johannes geweest, de zoon van Zebedeüs en de broer van Jacobus. Hij was ook de discipel, die Jezus liefhad1).  Een van de discipelen, die Jezus liefhad2), lag aan de boezem van Jezus. - Joh. 13:23 -  Johannes heeft deze brief geschreven, enerzijds om de gelovigen te sterken in het evangelie en anderzijds om hen aan te sporen godvruchtig te leven en vooral ook de liefde te betrachten.  Johannes waarschuwt voor de antichristen en valse leraren.  Kinderen, het is de laatste ure; en gelijk gij gehoord hebt, dat er een antichrist3) komt, zijn er nu ook vele antichristen opgestaan en daaraan onderkennen wij, dat het de laatste ure is. Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zouden zij bij ons gebleven zijn4): maar aan hen moest openbaar worden, dat niet allen uit ons zijn5). Gij echter hebt een zalving6) van de Heilige7) en gij weet dat allen. Ik heb u niet geschreven, omdat gij de waarheid8) niet weet, maar omdat gij haar weet en omdat geen leugen uit de waarheid is. Wie is de leugenaar dan wie loochent, dat Jezus de Christus9) is? Dat is de antichrist, die de Vader en de Zoon loochent. Een ieder, die de Zoon loochent10), heeft ook de Vader niet. Wie de Zoon belijdt, heeft ook de Vader. Wat u betreft, wat gij van de beginne gehoord hebt, moet in u blijven. Indien in u blijft, wat gij van de beginnen gehoord hebt, dan zult gij ook in de Zoon en in de Vader blijven11). En dit is de belofte, die Hij zelf ons beloofd heeft: het eeuwige leven. Dit heg ik u geschreven over hen, die u misleiden. En wat u betreft, de zalving, die gij van Hem ontvangen hebt, blijft op u en gij hebt niet van node, dat iemand u lere; maar, gelijk zijn zalving u leert over alle dingen en waarachtig is en geen leugen, blijft in Hem, gelijk zij u geleerd heeft. - 1 Joh. 2:18-27 -  Inhoud  De eerste brief wordt traditioneel beschouwd als geschreven door de apostel Johannes, waarschijnlijk te Efeze, op gevorderde leeftijd.  De inhoud van de brieven zowel als de taal en stijl vormen een aanwijzing dat de drie brieven, alsmede het evangelie naar Johannes, één zelfde auteur hebben.  De schrijver geeft zelf als motivatie voor het schrijven "die gelooft in de naam van de zoon Gods, opdat gij weet dat gij eeuwig leven hebt" (5:13).  De brief wekt de indruk dat de auteur beducht was dat ketterse leraars de gemeenten onder zijn hoede beïnvloedden. Zulke leraars betitelt hij als antichrist (2:18,19). Johannes' bestrijding van hen wekt de indruk dat zij Jezus Christus voorstelden als een geest zonder lichaam (4:2), dat zijn dood aan het kruis geen verzoening voor zonden was (1:7) en dat zij niet langer konden zondigen (1:8-10).  Het doel van de apostel is het Woord des Levens aan de lezers uit te leggen, zodat ze verenigd mochten worden in gemeenschap met de vader en zijn zoon Jezus Christus. Hij toont als middelen tot gemeenschap met God:  - aan de zijde van Christus, zijn verzoenend werk (1:7; 2:2; 3:5; 4:10, 14; 5:11, 12) en zijn voorspraak (2:1)  - aan de kant van de mens heiligheid (1:6), gehoorzaamheid (2:3), reinheid (3:3), geloof (3:23; 4:3; 5:5) en liefde (2:7, 8; 3:14; 4:7; 5:1).  In 1 Johannes staan vermaningen, dat wil zeggen, strenge aansporingen om goed te leven. Maar je ziet ook gedeeltes waarin de schrijver zijn lezers een hart onder de riem wil steken (kijk maar eens in 2:12-14). Een duidelijke opbouw van het boek is er niet. Achter elkaar worden er een paar verschillende thema's behandeld. Veel van deze thema's komen ook voor in het evangelie van Johannes: licht en duisternis, het kennen van God, de verhouding tot de wereld, waarheid en leugen, liefde en haat, eeuwig leven.   Hoofdstuk 1 Het getuigenis van Johannes De wandel in het licht Hoofdstuk 2 Het bewaren van Christus' geboden De broederliefde De wereldsgezindheid De antichrist Het kindschap Gods Hoofdstuk 3  Het kindschap Gods De band der liefde De verzekerdheid Hoofdstuk 4 Het beproeven der geesten De werking van de liefde Gods in ons Hoofdstuk 5 Het overwinnend geloof in Jezus Christus Slot    1 Johannes 1: 1 - 2: 11  Aan het einde van zijn leven, toen hij in Efeze woonde, richtte de apostel Johannes zich nog eenmaal tot de gelovigen in Klein-Azië. Een tijdje terug waren uit hun midden mensen vertrokken die er afwijkende ideeën op nahielden. Ze stonden negatief tegenover de geschapen wereld en konden het daarom niet aanvaarden dat Gods Zoon een echt mens was geworden (zie vooral 4:2-3). Zich daartegen afzettend begint Johannes z'n brief heel nadrukkelijk met: 'Wat wij gehoord hebben, wat onze eigen ogen gezien hebben, wat onze handen hebben aangeraakt, dat verkondigen wij' (1:1).  Zoals altijd stond ook deze dwaling niet op zichzelf. Met dat ze afbreuk deden aan de betekenis van Christus, verloren ze ook het zicht op de invloed van de zonde. Volgens hen konden gelovigen zondeloos leven: een gevaarlijke opvatting, want dan gebeurt het zomaar dat de zonde juist veel vat op je krijgt. Dit betekent niet dat Johannes pessimisme bepleit, wel nuchterheid: altijd blijven we last houden van de zonde. Tegelijk wijst de apostel op het perspectief: we kunnen met onze vraag om vergeving terecht bij de Vader, bij Christus, onze pleitbezorger. Maar wie verbonden leeft met Christus, het licht voor de wereld, zal zelf ook in het licht leven. Hij is gehoorzaam aan de geboden en geeft liefde.  1 Johannes 2: 12 - 27  Johannes spoort z'n lezers aan God toegewijd te zijn en zich niet door het slechte in de wereld op sleeptouw te laten nemen. Hij realiseert zich dat ze het daarbij niet makkelijk zullen hebben, alleen al door het optreden van dwaalleraars. Hij betitelt die mensen hier als 'antichrist'. Een scherpe typering uit de mond van de apostel die verderop zo uitvoerig over de liefde schrijft. Daar kunnen wij wat van leren. Terecht letten we tegenwoordig vóór alles op wat ons met andere christenen verbindt. Maar er zijn situaties dat je het niet mag verbloemen dat er een onoverbrugbare kloof gaapt tussen gelovigen.  Om te kunnen onderscheiden tussen waarheid en leugen zijn wij niet afhankelijk van deskundigen of geestelijken. Nee, zegt Johannes, jullie allemaal zijn door Christus' Geest gezalfd en zijn daardoor terzake kundig inzake de waarheid. Dus moeten we ons door niemand wat wijs te laten maken. Intussen moeten we nooit vergeten dat het geheim van onze weerbaarheid tegenover de leugen, de duisternis ligt in onze verbondenheid met Christus.  1 Johannes 2: 28 - 3: 10  Om z'n lezers ermee te helpen trouw te blijven, wijst Johannes met nadruk op hun unieke positie: dank zij Gods liefde zijn ze kinderen van God. Maar dan moeten ze ook in overeenstemming met hun positie leven, toegewijd aan Hem. En dan volgen die opmerkelijke woorden: 'Ieder die in Christus blijft, zondigt niet' (3:6). Kiest Johannes daarmee de kant van de dwaalleraars die hij in 1:8-10 zo scherp afwees? Hij bedoelt hiermee wat anders dan zij: wie verbonden is met Christus lééft niet in zonde, kiést daar niet voor. Natuurlijk, nooit lukt het een gelovige zich vrij te houden van de zonde, maar hij leeft niet in òpstand tegen God. In Johannes' brief heeft de term 'zondigen' dus twee verschillende betekenissen; vroeger gebruikten we daarvoor deze uitdrukkingen:  - Liggen in zonde: dan ben je in het spraakgebruik van onze bijbelvertaling een echte zondaar, een volgeling van de duivel; dan leef je in de duisternis, hoeveel goede kanten je ook mag hebben. Je kunt daarvoor kiezen vanuit de gedachte dat de mogelijkheid tot vergeving je alle ruimte geeft er maar op los te zondigen; nee, zegt Johannes, wie dat doet, stapt in feite bij Christus vandaan.  - Vallen in zonde: dan ben je in het bijbels spraakgebruik nog geen zondaar, maar blijf je volgeling van Christus; dan leef je in het licht, hoeveel fouten je ook hebt en doet. De serieuze gelovige moet zich dus niet onzeker laten maken door de zonde, want wie 'valt in zonde' is daarmee de verbinding met Christus nog niet kwijt en kan voor vergeving bij Hem terecht.  1 Johannes 3: 11 - 24  Hier schrijft Johannes uitvoerig over de noodzaak om de naaste in de gemeente lief te hebben. Die opdracht geeft hij in een situatie dat loyaliteit aan medechristenen allerlei problemen kan oproepen. Hij maakt er immers melding van dat de wereld-zonder-Christus de volgelingen van Christus haat. In zo'n situatie kun je toch beter je mede-christenen op een afstand houden, zelfs als die in de problemen zitten; in onze termen gesproken: je houdt je christelijk geloof beperkt tot je binnenkamer. Daarmee voorkom je een hoop gezeur van je niet-gelovige omgeving. Zo'n opstelling kan niet, verklaart Johannes. Nu je gedragen wordt door de liefde van God is het vanzelfsprekend dat je ook je mede-christenen je liefde toont, desnoods door je leven voor hen te geven. We zijn toch navolgers van Christus?! Hij heeft zijn leven voor de ander gegeven. Dan kunnen wij niet achterblijven. En gelukkig wil God met zijn Geest in ons werken zodat we ook in stáát zijn tot deze daadwerkelijke liefde.  1 Johannes 4  Christenen moeten niet naïef in de wereld staan. Het kan gebeuren dat je in eerste instantie diep onder de indruk bent van de gelovigheid van iemand, terwijl je later ontdekt dat diezelfde persoon er absoluut foute ideeën op nahoudt. Natuurlijk, we hoeven ons niet druk te maken over elk afwijkend idee. Maar soms ondergraven zogenaamd vrome mensen met hun ideeën de kern van het Evangelie; zulke mensen kunnen buitengewoon sympathiek aandoen terwijl ze in feite antichrist zijn. Het is erg lastig voor ons in confrontatie met mensen zo zwart-wit tussen leugen en waarheid te onderscheiden. Toch is het noodzakelijk in onze contacten met gelovigen er alert op te zijn of we al of niet gestimuleerd worden in onze verbondenheid met God. Want daar draait het om.  In dat verband gebruikt Johannes de uitdrukking: 'God is liefde'. Daarop is vaak gereageerd: 'Als God liefde is, waarom gebeurt er dan zoveel verschrikkelijks?' Die vraag is nooit afdoende te beantwoorden, want Gods bestuur is vaak ondoorgrondelijk; bovendien hebben de zonde van de mens en de haat van Satan daarin ook een plaats. Intussen wordt hier duidelijk hoe we zicht krijgen op Gods liefde: door naar Christus te kijken. Hij heeft met zijn plaatsvervangend lijden Gods liefde tastbaar gemaakt. Als we ons door deze goddelijke liefde-door-Christus gedragen weten, kijken we niet meer angstig naar Gods eindoordeel over ons. Integendeel, zijn liefde voor ons stimuleert ons tot liefde voor Hem. Maar daar hoort weer bij: onze liefde voor onze mede-gelovigen.  1 Johannes 5  Nog eens benadrukt Johannes dat we de mens Jezus als Gods Zoon moeten erkennen en dat we God en elkaar moeten liefhebben. Vervolgens wijst hij erop dat Jezus' leven op aarde bepaald is door water (zijn doop door Johannes, toen Hij zijn taak op zich nam) en door bloed (zijn dood door de kruisiging, toen hij zijn taak voltooide). Op die manier heeft God voor ons de weg gebaand naar het leven. Wie echt en blijvend wil leven, moet dan ook geloven in Christus, de weg en het leven. Van dat leven kunnen we nu al profiteren, want we kunnen ons tot God richten in het vertrouwen dat Hij naar ons luistert. Een geweldig geschenk: kleine, schuldige mensen mogen als kinderen omgaan met Hem die troont boven alles en ieder. Tot Hem kunnen we ook bidden voor mensen die dreigen af te haken.  Johannes sluit z'n brief af door weer over het thema zondigen te spreken: wie bij Christus hoort, zijn Vader echt kent, die staat niet aan de kant van de zonde. Dat neemt niet weg dat we wel op onze hoede moeten zijn, want we kunnen zomaar de band met God laten verslappen.

 

READ THE BOOK - THE BIBLE CHANGE YOUR LIFE

       

Heer, wees mijn Gids

INFO: DE WEG - DE WAARHEID - HET LEVEN - FILM

Remember all victims of violence worldwide   

GEBED  LEEFREGEL  BELIJDENIS  

DE WEG | DE WAARHEID | HET LEVEN | FILM | AUDIO

CREATOR

HOLYHOME.NL USE NO COOKIES - REPORT DEAD LINKS